شعر اشعار ابن حسام خوسفی

[ANDREA]

۱۱) زادی که ره دراز می باید رفت

با روزه و با نماز می باید رفت

ترکیب تو چون ز خاک پرداخته اند

ای خال به خاک باز می باید رفت

 

[ANDREA]

۱۲) دائم ز ولایت ولی خواهم گفت

چون روح قدس نادعلی خواهم گفت

تا رفع شود غمی که برجان منست

کُلُّ هَمٍّ سینجلی خواهم گفت

 

[ANDREA]

۱۳) بلبل ز پی گل غزلی تر می گفت

باد سحر از نسیم عنبر می گفت

لاله صفت کلاه دارا می کرد

نرگس سخن از تاج سکندر می گفت

 

[ANDREA]

۱۴) در خانه خود به کمترین مایه قوت

بیچاره به سر کنی به صد صبر و سکوت

بر سفره مردم نکشی دست به لوت

تا پر نکنی شکم به سان الموت

 

[ANDREA]

۱۵) ای کعبه مقصود دل من کویت

دور از تو شدم ز مویه همچون مویت

اکنون که ز دیدار تو محروم شدم

در خواب من آی تا ببینم رویت

 

[ANDREA]

۱۶) ای هزل تمام هیچ و هازل همه هیچ

زنهار . چه زنهار که در هزل مپیچ

قولی که نه دین و شرع باشد مپسند

راهی که به سوی حق نباشد مپسیچ

 

[ANDREA]

۱۷) تیر تو هلاکت بداندیش تو باد

قربان رهت دشمن بدکیش تو باد

ای چرخ کمان پشت به خدمت کاری

خم ساخته پشت چون کمان پیش تو باد

 

[ANDREA]

۱۸) لاله زدم باد صبا می خندد

گویی لب و لعل دلربا می خندد

ای دوست بگویم که چرا می خندد

بر کوتاهی عمر ما می خندد

 

[ANDREA]

۱۹) لاله به کرشمه بر چمن می خندد

در باغ شقایق و سمن می خندد

در خنده بین که با تنگدلی

همچون لب آن تنگ دهن می خندد

 

[ANDREA]

۲۰) صافی جهان چو نیست می ساز به درد

پشمینه بپوش چون همی باید مرد

از مرگ چه دشوار تر آن کز ره عجز

حاجت به در همچو خودی باید برد