مشاعره مشاعره با اشعار عمر خیام

[MALAKE_SABA]

هر سبزه که بر کنار جویی رسته ست
گویی زلب فرشته خویی رسته ست
پا بر سر هر سبزه به خواری ننهی
کان سبزه ز خاک لاله رویی رسته ست

 

[آرسين]

تو خون کسان خوری و ما خون رزان / انصاف بده کدام خونخوار تریم

 

[رَشنو]

من در عجبم ز می فروشان کایشان

زين به که فروشند چه خواهند خرید

 

[رَشنو]

در پرده اسرار کسی را ره نیست

زین تعبیه جان هیچکس آگه نیست

جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست

می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست

 

[رَشنو]

تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد

چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد

 

[رَشنو]

در کارگه کوزه گری رفتم دوش
دیدم دوهزار کوزه گویا وخموش
ناگاه یکی کوزه برآورد خروش
کو کوزه‌گر و کوزه‌خر و کوزه فروش

 

[رَشنو]

شیخی به زنی بـدکـاره گفتا مـسـ*ـتی

هر لحظه به دام دگری پــا بستی

گفتا شیخا هر آن چه گویی هستم

آیا تو چنان که می نمایی هستی

 

[رَشنو]

این کوزه چو من عاشق زاری بوده ست
در بند سر زلف نگاری بوده ست

 

[رَشنو]

ترکیب پیاله ای که در هم پیوست

بشکستن آن روا نمی دارد مـسـ*ـت

 

[رَشنو]

تا دست به اتفاق بر هم نزنیم

پایی ز نشاط بر سر هم نزنیم

خيزيم و دمی زنیم پيش از دم صبح

کاين صبح بسی دمد که ما دم نزنیم