مشاعره مشاعره با اشعار حافظ شیرازی

[سعیده جمشیدی]

دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله ی موی تو بود
دل که از ناوک مژگان تو در خون می گشت
باز مشتاق کمانخانه ی ابروی تو بود

 

[سعیده جمشیدی]

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف های بیکران بود

 

[shahrzad]

دوش آن صنم چه خوش گفت د رمجلس مغانم

با کافران چه کارت گربت نمی پرستی

حافظ

 

[سعیده جمشیدی]

یاران همنشین همه از هم جدا شدند
ماییم و آستانه دولت پناه تو

 

[negah]

واعظان کاین جلوه درمحراب ومنبرمی کنند

چون به خلوت می روند آن کاردیگر می کنند

 

[eli.]

دردم از یار است و در مان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[Darya77]

میگریم و مرادم ازین سیل اشکبار
تخم محبت است که در دل بکارمت​

 

[eli.]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتاده است
دل سودا زده از غصه دو نیم افتاده است

 

[Darya77]

ترسم این قوم که بر در دکشان میخندند
در سرکار خرابات کنند ایمان را

 

[eli.]

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را