شعر دفتر اشعار ابوسعید ابوالخیر

[Diba]

تکه 46


نظری فگن به حالم که ز دست رفت کارم

به کسم مکن حواله که بجز تو کس ندارم



تو چو صاحب عطایی طلب منست از تو

چو تو غالبی بهر کس به تو خویش میسپارم

 

[Diba]

تکه 47

بوالعجب یاری ای یار خراسانی

بندهٔ بوالعجبیهای خراسانم

 

[Diba]

تکه 48

همه جمال تو بینم چو دیده باز کنم

همه تنم دل گردد که با تو راز کنم


حرام دارم با دیگران سخن گفتن

کجا حدیث تو آمد سخن دراز کنم

 

[Diba]

تکه 49

مدتی هست که ما از خم وحدت مستیم

شیشهٔ کثرت این طایفه را بشکستیم


اینکه گویند فنا هست غلط میگویند

تا خدا هست درین معرکه ما هم هستیم

 

[Diba]

تکه 50

بس که جستم تا بیابم من از آن دلبر نشان

تا گمان اندر یقین گم شد یقین اندر گمان


تا که میجستم ندیدم تا بدیدم گم شدم

گم شده گم کرده را هرگز کجا یابد نشان


در خیال من نیامد در یقینم هم نبود

بی نشانی که صواب آید ازو دادن نشان


چند گاهی عاشقی برزیدم و پنداشتم

خویشتن شهره بکرده کو چنین و من چنان


در حقیقت چون بدیدم زو خیالی هم نبود

عاشق و معشوق من بودم ببین این داستان

 

[Diba]

تکه 51


تعویذ گشت خوی بدان روی خوب را

ورنه به چشم بد بخورندیش مردمان


تکه 52

تو چنانی که ترا بخت چنانست و چنان

من چنینم که مرا بخت چنینست و چنین

 

[Diba]

تکه 53

با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین

با هر که نیست عاشق کم گوی و کم نشین


باشد که در وصال تو بینند روی دوست

تو نیز در میانهٔ ایشان نهای ببین

 

[Diba]

تکه 54

ترا روی زرد و مرا روی زرد

تو از مهر و ماه و من از مهر ماه



تکه 55


بر فلک بر دو مرد پیشه ورند

آن یکی درزی آن دگر جولاه


این ندوزد مگر قبای ملوک

و آن نبافد مگر گلیم سیاه

 

[Diba]

تکه 56


ما و همین دوغ وا و ترب و ترینه

پختهٔ امروز یا ز باقی دینه

عز ولایت به ذل عزل نیرزد

گرچه ترا نور حاج تا به مدینه



تکه 57

حال عالم سر بسر پرسیدم از فرزانهای

گفت: یا خاکیست یا بادیست یا افسانهای


گفتمش، آن کس که او اندر طلب پویان بود؟

گفت: یا کوریست یا کریست یا دیوانهای


گفتمش: احوال عمر ما چه باشد عمر چیست؟

گفت: یا برقیست یا شمعیست یا پروانهای


بر مثال قطرهٔ برفست در فصل تموز

هیچ عاقل در چنین جاگاه سازد خانهای


یا مثال سیل خانست آب در فصل بهار

هیچ زیرک در چنین منزل فشاند دانهای


فیلسوفی گفت: اندر جانب هندوستان

حکمتی دیدم نوشته بر در بت خانهای


گفتم: آن حکمت چه حکمت بود؟ گفت: این حکمتست

آدمی را سنگ و شیشه چرخ چون دیوانهای


نعمت دنیا و دنیا نزد حق بیگانه است

هیچ عاقل مهر ورزد با چنین بیگانهای؟

 

[Diba]

تکه 58


ای بار خدا به حق هستی

شش چیز مرا مدد فرستی

ایمان و امان و تن درستی

فتح و فرج و فراخ دستی


تکه 59

ای ساقی پیش آر ز سرمایهٔ شادی

زان میکه همی تابد چون تاج قبادی


زان باده که با بوی گل و گونهٔ لعلست

قفل در کرمست و کلید در شادی



تکه 60

ایا بر جان ما ماهر چو بر شطرنج اهوازی

چو ما را شاه مات آید ترا سپری شود بازی



تکه 61

تنگ دلی نی و دل تنگ نی

تنگدلان را بر ما رنگ نی