شعر اشعار ازرقی هروی

^Venus^ · 2017/08/21

تا بود ز روی مهر لاف من وتو

در خواب ندید کس خلاف من وتو

چون تیر شده اکنون می صاف من و تو

مادر نه بهم برید ناف من و تو ؟

^Venus^ · 2017/08/21

ای همت من رسیده پاک از پی تو

در چشم خرد فکنده خاک از پی تو

هر لحظه دلم کند تراک از پی تو

ای بی معنی ، شدم هلاک از پی تو

^Venus^ · 2017/08/21

ای فخر زمانه را ز پیوندی تو

آدم شده محتشم ز فرزندی تو

زین گونه برنج بنده خرسند شدی

چون در خورداز روی خداوندی تو ؟

^Venus^ · 2017/08/21

دل تنگم از ان جهان پیوسته

.......................................

کی بگسلم از مهر چنان دلبندی ؟

چون هست رگ عشق بجان پیوسته

^Venus^ · 2017/08/21

از جور و ستیز تو بهر بیهده ای

در هر نفس از سـ*ـینه بر آرم سده ای

ای روی تو در چشم رهی بتکده ای

مردی نبود ستیزه با دلشده ای

^Venus^ · 2017/08/21

ای شمع ، که پیش نور دود آوردی

یعنی خط اگر چه خوش نبود آوردی

گر دود دل منست دیرت بگرفت

ور خط بخون ماست زود آوردی

^Venus^ · 2017/08/21

گر عقل مکان گیر مصور بودی

بر چهرۀ ملکت تو زیور بودی

ور دانش را جنبش و محور بودی

اندر فلک رای تو اختر بودی

^Venus^ · 2017/08/21

از شست ، شها ، چو ناوکی بگذاری

در تیره شب از دیده سبل برداری

بر کرۀ شبدیز چو ران بفشاری

کیمخت زمین بماه نو بنگاری

^Venus^ · 2017/08/21

آن به که جهان را بدل شاد خوری

باده ز کف حور پریزاد خوری

پیوسته ز دست نیکوان باده خوری

با دست غم جهان ،چرا باد خوری ؟

^Venus^ · 2017/08/21

اول قدم آنست که جان در بازی

وز خانه بیک بار بکوی اندازی

چون قوت تسلیم و رضا حاصل شد

آنکه بنشینی و بخود پردازی