مشاعره مشاعره با اشعار عمر خیام

['Foruzan']

اکنون که گل سعادتت پربار است
دست تو ز جام می چرا بیکار است
می‌خور که زمانه دشمنی غدار است
دریافتن روز چنین دشوار است

 

[Flaming flower]

تا چند اسیر عقل هر روزه شویم
در دهر چه صد ساله چه یکروزه شویم
در ده تو بکاسه می از آن پیش که ما
در کارگه کوزه‌گران کوزه شویم

 

[Nazila]

شعر از خیام با حرف م :

"ماییم و می و مطرب و این کنج خراب

جان و دل و جام و جامه در رهن نوشید*نی

فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب

آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب "

 

['Foruzan']

گر می نخوری طعنه مزن مستانرا
بنیاد مکن تو حیله و دستانرا
تو غره بدان مشو که می مینخوری
صد لقمه خوری که می غلام‌ست آنرا

 

['Foruzan']

ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه پر درد نوشید*نی
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

 

[Flaming flower]

با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و غباری و دمی است