گل و گیاه ❦❦❦❦ معرفی انواع گیاهان باغی ❦❦❦❦

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

^ــ^ به نام خدا ^ــ^

خب همینطوری که از اسم پیداست، این یک تایپیک جهت معرفی گیاهان باغی است :)
​

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

اطلسی مکزیکی

اطلسی مکزیکی

نام علمی:Ruellia brittoniana

نام انگلیسی: Dwarf Mexican Petunia

خانواده: پاخرسیان (Acanthaceae)

اطلسی مکزیکی

در نگاه اول، گل های آشنای این گیاه چند ساله در میان انبوهی از شاخسار سبز فشرده، حس دیدن چهره ای آشنا در جمعی غریب را دارد. گل های اطلسی مکزیکی شبیه اطلسی های امروزی است و رنگ های آن صورتی، ارغوانی، بنفش و سفید است.

در جنس روئلیا، گونه های بسیاری به نام اطلسی مکزیکی نام گذاری شده که گل های آن ها تقریبا شبیه هم می باشد و بیشتر آن ها گیاهانی با ارتفاعی متوسط تا بلند هستند ولی ارتفاع گونه مورد نظر ما کمتر از ۲۵۵ سانتیمتر است که کوتاه ترین گیاه در این جنس بوده و شاید بیشترین جذابیت آن به خاطر همین کوتاهی برگسارش باشد. به طوری که کاشت آن بدون در نظر گرفتن گل هایش به عنوان گیاهی پوششی برای لبه های باغچه های باریک انتخابی جذاب است. کاشت آن در گلدان هم خالی از لطف نیست.

این گیاه بدون سربرداری گل های خشک شده آن می تواند در تمام طول تابستان به طور متوالی گل دهد.

حالت برگ های آن رو به بالا به رنگ سبز تیره است و شکل آن سرنیزه ای است. طول برگ ها تا ۱۵ سانتیمتر می رسد.


نیازمندی های محیطی

خاک:

ایده آل این گیاه، خاک های غنی و هوموسی با زهکشی خوب است. هر چند نسبت به انواع خاک ها مقاومت خوبی دارد.

آبیاری:

این گیاه انطباق پذیری خوبی نسبت به خاک های خشک و خیس دارد و

گیاهان استقرار یافته نسبت به خشکی مقاوم هستند اما بهترین شرایط رشدی و بالندگی گیاهان با آبیاری در حد متوسط ایجاد می شود. این گیاه نسبت به آبیاری زیاد هم مقاوم است.

نور:

در مکانی آفتابی تا نیم سایه به خوبی رشد می کند ولی برای گلدهی بهتر نیاز به مکانی آفتابی دارد.

دما:

در مناطق بدون یخبندان همیشه سبز است و در مناطقی که یخبندان های سبک دارد شاخ و برگ این گیاه از بین رفته و در بهار پس از گرم شدن هوا شاخسار نو می روید. نسبت به گرما بالا و رطوبت هم مقاوم است.


تکثیر

ساده ترین راه بدست آوردن گیاه جدید، تقسیم ریشه آن است. هم چنین با گرفتن قلمه علفی هم گیاهان جدید می توان بدست آورد. بذر های این گیاه قابلیت خودکاشتی دارد و امکان جوانه زنی بذر های ریخته شده از گیاه در سال بعد بسیار است و با کاشت آن ها هم می توان گیاهان جدید بدست آورد.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

والرین قرمز

والرین قرمز

نام علمی: Centranthus ruber

نام انگلیسی: Red Valerian

تیره: آقطیان (Caprifoliaceae)

والرین قرمز

این گیاه علفی و چند ساله است. کم توقع است و نیاز به حداقل شرایط رشدی دارد و بنابراین نگهداری آن آسان است. گلدهی آن از اواخر بهار شروع می شود و دوره گلدهی طولانی دارد. فرم رشد شاخسار آن فشرده است و در مجموع گیاه زینتی محبوبی برای باغچه ها به حساب می آید.

ارتفاع ساقه های گیاه تا ۹۰ سانتیمتر می رسد و گستردگی در حدود ۶۰ سانتیمتر دارد. گل ها بر سر ساقه های بلند گیاه می روید و از این رو به عنوان گل شاخه بریده هم استفاده می شود.

طول برگ ها معمولا ۸-۵ سانتیمتر است. شکل برگ های روییده از ابتدای ساقه تا نوک گیاه متغیر است. برگ های پایینی دمبرگ دار بوده و برگ های بالایی بی دمبرگ هستند. آرایش برگ ها به صورت متقابل است و شکل بعضی برگ ها تخم مرغی و بعضی دیگر نیزه ای شکل است. رنگ برگ ها سبز-خاکستری است.

گل ها دارای پنج گلبرگ و بسیار کوچک هستند و به طور انبوه در گل آذین های بزرگ شکوفا می شوند. رنگ گل های این گیاه از قرمز، زرشکی، سرخابی تا صورتی و به ندرت سفید هم هست. گل ها جاذب پروانه ها هستند.


نیازمندی های محیطی

خاک:

در خاک های با بافت متوسط تا شنی با اسیدیته کمی قلیایی به خوبی رشد می کند. خاک های غیر حاصلخیز را ترجیح می دهد و در آن ها به صورت فشرده تری رشد می کند. خاک این گیاه باید دارای زهکش خوبی باشد.

آبیاری:

نیاز آبی آن متوسط است و به خشکی مقاوم است.

نور:

حداقل به ۶ ساعت نور مستقیم آفتاب نیاز دارد.

دما:

در فصل سرد شاخسار گیاه خشک می شود ولی ریشه های آن یخبندان های شدید را هم تحمل می کند.



تکثیر

به طور معمول از طریق بذر تکثیر می شود ولی ازدیاد آن از طریق قلمه علفی هم انجام می شود.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

آکالیفا برگ مسی

آکالیفا برگ مسی

نام علمی: Acalypha wilkesiana

نام انگلیسی: Copperleaf, Jacob’s Coat, Fire-Dragon

خانواده: فرفیون ها (Euphorbiaceae)

آکالیفا برگ مسی

این گیاه در زادگاه خود، درختچه ای چند ساله وهمیشه سبز است که می تواند تا ۳ متر ارتفاع رشد کند و همین اندازه هم گستردگی دارد. در مناطق عاری از سرما این گیاه، گیاهی باغی است ولی در مناطق سردتر گیاه را در گلدان می کارند و در فصل سرد به جایی گرمتر انتقال می دهند و یا کلا به عنوان گیاه آپارتمانی نگهداری می کنند.

تمایل رشد ساقه های گیاه به مرکز گیاه است و درختچه ای گسترده و متراکم پدید می آورد.

شاخصه این گیاه چند رنگی برگ ها است. رنگ برگ ها در ارقام مختلف گیاه متفاوت است و در آن ها آمیخته ای از رنگ های مسی، سبز، صورتی، زرد، نارنجی و کرم را می توان دید.

شکل برگ ها غالبا گرد یا بیضی است و لبه برگ ها دندانه دار است و در بعضی از ارقام سطح برگ ها تخت و در بعضی موج دار است.

گل ها جنبه زینتی ندارد و در شاخ و برگ گیاه گم می شود.

برای زیباتر شدن گیاه آن را هرس می کنند تا به جای یک ساقه اصلی چندین ساقه داشته باشد و به شکل بوته ای در آید.

از ارقام معروف این گیاه که تصاویرشان با ذکر نام در گالری آمده است، می توان به رقم مارگیناتا (Marginata) اشاره کرد که برگ های آن به رنگ مسی و سبز است و حاشیه برگ ها صورتی است یا رقم ماکروفیلا(Macrophylla) که برگ های بزرگی دارد و برگ هایش الوان و به رنگ های برنز، کرم، زرد و قرمز است و یا رقم موزاییکا (Musaica) است که لکه های قرمز و نارنجی دارد و در آخر رقم گادزفیانا(Godseffiana) که برگ های باریک و افتاده با لبه های کرم دارد.


نیازمندی های محیطی

خاک:

به خاکی با بافت سبک تا متوسط و زهکش خیلی خوب نیاز دارد. مخلوط خاک برگ + پیت ماس + ماسه ترکیب خاکی مناسب برای آن است.

آبیاری:

گیاهانی که در فضای باز و نور بیشتر قرار داشته باشند به آبیاری بیشتری احتیاج دارند و خاک گلدان آن ها باید همیشه مرطوب باشد. گیاهانی که در آپارتمان نگهداری می شوند به آبیاری کمتری احتیاج دارند و در فواصل آبیاری بهتر است که سطح خاک کمی خشک شده باشد.

نور:

در صورت نگهداری این گیاه در آپارتمان، آن را در مکانی با نور زیاد قرار دهید. هر چند در نوری متوسط هم گیاه رشد می کند ولی رنگ برگ ها در نور زیاد خوشرنگ تر می شود. اگر گیاه را در فضای باز نگهداری می کنید، گلدان را در مکانی نیم سایه که از نور آفتاب بعد از ظهر بدور باشد قرار دهید.

دما:

برای صدمه نخوردن به شاخ و برگ گیاه که وجه زیبایی گیاه است، دمای محل نگهداری این گیاه از ۱۳ درجه کمتر نشود. هر چند این گیاه در دمای کمتر هم زنده می ماند. رطوبت و غبار پاشی به بالندگی گیاه کمک می کند مخصوصا در آپارتمان که غبارپاشی روزانه نیاز دارند.


تکثیر

در هر زمانی می توان از نوک ساقه های گیاه به طول ۱۰-۷ سانتیمتر قلمه گرفت. قلمه ها را در بستری سبک می کارند. ۵-۴ هفته طول می کشد تا قلمه ها ریشه دهد.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گل حنا گینه ای

گل حنا گینه ای

نام علمی: Impatiens hawker

نام انگلیسی: New Guinea impatiens

خانواده:گل بی صبریان (Balsaminaceae)

گل حنا گینه ای

این گیاه همچو گل حنا سایه دوست از رایج ترین گیاهان کاشت باغچه ای در آمریکا و دیگر نقاط می باشد. با این حال تا سال ۱۹۷۰ به آمریکا معرفی نشده بود. از علل محبوبیت آن می توان به رشد آسان و گلدهی بی وقفه در مکان های نیمسایه اشاره کرد که در این زمینه همتایی ندارد.

زادگاه این گیاه علفی چند ساله، گینه نو (جزایر پاپوا) بوده و به سرما حساس است و در مناطق سرد یا به عنوان گیاه یکساله کاشت می شود و یا در فصل سرما با توجه به سایه دوست بودن آن به آپارتمان انتقال داده می شود. همچنین گیاه زیبایی برای درست کردن سبد آویز گل است.

ساقه های گیاه ایستاده و ضخیم؛ ولی نرم است و ارتفاع آن به ۷۰ سانتیمتر هم می رسد ولی معمولا کوتاه تر است. معمولا ساقه اصلی منشعب می شود و گیاه گستردگی بین ۶۰-۴۵ سانتیمتر را اشغال می کند.

برگ ها بدور ساقه می رویند و برگچه ها ۷-۳ عدد است. برگ ها بیضی تا تخم مرغی شکل و نوک تیز هستند و به طول ۱۲سانتیمتر می رسند. رنگ برگ ها سبز تیره است ولی ارقام مختلفی از آن هم هست که رنگ برگ ها برنز یا چند رنگ است.

گل ها دارای ۵ گلبرگ هست و شکل گل تخت می باشد و رنگ آن ها طیف متنوع از سفید، صورتی، نارنجی، قرمز، بنفش و ارغوانی است. قطر گل ها ۵ سانتیمتر است.

گلدهی آن می تواند از اواسط بهار شروع شود و تا شروع سرما ادامه داشته باشد.

گاهی ساقه های این گیاه بسیار بلند و بدون گل می شود که در این حالت به شرطی که ۱۵-۱۰ سانتیمتر از ساقه باقی بماند، نیمی از آن را کوتاه می کنند تا گیاه به تولید گل بیشتر تحـریـ*ک شود.

این گیاه به بیماری “سفیدک پودری گل حنا” مستعد است که نشانه آن پوشش سفید رنگی در پشت برگ ها می باشد. گیاه آلوده را از دیگر گیاهان جدا کرده و از بین می برند و از آن خاک برای کشت دوباره گل حنا استفاده نمی کنند.

نیازمندی های محیطی

خاک:

بهترین نتیجه را در خاک هایی غنی از مواد آلی با زهکش خوب و کمی اسیدی دارد. خاک مناسب آن خاکی است که هم آب اضافه در آن نماند و هم رطوبت خود را سریع از دست ندهد. بنابر این استفاده از پیت ماس در بستر کشت مفید است.

کوددهی ماهانه در فصل رشد باعث گلدهی بیشتر می شود. بهتر است نسبت نیتروژن کود مورد استفاده به فسفر کمتر باشد تا گلدهی بیشتر از رشد شاخ و برگ شود.

آبیاری:

این گیاه به خاکی مرطوب و آبیاری منظم نیاز دارد. نسبت به خاک غرقابی و خیس مقاوم نیست و خشکی کشیدن گیاه نیز موجب کاهش گلدهی و ریزش برگ ها می شود.

نور:

نسبت به گل حنا مقاومت بیشتری در مقابل نور مستقیم آفتاب دارد. ولی در کل مکان کاشت این گیاه باید جایی باشد که حداکثر ۶ ساعت در روز در معرض مستقیم آفتاب قرار گیرد. بهتر است که این آفتاب مستقیم در صبح باشد و عصر ها گیاه در سایه قرار گیرد.

از محاسن این گیاه گلدهی در نیم سایه است و نسبت به سایه کامل هم مقاوم است.

دما:

هنگام رشد و گلدهی بهتر است که دما به زیر ۱۶ درجه نزول نکند. گرمای زیاد موجب کاهش گلدهی و ریزش گل ها می شود و به همین دلیل در فصل گرما هر چه مکان گیاه از سایه بیشتری برخوردار باشد، عمر گل ها طولانی تر است.


تکثیر

به آسانی با کاشت بذر تکثیر می شود. با استفاده از قلمه نیز می توان این گیاه را تکثیر کرد. در زمان تهیه قلمه، برش را از زیر ناحیه ای که برگ وجود دارد زده و قلمه هایی به طول ۱۰-۷ سانتیمتر تهیه می کنند.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گل بی صبر

گیاه یکساله گل بی صبر زینتی

نام علمی:Impatiens balsamina

نام انگلیسی: Garden balsam, Rose balsam, Touch-me-not

خانواده: تیره گل بی صبر (Balsaminaceae)

گل بی صبر زینتی

گل بی صبر زینتی یا به اختصار گل بی صبر، بهمراه گل حنا و گل حنا گینه ای سه گونه از جنس Impatiens هستند که به عنوان گیاه زینتی مورد کشت و کار قرار می گیرند. اهمیت این موضوع در این است که بدانیم در این جنس نزدیک به هزار گونه گیاه گل دهنده وجود دارد. گل بی صبر، گیاهی محبوب در باغ های قدیم در زمان ملکه ویکتوریا بوده و امروزه زیر سایه گل حنایی قرار گرفته که کشت و کار آن بسیار فراگیر شده است.

این گیاه یگ گیاه یکساله واقعی است. دارای ساقه ای ایستاده و ضخیم؛ ولی نرم است. تا ارتفاع ۷۰ سانتیمتر می تواند رشد کند ولی معمولا کوتاهتر است. گاهی ساقه اصلی منشعب می شود.

برگ ها با رنگ سبز روشن به حالت حلقوی بدور ساقه قرار گرفته و شکل برگ ها سر نیزه ای باریک یا بیضوی باریک است. طول برگ ها ۹-۳ سانتیمتر است و عرض برگ ها به بیش از ۲۲ سانتیمتر می رسد. نوک برگ ها تیز و معمولا هر دو سطح برگ کرکدار است. لبه برگ ها دندانه اره ای است و دمبرگ برگ ۱۳-۳ میلیمتر است.

گل ها منفرد یا ۳-۲ تایی هستند و رنگ آن ها قرمز، صورتی، بنفش و سفید است. شکل آن استوانه ای و قطر آن تا ۵ سانتیمتر می رسد. شروع گلدهی آن از اواخر بهار است و تا اواسط پاییز طول می کشد.

در بخش هایی از آسیا، اندام های هوایی له شده آن مخلوط با زردچوبه، نمک و روغن مانند حنا برای رنگ کردن ناخن ها و پوست بکار می رود.


نیازمندی های محیطی

خاک:

خاکی غنی و ارگانیک ایده آل آن است و به خاکی با زهکش خوب نیاز دارد.

آبیاری:

به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد. تکرار آبیاری زمانی است که چند سانتیمتر از خاک رویی، رطوبت خود را از دست داده باشد.

هم به خشکی و هم به خاک همیشه مرطوب مقاوم است.

نور:

احتیاح به مکانی آفتابی تا نیم سایه دارد. به مکانی تمام سایه مقاوم است.

دما:

این گیاه یکساله است و با شروع سرما خشک می شود. همچنین این گیاه به گرما مقاوم است.


تکثیر

به آسانی با کاشت بذر تکثیر می شود.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گلِ حنا

گل حنا سایه دوست

نام علمی:Impatiens walleriana

نام انگلیسی: Bizzy lizzy, Impatiens

خانواده: گل بی صبریان (Balsaminaceae)

گل حنا سایه دوست

گل حنا سایه دوست یا به اختصار گل حنا یکی از رایج ترین گیاهان یکساله کاشت باغچه ای در آمریکای امروزی است. علت آن رشد آسان و گلدهی بی وقفه در مکان های نیمسایه است که در این زمینه همتایی ندارد. زادگاه آن شرق آفریقا است و در مناطقی که سرما ندارد گیاهی چند ساله است و نگهداری گل حنا در داخل آپارتمان با توجه به سایه دوست بودن آن امکان پذیر است.

گل حنا مهمترین گونه از جنس Impatiens است که شامل حدودا هزار گونه گیاه گل دهنده است. گل حنا های امروزی با دورگه گیری های زیادی که در آن انجام شده، تنوع بسیاری پیدا کرده اند. تنوع رنگ ها در آن زیاد است و غیر از زرد و آبی که در آن وجود ندارد طیف هایی از رنگ های صورتی، قرمز، بنفش، صورتی، نارنجی، سفید و دورنگ است.

بر اساس ارتفاع ارقام مختلفی تولید شده که در سه گروه ۲۵-۲۰ سانتیمتر و ۳۰-۲۵ سانتیمتر و ۶۰-۳۰ سانتیمتر قرار گرفته اند.

برگ های این گیاهان ۱۲-۳ سانتیمتر طول و ۵-۲ سانتیمتر پهنا دارند. حالت قرار گرفتن برگ ها بر روی ساقه متناوب است و در نزدیکی راس گیاه متقابل می شود.

قطر گل ها ۵-۲ سانتیمتر است و غالب گل ها پنج عدد گلبرگ دارند وشکل گل ها تخت هست. همچنین نمونه هایی از این گیاه هم هست که دارای گلبرگ های زیاد و شبیه گل رزی کوچک است. گلدهی آن از اواخر بهار شروع می شود و تا شروع سرما ادامه دارد..

میوه های این گیاه کپسولی شکل است و در اثر تماس دست، همانند یک انفجار، بذرها را به چند متر دورتر پرتاب می کند.

گاهی ساقه های این گیاه بسیار بلند و بدون گل می شود که در این حالت به شرطی که ۱۵-۱۰ سانتیمتر از ساقه باقی بماند، نیمی از آن را کوتاه می کنند تا گیاه به تولید گل بیشتر تحـریـ*ک شود.

این گیاه به بیماری “سفیدک پودری گل حنا” مستعد است که نشانه آن پوشش سفید رنگی در پشت برگ ها می باشد. گیاه آلوده را از دیگر گیاهان جدا کرده و از بین می برند و از آن خاک برای کشت دوباره گل حنا استفاده نمی کنند.


نیازمندی های محیطی

خاک:

بهترین نتیجه را در خاک هایی غنی از مواد آلی با زهکش خوب و کمی اسیدی دارد. خاک مناسب آن خاکی است که هم آب اضافه در آن نماند و هم رطوبت خود را سریع از دست ندهد. بنابر این استفاده از پیت ماس در بستر کشت مفید است. کوددهی ماهانه در فصل رشد باعث گلدهی بیشتر می شود.

آبیاری:

این گیاه به خاکی مرطوب و آبیاری منظم نیاز دارد. نسبت به خاک غرقابی و خیس مقاوم نیست و خشکی کشیدن گیاه نیز موجب کاهش گلدهی و ریزش برگ ها می شود.

نور:

همانطور که از اسم این گیاه (حنا سایه دوست) مشخص است، مکان کاشت این گیاه باید جایی باشد که حداکثر ۶ ساعت در روز در معرض مستقیم آفتاب قرار گیرد. بهتر است که این آفتاب مستقیم در صبح باشد و عصر ها گیاه در سایه قرار گیرد. از محاسن این گیاه گلدهی در نیم سایه است و نسبت به سایه کامل هم مقاوم است.

دما:

هنگام رشد و گلدهی بهتر است که دما به زیر ۱۶ درجه نزول نکند. گرمای زیاد موجب کاهش گلدهی و ریزش گل ها می شود و به همین دلیل در فصل گرما هر چه مکان گیاه از سایه بیشتری برخوردار باشد، عمر گل ها طولانی تر است.


تکثیر

به آسانی با کاشت بذر تکثیر می شود.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

ژربرا

گیاه چند ساله ژربرا

نام علمی: Gerbera jamesonii

نام انگلیسی: Transvaal daisy

خانواده: گل ستارگان (Asteraceae)

ژربرا

زادگاه این گیاه مناطق گرمسیری جنوب قاره آفریقاست و در این مناطق به عنوان گیاه چندساله رشد می کند. شکل گیاه بوته ای بدون ساقه و ریشه های آن عمیق است.

برگ ها حلقه وار از طوقه باریک گیاه می رویند. طول آن ها تا ۵۰ سانتیمتر می رسد و شکل آن ها لوب دار شانه ای (کنگره دار) است. سطح بالایی آن ها سبز تیره و سطح زیرین سبز کم رنگ و پوشیده از کرک های متراکم است.

ساقه های گلدهنده ایستاده به ارتفاع ۴۵-۳۰ سانتیمتر از طوقه گیاه می روید و بدون برگ است.

گل ژربرا در واقع گل آذینی است از هزاران گل. این گل آذین از سه نوع گل تشکیل شده: گلچه مرکزی، گلچه حد واسط و گلچه شعاعی.

گلچه مرکزی که گلچه لوله ای منظم واقع در مرکز کلاپرک های گل است و با رنگی متفاوت با گلچه های شعاعی، مرکز گل ژربرا را متمایز می کند. تفاوت بین رنگ و اندازه این سه گلچه باعٍث تفاوت های ظاهری بین ارقام این گیاه شده است. همچنین کم یا پر بودن گلچه های شعاعی و یا کوچک به بزرگ یا هم اندازه بودن آن ها اشکال متفاوتی می سازد. قطر گل ها ۱۲-۵ سانتیمتر است و بیشتر رنگ ها جز رنگ آبی را می توان در گل ژربرا پیدا کرد.

گل های ژربرا امروزی در واقع گیاهان دورگه (Gerbera hybrida) هستند که بیشتر از دو گونه G.jamesonii و گونه G.viridifolia تولید شده اند. تولید آن به عنوان گیاه شاخه بریده در جهان پس از گل رز، میخک، داوودی و لاله در جایگاه پنجم است.

این گیاه از اواخر بهار تا اواخر پائیز و حتی اوایل زمستان گل می دهد.

شرایط نگهداری و مراقبت از این گیاه در گلخانه های تجاری و کاشت برای گل بریده، با کاشت به عنوان گیاه گلدانی یا در باغچه که در زیر می آید متفاوت است.

نیازمندی های محیطی

خاک:

خاک این گیاه باید زهکش خوبی داشته باشد چرا که این گیاه به پوسیدگی طوقه و ریشه حساس است.

خاک ایده آل آن خاکی سبک و غنی از مواد آلی است. به خاطر سیستم ریشه ای عمیق گیاه خاک باغچه باید تا عمق ۶۰-۴۵ سانتیمتری شخم زده شود و کیفیت خاک تا عمق ۲۵ سانتیمتری با کود گاوی پوسیده بهبود یابد و طوقه گیاه از سطح خاک بالاتر کاشته شود.

فاصله کاشت دو گیاه بین ۶۰-۴۵ سانتیمتر باشد.

کوددهی گیاه با کودی مثل ۲۰-۲۰-۲۰ ماهانه در فصل رشد انجام شود.

آبیاری:

به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد. فاصله بین دو آبیاری به اندازه ای باشد که سطح رویی خاک و طوقه گیاه تا چند سانتیمتر رطوبت خود را از دست داده باشد. بهتر است گیاه خشکی نکشد.

نور:

به نور کامل آفتاب نیاز دارد. در مناطق با آب و هوای گرم، سایه بعد از ظهر برای بالندگی آن مفید است.

دما:

بهترین گلدهی را در مکان هایی با روزهای گرم و شب هایی خنک دارد. در مناطق بدون یخبندان، گیاه چند ساله است. در مناطق سرد معمولا آن را به عنوان گیاهی یکساله می کارند ولی می توان گیاه را برای گذران زمستان از زمین بیرون آورد و به مکانی گرم تر انتقال داد.

تکثیر

با کاشت بذر یا تقسیم ریشه، می توان گیاهانی جدید بدست آورد. همچنین استفاده از قلمه نیز امکان پذیر است.

لازم به ذکر است که تکثیر صنعتی این گیاه برای گلخانه های شاخه بریده، به روش های دیگر انجام می شود.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

جعفری گل درشت

جعفری گل درشت، گل جعفری مکزیکی

نام علمی: Tagetes erecta

نام انگلیسی: Mexican marigold ,Big marigold ,African marigold

خانواده: گل ستارگان (Asteraceae)

جعفری گل درشت

جعفری مکزیکی با گل های درشت زیبا، چنان که از نامش پیداست بومی مکزیک و گیاهی یکساله یا چند ساله است که رشدی سریع دارد و شکل بوته فشرده می باشد.

این گیاه قد بلند است و ارتفاع آن بین 120-50 سانتیمتر است و گستردگی آن به 60 سانتیمتر می رسد.

برگ های ظریف پر مانند آن خوشبو است. حاشیه برگچه ها دندانه دار و شکل آن سر نیزه ای است.

گل های آن درشت است و قطر آن به 10 سانتیمتر هم می رسد. رنگ گل ها، نارنجی، زرد ، زرد روشن، زرد- نارنجی و سفید است.

شروع گلدهی جعفری در فصل تابستان است و تا زمانی که هوا سرد شود (بسته به منطقه ممکن است پاییز باشد یا زمستان) می تواند گل دهد. گل جعفری گیاهی روز کوتاه است و هر چه به انتهای تابستان نزدیک تر می شویم گل دهی آن بهتر می شود. محل کاشت آن در باغچه (شمال، جنوب و…) و میزان نوری که هر روز دریافت می کند در بلندی ارتفاع گیاه تاثیر دارد.

با سربرداری گل های خشکیده، می توان طول زمان گلدهی را افزایش داد.

گل جعفری(جعفری فرانسوی) و “جعفری گل درشت” (جعفری مکزیکی)بسیار شبیه هم می باشند. ولی گل جعفری نسبت به جعفری گل درشت، بوته ای کوتاه تر دارد، گل های کوچکتر و بیشتری می دهد، زمان گلدهی طولانی تری دارد و در برابر رطوبت خاک بیشتر مقاوم است.

از ترکیب گل جعفری(جعفری فرانسوی) و جعفری گل درشت(جعفری مکزیکی) گیاهانی تولید شده که گل های بزرگی دارند و ارتفاع آن کوتاه است.

**این گیاه را در کنار حبوبات نکارید.

نیازمندی های محیطی

خاک:

زهکش خاک برای این گیاه بسیار مهم است و به خاکی که آب اضافی را در خود نگه ندارد، نیاز دارد. بنابراین ترکیبی از خاک برگ+خاک معمولی+کود پوسیده گاوی می توان استفاده کرد.

آبیاری:
به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد و همچنین سطح خاک نباید رطوبت خود را از دست بدهد.

نور:

به آفتاب کامل نیاز دارد و حداقل باید 6 ساعت در روز نور مستقیم آفتاب را دریافت کند. نور کم باعث عدم گلدهی و یا کوچک شدن غنچه ها می شود.

در مناطق گرم بهتر است گیاه در در مکانی کاشته شود که سایه بعد از ظهر را داشته باشد.

دما:
این گیاه در مناطقی که دمای زمستان آن بین 4 درجه تا منفی 7 درجه باشد می تواند زنده بماند و به عنوان گیاهی چند ساله باقی بماند. برای زمستان گذرانی باید ساقه های گیاه را تا نیم سانتیمتری زمین قطع کرد.

گرم شدن زیاد هوا در تابستان باعث گل ندادن یا کاهش گل دهی گیاه می شود.

تکثیر:

کاشت بذر راه اصلی تکثیر گیاه است. بذر ها را می توان بعد از آخرین سرمای بهاره در بستر اصلی کاشت. یا با کاشت بذر ها 8-6 هفته قبل از بهار در گلخانه، و انتقال آن به بستر اصلی شاهد گلدهی سریع تر گیاه باشیم.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گل جعفری

گل جعفری، گل جعفری فرانسوی

نام علمی: Tagetes patula

نام انگلیسی: French marigold

خانواده: گل ستارگان (Asteraceae)

گل جعفری

این گل زیبا، به آشنایی قدیمی می ماند که هر سال به بیشتر باغچه ها در خانه ها و بوستان ها سر می زند و برای باغچه ها، شور و گرما چشم روشنی می آورد.

گل جعفری، یکساله و یا چندساله است و زادگاه آن مکزیک می باشد. ارتفاع این گیاه معمولا 30-15 سانتیمتر است و رشد سریعی دارد و بوته های فشرده آن خیلی زود باغچه را با برگ و ساقه های سبز خود پر می کنند.

برگ های ظریف پر مانند آن خوشبو است. حاشیه برگچه ها دندانه دار و شکل آن سر نیزه ای است.

گل های آن در حدود 5 سانتیمتر قطر دارند و تعداد گل ها زیاد و زمان گلدهی نیز طولانی است. رنگ گل ها قرمز تیره، نارنجی، قرمز-نارنجی، طلایی(زرد-نارنجی)، زرد روشن است.

شروع گلدهی جعفری در فصل تابستان است و تا زمانی که هوا سرد شود (بسته به منطقه ممکن است پاییز باشد یا زمستان) می تواند گل دهد. گل جعفری گیاهی روز کوتاه است و هر چه به انتهای تابستان نزدیک تر می شویم گل دهی آن بهتر می شود. محل کاشت آن در باغچه (شمال، جنوب و…) و میزان نوری که هر روز دریافت می کند در ارتفاع گیاه تاثیر دارد.

با سربرداری گل های خشکیده، می توان طول زمان گلدهی را افزایش داد.

گل جعفری و “جعفری گل درشت” بسیار شبیه هم می باشند. ولی گل جعفری نسبت به جعفری گل درشت، بوته ای کوتاه تر است، گل های بیشتری می دهد، زمان گلدهی طولانی تری دارد و در برابر رطوبت خاک بیشتر مقاوم است.

**این گیاه را در کنار حبوبات نکارید.

نیازمندی های محیطی

خاک:

زهکش خاک برای این گیاه بسیار مهم است و به خاکی که آب اضافی را در خود نگه ندارد، نیاز دارد. بنابراین ترکیبی از خاک برگ+خاک معمولی+کود پوسیده گاوی می توان استفاده کرد.

آبیاری:
به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد و همچنین سطح خاک نباید رطوبت خود را از دست بدهد.

نور:

به آفتاب کامل نیاز دارد و حداقل باید 6 ساعت در روز نور مستقیم آفتاب را دریافت کند. نور کم باعث عدم گلدهی و یا کوچک شدن غنچه ها می شود.

در مناطق گرم بهتر است گیاه در در مکانی کاشته شود که سایه بعد از ظهر را داشته باشد.

دما:
این گیاه در مناطقی که دمای زمستان آن بین 4 درجه تا منفی 7 درجه باشد می تواند زنده بماند و به عنوان گیاهی چند ساله باقی بماند. برای زمستان گذرانی باید ساقه های گیاه را تا نیم سانتیمتری زمین قطع کرد.

گرم شدن زیاد هوا در تابستان باعث گل ندادن یا کاهش گل دهی گیاه می شود.

تکثیر:

کاشت بذر راه اصلی تکثیر گیاه است. بذر ها را می توان بعد از آخرین سرمای بهاره در بستر اصلی کاشت. یا با کاشت بذر ها 8-6 هفته قبل از بهار در گلخانه، و انتقال آن به بستر اصلی شاهد گلدهی سریع تر گیاه باشیم.