گل و گیاه ❦❦❦❦ معرفی انواع گیاهان باغی ❦❦❦❦

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

آهار خزنده

گیاه یکساله آهار خزنده

نام علمی: Sanvitalia procumbens

نام انگلیسی:Creeping zinnia, Mexican creeping zinnia

خانواده: گل ستارگان (Asteraceae)

آهار خزنده

گل زیبای آهار خزنده تمام تابستان بستر باغچه را می آراید و چنان ساده از بذر رشد می کند که هیچ باغبان با سلیقه ای از آن چشم پوشی نمی کند.

آهار خزنده یکساله و بومی جنوب آمریکا و مکزیک است. گیاهی کوتاه قامت است و ارتفاع آن حدود 30 سانتیمتر است. گستردگی آهار خزنده نسبت به ارتفاع آن بیشتر است به همین دلیل گزینه ای مناسب برای گیاهی پوششی است و گیاه مناسبی برای ترکیب با گل های بلند تر است. استفاده از آن برای درست کردن سبد گل رایج است و کاشت آن به صورت گلدانی نیز جلوه ای زیبا دارد.

دارای برگ های تخم مرغی ساده و متقابل است.

گل های کوچک آن حدود دو سانتیمتر، کم پَر و به رنگ های زرد، نارنجی یا سفید و با مرکزی تیره است. طول دوره گلدهی آن طولانی است و از مزایای این گیاه این است که بدون نیاز به قطع گل های خشکیده، گل های جدیدی جایگزین می شود.

نیازمندی های محیطی
خاک:

خاک ایده آل آن سبک با زهکشی خوب و ترکیبی شنی-هوموسی است.

آبیاری:

این گیاه نسبت به کمی خشکی مقاوم است و نیاز آبی آن کمتر از آبیاری متوسط است. بنابراین زمانی آبیاری کنید که چند سانت خاک رویی رطوبت خود را از دست داده باشد.

نور:

به نور کامل آفتاب احتیاج دارد.

دما:

گیاه یکساله است و در همه جا می توان آن را کاشت. این گیاه گرمادوست و نسبت به هوای گرم مقاوم است.

تکثیر:
از طریق بذر به آسانی قابل کاشت است. چون جوانه ها نسبت به جابه جایی حساس هستند بهتر است بذر ها را مستقیم در مکان اصلی 2-1 هفته قبل از آخرین سرمای بهاره کاشت. می توان دی ماه بذرها را در گلدانهایی در گلخانه کاشت و پس از رفع سرمای بهاره آن را به فضای بیرون انتقال داد. در این حالت گل ها زودتر از موعد و در اردیبهشت ماه شکوفا می شوند.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

رنگین زبان

گل یکساله رنگین زبان

نام علمی: Salpiglossis sinuata

نام انگلیسی: Painted Tongue, Scalloped Tube Tongue, Velvet Trumpet Flower

خانواده: بادنجانیان (Solanaceae)

رنگین زبان

این گیاه، رنگین کمانی از رنگ های درخشان است. این رنگ های تند و جزئیات خیره کننده گلبرگ ها، هر بیننده ای را مجذوب می کند. یکساله است و با نگاهی به ظاهرش و مشاهده زبانه های رنگین روی گلبرگ ها، می توان دانست چرا نام رایج آن به انگلیسی، “painted tongue” است که در فارسی می توان به “رنگین زبان” ترجمه اش کرد. بومی شیلی است و آب و هوای خنک و مرطوب را دوست دارد. ارتفاع آن در باغ تا 90 سانتیمتر هم می رسد و غیر از تزئین باغچه، گلی ست مناسب آراستن گلدان های روی میز.

گل های قیفی شکل این گیاه به قطر حدود 5 سانتیمتر، 5 گلبرگ مخملین با رنگ های تند و خیره کننده؛ و رگه های کاملا نمایان و با رنگی در تضاد با رنگ زمینه گلبرگ دارند. ارقام گوناگون این گیاه، در طیف رنگ های آبی، بنفش، سرخ، صورتی، قهوه ای، نارنجی، بژ، زرد و طلایی گل های زیبا دارند و پروانه ها را به باغچه دعوت می کنند.

گل های این گیاه در فصل تابستان شکوفا می شوند و تا اولین سرمای فصل های بعدی ادامه می یابد.

برگ ها و ریشه های رنگین زبان کرک دار و چسبناک هستند.

نیازمندی های محیطی

خاک:

به خاکی با زهکش مناسب نیاز دارد و اضافه کردن کمپوست به خاک آن به گلدهی گیاه کمک می کند. استفاده از مالچ برای خنک ماندن ریشه گیاه بسیار مفید است. برای گل دهی بیشتر می توان آن را با کود مخصوص گل دهی دو بار در ماه با نصف غلظت تغذیه کرد.

آبیاری:
به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد و خاک آن باید همیشه مرطوب بماند. نسبت به خشک شدن خاک حساس است. از غرقابی شدن خاک گیاه جلوگیری کنید که باعث از بین رفتن ریشه ها می شود.

نور:

به نور کامل آفتاب نیاز دارد و حداقل نور برای گل دهی آن 6 ساعت در روز است.

دما:

این گیاه، یک گیاه یکساله است و بالطبع آن را در همه نقاط می توان کاشت. ولی باید در نظر داشت که برای گلدهی گیاه احتیاج به هوای خنک دارد و برای مناطقی که هوای داغ و خشک دارند توصیه نمی شود. همچنین باید از باد شدید این گیاه را محفوظ کرد.

تکثیر:

از طریق بذر به آسانی می توان آن را کاشت. بهتر است که بذر ها را 12-10 هفته قبل از آخرین سرمای بهاره در فضایی با دمای 21 درجه کاشت و در بهار پس از رفع سرمای بهاره به مکان اصلی انتقال داد.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

یاس رازقی

یاس رازقی، یاسمن رازقی

نام علمی: Jasminum sambac

نام انگلیسی: Arabian jasmine

خانواده: زیتونیان (Oleaceae)

یاس رازقی

باغچه به عطر دلپذیر یاس رازقی مغرور است و رنگ روشن و ملایم این گل ها نیز در زمینه سبز برگ ها چشم را می نوازد.

یاس رازقی گیاهی همیشه سبز است که به شکل بوته ای و یا گیاهی رونده تا 3 متر هم می تواند رشد کند. و اگر گیاه در گلخانه نگه داری شود، گل ها در کل سال بر شاخه جلوه گری و عطرافشانی می کنند.

یاس رازقی دارای ارقام بسیاری است که چند تا از معروف ترین آن ها عبارتند از:

Grand Duke of Tuscany

زادگاه آن ایران است، دارای رشد کندی است و قوی ترین عطر را نسبت به دیگر ارقام دارد. همچنین قطر گل های آن تا حدود 4 سانتیمتر هم می رسد که از این حیث هم “گل درشت ترین” رقم یاس رازقی ها است. می توانند در تمام سال گل بدهند؛ مخصوصا در تابستان ها. گیاهان مسن تر می توانند در یک زمان گل هایی متفاوت از نظر شکل و اندازه بدهند. گل های این رقم به گل های گاردنیا شباهت دارند و چند روزی بر شاخه می مانند و همانجا خشک می شوند. این گیاه باید برای داشتن ظاهر انبوه هرس شود در غیر اینصورت قد می کشد و دراز می شود. از این رقم دمنوش یاس نیز تهیه می شود؛ گل های کاملا گشوده را 15 الی 30 دقیقه در آب جوش دم می کنند.

این رقم نسبت به ارقام دیگر حساس تر بوده و نیاز به مراقبت بیشتری دارد. گیاهان استقرار یافته به خشکی مقاوم و به آبیاری زیاد حساس اند.

Belle of India

این رقم که زادگاه آن هند است و گل های آن بویی شیرین و سپیدترین رنگ را در میان یاس ها دارند. گلبرگ این گل ها کشیده و بیضی شکل هستند و زیبایی تحسین برانگیزی دارند. در میان ارقام دیگر، این رقم به نور و حرارت بیشتری نیاز دارد و برای شکل مطلوب باید مرتبا هرس شود. ظاهر آن مابین گیاهی بالارونده و درختچه است. از این رقم نیز دمنوش تهیه می شود. خاک آن باید همواره مرطوب بماند.

Maid Of Orleans

این رقم با گل های بسیار بویا و انبوهش در سراسر دنیا رایج شده است و می تواند هر سی چهل روز یکبار گل دهد که البته بستگی به درجه حرارت دارد. هر چقدر گرم تر، بهتر. عمر گل های آن 24 ساعت است ولی روز بعد با انبوهی گل های تازه جایگزین می شوند. این رقم کمتر از دیگر گونه ها به مراقبت نیاز دارد و سرعت رشد زیادی دارد. انسبت به دو گونه ای که در بالا معرفی شده اند، ظاهری بالا رونده تر دارد و برگ های آن نیز زیباتر و به رنگ سبز تیره است. برای درست کردن گردن آویزهای لوکس بکار می رود و در تهیه دمنوش نیز پر طرفدار است.

وقتی خاک، رطوبت خود را از دست داد آن را آبیاری کامل کنید. برای فرم مطلوب بایستی هرس شود.

Mysore Mulli

با وجود رنگ سبز کمرنگ برگ ها که گاه به زردی می زنند، گل های این رقم انبوه و بسیار بویا هستند و نگهداری و به گلدهی واداشتن آن نیز بسیار آسان است. در صورت فراهم کردن فضای گرم و پر نور در تمام طول سال گل می دهد.

سرعت رشد آن زیاد است و وقتی خاک، رطوبت خود را از دست داد آن را آبیاری کامل کنید.

Arabian Nights

این رقم گل های مشابه Maid of Olreans دارد اما تعداد گلبرگ های آن دوبرابر Maid of Olreans است، و البته به لحاظ اندازه به بزرگی گل های Grand Duke نمی رسند. ظاهر گیاهی بالا رونده را دارد و سرعت رشد آن سریع بوده و نسبت به سایه مقاوم است. خاک آن باید همواره مرطوب بماند.

Malichat

این رقم، دورگه ای کمیاب است که در تایلند متولد شده است. گل های آن چند طبقه و نسبت به بقیه ارقام کوچکتر است ولی به اندازه آنها رایحه قوی دارد. در تایلند این رقم برای ساختن حلقه های گردن آویز گل، مطلوب ترین است.

نیازمندی های محیطی

خاک:

ياس رازقی از گروه نباتات آهک گريز هستند و خاک گلدان آنها بايد بکلی فاقد مواد آهکی باشد. خاک آن ها باید زهکشی عالی و دارای هوموس بسیار باشد. خاک ایده آل آن ها ترکیبی از سه قسمت خاک برگ پوسيده یا پیت موس+ دو قسمت شن شسته شده یا پرلیت+یک قسمت خاک معمولی باغچه است.

از کود های با فرمول 10-10-10 یا 20-20-20 با نصف غلظت آن می توان ماهانه در صورت گرم بودن هوا یا نگهداری در گلخانه استفاده کرد. در کود دهی افراط نکنید.

آبیاری:

ارقام مختلف نیاز آبی متفاوتی دارند. ولی به طور کلی نیاز آبی آن ها متوسط است یعنی اگر خاک آن ها مرطوب بود نیازی به آبیاری نیست. در فصل زمستان آبیاری را کم کنید.

نور:

این گیاهان در زیر نور آفتاب به شکل بوته ای انبوه رشد می کنند و رشد آن در سایه شبیه یک پیچک می شود با برگ هایی بزرگ تر و تیره تر. در ماه های گرم تابستان بهتر است گیاه را در مکانی قرار دهید که از آفتاب صبح و سایه بعد از ظهر بهره مند شود.

در صورتی که گیاه را در خانه نگه می دارید؛ نزدیک به پنجره های جنوبی قرار دهید تا نور کافی به آن ها برسد.

دما:

یاس رازقی در طول روز مکان هایی گرم و مرطوب را دوست دارد و شب ها، هوایی خنک. این گیاهان رطوبت هوا را دوست دارند و رطوبت 80-50 درصد ایده آل است. در صورت نگهداری این گیاه در گلخانه با رطوبت بالا، هوا باید به خوبی جریان داشته باشد.

با سرد شدن هوا و قبل از اینکه دما به 10 درجه برسد گیاه را به فضایی گرم تر انتقال دهید.

تکثیر:
ياس رازقی را معمولا از طريق خوابانيدن شاخه یا قلمه زدن تکثیر می کنند.

در روش اول شاخه های بلند يک يا دو ساله را که در قسمت پايين بوته قرار دارند انتخاب کنيد، زير هر شاخه، گلدانی را که از ماسه نرم پر شده قرار دهيد و قسمت ميانی شاخه را در داخل گلدان بکاريد. لازم است هر سرشاخه شامل دو يا سه جوانه باشد. معمولاً يک ماه و نيم به طول می انجامد تا شاخه های خوابانيده شده كاملا ريشه دار شوند. برای سرعت بخشيدن به ريشه زايی شاخه ها بهتر است قبل از قرار دادن ساقه در ماسه، قسمتی از آن را که در ماسه قرار می گيرد با نوک چاقو خراش بدهيم. بعد از اينکه ريشه ها توليد شدند شاخه را از پايه مادری جدا می کنيم.

قلمه های این گیاه را در تابستان با طول 12-10 سانتیمتر تهیه می کنند.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

موز قرمز

گیاه زینتی موز قرمز

نام علمی: Ensete ventricosum

نام انگلیسی:Red banana, Abyssinian banana

خانواده: موز سانان (Musaceae)

موز قرمز

این گیاه زینتی همیشه سبز، شبیه گیاه موز و هم خانواده آن است. موزهای خوشمزه نمی دهد ولی برگ هایش با رگه های مسی-سرخ و محل اتصال سرخشان با ساقه، هر بیننده ای را با زیبایی خود جادو می کنند و جلوه ای استوایی به باغ و خانه می بخشند.

موز قرمز هر چند که در مناطق گرمسیری درختی است که حدود 5 تا 6 متر قد می کشد و در مناطقی با آب و هوای معتدل (مناطق شمالی کشور) به ارتفاع 2.5 تا 3 متر می رسد ولی کاشت مستقیم آن در فضای بیرون در بیشتر مناطق آب و هوایی ایران ممکن نیست و تنها باید در گلدان آن را کاشت. همچنین با دقت و حوصله می توان شرایط مطلوب آن را برای نگهداری آپاتمانی فراهم کرد.

برگ های موز قرمز حدود 3 متر هستند و ساقه هایشان غلاف دار است، پهن و بیضی شکل هستند و رنگ سبزشان که بطور وسیعی با سایه های مسی و سرخ آمیخته، ظاهری بسیار زیبا به آن داده است. اندازه برگ ها و گستردن آنها باعث می شود موز قرمز به فضایی وسیع در اطرافش نیاز داشته باشد.

خصوصاً رنگ قرمز برگ های رقم ‘Maurelii’ این گیاه بسیار چشم نواز است.



موز قرمز بعد از 3 الی پنج سال گل و میوه خواهد داد ولی در نگهداری آپاتمانی حتی با فراهم کردن نور مطلوب ممکن است باز هم این اتفاق رخ ندهد.

گل های گیاه موز قرمز به رنگ سفید هستند و زیبایی چندانی ندارند و تابستان ها در گل آذین هایی بر گیاه بالغ می رویند، و بطور معمول در معرض دید نیستند.

میوه های حدوداً 7.5 سانتیمتری موز قرمز، بذر گیاه را در خود دارند و خشک و غیرقابل خوردن هستند.

با کاشت این گیاه در گلدان می توانید از زیبایی منحصر به فرد این گیاه در خارج از ساختمان در بهار و تابستان لـ*ـذت ببرید و با شروع سرما آن را به داخل آپارتمان یا پاسیو انتقال دهید.

در صورتی که فضای مناسب ندارید یا ارتفاع گیاه بزرگ از آن است که به داخل آپارتمان بـرده شود، قبل از شروع سرما، شاخ و برگ گیاه را به اندازه ای کوتاه کنید تا 20 سانتیمتر از آن باقی بماند و سپس گیاه را در مکانی سرد و تاریک بدور از یخبندان قرار دهید تا زمستان گذرانی کند. آبیاری متوالی و کم در حدی که خاک گلدان خشک نشود لازم است.

اگر گلدان بسیار بزرگ بود که نتوان آن را جابجا کرد، آن را قبل از سرما از گلدان خارج کنید و ریشه ها را در یک پلاستیک بپیچید و سپس گیاه را در مکانی سرد و تاریک بدور از یخبندان قرار دهید تا زمستان گذرانی کند.

نیازمندی های محیطی

خاک:

برای رشد به خاکی غنی و هوموسی نیاز دارد. زهکش خاک این گیاه هم باید خوب باشد.

آبیاری:
گیاهان قرار گرفته در زیر نور خورشید (مخصوصا در گلدان) به آبیاری منظم و کمی بیشتر از حد متوسط نیاز دارند. و خاک این گیاه همیشه باید مرطوب بماند. از غرقابی نگه داشتن خاک پرهیز کنید.

نور :

در مکان هایی با نور کامل یا سایه روشن به خوبی رشد می کند. این گیاه در مکان کم نور نمی تواند رشد کند.

دما:

این گیاه در محدوده دمایی 40-5 درجه رشد می کند و تا سرمای 2 درجه بالای صفر را تحمل می کند.

تکثیر:
این گیاه بوسیله کاشت بذر های درشت آن تکثیر می شود.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

قَرَنفُل

گیاه دوساله قرنفل

نام علمی: Dianthus barbatus

نام انگلیسی: Sweet William

خانواده: میخَکیان (Caryophyllaceae)

قَرَنفُل

با انبوهی از گل های زیبای قرنفل هم کنارۀ باغچه را می توان زیبا و چشم نواز کرد هم گلدانی از آن می تواند فضای پاسیو را شاد و سرخوش کند؛ جالب تر اینکه گل های آن نه تنها خوردنی بلکه خوش طعم نیز هستند.

قرنفل گیاهی چند ساله با عمر کوتاه است که به عنوان گیاهی زینتی دو ساله کشت می شود. بومی مناطق جنوبی اروپا و بخش هایی از آسیا است. هم خانواده بسیار معروف این گیاه، میخک است. ارتفاع این گیاه بین 30 الی 75 سانتیمتر است.

گل ها به شکل متراکم و به تعداد حداکثر 30 عدد در انتهای ساقه گل، شکل می گیرند. هر گل 3-2 سانتیمتر قطر و 5 عدد گلبرگ دارد. رنگ هایی مختلفی همانند سفید، صورتی، قرمز، ارغوانی و همچنین دو رنگ دارند.

گل ها می تواند معطر باشد اما نمونه های دورگه جدید این گیاه معمولاً عطر و بویی ندارند. گل های این گیاه برای پروانه ها بسیار جذاب هستند و آنها را به سمت خود می کشند.

زمان گلدهی این گیاه اواخر بهار تا اوایل تابستان است .

برگ های قرنفل 10-4 سانتیمتر طول و 2-1 سانتیمتر عرض دارند.

***با چیدن گل های خشک شده، زمان گلدهی را طولانی تر کنید. همچنین ساقه هایی را که گلدهی داشته اند می توان تا حدود نیمی از ارتفاع آنان قطع کرد تا ساقه های جدید تولید کنند. اگر در پایان فصل گل دهی ساقه های گیاه را به شکلی کوتاه کنیم که یک سوم از ارتفاع آنان باقی بمانند گیاه در سال آینده (سال سوم) نیز می تواند به رشد خود ادامه دهد و گلدهی نسبتا خوبی داشته باشد.

نیازمندی های محیطی

خاک:
خاک با زهکش خوب و مواد ارگانیک مانند خاک برگ و یا کود پوسیده دامی، رشد و گلدهی این گیاه را تضمین می کند؛ بنابراین می توان از مخلوطی همانند خاک معمولی+خاک برگ استفاده کرد و یا اینکه مخلوطی همانند خاک برگ+کوکوپیت+پرلایت را بکار برد. برای کوددهی این گیاه نیز می توان از کود کامل با فرمول 10-10-10 هر 4-3 هفته یکبار استفاده کرد.

آبیاری:

به آبیاری منظم و متوسط نیاز دارد. زمانی که سطح خاک خشک شد می توان گیاه را آبیاری کرد. آبیاری بیش از اندازه این گیاه و ماندگاری آب در خاک پای گیاه موجب پوسیدگی طوقه (ناحیه اتصال ساقه به ریشه)، زردی برگ ها و از بین رفتن گیاه می شود. آبیاری کم نیز در ابتدا موجب کاهش گلدهی گیاه، عدم رشد، خشک شدن برگ ها و کوچک ماندن گیاه می شود.

نور:
در مکانی با نور کامل آفتاب (حداقل 8 -6 ساعت نور مستقیم) به خوبی رشد می کند. نور کم محیط از جمله دلایل گل دهی کم این گیاه و رشد ضعیف آن است. در مناطقی که دمای تابستان بالا است وجود سایه در بعد از ظهر به شادابی و رشد و گل دهی بیشتر این گیاه کمک می کند.

دما:

وجود دمای خنک شبانه در حدود 15 درجه برای گل دهی این گیاه بسیار مطلوب است. به طور کل زمانی که بذرهای این گیاهان را در سال جاری بکاریم، گل دهی گیاهان حاصل از رشد بذرها بعد از گذران پاییز و زمستان و در سال بعد روی خواهد داد. به بیان دیگر این گیاهان نیازمند یک دوره سرما هستند تا بتوانند توانایی گل دهی را بیابند. این میزان سرما برای اکثر گیاهان در حد 10-5 درجه است اما از نظر زمانی متفاوت است. مثلاً برای قرنفل این میزان دما را به طور میانگین، 12 هفته گفته اند.

هر چند امروزه قرنفل های اصلاح شده و دورگه ای تهیه و به بازار عرضه شده اند که اصلاً نیاز سرمایی برای اینکه از حالت رویشی به زایشی بروند ندارند و در همان سال اول کاشت، گل می دهند.

قرنفل در طی زمستان می تواند سرما را تا حدود منفی 23 درجه سانتیگراد تحمل کند.

تکثیر:
ساده ترین روش تکثیر این گیاه از طریق کاشت بذر است. در واقع اگر شرایط مکانی و محل زندگی این گیاه مناسب باشد، هر ساله بذرهای آن، خود به خود در پای گیاه می ریزد و برای سالیان سال می توان در گوشه ای از باغ یا باغچه از داشتن این گیاهان لـ*ـذت برد.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

سیاه دانه دمشقی

گیاه یکساله سیاه دانه دمشقی

نام علمی: Nigella damascena

نام انگلیسی: Love-in-a-mist, Ragged lady

خانواده: آلالگان (Ranunculaceae)

سیاه دانه دمشقی

گیاهی زیبا برای بستر باغچه که گل های بریده آن را در گلدان هم می توان نگه داشت. برگ های سرخسی-نخی این گیاه هالۀ غریب مه مانندی دور گل هایش ایجاد می کنند که شناسۀ ویژه آن است و اتفاقاً نام عمومی انگلیسی آن نیز با توجه به این ویژگی برگزیده شده است: (love-in-a-mist : عشق در مه). گل های ظریف آن پف دار و غلاف های دانه آن بی اندازه زیبا هستند و خشک شده آنها را هم به صورت تزئینی می توان نگاه داشت. غلاف ها حدود 2.5 سانتیمتر هستند و اول سبزند بعد به رنگ شیری و نهایتاً به رنگ سرخ در می آیند.



برگ ها، نخ های سبز روشن به شکل برگ سرخس هستند که ظاهری منحصر بفرد به سیاه دانه دمشقی می بخشند.

گل ها بیشتر به رنگ آبی روشن هستند و در برخی رقم ها گل های ارغوانی، و سفید هم یافت می شوند. فصل گلدهی از اواخر بهار آغاز می شود و با سربرداری گل های خشکیده،گلدهی تا سرمای پاییز ادامه می یابد. ارتفاع این گیاه تا 60 سانتیمتر هم می رسد.

***زیباترین ارقام آن عبارتند از:

Miss Jekyll یکی از پرطرفدار ترین رقم های سیاه دانه دمشقی که گل های زیبایی با سایه های آبی و سفید و صورتی ملایم دارد.

Persian Jewels (جواهرات ایرانی) که گل هایی به رنگ های متنوع و با اندازه 5 الی 7 سانتیمتر دارد.

Blue Midget که رقم قد کوتاهی است که ارتفاع آن فقط تا 25 سانتیمتر می رسد و برای کاشتن در لبه های باغچه مناسب است.

Cambridge Blue رقمی ساقه بلند که گل های زیبای آبی آن دو رج گلبرگ دارند و برای در گلدان گذاشتن مناسب هستند.

نیازمندی های محیطی:

خاک:

نسبت به کیفیت خاک سخت گیر نیست. ولی به خاکی با زهکش خوب نیاز دارد.

آبیاری:

به آبیاری در حد متوسط نیار دارد. توجه شود بین دو آبیاری سطح خاک خشک شده باشد. از غرقابی کردن گیاه بپرهیزید.

نور:

به نور کامل آفتاب در طول روز احتیاج دارد. یا حداقل در مناطق گرم تر، آفتاب صبح و سایه عصر را داشته باشد.

دما:

به عنوان یک گیاه یکساله در تمامی مناطق کشور می توان آن را کاشت.

تکثیر:

روش تکثیر این گیاه با کاشت بذر است. چون این گیاه جابجایی را دوست ندارد باید دانه های گیاه را به طور مستقیم در اوایل فصل بهار در مکان آن یا گلجا کاشت.

***سیاه دانه یا شونیز (Nigella sativa) نام گونه ای دیگر است که به عنوان گیاه دارویی بسیار معروف و شناخته شده است.


Nigella sativa

این گیاه بسیار به سیاه دانه دمشقی شبیه است و دانه های آن را وقتی خوب رسیدند، جمع آوری و خشک می کنند. از قدیم دانه این گیاه را در نانوایی و اسانس آن را در مرباسازی، به خاطر عطرش، استفاده می کردند.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

پنیرک ارغوانی

گیاه یکساله پنیرک ارغوانی

نام علمی: Malope trifida

نام انگلیسی: Purple Spanish Mallow, Mallowwort

خانواده: پنیرکیان (Malvaceae)

پنیرک ارغوانی

این گیاه که گل های ارغوانی زیبا دارد، بومی مدیترانه است. در مرکز گل های ارغوانی، ستاره پنج گوشی به رنگ سبز است که ویژگی جالب توجه پنیرک ارغوانی است. این گیاهِ یکساله، تک ساقه ای عمود و نیرومند دارد که تا 1.5 متر قد می کشد و گستردگی تا حدود 60 سانتیمتر دارد. سطح تمام اجزای آن مگر در لبه برگچه ها و کاسبرگ ها بدون کرک است.

گل ها قیفی شکل، به طول 5 تا 7.5 سانتیمتر و 5 گلبرگی هستند و بر ساقه های بلند بصورت تکی می رویند. از شکافی که در نزدیک مرکز گل میان گلبرگ ها وجود دارد، کاسبرگ زیرین به شکل ستاره ای سبز رنگ می درخشد. زمان گلدهی از اواسط تابستان است که تا اواسط پاییز می تواند ادامه داشته باشد.

رقم وحشی این گیاه گل هایی به رنگ ارغوانی تیره دارد و در ارقام تولیدشده، رنگ های سفید، قرمز و صورتی نیز به چشم می خورد. معروف ترین رقم آن ‘Vulcan’ است.

برگ ها بر دم برگ های بلند می رویند؛ بیشینه ابعاد هر برگ طولی در حدود 10 و عرض حدود 7.5 سانتیمتر است ولی معمولاً کوچکتر از این اندازه ها هستند.

نیازمندی های طبیعی

خاک:

در بیشتر خاک ها از شنی تا رسی رشد می کند. ولی به زهکشی خوب نیاز دارد.

آبیاری:

به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد. آبیاری منظم باعث رشد و گلدهی بهتر گیاه می شود. از غرقابی کردن بپرهیزید.

نور:

حداقل به شش ساعت نور مستقیم آفتاب نیاز دارد.

دما:

این گیاه یکساله است و با شروع سرما خشک می شود.

تکثیر:
با کاشت مستقیم بذر در بهار می توان این گیاه را تکثیر کرد.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گل شهناز (گل راعی)

علف هزار چشم ( گل شهناز یا گل راعی )

نام علمی: Hypericum calycinum

نام انگلیسی: Rose of Sharon, Aaron’s beard, Great St-John’s wort

خانواده: تیره گل راعی(Hypericaceae)

گل شهناز (گل راعی)

گل های زرد و شاد این گیاه با پرچم های متعدد خود، موجی از شور و هیجان به باغچه می آورند. گل شهناز درختچه یا علفی چند ساله است که در مناطق معتدل همیشه سبز؛ و در مناطق با آب و هوای سرد، خزان کننده است. گیاهی است فاقد کرک، با ساقه ایستاده که ارتفاع آن به ۶۰ سانتیمتر می رسد و همین میزان گستردگی دارد.

برگ های گل شهناز، بیضوی، متقابل و در سطح زیرین کم رنگ، دارای نقاط شفاف سوراخ مانند به تعداد فراوان است که در واقع کیسه های ترشحی مملو از اسانس هستند.

گل ها به رنگ زرد درخشان و نسبتاً بزرگ هستند و بین ۳ تا ۵ سانتیمتر قطر دارند. دارای پنج گلبرگ هستند و پرچم های زرد متعددی دارند.

فصل گلدهی گیاه از اواخر بهار تا اوایل پاییز است.

برای جوانسازی این گیاه بایستی هر دو تا سه سال یکبار در اواخر زمستان یا اوایل بهار هر دو تا سه سال یکبار هرس شدید انجام شود.

نیازمندی های طبیعی

خاک:

در بیشتر خاک ها به خوبی رشد می کند و خاکی با زهکشی خوب می خواهد. در خاک شنی بسیار خوب رشد می کند. به خاک های خشک مقاوم است.

آبیاری:

به آبیاری در حد معمول نیاز دارد. گل راعی به خشکی مقاوم است. اگر گیاه را در نیم سایه نگهداری می کنید به آن آب کمتری دهید.

نور:
مکان های کاملا آفتابی را دوست دارد و در آن بهتر رشد می کند. در نیم سایه هم رشد می کند و رنگ برگ های آن کمی روشن تر می شود.

دما:

در مناطق معتدل همیشه سبز و در مناطق با آب و هوای سرد، خزان کننده می باشد. تا سرمای منفی بیست درجه را تحمل می کند.

تکثیر:

با کاشت بذر آن در زمستان در گلخانه می توان گیاه را تکثیر کرد. جوانه زنی ۳-۱ ماه طول می کشد.

همچنین می توان گیاهان چند ساله را با تقسیم ریشه زیاد کرد.

روش معمول دیگر استفاده از قلمه چوب نرم است.

*** گیاه دیگری در این جنس هست که بسیار معروف بوده با نام هوفاریقون که به نام های گل راعی و گل شهناز نیز شناخته می شود. هوفاریقون (Hypericum perforatum) کمتر به عنوان یک گیاه زینتی یا پوششی شناخته می شود و بیشتر به عنوان گیاه دارویی معروف است.



هوفاریقون، از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و خواص درمانی بسیاری دارد. در حال حاضر از این گیاه دو فراورده دارویی در بازار ایران موجود می‌باشد: قطره هایپیران و قرص پرفوران که هر دو در درمان افسردگی کاربرد دارند.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

آفتابگردان مکزیکی

گل یکساله آفتابگردان مکزیکی

نام علمی: Tithonia rotundifolia

نام انگلیسی: Mexican sunflower

خانواده: گل ستارگان (Asteraceae)

آفتابگردان مکزیکی

از نیمه تابستان تا پاییز، گل هایی با رنگ های گرم و پرانرژی بر ساقه های گیاه آفتابگردان مکزیکی جلوه گری می کنند و پروانه ها را به خود می خوانند. این گل می تواند در گلدان نیز میهمانِ گرامی خانه شود و شورِ زندگی بخشِ آفتاب تابستانی را در فضای خانه بگستراند. و چنان که از نامش پیداست بومی مکزیک و آمریکای مرکزی است.



گل های دیسکی آفتابگردان مکزیکی به رنگ های نارنجی، قرمز-نارنجی و زرد-نارنجی هستند و قطر هر یک از آنها حدوداً تا 7.5 سانتیمتر می رسد. ساقه های بلند این گل ها در یک فصل حدود 120 الی 180 سانتیمتر قد می کشد. فصل گلدهی از نیمه تابستان تا سرمای پاییز است.

برگ های ضخیم ِسبز تیره به طول 7.5 تا 30 سانتیمتری گیاه، و عرض 5 الی 10 سانتیمتر یکپارچه یا چند تکه، عموماً شکلی بیضوی دارد که البته نوک آن کشیده تر است. لبه برگ ها کنگره دار و پشت آنها به نحو مشخصی کرک دار است؛ همچنین ساقه ها و تمام برگ ها از کرک نرم و خوابیده ای پوشانده شده اند.

رقم زیبای Torch در بین ارقام آفتابگردان مکزیکی با قد یک و نیم متری و گل های درخشان قرمز-نارنجی خود رایج ترین است. همچنین دو رقم Goldfinger و Fiesta Del Sol ارقام کوتاه قدی که حداکثر تا 90 سانتیمتر بلند می شوند. این ارقام برای باغچه های کوچکتر بسیار مناسب هستند و کاشت آن ها برای بیشتر فضا ها مقدور است.

***با سربرداری گل های خشک شده به طولانی شدن زمان گلدهی کمک کنید. حلزون ها می توانند به این گیاه صدمه بزنند.

نیازمندی های محیطی
خاک:
نیاز به خاکی با زهکش عالی دارد.در خاک های فقیر به خوبی رشد می کند. از تهیه خاکی غنی برای آن پرهیز کنید چون باعث رشد ساقه هایی زیاد و ضعیف می شود.

آبیاری:

به خشکی مقاوم است و نیاز به آبیاری کمی دارد.

نور:

حداقل به 6 ساعت نور کامل آفتاب احتیاج دارد.

دما:

گیاه گرما دوستی است که به خوبی گرمای هوای تابستانی را تحمل می کند. نسبت به سرما حساس است و خشک می شود. تا شروع سرما می تواند گل دهد.

تکثیر:

به آسانی با کاشت بذر در اوایل بهار در محل کاشت تکثیر می شود. گاهی بذرها در اواخر تابستان ریخته و جوانه می زنند و گیاهان جدید قبل از سرما به گل می نشینند.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

تاتوره زینتی

گیاه یکساله تاتوره زینتی

نام علمی: Datura metel

نام انگلیسی: Devil’s trumpet

خانواده: بادنجانیان (Solanaceae)

تاتوره زینتی

گل های درشت تاتوره زینتی، اگر نزدیک آلاچیق و نشیمن باغ کاشته و پرورده شوند غیر از زیبایی چشم نوازشان، با رایحه دلپذیر و رنگ های ملایم به این فضاها آرامش می بخشند.

تاتوره زینتی در مناطق گرمسیری گیاهی چند ساله است ولی در مناطق معتدل و سرد به عنوان گیاهی یک ساله کاشت می شود. ساقه های علفی تاتوره زینتی در یک فصل رشد، به حدود 120-90 سانتی متر ارتفاع می رسد و گسترش عرضی آن نزدیک به یک متر است. این گیاه با اینکه ظاهرش نشان نمی دهد در مقابل باد و هوای بارانی مقاوم است و تمایل زیادی به گستردگی و پهن شدن بر روی زمین دارد.

این گیاه گل های بزرگ، بوقی شکل و به شدت عطرآلود دارد و به دلیل عطرشان برای پاسیوها، گلخانه ها، نزدیک به آلاچیق ها و گلجاهایی که بوی خوشایندشان به مشام برسد مناسب هستند. رنگ گل ها متنوع تر از دیگر گونه های Datura و به رنگ های زرد کم رنگ، بنفش، سفید یا سفید با لبه های بنفش است. این گل ها حدود ۲۰ سانتیمتر طول دارند و عرض گل گشوده ۱۵-۱۰ سانتیمتر است. گلدهی از اوایل تابستان شروع و تا سرد شدن هوا در پاییز ادامه دارد. گل این گیاه زنبورها، پروانه ها و پرندگان را به خود جذب می کند.

گل ها بر تنه شِبهِ درخت گیاه که برگ هایی به رنگ آبی مایل به خاکستری دارد می رویند.

ارقام زیادی از این گیاه تولید شده که هم گلبرگ ها دو ردیفه هستند و هم معطرند. رقم Ballerina با رنگ های بنفش، زرد و سفید و رقم Blackcurrant Swirl با رنگی نقره ای-بنفش از معروف ترین ارقام تولید شده آن است.

اجزای گل بوقی در صورت بلعیده شدن سمی هستند.

گل D. inoxia تاتوره تماشایی خیلی شبیه D. metel است و ممکن است با هم اشتباه گرفته شوند، ولی D. metel برگ های تقریباً صاف و بدون کرک دارد و میوه های آن گره دار هستند در حالیکه تمام بخش های گیاه D. inoxia پوشیده از کرک هستند و میوه ای خاردار دارد.

نیازمندی های محیطی

خاک:

این گیاه خود را با انواع خاک ها تطبیق می دهد. بهترین عملکرد آن در خاک های غنی و هوموسی است که دارای زهکش خوب باشد.

آبیاری:

نسبت به خشکی مقاوم است. ولی برای گلدهی بیشتر آبیاری منظم در حد متوسط لازم است. از آبیاری سنگین خودداری شود.

نور:

برای گلدهی خوب به آفتاب کامل نیاز دارد ولی در نیم سایه هم به خوبی رشد می کند.

دما:

این گیاه در مناطق گرم به خوبی رشد می کند و گیاهی چند ساله به حساب می آید ولی در مناطق معتدله و سرد به عنوان گیاه یک ساله کاشت می شود.

تکثیر:

از طریق کاشت بذر می توان به آسانی این گیاه را تکثیر کرد. بذر ها را میتوان با شکافتن غلاف هایی که به گیاه خشک میشود؛ جمع آوری کرد.

دانلود رمان های عاشقانه