- عضویت
- 2015/09/05
- ارسالی ها
- 9,323
- امتیاز واکنش
- 41,933
- امتیاز
- 1,139
چرا فضا تاریک و سیاه است؟
ما رنگ ها را به این دلیل میبینیم که نور به چشم ما باز می تابد. اگر شیئی بتواند طیف های مختلف نور را بازبتاباند، آنرا سفید می بینیم. زمانیکه رنگ های مختلف را میبینیم، این امر بدین دلیل است که فقط بخشی از طیف نور قابل رویت بازتابانده می شود و باقی بوسیله شیئ مورد نظر جذب می شوند.
بر روی زمین، این پدیده دلیل آبی بودن آسمان و سفیدی ابرها است. هر کدام از این ها رنگ منحصربفرد خود را دارند و آن هم به دلیل نحوه پراکنده شدن و بازتاب نور توسط مولکول های موجود در هوا است. این پدیده در فضا رخ نمیدهد زیرا فضا یک خلا کامل است و تنها چیزی که می تواند بدون واسطه از آن عبور کند نور است. نور به طور طبیعی مسیری مستقیم را طی می کند، بنابراین اگر بوسیله جرم هایی مانند سیاره ها و قمرها بازتابانده نشود به سادگی توسط فضا “جذب” میشود. البته در اینجا جذب شدن بدین معناست که به سوی چشم های ما بازتابانده نمی شود.
این مساله همچنین توضیح می دهد که چرا میتوانیم سحابی ها که باید توده های گاز غیرقابل رویت باشند را ببینیم. ما نمی توانیم هوایی که در جلوی مان قرار دارد را ببینیم، درست است؟ دلیل این قضیه این است که در سحابی ها و کهکشان ها، گازها و گرد و غبار نور ستارگان نزدیک آن ها را بازتاب می دهند بنابراین آنها برای ما قابل رویت میشوند. البته اگر به یک سحابی وارد شوید گازها مانند زمانی که از آن فاصله دارید دیده نمی شوند.
تاریکی نشان دهنده نبود نور نیست. فضا پر از نور ستارگانی مانند خورشید است، ولی از آن جایی که چشم مسیر حرکت نور را نمی بیند و در فضا هیچ چیز، حتی مولکول های هوا هم وجود ندارد و خلا حاکم مطلق است، نور بازتاب نمی کند و در نتیجه ما فضا را تاریک و سیاه می بینیم. در پایان، فضا برای ادراک ما سیاه است، زیرا سحابی های اندکی وجود دارند که می توانند مانند اتمسفر ما بر روی زمین نور را پراکنده کنند یا بازتاب دهند. به این دلیل که نور در خطی مستقیم حرکت می کند به نظر میرسد که توسط خلا و فضای تهی جذب می شود در غیر اینصورت فضا شبیه به آسمان زمین به نظر می رسید.
@charsooyelm
ما رنگ ها را به این دلیل میبینیم که نور به چشم ما باز می تابد. اگر شیئی بتواند طیف های مختلف نور را بازبتاباند، آنرا سفید می بینیم. زمانیکه رنگ های مختلف را میبینیم، این امر بدین دلیل است که فقط بخشی از طیف نور قابل رویت بازتابانده می شود و باقی بوسیله شیئ مورد نظر جذب می شوند.
بر روی زمین، این پدیده دلیل آبی بودن آسمان و سفیدی ابرها است. هر کدام از این ها رنگ منحصربفرد خود را دارند و آن هم به دلیل نحوه پراکنده شدن و بازتاب نور توسط مولکول های موجود در هوا است. این پدیده در فضا رخ نمیدهد زیرا فضا یک خلا کامل است و تنها چیزی که می تواند بدون واسطه از آن عبور کند نور است. نور به طور طبیعی مسیری مستقیم را طی می کند، بنابراین اگر بوسیله جرم هایی مانند سیاره ها و قمرها بازتابانده نشود به سادگی توسط فضا “جذب” میشود. البته در اینجا جذب شدن بدین معناست که به سوی چشم های ما بازتابانده نمی شود.
این مساله همچنین توضیح می دهد که چرا میتوانیم سحابی ها که باید توده های گاز غیرقابل رویت باشند را ببینیم. ما نمی توانیم هوایی که در جلوی مان قرار دارد را ببینیم، درست است؟ دلیل این قضیه این است که در سحابی ها و کهکشان ها، گازها و گرد و غبار نور ستارگان نزدیک آن ها را بازتاب می دهند بنابراین آنها برای ما قابل رویت میشوند. البته اگر به یک سحابی وارد شوید گازها مانند زمانی که از آن فاصله دارید دیده نمی شوند.
تاریکی نشان دهنده نبود نور نیست. فضا پر از نور ستارگانی مانند خورشید است، ولی از آن جایی که چشم مسیر حرکت نور را نمی بیند و در فضا هیچ چیز، حتی مولکول های هوا هم وجود ندارد و خلا حاکم مطلق است، نور بازتاب نمی کند و در نتیجه ما فضا را تاریک و سیاه می بینیم. در پایان، فضا برای ادراک ما سیاه است، زیرا سحابی های اندکی وجود دارند که می توانند مانند اتمسفر ما بر روی زمین نور را پراکنده کنند یا بازتاب دهند. به این دلیل که نور در خطی مستقیم حرکت می کند به نظر میرسد که توسط خلا و فضای تهی جذب می شود در غیر اینصورت فضا شبیه به آسمان زمین به نظر می رسید.
@charsooyelm
