گل و گیاه ❦❦❦❦ معرفی انواع گیاهان باغی ❦❦❦❦

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

همیشه بهار

گل همیشه بهار

نام علمی: Calendula

نام انگلیسی:Marigold

کالندولا، گل همیشه بهار

خانواده:

کمپوزیته (Compositae)

مبداء:

اروپا

نوع:

از گیاهان یکساله پایا

برگ:

نیزه ای شکل و دارای بافت ضخیم و نسبتاً چسبنده.

گل:

گل های کم پر، پرپر یا نیمه پرپر به قطر ۱۰-۵ سانتیمتر آن در انتهای ساقه ظاهر
می گردد.

رنگ گل:

کرم، زرد کم رنگ تا زرد آلوئی، طلائی، نارنجی و خرمالوئی

فصل گل:

بسته به زمان مورد نیاز در فصول مختلف قابل حصول است.

موارداستفاده:

گل بریده، گلدان و ظروف،باغچه و باغات و فضاهای سبز. در ترکیب با گیاهان
برگ سبز و گل گندم آبی نتیجه جالبی به دست می دهد.

موقعیت :

آفتاب و یا سایه آفتاب و خاک قابل نفوذ

تکثیر:

بذر

طرز کاشت:

بذور گل همیشه بهار را می توان در جعبه و یا مستقیماً در باغچه کشت نمود. بسته به زمان مورد نیاز، در فصول مختلف می توان از این گل استفاده نمود. در آب و هوای معتدل، می توان بذر را تیر و یا مرداد ماه کشت نموده و در زمستان از گل آن استفاده نمود. برای بهره برداری از گل بهاره در شهریور یا مهر ماه اقدام به کشت بذور می گردد.

درمناطق سردسیر می توان بذور را در گلخانه کشت و در بهار نشاء آن را به هوای آزاد منتقل نموده و یا اینکه بذور را پس از رفع سرمای زمستان مستقیماً در محل اصلی کشت نمود، تا بتوان در تابستان و اوایل پائیز از گل های آن بهره مند گردید. بذور همیشه بهار معمولاً پس از یک هفته از کاشت، سبز می شود.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

آدونیس

گیاه باغی آدونیس

نام علمی: Adonis

آدونیس

خانواده:

رانونکولاسه (Ranunculaceae)

مبداء:

سیبری

نوع:

از گیاهان دوساله

برگ:

برگ ها عمیقاً شکاف دار و منقسم به سه بخش مجزا است.

گل:

۱- گونه آمورنسیس A.amurensis دارای گل هایی به قطر ۷٫۵سانتیمتر و حامل بیشتر از یک گل بر روی هر ساقه.

۲- گونه ورنالیس یا آدونیس بهاره A.vernalis حامل یک گل آلاله ای. اولین گل های هر دو گونه در روی ساقه های به طول ۱۰-۷٫۵ سانتیمتری ظاهر می گردد، لیکن گیاهان کماکان به رشد خود ادامه می دهند و تا پایان فصل رشد به طول معادل حداکثر ۴۰ سانتیمتر دست می یابند.

رنگ گل:

در گونه ۱ هاله هائی از زرد، صورتی، نارنجی، مسی و سفید. در گونه ۲ زرد و سفید.

فصل گل:

در گونه ۱ اوائل بهار، در گونه ۲ دوالی سه هفته پس از گونه اول

موارداستفاده:

مناسب کاشت در مقابل حاشیه ها و باغچه های سنگی است. استفاده از این گیاه همراه با ژیپسوفیل بسیار مناسب می باشد، زیرا هنگامی که آدونیس سبزینه خود را از دست داده و به استراحت می پردازد، گیاه فوق با گسترش شاخ و برگ خود، فقدان آن را جبران و باغچه یا فضای موجود را سرسبز نگاه می دارد.

موقعیت :

آفتاب کامل یا نیمه سایه، و خاک کاملاً زهکشی شده.

تکثیر:

بذر، تقسیم ریشه

طرز کاشت:

بذور در فصل تابستان کشت می گردد، و در سال دوم به گل می نشیند. پس از اینکه بذور به حداکثر رشد خود رسیدند (رسیدن کامل بذور)، برگ ها چروک خورده و از بوته ساقط می گردند، و ریشه گیاه تا فصل بهار آینده در زیر خاک به استراحت می پردازد. تقسیم ریشه را می توان در تمام فصولی که گیاه عاری از سبزینه است به مرحله اجرا درآورد

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گل میمون

گل میمون

نام علمی: Antirrhinum

نام انگلیسی: Snapdragons / Dragon flowers

آنتی رینوم، گل میمون

خانواده:

اسکروفورلاریاسه (Scrophulariaceae)

مبداء:

کناره های دریای مدیترانه

نوع:

از گیاهان دائمی نیمه خشبی است که به صورت یک ساله پرورش می یابد.

برگ:

باریک و به طول ۷٫۵-۲٫۵ سانتیمتر

گل:

سنبله حاوی گل های کم پر و پرپر متشکل از دوگلبرگ به هم چسبیده

رنگ گل:

قرمز، زرد، سفید، بنفش، صورتی، نارنجی و قرمز آتشی

فصل گل:

تابستان- پائیز

موارداستفاده:

حاشیه های باغچه و استفاده از گل بریده. گل بریده میمون دارای دوام زیادی بوده و با گل های زبان پس قفا، رز و کوکب ترکیب مناسبی به دست می دهد.

موقعیت :

محل آفتابی و خاک باغچه مقوی و قابل نفوذ. گل میمون سایه را نیز تحمل می کند.

تکثیر:

بذر، جدا نمودن بوته ها

طرز کاشت:

بذور گل میمون را می توان پس از رفع سرمای زمستان مستقیماً در محل اصلی کشت و یا اینکه در اواخر زمستان اقدام به کاشت بذور در گلخانه نموده و در بهار گیاه های حاصله را به محل اصلی انتقال داد. انواع پابلند به فاصله ۴۵ سانتیمتر و پاکوتاه به فاصله ۲۵ سانتیمتر و خیلی پاکوتاه به فاصله ۱۵ سانتیمتر کشت می گردد. این گیاه به آب زیادی نیاز دارد. گیاهان حاصله در تابستان به گل می نشینند. موقعی که گل دهی گیاه به پایان رسید، تمام ساقه ها از نزدیک سطح زمین قطع، و کوددهی (کودمایع) می گردد. گل میمون را نیز می توان در اوائل پائیز در خزانه کشت نموده و در اوائل بهار به زمین اصلی منتقل نمود. جداکردن بوته ها نیز روش دیگری از تکثیر است که معمولاً در پائیز یا اواخر زمستان صورت می گیرد.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گل زنگوله ای

گل باغی زنگوله ای شرابه ای (آدنوفورا)

نام علمی: Adenophora

نام انگلیسی: Lilyleaf Ladybell

آدنوفورا،گل زنگوله ای شرابه ای

خانواده:

کامپانولاسه (Camapanulaceae)

مبداء:

آسیا

نوع:

از گیاهان دائمی

برگ:

سرنیزه ای و متناوب

گل:

زنگوله ای شکل

رنگ گل:

بنفش

فصل گل:

تابستان

موارداستفاده:

به عنوان پس زمینه در بستر گلکاری

موقعیت :

آفتابی، خاک باغچه مقوی با زهکش مناسب

تکثیر:

بذر، تقسیم بوته

طرز کاشت:

این گیاه را می توان با کاشت بذر در پائیز و یا تقسیم بوته در بهار در محل اصلی کشت نمود.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

تاج الملوک

گل تاج الملوک (آکوئی لگیا)

نام علمی: Aquilegia

نام انگلیسی:Columbine

آکوئی لگیا، تاج الملوک

خانواده :

رانونکولاسه ) Ranunculaceae)

مبداء:

گونه های مختلف آن از اروپا، تگزاس و آسیای صغیر

نوع:

از گیاهان دائمی

برگ:

عمیقاً لوب دار، سبز تیره یا سبز متمایل به آبی

گل:

گل ها به قطر ۳ الی ۱۰ سانتیمتر است. گل ها معمولاً متشکل از ۵ کاسبرگ گلبرگ مانند هستند که بر روی گلبرگ ها جای گرفته و ممکن است هم رنگ و یا در
رنگ های متفاوت باشد. بخش زیرین هر گلبرگ حقیقی به درون یک زائده مخصوص به نام مهمیز که طول آن از ۱٫۵ تا ۱۵ سانتیمتر می رسد، مطول گشته است.

رنگ گل:

رنگ گل ها غالباً روشن و در هاله هائی از قرمز، صورتی، زرد، آبی، بنفش و سفید نمایان می گردد.

فصل گل:

فصل بهار

موارداستفاده:

برای کاشت در حاشیه گل های دائمی، استفاده از گل بریده.

موقعیت :

مکان آفتابی یا نیمه سایه، خاک کاملاً زهکشی شده سبک، شامل ماسه، خاک برگ، کود دامی کاملاً پوسیده و خاک باغچه

تکثیر:

بذر، تقسیم ریشه

طرز کاشت:

بذور را می توان در اوایل بهار در خزانه هوای آزاد، روی خطوطی به فواصل ۱۵ سانتیمتر کشت نمود. در اواخر بهار یک عمل نشاء انجام می گیرد و در پائیز یا اوایل بهار سال بعد، نهال های حاصله به محل اصلی منتقل می گردد. این گیاهان تقریباً از اواسط بهار به گل خواهند نشست. تقسیم ریشه ها را بایستی در پائیز یا بهار انجام داد و فواصل کاشت آن ها را ۳۰-۴۰ سانتیمتر در نظر گرفت.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

آرابیس

گل دائمی آرابیس

نام علمی: Arabis

نام انگلیسی: Rockcress

آرابیس

خانواده:

کروسیفره (Cruciferae)

مبداء:

اروپا، آسیای صغیر

نوع:

از گیاهان دائمی

برگ:

برگ های بیضوی کشیده به رنگ نقره ای – خاکستری

گل:

گل های کوچک در انتهای ساقه های کوتاه و در خوشه های سستی ظاهر می شود.

رنگ گل:

سفید، صورتی کم رنگ یا بنفش

فصل گل:

بهار

موارداستفاده:

باغچه های سنگی، پوشش زمینی

موقعیت :

آفتاب کامل

تکثیر:

بذر، تقسیم بوته

طرز کاشت:

مانند گیاهان دائمی عمل می گردد

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گُلِرنگ

گُلِرنگ (کارتاموس)

نام علمی گونه : Carthamus

گلِرنگ (کارتاموس)

خانواده:

کمپوزیته (Compositae)

مبداء:

مصر

نوع:

از گیاهان یکساله

برگ:

بیضوی دندانه دار یا دندانه های منتهی به خارهای ظریف و نوک تیز.

گل:

لوله ای

رنگ گل:

قرمز و زرد

فصل گل:

تابستان

موارداستفاده:

استفاده از گل بریده، تازه یا خشک آن جهت تزئینات

موقعیت :

آفتاب کامل، خاک باغچه، زهکشی مناسب، تا اندازه ای مقاوم به خشکی خاک

تکثیر:

بذر

طرز کاشت:

این گیاه را می توان به طریق کاشت بذر در بهار در محل اصلی آن در هوای آزاد مورد استفاده قرار داد.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

عود قرمز

گیاه گلدار عود قرمز (آرمریا)

نام علمی: Armeria

نام انگلیسی: Lady’s Cushion / Thrift / Sea pink

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

عود قرمز (آرمریا)

خانواده :

پلومباگیناسه (Plumabginaceae)

مبداء:

برخی از گونه ها از انگلستان و برخی از اسپانیا

نوع:

از گیاهان دائمی و پاکوتاه

برگ:

برگ ها علفی شکل، سبز متمایل به آبی، به طول ۱۵ تا۲۰ سانتیمتر و در سراسر سال دوام دارد.

گل:

خوشه های حاوی گل های کروی به قطر ۲٫۵ سانتیمتر این گیاه درانتهای ساقه های ۴۵-۳۰ سانتیمتری ظاهر می گردد.

رنگ گل:

صورتی، بنفش، سفید، قرمز

فصل گل:

از اواخر بهار تا اواسط تابستان

موارداستفاده:

باغچه های سنگی، امتداد پیاده روها، قسمت جلوی حاشیه ها،استفاده از گل بریده

موقعیت :

آفتاب کامل، خاک کاملاً زهکشی شده، در خاک نسبتاً ضعیف و خشک بهترین نتیجه را می دهد. رطوبت زیاد و نیز خاک قوی باعث کاهش گل دهی گیاه می گردد.

تکثیر:

بذر، تقسیم ریشه

طرز کاشت:

بذرهای انواع معمولی آرمریا را می توان در بهار کشت نمود و در همان سال از گل آن استفاده نمود. باید خاطر نشان نمود که بذور واریته های مشهور، گیاهان شبیه اجداد خود را به وجود نمی آورند، لذا بهتر است این گیاهان را از طریق تقسیم ریشه تکثیر نمود. تقسیم ریشه را می توان در اوایل پائیز یا در بهار انجام داد و فواصل کشت را ۳۰-۲۰ سانتیمتر در نظر گرفت . بهترین زمان برای تقسیم ریشه گذشت ۳ سال از گل دهی گیاه می باشد.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گل عسلی

گل آرنبیا (گل عسلی)

نام علمی: Arnebia

آرنبیا، گل عسلی

خانواده :

بوراگیناسه ( Boraginaceae)

مبداء:

آرمینا

نوع:

از گیاهان دائمی

برگ:

باریک، کرکدار

گل:

لوله ای مزین به یک لکه سیاه در قسمت تحتانی هر گلبرگ که با کبر سن گل
محو می گردد.

رنگ گل:

پامچالی – زرد

فصل گل:

اوایل تابستان

موارداستفاده:

باغچه و فضاهای سبز

موقعیت :

آفتاب کامل و خاک کاملاً زهکشی شده

تکثیر:

قلمه پاشنه دار، بذر

طرز کاشت:

در فصل پاییز می توان این گیاه را وسیله بذر یا قلمه پاشنه دار کشت و مورد استفاده قرار داد.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گل ستاره

گیاه باغی گل ستاره (آستر)

نام علمی: Aster

آستر(گل ستاره)

خانواده :

کمپوزیته (Compositae)

مبداء:

ایتالیا، اروپا، آمریکا، چین

نوع:

از گیاهان دائمی و دارای تعدادی گونه خشبی و مقاوم

برگ:

باریک و سرنیزه ای

گل:

گل آذین منفرد انتهایی به قطر حدود ۵-۴ سانتیمتر

رنگ گل:

آبی، بنفش، ارغوانی، سفید، قرمز، صورتی،عنابی

فصل گل:

تابستان

موارد استفاده:

موقعیت :

تپه گل ها، پس زمینه حاشیه ها ی مختلط

آفتاب کامل، خاک باغچه کاملاً زهکشی شده.

گونه:
۱- آکریس (A.acris) به ارتفاع ۶۰-۹۰ سانتیمتر می رسد.

۲- آلپینوس (A.alpinus)

۳- آملوس یا گل ستاره ایتالیایی (A.amellus) به ارتفاع ۴۵ تا ۶۰ سانتیمتر می رسد و گل های ارغوانی تولید می نماید. واریته های زیبای آن، Blue king و King George دارای گل هایی به رنگ آبی روشن و Sonia دارای گل های به رنگ صورتی متمایل به گلی و همگی درای مراکز زردرنگ و معطر می باشند.

۴- فریکارتی (A.frikartii) هیبریدی است که به ارتفاع تا ۹۰ سانتیمتر می رسد و گل های به قطر هفت سانتیمتر به رنگ آبی متمایل به بنفش با مراکز زردرنگ تولید می کند. در مناطق سردسیر منحصراً در بهار تا پاییز شکوفا می گردد، لیکن در نواحی فاقد یخبنداتن سراسر سال گلدهی دارد.

۵- هیبریدوس (A.hybridus) به ارتفاع از بیست تا سی و پنج سانتیمتر می رسد و شکوفه هایی به قطر ۳ تا ۵ سانتیمتر تولید می نماید. واریته های زیبای ان Bonnuy Blue به رنگ آبی متوسط، Pink Bouquet به رنگ صورتی متمایل به قرمز، Snowball به رنگ سفید و Twilight به رنگ بنفش تند است.

۶- لینوسیریس (A.linosyris)

۷- مهم ترین سلکسیون های ستاره ای انگلستان (A.noviangliae) که تولید انبوهی از گل های به قطر ۳-۵ سانتیمتر می نماید عبارتند از: Harrington’s Pink به رنگ صورتی روشن و September Glow به رنگ قرمز یاقوتی که هر دو پابلند و به ارتفاع ۱۲۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر می رسند. گل های سلکسیونهای ذکر شده فقط در روز شکوفا هستند.

۸- ستاره ای نیویورک (A.novi-Belgii) دارای گل های به قطر ۳ تا ۵ سانتیمتر و شامل Autumn Glory به ارتفاع ۹۰ تا ۱۲۰ سانتیمتر با گل های به رنگ قرمز است؛ Crimson Brocade به ارتفاع ۹۰ سانتیمتر با گل های به رنگ قرمز روشن است؛ Eventide به ارتفاع۹۰ تا ۱۲۰ سانتیمتر با گل هایی به رنگ ارغوانیست و White Lady به ارتفاع ۱۵۰ تا ۱۸۰ سانتیمتر و گل های سفید دارد.

۹- اسپکتابیلیس (A. spectabilis)

۱۰- واریته (A.yunnanensis, Napsbury’) که متعلق به گونه Chinese است به ارتفاع ۷۵ سانتیمتر می رسد و گل های آبی روشن به قطر ۵/۷ سانتیمتر با مرکز به رنگ نارنجی روشن دارد.

تکثیر:

تقسیم، بوته

طرز کاشت:

گونه های پابلند با فاصله ۷۵-۶۰ سانتیمتر و گونه های پاکوتاه با فاصله
۴۵-۳۰ سانتیمتر کشت می گردد. گونه های ۴ و۵۵ را که رشد سریعی دارند بایستی یک سال در میان در پائیز یا بهار تقسیم نمود و گونه های دیگر که رشد کندتری دارند. بایستی سه سال پس از گل دهی تقسیم نمود.