آفتابگردان
گل آفتابگردان
نام علمی: Helianthus
نام انگلیسی: Sunflower
آفتابگردان، هلیانتوس
خانواده: کمپوزیته (Compositae)/آستراسه (Asteraceae)
مبداء: آمریکا
نوع: از گیاهان دائمی و یکساله پایا
برگ: قلبی شکل و دندانه دار
گل: گل ها شبیه گل کوکب و به قطر 25-12سانتیمتر است.
رنگ گل: طلایی
فصل گل: تابستان و اوایل پاییز
موارد استفاده: به خاطر ارتفاع این گیاه که تا 120 سانتیمتر می رسد و نیز برگ های زمخت آن، کشت آن در پس زمینه ها توصیه می گردد. استفاده از بذرها، گل بریده
موقعيت: مکان آفتابی و هرنوع خاک باغچه
گونه :
1- دکاپتالوس فلورپلنو، گل آفتابگردان دائمی پرپر برگ نازک (H.decapetalus flore pleno) که به نام H.multiflorus نیز نامیده می شود. نوع کم پر آن (با یک ردیف حلقه گلبرگ) به صورت وحشی و خودروست و نوع پرپر باغی آن (با گلبرگ های آویخته بسیار) را می توان در هر منطقه کشت نمود.
2- آنوس یا آفتابگردان یکساله (H.annuus): ساقه های راست و ضخیم این گیاه آنقدر طویل می شود که پا کوتاه ترین آن ها به ارتفاع 90 سانتیمتر می رسد. کیفی ترین آن ها نوع روسی است که رشد سریع دارد، در نواحی دارای آب و هوای سرد و بادخیز ارتفاعی معادل 180سانتیمتر و در نواحی گرم و محفوظ از باد (چهار دیواری یا دارای حفاظ) تا 3 الی 4.5 متر می رسد.
در بخش گالری تصاویری از گونه های مختلف با ذکر نامشان هست که آن گونه را معرفی می کند. راجع به برخی واریته های این گیاه نیز در ادامه اطلاعاتی برای کمک به شناسایی آنها آمده است. واریته پاکوتاه Teddy Bear به طول 90 سانتیمتر و دارای گل های پرپر طلایی رنگ است؛ Sungold به ارتفاع متوسط 210 سانتیمتر و پرپر است؛Mammoth یک واریته عظیم الجثه کم پر است؛ Italian White گیاهی یکساله است و به یک متر می رسد. گل های آن بسیار زیبا و طول هر گلبرگ به 10 سانتیمتر می رسد. برگ های این واریته به رنگ سبز روشن و بسیار جذاب است و به عنوان گل بریده مورد استفاده قرار می گیرد؛ Color Fashion Mixed ، یکساله و به ارتفاع 2.5-2متر می رسد، گل بریده آن مصرف می شود.
تكثير: تقسیم بوته، بذر
طرز كاشت: چون سرعت رشد گل آفتابگردان دائمی پرپر زیاد است، بهتر است به منظور جلوگیری از انبوهی و مزاحمت آن برای سایر گیاهان، یکسال در میان در فصول بهار یا پائیز اقدام به تقسیم بوته گیاه نموده و آن ها را با فاصله 60-45 سانتیمتر کشت نمود. بذور گیاهان یکساله را می توان در اوائل بهار در محل کاملاً آفتابگیر کشت و هفته ای دوبار آبیاری نمود. جهت رشد سریع گیاهان، استفاده از کودهای تقویتی سودمند خواهد بود.
گل آفتابگردان
نام علمی: Helianthus
نام انگلیسی: Sunflower
آفتابگردان، هلیانتوس
خانواده: کمپوزیته (Compositae)/آستراسه (Asteraceae)
مبداء: آمریکا
نوع: از گیاهان دائمی و یکساله پایا
برگ: قلبی شکل و دندانه دار
گل: گل ها شبیه گل کوکب و به قطر 25-12سانتیمتر است.
رنگ گل: طلایی
فصل گل: تابستان و اوایل پاییز
موارد استفاده: به خاطر ارتفاع این گیاه که تا 120 سانتیمتر می رسد و نیز برگ های زمخت آن، کشت آن در پس زمینه ها توصیه می گردد. استفاده از بذرها، گل بریده
موقعيت: مکان آفتابی و هرنوع خاک باغچه
گونه :
1- دکاپتالوس فلورپلنو، گل آفتابگردان دائمی پرپر برگ نازک (H.decapetalus flore pleno) که به نام H.multiflorus نیز نامیده می شود. نوع کم پر آن (با یک ردیف حلقه گلبرگ) به صورت وحشی و خودروست و نوع پرپر باغی آن (با گلبرگ های آویخته بسیار) را می توان در هر منطقه کشت نمود.
2- آنوس یا آفتابگردان یکساله (H.annuus): ساقه های راست و ضخیم این گیاه آنقدر طویل می شود که پا کوتاه ترین آن ها به ارتفاع 90 سانتیمتر می رسد. کیفی ترین آن ها نوع روسی است که رشد سریع دارد، در نواحی دارای آب و هوای سرد و بادخیز ارتفاعی معادل 180سانتیمتر و در نواحی گرم و محفوظ از باد (چهار دیواری یا دارای حفاظ) تا 3 الی 4.5 متر می رسد.
در بخش گالری تصاویری از گونه های مختلف با ذکر نامشان هست که آن گونه را معرفی می کند. راجع به برخی واریته های این گیاه نیز در ادامه اطلاعاتی برای کمک به شناسایی آنها آمده است. واریته پاکوتاه Teddy Bear به طول 90 سانتیمتر و دارای گل های پرپر طلایی رنگ است؛ Sungold به ارتفاع متوسط 210 سانتیمتر و پرپر است؛Mammoth یک واریته عظیم الجثه کم پر است؛ Italian White گیاهی یکساله است و به یک متر می رسد. گل های آن بسیار زیبا و طول هر گلبرگ به 10 سانتیمتر می رسد. برگ های این واریته به رنگ سبز روشن و بسیار جذاب است و به عنوان گل بریده مورد استفاده قرار می گیرد؛ Color Fashion Mixed ، یکساله و به ارتفاع 2.5-2متر می رسد، گل بریده آن مصرف می شود.
تكثير: تقسیم بوته، بذر
طرز كاشت: چون سرعت رشد گل آفتابگردان دائمی پرپر زیاد است، بهتر است به منظور جلوگیری از انبوهی و مزاحمت آن برای سایر گیاهان، یکسال در میان در فصول بهار یا پائیز اقدام به تقسیم بوته گیاه نموده و آن ها را با فاصله 60-45 سانتیمتر کشت نمود. بذور گیاهان یکساله را می توان در اوائل بهار در محل کاملاً آفتابگیر کشت و هفته ای دوبار آبیاری نمود. جهت رشد سریع گیاهان، استفاده از کودهای تقویتی سودمند خواهد بود.