devil_asal
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2019/02/24
- ارسالی ها
- 32
- امتیاز واکنش
- 377
- امتیاز
- 181
سلام.
روی عنوان زیاد فوکوس نکنید، همینجوری یه چیزی پروندم!.
موضوعِ تاپیک همونطور که از اسمش ناپیداست!، به "ترین" های شهرِ رمان خونا اشاره داره.
خب متوجه ی منظور بنده نشدید...نه؟. مشکل از شما نیست، خودمم متوجه نشدم . .بنابر این قبل از این که نتیجه بگیریم این تاپیکِ انجمنِ متوجه نشدگانِ راه خداست، باید عنوان کنم که...
احتمالا زیادی دارم چرت و پرت می گم، می ریم سرِ اصل مطلب:
از بین رمان هایی که مطالعه کردین،
ساده ترین:
باارزش ترین:
خوش یمن ترین:
غمگین ترین:
توهین آمیز ترین:
بانمک ترین:
دوست داشتنی ترین:
دلهره آور ترین:
قلم قوی ترین:
ایده باحال داشت، ترین{ :/ } :
خز ترین:
تاریک ترین:
خنده دار ترین:
پیچیده ترین:
رئال ترین:
شاد ترین:
تاثیر گذار ترین:
بدبخت ترین:
غیر قابل پیش بینی ترین:
تلخ ترین:
جذاب ترین:
فیلسوفانه ترین:
بچه گانه ترین:
بزرگسالانه ترین:
خاطره انگیز ترین:
نحس ترین:
رو بگید.
می تونید چند مورد رو انتخواب کنید و نیاز نیست به همه ی ترین ها توجه داشته باشید.
و یه نکته ای هست، بعضی از ترین ها شاید اونقدر به هم شباهت داشته باشن که بشه اون هارو یکی دونست، مثلِ "تلخ ترین" و "غمگین ترین"، اما در حقیقت اینطور نیست. برای مثال، رمانِ" جایی نرو"، نمونه بارزِ رمانیه که تقریبا معیار های یه رمانِ غمگین رو داره با اون احساساتِ دل کباب کنش؛ اما من وقتی بهش فکر ی کنم هیچ انرژی منفی ای ازش نمی گیرم...چرا؟ مسلمه ، درسته غمگین بود اما تلخ نبود...داستان به اندازه ی کافی، جنبه های شیرین هم داشت.
اما رمانی مثل "تیسا"، در سراسرِ ماجرا اونقدر مسائل ناراحت کننده وجود داره که به اندازه ی انگشت های دست هم بهت دلیلی برای خندیدن، یا قنج رفتنِ دلت نمی ده.
بنابر این با این دیدگاه، عمیق تر به تاریخچه ی ذهنتون مراجعه کنید.
خیلی خب...
حالا یه چیزی می گم ولی زیاد ذوق زده نشید.
شاید بعدا مجوزِ تاسیسِ انجمنِ متوجه نشدگانِ راه خدا رو گرفم...تا چه شود.
یاحق. منتظرتون هستم.
روی عنوان زیاد فوکوس نکنید، همینجوری یه چیزی پروندم!.
موضوعِ تاپیک همونطور که از اسمش ناپیداست!، به "ترین" های شهرِ رمان خونا اشاره داره.
خب متوجه ی منظور بنده نشدید...نه؟. مشکل از شما نیست، خودمم متوجه نشدم . .بنابر این قبل از این که نتیجه بگیریم این تاپیکِ انجمنِ متوجه نشدگانِ راه خداست، باید عنوان کنم که...
احتمالا زیادی دارم چرت و پرت می گم، می ریم سرِ اصل مطلب:
از بین رمان هایی که مطالعه کردین،
ساده ترین:
باارزش ترین:
خوش یمن ترین:
غمگین ترین:
توهین آمیز ترین:
بانمک ترین:
دوست داشتنی ترین:
دلهره آور ترین:
قلم قوی ترین:
ایده باحال داشت، ترین{ :/ } :
خز ترین:
تاریک ترین:
خنده دار ترین:
پیچیده ترین:
رئال ترین:
شاد ترین:
تاثیر گذار ترین:
بدبخت ترین:
غیر قابل پیش بینی ترین:
تلخ ترین:
جذاب ترین:
فیلسوفانه ترین:
بچه گانه ترین:
بزرگسالانه ترین:
خاطره انگیز ترین:
نحس ترین:
رو بگید.
می تونید چند مورد رو انتخواب کنید و نیاز نیست به همه ی ترین ها توجه داشته باشید.
و یه نکته ای هست، بعضی از ترین ها شاید اونقدر به هم شباهت داشته باشن که بشه اون هارو یکی دونست، مثلِ "تلخ ترین" و "غمگین ترین"، اما در حقیقت اینطور نیست. برای مثال، رمانِ" جایی نرو"، نمونه بارزِ رمانیه که تقریبا معیار های یه رمانِ غمگین رو داره با اون احساساتِ دل کباب کنش؛ اما من وقتی بهش فکر ی کنم هیچ انرژی منفی ای ازش نمی گیرم...چرا؟ مسلمه ، درسته غمگین بود اما تلخ نبود...داستان به اندازه ی کافی، جنبه های شیرین هم داشت.
اما رمانی مثل "تیسا"، در سراسرِ ماجرا اونقدر مسائل ناراحت کننده وجود داره که به اندازه ی انگشت های دست هم بهت دلیلی برای خندیدن، یا قنج رفتنِ دلت نمی ده.
بنابر این با این دیدگاه، عمیق تر به تاریخچه ی ذهنتون مراجعه کنید.
خیلی خب...
حالا یه چیزی می گم ولی زیاد ذوق زده نشید.
شاید بعدا مجوزِ تاسیسِ انجمنِ متوجه نشدگانِ راه خدا رو گرفم...تا چه شود.
یاحق. منتظرتون هستم.
آخرین ویرایش:
