- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 1,092
- امتیاز واکنش
- 118,349
- امتیاز
- 1,176
زبانهای آریایی
زبانشناسان میگویند كه نتوانستهاند با قاطعیت صفات مشتركی در میان همهی زبانهای آدمیان بیابند. در سرزمینهای پهناوری گروههایی از زبانها یافتهاند كه ریشهی واژههای آنها یكی است و روش بیان مقصود و اندیشه در میان آنها یكسان است، اما در جاهای دیگر زبانهایی یافتهاند كه میان آنها حتا در ساختمان اساسی آنها سازگاری نیست و در میان عمل و روابط یكسان نیستند و ضوابط دستوری آنها هم كاملن با یكدیگر متفاوت است.
مردمانی با اندیشه و زبان یکسان (زبانهای آریایی یا هند و اروپایی)
یك گروه بزرگ زبانهایی كه تقریبا در سراسر اروپا تا هند رواج دارند، مشتملند بر انگلیسی و فرانسوی و آلمانی و اسپانیایی و ایتالیایی و یونانی و روسی و فارسی و زبانهای گوناگون هندی، این زبانها را هند و اروپایی یا آریایی خوانند، ریشههای اصلی و ضوابط دستوری یكسانی در آنها میتوان یافت. مثلا واژهی Father و Mother انگلیسی را Vater و Mutter آلمانی و Pater و Mater لاتین و Pater و Mater یونانی و Pere و Mere فرانسوی و Hair و Mair ارمنی و Pitar و Matar سانسكریت و مانند آنها بسنجید. بر همین اساس واژههای زبانهای آریایی با قاعدهی خاصی از یكدیگر متفاوت میشوند. مثلا F در زبانهای ژرمانیك در لاتین P است و از قانونی پیروی میكنند كه به نام «قانون گریم» معروف است.
این زبانها چیزهای گوناگونی نیستند، بلكه از ریشههای واحدی گوناگونیهایی پدید آمده و زبانهای مختلف شده است و مردمی كه به این زبانها سخن میگویند روش اندیشهای یكسان دارند.