ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
دفتر امور خارجه بیان می‌کند که «تهدید بالای تروریسم» در اردن وجود دارد. اما جالب این که همین هشدار در مورد کشورهایی نظیر مصر،آلمان و فرانسه صادر می‌شود.
به دلیل این که اردن در میانه کشورهایی مانند سوریه، عراق، فلسطین و اسرائیل قرار گرفته (که باعث دلسردی گردشگران می‌شوند) است، نیروی تدافعی خود را طی ۱۵ سال گذشته توسعه داده است. حوادثی مانند انتفاضه سال ۲۰۰۰، ۱۱ سپتامبر و جنگ عراق به این نگرانی‌ها دامن زده است.
پس از آن در سال ۲۰۰۸ که همه‌چیز رو به بهتر شدن می‌رفت بحران اقتصادی، پیامدهای ناخوشایند بهار عربی و اوج گرفتن درگیری‌ها در سوریه این فرصت را بر باد داد. نکته‌ای مهمی که باید به خاطر داشت این است که وزرات خارجه سفر به هیچ مکانی را (به غیر از مسیر ۴ کیلومتری مرز سوریه) منع نکرده است و همچنین اضافه می‌کند که در سال ۲۰۱۵ حدود ۶۰ هزار نفر بریتانیایی بدون هیچ مشکل خاصی به اردن سفر کرده‌اند.
در رستورانی در مرکز سایت که در آن درختان نقش سایبان را برعهده داشتند نهار خوردیم. در زمان باقی مانده به انتهای روز، قسمت عقبی سایت را دور زدیم و ۶۷۰ پله‌ی دیگر را بالا رفتیم و از کنار خانه‌های بادیه نشینان و مقبره‌ها عبور کردیم و به قربانگاه رسیدم. قربانگاه بر فلات بی حصار روی کوه قرار گرفته بود و نباتیها در گذشته در این مکان آیین‌های مذهبی خود را اجرا می‌کردند.
مسیری طولانی و پرپیچ و خم به قله می‌رسید. ما غروب به آنجا رسیدیم و در مسیر تنها از کنار ۴ گردشگر عبور کردیم.
کافه‌ی نزدیک قله تعطیل بود، لیست غذای سال گذشته رنگ و رویش رفته بود و بزی در داخل دکه بود. دسته‌ای شتر به دلیل نبود مشتری بر روی زمین نشسته و پاهای خود را به زیر جمع کرده بودند.
شکنندگی طبیعت بازار توریسم جهانی به راستی طعم تلخی دارد. جواهر فروشی می‌گوید: بمبی در ترکیه فرود می‌آید و مردم با خود می‌اندیشند که نباید به اردن بیایند. مردی که بطری‌های شنی که بر روی آن طرح‌های از شتر با رنگ‌های مختلف رنگ بسته می‌فروشد می‌گوید که از ۲۰۰۲ به بعد این بدترین سال بوده است و به بطری‌هایش اشاره می‌کند که فروش نرفته‌اند. هتل دوستش به تازگی تعطیل شده و تجارتش رونقی ندارد.
به هنگام گرگ و میش شروع به بازگشت کردیم تا قبل از شب و تاریکی به زمین صاف برسیم. کسی در محوطه مقابل الخزانه حضور نداشت و ما با نوری اندک و سکوتی کامل سیق را می‌پیمودیم. سایه‌ها به نرمی بر روی صخره‌ها می‌خزیند تا این که کاملا شب شد.
به دلیل این که اردن در میانه کشورهایی مانند سوریه، عراق، فلسطین و اسرائیل قرار گرفته (که باعث دلسردی گردشگران می‌شوند) است، نیروی تدافعی خود را طی ۱۵ سال گذشته توسعه داده است. حوادثی مانند انتفاضه سال ۲۰۰۰، ۱۱ سپتامبر و جنگ عراق به این نگرانی‌ها دامن زده است.
پس از آن در سال ۲۰۰۸ که همه‌چیز رو به بهتر شدن می‌رفت بحران اقتصادی، پیامدهای ناخوشایند بهار عربی و اوج گرفتن درگیری‌ها در سوریه این فرصت را بر باد داد. نکته‌ای مهمی که باید به خاطر داشت این است که وزرات خارجه سفر به هیچ مکانی را (به غیر از مسیر ۴ کیلومتری مرز سوریه) منع نکرده است و همچنین اضافه می‌کند که در سال ۲۰۱۵ حدود ۶۰ هزار نفر بریتانیایی بدون هیچ مشکل خاصی به اردن سفر کرده‌اند.
در رستورانی در مرکز سایت که در آن درختان نقش سایبان را برعهده داشتند نهار خوردیم. در زمان باقی مانده به انتهای روز، قسمت عقبی سایت را دور زدیم و ۶۷۰ پله‌ی دیگر را بالا رفتیم و از کنار خانه‌های بادیه نشینان و مقبره‌ها عبور کردیم و به قربانگاه رسیدم. قربانگاه بر فلات بی حصار روی کوه قرار گرفته بود و نباتیها در گذشته در این مکان آیین‌های مذهبی خود را اجرا می‌کردند.
مسیری طولانی و پرپیچ و خم به قله می‌رسید. ما غروب به آنجا رسیدیم و در مسیر تنها از کنار ۴ گردشگر عبور کردیم.
کافه‌ی نزدیک قله تعطیل بود، لیست غذای سال گذشته رنگ و رویش رفته بود و بزی در داخل دکه بود. دسته‌ای شتر به دلیل نبود مشتری بر روی زمین نشسته و پاهای خود را به زیر جمع کرده بودند.
شکنندگی طبیعت بازار توریسم جهانی به راستی طعم تلخی دارد. جواهر فروشی می‌گوید: بمبی در ترکیه فرود می‌آید و مردم با خود می‌اندیشند که نباید به اردن بیایند. مردی که بطری‌های شنی که بر روی آن طرح‌های از شتر با رنگ‌های مختلف رنگ بسته می‌فروشد می‌گوید که از ۲۰۰۲ به بعد این بدترین سال بوده است و به بطری‌هایش اشاره می‌کند که فروش نرفته‌اند. هتل دوستش به تازگی تعطیل شده و تجارتش رونقی ندارد.
به هنگام گرگ و میش شروع به بازگشت کردیم تا قبل از شب و تاریکی به زمین صاف برسیم. کسی در محوطه مقابل الخزانه حضور نداشت و ما با نوری اندک و سکوتی کامل سیق را می‌پیمودیم. سایه‌ها به نرمی بر روی صخره‌ها می‌خزیند تا این که کاملا شب شد.
