فلسفی عقاید فلسفی من در مورد تکامل انسان و زندگی ارزش های درونی آن

[امیرحسین1381]

انسان واقعا خوب و برتر آن انسانی است که از دانش و خردش برای برای پیشرفت بشریت استفاده میکند
و از پول و ثروتش برای کمک به انسان های فقیر و ناتوان.

 

[امیرحسین1381]

واقعیت درونی و بیرونی هرفردی زندگیشان را بهتر نشان می دهد.و چقدر ترسناک خواهد بود آن زمانی که تظاهر به دانستن می کنیم...درحالی که واقعیت بیرونی نشان می دهد افکارمان پوچ است.

 

[امیرحسین1381]

هرانسانی استعداد های شگفت انگیزی دارد... به هرحال مخلوق خداوند بزرگترین داراییش است...انسان می تواند این جهان را دگرگون کند...به شرط آن که باور داشته باشد خداوند چه گنجینه های زیبایی در نفس یا درون او کاشته است.

 

[امیرحسین1381]

بزرگترین دارایی هر انسانی نوع اندیشه و تفکر اوست
انسان میتواند فکر کند
میتواند پیشرفت کند
میتواند جاودانه شود
به شرطی که به راز درونی خویش پی ببرد و بداند که در واقع به چه دلیل به این دنیا پا گذاشته است

 

[امیرحسین1381]

انسان دانا مانند کتبخانه ای است که از دانش و آگاهی خویش که در تک تک خط های کتابش نهفته است برای پیشرفت دانش و آگاهی بشر استفاده میکند.
این کتابخانه تغییر های پیرامون زندگی را درک کرده است و از اندوخته هایش برای ترقی و پیشرفت مردم بشر بهره میبرد.

 

[امیرحسین1381]

برای پی بردن به تفاوت دو انسان باید به سطح فکر و اندیشه او مراجعه کنید
برای مثال انسانی از دسته اول انسانی بی هدف و دارای فکر و اندیشه ای سطحی است و نمیخواهد این جهان را برای بشریت بهتر سازد
در حالی که در دسته دوم انسانی را میبینم که دارای عقاید ارزشمند و افکاری فیلسوفانه است و کلید موفقیت این دسته از انسان ها خلاق بودن ذهن آنها و تلاش برای تکامل است.
دسته دوم میتوانند جهان را بهتر سازند.

 

[امیرحسین1381]

هر بشری در مسیر حکایت خود چالش های زیادی در پی خواهد داشت.
ولی تفاوت در آن است که کسی موفق تر خواهد بود که ارزش های زندگی خویش و دانش نهفته در درون خویش را کشف کند و از آن در راه درست استفاده کند و از این چالش ایجاد شده در زندگی اش سربلند بیرون بیاید.
و در این حالت او می تواند به سرحد تکامل دانش فطری و علمی در مسیر جاده زندگی بی پایانش برسد.

 

[امیرحسین1381]

تفاوت انسان موفق با انسان شکست خورده در این است که انسان موفق دارای صفات ارزشمندی مانند خوش بینی به زندگی خویش بوده است و در عین حال هدفمند بوده است و ذهنش از گنجینه افکار و ایده های ناب و عالی پر کرده است و آنها را به ثمر رسانده است در حالی که انسان شکست خورده به زندگی خویش بد بین بوده است و هیچ هدفی در زندگی اش نداشته و افکارش پوچ و خالی بوده است.

 

[امیرحسین1381]

زندگی.....مانند کبوتر مهاجری است که برای به ثمر رساندن هدف هایش هرگز درنگ نمیکند.
زندگی...مانند اشک های ابر های آسمان است که در لحظات نا امید کننده بر مخاطبش(انسان)می ریزید...
زندگی...هرگز پایان پذیر نیست....
زندگی ادامه دارد حتی بعد از مرگ...
حتی بعد از رسیدن به خدا...
زندگی رفیق ابدی من و تو است...
زندگی عاشق ما است...

 

[امیرحسین1381]

زندگی...داستان عاشقانه خداوند و بندگانش است.
زندگی مانند مادری است که به نوزادانش راه رفتن و صحبت کردن یاد می دهد.
زندگی داستان رویایی یک عاشق و معشوق دل پاک است.
زندگی مانند حرکت کردن و شتاب بی امان عقربه های ساعت است.
زندگی تشبیه ضربان پی در پی قلب پاک انسان به پایان روشنایی نور خورشید در غروب است.
زندگی مانند نگرش یک ماهی به دنیای بیرون از آب است.