شعر .*✯مفردات همام تبریزی✯*.

[^Fatemeh.R80]

شماره ۳۱

ره روان بستند بر فتراک ما را لاجرم
پیشتر از کاروان خود را به منزل یافتیم




شماره ۳۲

نانش نه و خلق او را در هر دو جهان مهمان
ای دوست چنین باشد ایثار جوانمردان




شماره ۳۳

فتنه عالمی شدی فتنه شدم چو دیدمت
فتنه نگر که می کند فتنه فتنه بین من

 

[^Fatemeh.R80]

شماره ۳۴

ناز ز حد ببرده ای بت نازنین من
راه جفا گزیده ای ای زجهان گزین من



شماره ۳۵

ای دل من نگین تو مهر تو مهر آن نگین
عمر شد و نمی رود نقش تو از نگین من



شماره ۳۶

در سماع آمد بت خوبان چین
آفتابی بر زمین در چرخ بین

 

[^Fatemeh.R80]

شماره ۳۷

من کیم باری که نامم بر زبان آورده ای
یا نوک کلک در تصنیف نامم بـرده ای



شماره ۳۸

زوصف اشتیاق او شدی الکن بیان من
به جای هر سر مویی مرا گر صد زبانستی



شماره ۳۹

هنوز صبح نخستین روز دولت توست
در انتظار طلوع جمال خورشیدی

 

[^Fatemeh.R80]

شماره ۴۰

از دیده گرچه دوری از دور در حضوری
در جسم دل چو جانی در چشم چو نوری



شماره ۴۱

می نویسم پیش جانان نامه یی
کاشکی من نامه خود بودمی




شماره ۴۲

چون جان و دلم ز خدمتت نیست جدا
اندر نظرت چه قدر دارد بدنی

 

[^Fatemeh.R80]

شماره ۴۳

دل گفت که زحمت تن آنجا چه بری
این کار همان به که به جان فرمایی



شماره ۴۴

چون تو از جانب شیراز به تبریز آیی
شکر آن نعمت را وام کنم گویایی