آموزشی اصول وصیت نامه نوشتن

[~●Monster●~]

وصیت‌نامه سری و خودنوشت قابل اعتراض و تنفیذ از سوی ورثه
وصیت‌نامه رسمی غیرقابل خدشه است و ورثه نمی‌توانند نسبت به آن اعتراض کنند، اما در رابـ ـطه با وصیت‌نامه سری و خودنوشت باید گقت که این نوع وصیت‌ها، قابل اعتراض و تنفیذ از سوی ورثه هستند.
در خصوص نحوه رسیدگی به دعوای تنفیذ وصیت‌نامه و مدارک لازم جهت ارایه قابل ذکر است که : مدارک لازم جهت ارایه دادخواست تنفیذ وصیت‌نامه شامل کپی وصیت‌نامه، عنداللزوم شهادت شهود و ارجاع امر به کارشناسی است.

 

[~●Monster●~]

اعتبار وصیت نامه عادی
نحوه رسیدگی به دعوای تنفیذ وصیت‌نامه این گونه است که برابر ماده ۲۹۱ قانون امور حسبی و رای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور، وصیت‌نامه عادی در صورتی قابلیت تایید و تنفیذ از ناحیه محکمه را دارد که از ناحیه اشخاص ذی‌نفع به صحت آن اقرار شود، در غیر این صورت حتی اگر ادله اثباتی دیگری برای صحت وصیت‌نامه عادی وجود داشته باشد، محکمه حق تایید و تنفیذ وصیت‌نامه را نخواهد داشت.
چنانچه بعضی از اشخاص ذی‌نفع، مفاد وصیت‌نامه را تایید و بعضی تایید نکنند، صرفا در حق کسانی که وصیت‌نامه را تایید کرده و به صحت ان اقرار دارند، قابل تنفیذ خواهد بود؛ غیر از موارد ذکر شده در هیچ موردی دعوی تایید و تنفیذ وصیت‌نامه قابلیت استماع ندارد.

 

[~●Monster●~]

نحوه رسیدگی به اجرای وصیت‌نامه در موارد مازاد بر ثلث اموال
وصیت ثلث یا همان یک سوم اموال، از طرف مالک برای بعد از فوت خود صحیح بوده و نسبت به مازاد بر آن در صورتی مورد قبول است که ورثه آن زیاده را تنفیذ و تایید کنند؛ به طور کلی ملاک این یک سوم، اموال در زمان وفات وصیت‌کننده بوده و نه اموال در زمان حیات و تنظیم وصیت و البته ملاک، تمامی دارایی و اموال متوفی اعم از منقول و غیرمنقول و حتی منافعی است که متعلق به مرحوم می‌شود.

 

[~●Monster●~]

وصیت رسمی مازاد بر ثلث
اگر وصیت‌کننده با حضور در دفاتر اسناد رسمی نسبت به تنظیم وصیت مازاد بر یک سوم به طور رسمی اقدام کرد، با توجه به قوانین مربوط به اجرای مفاد اسناد رسمی باید این وصیت اجرا شود و تنها در صورتی غیر قابل اجرا خواهد بود که با نحوی این وصیت ابطال شود.

اما از آنجایی که در غالب اوقات و پس از فوت مرحوم، نوع و میزان اموال وصیت‌شده مشخص می‌شود، بنابراین در صورت وجود وصی برای اجرای مفاد وصیت‌نامه رسمی دیگر امکان توقف مکنونات وصیت نیست تا زمانی که دادگاه حکم به ابطال آن صادر کند زیرا در فرض عدم تنفیذ وصیت‌نامه مازاد بر ثلث توسط وراث، تنها حکم دادگاه است که قادر به توقیف و ابطال عملیات اجرایی است و با این وصف ورثه ناراضی مجبور به طرح دادخواست ابطال وصیت‌نامه رسمی نسبت به مازاد بر ثلث را هستند.
وصيت به زياده برثلث ترکه نافذ نيست، مگر با اجازه وارث؛ موصي مي‌تواند براي پس از فوت هرگونه تصرفي در ثلث دارايي خود کند و آن را به هرکس بخواهد واگذار کند يا براي مصارف معينه قرار دهد.
با توجه به ماده ۸۴۸ قانون مدنی، اگر موصي‌به جزء مشاع ترکه باشد، مثل ربع يا ثلث، موصي‌له با ورثه در همان مقدار از ترکه مشاعا شريک خواهد بود.

 

[~●Monster●~]

اول: آسانترین روش تنظیم وصیت نامه، "خودنوشت" است. همینکه وصیت به خط و قلمتان نوشته و امضا و تاریخ (روز و ماه وسال) داشته باشد، در همه جا پذیرفته می‌شود. البته وصیت‌نامه سری یا رسمی هم می‌توان نوشت که برای تنظیم آن مستلزم تشریفات ویژه از جمله رفتن به اداره ثبت اسناد محل و یا دفترخانه اسناد رسمی است.همچنین در قانون پیش بینی وصیت در حال فوق العاده نظامیان در حین جنگ نزد افسر هم رده خود و یا نزد دو نفر شاهد و یا بیماران نزد مدیر بهداری ارتش هم شده است.

 

[~●Monster●~]

دوم: خود را معرفی فرمایید! نام و نام خانوادگی را بنویسید اما حتما لازم نیست که به مشخصات کامل سجلی خود اشاره کنید.

سوم: هرچند بیشتر خوانندگان این نوشته مسلمان هستند اما بهتر است در آغاز وصیت خود، بر اصول عقاید و دین اسلام گواهی دهید ، یعنی گواهی بر یگانگی آفریدگار و فرستاده آخرینش پیامبراکرم(ص) و پیشوایی حضرت علی (ع) و روز رستاخیز و بازگشت به سوی پروردگار.که این گواهی‌ها بیشتر از باب امر به معروف هستند.

 

[~●Monster●~]

چهارم: بدهی های احتمالی خود به دیگران را بنویسید و بخواهید که از اموال به جامانده جبران بدهی تان شود.

پنجم: هرگونه خواسته مشروع خود را می توانید در وصیت نامه بنویسید از جمله اینکه می توانید خواستار چگونگی آیین کفن و دفن و انجام واجبات قضا شده‌تان مانند روزه و نماز باشید. انجام کار های دشوار را از بازماندگان نخواهید!

 

[~●Monster●~]

ششم: شما می توانید تا یک سوم از اموال برجای مانده خود را پس از مرگ به هرکس بدهید یا وقف کنید. شاید برای انجام واجبات قضایتان نیاز به پول باشد که از همین محل مجاز به وصیت هستید.

هفتم: نمی دانم اصطلاح "محروم از ارث کردن" از کی رایج شده اما بدانید که نمی توانید هیچکس از مورثانتان را از ارث محروم بفرمایید!

هشتم: اگر خواستید می توانید یک نفر وصی را برای اجرای وصیت نامه تان معرفی نمایید اما بهتر است همان گونه که امیرمؤمنان (ع) در نهج البلاغه می فرماید ، خودمان وصی خود باشیم و آن چه از کارهای خیر که دوست داریم بعد از ما برای ما انجام دهند، خودمان در زمان حیات انجام دهیم.

 

[~●Monster●~]

نهم: شما می توانید وصیتنامه تان را در پاکتی گذاشته و در آن را با چسب بسته جایی مانند لای قرآن گذاشته و دیگران را آگاه کنید. نگران تغییر نیت تان و گم شدن وصیت نامه پیش از مرگتان نباشید زیرا هرگاه اراده بفرمایید می توانید از نو آنرا بنویسید و تاریخ آنرا به روز رسانی کنید.
همینک دست به قلم شوید که فردا دیر است و گفتن "دور از جان" شعارست که پیامبرمان (درود خدا بر او باد) فرمودند: سزاوار نیست برای مرد مسلمان شبی را سحر کند مگر اینکه وصیّت او زیر سرش باشد و نیز فرمودند کسی که بدون وصیّت بمیرد به نادانی از دنیا رفته است.

 

[~●Monster●~]

وصیّت که در لغت به معنای سفارش کردن، اندرز دادن، عهد کردن و امر کردن آمده است، هرگاه ‏از جانب خدای تعالی باشد معنای امر و فرمان را می ‏رساند، چنان که در آیه ی «وَ وَصَّیْنَا الْإِنسَانَ‏بِوَالِدَیْهِ إِحْسَاناً؛ انسان را به نیکی کردن با پدر و مادرش امر کردیم و دستور دادیم (احقاف: ۱۵) و آیه ی «... وَ أَوْصَانِی بِالصَّلوَةِ وَالزَّکوَةِ مَادُمْتُ حَیّاً؛ حضرت عیسی(ع) گفت: خدای تعالی به من دستور داده است که در دوران زندگی، نماز را به پا دارم و زکات بدهم (مریم: ۳۱) درهمین معنا به کار رفته است و هرگاه از جانب غیر خداوند باشد در دیگر معانی به کار می‏رود. در اصطلاح فقهی، وصیت آن است که انسان سفارش کند بعد از مرگش برای او کارهایی ‏انجام دهند، یا بگوید بعد از مرگش چیزی از مال او ملک کسی باشد، یا برای اولاد خود و کسانی‏که اختیار آنان با اوست قیّم و سرپرست معین کند. قرآن کریم، وصیت را حقی بر عهده ی پرهیزکاران دانسته، می‏فرماید: کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالْأَقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَی‏الْمُتَّقِینَ؛ بر شما نوشته شده: «هنگامی که یکی از شما را مرگ فرارسد، اگر چیز خوبی (مالی) از خود به جای‏گذارده، برای پدر و مادر و نزدیکان، به طور شایسته وصیّت کند. این حقی است بر پرهیزکاران. (بقره: ۱۸۰)