برات نوشتهای است که به موجب آن، شخص به دیگری دستور میدهد، مبلغی وجه را در موعد معین به شخص ثالثی بپردازد. دستوردهنده را براتکش با صادرکننده یا براتدهنده مینامند. به شخصی که دستور را دریافت میکند براتگیر میگویند.
بخش حقوق تبیان
مهمترین کاربرد برات را میتوان در استفادهی از آن بعنوان یک وسیلهی پرداخت نام برد. یعنی افراد میتوانند بجای دریافت پول کاغذی یا فلزی، پرداختهای خود را به وسیلهی برات انجام بدهند. این پرداخت بدین نحو است که پس از انجام معامله، خریدار بجای آنکه بهای کالای خریداری شده را نقداً بپردازد، براتی صادر میکند و به دست فروشنده میدهد. خریدار(براتکش) در این نوشته به شخص دیگری (براتگیر) دستور میدهد که مبلغی معین (معادل با بهای کالای خریداری شده) به فروشنده (دارندهی برات) بپردازد.
دارندهی برات نیز میتواند بدون آنکه به براتگیر مراجعه کند، برات را بجای پول نقد، در معاملهی دیگری که انجام میدهد، از طریق ظهرنویسی خرج کند. شخصی که پس از انجام معاملهی اخیر، مالک برات میشود، دارندهی جدید نام دارد.
اما آنچه در این مقاله محور اصلی بحث ما را تشکیل میدهد این است که حقوق دارندهی اول برات با حقوق دارندههای بعدی یک تفاوت بسیار مهم و اساسی دارد که باعث میشود برات پس از هر بار انتقال به دارندهی جدید، ارزش بیشتری پیدا کند. این تفاوت عبارت است از "اصل عدم توجه ایرادات نسبت به دارندهی برات". مقصود از دارنده در این اصل نیز، دارندهی جدید میباشد.
بخش حقوق تبیان
مهمترین کاربرد برات را میتوان در استفادهی از آن بعنوان یک وسیلهی پرداخت نام برد. یعنی افراد میتوانند بجای دریافت پول کاغذی یا فلزی، پرداختهای خود را به وسیلهی برات انجام بدهند. این پرداخت بدین نحو است که پس از انجام معامله، خریدار بجای آنکه بهای کالای خریداری شده را نقداً بپردازد، براتی صادر میکند و به دست فروشنده میدهد. خریدار(براتکش) در این نوشته به شخص دیگری (براتگیر) دستور میدهد که مبلغی معین (معادل با بهای کالای خریداری شده) به فروشنده (دارندهی برات) بپردازد.
دارندهی برات نیز میتواند بدون آنکه به براتگیر مراجعه کند، برات را بجای پول نقد، در معاملهی دیگری که انجام میدهد، از طریق ظهرنویسی خرج کند. شخصی که پس از انجام معاملهی اخیر، مالک برات میشود، دارندهی جدید نام دارد.
اما آنچه در این مقاله محور اصلی بحث ما را تشکیل میدهد این است که حقوق دارندهی اول برات با حقوق دارندههای بعدی یک تفاوت بسیار مهم و اساسی دارد که باعث میشود برات پس از هر بار انتقال به دارندهی جدید، ارزش بیشتری پیدا کند. این تفاوت عبارت است از "اصل عدم توجه ایرادات نسبت به دارندهی برات". مقصود از دارنده در این اصل نیز، دارندهی جدید میباشد.
تالار نقد نگاه دانلود