آموزش موسیقی مطالبی آموزشی در مورد پیانو (اختصاصی تالار موسیقی)

[>YEGANEH<]

۱۹- تمرین بر روی تمپو ثانویه ای که حال دیگر می توانیم آن را تمپو پایه بنامیم، تا زمانی ادامه می یابد که شرایط تعریف شده بالا برای تمپو پایه، برای نوازنده بدست آید. روش فوق را می توان قدم به قدم با بالاتر بردن تمپوها، تا رسیدن به تمپو اصلی موسیقی دنبال کرد. ( توجه شود به مورد شماره- ۱۷)
مورد بعدی، رسیدن نوازنده به توانایی های استقامتی برای اجرای قطعه به خصوص در تمپو اصلی آن است. در واقع نوازنده باید به سطحی از توانایی ها دست یابد که در هنگام نواختن یک موسیقی، وجود خستگی های مختلف در عضلات و مفاصل بدن، او را از اجرای بی وقفه موسیقی باز ندارد.

رسیدن به سطح مطلوب توانایی های استقامتی، با استفاده از نرمش های مختلف بدنی برای قویتر ساختن مفاصل و ماهیچه ها و همینطور داشتن تمرین های مرتب از لحاظ فاصله زمانی و دارای مدت زمان کافی با ساز است. ( توجه شود به موارد شماره ۲و۴ و موارد شماره ۶و۷و۸)

برای ایجاد و تقویت هماهنگی های اجرایی در تمرین بخش سولو- قطعاتی که برای تکنواز و ارکستر تنظیم شده اند- بهتر است قبلا بخش ( پارت) ارکستر که برای همراهی پیانو تنظیم شده است را بصورت دو نوازی با پیانو تمرین نمود.

زیرا امکان تمرین با ارکستر، برای اکثر نوازندگان به ندرت فراهم می گردد و همینطور هزینه مالی تمرین با ارکستر بسیار بالاست.

از طرف دیگر لازمه داشتن اجرای ارزشمند از این دسته قطعات، داشتن هماهنگی های لازم در اجرا میان سولیست و ارکستر است. بنابراین تمرین هم نوازی با پیانو که می تواند بارها و بارها تا رفع تمام نواقص اجرایی ادامه یابد بسیار مفید است.

پس از طی مراحل بالا لازم است تا آنچه که در مجموع، از اجرای قطعه بدست می آید ارزیابی شود تا نقاط ضعف و قوت اجرا شناسایی گردد و در اینجاست که می توان با ضبط اجراها و کنترل آنها به ارزشیابی صحیح از اجرا دست یافت. ( توجه شود به مورد شماره- ۱۶)

 

[>YEGANEH<]

۲۰- تمرین های کوتاه روزانه چه تاثیری بر نوازندگی دارد؟
روش تمرین و استراحت که پیشتر در مقاله نوازنده و تمرین شماره یک، مورد بررسی قرار گرفت مبتنی بر بهره گیری از کوچکترین فرصت های روزانه برای تمرین نمودن و تقسیم کردن تمرین روزانه به بخش های مختلف و مجزا است.

درهمین راستا ضرورتی ندارد تا در مکان هایی که رطوبت بسیار کمی دارند و یا تاثیر سایرعوامل محیطی مخرب بر روی ساز کم است، با قرار دادن ساز در جعبه از آن محافظت کنیم و تنها در زمان تمرین آنرا خارج کرده و در دیگر اوقات در جایی به دور از چشم، از ساز نگه داری کنیم.

بلکه برعکس، می توانیم ساز را مکانی که بیشتر در آن رفت و آمد داریم و به اصطلاح در جلوی دیدمان قرار دارد، نگه داریم و از کمترین و کوچکترین زمان های موجودی که در میان کارهای مختلف روزانه بوجود می آید برای برقراری ارتباط با ساز و تمرین کردن بهره گیریم.

همانگونه که پیشتر آمد، بدست آمدن توان بدنی برای استمرار بخشیدن به تمرینات در روزهای بعد، استراحت دادن به عضلات و جلوگیری از بروز زود هنگام بیماری های مفاصل از فایده های این روش تمرین است.

از سوی دیگر، اتخاذ این روش سودمند باعث می گردد تا هر یک از مسائل مربوط به گامهای کوچک تمرین، بخوبی فرصت ته نشینی و تجزیه و تحلیل را در ذهن به دست آورده و ذهن به شکل ناخودآگاه درگیر مسائل مربوط به آن بخش تمرین باشد.

اما در اینجا لازم است تا به مورد بسیار مهم دیگری که در سایه این روش برای هنرجو بدست می آید توجه داشت و در واقع آن، بوجود آمدن تربیتی است در نوازنده، که هنروهنرمند را دومقوله جداگانه ومجزا از یکدیگر نمی داند که گهگاه به یکدیگر پیوند خورند و این دیدگاه باعث برقراری ارتباط صحیح ذهنی و درونی میان هنرجو، ساز و تمرین می گردد.

بسیاری از هنرجویان در ابتدا ساز را وسیله ای می بینند که تنها ساعات و زمانهای خاصی در روز می توان به سراغ آن رفت و تنها آن اوقات است که باید به موسیقی و نوازندگی فکر کرد، تمرین نمود و در سایر زمانهای روزهیچگونه پیوند فکری و ارتباط ذهنی میان نوازنده و ساز وجود ندارد. دلزدگی از تمرین و ساز و کندی پیشرفت از اولین نشانه های این نوع تفکر است.

زمانی که فاصله ذهنی و جدایی میان شخص و فعالیت هنری او به کمترین میزان خود رسد، بیشترین میزان پیشرفت فردی حاصل می شود. زیرا احاطه یافتن بر هر امری، هرگز از فاصله داشتن و دوری جستن از آن بدست نمی یابد.

در این زمان هنر چون شریانی در بستر زندگی هنرمند جریان می یابد و دیگر شخص برای شروع کردن تمرین روزانه خود، به دنبال فراهم شدن شرایطی خاص برای آن، انجام شدن کلیه فعالیت های روزمره و یا رسیدن عقربه های ساعت به زمانی مشخص، نیست.

در نتیجه به نقل از سازی ها با تمرینات و ممارست با ساز به راحتی شما با سازتان مانوس خواهید شد و دچار دلزدگی و مایوسی نخواهید شد.

 

[>YEGANEH<]

۱۴ اشتباه رایج افراد مبتدی موقع شروع یادگیری پیانو:

اگر شما به تازگی شروع به آموختن پیانو کرده اید، یا کودک شما برای اولین بار است که آموزش می بیند، آگاهی از اشتباهاتی که پیانوزن های (پیانیست های) مبتدی مرتکب می شوند، برای شما بسیار مهم و ضروری می باشد.

اغلب اوقات، دانش آموزان در مقایسه با نیازی که دارند، پیشرفت بسیار کندی را طی می کنند، چرا که آنها اشتباهاتی را مرتکب می شوند که زمان ارزشمند آنها را تلف می کند. بهتر است شما جزء این افراد نباشید.

۱-نواختن بسیار سریع
مطمئنا این مهم ترین مسئله ای است که در بین پیانوزن های جوان و تازه وارد وجود دارد. نواختن پیانو، مسابقه سرعت نیست. دلیلی که بیشتر پیانو زن ها، حتی برخی از باتجربه های آنها می خواهند پیانو را سریع بنوازند این است که آنها می خواهند آنچه را که شبیه صداهای موسیقی است، بشنوند. این یک احساس کاملا معمولی است که این افراد دارند. شما احتمالا روی قطعه ای کار خواهید کرد که صداهای آن را دوست داشته باشید.

به محض اینکه یک دانش آموز شروع به کار بر روی یک قطعه موسیقی کند، آن را در گام نهایی می نوازد. چرا این کار ایده خوبی محسوب نمی شود؟ شما هنوز نوت ها را یاد نگرفته اید. شما زمانی که سریع می نوازید، ناچارا اشتباهاتی مرتکب خواهید شد. شما خواه بخواهید یا نخواهید یک حافظه عضلانی پی ریزی خواهید نمود که تغییر آن بسیار سخت است. بعد از اینکه برای مدت زمانی آن را به صورت کامل نواختید، شما به آموزشگاه خواهید رفت و معلم شما به شما خواهد گفت که آهسته بنوازید!! شاید شما تا مدت زمان اندکی آهسته بنوازید، اما از قبل حافظه عضلانی تان را برای گام سریع پایه ریزی کرده اید و این به احتمال زیاد اشتباه است.

تلاش های بعدی به منظور جایگزینی این حافظه عضلانی درست مانند جایگزینی یک عادت بد است. این کار بسیار سختی است. شاید شما هیچوقت سرعت نواختنتان را کم نکنید و استاد شما مجبور شود تا به شما صحیح نواختن را بیاموزد، درحالیکه شما آن را سریع می نوازید. ممکن است احساس شما به گونه ای باشد که شما سریعا قطعه ای را در حال یادگیری هستید، اما در پایان شما تنها یک کاسه پر خمیر نرم دارید (اصطلاح) این موضوع اصلا موضوع خوشایندی نیست و ممکن است شما بخش های بسیار جزئی موسیقی را از دست بدهید.

زمانی که شما یک قطعه را شروع می کنید، تمرین شما می بایست به اندازه ای آهسته باشد که در آن امکان اشتباه وجود نداشته باشد. این کار را “سرعت بدون اشتباه” می نامند. اگر شما به آرامی تمرین کنید (ریتم کند) شما متوجه خواهید شد که آن قطعه را بهتر یاد خواهید گرفت و در واقع آن را سریع تر هم تمام می کنید.

 

[>YEGANEH<]

۲-عدم نواختن موسیقی واقعی
عدم نواختن موسیقی یعنی چه؟ منظور من این است که نواختن شما شبیه موسیقی باشد، درست است؟ منظور من از موسیقی، تمام چیزهایی است که به نت ها و ریتم ها مرتبط است. آیا شما واقعا به تمامی تغییرات دینامیکی توجه می کنید؟ در مورد ایجاد عبارات، تلفظ و دیگر جنبه های مربوط به تفسیر و تعبیر چه؟

نواختن سریع می تواند منجر به از دست دادن تمامی این جزئیات ظریف موسیقی گردد، اما بعضی وقت ها دلیلش این است که ما در عمل اهمیت زیادی به آنها قائل نمی شویم. نوازنده مبتدی پیانو توجه زیادی به این جزئیات ندارد، در حالی که هرکدام از آنها به هرحال به موسیقی گوش می دهند. آنها مطمئنا به گونه ای متفاوت می اندیشند.

آیا شما واقعا بر روی این تمرکز کرده اید که صدای زیر و بم شما چگونه است؟ آیا در صدای زیر (اوج) صدای هر نوت از نوت قبلی بلندتر است یا اینکه تنها صدای چند نوت آخر بلندتر است؟ نواختن منقطع (بریده بریده ادا کردن) به این معنی نیست که شما تا جایی که می توانید کوتاه بنوازید، معنی آن این است که کافی است شما بریده بریده بنوازید. آیا شما در پایان یک اسلار دستتان را بر می دارید؟

شما می بایست از همان ابتدا روی هرچیزی تمرکز کنید، با این کار حافظه عضلانی خوبی را پایه ریزی خواهید کرد که نیازی به اصلاح نخواهد داشت.

 

[>YEGANEH<]

۳-انتظار نتیجه گرفتن سریع (یک شبه استاد شدن)
این موضوع برای والدین نسبت به کودکان حائز اهمیت تر است، اما می تواند برای هر دو مشکل ساز باشد.
چرا شما شروع به پیانو نواختن کردید؟ احتمالا به خاطر این نیست که شما می خواستید موسیقی “ماری یک بره کوچک داشت” یا “کیک کوچک با نشان صلیب” را بنوازید. هنوز هم زمانی که شما شروع به نواختن می کنید، این نوعی از موسیقی است که شما احتمالا آن را می نوازید. شما می بایست یاد بگیرید که موسیقی را بخوانید. در واقع، زمانی که این کار را یاد یگیرید، خواندن نت ها یکی از آسان ترین بخش های نواختن پیانو خواهد بود. اگر شما قادر به خواندن موسیقی نباشید، بسیاری از دیگر جنبه های نواختن نیز برای شما سخت خواهد شد. هرچند، زمانی که شما این کار را یاد بگیرید، خواندن موسیقی زیاد دشوار نخواهد بود، اما زمانی که شروع به این کار کردید، وارد عرصه ای بسیار بزرگ شده اید.

در مقایسه با توانایی خواندن موسیقی، دستان شما با مشقت بیشتری توانایی نواختن موسیقی را دارند. این موضوع توسط تمامی ویدئوهای یوتیوب نشان داده شده است که به نوآموزان کاملا مبتدی، نواختن واقعی موسیقی را آموزش می دهند. یادگیری به این روش “یادگیری برحسب عادت” نامیده می شود. پیانیست فقط آنچه را که دیگران نواخته اند، به طور دقیق کپی می کند.

اگر شما قبلا نیز این کار را تجربه کرده باشید، ممکن است به طرز خوشایندی از این بابت که زیاد دشوار نیست، شگفت زده شده شوید. شما با این روش می توانید نواختن پیانو را سریعا یاد بگیرید. پس چرا معلمان، دیگر به این روش آموزش نمی دهند؟

این روش، روش بدی برای آموزش محسوب نمی شود، اما کامل نیست. اگر یادگیری شما تنها برحسب عادت باشد، برای اینکه بخواهید چیز جدیدی را یادد بگیرید، می بایست یا همیشه یک نفر را پیش خود بنشانید یا یک ویدئو را تماشا کنید.

شما حتما می بایست خواندن موسیقی را یاد بگیرید. به این معنی که موسیقی که شما در حال تمرین آن هستید، زمانی برای شما کاملا کسل کننده خواهد شد. متاسفانه این تنها روشی است که می تواند موثر واقع شود. هیچ گاه دلسرد نشوید. بالاخره شما اسلوب این کار را خواهید یافت و به سمت نوعی از موسیقی حرکت خواهید کرد که دوست دارید یاد بگیرید.

 

[>YEGANEH<]

۴-تمرین ناکافی یا ناپیوسته
اگر شما قصد ندارید که زیاد تمرین کنید، پس پیشرفت سریعی هم نخواهید داشت. آیا شما می دانستید که بسیاری از پیانیست های حرفه ای روزانه بالای ۴ ساعت تمرین می کنند؟ آیا شما می توانید به این اندازه تمرین کنید؟ اگر شما یک آدم بزرگسال باشید، شک دارم که بتوانید. شما این را می دانید، این بسیار خوب است. احتمالا شما علاقمند نیستید که موسیقی را به عنوان یک شغل برگزینید. تا اندازه ای که می توانید تمرین کنید. حتی اگر تمرین شما تنها ۱۵ دقیقه طول بکشد، باز هم خوب است.

مهمترین بخش تمرین پیانو، پیوستگی و پایداری آن است. تمرین به مدت ۲ ساعت در یک روز از هفته نسبت به تمرین به مدت ۱۵ دقیقه در هفت روز هفته، تاثیر بسیار کمتری برجای خواهد گذاشت. ذهن شما نیازمند پردازش و درک چیزهایی است که شما در حال یادگیری آنها هستید و این کار را در طول زمان خواب انجام می دهد. هر روز بر مبنای خودش ساخته خواهد شد. تمرین به مدت ۲ ساعت به صورت روزانه خیلی مفیدتر واقع خواهد شد، اما شما کاری را انجام می دهید که زمان انجام آن را دارید.

۵-اجرا نکردن
اگر قرار است شما هیچوقت برنامه ای برای اجرا نداشته باشید، چرا پیانو نواختن را یاد می گیرید؟؟ اجرا می بایست به عنوان بخشی از آموزش شما لحاظ گردد.

اگر شما اجرایی دارید که باید برای آن آماده شوید، در طول تمرین سخت تر کار می کنید. اگر شما اجرایی دارید که باید برای آن آماده شوید، همواره هدفی در ذهن خواهید داشت. از همین الان اجرا کنید. حتی اگر دارید روی یک قطعه ساده کار می کنید، احساس شرمساری نکنید. آن قطعه را برای خانواده و یا دوستانتان بنوازید. اگر معلم شما از شما در تک نوازی ها استفاده نمی کند، برنامه ریزی هایی را در خانه انجام دهید که مردم بتوانند بیایند و نواختن شما را گوش دهند.

شما همواره می بایست به سمت اجرا گام بردارید، همیشه.

 

[>YEGANEH<]

۶-نواختن موسیقی بسیار دشوار و یا بسیار ساده
درواقع من طرفدار به چالش کشیدن خودتان در نوعی از موسیقی هستم که بیشتر معلمان ممکن است آن را دشوار ارزیابی کنند. البته، شما می بایست شخصیت درستی برای انجام این کار داشته باشید. اگر شما از آن دسته افرادی هستید که در زمان به چالش کشیده شدن چیزی، آن را رها می کنید، پس بهتر است که از موسیقی که شما قادر به آموختن سریع آن نیستید، دوری کنید.
همچنین، نواختن موسیقی که بسیار آسان است می تواند مشکلات و مسائل مشابهی را ایجاد کند. اگر شما به چالش کشیده نشوید، پیشرفت نخواهید کرد. مطمئن باشید که در زمان شروع، نواختن موسیقی ساد خواهد بود، اما وقتی یک هفته طول می کشد تا آن را یاد بگیرید، به این معنی نیست که این کار برای شما بسیار سخت بوده است.

بسیاری از رشته های دانشگاهی مربوط به پیانو ظرف چند ماه یک قطعه از موسیقی را یاد می دهند. این خیلی خوب است. این موضوع کاملا عادی است. شما زمانی بهتر یاد می گیرید که خودتان را با زور به جلو ببرید.

 

[>YEGANEH<]

۷-استفاده زیاد از رکاب (پدال)
منظور من از رکاب، رکاب کاهنده است که در راست ترین قسمت قرار دارد. این رکاب تمامی نت های نواخته شده را تا زمانی که شما آن را رها کنید، ثابت نگه می دارد.

پایین نگه داشتن تمام وقت این رکاب می تواند واقعا وسوسه کننده باشد. از آنجایی که بسیاری از نت ها با هم (یک دفعه) پایین فشرده می شوند، نواختن های نامرتب را به طور بسیار خوبی پوشش می دهد. اگر پایین بودن تمامی نت های نامرتب، نواختن نامرتب تلقی گردد، یک موسیقی دان باتجربه می تواند آنها را بیان کند. درواقع، بیشتر افراد قادر به بیان آنها خواهند بود. شما ممکن است بخاطر این که منتقدانه گوش نمی دهید، متوجه این موضوع نشوید، اما این به این معنی نیست که شما فوق العاده هستید.

این ها تمامی دلایل عدم استفاده از رکاب هستند. اگر اشتباهات شما بخاطر استفاده زیاد از رکاب مخفی شوند و شما اشتباه هایتان را نشنوید، چگونه می خواهید آنها را اصلاح کنید؟

اغلب اوقات وقتی مبتدیان پدال را زیادی پایین نگه می دارند، منجر به محو شدن تارها باهم می شود. این کار را انجام ندهید. زمانی که شک دارید، بدون رکاب تمرین کنید.

 

[>YEGANEH<]

۸-نواختن به جای تمرین
شما می بایست تفاوت بین نواختن و تمرین را بدانید. زمانی که می نوازید، سرگرم هستید. شما اغلب با سرعتی مناسب از ابتدا شروع به نواختن می کنید، و سپس تا پایان یا حداقل تا پایان جایی که بلد هستید، می نوازید.

شما قرار نیست با نواختن، پیشرفت کنید، یا حداقل این امر سریعا محقق نمی گردد.

تمرین کردن عبارت است از کار مداوم بر روی بخش های کوچک. تلاشی است برای درک آنچه که موسیقی انجام می دهد و به حافظه سپردن آن از ابتدا. تمرین بر روی بسیاری از گروه های کوچک نت ها کار می کند تا تکنیک ها را تمرین کند. بر روی قسمت های کار می کند که شما هنوز آنها را نمی دانید. تمرین کردن به اندازه نواختن لـ*ـذت بخش نیست، اما عملا به پیشرفت شما کمک می کند.

 

[>YEGANEH<]

۹-عدم توجه به استفاده از انگشت ها
استفاده از انگشتان بسیار حائز اهمیت است. اجازه ندهیدکسی هرچیزی خلاف این موضوع را به شما بگوید. برای بیشتر بخش ها، ویراستارها و نویسندگان کتاب تلاش فراوانی انجام داده اند تا استفاده از انگشتان را به شما آموزش دهند. برای بیشتر بخش ها شما می بایست از آن دستور استفاده از انگشتان استفاده کنید. اگر معلم شما تصمیم گرفت که تغییر در استفاده از انگشتان مشکلی ندارد، مهمان من باش، اگر این گونه نبود، آنها را مکتوب نگه دارید.

اما دستان هرفرد با دیگری متفاوت است، درست است؟ خب، بله، اما نه خیلی زیاد. شما ۵ انگشت دارید، یک شست در سمت مخالف و انگشتان ضعیف چهارم و پنجم. هر شخصی این ها را دارد. ممکن است دست شما از دست من بزرگتر باشد، اما در بیشتر بخش ها استفاده از انگشتان ما مشابه است. هر موقع که شما بیشتر پیشرفت کردید، می توانید تماس هایی را برای تغییر انگشت زنی مکتوب حاصل نمایید، چرا که به این موضوع علم دارید که دلیل تغییر آن چیست. این عالی است.

اکنون، فکر کن و انگشت زنی را بنواز که مکتوب شده است.

دانلود رمان و کتاب های جدید