روستای جنگسرا از توابع بخش چابکسر شهرستان رودسر از استان گیلان می باشد این روستا دارای بیش از ۱۵۰ خانوار و بیش از ۷۰۰ نفر جمعیت دارد. شغل مردم روستا دامداری و کشاورزی است.
محصولات مهم این روستا مرکبات، چای و کرم ابریشم است.روستا در ۸ کیلو متری شهر چابکسر واقع شده و دارای دو مسیر ورود به خود است که یکی جاده قدیمی میانده به جنگسرا است که به دلیل عبور و مرور کم تقریبا بصورت متروک مانده است اما مسیر دوم و بسیار زیبا مسیر چابکسر-سرولات-جنگسرا است که مانند تابلوهای نقاشی زیبا و دلنواز است کسی که فقط یکبار این مسیر را تا جنگسرا آمده باشد مجاب می شود برای دفعات دیگر به جنگسرا بیاید.از روستای سرولات تا جنگسرا ۳ کیلومتر می باشد و دارای جاده آسفالته می باشد.این روستا دارای ۳ سوپرمارکت،یک مسجد ، یک امامزاده ، ایستگاه صداو سیما برای تقویت کانال های تلویزیونی – ایستگاه تقویت خطوط تلفن همراه همراه اول و ایرانسل و دفتر خدمات پست بانک می باشد.در سالهای اخیر سرمایه گذاری زیادی در این روستا شده است، امید است در سالهای آتی سرمایه گذاران بیشتری را جذب نماید.این روستا به دلیل قرار گرفتن در دامنه کوه چشم انداز بسیار زیبایی دارد و شهر چابکسر و مناطق اطراف که در پایین دست قرار دارند به راحتی قابل مشاهده است.روستای جنگسرا دارای مردمان مهمان نوازی است که با آغـ*ـوش گرم پذیرای هموطنان عزیز از سراسر کشور میباشند. اینجانب به نمایندگی از مردم جنگسرا شما را به دیدن این منطقه بکر و زیبا دعوت می نمایم. امید است در دامن طبیعت به شما و خانواده محترمتان خوش بگذرد.
روستای توسه چالک یکی از روستاهای دور افتاده بخش اشکور سفلی شهر رحیم آباد از شهرستان رودسر در استان گیلان می باشد. این روستا دارای قدمنی بیش از250 تا300 سال بوده و در دامنه شرقی کوه و همجوار با روستاهای پینوند ، ایراکی، اینی و زنش قراردارد.به طوری که در قسمت غرب آن در بالا روستای زنش قرار دارد،در سمت شمال روستای پینوند و روستای کوچک ایراکی قرار گرفته و در سمت جنوب روستاهای اینی و وربن و سرتله واقع شده و در سمت مشرق کوه صخره ای زیبایی که مجموعا جیر پشته نامیده می شود قرار دارد.بالای جیرپشته مراتع زیبا و دلفریب بُنان و مازوگاه قرار دارد. این روستا در دامنه ای با شیب تند واقع شده و از سالیان قدیم مردم آن با کشاورزی و دامداری روزگار را سپری می ساختند
توسه چالک از سه محله شکل گرفته است :
1- جیر محله ( پایین محله ) که مسجد و مغازه نیز در آن قرار دارد .
2- جور محله ( بالا محله )
3- اوسر محله ( محله روبروی بالا محله )
مسجد روستا که توسط استادکاران مرحوم محمود جعفری و مرحوم کریم غلامی ساخته شده در قسمت پایین محله قرار دارد که دارای سه درب ورودی می باشد که داخل مسجد قسمت بیشتری برای نشستن مردها اختصاص دارد و در طبقه بالا قسمت کمتری برای نشستن زنها .
لازم به ذکر است که مسجد محله توسط استادکاران مختار آقاجانی و اسداله جعفری مرمت شده است .
روستای توسه چالک دارای مدرسه نیز می باشد با توجه به اینکه اکثر جوانان جهت تحصیل به شهر و یا استانهای همجوار گیلان رفته اند تقریبآ 10 دانش اموز دارد . که هرسال از طرف اموزش و پرورش منطقه ، یک معلم جهت تدریس به روستا اعزام و کلیه کلاسهای ابتدایی( اول تا پنجم ابتدایی ) را درس می دهد .
بیشتر خانه های روستا از (سنگ و گل) و یا( چوب و گل ) ساخته شده است .
بناهای دیگر :
1- کاهدان
کاهدان از جهت مصالح شبیه خانه ای سنگی و گلی است اما طاقچه و پنجره ندارد تنها روزنه های در پشت بام دارد برای ریختن کاه .
2- طویله
طویله فاقد پنجره است و دارای دری ورودی . کوتاه بودن سقف و نداشتن پنجره عاملی است برای اینکه طویله زودتر گرم می شود .
طویله ها را تو در تو می سازند که در این صورت بره ها را در طویله دوم و گوسفندها را در طویله اول نگه می دارند و یا گاوهای شیرده و گوساله ها را از هم جدا می کنند . آغل که برای تغذیه دام است نیز داخل طویله ساخته شده است . ضمنآ درب طویله و کاهدان نیز معمولا روبروی هم باز می شود به طوری که حمل کاه به آسانی به طویله صورت می گیرد .
3- مرغدانی
مرغدانی یا کرک لانه در گوشه طویله قرار دارد که ساخته شده از سنگ و گل است .
4- نانوایی
نانوایی یا تندرسان اتاقکی برای نان پختن که دارای پنجره ای کوچک است .
———————————————————————————-
وسائل خانه
فرش خانه ها معمولا از قالی ، نمد ، حصیر و موکت می باشد ظرفهای شکستنی جای ظرفهای مسی که در گذشته متداول بوده را گرفته است . از وسائل دیگر کوزه گلی ، آفتابه مسی ، انبار چوبی ، چراغ نفتی ، فانوس ، بخاری هیزمی ، قنده لاک ( برای شکستن قند ) مجمعه و … می توان نام برد .
روستای ترپو درقسمت شرقی استان گیلان واقع در اشکورات و در ارتفاع 2005 متری از سطح آبهای آزاد جهان قرار دارد. این روستا با تعداد خانوار(12) – وافراد مقیم30 نفر و غیر مقیم 75 نفر نسبت به روستاهای لیما- لیماگوابر- لیماچال- سنگ بنک- آسیابدره- نرکی- رودبارک در مرکزیت قرار دارد.
در گذشته مردم روستا به دامپروری و کار کشاورزی که شامل کاشت گندم – جو- عدس وفندق – گردو- گل گاوزبان مشغول بودند که با مهاجرت جوانان به شهر(بدلیل نبودن بستر مناسب)اکنون مردم روستا به بهره برداری از فندق- گردو و گل گاوزبان بسنده کرده اند.
با اینکه جاده اصلی رودسر به قزوین از این روستا می گذرد اما سالهاست که فاقد جاده فرعی بوده. در طی دو سال گذشته آقای غلام زاده رستم زحمات زیادی را برای بهرمندشدن مردم روستا از جاده فرعی متقبل شدند.که ثمره آن اجرای بیش از 70% جاده می باشد.همچنین این روستا در سال 1361 با کمک اهالی محل مسجدی را بانام مسجد امام رضا (ع) احداث نمودند که تا اکنون کار تعمیرات جزئی مسجد به اتمام نرسیده. اکنون با پیگیری های متوالی آقای حسین نعمت پور- کار به اتمام رسیدن جاده و تعمییر مسجد ادامه پیدا کرده و با امید به خداوند وکمک مسئولین این دو پروژه ناتمام به اتمام خواهد رسید.
در دهه اول محرم سال 92 و پس از جلسات متعدد هیئت امناً مسجددر جهت پیشرفت روستا تعیین شد که در پی آن آقایان: حسین نعمت پور- انوش نعمت پور- غلام زاده رستم- حسنعلی علیپور-علی علیزاده به مدت دو سال انتخاب شدند.
روستای پوده در جنوب غربی بخش رحیم آباد از شهرستان رودسر استان گیلان قرار دارد و جز دهستان اشکور علیا به مرکزیت روستای سارم قرار دارد . مردم روستای آن پاک و بی آلایش می باشد روستای که چهار شهید در زمان جنگ در راه دین اسلام و آرمانهای آن تقدیم انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران کرده است.
در تاریخ 27/4/89 مسن ترین مرد این روستا با سن و سال بیش از 120 سال به نام شیخ محمد نوربخش دار فانی را وداع گفت . او از سن ده سالگی شروه به مداحی اهلبیت نموده و تا پایان عمر خویش نیز این را ادامه داد. ذاکری که از نظر اخلاقی و معنوی و پرهیز از غیبت و تهمت زبانزد مردم منطقه بود.
در 22 کیلومتری شهر رحیم آباد و در ساحل غربی رودخانه پلورود و یک کیلومتری جاده رحیم آباد به اشکور و در ارتفاع 750 متری در میان جنگل انبوه قراردارد.
این روستا دارای 6 محله به نام های:
1. جیرپلام Jir-Poulam
2. کاروانسراسره Karvansar-Sasr
3. کندسرمحله Kandasar-Mahalle
4. چکر کینه Chakar-Kine
5. میان محله Miyan-Mahalle
6. سره محله Sara-Mahalle
می باشد. این روستا از بافت قدیم وجدید برخوردار است و خانه ها عموما دوطبقه اند.
روستا کاملا در پا ی کوه و شیب آن به طرف رودخانه می باشد . درختان گردوی کهن سالی در این روستا وجود دارد…
از یکسو به رودخانه از سویی به کوه عظیم صخره ای وایگان تله و از سویی دیگر به جنگل متصل است از مناطق حفاظت شده پرنده زیبا و بومی قرقاول می باشد که در این روستا وجود دارد
سفیدآب در شرق روستا قراردارد، منطقه تفریحی و مسطح پلام دره در کنار روستا و در ضلع شرقی پلورود قراردارد.
روستا دارای چشمه های بسیاری است که چشمه پلامدره از معروف ترین آنها می باشد.
این روستا در مسیر راه مالرو ی قدیم قرار داشت معروف ترین چشم انداز پلام مزارع برنج پلکانی آن می باشد که تقریبا در گیلان و در این ارتفاع منحصر بفرد است مرزهای پلکانی قطعه زمین های زراعتی مساحتی حدود 4 هزار مترمربع را شامل شده است و نزدیک به 150 بیجار پله (مرز) را شامل می شود و طول و عرض آنها از 3 متر به 300متر می رسد. این مزارع در فصل برداشت بسیار زیبا به نظر می رسند چون محیط اطراف آن سبز ولی مزارع برنج به رنگ زرد می باشد. قدمت این مزارع به صد سال می رسد و در مواقع کشت و رسیدن محصول گویی کوه را طبقه بندی کرده و پله زده تا راه به سوی قله باز کنند.
بندبن زیر دامنه کوه.بندبن واجارگاه روستایی مربوط به قضیه واجارگاه میباشد.
محدود است از شمال به واجارگاه و از جنوب سیاهکله و فشکل پشته از مغرب به سلاکجان و از مشرق به سلیم سرا .
این روستا دارای آب-برق -تلفن -گاز کشی -شعبه نفت -مدرسه دخترانه -خانه بهداشت -نانوایی وجاده آسفالته میباشد.دارای مردمی زحمتکش واز پرورش دام -کشت چای و برنج امرار معاش مینمایند.
برابر آمار کشاورزی کلاچای در سال۸۵ تعداد خانوار۹۱و جمعیت آن نزدیک ۴۵۰الی ۵۰۰ نفر میباشد.
آب و هوا
بندبن به علت نزدیکی به دریا و همجواری تنگاتنگ با دامنه های جنگلی,در طول سال همواره دارای آب و هوايی نسبتا سرد, رطوبتی به اندازه 60 تا 70درصدو بارندگی شدید است و حد سرمای طولانی,بخاری ها هم تا اواخر بهار روشن است.
هرچه از شهرستان لاهیجان به طرف شرقی تر گیلان و مازندران برویم میزان بارندگی و برف,به علت همجواری با ساحل دریا بسیار کمتر است واگر هم ببارد بسیار سنگین و خسارت آور است و باعث شکستن وتلخ شدن درختان مرکبات و میوه آنها می گردد و به همین دلیل مردم تا رسیدن فصل سرما وباریدن برف,تمام میوه های مرکباتی خود را می چینند و در انبارها نگهداری می کنند.
برنجكاري در بندبن
کشت برنج یکی از صنایع اقتصادی در بندبن میباشد که از قدیم از نسلی به نسل دیگر به یادگار مانده هم به عنوان یک صنعت قدیمی و هم از نظر اقتصادی از اهمیت بسزائی برخوردار میباشد میخواهم صنعت برنجکاری سنتی بندبن را بطور مختصر از ابتداء شرح بدهم .
ابتدا آماده سازی زمینی است که میخواهند درآینده کاشت برنج آنجا شروع شود
هر خانواری ابتداء مقداری” شلتوک ” که در بندبن به” جو”معروف است را از محصول سال قبل که مرغوب بوده البته (مقدار آن بستگی به اندازه متراژومقدار زمینی است که هر خانوارزیر کشت میبرد)
را داخل یک گونی کنفی ریخته وروي آن را مي پوشانند كه قديما اين كاربا ازقاتي(پيلام )انجام مي شد و مدت آن هم به اندازه ای است که جو یا شلتوک آماده جوانه زدن بشود .بعد از آن گونی ها را بیرون میکشند وبا آب نیمه داغی شستشو میدهند ودر یک جائی که باران آن را از بین نبرد روی هم ریخته و با گونی و پلاستیک روی آن را می پوشانند این عمل باعث میشود گرمای لازم به جهت جوانه زدن جو یا شلتوک مهیا گردد.
این عمل چند روزی بطول می انجامد پس از این مدت شلتوکها کاملا جوانه زده وآماده میشود به خزانه ویا به اصطلاح محلی به “تیم بیجار”یا ” تیم خال” بـرده وروی آن را با پلاستیک بصورت یک سوله کوچک وطولی به ارتفاع یک متروبه طول ۲ الی ۸ متر ساخته شده ودور تا دور آن را میپوشانند این نیز چند روزی طول میکشد تا وقتی که کاملا نشاء رشد کرده وآماده کشت بشود
سپس پلاستیک را برداشته نشاء هارا از” تیم خال” یا خزانه برداشت نموده وبه زمین اصلی کشت میبرند در این قسمت زنان نقش اصلی را ایفا میکنند با یک سختی طاقت فرسا که واقعا سخت میباشد چه میشود کرد چون برنج از نامش که همان” بارنج” بودن است پیداست. ودر نتیجه عمل داشت شروع میگردد یک دوره (وجین )و(دوباره) {{منظور از( دوباره) همان تکرار وجین است که در شمال به کلمه (دوباره) معروف گردیده است}}. وجود دارد که در این عمل علفهای هرز از مزرعه کنده میشود تا برنج براحتی رشد کند به آب فراوان نیز نیاز دارد پس از چند ماه برنج رشد کافی کرده که به اصطلاح به زبان محلی “برنج بینی “یا همان درو برنج آغاز میشود که بعد از آن برنج به همراه ساقه به انبار ویا (کندوج) بـرده تا کاملا ساقه ها خشک شده تا آماده خرمن بشود وپس از خرمن به شالیکوبی بـرده میشود تا تبدیل به برنج شده تا محصول وارد سبد خانوار گردد
سبزكويه (بزكويه) یکی از روستاهای بخش کلاچای در شرق گیلان است که در دل جنگلهای البرز کوه آرمیده است. این روستا از مرکز شهر ساحلی کلاچای 8 کیلومتر فاصله دارد و دارای چشمه دائمی ، آب لوله کشی ، برق ، جاده آسفالته ، مدرسه و مرکز مخابرات میباشد. شغل اصلی ساكنان روستا کشاورزی و محصول عمده آنها مرکبات (پرتقال ، نارنگي ، نارنج) و چای است. البته برخی خانواده ها با داشتن تعداد محدودی گاو ، شیر و ماست مورد نياز محل را تأمین مینمایند.زماني سبزكويه بيش 70 خانوار داشت اما از سال ها پيش كاهش رونق كشاورزي و دامپروري از يك طرف و ادامه تحصيلات وكار در صنعت از طرف ديگر باعث شد بسياري از اهالي به شهر بخصوص کلاچای و تهران مهاجرت کنند.
اهالي بزكويه از قدیم جزء باسوادترین مردم منطقه و از نظر سطح تحصیلات و فرهنگ بسیار پیشرو و روشنفکر بوده اند.بسياري از فرزندان اين روستا در رشته هاي مختلف پزشكي و مهندسي در معتبرترين دانشگاه هاي كشور تحصيل كرده و در بخش هاي مهم علمي و اداري و صنعتي شاغل اند.
بزکویه بدلیل داشتن چشم اندازی بسیار زیبا و منحصر بفرد در منطقه و داشتن مردمانی با فرهنگ و مهمان دوست ،از دیر باز مورد توجه مسافران و گردشگران قرار داشته است بخصوص پس از آسفالت جاده روستا که زمان دسترسی از کلاچای به بزکویه را از 30 به 10 دقيقه کاهش داده که موجب افزايش چشمگير بازدیدهای مسافران شده است. قله پوشيده از برف سمام ، جنگل انبوه و سرسبز ، رودخانه و آبگيرهاي مناسب براي شنا ، باغ هاي مركبات و بوته هاي چاي تنها بخشي از زيبايي هاي كم نظير طبيعت بزكويه است. علاوه بر آن در مسیر جاده از ساحل زیبای کلاچای به ارتفاعات سرسبز بزکویه ، شرق گيلان تا لاهیجان و مرز گيلان و مازندران تا رامسر و همچنین دریای زیبای خزر روبروي چشمان گردشگران است.
چشم انداز زيباي بزكويه كه از قله سمام تا درياي خزر را دربرميگيرد و فراواني زمين موجب استقبال گسترده گردشگران و افزايش ساخت ويلا در اطراف اين روستا در چند سال اخير شده است.
مشخصات جغرافیایی :
روستای بازنشین در استان سرسبز گیلان ، شهرستان رودسر ، بخش رحیم آباد واقع شده است . این
روستا از شمال به شهر رحیم آباد ،از جنوب به جنگلهای سرسبز ، از شرق به روستای لاتک و از غرب به روستای بندبن و جاده اشکور منتهی می شودو در ارتفاع ۸۶ متری از سطح دریا قرار دارد .
این روستا دارای ۴۰۰ خانوار بوده و ۱۰۰۰ نفر جمعیت دارد. از سه محور با شهر رحیم آباد در ارتباط است :
۱- خیابان نسیم شمال از محدوده ترشکوه
۲- خیابان معین از محدوده میانی بلوار شهید معصومی جنب کلانتری ( عباس آباد)
روستای ایزدین در منطقه اشکورات شهرستان رودسر در البرزمیانی واقع گردیده است. از سمت شمال با روستاهای کاجین(از توابع روستای برمکو) و بورچاله(از توابع روستای خانسرک) همسایه می باشد و روستای ایرمحله در قسمت غربی آن و ریسن در طرف شرقی و همچنین روستای فصلی چاکان در قسمت جنوبی آن واقع شده است. اکثر ساکنان فعلی روستا سالها قبل، از مناطق دیگری همچون دیلمان و طالقان بدین مکان کوچ کرده و در آنجا ساکن شده اند. روستای قدیمی ایزدین در مکان دیگری قرار داشته که بنا به دلایل نامعلوم محل فعلی روستا به عنوان محل سکونت جدید انتخاب شده است. شغل اصلی ساکنان روستا کشاورزی و دامپروری می باشد که در سالهای اخیر به دلیل مهاجرت جوانان به شهرها دامپروری تقریبا از بین رفته و اکثر مردم از طریق کاشت گل گاوزبان و برداشت محصول فندق امرار معاش می نمایند. از لحاظ تعداد نفرات دارای تحصیلات عالی، روستای ایزدین در رده خوبی در منطقه قرار دارد.
صنایع دستی مانند نمد مالی و جوراب بافی و کوزه گری در سالیان نه چندان دور مرسوم بوده و همچنین در قسمت غربی روستا یک حمام عمومی بنا شده بود که حتی اهالی روستاهای اطراف نیز به آنجا جهت استحمام رجوع می کردند. علاوه بر این موارد یک مکتب خانه نیز در قسمت بالای روستا به دست اهالی روستا ساخته شده بود که دانش آموزان بسیاری از روستاهای مجاور به آنجا جهت آموزش قرآن و زبان فارسی مشغول به تحصیل می شدند که بعضی از پیشکسوتان علمی امروزی سواد قرآنی خود را از آنجا شروع کرده اند.