گلستان معرفی استان گلستان و مناطق دیدنی آن

[ATENA_A]

روستای کوهمیان در بخش مرکزی شهرستان آزادشهر در ابتدای جاده شاهرود (خوش ییلاق) در 7 کیلومتری جنوب شرقی شهر آزادشهر درست در پای بخشی از رشته کوه البرزودردامنه ارتفاع کوهفاره کوه،یا گهواره کوه شاید هم کفار کوه که فعلآسندی در چرائی نامگذاری این کوه در دست ندارم قرار گرفته است و در سمت غرب و شرق این رشته کوه ارتفاعاتی با نامهای متنوع ، سورکش ، قلیان کش ، امام موسی و……..از جنوب به سمت شمال آمده و در نقطه ای از شمال همدیگر رو در بر گرفته و تنگه ای درست شده که مدخل ورودی روستا است و روستا هم در مرکز این دره یا چاله یا کاسه قرار گرفته که شاید به دلیل همین در احاطه کوه های اطراف بودنش نام کوهمیان بر آن نهاده اند . یعنی محلی که در میان کوه قرار گرفته

 

[ATENA_A]

روستای نراب درحدود شصت کیلومتری به طرف شرق شهرستان آزاد شهر استان گلستان واقع شده است ازآزاد شهر که به سمت شاهرود حرکت می کنید نرسیده به پاسگاه نیروی انتظامی تیل آباد جاده ای به سمت چپ منشعب می شود که این مسیر راادامه دهید بعد ازطی پانزده کیلومتر به امام زاده ابو القاسم (س)که درکنارروستای کاشیدار آرامیده است می رسید وسپس به مسیر خود ادامه دهید پس ازطی مسافت سه کیلومتر به روستای نراب می رسید . که دراینجا استان گلستان تمام شده واگر به مسیر خود ادامه دهید وارد استان سمنان می شوید که می توانید ازاین مسیر به روستای های گلستان تلوبین نردین سوداغلان وشهر های میامی شاهرودو گرمه وجاجرم بجنورد برویدجاده این مسیرنیزآسفالت می باشد ولی باتوجه به برف گیر بودن منطقه درزمستان نیازبه تجهیزات ایمنی دارد درضمن فاصله ی روستای نراب تاشهر میامی صدوبیست کیلومتر می باشد . روستای نراب را ازطرف شمال کوه بقوتوبا فا صله ی دوکیلومتری ـ شرق کوه کومه بافاصله ی یک کیلومتری ـ جنوب کوه زریوان با فاصله ی سه کیلومتری (ارتفاع 2550متر )ومغرب کوه قایه داشی بافاصله ی دویست متری احاطه کرده است.
همسایه ها: روستاهای کاشیدار وامنان سیب چال وگلستان درهمسایگی روستای نراب قراردارند .
چشمه ی آب : روستای نراب در جای ناهمواری قراردارد که نمای دور آن مانند روستاهای پله کانی می باشد ودرقسمت جنوبی آن نیزچشمه ی آب وجود دارد که ازدل کوه بیرون می آید که درتابستان بسیار سرد ودرزمستان گرم می با شد ولی بدلیل اینکه مردم ازآب آن برای کشاورزی استفاده می کنند لذابرای تأ مین آب شرب اهالی روستا ازجاهای دیگری لوله کشی شده است وازطرفی نیز به کنار این چشمه ی زلال جاده کشیده نشده وازدید مهمانان وعبورکنندگان ازاین روستا پنهان مانده است .
وجه تسمیه روستای نراب : بزرگان محل می گویند که درگذشته اسم این روستا نهرآب بوده بدلیل این که درکنار آب قرارگرفته بود ه ولی به مرور زمان به نرآب تغییر نام یافته است که درحال حاضر خود اهالی روستا به دلیل این که ترک هستند می گویند (نرّرو)وبه زبان فارسی نیزگفته می شود نرّاب .
زبان وگويش مردم : مردم این روستا به زبان ترکی صحبت می کنند وازچندین طایفه تشکیل شده اند یکی ازآنها طایفه ی حیدرپرزی می باشد که ازجغتای سبزوار به این روستا آمده اند وعده ای ازسادات حسینی نیزدراین روستا زندگی می کنند که بنابه گفته ی بزرگان آنها نیز ازروستای کشانک بجنورد به این محل آمده اند محصوالات وشغل : دراین روستا مردم به کشاورزی ودامداری مشغول می باشندمحصولات آنها نیز گندم جو عدس لوبیا سیب زمینی وازمحصوالات دامی نیز کشک این روستا بسیار معروف است
نیازهای روستا: درروستای نراب جوانان زیادی بیکار هستند لذانیازبه صنایع تبدیلی زود بازده دارد که بتوانند ازاین طریق امرار معاش نماید
وهمچنين نياز مبرم به سالن ورزشي ومراكزفرهنگي از قبيل كانون وكتابخانه دارند .

بيشتر کوهنوردان و طبيعت گرداني که قصد بازديد و صعود به بوقوتو را دارند در مسير رفت يا برگشت خود از روستاي نراب عبور مي کنند. روستاي نراب از روستا هاي تابعه شهرستان آزادشهر بوده و فاصله آن با اين شهر حدود 60 کيلومتر است.
بوقوتو در فاصله 2 کيلومتري نراب واقع شده است. براي رفتن به نراب بايد وارد جاده اي شد که از آزادشهر به سمت شاهرود مي رود. از پاسگاه انتظامي تيل آباد به سمت چپ که برويد بعد از طي حدود 18 کيلومتر به نراب خواهيد رسيد. البته در اين فاصله 18 کيلومتري مي توانيد از روستاي کاشيدار و امامزاده آن نيز ديدن کنيد. بعد از نراب، ديگر وارد استان سمنان خواهيد شد. جاجرم، ميامي، بجنورد و شاهرود شهر هاي منتهي به نراب هستند که بيشتر جاده هاي دسترسي آن آسفالته است. البته توجه داشته باشيد که در فصل زمستان تمامي اين جاده ها برفگير بوده و عبور از آنها نياز به تجهيزات ايمني دارد. نزديک ترين کوه به نراب کوه قايه داشتي است که در 200 متري روستا واقع شده است. به غير از اين کوه و کوه بوقوتو، کوه هاي کومه و زريوان نيز در اطراف نراب هستند.
اگر به نراب رفتيد بد نيست بدانيد که کشک اين روستا بسيار خوشمزه و معروف است و موقع برگشت مي توانيد مقداري از آن را به عنوان سوغات با خود ببريد. اهالي روستا با زبان ترکي با شما صحبت مي کنند. برخي از اهالي روستا سادات حسيني هستند که اصالتاً بجنوردي حساب مي شوند. آخرين کلام هم اين که نراب چشمه آبي هم دارد که البته از ديد خيلي از گردشگران دور مانده است. اينطور که مي گويند آب چشمه در تابستان سرد و در زمستان گرم است. اگر وقت کرديد سري هم به اين چشمه بزنيد!

نويسنده :هاشم سعیدی دبیرعلوم اجتماعی شاغل درآموزش وپرورش شهرستان مينودشت .

 

[ATENA_A]

روستای وامنان یکی از روستاهای بخش چشمهساران از توابع شهرستان آزادشهر واقع در استان گلستان میباشد.
از لحاظ موقعیت جغرافیایی در شمالشرق استان گلستان قرار دارد که از اطراف آن به جنگل منتهی میشود.
روستای وامنان دارای آبوهوای معتدل کوهستانی میباشد، در تابستان دارای آبوهوای معتدل و زمستان سرد و طاقتفرسا دارد.در فصل زمستان بارش برف در ارتفاعات گاهی به بیش از 2 متر هم میرسد.
این روستا بالغ بر 2000 نفر جمعیت دارد که به دلیل مشکلات شغلی تعدادی از آنها به شهرهای اطراف مهاجرت کردهاند.
شغل بیشتر مردم وامنان کشاورزی ، باغداری و دامداری است.
محصولات کشاورزی وامنان عبارتند از: گندم، جو، عدس، لوبیا، سیب زمینی و اخیراً کشت زعفران نیز به آن اضافه شده است. در این روستا علیرقم آب و هوای کوهستانی زعفران مرغوبی نیزتولید میشود.بطوری که به آن زعفران نگین وامنان گفته میشود.
محصولات باغات این روستا هم عبارتند از: گیلاس، آلبالو، هلو، شلیل، سیب، زردآلو، آلو بخارا، گلابی،خرمالو، گردو، و………
در شمال این روستا در دامنۀ جنگل چشمهای وجود دارد که دارای آبی بسیار سرد میباشد که کمتر کسی پیدا میشود که بتواند دست خود را به مدت 1 دقیقه در آن نگه دارد.
در شمال این روستا جنگل بسیار زیبا و سرسبز که دارای درختانی تنومند میباشد که توانسته با جاذبههای خود گردشگران بسیاری را با خود همرا کند.
این روستا از لحاظ موقعیت مکانی حدفاصل بین شهرستانهای آزادشهر و شاهرود میباشد.
آدرس آن به صورت عامیانه تر :« از سمت شاهرود که میای بعد از پاسگاه ایست وبازرسی 100 متر پایینتر میپیچی سمت راست، حدوداً 23 کیلومتر از لب جاده تا وامنان میشه، در بین راه میرسی به یک روستایی که به آن کاشیدار میگن، در ابتدای روستا گنبد سبز رنگ یک امامزادهای رو میبینی که امامزاده ابولقاسم نام داره، بعد به مسیرتون ادامه میدین تا میرسین به یک سهراهی، به سهراهی که رسیدی میپیچی دست چپ از اینجاهم حدود 3 کیلومتری تا وامنان فاصله داره بعد از طی این مسیر بالاخره میرسی به روستای همیشه سرسبز وامنان که به دهکدۀ خورشید معروفه، خب این بود آدرس روستایی که مشتاق دیدن اون بودین».
منم به نوبۀ خودم ورود شما عزیزان رو به این روستا خوشآمد میگم امیدوارم که در این روستا بهتون خوش بگذره و بتونین با کمال آرامش به جاهای دیدنی اون برین و کمال استفاده رو ببرین.

 

[ATENA_A]

اوچ‌تپه، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آق‌قلا در استان گلستان است.
این روستا در دهستان شیخ‌موسی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۵۱۰ نفر (۳۲۶خانوار) بوده‌است.

 

[ATENA_A]

اين روستا در 35 كيلومتري شمال شرقي مركز استان گلستان (گرگان) قرار دارد و از توابع شهرستان «آق‌قلا» محسوب مي‌شود.‌
وجه تسميه نام روستا
بطوري‌كه بزرگان و ريش‌سفيدان محلي بيان مي‌كنند، در ضلع جنوبي اين روستا تپه كوچكي قرار دارد كه در سال‌هاي گذشته «پيرواش‌تپه» نام داشته و در محوطه آن انواع گياهان و گل‌هاي وحشي، از جمله گل «پريوش» مي‌روييده و شايد نام اين تپه و بعد روستاي اطراف آن «پيرواش» ناميده شده باشد. البته روايات ديگري هم در باره اين نام وجود دارد و مي‌گويند اين تپه يكي از تپه‌هاي قديمي و باستاني مي‌باشد، كه در اين مورد سند قابل قبولي در دست نيست.
سابقه تشكيل روستا
حدود 60 سال پيش يكي از بزرگان و خان‌هاي تركمن، بنام حاج حسين جرجاني، ساكن در روستاي «چن‌سولي»
(روستاي تركمن نشين در حدود 25 كيلومتري شمال اين روستا)، براي دستيابي به‌مراتع و مزارع بهتر و استفاده از مناطق جنگلي و خوش آب و هواي اين منطقه جنگلي، با تعدادي از بستگان و آشنايان خود از جمله حاج رستم جرجاني، حاج بايرام عنايتي، قربان قليچ صوفي زاده، ايشان آخوند سن سبلي و ديگران، به‌اين محل كوچ مي‌كنند و اين روستاي جديد را ايجاد مي‌نمايند و سپس ساخت و ساز و عمران وآباداني اين روستا آغاز مي‌شود. در همان دوره روستايي فارس نشيني در ضلع جنوب شرقي اين تپه، بنام «پيرواش‌تپه» قرار داشت كه شخصي بنام «حاج حبيب ارازمني» مالك آن ده بود و با فرزندان و خويشان خود در آن روستا زندگي مي‌كرد. بعد از تشكيل روستايي در ضلع شمالي اين تپه،كه شايد هم يك تپه باستاني باشد، دو روستا در حوالي آن تپه ظاهر شدند كه بعد‌ها نام پيرواش حاج حبيب را پيرواش عليا و نام پيرواش حاج حسين را پيرواش سفلي نام نهاداند و هم اكنون نيز اين روستا‌ها را به‌اين ‌نام مي‌شناسند.
رونق روستا
حاج حسين جرجاني، فرزند محمد آخوند گرگاني، نماينده مردم تركمن صحرا در مجلس شوراي ملي آن زمان بود و بدين لحاظ در كنار پدرش به‌تهران رفت و آمد زيادي داشت و در اين سفر‌ها از تجربيات پدرش و نيز دانش اجتماعي مردم تهران بهره برد و چون از علوم ديني و علوم جديد زمانه خود هم باندازه كافي خوانده بود، بنابراين شخصي وارسته و متدين و از دانش و بينش علمي و جهان بيني لازم برخوردار بود. او پس از ورود به‌اين محل، چون محيطي بكر و دست نخورده بود، روستاي جديد خود را براساس نقشه‌ جديد شهري، با آينده نگري و پيش بيني‌هاي لازم، با كمك مهندسان مشاور خود طراحي و به‌مرحله اجرا در مي‌آورد و بعد‌ها اين روستا يكي از روستا‌هاي نمونه اين منطقه مي‌شود.
حدود 50 سال پيش اهالي اين روستا از روشنايي برق، آب آشاميدني سالم، درمانگاه، مدرسه، جاده و كوچه‌هاي مناسب و شن‌ريزي شده، آسباب، وسايل رفت و آمد به شهر گرگان و آق قلا، كدخدا، مسجد و حوزه علميه، باغ‌هاي ميوه نمونه، دامداري نمونه، وسايل كشاورزي نمونه و … داشته است كه همه اين نمونه‌ها در سايه تلاش و جديت حاج حسين انجام شده بود.
مزارع پنبه و مهاجرين سيستاني
حسين جرجاني اولين كسي بود كه كشاورزي نوين را در اين منطقه راه‌اندازي كرد و آخرين تكنيك‌ها و ادوات كشاورزي نمونه موجود در ايران را به‌اين روستا آورد و به‌خدمت گرفت تا استفاده كند و توليد محصولات كشاورزي و باغي را چند برابر افزايش دهد و نيز براي ديگران الگو باشد، تا آنان نيز با استفاده از اين وسايل و كشت و كار نمونه و تجربه‌هاي وي بتوانند در بهبود زندگي خود و پيشرفت و رونق اقتصاد استان و كشور تلاش كنند و سهيم باشند و از مزارع خود حداكثر بهره‌برداري لازم را بعمل آورند.
حاج حسين، اولين كسي بود كه در اين منطقه پنبه‌كاري را در سطح وسيع رونق داد و بدين لحاظ او به وجود نيروي كارگر بيشتري نيازمند شد كه اين نياز با ورود كارگران سيستاني و بلوچ‌ از استان سيستان و بلوچستان و نيرو‌هاي كاري از بيرجند، سمنان، شاهرود، بجنورد، قوچان، اردبيل و تبريز و… تامين شد، بطوري كه ديري نگذشت كه اين روستا محل سكونت اقوام مختلف ايراني و نمونه‌اي از وحدت اقوام شد.
جمعيت و پراكندگي اقوام در روستا
در حال حاضر حدود 7 هزار نفر در روستاي پيرواش زندگي مي‌كنند و اين روستا بزرگترين و پر جمعيت‌ترين روستاي
استان گلستان محسوب مي‌شود.( استان گلستان يك ميليون و 700 هزار نفر جمعيت دارد و در ده سال گذشته قسمت شرقي استان مازندران بود)، نيمي از جمعيت روستا را سيستاني‌ها و نيمه ديگر آن را تركمن‌ها و بلوچ‌ها تشكيل مي دهند و از اقوام ترك و كرد قوچاني و فارس محلي نيز در اين روستا زندگي مي‌كنند. در اين روستا تركمن‌ها در ضلع شمالي، بلوچ‌ها در ضلع مركزي و مياني، سيستاني‌ها در ضلع جنوبي ساكن هستند و تعدادي از خانوار‌هاي كرد قوچاني و فارس محلي در بخش جنوبي سيستاني‌ها و تعدادي از آذري‌ها در بخش غربي محله تركمن‌ها ساكن مي‌شند. اين روستا در دشت واقع شده و يكي از جنوبي‌ترين روستاهاي تركمن نشين محسوب مي‌شود. اين روستا در ميان مزارع سر سبز كشاورزي و باغات ميوه محصور شده و از جاذبه سياحتي و گردشگري بسيار خوبي برخوردار است. كوه البرز در فاصله حدود30 كيلومتري جنوب اين روستا، همانند دژي محكم و ديواري سر بفلك كشيده و سر سبز نمايان است.
همسايگان روستا
روستاي پيرواش، از غرب به روستاي «عطا آباد»، از شمال به‌روستاي «كرد» و «قزل‌‌لي»، از شرق به روستاي «نسركان» و «كريم آباد»، از جنوب به روستاي «پيرواش عليا» محدود است.
اهالي اين روستا براي تهيه مايحتاج روزانه و فروش محصولات كشاورزي و باغي خود با شهر گرگان- مركز استان گلستان- ( در فاصله 35 كيلومتري جنوب غربي) و شهر آق‌قلا، مركز شهرستان آق قلا ( در فاصله 30 كيلومتري شمال غربي) در ارتباط دائم هستند و اغلب به‌اين شهر‌ها رفت و آمد مي‌كنند و گاهاً به‌شهر علي‌آباد كتول نيز كه در فاصله 30 كيلومتري جنوب شرقي آن قرار دارد، براي انجام بعضي از كار‌هاي خود رفت و آمد مي‌كنند.
شغل اهالي روستا
شغل اصلي اهالي كشاورزي است و كشاورزان سخت كوش اين روستا در طول سال انواع محصولات كشاورزي و صيفي‌جات را كشت مي‌كنند و محصول خوبي را به بازار‌هاي منطقه عرضه مي‌دارند. محصولات عمده اين روستا: پنبه، گندم، جو، لوبياي روغني، آفتابگردان روغني، برنج، گوجه فرنگي و سويا مي‌باشد.
اهالي روستا در كنار كشاورزي خود، به‌دامداري نيز اشتغال دارند. گاوشيري و گوسفند از عمده دام اهالي محسوب مي‌شود.
در اين روستا زنان تركمن با توليد انواع قالي و قاليچه و فروش آن در پنجشبه بازار آق قلا، به‌اقتصاد خانواده خود كمك مي‌كنند. سوزن‌دوزي و توليد صنايع دستي از عمده كار‌هاي زنان تركمن و بلوچ در اين روستا مي‌باشد.
تصميم‌گيري در روستا
در ساليان گذشته مسائل و مشكلات اجتماعي هر يك از اقوام توسط ريش‌سفيدان همان قوم حل و فصل مي‌شد، يعد‌ها يكي از اهالي تركمن اين روستا از سوي مقامات دولتي به‌عنوان كدخداي محل انتخاب شد، كه اين روش در دوران رژيم شاهنشاهي تا قبل از پيروزي انقلاب اسلامي ادامه داشت و در اين رابـ ـطه مي‌توان از بايرام كدخدا و رحيم كدخدا نام برد.
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي و با اجراي قانون شورا‌هاي اسلامي، تصميم‌گيري‌ها به‌اعضاي شوراي اسلامي و دهياري محول شد و در حال حاضر مسائل و مشكلات روستا توسط اعضاي شوراي اسلامي و دهياري با همكاري امام جمعه و معتمدان روستايي انجام مي‌شود.
زبان، دين و مذهب، تعصبات ديني و قومي
دراين روستا تركمن‌ها و بلوچ‌ها داراي دين اسلام و اهل تسنن و حنفي مذهب هستند(اهل تسنن داراي چهار مذهب: حنفي، شافعي، حنبلي و مالكي هستند)، و سيستاني‌ها، كرد‌ها، آذري‌ها و فارس‌هاي محلي شيعه مذهب هستند.
آنچه كه قابل ملاحظه است تاكنون درگيري‌هاي قومي و تعصبات مذهبي در اين روستا مشاهده نشده و تمام اقوام ساكن در اين روستا، در كمال صلح و صفا و برادرانه در كنار هم زندگي كرده و حرمت يكديگر را نگاه داشته‌اند و همواره كودكان آنان در يك مدرسه و در كنار هم نشسته و درس خوانده و مي‌خوانند و بزرگان آنان نيز همواره در مسائل و مشكلات روستا و مسائل قومي همفكري و همكاري نموده و جشن و اعياد و سوگواري‌هاي يكديگر شركت مي‌نمايند.
مدارس
در اين روستا مداري ابتدايي، راهنمايي و دبيرستاني براي دختران و پسران وجو دارد و اغلب جوانان و اهالي محل باسواد بوده و تعداد اندكي از پيرمردان بي‌سواد هستند.
مهاجرت به‌شهر‌ها
درسال‌هاي قبل از پيروزي انقلاب اسلامي در اين روستا پنبه‌كاري در سطح وسيعي رواج داشت و براي تمام اهالي روستا، اعم از زن و مرد، پير و جوان، ايجاد كار شده بود، كه متاسفانه بعد از آن پنبه‌كاري بتدريج از بين رفت و جاي آنرا صيفي‌كاري گرفت؛ در واقع توليد محصولات اساسي كشور بعلت عدم حمايت مسئولان دولتي از كشاورزان پنبه‌كار، منسوخ شد و كشاورزان به‌علت زياد بودن قيمت توليد محصول صيفي‌جات، به‌كاشت هندوانه، خربزه، گوجه فرنگي، خيار و كدو روي آوردند و گندم و پنبه را از ياد ببردند. اين روش سبب شد كه بسياري از جوانان بيكار شوند و از گردونه تلاش در مزرعه پنبه خارج شده و براي يافتن كار به‌شهر‌هاي بزرگي مثل: تهران، اصفهان، اهواز، مشهد، يزد، كرمان و نيز به‌كشور‌هاي خارج روانه و سرگردان شوند. ياد آور مي‌شود در طول 30 سال گذشته شايد بيش از 2000 نفر از جوانان و نيروي فعال كاري و اهالي اين روستا، محل سكونت خود را ترك كرده و به‌شهر‌هاي بزرگ، از جمله گرگان و تهران و مشهد كوچ كرده‌اند و اين مهاجرت متاسفانه براي كار و كسب درآمد براي گذران زندگي همچنان ادامه دارد. اين در حالي است كه جمعيت روستا جوان است و اين روستا از تمامي امكانات اجتماعي، رفاهي و آموزشي لازم برخوردار مي‌باشد، اما متاسفانه بيكاري جوانان سبب مي‌شود كه آنان از تمامي اين داشته‌ها و تعلقات قومي و روستايي خود صرف نظر نموده و برخلاف ميل باطني خود، محيط روستايي را ترك كنند.
آئين‌هاي مردم روستا
تركمن‌ها، با آداب و رسوم و اعتقادات خاص خود زندگي مي‌كنند كه هر يك از اين آئبن‌ها بمناسبت‌هاي خاص و با فرهنگ بومي خاص برگزار مي‌شود و در جاي خود ديدني و تماشايي مي‌باشد. البته هر قومي در اين روستا، مثل سيستاني‌ها، بلوچ‌ها، كرد‌ها، ترك‌ها، آئين‌هاي خاص خود را دارندكه همه آنها در نوع خود جالب هستند. از جمله: آئين‌هاي تركمن‌ها عبارتند از:
1- آئين عروسي، كه چند روز با شادي و نشاط عمومي بطول مي‌كشد.( شرح مفصل در كتاب «زن تركمن» نوشته موسي جرجاني آمده است)
2- عيد فطر، شامل آئين قبل از شروع ماه رمضان كه با خانه تكاني، پختن نان مخصوص و توزيع آن در بين همسايگان شروع مي‌شود، ماه شب چهاردهم رمضان، بنام «يا رمضان» كه در آن مومنان نمازگزار بعد از نماز تراويح شب، كه نماز ويژه ماه ر مضان مي‌باشد، دسته جمعي خانه به‌خانه مي‌روند و كمك جمع‌آوري مي‌كنتد و بعد كمك‌هاي نقدي و غير نقدي جمع‌آوري شده را در بين نيازمندان و مستمندان روستا تقسم مي‌كنند، شب قدر كه شب 27 ماه مبارك رمضان است كه اعتقاد دارند در آن شب قرآن نازل شده و اهالي محل بعد از نماز عشاء تا سحر در خانه‌ها و يا در مسجد محل بطور دسته جمعي مي‌نشينند و به‌خواندن قرآن و نماز ويژه شب قدر مشغول مي‌شوند و راز و نياز مي‌كنند، روز عيد كه اهالي محل بطور دسته‌جمعي در نماز عيد شركت مي‌كنند( نماز عيد فطر، قربان و جمعه توسط استاد حاج عبداله آخوند سن سبلي اقامه مي‌شود) و بعد مردم با شادي وصف ناپذيري به‌ديدن اقوام و بستگان و دوستان خود مي‌روند و آن روز را خوش مي‌گذرانند.
3- عيد قربان، كه 7-3 روز بطول مي‌كشد و بزرگترين عيد تركمن‌ها محسوب مي‌شود، كه در آن گوسفند و گاو و شتر قرباني مي‌كنند، در نماز مخصوص عيد قربان شركت مي‌كنند، لباس‌هاي نو مي‌پوشند، نان و كلوچه‌هاي مخصوص مي‌پزند، به‌ديدن اقوام و بستگان خود و بيماران مي‌روند و چند روز با غدا‌هاي مخصوص قرباني سرگرم هستند.
4- آئين طلب باران، كه در ايام خشكسالي انجام مي‌شود.
5- آئين پشم چيني گوسفندان كه« قرقم» ناميده مي‌شود و در آن گوسفندان اهالي بطور دسته‌جمعي قيچي مي‌شود.
6- آئين پري خواني، كه در ساليان گذشته براي مداواي بيماران روحي و رواني، توسط شخصي كه «پرخوان» ناميده مي‌شد، انجام مي‌شده است.
7- آئين روايتگري
اين آئين در شب‌هاي عروسي توسط خوانندگان و نوازندگان محلي بنام« بخشي‌ها» انجام مي‌شده و در آن شب بخشي يك يا دو كتاب قصه از داستان‌هاي حماسي و عشقي را روايت مي‌كرده و با دوتار خود ترانه‌هاي آنرا مي‌خوانده و اين برنامه هنري تا وقت اذان صبح ادامه داشته است. در اين آئين روايتگران، داستان كتاب‌هاي: كور‌اوغلي، زهره و طاهر، يوسف و احمد، صاياد و همراه، حوري لقا و همراه، بابا روشن، خسرو شاه و غيره را بطرز بسيار جذابي روايت مي‌كردند و با دوتار خود و خواندن ترانه‌هاي آن، گرمي و شادي خاصي به‌آن مجلس مي‌بخشيدند.
8- جشن خرمن
اين آئين در پايان برداشت محصول گندم و جو در هر سال برگزار مي‌شده است. در آن روز همه اهالي روستا در مسجد جمع مي‌شدند، از حال و احوال يكديگر با خبر مي‌شدند، صدقه مي‌دادند و به‌درگاه خداي يكتا شكرگذاري مي‌كردند.

 

[ATENA_A]

1- تاريخچه و سابقه سكونت و وجه تسميه روستا :
اين روستا يكي از روستاهاي قديمي شهرستان آق قلا بوده واز قدمت بسيار كهني برخوردار مي باشد . ساكنان اوليه اين روستا دامدار بوده و به مرور زمان به ديگر فعاليتهاي كشاورزي از جمله زراعت پرداخته اند. ساكنين اين روستا از اقوام تركمن بوده و از اهل تسنن مي باشند راجع به وجه تسميه روستا بزرگان وريش سفيدان روستا بر اين اعتقادند كه در گذشته بدليل اينكه تنها منبع تامين آب روستا آب رودخانه گرگانرود بوده است و مردم براي تامين آب مورد نياز به كنار رودخانه مي رفتند و ماسه ها را كنار ميزدند تا آب شيرين وگوارايي جمع شود وظروف خود را پركنند به همين دليل اين روستا چن سولي نام گرفت كه چين يا چن به معني درست ، مناسب و گوارا و سولي به معني آب يا آبي مي باشد .بنابراين در گويش محلي چن سولي يعني آب گوارا كه به مرور زمان نام اين روستا چن سولي ، چين سبيلي و چن سبلي نيز گفته مي شود.

2- موقعیت جغرافیایی :

روستای چن سولی به لحاظ تقسیمات کشوری (اداری – سیـاس*ـی ) در شهرستان آق قلا ، بخش وشمگیر ، دهستان مزرعه جنوبی واقع شده است . این روستا در فاصله 3 کیلومتری انبارالوم ( به عنوان مرکز بخش ) و 18 کیلومتری آق قلا (به عنوان مرکز شهرستان ) قرار دارد و 7 کیلومتر تا جاده آق قلا – گنبد فاصله دارد که همگی راههای ارتباطی جاده آسفالته می باشد .

به لحاظ موقعیت ریاضی روستای چن سولی در طول جغرافیایی 54درجه و 37 دقیقه شرقی وعرض جغرافیایی 37درجه و5 دقیقه شمالی واقع شده است .

3- جمعيت روستا :

بر اساس آمار خانه بهداشت ، جمعيت روستا در مردادماه 1390 ، تعداد 979 خانوار و تعداد 4079 نفر مي باشد .

یکی از مشاغل رایج در بین جوانان روستای چن سولی فعالیت در کارگاههای تولید مبل می باشد که در حدود 400 نفر از جوانان روستا در تهران و سایر شهرستانها به این کار مشغول می باشند و فقط در اعیاد و تعطیلات رسمی در روستا حضور می یابند و یکی از دلایل اختلاف جمعیت روستا بر اساس آمار خانه بهداشت وآمار سرشماری عمومی نفوس و مسکن نیز همین امر می باشد .

4- تركيب جمعيتي روستا :

روستاي چن سولي به لحاظ ساختار قومي از همگني و تجانس خاصي برخوردار مي باشد به طوريكه اكثر ساكنين روستا را اقوام تركمن و اهالي روستا تماما ” تركمن مي باشند . زبان اصلي اهالي روستا تركمني مي باشد ولي به زبان فارسي نيز گويش مي كنند .

5- ويژگيهاي فرهنگي – اجتماعي :

نوع پوشش اهالي روستا در مردان وزنان تا حدودي متفاوت است در مردان افراد مسن تر لباس سنتي تركمني مي پوشند ولي افراد جوان پوشش ملي مطابق با كل كشور دارند اما زنان روستا تماما” پوشش سنتي تركمني دارند .

از لحاظ فرهنگي داراي فرهنگ خاص تركمني بوده ولي در كل با فرهنگ عمومي كشور همگام است .

6- منابع درآمدی و وضعیت اقتصادی :

در روستای چن سولی بخش کشاورزی مقام اول را در ساختار شغلی روستا به خود اختصاص داده است .کشاورزان روستا عمدتا”به کشت گندم ، جو و شالی و به صورت محدودتر پنبه ، خربزه ، هندوانه ، گوجه فرنگی ، ذرت و سایر محصولات کشاورزی می پردازند . منابع تامین آب کشاورزی رودخانه گرگانرود ،حدود 85 حلقه چاه عمیق و نهرهای فصلی میباشد و بسیاری از اراضی زراعی روستا نیز به صورت دیم کشت میشود . پس از کشاورزی ، دامداری فعالیت اصلی ساکنان روستا را تشکیل می دهد که شاغلین این بخش بیشتر به کار نگهداری گاو و تولید شیر مشغول می باشند . فعالیت در بخش صنعت ، خدمات ، حمل و نقل عمومی و واحدهای صنفی از سایر راههای درآمد اهالی روستا می باشد .

یکی از مشاغل رایج در بین جوانان روستای چن سولی فعالیت در کارگاههای تولید مبل می باشد که در حدود 400 نفر از جوانان روستا در تهران و سایر شهرستانها به این کار مشغول می باشند و فقط در اعیاد وتعطیلات رسمی در روستا حضور می یابند و یکی از دلایل اختلاف جمعیت روستا بر اساس آمار خانه بهداشت وآمار سرشماری عمومی نفوس و مسکن نیز همین امر می باشد .

7- امکانات روستا :

روستای چن سولی از لحاظ امکانات زیربنایی در وضعیت نسبتا”مطلوبی قرار دارد .این روستا دارای آب ، برق ، گاز و تلفن و اینترنت پرسرعتADSL می باشد تمامی راه های دسترسی روستا آسفالته می باشد و فاز اول طرح هادی اجرا گردیده و حدود 1350 متر از خیابان اصلی روستا نیز آسفالت گردیده است .

ساختمان دهیاری به زیربنای 85 مترمربع احداث گردیده و دهیار واعضای شورای اسلامی روستا با حضور در این مکان در خدمت مردم محترم روستا می باشند .

از لحاظ خدمات ارتباطی ، این روستا دارای دفتر مخابرات و دفتر ICT و پست بانک روستایی می باشد که در حال ارائه خدمات بانکی و پستی و اینترنت پرسرعت به اهالی روستا می باشند .

از لحاظ آموزشی ، 4 واحد آموزشی مدارس ابتدایی و راهنمایی پسرانه ومدارس ابتدایی و راهنمایی دخترانه و یک واحد مهد کودک خصوصی در روستا وجود دارد.

از لحاظ بهداشتی ، روستای دارای یک واحد خانه بهداشت روستایی با 5 نفر پرسنل می باشد و دو روز در هفته نیز پزشک با حضور در خانه بهداشت به مداوای بیماران می پردازد . خانه بهداشت شماره 2 روستا نیز در حال احداث می باشد .

از سایر نهادهای فعال در روستا شورای حل اختلاف ، پایگاههای بسیج برادران وخواهران و کانونهای فرهنگی و هنری مساجد می باشد .

روستا دارای یک واحد پارک به مساحت حدود 2 هکتار می باشد که متاسفانه امکانات محدودی دارد وجوابگوی کودکان و نوجوانان و سایر اهالی روستا نمی باشد .

روستای چن سولی دارای یک مجموعه ورزشی به مساحت 5/3 هکتار می باشد که فاز یک آن شامل احداث دیوار و ساختمان رختکن در سال جاری اجرا گردید .

8- بازار هفتگی :

بازار هفتگی در روستای چن سولی قدمت زیادی ندارد و از چند ماه پیش در روز چهارشنبه هر هفته برگزار می شود و مردم استقبال خوبی از آن به عمل آورده اند .

9- بافت فیزیکی روستا :

به لحاظ کیفیت ابنیه ، بیشتر ساختمانهای جدید با استفاده از وام های بهسازی بنیادمسکن با نظارت ناظرین فنی و با رعایت اصول فنی احداث گردیده اما ساختمانهای قدیمی تر اگرچه با مصالح بادوام ونیمه دوام ساخته شده اما اصول فنی به طور کامل در آنها رعایت نگردیده است .

10- طرح هادی روستا :

طرح هادی روستا در سال 83 به تصویب رسیده و در سال جاری نیز بازنگری طرح هادی روستای چن سولی صورت خواهدگرفت . اجرای طرح هادی از سال 84 آغاز گردیده وتاکنون فاز یک آن شامل حدود 3 کیلومتر جدول وحدود 1350متر آسفالت خیابان اصلی روستا اجرا گردیده است .

11- نیازها وپیشنهادات برای توسعه آینده روستا :

1- اجرای کامل طرح هادی روستا

2- احداث مرکز بهداشتی – درمانی

3- احداث سالن ورزشی

4- احداث پارک روستایی

5- احداث انبار توزیع نهاده های کشاورزی

6- تعویض تیرهای فرسوده برق

7- تعویض کلیه لوله های فرسوده آب روستا

 

[ATENA_A]

روستای دوگونچی روستایی در غرب شهرستان آق قلا(از شهر های گرگان)و در شرق روستای صحنه سفلی میباشد و سابقه ی دیرینه ای دارد.این روستا جمعیتی در حدود2500نفر را داراست که این افراد در کنار هم به مشاغلی چون کشاورزی و دامداری مشغول اند. در کنار این اشغال بعضی ها نیز به کار های کارمندی و کار های هنری از قبیل دوخت پشتی مشغول اند.

بنابر گفته های بزرگان روستا علت نامگذاری روستا به این نام(دوگونچی)آن بوده است که ساکنین این روستا در گذشته مردم هر مشکل یا گره ای (به زبان ترکمنی دوگون)داشتند را حل میکردند و به همین علت آنرا گره چی (دوگونچی) نامیده اند.ولی بعضی دگر نیز بر این باورند که ساکنین روستا در گذشته اهل عروسی بوده و در تمام عروسی ها با بقچه ای به نام دوگونچگ (بنابر رسم دیرینه)حضور می یافتند.

این روستا در غرب خود 2 تپه ی باستانی بنام عاجوئه دارد که این تپه هم بعلت دارا بودن این تپه در گذشته از گیاهی دارویی بنام عاجوئه نامگذاری شده است.

ساکنین روستای دوگونچی از نظر عقاید مذهبی و دینی هم خود را خوب نگه داشته اند.این روستا دارای 5 مسجد و یک مصلی میباشد که از دیرینه هم در این روستا نماز عیدین(اعیاد فطر و قربان)برگزار میشده است.در قسمت شمال غربی این روستا آرامگاه چار یار وجود دارد که در کنار قبرستان واقع شده است.

 

[ATENA_A]

روستای صحنه سفلی در استان گلستان در 20 کیلومتری شمال گرگان و5 کیلومتری غرب شهرستان آق قلا قرار دارد

این روستا از شمال با روستای آق قبر از جنوب با یانپی از شرق با روستای دوگونچی و از غرب با روستای قرنجیک گوگجلی همسایه می باشد. این روستا درطول دوران انقلاب دوشهید به نام های شهید مراددوردی صحنه و شهید عباسی راتقدیم وطن کردند.این روستا زادگاه همچون شاعرانی به نام های ستار و دوردری استاسوقی و همچنین مربیان و ورزشکاران سرفراز ایران به نام های مرحوم حاج خوشگلدی و غیاث الدین صحنه می باشد. اهالی روستا بیشتر مشغول به دامپروری و کشاورزی وکارگری روزانه می باشند.

این روستا دارای طلبه های جوان و حدود 130 دانشجودر رشته های مختلف که در دانشگاه هادر حال تحصیل می باشند.امکانات این روستا شامل 10 مسجدوعیدگاه ومسجد جامعه، 2 خانه بهداشت(یکی درحال احداث) 2 مدرسه راهنمایی،3 مدرسه ابتدایی؛پست بانک،مخابرات وشرکت تعاونی روستایی می باشد.

 

[ATENA_A]

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

اهنمای سفر نوروزی به استان گلستان؛ گرگان

جدای از گرگان، شهرستان‌های دیگر این استان مانند بندر ترکمن، گنبد کاووس، علی آباد کتول، مینو دشت و کردکوی هستند که در میان شهرهای شناخته شده‌ی استان گلستان قرار دارند. شاید از این میان بتوان گنبد کاووس را با نماد مشهورش یعنی برج گنبد قابوس، شناخته شده‌ترین شهر این استان بعد از گلستان نامید، اما نباید از ترکمن (با نام قدیمی بندر شاه) و همچنین دیگر شهرهای استان و نقششان در صنعت گردشگری این خطه غافل شد. سفر به هر کدام از این شهرها و تماشای جاذبه‌های آن‌ها، لطف خاص خودش را دارد.

وضعیت آب و هوایی کلی استان گلستان
به طور کلی این استان به دو بخش جلگه‌ای و کوهستانی تقسیم می‌شود، از این رو می‌توان اقلیم‌های متفاوتی را در آن مشاهده کرد. شمال شرق استان، به ویژه در شرق دریای خزر و حد فاصل گرگان‌رود تا مرز ترکمنستان، به علت دوری از اثرات دریای خزر، کاهش ارتفاعات البرز شرقی، وسیع بودن جلگه ساحلی و نزدیکی به بیابان‌های قره قوم و قزل قوم در جمهوری‌های آسیای میانه، تغییرات محسوسی در آب و هوای معتدل مرطوب خزری (خزری شرقی) پدید می‌‌آید و شرایط خشکی و گرمای هوا تشدید و رفته رفته به اقلیم نیمه‌خشک (نیمه‌بیابانی) تبدیل می‌شود و میزان بارندگی سالانه کاهش می‌یابد. همچنین به علت کاهش رطوبت هوا، دامنه گرما افزایش می‌یابد و اختلاف شدیدی بین دمای شب و روز و دمای سردترین و گرم‌ترین ماه‌های سال به وجود می‌‌آید که مشخصه اصلی آن، تابستان‌های گرم و خشک طولانی (۵ تا ۶ ماه) و زمستان‌های نسبتاً سرد و بارانی است. به علت پیشروی توده هوای سردسیری، تعداد روزهای یخبندان آن نیز بیشتر است، ولی ریزش برف به ندرت اتفاق می‌افتد. به علت نزدیکی به ارتفاعات شرقی، از جمله شهرهای کلاله و مینودشت، تغییرات دیگری در آب و هوای استان ایجاد می‌شود و با افزایش باران و اعتدال دما، شرایطی مشابه آب و هوای معتدل مرطوب خزری پدید می‌آید.

چه چیزی بخریم؟
بدون شک هر منطقه‌ای با توجه به فرهنگ و جغرافیایی که دارد، صنایع دستی ویژه‌ی خود را هم به تولید می‌رساند. استان گلستان نیز از این قاعده مستثنی نیست. از جمله مهمترین صنایع دستی این استان می‌توان به قالیچه، فرش ترکمن، گلیک، قارچین، پشتی، نمد، جاجیم، گلدوزی‌ها و سوزن‌دوزی‌های زیبا، انواع زیور آلات ترکمنی، آلات موسیقی محلی به علاوه صنایع دستی مربوط به سبدبافی، ریسندگی، بافندگی، چوب‌بری و پارچه‌بافی و همچنین شال‌ها و روسری‌های پر نقش و نگار ترکمن و خاویار و قطاب این شهر اشاره کرد. همه‌ی شهرستان‌های استان صنایع دستی متنوعی را ارایه می‌دهند، اما بندر ترکمن را از این حیث می‌توان متنوع‌ترین برشمرد.

 

[ATENA_A]

چه چیز بخوریم؟
استان گلستان هم مانند دیگر نقاط شمالی کشور، فرهنگ غذایی بسیار غنی دارد که به کیفیت صنعت گردشگری آن کمک شایانی می‌کند. از جمله خوشمزه‌ترین و مشهورترین غذاهایی که پیشنهاد می‌کنیم در سفر به این ناحیه سعی کنید حتما تعدادی از آن‌ها را میل کنید، می‌توان به انواع خورش (ساک، ماش پتی خارش، باقلا پته، کئی ترشک، اسپناق خارش، بانجام خارش)، انواع پلو (مرغانه تچین، گوشت پلا)، انواع نان (کلوایی، قتلمه، دراز نون، بنجی نون)، انواع ترشی (انار ترشی، هلی ترشی)، انواع سرکه (سرکه سیر، بانجام سرکه، یارم مسی)، انواع آش (خمیر آش، گزینه آش، دوآش، هلی آش، گوجه آش، ترشی آش، اسبه آش، کئی آش)، انواع غذای ترکمنی (چکدرمه، قاتیقلانان اتلی بورک، مانتی، کومه لکلی بورک، کارتوشکالی بورک) و انواع نان ترکمن مانند پتیر چوروک (نان فتیر)، کلچه چوروک (نوعی کلوچه)، نان روغنی بیشمه، قاتلاق، اکمک و چاقاتی اشاره کرد. همانطور که ملاحظه می‌کنید تنوع غذایی بی‌نظیری در این استان وجود دارد که البته به همین لیست محدود نمی‌شود.

جاذبه‌ها‌ی استان گلستان
جزیره آشوراده، بندر ترکمن
آشوراده، جزیره‌ای زیبا در مرکز جزیره‌ی میانکاله واقع در بندر ترکمن و دریای خزر است که بخش عظیمی از آن به مرور زیر آب رفته است. این جزیره آب و هوایی معتدل دارد. امروزه جزیره‌ی آشوراده خالی از سکنه است (به جز کارمندان شیلات)، اما هنوز هم ارزش بازدید دارد. پوشش گیاهی جزیره شامل درختان انار و بوته‌های تمشک است. همچنین حیواناتی مانند قرقاول، خرگوش، شغال، روباه، پرندگان دریای و ماهی و حیوانات دیگر، زیستگاه جانوری جزیره را تشکیل می‌دهند. بد نیست بدانید آشوراده تنها جزیره‌ی ایرانی دریای خزر محسوب می‌شود. همچنین حدود ۴۰ درصد خاویار ایران در نزدیکی این جزیره بدست می‌آید.

بازدید از میدان مسابقات اسب سواری، بندر ترکمن
احتمالا تاکنون شهرت اسب‌های ترکمن به گوشتان خورده است. اصولا اسب، پرورش آن و انجام مسابقات اسب‌سواری در فرهنگ مردم ترکمن و شمال کشور جایگاه ویژه‌ای دارد. اگر شما از بودن در کنار این حیوانات نجیب و تماشای مسابقات و حتی اسب‌سواری لـ*ـذت می‌برید، توصیه می‌کنیم حتما در سفرتان به بندر ترکمن، از کورس بهاره اسب‌سواری این شهر در فصل بهار غافل نشوید.