گلستان معرفی استان گلستان و مناطق دیدنی آن

[ATENA_A]

زراع محله از آبادی های بسیار زیبای دامنه ی شمالی البرز است.این محل درتقسیمات کشوری از دهستان سدن رستاق غربی بخش مرکزی شهرستان کردکوی از استان گلستان می باشد.
این محل از شمال به روستای مهتركلاته٬ از جنوب به روستای خرم آباد (خراب مسجد)و میاندره٬ازشرق به روستای مفید آباد وازغرب به روستای ایلوارمتصل می باشد . سیمای آن مستطیل شکل است. و وجود یك رود خانه ی فصلی در شرق روستا به زیبای روستا افزوده است . .بافت روستا پس از انقلاب اسلامی ، طرف جنوب و شمال توسعه پیدا کرده است .

در معماری قدیم زراع محله به علت پوشش ساختمان های قدیمی برای عموم مردم گالی پوش و اعیان٬سفال و به ندرت هم حلب بود.ساختمان ها اغلب رو به جنوب و معمولاً رو به شرق ساخته شده وتا هم نور گیر و هم به سمت اماکن مذهبی قبله و مشهد مقدس باشند.در گذشته بیشتر ساختمان ها یک طبقه و شماری نیز دو طبقه بوده است. در چینه و دیوار ساختمان های قدیمی٬سنگ وکاه گل به کار می رفت و عرض دیوار ها از یک متر هم تجـ*ـاوز می کرد.اماامروزه در پی ساختمان٬سنگ٬آجروملات به کار بـرده می شود.سقف خانه های دیروزی٬سفال و
امروزی ایرانیت و حلب است.در مجموع تفات های زیادی درخانه سازی امروز با گذشته ی آن دیده می شود.خانه ها نسبت به گذشته بلندتر است و به جهت تزیین داخل خانه را گچ کاری و نمای آن را سنگ کاری می کنند وهم چنین نور گیرها بیشتر و بزرگ تر است .

زراع محله به سب نزدیكی باجنگل و دریا و داشتن موقعیت خاص دارای آب و هوای معتدل است.زمستان نسبتاً سرد و بارانی و نسبتاً تابستانی گرم دارد.در زمستان به واسطه جریان بادهای شمالی تراکم ابرها در ارتفاعات کوهستان بیشتر برف و در عرصه های پایینی مقدار باران افزون تر است.علاوه بر جریان بادهای شمالی بادهای
مدیترانه ای و بادهای محلی و هم چنین نزدیکی به دریای خزر بر شرایط اقلیمی منطقه تاثیر می گذارند.

زراع محله از قدیم الایام به راه شاه عباسی که تنها جاده و مهم ترین را ارتباطی عصر صفوی بوده مرتبط می شد.

طایفه ها

زراع محله در بستر روزگار سپری شده ،طوفانها و فراز و فرودهای زیادی به خود دیده و چه بسیار مردان و زنان دلاور و فرهیخته ای را در دامن خود پرورانده که برای نگهبانی از کیان خود در برابر بیگانگان و بیگانه گی ها
در طول تاریخ گهر بار خویش فرمانبری را نپذیرفته و دلاورانه در برابر آنان قد افراشته اند.

اولین طایفه ای ، که بخشی عظیمی از مردم زحمتکش ما را تشکیل می دهند و طایفه تیموری می باشد .
دیگر طوایف زراع محله به ترتیب ذیل هستند.

-1تیموری

2- تیمور
-3تیمور زراء محله
-4تیمور قاسم آباد
-5 تیمور زاده
6- تیمور راد
7- تیمور نسب
8- سورمی بالاجاده
9- گرایلی قاسم آباد
10- حسینی قاسم آباد
-11اردشیری قاسم آباد
-12شهاب الدین
-13مازندرانی
14- رستگاری
-15صائمی
-16 مهندی
-17 میرشكار
-18تربت نژاد
19- سیرکار
20- بزی
21- کیانی
22- طهماسبی
23- دیوگندم
لازم بذکر است اولین خانواده ای که در زراع محله کنونی مستقر گردیده , حاج اکبر تیموری می باشد که نامبرده اکنون در قید حیات بوده و فرزند جوان و برومندش شعبانعلی را در دوران دفاع مقدس تقدیم انقلاب
نموده است .زراع محله دارای 2شهید و 1 آزاده و 2 جانباز می باشد .

در خصوص شکل گیری زراع محله کنونی لازم بذکر است که عنوان نماییم براساس اطلاعات بدست آمده زراع محله بالا بعلت مشکلات آب آشامیدنی و فقدان امنیت لازم از بین رفت و زراع محله بالا نیز براساس از هم پاشی
روستای بسیار بزرگ قاسم آباد – که آن هم به لحاظ درگیری های قومی و قبیله ای و احتمالاً جنگ جهانی دوم و حمله روسها از بین رفته – شکل گرفته بود.

اساس زندگی اقتصادی مردم زراع محله بر پایه کشاورزی است .اما در کنارکشاورزی درزراع محله دامداری و … نیز رواج دارد.
امروزه به چند دلیل جوانان از زراع محله مهاجرت کردند و دیگر راغب به شغل کشاورزی نیستند ، حال با هم به چند علت می پردازیم .
1 – نبود زمین کافی برای همه مردم باتوجه به افزایش رشد جمیعت
2 – پایین بودن مرغوبیت زمینهای زراع محله از نظر املاح معدنی و مواد عالی در خاک
3 – خشکسالی های پی در پی ، پر زحمت بودن بودن شغل کشاورزی و پایین بودن درآمد حاصل ازآن
4 – ارتقاء سطح علمی و تخصصی جوانان زراع محله و شاغل شدن در سطوح کارمندی ، و …
به همین دلیل جوانان از زراع محله خارج شدند و به شهرستان های اطراف و مخصوصا تهران مهاجرت کردند.
زمین های کشاورزی زراع محله به سه دسته تقسیم می شود
1 – زمین های حاشیه روستا که دارای بافت سبک و خاک تقریبا”حاصلخیز است.
2 – زمین های جنوب که دارای بافت متوسط و نیمه سنگین و بیشتر از شن و رس است
3 – زمین های سمت شمال زراع محله که دارای شکل مندابی ، به خصوص در فصول بارندگی است.جنس خاک بیشتر رسی است.
شمال : خروآیشت
شمال شرقی : رواتی
شمال غربی : گلند و جنگل پره
جنوب : بال زمین
شرق : رواتی
غرب : میش تپه و صحرا

تولیدات کشاورزی محل :
پنبه ، گندم ، برنج ، سویا ، باقالا ، ،و … کار در مزارع تنها اختصاص به مرد یا زن ندارد بلکه هر دو گروه در کاشت،
داشت، برداشت شرکت می کنند.کار در زندگی روستایی همیشه وجود دارد و تفاوتی در روز یا روزهای هفته یا ماه و سال وجود ندارد.
در قدیم در زراع محله کارهای زیر هم انجام می شد که امروزه به دلایل مختلف کشاورزان و دیگر اهالی میلی به انجام دادن آن ندارند.
1 – كاهو : در سالهای نه چندان دور كاهوی زراع محله در منطقه معروف بود و همه از كاهوی زراع محله تعریف می كردند ( یادش بخیر ،خوردن كاهوی سر پیچ با ترشی (رب انار ) و نمك
2 – كشت توتون
3 – كشت هندوانه
4 – کشت جو
از قدیم الایام بافتهای سنتی از قبیل : حصیر بافی ,كوب بافی, گلیم بافی و بافت سفره و …. در روستا رواج داشته ؛ که این محصولات جای خود را به كشت گندم ، گاو داری ، و تقریبا”باغداری واز این قبیل کارها داده است.

 

[ATENA_A]

روستاي دنگلان در استان سر سبز گلستان در شهرستان کردکوی واقع شده است.

اين روستا در ۱۳کیلومتری شرق کردکوی واقع شده است.

این روستا سر سبز نزدیک به ۲۰۰۰نفر جمعیت دارد .از اثار باستانی این روستا که در چند کیلومتری این روستا واقع شده است بنای امامزاده روشن اباد میباشدکه مربوط به اواسط قرن هشتم هجری قمری می باشد.

**************
تاریخچه دنگلان
درقرن نهم هجری قمری زمان یورش تیمورلنگ به ایران طایفه خواجه حسن خان فرزند محمد شریف خان فرزند مرحوم خواجه عبدالنبی دنگلانی حدود ۶۰۰ سال پیش ازخراسان بسوی استراباد وباخریداری ملک کنونی دنگلان دراین منطقه مستقر وزندگی اولیه را شروع کردند و پس از گذشت چند سال انرا وقف اولاد ذکور وسپس اوناث نمودند.باگذشت زمان ۲ رشته دیگر حفرنمودند واز اب ان جهت کشت شالی وبهره برداری اب اشامیدنی استفاده می کردند وانرا هم وقف نمودند .پس از ان ۲ رشته دیگر حفر شده وبعدها به ۷ رشته رسید.یکی ازاین قناتها در ملک دنگلان خواجه حفرشد که ۳/۱ سهم انرا به خواجه ها پرداخت می نمایند.وقناتی واقع در غرب دنگلان بنام حاج علیرضا مشهور بود که ۲ سهم از شش دانگ ان هزینه مسجد جامع گرگان می شد قنات مذکور تخریب شده است .

دنگلان سادات که مالک ان میرزا مهدی میاندره می باشد ۹ عشرسهم از یک سهم ۱۶۰ سهم از کل شش دانگ ملک گرجی محله دنگلان سادات رابابت دهه اول محرم وروضه خوانی ومخارج هزینه مسجد وقف کرد.

دنگلان درمنطقه شهرستان کردکوی ودردامنه شمال رشته کوه البرز دامنه شاهکو ودرمقابل قله درازنو واقه شده وازنظر پستی وبلندی تقریبا” جلگه ای وهموار است .این روستا از سطح دریاهای ازاد ۲۰ مترواز سطح دریای خزر۵۰ مترارتفاع دارد.

انطوری که ازوضع زمین شناسی منطقه مشاهده شده است سطح بیشتراراضی تا پای دامنه کوه درگذشته زیر اب قرار داشته است که این عمل با چین خوردگیهای البرزدراواخردوران سوم واوایل دوران چهارم مصادف است.مطالعات زمین شناسی این منطقه به علت پوشش جنگل سرسبزدر جنوب دنگلان درختان نایاب وبی نظیری در سراسر جهان است.

عوامل اب وهوائی دنگلان بدو دسته تقسیم می شوند:

۱- عوامل داخلی(ارتفاعات بلند کوهستانی و نزدیکی دریای خزر)

۲- عوامل خارجی(توده مدیترانه ای وسیبری )

دنگلان یکی ازروستاهای مهاجرپذیر و بیگانه پرور است که انواع طایفه های مختلف دراین روستا ساکن بوده وهستندودر ۱۰ کیلومتری شرق شهرستان کردکوی واقع می باشد همچنین دارای ۲ تپه درجنوب وشمال الغوز تپه وجن تپه جزء ملک این روستااست.

دنگلان دارای موقعیت مهم فرهنگی -بهداشتی-اجتماعی-نظامی-سیـاس*ـی-خدمات دهی وکشاورزی با اهمیت برای مردم روستا وروستاهای همجوار می باشد.

اولین خانواده ها پس از خواجه ها گرجی ها بودند که ۲۷۰ سال پیش از گرجستان امدند ودر حاشیه این روستا ساکن شدند وپس از موسی نژاد ها وحسین ژادها که از مشهد امده ودر شرق دنگلان (اخوند محله)ساکن شدند وسپس سید ها که ازگرگان وکردکوی وارد شدند ودر محله های سادات مقیم شدند.

مردم روستای دنگلان دارای لهجه محلی مازندرانی طبری با کمی اختلاف با لهجه روستاهای اطراف تکلم می کنند.

نامگذاری دنگلان:

در زمانهای گذشته در دنگلان کارگاههائی برای تبدیل شالی به برنج وگندم به ارد وجود داشت که بوسیله پره های چوبی با اب کار می کرد که به ان اودنگ می گفتند واکثر مردم روستا برای تبدیل محصولات خود به ارد وبرنج به سوی دنگلان حرکت می کردند.دنگ+کلان:دنکلان که به این طریق نامگذاری شد وبعدها طبق اسناد موجود دنکلان به دنگلان نام گرفت چون دارای دو دنگ بزرگ بود.ودیگراینکه کاروانها با چهارپایان که دنگل ها به گردنشان بود صدای ان شنیده می شد وارد کاروانسرای دنگلان می شدند دنگل+ان:دنگلان نام گرفت.

 

[ATENA_A]

مهم ترين و اصلي ترين محل آسايش فراغت مردم منطقه ييلاقي درازنو از ملك بالاجاده است كه در جنوب محل و در ارتفاعات البرز و در غرب دكالي واقع مي باشد.درازنو به سبب مرتفع بودن هوايي خنك و مطبوع و آبي سالم و گوارا داردو از دوره هاي قديم مورد توجه اهالي بالاجاده بوده است.

براي رسيدن به درازنو بايد بعد از عبور از پارك جنگلي امام رضا (ع) و گذشتن از جاده هزار پيچ به ارتفاعات سر به فلك كشيده اي رسيد كه به آن درازنو مي گويند.بعد از رسيدن به ارتفاعات به تابلويي برخورد مي كنيم كه شما را به سمت درازنو هدايت مي كند روستاي اول بعد از جنگل مرس چشمه مي باشد كه نبايد آن را با درزنو اشتباه گرفت.درازنو روستايي ست كه 2 كيلومتر جلوتر در دشتي بزرگ و زيبا و پاي كوهي فراخ قرار دارد.درازنو قدمتي چند صد ساله دارد.قدمتي كه بر كسي پيدا نيست اما شواهد حاكي از آن است ك در ابتداي محل چراي دام عده اي از بالاجاده اي ها بوده كه طوايف زيادي را شامل مي شد.اما به مرور زمن مردم آنجا را براي ييلاق خود پسنديدند و حتي تا چند دهه مشغول به كشاورزي و كشت و زرع شدند.كمكم و به مرور زمان شكل روستايي ييلاقي به خود گرف و حتي ساكنان آ در سالهاي قبل مسجد و حمام در آن بنا كردند كه خرابه هاي آن همچنان باقي است.

آب درازنو از چشمه يي كه در دل كوه بيرون مي آيد و به وسيل ناو به سمت دره در شمال مي رود مهمترين سوغات درازنو شيرمال آن است كه بسيار خوشمزه است.به نظر مي رسد كه سبب خوشمزگي نان،آب چشمه درازنو مي باشد.سوخت مردم هيزم است كه در اطرف درازنو تهيه مي شود ولي امروزه از نفت و گاز هم اتفاده مي شود.سرگرمي مردم بازي خزخزاني و واليبال است هواي درازنو بيشتر مه و شب هاي آن بسيار سرد است و بدون پتو و بالاپوش نمي توان خوابيد.

اما…

اينك درازنو با احداث جاده اي كه در دهه 0 براي دسترسي به آن احداث شد به يكي از مراكز تفريحي و گردشگري كشور تبديل شد.به طوري كه حتي توريست هاي ديگر كشور ها نيز هر ساله از آن ديدن مي كنند.اينك درازنو با بيش از 200 خانوار به عنوان يكي از روستا هاي هدف گردشگري شناخته شده است.كه زمزمه هاي احداث تله كابين از دريا(جزيره آشوراده)به آنجا به گوش مي رسد كه با اجرا شدن اين امر قيمت زمين و وضع زندگي مردم بهبود چشمگيري خواهد داشت وحتي مشاغل پردرآمدي هم ايجاد خواهد شد.

 

[ATENA_A]

بالاجاده از آبادی های بسیار زیبای دامنه شمالی البرز است که جنگل های انبوه و سر به فلک کشیده ی جنوبی آن،جلوه خاصی بدان بخشیده.این محل در تقسیمات کشوری از دهستان سدن رستان غربی بخش مرکزی شهرستان کردکوی از استان گلستان می باشد و در 54 درجه و 7 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 48 دقیقه عرض شمالی و ارتفاع 165 متر از سطح دریا و در حدود 7 کیلو متری جنوب شرقی کردکوی واقع است. این محل از شمال به روستا های ایلوار،چهارده و النگ،از جنوب تا مرزهای شمالی شهرستان دامغان،از شرق به روستا های خرم آباد(خراب مسجد)و میاندره و از غرب و شمال غربی به شهر کردکوی محدود است.سیمای آن مستطیل شکل است و اضلاع بلند آن واع می باشد. سببش نیز وجود دو رودخانه فصلی شرق و غرب محل است که مانع توسعه آبادی گردید. در پس از انقلاب،آبادی به طرف شمال و جنوب توسعه پیدا کرده است. در معماری قدیم بالاجاده به علت مجاور بودن با جنگل چوب به کار بـرده می شده. پوشش ساختمان های قدیمی برای عموم مردم «گالی پوش» و برای متمولین و اعیان، سفال و به ندرت هم حلب بوده است. ساختمان ها همه رو به جنوب است تا هم نور گیر و هم تبه سمت قبله باشند. در گذشته بیشتر ساختمان ها یک طبقه و شماری نیز دو طبقه بوده است. زندکی گذشتگان در این محل به صورت مجتمع بوده و افراد هر طایفه ای در یک مجتمع که اطراف آن هم چهار دیواری بود به سر می بردند و آنجا به نام همان طایفه نامیده می شد. مانند: اسبو خل Esboxel، مهدیان خل Mahdianxel، قجر خل Qajerxel، بهرام خل Behramxel، یزدی خل Yazdixel و… در چینه و دیوار های قدیمی، سنگ و کاه گل به کار می رفت و عرض دیوار ها از یک متر هم تجـ*ـاوز می کرد. اما امروزه در پی ساختمان، سنگ، آجر و ملات به کار بـرده میشود. سقف خانه های دیروزی،سفال و امروزی ایرانیت و حلب است. در مجموع تفاوت زیادی در خانه سازی امروز با گذشته ی آن دیده می شود. خانه ها نسبت به گذشته بلند تر است و به جهت تزیین،داخل خانه را گچ کاری و نمای آن را سنگ کاری می کنند همچنین نورگیر ها بیشتر و بزرگتر شده است.

در قدیم در اطراف بالاجاده خندق حفر می شد.این خندق از شمال شرقی محل یعنی از کنار رودخانه شرقی(محل گذر به سبزه پوش)تا کنار درمانگاه امروزی و از آنجا تا محل مدرسه رادکان حفر شده بود. در محلی که امروزه حمام پایین محله قرار دارد و نیز کنار دبیرستان رادکان، دو دروازه داشت. که در آنجا نگهبانی می دادند. حفر خندق و نگهبانی به جهت دفاع در مقابل تهاجمات سواران ترکمن بوده است. بالاجاده به سبب مجاورت با جنگل و نزدیکی با دریا و داشتن موقعیت میان کوهی، دارای آب و هوای معتدل است. زمستانی سرد و بارانی و تابستانی ملایم و مطبوع دارد. در زمستان به واسطه ی جریان بادهای شمالی تراکم ابرها در کوهستان بیشتر و در نتیجه مقدار برف و باران افزون تر است.علاوه بر جریان بادهای شمالی،بادهای مدیترانه ای و بادهای محلی و همچنین نزدیکی به دریای خزر بر شرایط اقلیمی منطقه تأثیر می گذارند.در بخش جلگه ای این منطقه چند سالی است یخ بندان به ندرت اتفاق می افتد اما ناحیه ی کوهستانی آن در زمستان ها بندرت خالی از برف است به خصوص قله ی «دکالی dekali و درازنو derazno» پر برف ترین کوه های منطقه تا میانه و گاهی تا اواخر بهار پوشیده از برف است.

میانگین بارندگی mm 707 است و مقدار بارندگی در جلگه حدود mm 500 و در پای دامنه mm 900 می باشد. پراکندگی بارش در تمام فصول سال دیده می شود و البته در بهار بیشتر است.حداقل درجه حرارت 8 درجه زیر صفر و حداکثر 45 درجه بالای صفر و میزان رطوبت نسبی 55 تا 65 درصد می باشد.

 

[ATENA_A]

موقعیت جغرافیایی روستای ایلوار

روستای سرسبز ایلوار دراستان گلستان و از توابع شهرستان کردکوی هسته و بین شهرستان کردکوی و شهرستان گرگان قراردارنه . فاصله این روستا با شهرستان کردکوی ۷کیلومتروباشهرستان گرگان۲۲کیلومترهسته .این روستا در شمال به روستای مهتر کلا و آشورآباد (شورلته) و از شرق به روستای زراع محله و از غرب به روستای چهارده و ازجنوب به روستای قلندرایش و خراب مسجد و رشته کوه البرز ( جنگل شغال دره و غول سنگ) ختم وونه.شغل اصلی اهالی روستا کشاورزی و دامداری هسته و محصولات کشاورزی مثل پنبه ، گندم ، و دانه های روغنی ( سویا ، کلزا ، ذرت ) و سیفیجاتی مثل (خیار ، گوجه ) و سبزیجات کارنه.

این روستا از قدیم تا اسه ون دله استعدادههای خاصی دویه و مردم این دیار در دوران انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی با تقدیم 19 شهید گلگون کفن و تعدادی جانباز و آزاده پیرو آرمان های انقلاب اسلامی و رهبر عظیم الشان انقلاب و ولایتی بینه و هستنه و ماندننه.

دین اهالی روستای ایلوار ، اسلام ، و مذهب آنها شیعه اثنی عشری هسته و زبان اول روستا زبان زیبای محلی مازندرانی ( مازرونی ،مازنی ) هسته که به طور مسلط به فارسی نیز گپ زننه.

تاریخچه تقسیم شدن به دو قریه

این روستا سالها پیش به دو قسمت یا ده کوچکتر تقسیم بوییه که سیلواری که اوی وارش و سیل ره از کوه هدایت کانده این کاررابه طور فیزیکی انجام دنه و دارای شورای اسلامی جداگانه هسته.که در روستای ایلوار یکدانگه آقای محمدعلی زمانی دهیاری با لیاقت وبا کفایت و مسرّ در عمران و آبادانی روستا و اونطرف همتای وه آقای نصرت الله حاجیلری که فردی معتمد و شایسته و سختکوش در حال انجام به خدمت هسته .در قدیم این کانال بتونی وجو نداشته و به زبان محلی روبار بیه و موقعی که سیل یموهه در پنجدانگه تاخانه کربلایی رحیم کلاتی و در یکدانگه تا خانه طالب( یا عباس طالب فرزندش )سیل گییته.اگر الوار دله دوویین یا بمو باشین در حدود۴۰سال پیش در محل فعلی بانک قرض الحسنه که پیش پل یکدانگه و پنجدانگه قرار دارنه ، موتور برقی گتی دوییه که برای حاج نوروزعلی تیموری بییه قرارداشته و برای تامین برق روستا به کار شییه.در مورد تقسیم شدن روستا خوری ، روایاتی وجود دارنه از جمله اینکه شخصی به نام سید میرفاضل امیرلطیفی زمینی داشته که یکدانگ آن سمت یکدانگه امروزی و پنجدانگه آن در سمت پنجدانگه امروزی دوییه و به همین دلیل و به زبان بموئن های مکرر به این نام خوانده بوییه و روایت دیگراینه که چون اربابهای قدیم قصد جدایی بین یکدانگه که حاج نجیب رستمانی از زمین داران گت الوار بییه و در سمت دیگر یعنی پنجدانگه نوروزعلی تیموری و حاج اسدالله کریمی قرار داشتنه ره داشتنه ، با این کار قصد جدایی داشتنه تا باعث بییبو بهتر حکمرانی کانن .

 

[ATENA_A]

النگ کجاست؟
النگ (Olang) روستایی از توابع شهرستان کردکوی در استان گلستان ایران است. این روستا در سه کیلومتری جاده کردکوی به طرف گرگان، در سمت راست قرار دارد. طی سالیان این روستا دو بار بر اثر بلایای طبیعی کاملاً ویران شده و هم اکنون سومین باری است که بازسازی شده است. مردم روستا اغلب کشاورز هستند. اغلب مردم فارس هستند و زبان آنها زبان مازندرانی با گوییش محلی است. . طوایف اصلی روستا سید النگی ، رحیمی النگی، مهدوی النگی ، ساورسفلی، ابطحی ، نجاتی میباشد مردمان روستا مذهبی و از بزرگان این روستا میتوان به حضرت آیت الله سید سجاد علوی (ره) – حضرت آیت الله سید محمد علی علوی گرگانی وحضرت آیت الله سید حسن مهر حسینی (میر حسن سید النگی ) نام برد .

در این روستا یک امام‌زاده به نام امام زاده ظاهرابراهیم وجود دارد از نسل امام موسی کاظم که مردم محلی ایشان را برادر امام رضا می‌دانند.

باتوجه به موقعیت خاص جغرافیایی و همچنین مردمان خوب ،النگ همواره مورد توجه افراد و خانواده هایی بوده که از مناطق مختلف مهاجرت نموده و خواهان سکونت در این روستا بوده اند که از جمله آن :

۱- طایفه جعفریهای :(معروف به پابندی ) این گروه از کوهستانهای اطراف مهاجرت نموده و در بالا محل روستا ساکن گردیده و شغل اصلی آنها دامداری میباشد ولی در کنار آن به کشاورزی نیز مشغول می باشند .

۲- سیستانیها : پس از خشکسالی های پی درپی منطقه سیستان و مشکلات ناشی از آن ، مردم این منطقه به استانهای همجوار و همچنین استان سرسبز گلستان (دشت گرگان) مهاجرت نموده اند که در این مهاجرت گروهی ، النگ نیز از این امر مستثنی نبود و جمعیت قابل توجهی در آن ساکن گردیدند، شغل اصلی این گروه کارگری و کشاورزی میباشد

۳- گودارها: اصطلاحی است که مردمان روستا برای این گروه بکار می روند ،این گروه بنا تاریخ مهاجرینی هستند که در زمان یکی از شاهان (احتمالا ناصرالدین شاه) از هندوستان به ایران آمده اند ؛منطقه سکونت این گروه بیشتر در استان گلستان درشهرستان بندر گز و روستاهای النگ و بالاجاده می باشد ؛ شغل اصلی آنها مطربی ولی به کارهای کشاورزی و کارگری نیز مشغول میباشند ، زبان انها نیز متفاوت از زبان روستا بوده ولی باتوجه به قدمت سکونت در روستا زبان انها به زبان محلی روستا نزدیک شده است هرچند که تفاوتها را نیز هنوز می توان مشاهده کرد ، منطقه سکون آنها در دو نقطه روستا در پائین و بالا محل قرار دارد.

النگ در تاریخ:

النگ دهي است از دهستان سدن رستاق بخش کردکوي شهرستان گرگان ، در 5هزارگزي شمال خاوري کردکوي . دامنه و معتدل مرطوب است . سکنه آن 1545 تن شيعه اند که به لهجه مازندراني سخن ميگويند. آب آن از چشمه تامين ميشود و محصول آن برنج ، غلات ، حبوبات ، پنبه و توتون سيگار، و شغل مردم زراعت و گله داري و صنايع دستي زنان شال و کرباس بافي است . دبستان چهارکلاسه و راه فرعي بشوسه دارد. (از فرهنگ جغرافيايي ايران ج 3). و رجوع به «مازندران و استرآباد» رابينو ص 125 و ترجمه همان کتاب ص 168 شود.

در تاريخ حبيب السير اسمهايي بدين صورت آمده است : النگ خرقان ، النگ بسطام ، آقالنگ همدان ، النگآقا، النگ سهند، النگ شاه نشين ، النگ باباخاکي ، النگ جوزي ، النگ بيکي ، النگ تشين ، النگ قلبه ، النگ شکي ، النگ داغي ، النگ جيجکتو، النگ مشرتو، النگهمدان ، يکه النگ، النگ کهدستان ، النگ اسماريکک ، النگرادکان . و النگ بضم اول و فتح دوم بمعني سبزه زار و مرغزار و بفتح اول و دوم بمعني ديوار و پناه قلعه گيري است و ظاهراً در اکثر نواحي محلي سبزه زار و يا ديوار و پناه قلعه گيري بوده است که بعد با افزودن «النگ» به اول نام آن ناحيه بصورت اسم خاص درآمده است و هم اکنون در بعضي از شهرهاي ايران از قبيل گرگان و مشهد و بيرجند ديههايي بنام «النگ» مطلق يا بصورت اضافه به کلمه هاي نظير پشه ، درويش ، ساري خان ، و سرتخت وجود دارد. رجوع به النگ (معني لغوي ) و فهرست حبيب السيرچ خيام ذيل اسامي خاص خرقان ، بسطام و جز آن ، و هم به اسامي خاص مذکور و مواد بعدي در اين لغت نامه شود.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

اسلام آباد (شاهده) یکی از سرسبزترین و خوش اب و هواترین روستاهای استان گلستای شهرستان کردکوی است.که از شمال با روستای نامن و رشته کوههای البرزو از جنوب با روستای یساقی واز غرب با روستای دنگلان و از شرق با روستای درودمحله همسایه است.

روستا ییلاقی نرسو در 18 هزارگزي جنوب غربي شهرستان علي آبادكتول در دهنه محمدآبادكتول قرار داشته كه داراي بيش از يكصد و پنجاه خانوار بوده آب شرب آن از چشمه سارها تامين شده و محصولاتش غلات و حبوبات و لبنيات بوده شغل اصلي اهالي كشاورزي و گله داري بوده وصنعت دستي زنان كرباس بافي ودستمال بافي است.وهم اكنون ازنعمت برق و آب لوله كشي بهداشتي برخوردارمي باشد.وهمچنین دراین روستای ییلاقی طوایف اسفندیاری- پلنگ -ضیائی وشریفی سکونت دارند.

روستا ییلاقی نرسو در 18 کیلومتری جنوب غربی شهرستان علی آبادکتول در دهنه محمدآبادکتول قرار دارد.

™روستای ییلاقی وکوهستانی نرسو واقع در دهنه محمد آباد کتول از توابع علی آبادکتول می باشد.این روستای کوهستانی ییلاق تابستانی اهالی روستاهای برفتان ونوده و تعدادی از اهالی گرگان می باشد.
محصولات اصلی این روستا غلات و حبوبات و لبنیات بوده وشغل اصلی اهالی کشاورزی و گله داری بوده وصنعت دستی زنان کرباس بافی ودستمال بافی است.

™مردمان آن اکثراً دامداران ییلاق رو می باشند و کشاورزانی که به صورت خوش نشینی در آن سکونت دارند.

زبان رسمی آن فارسی و از نوع لهجه کتولی می باشد.این لهجه مخصوص منطقه علی آباد می باشد و از قدمت زیادی برخوردار می باشد.انواع کلمات و هجاها و نوع چیدمان جملات آن بسیار خاص بوده و از طراوت خاصی برخوردار می باشد.
روستای نرسو حدود 15 کیلومتری فاضل آباد ودر18کیلومتری علی اباد کتول بوده و در قسمت شرقی رودخانه محمد آباد می باشد.

قدمت روستا بسیار زیاد بوده و از آثار به جای مانده از قدیم مانند قبرستانهای متعدد و سنگ قبرهای موجود آن و بالاخص وجود درخت چناری با سن بیش از 500 سال دال بر این مدعاست.

™آب و هوای بسیار متبوع و معتدل تابستانی با وزش بادهای خنک آن آرام بخش هر روحی می باشد.
™نوع آب هوایی معتدل خشک با چشمه ی بسیار روح بخش و گوارا و جنگل هایی از انواع درختان بلند و متوسط زیبایی خاصی به روستا داده و باعث رشد جمعیت فراوان بالاخص در سال های اخیر شده است.
مناطق اطراف روستا به نام های سرتنگه،سرسو،چگلی،میان کوه و حشک کوه و فتحعلی دکده روستا را مانند نگینی زیبا در خود محصور کرده اند.

™قومیت های گوناگون که با هم و در کنار هم در روستا زندگی می کنند مانند اسفندیاری،ضیاءی ،پلنگ،پلنگ اسفندیاری،برفتان کتولی،شریفی،دولتی و…می باشند که هرکدام دارای شخصیتهای با ارزشی بوده ودارای قدمت تاریخی فراوانی می باشند.
™مردمان شریف روستای نرسو دارای سنتها و آداب و رسوم خاص خود می باشندکه در جایگاه های خاص و زمان های مناسب از آنها استفاده می کنند مانند پختن غذاهای محلی به مناسبتهای مذهبی و دینی مانند ایام محرم حسینی و ماه مبارک رمضان که مردمان مناطق اطراف در آن ایام به صورت جمعی به روستا می آیند و از آن مناسبتها و یادمانها استفاده می کنند.

™زیارتگاهی در قسمت جنوبی روستا وجود دارد بنام بی بی گا خاتون که ازقدیم مردم به زیارت ایشان رفتند و نذر و نیازهای خود را ارائه می دادند.
به لحاظ تفزیحی و چشم انداز هر نقطه از روستا که بروید چشم انداز زیبا و خاص خود را داردکه در روستاهای دیگر مانند آنها کمتر به چشم میخورد.
™در خانه های قدیمی روستا در طبقه زیرین آن وجود یک دستگاه بافندگی و پارچه بافی خودنمایی می کند که نشان دهنده ذوق هنری اهالی روستا و زنان آن می باشد.

™صنایع دستی مانند بغ بند(چادر شب) شال کمر،دستمال،جوراب و پارچه های بسیار زیبا از هنر های دستی زنان روستا می باشد که البته متاٌسفانه مظاهر سنتی و قدیمی روستا مانند همین دستگاهها و چیزهای دیگر و خانه های قدیمی و بافت قدیمی روستا در حال از بین رفتن است.
پیروز باشید

محمدرضا افراز-مزرعه کتول

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

محمد آباد کتول یکی از روستاهای استان گلستان – شهرستان علی آباد کتول بوده که از شرق به روستای عباس آباد و علی آباد کتولُ از غرب به روستای الامن و شهر گرگان از شمال وصل به روستای رحمت آباد و شهر فاضل آباد و از جنوب به جنگلهای سرسبز رشته کوه البرز که در امتداد آن دوازده روستای ییلاقی وصل بوده که گذرگاه اصلی دوازده روستای ییلاقی از داخل روستای محمد آباد کتول می باشد .

روستای محمد آباد کتول از جمله روستاهای قدیمی است به خاطر مسائل اقلیمی بارها تغییر مکان داده ولی با توجه به بقایای بدست آمده بیش از ۱۵۰۰ سال قدمت داشته که اگر قدمت ساکنین اصلی آن یعنی دیلم و دیلمیان در بخشهای مختلف سکونتی بیش از ۳۰۰۰ سال قدمت دارند که از اندک بقایای باستانی در کوه ها که یکی از آنان منطقه مرتعی شفتی که نزدیک به روستایی ییلاقی ماهیان می باشد نور سنگی به چشم می خورد که مربوط به ۲۰۰۰ سال قبل می باشد .

قبرستان شفتی که آخرین مکان دفن مردگان دیلم و دیلمیان می باشد همین نوشته ها را تصدیق می کند .

بنده از قول بزرگان و قدیمی های روستای ییلاقی ماهیان پرس و جویی که داشتم تا همین ۵۰ سال اخیر از مرتع شفتی – خرم بابا و کلاته به جزئیات آنها را هم توضیح می دهم جهت کشت جو و گوارس که به نظرم همین ارزن امروزی باشد استفاده می نمودند .

قبل از مکان فعلی روستای محمد آباد کتول معروفترین سکونتگاه روستائیان قسمت عطائیه که همان حد فاصل بین الامن کتول و محمد آباد فعلی می باشد بوده و ما قبل تر از آن در دهنه محمد آباد کتول که ولیک تنگه معروف بوده که در حوالی امامزاده شیخان فعلی می باشد سکونت داشتند . شرایط سخت – سیلاب ها – و وجود چشمه سارهای زلال – و مسائل امنیتی از در امان بودن مهاجمین علت اصلی تغییر مکان روستائیان می باشد .

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

روستای زیبای کردآباد در منطقه جلگه ای از توابع شهرستان علی آباد کتول قرار دارد.این روستا بیش از ۱۵۰۰ نفر جمعیت دارد.روستای کردآباد مرکز دهستان زرین گل میباشد.مردم این روستا مسلمان و شیعه مذهب هستند.مردم روستای کرداباد از جمله روستا هایی هست که بعد از انقلاب رنگ و بوی توسعه را دیده و پیشرفت زیادی در توسعه و عمران آن بوجو د آمده است.جوانان این روستا در بسیاری از فعالیتهای سیـاس*ـی ،اجتماعی شرکت داشته اند.و در هشت سال دفاع مقدس ۸ شهید نثار انقلاب نموده اند.شغل اکثر مردم روستا کشاورزی و دامداری می باشد. و زنان ومردان روستا در کنار هم به فعالیت مشغول میباشند.مردم کرداباد بسیار مهمان نواز و با محبت هستند. مردم روستای کرداباد از رهروان بنیانگذار انقلاب اسلامی و رهبر معظم انقلاب می باشند.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

موقعيت سياسي: روستاي ييلاقي قريب آباد از توابع دهستان استرآباد بخش كمالان شهرستان علي آباد مي باشد و به شكل غريب آباد نيز نوشته مي شود.
موقعيت جغرافيايي: اين آبادي ميانكوهي در موقعيت جغرافيايي ۵۴ درجه و ۴۸ دقيقه و ۲ ثانيه طول شرقي و ۳۶ درجه و ۴۳ دقيقه و ۲۳ ثانيه عرض شمالي واقع گرديده و ارتفاع نسبي آن از سطح دريا ۱۱۵۰ متر است.

دهكده در ۳۲ كيلومتري جنوب علي آباد قرار دارد. رودبار سياه مرزكوه كه از كوههاي “شاهوار” و “شترپا” سرچشمه گرفته، از شرق آن مي گذرد و به رود گرگان مي‌ريزد.

در پيرامون آن كوه “چوچو”(در جنوب) و “سوخته” (در شرق) و غار “سوراخ دار كمر” (در ۳ كيلومتري شمال) و “دره قريب آباد” (در غرب به چشم مي‌خورد).

دانلود رمان و کتاب های جدید