خودویرانگری تاملی كوتاه بر رمان «باشگاه مشت زنی» (روزنامه اعتماد)
۱۰ – خودویرانگری
تاملی كوتاه بر رمان «باشگاه مشت زنی»
نویسنده: علی بزرگیان
۱٫ چاك پالانیك در «باشگاه مشت زنی» داستان نسل جوان و افسرده یی را كه به قول تایلر [از شخصیت های رمان] «در هیچ جنگ و ركود اقتصادی» آزموده نشده است، روایت می كند. همه چیز آنقدر در اختیار این نسل بوده كه فاصله میان میل و ارضـ*ـا از میان رفته. و آنچه برایشان مانده فقط «مصرف» بیشتر و بیشتر است. نویسنده آدم هایی را توصیف می كند كه گرچه از جامعه خود وامانده اند اما خود نیز نمی دانند دقیقا علت رنج شان چیست. راه فرار از این وضع را هم نمی دانند. این نبود آگاهی است كه خشونت، پایه اصلی شورش آنها می شود و هر چه بیشتر دست وپا می زنند، خشونت شان بیشتر و نتیجه اش كمتر است. آنها با پذیرفتن این توهم كه مصرفِ محصولات كارخانه سرمایه داری قرار است كمبودهایشان را بپوشاند و جای غرایز سركوب شده شان را بگیرد، غرایز حیوانی خود را احیا می كنند. باشگاهی راه می اندازند تا همه چیزشان را از دست بدهند. تا دوباره و از نو متولد شوند و آن فردیت از دست رفته شان را بازیابند.
۲
۳٫«باشگاه مشت زنی» اولین رمانی است كه از چاك پالانیك، نویسنده امریكایی، به فارسی برگردانده شده است. این رمان را مشهورترین و بهترین رمان این نویسنده می دانند. اما برای ما «باشگاه مشت زنی» بیش و پیش از آنكه رمان باشد، تصویر و فیلم بوده است. یكی از اولین فیلم هایی بوده كه تماشای آن را از همان ابتدا، از زمان ساختنش تا امروز در فرمت های مختلف تجربه كرده ام، كرده ایم. نوار وی اچ اس، سپس وی سی دی و بعد دی وی دی. آن زمان كه نزدیك به ۱۰ سال از آن می گذرد، با فیلمی مواجه شدیم كه چند قدم از روح زمانه خود جلوتر بود. اكنون پس از سال ها منبع اصلی آن فیلم به دستمان رسیده است: ترجمه فارسی «باشگاه مشت زنی» اگرچه دیر و با تاخیر، اما همین نیز غنیمتی است.
نویسنده: علی بزرگیان
روزنامه اعتماد، شماره ۲۳۱۷ به تاریخ ۹/۱۱/۹۰
—
