صنایع دستی ❉❈❉❈ صنایع دستی شهرهای ایران ❉❈❉❈

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)][BCOLOR=rgb(246, 246, 246)]

"گلیم عنبران" گنجینه صنایع دستی​

[/BCOLOR][/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

در روستاهای شهرستان نمین بویژه در منطقه عنبران زنان و دختران بومی هنرهایی بر روی گلیم خلق می کنند که آوازه اصالت آن امروزه در تمام جهان شناخته شده و در این میان گلیم عنبران گنجینه صنایع دستی استان اردبیل است.
شهر عنبران واقع در هفت کیلومتری شمال شهرستان نمین کانون اصلی بافت گلیم است که به دلیل ویژگی های منحصر به فرد و بومی خود به "گلیم عنبران" شهرت یافته است.
گلیم عنبران از قدیمی ترین زیر اندازهای ایرانی است که از تمدن غنی این مرز و بوم به یادگار مانده و به دلیل اینکه تغییرات بافت آن در طول اعصار محسوس نبوده یاد آور ایام زندگی ایرانیان باستان است.
نقوش سنتی و اساطیری گلیم های بافته شده عنبران سمبل نمادها و یا نقشهایی از خواست باطنی بافندگان و بیانگر آرزوها و نیازهای مردمان ساکن این مناطق است.​

ترسیم اسطوره ها در نقش و نگار گلیم​

نقوش سنتی رایج در گلیم‌های استان بیشتر نقش سماور، سینی و خرچنگ در متن گلیم و گردونه مهر (چلیپا) و نقش اژدها در حاشیه گلیم می باشد.
حاشیه های گلیم عنبران دارای چند دور نقش هستند که در درون آن نقش های اصلی گلیم بافته شده و این نقش ها عبارت اند از "بوکوگل"، "پوته"، "گانگل" و "جنگل" که هرکدام تداعی کننده ی بخشی از زندگی و محیط فکری ویژه ای با سابقه تاریخی خود است.
زنان و دختران روستایی با طرح گلیم، نه تنها هنری ماندگار بر جای می گذارند بلکه اسطورهای انسانی را که بدون توجه به محل زندگی در بین انسانها از اصول اخلاقی مشترک برخودار است، معرفی می کنند.​

استفاده از الیاف بومی در بافت محصول​

ویژگی منحصر به فرد گلیم عنبران بومی بودن الیاف و ابزار بافت آن است. بطوریکه هر زن روستایی می تواند با به پا کردن دار کوچکی در منزل هنر سده های متمادی را در تار و پود صنعت دست ساز خود جا دهد.
به گفته یکی از بافندگان منطقه، جنس گلیم از نخهای پشمی با ترکیب رنگهای الوان است بطوریکه تارهای آن از نخ محکم و سفید رنگ به نام "بهارش" یا "ویله" و پود ها از نخ های نرم رنگارنگ که درزبان تالشی "توق" نامیده می شود تشکیل می شود.
مهمترین ویژگی گلیم عنبران نقش دو طرفه آن است یعنی بیننده نمی تواند پشت و روی آن را تشخیص دهد و به همین دلیل دو روی این گلیم قابل استفاده است.
علاوه بر این گفتنی است سبکی وزن و کم حجم بودن و انعطاف پذیری آن رتبه خاصی را در بین سایر صنایع دستی موجود به این کالای ارزشمند اختصاص داده است.​

بافت گلیم برای کاربری های مختلف​

برای اینکه مشتریان بتوانند در انتخاب گلیم گزینه های متعددی داشته باشند، بافت این محصول برای کاربری های مختلف انجام می شود.
در حال حاضر بافت این محصول به شکلهای تابلو فرش، مفرش، زیر تلفنی، کیف دخترانه، وسایل آشپزخانه، دستگیره آشپزخانه، دمکش برنج، جای سیخ و جامدادی تولید می شوند.​

اردبیل قطب تولید گلیم ایران است​

در حال حاضر شهرستان نمین و روستاهای تابعه آن از جمله شهر عنبران و روستاهای بخش زهرا از توابع شهرستان گرمی از مراکز عمده تولید گلیم استان به شمار می آیند.
روستاهای حومه عنبران که مردمانشان به بافت گلیم اشتغال دارند می توان به میناباد، کلش، میرزانق، عنبران علیا و سرو آباد یا ساوو پیله اشاره کرد.
منبع :مهر نیوز​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نمد ترکمن (کچه)[/BCOLOR]



[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]صنایع دستی ترکمن[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نخستین و كهن ترین نمونه های باقی مانده نمد در آسیا كه دارای طرح و نقش شگفت انگیزی بودند، دركاوش هایی در كورگان شهر بسیار كهن منطقه پازیریك آلتایی بوسیله پژوهشگران روسی یافت شد، كه بصورت كف پوش و پوشش زین اسب و تزیین شده بودند به چهارصد تا پانصد سال پیش از میلاد تعلق داشتند و نشان دهنده پیشینه دو هزار و پانصد ساله هنر دست انسان است. اندازه نمد یافته شده در این منطقه شش متر و پنجاه در چهار متر و پنجاه بوده كه در عمق یخ ها بوده و گویا این نمد طی مراسم دفن بمثابه دیواری چادری برای مرده به كار بـرده می شده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]روكش یا پوشش یافت شده به اندازه صد و نوزده در شصت سانتیمتر بوده است. اشیایی دیگری كه در این مكان از جنس نمد وجود داشت، دیوار آویز، روكش، كلاه از جنس نمد، حلقه و غیره بود. این اشیاء تزیین شده با اشیاء دیگر مانند چرم و آهن تركیب شده بودند. برخی از پژوهشگران پیدایش نمد را بیش از هفت هزار سال می دانند. تكنیكی كه در این قدیمی ترین نمد بكار بـرده شده، برخی امروز نیز در آسیای مركزی بكار می رود. بر این عقیده اند كه تكنیك نمدسازی از طریق مغولستان به چین آورده شده است. دختری كه شاهزاده ای چینی بوده و در مغولستان ازدواج می كند، در نامه ای به خانواده خود می نویسد: «من به كشوری غریب و بیگانه فروخته شدم، یك چادر خانه من است، با دیوارهایی از نمد.»[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نمد امروزه نیز در شمال چین بطور وسیع متداول است. در یونان نمد در حدود چهار تا پنج سده پیش از میلاد بمثابه جنس نو ظهور و جدید توصیف می شود كه از مردمان آسیایی یاد گرفته شده است. در یونان قدیم در میان ماهیگیران و افزارمندان كلاه هایی كه ازجنس نمد ساخته شده بودند، موردپسند بوده است. نمد به یونانی «Pilos » گفته می شد. سپس رومی ها تكنیك تولید نمد را از یونانیان گرفتند. سربازان رومی كلاه های نمدین برسر می كردندكه بمثابه نماد آزادی تلقی می شد. وقتی بـرده ای آزاد می شد، سرِ وی را تراشیده و سپس اجازه داشتند كه كلاه نمدین بر سر وی گذارند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]از این دوران به بعد است كه نمد در اروپا نیز پا به عرصه وجود می گذارد. در قرون وسطی كارآموزان شمال اروپا به آلمان برای آموختن صنعت كلاه دوزی می آمده اند. كلاه دوزان آلمانی همچنین جوراب هایی از جنس نمد تولید می كرده اند. در كاوش هایی در كشور سوئد، همراه با شنل و كلاه های نمدین، همچنین كفپوش هایی از جنس نمد برای كفش یافت شد. در نروژ نیز جوراب های نمدین با كف پوش های چرمی برای كفش تولید می شده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در قرن هیجده، با تكامل و رشد صنعت و خریده شدن لباس های گرم و گرم شدن خانه ها، نمد تقریبا به فراموشی سپرده شد. طی جنگ دوم جهانی نمد در روستاها رنسانس عمومی را تجربه كرد. بطور كلی می توان گفت كه تولید نمد نخست به آسیا و سپس به اروپا منحصر شد. منابعی وجود ندارند كه نشان دهنده تولید نمد توسط انسان هایی كه در آفریقا و آمریكا می زیسته اند، انجام گرفته باشد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نمد در زمستان های سرد روی چادرهای تركی افكنده می شد تا سرما وارد چادر نگردد[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]می توان گفت كه تقریبا فقط چوپانان چادرنشین در امر تولید نمد به لحاظ پایه اقتصادی معین آن فعال بودند، در صورتی كه كشاورزان هندی، یونانی، چینی و رومی تولید نمد برای آنان تنها بمثابه حرفه ای جانبی به حساب می آمد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در آسیای مركزی با آنكه تولید نمد به نیروی بدنی نیاز داشت، اما اكثرا توسط زنان درست می شد. واژه یورت كه به معنی چادر، سرزمین، میهن و زادگاه است، واژه ای است تركی و بیش از دو هزار سال قدمت دارد. منابع چینی برای نخستین بار شش سده پس از میلاد درباره یورت چادرنشینان گزارش می دهند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نمد در زمستان های سرد روی چادرهای تركی (یورت، آلاچیق) به صورت سه یا چهارلا افكنده می شد تا سرما وارد چادر نگردد. نمد، چادرنشینان آسیای مركزی را از گرما، سرما، رطوبت و باد حفظ می كرد. با تولید نمد بود كه نخستین شرایط تاریخی تولید لباس های گرم و محافظ به وجود آمد، بدون اینكه حیوان یا جانوری به خاطر پوست خود شكار یا كشته شود. نمد كه از یك سو نماد كار و هنر دست انسان، به واسطه پشم حیوانات تولید می شد، ازسوی دیگر بیانگر رابـ ـطه اصولی و پایه ای بین انسان و طبیعت بود. برای تولید آن تكنیك خاصی لازم نبود. با كار دست، صرف نیروی بدنی، درهم پیچیدن الیاف پشم و مالیدن یا غلطاندن آن، این نخستین پوشاك گرم و كفپوش انسان ساخته می شد. رد پای نمد در شرق آسیا در پژوهش برای منابع كتبی اولیه و شواهدی برای وجود نمد، به گزارش معتبر و موثق دولتی چین كه متعلق به دویست سال پیش از میلاد (دوران سلسه هان ها در چین) است، برخورد می كنیم.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در فرهنگ نامه چینی متعلق به قرن هفده بنام K`ang- hsi Ta Tzu Tien كه یكی از مشهورترین اثر چینی است، حدود سی علایم و ردپا برای مواد پشمی و نمد با طبقه بندی آن به نام mao ‌= مو، پشم، وجود دارند. برای چینی ها نخ، ابریشم و كتان آشنا بودند، اما رابـ ـطه ای سخت با مواد پشم داشتند. Sung Ying-hsing نویسنده چینی توضیح مختصر و ساده ای درباره نمد بصورت زیر می دهد: « نمد ماده ای زبر از موهای پشمی است كه از انواع حیوانات جمع شده، بصورت لایه لایه روی هم قرارداده، باهم لوله و غلت داده و برای ایجاد نمد فشار داده می شود. چینی ها با چادرنشینان آسیای مركزی كه به پرورش گوسفند و تولید نمد اشتغال داشتند، آشنا بودند و به توسط این مردمان با نمد آشنا می شوند. در شمال چین پیشتر گروه های قومی ترك Hsiung-nu وجود داشتند كه با آنها چینی ها از حدود هزار و پانصد سال پیش از میلاد، همواره در جنگ و ستیز بودند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گروه های قومی ترك Hsiung-nu در یورت های نمدین زندگی می كردند و خود را با نوعی لباس از جنس نمد می پوشاندن و چكمه های آنان از نمد بوده است. با اطمینان می توان گفت كه چینی ها نمد و تولید آن را از خلق های آسیای مركزی یاد گرفته اند. در دوران سلسله هان ها از پا دری های نمدین و همینطور از یك كلاه نمدی متعلق به امپراطور چینی بنامWen ( 179- 152 پیش از میلاد) نام بـرده می شود كه بمثابه بهترین وسیله برای پوشاندن سر در هنگامه شكار بوده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در ایالات كنونی چین بنام ssu-ch`uan و Yünnan در حال حاضر برخی از قبایل هان مانند Jan-mang زندگی می كنند و به پرورش دهندگان گوسفند و تولیدكنندگان نمد در چین معروف هستند. درقرن نهم میلادی قبایل Nan-chao در ایالت Yünnan زندگی می كردند كه در بخشی از لباس های آنها نمد به كار بـرده شده بود. نمد كه به چینی Chan خوانده می شد، طبق گزارشی از Shon-Wen بایستی قبل از دوران سلسله هان ها یعنی 206 پیش از میلاد و 221 بعد از میلاد معروف بوده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آورل شتاین Aurel stein)) در حفریات و كاوش های خود در آسیای مركزی (1900- 1916) در ویرانه های Niya,Loulan و دیگر مناطق واحه های جاده ابریشم تركستان شرقی باقی مانده های نمد، پارچه، فرش و همچنین چوب و چرم با خط كاروشتی (Karoshti) از دوران سلسله هان كشف كرد. این اسناد قدیمی، لیست صورت حساب و سفارشاتی است كه در آن نمد و پوشش های زین اسب در كنار بسیاری چیز های دیگر نوشته شده بود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در نزد قبایل غرب تركمنستان ، طبق تحقیق و.كو نیگ (W.König ) نمد « كِچه » خوانده می شود، قرقیز ها و قازاق ها نمد را «شیرماق»، «شیرداق» و «تِكِنمِك» نام گذارده، كه همزمان اشاره ای است به نوع كاربرد، اندازه، تولید و الگوی طریقه عمل آن.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در یادداشت های ه. بیدرس (H.Bidders) ازسفری به واحه ی هامی (Hami) در سال 1940 شماری از نام ها در رابـ ـطه با نمد بدست آمده كه میزبان مسلمان وی برای او به صورت زیر توضیح داده و به زبان تركی اما با حروف عربی نگاشته شده است. برای نمونه:[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تِكِنمِك: Tekenmek، نمد مستطیل شكل، دارای طرح و زینت شده به دسته موهای پشمین.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]كیرگز: Kirgez، پارچه ای سفید كه روی نمد انداخته می شود و برای پوشش دیوار یورت بكار برود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]یورتقان: Yortqan یا جورغان، رویه ای با پوشش نمدی برای دیوار.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]موینا یورتقان: Moy-na Yortqan، پوشش نمدی دو جداره از پشم گوسفند با رویه ای ابریشمین.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نمد ترکمن[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]زلچه: Zilche یا زیلچه، نمدی است دارای طرح و زینت شده كه در خانواده های ثروتمند یافت می شد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تكیه: Tekye بالشی ازنمد باروكش ابریشمی كه دو تای آن روی هم قرارداده و مورد استفاده قرار می گرفته است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]توشِك: Tu-shek، با نمد درست شده، برای نشستن به كاربرده می شد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]كشف نمد و كاربرد آن طی هزاران سال پیش از هر چیز گویای آن است كه نمد برای جلوگیری از سرما، رطوبت و به ویژه در برابر بادهای مداوم استپ های آسیای مركزی بوده است. صرف نظر از چربی طبیعی پشم، بواسطه بوی آن حیوانات مضر دور نگه داشته می شد. نمد برای جابجایی یورت ها آنگونه كه ماركو پولو گزارش می دهد، ضروری بود و وجود چربی در پشم (نمد) آب را غیر قابل نفوذ بود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نمد سفید به طور سمبولیك با « ابرهای سفید آسمان» هم طراز بودند. نمد سفید نشانه « ازتبار ابرها» بودن برای صاحب آن نزد اویغورها و درنزد چینی ها نشانه « پسر آسمان» بود. حاكمان و روسای قبایل روی نمد سفید می نشستند و تخته كف چكمه های مخصوص اسب سواری و زیرانداز زین اسب آنان از نمد سفید بود و هنگامی هم كه سوار اسب می شدند، زیر پای آنان نمد سفید آماده می شده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نمد غیر از ارزش كاربردی آن برای خانه، لباس و برای مسایل روزمره، تا حد احترام و تجلیل آن گران ارز بوده است. نمد در دوران كهن برای هنگام صرف غذا، خوش آمد گویی، خداحافظی و هنگام جشن و سرور بكار بـرده می شد. در دوران كهن در آسیای مركزی در اوج انتخاب خان بزرگ حكمرانان و اشراف نمد سفید رنگ را آماده می كردند. نمد هدیه ای آسمانی به حساب می آمد..[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]دركنار یورت های سیاه ( غارا اوی، Qara Öy )، یورت های سفید ( آق اوی، Aq Öy ) وجود داشته اند كه آن را با گچ سفید یا با پودر استخوان سفید نگه داشته می شد. منبع چینی Yu-yang-tsa-ts`u محتوی بسیاری توضیحات راجع به Tu-küe (ترك ها) است یا گرِنارد دركتاب خود راجع به مردم ترك چنین گزارش می دهد: « نمد دارای نیروی جادویی است، اما هیچ نیا یا معبدی را مالك نیست. مردم ترك، اشكال و هیكل های كوچك اسب را از نمد برش می دهند و آن را برای مقاصد جادویی در كیسه ای چرمین حفظ می كنند. چنانچه غارا بوران، ( Qara Buran گردباد سیاه ) از دور دست به این سو بیاید، شامان (جادوگر) از نمد هیكل های كوچك اسب را می بُرد كه آنها او را به اسب بادسای بزرگ بالدار تبدیل كند تا دربرابر غارا بوران پیكار كند.» این نمونه آورده شده نشان می دهد كه نمد یا « گلوله های پشم سفید» بطور سمبولیك از ارج و احترام خاصی برخوردار بوده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نمد خوب و نرم از پشم گوسفند و شتر تهیه می شده است. نمد سفت و زبر برای پوشش چادر، زیر انداز زین اسب، كف پوش كفش ها و امثال آن، یا برای گرم نگه داشتن اسب، از ادغام پشم گوسفند، پشم های بلند نوعی گاو و اسب و پشم بُز و حتی از رشته الیاف گیاهی و از الیاف پوسته درختان درست می شده.‍‍[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در سده های پیشین، دورانی كه هیچ ماشینی برای تولید نمد وجود نداشت، نمد تنها توسط پارچه های گرم و كار یدی تدارك دیده می شد. در منطقه آسیای مركزی در بخش تركستان شرقی نژادهای متنوع گوسفند وجود داشته اند. از كرك و موی شانه شده این گوسفندان نمد های گران بها تولید می شد. در نزد قبایل تركمن به نام های یموت و تكه، هم گوسفندان دنبه دار به نام تاغ لاق( Taglaq) [داغ لاق، Dä´glag] و هم بی دنبه یا كم دنبه به نام اِریك (Erik) پرورش می یافت، كه از پشم آنها برای تولید نمد به یك سان استفاده می شده است. در نزد تركمن های افغانستان، جمهوری تركمنستان، تركمن های ایران و قفقاز، نمد امروزه نیز بر اساس قدیمی ترین روش های تولید یعنی طبق روش سیصد سال پیش از میلاد، همانند روش دوران هان ها كه شگفتی چینی ها را برمی انگیخت، مطابق تكنیك پِرِس كردن، غلطاندن و فشردن پشم ها تولید می شود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]رنگ دادن پشم ها[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]رنگ دادن و تزیین فرش ها و نمد های چادرنشینان آسیای مركزی، تفاوت بزرگ چندانی با مثلا ایرانی نداشت. پیش از هر قبیله دیگری، صحرانشینان قبایل ترك زبان گرایش و تمایل برای رنگ سرخ و آبی، دلبستگی بسیاری به رنگ های متضاد با نوعی تاثیر پلاكاردی داشتند. در جهان غرب این رنگ سرخ بمثابه «سرخ تركی» مشهور شده است. شادی و لـ*ـذت از تركیب رنگ های روشن پایه ریزی مفهوم هنر تكنیك دكور و آرایش را نشان می دهد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]رنگ هایی كه در پشم ها بكار بـرده می شد، رنگ های اصلی بود كه از گیاهان استخراج می شده است. برای نمونه به رنگ های زیر اشاره می شود:[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]ماده رنگی آبی، از گیاه خطمی بومی (غارا گول، Qaragul ) و از گلبرگ های بوته های وحشی آسیای مركزی به نام ساریق تیكن (Sarygh-Tiken) استخراج می شده. ماده رنگی آبی دیگری كه نام شایع آن ایندیگو (indigo) است، ازهندوستان از طریق بخارا آمده كه گران تر از غارا گول بومی بوده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]ماده رنگی سرخ، از ریشه های روناس گرفته می شود كه در تركستان « اورِدام» (Uredam) خوانده می شد و بسته به مدت زمان جوشش آن رنگ سرخ روشن یا تیره بدست می آید. در تبت ماده رنگی سرخ را از زعفران های وحشی می گیرند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]ماده رنگی گیاهی زرد، از نوع دیگر زعفران های وحشی و همچنین از پوسته انار با اضافه كردن روی- كربنات یا از چوبهای ساریق تیكن با اضافه كردن گل اخری یا مخلوط معدنی با اكسید آهن استخراج می شود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]ماده گیاهی سبز رنگ، با درهم آمیزی زرد و آبی یا با مخلوط كردن اندیگو و زاج سفید به وجود می آمد. پوسته های سبز ریز شده گردو، مخلوط با زاج سفید، علف یا سنگ یشم ( پیروكسنه به شكل سنگ كریستال) برای ایجاد رنگ سبز بكار می رفته است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]طریقه دیگر به دست آوردن رنگ، استفاده از پودر آهنی بوده است. این روش تاثیر رنگ، هنگام آزمایش و مرمت نمد ها از تپه های گورهای سیبری جنوبی كشف شد. پژوهشگر روسی به نام م.كریازنف می نویسد: « طرح یا فیگور های بریده شده نمدین بخشی به زمینه اصلی نمد دوخته شده، بخشی چسبیده شده هستند. روی این نمد آثاری از ورقه نازك قلع به رنگ نقره ای پیدا شدند. در زمینه این نمد ببری با قشری پودر معدنی به رنگ سرخ پوشانده شده است. سر قوچی به رنگ سرخ، با چشمانی طلایی رنگ و گوش هایی خاكستری رنگ نقش بسته است.»[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]این اثر كه متعلق به چهارصد سال پیش از میلاد است با موزاییك های نمدین در رنگ های متنوع صورت گرفته و با قلع و ورقه نازك طلایی روكش شده اند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]كاربرد تصاویر در زمینه اصلی نمد در اشكال و رنگ های متنوع مانند، جنگ میان حیوانات، تصویر درختان و صحنه هایی با انسان برخی در شكل آبستراكت، نشانگر نماد های دوران كهن بوده كه تا امروز نیز در نزد تركمن ها و دیگر اقوام ترك زبان زنده مانده است. مانند، شاخ قوچ بمثابه سمبول زمین یا ابر بمثابه تصویر احساس آسمان. نزد تركمن های یموت نمد دو طرفه نیز تولید می شده كه در یورت و آلاچیق بكار می رفته است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]كاربرد تصاویر هندسی، دومین نوع ویژگی و زینت نقوش نمد است. چنین طرح های هندسی درفرش تركمن نیز دیده می شود. همانگونه كه گفته شد، نمد تركمن های یموت و به طور كلی تركمن ها مطابق تاریخ و سابقه دو هزار و پانصد ساله خود با نقش دكور مارپیچ آن، با شاخ قوچ به رنگ های سیاه وسرخ، با ابرهایی به رنگ های سفید وسرخ كه نشان از سمبول آسمان و زمین بوده با نقوش نمد های قیرقیز ها و دیگر اقوام ترك مشترك هست.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]امروزه در بین ترکمن ها جز برای پوشش اسب و رویه زین برای مصارف دیگر از نمد استفاده نمی شود و جز در تعدادی از روستاهای دور افتاده، در شهرها نشانی از نمد در خانه های ترکمن وجود ندارد و به جای آن از قالی های زیبای ترکمنی برای پوشاندن کف اتاقها استفاده می کنند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]منبع:seeiran.ir[/BCOLOR]​

 

[کوثر فیض بخش]

صنایع دستی، هم صنعت است و نیازی از زندگی مادی انسان را برطرف می سازد و هم هنر است و به روحی که از بلندای آسمان به این زندگی هبوط یافته، معنای روحانی و آن جهانی می دهد. از اینجا می شود گفت که صنایع دستی همچون آیینه ای روح تلاشگر یک ملت و قوم را بازتاب می دهد؛ تلاشی برای زندگی سبز با عشق را. صنایع دستی استان گلستان، هرچند با گذشت زمان و تغییر در سبک زندگی، بخش هایی از آن به فراموشی سپرده شده، ولی هنوز حیات پررنگی دارد. پیشینه صنایع دستی در جلگه گرگان به قرن ها می رسد. هنر سفال و آبگینه سالیان سال آتش کوره ها را گرم نگه می داشت. دوره تاریخی سفال جرجان، از دوره ساسانی آغاز، و در دوره صفوی به پایان می رسد. در قرون اولیه اسلامی هم، سوم تا ششم هجری، علاوه بر سفال شیشه هم ارمغان دستان جرجانی ها بوده است.جدا از سفال و شیشه که دیگر به فراموشی سپرده شده اند، صنایع دستی که هم اکنون می توان از آنها به عنوان صنایع دستی استان گلستان سخن گفت،عبارتند از:
قالی و قالیچه ترکمن، پارچه های ابریشمی، جاجیمچه، نمد، پلاس، سوزن دوزی(سیاه دوزی)، زیور آلات ترکمنی،ساز سنتی.

قالی و قالیچه ترکمن: یکی از شاخص ترین صنایع دستی استان گلستان است.این قالی بر روی دار افقی و به روش فارسی باف و یک پود بافته می شود. نقوش این قالی، طرح های هندسی است برگرفته از توجه به روزی و روزی دهنده و تغییر و تحولی که در زندگی ترکمنان رخ می داده مانند: مهاجرت، اعمال قدرت، پیروزی در جنگ. گل های اصیل فرش های ترکمنی هریک بیانگر علامتی خاص از یک طایفه اند، مانند: گل تکه، گل یموت، گل سالور، گل ساریق، ... و همچنین معروف ترین دستباف ها عبارتند از: قارچین، سرپرده، خورجین، جوال...


پارچه های ابریشمی: این پارچه ها شامل: لباس، روسری، شال گردن، چادر شب و نوار حاشیه ای لباس می باشد.این بافته ها تا چند دهه پیش تر، پوشاک و البسه غالب مردمان منطقه بوده و هم اکنون از آنها در جشن ها و مراسم محلی استفاده می شود،همچنین لباس های قرمز کونیک،که از لباسهای سنتی ترکمنی محسوب می شود، هنر دست ابریشم بافانی است که بیشترشان در روستای کسر، حوالی شهرستان کلاله، به سر می برند.

جاجیمچه: این محصول که هنر دست بانوان روستای زیارت شهرستان گرگان می باشد، دستبافی است که به طور سنتی از پشم بافته شده و به عنوان زیرانداز استفاده می گردد؛ ولی امروزه همپای توسعه این صنعت، مصرف آن از تنوع بیشتری برخوردار شده و به عنوان روکش مبلمان، پشتی، کیف، کفش، پادری از آن استفاده می گردد.

نمد: نمد از زیراندازهای قدیمی است که با در هم تنیدن پشم و آب صابون در طرحی ساده و اصیل نقش زده می شود.از ویژگیهای این محصول،گرمی،استحکام،نفوذناپذیری نسبت به رطوبت و ارزانی آن است. از مناطق مهم تولید نمد در استان گلستان، می توان به شهرستان علی آباد و مناطق ترکمن نشین اشاره داشت. عشایر ترکمن علاوه بر استفاده از نمد به عنوان کفپوش، برای ساخت خانه،یورت و زین اسب نیز از آن بهره می گیرند. نقوش اصیل ترکمنی عبارتند از:شاخ قوچ،عقرب زرد و چشم شتر.

پلاس: پلاس یا همان گلیم، دستبافی بدون پرز بوده که از هزار سال پیش با طرحی ذهنی بافته می شده است. نقشه های آن بیشتر از تکرار گل های کوچک تشکیل می گردد که در این میان گل آیدی قدیمی ترین نقش پلاس است.این نقش شامل نه گلبرگ است از این رو در میان ترکمنان که عدد نه را مقدس می شمارند، بسیار مورد احترام است.مهمترین مراکز بافت پلاس، شهرستان های گنبد، کلاله،آق قلا است.




سوزن دوزی(سیاه دوزی): این نوع دوخت که در بین ترکمن ها با نام های کشته،کوجمه،ایلمه معروف است در گذشته کاربرد فراوانی در بین آنان داشته؛ ولی امروزه تنها برای تزیین لباس های مردانه،زنانه و کودکانه و همچنین انواع پرده و رومیزی به کار می رود.نقوش مورد استفاده در سوزن دوزی ها بیشتر هندسی و متقارن بوده و به صورت ذهنی دوخته می شود. نقوشی نظیر: مؤی (عنکبوت)، ساری ایچیان(عقرب)، قوچان(شاخ قوچ)، نمونه طرح هایی از این هنرند.



زیورآلات ترکمنی: این زیورآلات که اصالتی دیرین به قدمت تاریخ دارندبیشتر به صورت قطعاتی درشت از نقره است که بر سطح آنها طرح هایی استلیزه از گل و گیاه و نقش هایی جادویی حک شده است. علاوه بر این نقوش از نگین های عقیق یا شیشه های رنگین هم برای تزیین آنها استفاده می شود.گفتنی آن که چون ترکمن ها به سبب اعتقادات مذهبی خود کاربرد طرح انسان و دیگر موجودات جاندار را جایز نمی دانند در آثار هنری آنان تنها طرح های انتزاعی به چشم می خورد.



ساز سنتی: هرچند که انواع سازهای کلاسیک و سنتی همچون سه تار، دو تار، سنتور، عود، تنبک، دف، از فرآورده های منطقه است؛ اما تنها دو تار را می توان به عنوان ساز بومی استان نام برد. این تار دارای کاسه ای کشیده و دسته ای بلند با پرده های فلزی است. شهرستان های کلاله و گنبد از جمله محل های ساخت این ساز در استان اند.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آشنایی با گلیم دارستان-سیرجان[/BCOLOR]


[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] گلیم بافی[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]روستای دارستان در جنوب شرقی بخش گلستان ( ملک آباد ) شهرستان سیرجان استان کرمان قرار دارد این روستا در طول جغرافیایی 54 درجه و 59 دقیقه تا 56 درجه و 28 دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی 28 درجه و 39 دقیقه تا 30 درجه شمالی قرار دارد.که یکی از صنایع دستی این روستا گلیم میباشد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]شیریکی پیچ،سوزنی، گلیم پیچ ، اینها اصطلاحاتی اند که راجب گلیم دارستان سیرجان به کار بـرده می شود گلیم پیچ یا شیریكی و پیچ كه بیشتر مردم سیرجان یا بافندگان آن را با این دو اصطلاح صدا می زنند كه در تعریفی خود آنها دارند می گویند: مشترك بافتن یك گلیم یا اصطلاحاً چند نفر یك گلیم را ببافند شیریكی پیچ گویند ولی تعریف درست و فنی تر آن تاباندن خاصه رنگی به دور نخ (چه) است ویژگی بارزشیریكی و پیچ بر خلاف سایر گلیمهای كه در ایران بافته می شود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]این است كه پود در سایر گلیم ها باعث شكل گیری محصول می شود در این گلیم پود نقشی در بافت ندارد و تارها را به یكدیگر متصل و باعث استحكام تارها با خاصه یا همان چه می شود و این می شود كه پود در این چه و خاصه گیر كرده و قابل رویت نیست ، و این ویژگی بارز آن است ویژگی دوم و برجسته این گلیم این است كه همانند قالی با گره بافته می شود و اصطلاحاً 2 گره بافته و بر خلاف سایر گلیم ها كه با یك گره بافته می شوند خود را كاملاً از رقیبان خود جدا كرده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آشنایی با گلیم دارستان سیرجان[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گره زدن در شیریكی پیچ 2 نوع است:: 1ـ گره متن: كه به كمك آن رنخ رنگی از روی دو تار می گذرد و به پشت بر گردانده می شود و از زیر ریشه اصلی عبور و ایجاد گره می كند 2ـ گره آبروزی: در این گره پودر رنگی دوبار روی دو تار قرار می گیرد دو خط پهن تری ایجاد می كند. پس از اتمام عملیات گره زنی در هر ردیف پودگذاری انجام و بین پود و گره ها درگیری ایجاد می شود كه این عمل به وسیله شانه انجام می شود شیریكی و پیچ در طرحهای مختلف بافته می شود ولی نوع اصیل طرح راه راه یا اصطلاحاً خطی گویند كه در قدیم رسم بوده كه هر كجا چادر عشایری بر پا بوده است این گلیم برای پهن كردن روی بار و یا طرح راه راه بافته می شود و اگر اهل آن خانواده دختری دم بخت داشتند آن را به دختر می دادند. و اخیراً این گلیم بافت رواج یافته است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]مشترك بافتن یك گلیم یا اصطلاحاً چند نفر یك گلیم را ببافند شیریكی پیچ گویند[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در طرحها و نقشه های مختلف كه عمدتاً از نقشه های اصیل افشاری الهام گرفته است و بافته می شود. ذهنی باف بودن این گلیم از ویژگی های بسیار بارز این گلیم می باشد كه در اكثر اوقات بافنده رنگ ها و طرحها را خود طراحی كرده و می بافد این گلیم در سایزهای مختلف بافته می شود كه بزرگترین سایزی كه تا به حال بفته شده است 48 متری (8×6) بافته شده. بازی رنگ ها در گلیم شیریكی پیچ و نیز آن را ایلیاتی و عشایری تر كرده به صورتی كه در سالهای اخیر فروش بسیار مطلوبی را به دست آورده است و تقاضای بسیار بالایی دارد. شیریكی پیچ را در آلمان قلب فرش اروپا با نام گلیم آهنین می شناسند به خاطر استحكام و دوام كه دارد آن را آهنین گویند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]منبع:negahmedia.ir[/BCOLOR]​

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آشنایی با نقره‌کاری شیراز[/BCOLOR]



[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نقره کاری شیراز[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نقره کاری شیراز، از روزگاران گذشته در این دیار رواج داشته و ظروف و وسایل بسیار ارزشمندی به وسیله هنرمندان نقره‌کار این شهر ساخته می‌شوند. در واقع، قدمت این صنعت در ایران به 7000 هزار سال پیش بازگشته و هنوز هم در شهرهای هنرپروری مانند شیراز طرفدارانی دارد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]راجع‌ به نحوه ساخت این ظروف زیبا، باید بگوییم که ابتدا شخصی به نام دوات‌گر نقره را شکل داده و سپس، قلم‌زن نقش‌های زیبایی را بر روی این ظروف و وسایل می‌آفریند. در مرحله بعد، نقره را قیر می‌گیرند. اگر گلدان باشد داخل آن و در صورتی که بر روی ظرف یا سینی کار کنند پشتش را قیر می‌زنند. بعد، طرح مورد نظر را بر روی نقره نقاشی کرده و با قلم نیم‌بر روی خطوط نقاشی زده می‌روند. سپس، قیر را از نقره جدا کرده و روی کنده‌کاری‌ها زغال می‌ریزند. در انتها، به وسیله روغن جلا آن را به بهترین شکل برق می‌اندازند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]طرح‌های نقره‌کاری شیراز را در هیچ گوشه‌ای از ایران و حتی در هیچ کتابی نمی‌توان یافت. نقوشی مانند گل نرگس، زنبق، پنج پر، عنبر بو و گل سرخ معمولاٌ زینت‌بخش ظروف و لوازم نقره‌کاری شده در این خطه هستند. طرح‌های افسانه‌ای و انسانی همچون نقش فروهر، اساطیر شاهنامه، پادشاهان و سربازان دوران هخامنشی و لیلی و مجنون نیز رواج بسیاری در میان نقره‌کاران دارند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گفتنی است که کارهای نقره‌کاری شده شیراز، به علت عیار بالای 90 قیمت بالاتری نسبت به مشابهشان در استان‌هایی همچون اصفهان دارند. از بهترین و معروف‌ترین فروشگاه‌های شهر شیراز برای خرید این آثار زیبا و چشم‌نواز، می‌توان به مغازه‌های موجود در سرای بشیر، بازار وکیل و آرامگاه حافظ شیراز اشاره کرد. البته نقره فروشی به نام زرین در خیابان ملاصدرای این شهر نیز از مطمئن‌ترین‌ها برای خرید ظروف و وسایل نقره در شیراز است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نکاتی جهت نگهداری ظروف نقره‌ای در منزل[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]. هیچ‌گاه این ظرف‌ها را برای زمان زیادی در آب نگذارید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]. هرگز مواد غذایی اسیدی همچون سرکه، گوجه‌فرنگی، آب‌میوه، نمک و انواع سس را به مدت طولانی در این ظرف‌ها نگهداری نکنید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]. به هیچ عنوان این ظروف نقره‌ای را داخل نمد جیر، روزنامه یا پشم نپیچید. زیرا گوگرد موجود در این مواد ظرف‌ها را سیاه می‌کند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]. به خاطر داشته باشید که حتماٌ این ظرف‌ها را بعد از شست‌و‌شو به وسیله پارچه‌ای نرم خشک کنید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]. از قرار دادن ظروف نقره‌ای در برابر نور مستقیم خورشید جداٌ خودداری بفرمایید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آشنایی با نقره‌کاری شیراز[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]صنایع دستی شیراز[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]منبع:seeiran.ir[/BCOLOR]​

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Pari_A]

معاون صنایع دستی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان گفت: در حال حاضر ۸ رشته صنایع دستی بومی استان در حال منسوخ شدن هستند.
سعید نظری در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در سنندجدر مورد رشته‌های مختلف صنایع دستی در استان کردستان اظهار داشت: در حال حاضر 44 رشته مختلف صنایع دستی در استان وجود دارد که برخی از آنها منسوخ و یا در حال منسوخ شدن است.

وی گفت: از میان 44 رشته صنایع دستی استان 18 رشته بومی و فقط مختص استان کردستان است و هم‌اکنون فعالیت دارند.

آمار دقیقی از تعداد واقعی صنعتگران صنایع دستی در کردستان وجود ندارد

معاون صنایع دستی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان با اشاره به اینکه آمار دقیقی از تعداد واقعی صنعتگران صنایع دستی در استان وجود ندارد، تصریح کرد: پیش‌بینی می‌شود هم‌اکنون 40 هزار تا 50 هزار صنعتگر صنایع دستی در سطح استان فعالیت داشته باشند که فقط 14 هزار و 500 نفر از آنان دارای کارت صنعتگری و شناسه هستند.

وی در مورد اینکه چه برنامه‌ایی برای حفظ و احیای رشته‌های صنایع دستی منسوخ شده و یا در حال منسوخ شدن استان دارند، ادامه داد: اداره‌کل در نظر دارد از صنعتگران و هنرمندان رشته‌های صنایع دستی که در کردستان منسوخ شده برای فعالیت مجدد دعوت کند و شاگردانی برای این رشته‌ها جذب کند.

18 رشته صنایع دستی بومی کردستان فعال هستند

نظری افزود: در حال حاضر 18 رشته صنایع دستی بومی و فقط مختص به استان از جمله رشته‌های نازک کاری، البسه محلی یا کُردی‌دوزی، گلیم‌بافی، سازهای عرفانی، کلاش‌بافی، شالبافی، نساجی سنتی (موج بافی، سجاده بافی)، زیورآلات سنتی، خراطی، معرق چوب، منبت، رودوزی‌های سنتی، سفالگری سنتی، رنگرزی گیاهی، بافتنی‌های سنتی و سراجی (مصنوعات چرم) است.

وی اظهار کرد: قالیبافی، مشبک چوب، قلمزنی، سرمه‌دوزی، سوزن‌دوزی، صحافی سنتی، طراحی سنتی، قالی گل برجسته، ترکه‌بافی، نقاشی روی سفال و سفال نقش برجسته از رشته‌های فعال غیربومی صنایع دستی در کردستان است.

8 رشته صنایع دستی بومی در حال منسوخ شدن هستند

معاون صنایع دستی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان به رشته‌های صنایع دستی بومی منطقه که در حال منسوخ شدن است اشاره کرد و گفت: در حال حاضر 16 رشته صنایع دستی بومی استان در حال منسوخ شدن و یا منسوخ شده است.

وی بیان کرد: در حال حاضر رشته‌های ارسی‌سازی، گره‌ چینی، قواره‌ بری، خراطی سنتی، چاقو سازی سفیدگری، موج‌بافی و جاجیم‌بافی از جمله رشته‌های صنایع دستی بومی استان کردستان است که در حال منسوخ شدن هستند.

معاون صنایع دستی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان خاطر نشان کرد: همچنین رشته‌های بومی صنایع دستی استان شامل نمد مالی، مینای خانه بندی، مسگری، اسلحه‌سازی، پلاس‌بافی، جل‌دوزی، سکه‌دوزی و قفل‌سازی منسوخ شده‌اند که نیاز دارند دوباره احیاء شوند.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Pari_A]

1- چگونگي پيدايش صنايع دستي

در حدود 8000 سال قبل که به عصر «نوسنگي» معروف است، مردمي در منطقه وسيعي در آسياي جنوب غربي زندگي مي کردند که براي نخستين بار در گروههاي کوچک جمع آمده، در يک مکان ساکن شدند و اولين دهکده ها را به وجود آوردند. آثار به دست آمده از دوران پارينه سنگي، ميان سنگي و نوسنگي، گواه بر فعاليت انسان در ساخت ابزار و وسايل سنگي است. ابزارهايي چون تيغه هاي دندانه دار و به شکلهاي مختلف هندسي در مکانهايي مانند بيستون و غارهاي هوتو و کمربند به دست آمده است. انساني که ياد گرفته بود با کاشتن دانه هاي خوراکي مقدار بيشتري از آن را به دست آورد، ناگزير بود آن را در جايي ذخيره کند. او ظرفهايي را مي خواست که در برابر گرما و رطوبت هوا مقاومت داشته باشد و غلات، در آن فاسد نشود. از اين رو انسان دوران نوسنگي با الهام از همان شکلهاي طبيعي و با آميختن آب و خاک، اولين ظرفهاي سفالي را ساخت.



2- صنايع دستي را تعريف کنيد؟

صنايع دستي که هم مي تواند، حالت کارگاهي و هم حالت خانگي داشته باشد، همانند صنايع کوچک قابليت استقرار در شهر و روستا را دارد، بدون نياز به فن آوري پيشرفته، بيشتر متکي به تخصصهاي بومي و سنتي است و قسمت اعظم مواد اوليه مصرفي آن در داخل کشور قابل تهيه مي باشد. افزون بر اين، صنايع دستي هر دو ويژگي مصرفي و هنري را داشته، برخوردار از بينش، ذوق، انديشه و فرهنگ توليد کننده نيز هست و در مجموع آن را يک «هنر- صنعت ناميده اند».



3- صنايع سنگين را تعريف کنيد؟

صنايع سنگين زمينه ساز توسعه اقتصادي هر کشور است و از آن به عنوان «صنايع مادر» نيز ياد مي شود؛ نيازمند سرمايه گذاري بسيار زياد، ماشين آلات و تجهيزات عمده نيروي انساني و برخوردار از تخصصهاي فني مي باشد.


4- صنايع سبک را تعريف کنيد؟

صنايع سبك در مقايسه با صنايع سنگين، نيازمند تجهيزات و به همان نسبت سرمايه کمتر و نيروي انساني با تخصصهاي نسبتاً پايين است. لازمه استقرار آن، بهره گيري از ماشين آلات خودکار و نيمه خودکار است.


5- ويژگيهاي صنايع دستي ايران

1. صنايع دستي ايران محملي براي ميراث فرهنگي و هنري اين مرز و بوم است که ريشه در اعتقادات مذهبي و باورهاي قومي و نيز قوه ابتکار و خلاقيت استادکاران ايراني دارد.

2. امکان تأمين قسمت عمده مواد اوليه مصرفي از منابع داخلي؛

3. همانند و شبيه نبودن اين فرآورده هاي توليد به يکديگر؛

4. انجام قسمتي از مراحل اساسي توليد به وسيله دست و ابزار و وسايل دستي؛

5. خود مصرفي بودن بخش عمده توليد و برآورده ساختن نيازهاي داخلي؛


6- ويژگيهاي صنايع دستي را از نظر اقتصادي

1. سهولت ايجاد مراکز توليد؛

2. بي نيازي به سرمايه هاي کلان؛

3. اشتغال زا بودن اين «هنر - صنعت»؛

4. وجود ارزش افزوده بالا؛

5. جنبه هاي کاربردي و تزئيني؛

6. داشتن زمينه اي مناسب براي جلب جهانگرد و صادرات؛



7- طبقه بندي صنايع دستي ايران

1. طراحي سنتي و نگارگري

6. هنرهاي مرتبط با فلز

11. رودوزي ها و بافتني ها

2. سفالگري و سراميک سازي

7. هنرهاي مرتبط با چوب

12. سنگ تراشي و حکاکي روي سنگ

3. بافته هاي داري

8. رنگرزي و چاپ سنتي

13. حصير بافي

4. نساجي سنتي

9. صحافي و جلد سازي سنتي

14. فرآورده هاي پوست و چرم

5. شيشه گري

10. آثار لاکي و روغني

15. ساير صنايع دستي

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آشنایی با هنر گلیم بافی زنجان[/BCOLOR]


[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گلیم بافی زنجان[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]واژه گلیم به طور ساده یك فرش با بافت صاف یا یك نوع قالی بدون كرك یا خواب گره خورده است، نام این فرش در زبانهای مختلف با انواع گوناگون بسیاری استعمال می‌شود. گلیم در افغانستان، كلیم و در اوكراین، پلاس در قفقاز، لیاط در سوریه و لبنان، چیلیم در رومان و همچنین كلیم در تركیه و لهستان و مجارستان و صربستان از جمله نامهای متفاوت آن است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]بعلاوه صنعت صاف‌بافی به شكلی در همه جهان از رشته‌های وسیع آمریكا تا اسكاندیناوی و اندونزی یافت می‌شود. گهگاهی فقط شباهتی در ساخت آنچه تولید می‌شود وجود داد. لیكن دیسیپلینی كه ناشی از مواد و تكنیك كار است اغلب منجر به شباهتهای بارزی در نقوش و هیئت فرشها می‌گردد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]كارگاههای بافندگی كه در سرتاسر آسیا برای بافت گلیم به كار می‌رود، فوق‌العاده ساده هستند و در عین حال هنگامی كه با مهارت و استادی دیرین بافندگان توام می‌گردد یك بخش اساسی كار را تشكیل می‌دهد كه نتیجه آن فرشهای خوش تركیبی است كه دارای طرحهای دقیق و پیچیده‌ای می‌باشد، دو نوع دستگاه بافندگی وجود دارد: نوع زمینی قابل حمل و نقلی، نوع دائم عمودی‌كه در شهرها و روستاها مورد استفاده قرار می‌گیرد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گلیم‌بافی در زنجان دارای ریشه‌های عمیق تاریخی است و از گذشته‌ بسیار دور اكثریت روستائیان هنرمند و با ذوق زنجانی به تولید انواع آن به جهت مصرف داخلی خود می‌پرداخته‌اند. انواع گلیم با نقوش سنتی و هندسی خاص استان زنجان، تولید انواع خورجین، جل اسب، نمكدان،‌قاشق‌دان، رختخواب پیچ با همان شیوه بافت گلیم از انواع تولیداتی بوده است كه در استان زنجان از رواج بسیار خوبی برخوردار بوده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در زنجان نیز مانند سایر نقاط كشور این بافته‌های داری، بر روی این دارهای بسیار ساده چوبی به صورت عمودی در منازل روستائیان تعبیه می‌شده است كه در حال اكثر دارهای چوبی تبدیل به دارهای مقاوم فلزی شده‌اند. زنجان، تولید انواع خورجین، جل اسب، نمكدان،‌قاشق دان، رختخواب پیچ با همان شیوه بافت گلیم از انواع تولیداتی بوده است كه در استان زنجان از رواج بسیار خوبی برخوردار بوده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گلیم به طور ساده یك فرش با بافت صاف یا یك نوع قالی بدون كرك یا خواب گره خورده است[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]لازم به توضیح است كه تولید انواع بافته‌های كوچك به غیر از زیراندازها رواج خود را از دست داده‌اند كه طبعاً حمایت، دستگیری و برنامه‌ریزی لازم را جهت احیا و توسعه این نوع بافته‌های سنتی می‌طلبد. در حال حاضر تولید انواع گلیم در ابعاد مختلف در روستاهای زنجان متداول می‌باشد كه از نقوش رایج در مناطق مختلف می‌توان به نامهای: هشت توك، پقل، سماوری، توسپاق (در زبان تركی به معنای لاك پشت است)، صندوق، اشگل(به معنای سه ترنج) یا تك گل(به معنای یك ترنج) و همچنین تركیبی همگون از نقوش حیوانی و گیاهی نام برد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در منطقه سهرین هم نقشه‌های گلیم به صورت عمله اجرا می‌شود كه در حقیقت نوع موج در این گلیم‌ها ایجاد می‌شود. گلیم در شهر زنجان از جایگاه ویژه‌ای بخصوص از جنبه تولید، در خانواده‌های روستایی برخوردار است، گلیم در مقایسه با قالی دارای شیوه بافتی آسانتر است و به همان نسبت قیمت ارزان‌تری دارد. هنری در انحصار روستانشینان و عشایر به حساب می‌آید و برحسب گروههای تولیدكننده یا از روی منطقه تولید و شیوه بافت به انواع گوناگونی تقسیم می‌شود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]ولی تمام اشكال بافت در اكثر نقاطی كه گلیم‌بافی در آنها رایج است، اعمال می‌شود و تفاوت تولیدات مناطق مختلف از رویش ریسیدن نخ، استفاده از رنگهای بخصوص یا طرحهای ویژه رنگین «پود» از لابلای نخ‌های ساده تار است كه به اشكال مختلف امكان‌پذیر است. به طور مثال در نوعی از بافت كه ظاهراً آن هم از مردم چین اخذ شده از چهار پود و سه تار استفاده به عمل می‌آید كه دو تار نازك و تار سوم ضخیم‌تر بوده و هر جفت پود برحسب تقاضای طرح در پشت یا روی محصول قرار می‌گیرد. و به نحو ساده‌ای با تار ضخیم درگیر شده و بافت اصلی را تشكیل می‌دهد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]منبع:negahmedia.ir[/BCOLOR]​

دانلود رمان های عاشقانه

 

[ATENA_A]

استان اصفهان منطقه وسيعي در مركز ايران است و مردم سخت‌كوش آن در طول تاريخ علاقه ‌مندي خود را به صنايع دستي و ظريف از جمله ميناكاري، منبت‌كاري، قلم‌زني،‌ قاليبافي و … به اثبات رسانده‌اند. با پشتكار و كوشش مردم هنرمند و با حوصله آن خطه، نفيس‌ترين فرش هاي اصفهان با طرح‌هاي بسيار جالب و بافتي ظريف در بازار جهاني و موزه‌هاي بزرگ دنيا به نمايش گذاشته شده است.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گمج و نوخون (صنایع دستی رشت)[/BCOLOR]



[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]صنایع دستی رشت[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گمج ، نوعی دیگ و ظرف گلی لعابدار وته گرد خورشت پزی است و نوخون نیز از همان جنس و درپوش آن است . سابق بر این ، که اشیاء فلزی به ندرت کاربرد داشت ، گمج بهترین و اساسی ترین وسیله ی طبخ گیلانیان بوده امروزه اگرچه ظروف فلزی جای آن را گرفته است .[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]اما برخی خانواده ها سنتی و اغلب خانواده های روستایی ، هنوز از گمج استفاده می کنند و معتقدند که طبخ خورشت ، در آن راحت تر و مطبوع تر است و باقی مانده خورشت در آن را روی چنبره ای گیاهی به نام گمج دانه ( gamaj dana ) قرار می دهند .[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]بهترین گمج و نوخون ها را در جیرده و روستاهای حومه ی شفت نظیر خرطوم می سازند . سفالگران و کوزه گران منطقه ، که در پخت لعاب مهارت دارند ، رنگ سبز روی آن را معمولاً از مخلوط پودر شیشه با قطع و سرب بدست می آورند .[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گمج ، نوعی دیگ و ظرف گلی لعابدار وته گرد خورشت پزی است[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گمج ها انواع و اقسام مختلف دارند :[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گمج های یک مرغی کوچک ، دو مرغی متوسط ، سه مرغی بزرگ و بزرگ تر از آن مخصوص مهمانهای اعیانی است .[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]این ظرف سابق بر این ، بزرگ شهر رشت و در فروشگاهها مخصوص وسایل آشپزخانه سنتی و نیز تمام شهرهای استان به راحتی یافت می شد. امروز با آمدن دیگ، از استفاده ی گمج و نوخون ، حتی در روستاها نیز کاسته شده است روز بازارها هفتگی در گیلان ، مناسب ترین محل خرید گمج و نوخون است . با این حال ، گمج و نوخون به عنوان سوغات درون فامیلی، هدیه از ولایت به حساب می آید .[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]منبع:seeiran.ir[/BCOLOR]​

دانلود رمان های عاشقانه