~●Monster●~

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2017/11/09
ارسالی ها
3,467
امتیاز واکنش
25,677
امتیاز
918
محل سکونت
●آرامگاه تاریکی●
استانهای کشور عزیزمان ایران صنایع دستی و سوغاتهای خاص خود را که بیانگر فرهنگ مردم آن اقلیم می باشد را دارا است. با چندی از این سوغاتها آشنا شوید.
● استان مرکزی
سوغات استان مرکزی انواع مواد خوراکی از جمله انار انگور ،لبنیات، کشمش ،گردو، بادام، شیره انگور است و صنایع دستی مانند انواع فرش و قالیچه گلیم، معرق و گیوه است.
● استان همدان
مرکز صنایع دستی چرم استان در شهر همدان است. کیف، کفش، کمربند چرمی همدان از مرغوبیت و شهرت بالایی برخوردار است. از صنایع دستی رایج استان همدان، گیوه بافی است. گیوه، نوعی کفش نرم، سبک، مقاوم، خنک و ارزان قیمت است که رویه آن، از نخ پنبه ای تابیده شده و زیره آن، از چرم یا آجیده انتخاب می شود. بافت رویه این کفش عمدتا در روستاهای نهاوند و روستای آرتیمان در تویسرکان و بافت زیر آجیده در ملایر رایج است.
شهرستان تویسرکان یکی از قطبهای تولید گردو در کشور بوده و گردوی آن از مرغوب ترین انواع گردو در جهان است. از اواخر شهریورماه تا نیمه اول مهرماه هر سال درختان قطور و بلند گردو را با چوبهای بلندی که "نیزه" خوانده می شوند گردو تکانی می کنند که منظره آن دیدنی و بسیار جالب است. صنعت سفالگری و سرامیک سازی در شهر لالجین از توابع شهرستان بهار در ۲۰ کیلومتری شهر همدان از رونق و شهرت بسزائی برخوردار است.
● استان کهگیلویه و بویراحمد
دست بافته های عشایر استان مهمترین صنایع دستی استان را تشکیل میدهند قالی میدهند . قالی گبه گلیم گچمه (که ترکیبی از گلیم و قالی است) جاجیم و خورجین از جمله این دست بافته‌ها هستند که استفاده از رنگهای طبیعی و شاد بهمراه نقوش از طبیعت آنرا زیبا و دل انگیز میسازد. انواع محصولات کشاورزی مانند گردو عسل روغن محلی لبنیات سیب انگور نیز از جمله سوغات این استان به شمار می آیند.
● استان گلستان
محصولات صنایع دستی استان گلستان از طبیعت منطقه و نیازهای خاص آن شکل گرفته است که برخی از آنها چون قالی ترکمنی در ایران بی نظیر است. در حال حاضر استان گلستان یکی از قطبهای مهم تولید کننده فرش ترکمنی، قالیچه، پشتی، قارچین، گلیم، نمدبافی، گلدوزی، سوزن دوزی، ابریشم دوزی بر پارچه، زیور آلات ترکمنی ، ساختن آلات موسیقی، سبد بافی، ریسندگی و بافندگی الیاف، پارچه بافی و تولید وسایل چوبی است. از دیگرسوغاتی های این استان می توان به شال و روسری ترکمنی و خاویار اشاره کرد.
از بهترین جاها برای خرید صنایع دستی و سوغاتی بازار دائمی و قدیمی گرگان است که داخل بافت قدیمی شهر گرگان قرار دارد، همچنین بازار های روزهای هفتگی نیز از مهمترین مراکز عرضه صنایع دستی وماهی هستند.
 
  • پیشنهادات
  • ~●Monster●~

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/11/09
    ارسالی ها
    3,467
    امتیاز واکنش
    25,677
    امتیاز
    918
    محل سکونت
    ●آرامگاه تاریکی●
    ● استان گیلان
    صنایع دستی به ویژه صنایع دستی روستایی نوعی فعالیت اقتصادی است که آمیختگی شدید آن با سنت ها عادات و بینش سازندگان و همچنین تاثیر محسوس محیط جغرافیایی در این صنعت موجب تمایز آن از فرآورده های می شود. در نقاط مختلف گیلان و با توجه به فرهنگ هر منطقه صنایع دستی خاصی رواج دارد از جمله:
    سفالگری در املش و روستای جیرده شفت، شال بافی که ویژه تالش ها و گالش ها است. چوموش دوزی یا چارق دوزی که در ماسوله رایج است. همچنین حصیر بافی و بامبو بافی،قالی و گلیم بافی و قلاب دوزی در مناطق مختلف استان رایج است. صنایع چوبی استان و دست ساختهای هنرمندان گیلانی بسیار مورد علاقه گردشگران است که یکی از نمونهای زیبای کار های چوبی، صندوق های مخصوصی به نام بولاکی است.
    از دیگر سوغاتی های این استان می توان به کلوچه لاهیجان و فومن، زیتون رودبار و برنج آستانه اشرفیه و چای لاهیجان اشاره کرد.
    ● استان لرستان
    با توجه به ترکیب جمعیتی عشایری، روستایی و شهری در استان و متناسب با نوع فعالیت آنها صنایع دستی نیز متفاوت و متمایز میباشد. اکثر دست ساخته ها و بافته های عشایری و روستایی استان، سیاه چادر، قالی، گلیم، چیت، جاجیم بافی و رنگرزی میباشد که بیشتر جهت مصرف داخلی تولید می نمایند و صنایع دستی شهری استان خراطی، ورشو سازی، نمد بافی، قالی بافی و گلیم بافی میباشد.
    که عمده سوغاتی های استان را تشکیل میدهد. عسل لرستان که از نظر مرغوبیت و ارزش غذایی در سطح بالایی میباشد یکی دیگر از محصولات سوغاتی استان بشمار میرود.
    استان مازندران
    گلیم بافی، جاجیم بافی، ظروف سفالی، ظروف و مجسمه های چوبی و نمدبافی از مهمترین صنایع دستی استان مازندران محسوب هستند که عمدتا در نواحی کوهستانی استان تولید و در سراسر منطقه عرضه میشوند. در این میان محصولات چوبی و نمدبافی از شهرت بیشتری برخوردارند. برنج، مرکبات، مرباها و ترشیجات از مهمترین مواد غذایی هستند که بعنوان سوغاتی مازندران محسوب میشوند
     

    ~●Monster●~

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/11/09
    ارسالی ها
    3,467
    امتیاز واکنش
    25,677
    امتیاز
    918
    محل سکونت
    ●آرامگاه تاریکی●
    ● استان قزوین
    سوزن دوزی، گلابتون دوزی، ساخت جعبه های آینه دار و حکاکی و قلمزنی از مهم ترین صنایع دستی استان هستند.فرش و سفال قزوین نیز معرف است. همچنین قزوین را پایتخت هنر خوشنویسی ایران نامیده اند. انواع شیرینی بویژه باقلوا و محصولات باغی مانند بادام، پسته، فندق، انگور، کشمش، انار سنگان، سیب، زردآلو، ذغال اخته و... از دیگر سوغاتی های قزوین به شمار میرودند.
    ● استان قم
    ▪ فرش ابریشم:
    فرش ابریشم دستباف قم از نفیس ترین صنایع دستی است که از نظر رنگ آمیزی و طرح و نقشه اصیل ایرانی و کیفیت طرفداران بسیاری دارد.
    ▪ سفال و سرامیک:
    این هنر دستی، با سابقه دیرینه خود در طرح های خاص خود طرفداران زیادی در داخل و خارج از کشور دارد. منبت کاری چوب: نقوش و طرح های زیبایی است که بر روی انواع میز و صندلی و صنایع چوبی کنده کاری می گردد و این صنعت دستی در قم به دست استادکارانی بسیار ماهر و زبردست ساخته می شود.
    ▪ سوهان قم:
    از بهترین شیرینی های محلی استان بوده که به ذائقه تمامی مردم دنیا خوشایند است. این شیرینی از آرد، جوانه گندم، شکر، روغن، مغز پسته و بادام، هل و زعفران در دو نوع، لقمه ای و گل گرد تهیه می شود.
     

    ~●Monster●~

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/11/09
    ارسالی ها
    3,467
    امتیاز واکنش
    25,677
    امتیاز
    918
    محل سکونت
    ●آرامگاه تاریکی●
    ● استان کردستان
    مهمترین صنایع دستی استان شامل فرش، گلیم، سجاده، نمد، نازک‌کاری، زیورآلات کردی و آلات موسیقی است. فرش سنندج در نوع خود بی‌نظیر است و فرش و گلیم بیجار نیز معروفیت خاصی دارد. شاید بتوان گفت بعد از فرش، مهمترین سوغات استان صفحه شطرنج و سایر مصنوعات چوبی است که توسط هنرمندان حرفه‌ای این دیار ساخته و روانه بازار می‌شود.
    ● استان کرمان
    قالی کرمان که از نظر بافت و طرح بسیار زیبا و منحصر به فرد است از مهمترین صنایع دستی کرمان و ایران است . پته دوزی نیز که نوعی سوزن دوزی است در کرمان رواج دارد. پسته، انواع خشکبار، قوتو از جمله مهم ترین سوغاتی های کرمان است.
    ● استان کرمانشاه
    نمدمالی در مناطق روستایی و شهری رایج است. قصرشیرین و اسلام آباد غرب و سرپل ذهاب مراکز عمده نمدمالی است. گیوه کشی نیز در شهرها رواج دارد و گیوه های منطقه به واسطه سبکی، راحتی، خنکی، مقاومت و ارزانی معروف است. گلیم بافی از دیگر صنایع دستی رایج است .بهترین نوع آن در هرسین بافته میشود که به هرسینی معروف است. همچنین روغن کرمانشاهی و شیرینی کاک و نان برنجی از معروفترین سوغاتی های کرمانشاه هستند.
     

    ~●Monster●~

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/11/09
    ارسالی ها
    3,467
    امتیاز واکنش
    25,677
    امتیاز
    918
    محل سکونت
    ●آرامگاه تاریکی●
    ● استان زنجان
    صنایع دستی و سوغاتی های مهم زنجان عبارتند از: انواع چاقو (قلم تراش، جیبی، دسته ملیله، کارد آشپزخانه و...) ملیله (انواع پایه های استکان، سینی، قاشق و چنگال غذا و چایخوری، کاسه، گلدان، قاب عکس و ...) چارق (نوعی کفش روفرشی بسیار زیبای زنانه) و فرش و گلیم دست باف. از کارهای دستی بومی زنجان ساخت وسایل نقره ای و بندرت طلایی بصورت ملیله کاری است که در اوایل فقط در زنجان معمول بوده که در زمان رضاخان تعدادی از هنرمندان زنجانی به تهران و اصفهان کوچ کردند و این هنر ظریف را در آن شهرها رواج دادند.
    از دیرباز در سراسر ایران هرگاه سخن از زنجان به میان آید نقش چاقوهای آن در اذهان پدیدار میگردد و در بسیاری از سرزمینهای دور و نزدیک چاقوهای ظریف و با دوام زنجان معروف است. فرش، گلیم و جاجیم زنجان از معروفیت خاصی برخوردارند. چارق دوزی یکی دیگر از هنرهای دستی است که دستهای ظریف هنرمندان زنجانی در تولیدشان مهارت ویژه ای دارند این چارقها مشخصا زنانه بوده و استفاده از آن جنبه تشریفاتی و تفننی دارد.و مناسبترین سوغات شهر محسوب میشود.
    ● استان سمنان
    از صنایع دستی رایج در استان می توان به انواع جاجیم، قالی، گلیم، قالیچه، سفره‌های قلمکار، سفال سرامیک و نمد اشاره کرد. پسته دامغان نیز از بهترین سوغاتی‌های این استان است.
    استان سیستان و بلوچستان
    از جمله مهم ترین صنایع دستی این استان می توان به حصیر بافب، سوزن دوزی و خامه دوزی و سفالگری اشاره کرد.
    ▪ حصیر بافی:
    با توجه به نی زارهای اطراف دریاچه هامون۷ ساخت انواع محصولات حصیری از نوعی نی که در محل به نام "لوخ" معروف است در این مناطق رونق فراوانی دارد. همچنین در مناطق مرکزی و جنوب شرقی استان نیز از برگهای نوعی نخل بنام محلی "داز" انواع محصولات حصیری بافته می شود. سوزن دوزی و ▪ خامه دوزی:
    یکی از صنایع بسیار معروف این استان سوزن دوزی است که خاص زنان بلوچ است. محصولات سوزن دوزی تنوع بسیار دارد و از لباس و رومیزی تا وسایل تزئینی را در بر می گیرد. خامه دوزی نیز شبیه سوزن دوزی است که در بافت محصولات از آیینه های ریزی برای تزیین استفاده می شود. رومیزی ، کلاه، جلیقه و پیش سـ*ـینه از جمله مهم ترین چیزهایی است که بر روی آنها خامه دوزی می شود.
    ▪ سفال کلپورگان:
    در روستای کلپورگان شهرستان سراوان سفالگری سابقه شش تا هفت هزار ساله دارد. از ویژگی های خاص سفال گلپورگان آن است که اولا تنها زنان به سفالگری اشتغال دارند. در ساخت ظروف و اشیاء سفالی از چرخ سفالگری استفاده نمی شود و شکل دهی با دست است.
     

    ~●Monster●~

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/11/09
    ارسالی ها
    3,467
    امتیاز واکنش
    25,677
    امتیاز
    918
    محل سکونت
    ●آرامگاه تاریکی●
    ● شیراز
    ریسندگی، فلزکاری ،خاتم کاری، قالی بافی ،حصیربافی , منبت کاری کنده کاری ظروف سفالی گیوه دوزی نمد مالی خراطی چرم سازی ،سنگ تراشی و شیشه گری مهمترین محصول صادراتی و سوغاتی , خرما ، انجیر , آبلیمو ،مسقطی قالی گلیم گبه انواع ترش جات عرقیات سفید آب , کیسه حمام، حنا، لارستان ،انجیر و زعفران استهبان انارمهارلو مسقطی لارستان سفیدآب صنایع دستی و گیوه استهبان خرمای جهرم و آبلیموی جهرم.
    ● استان بوشهر
    در حال حاضر شاخص ترین محصول صنایع دستی استان بوشهر گبه و گلیم صادراتی است که در مناطق وسیعی از شهرستانهای استان رواج دارد. مهمترین مراکز گبه بافی در استان بوشهر عبارتند از: روستاهای شول، کمالی، بهمنیاری، محمدصالحی، عباسی، فخرآوری، کلر و چهار روستایی از توابع شهرستان گناوه. پس از آن باید از عبای شتری بوشهر نام برد که در نوع خود منحصر به فرد میباشد و امروزه به مقدار بسیار محدودی تولید میگردد.
    گرگوربافی، حصیربافی، سفال و سرامیک از دیگر صنایع دستی استان بوشهر هستند. محصولات دریایی(ماهی و میگو) و شیره خرما و ارده از سوغاتی این استان هستند.
     

    ~●Monster●~

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/11/09
    ارسالی ها
    3,467
    امتیاز واکنش
    25,677
    امتیاز
    918
    محل سکونت
    ●آرامگاه تاریکی●
    ● استان چهارمحال و بختیاری
    فرش و گلیم چالشتر مراکز اتراق عشایر و روستاهای استان چهارمحال و بختیاری محل تولید گلیم وجاجیم است. محل تولید این فرش شهرستان چالشتر و اکثر مراکز عشایری است. فرش چالشتر با طرحهایی از قبیل خشتی، لچک ترنج، سرو و کاج، گل مینا، بی بی باف،کف ساده، بته ای و ...بافته می شود.
    ● استان خراسان
    با توجه به تنوع و رونق صنایع دستی و نیز حضور بارگاه حضرت رضاعلیه‌السلام که تبرکی خاص به سوغاتی های مشهد داده است، خرید سوغات از مشهد برای هر مسافری اهمیت خاصی دارد. بازار رضا که در ضلع شرقی خیابان امام رضا و در نزدیکی حرم واقع شده است، از مهمترین مراکز خرید زوار به شمار میرود. بازار رضا در دو طبقه احداث شده است، در طبقه دوم آن کارگاه های کوچک صنایع دستی، طلاکاری، فیروزه تراشی و گلدوزی ایجاد شده است.
    ترقبه و شاندیز نیز در سالیان اخیر به مرکز فروش صنایع دستی و خشکبار تبدیل شده اند.قالی مخصوصا فرش کاشمر، انواع انگشتر و زینت آلات فیروزه وعقیق، انواع پوستین و مصنوعات سنگی از محصولات صنایع دستی خراسان هستند.
    همچنین صنایع دستی کردهای شمال خراسان مانند گلیم، خورجین، جوراب و شال نیز زیبایی خاص خورا دارا هستند. از مهمترین سوغاتی های استان خراسان می توان به زعفران قائنات و جنوب خراسان، نبات، آبنبات بجنوردی، خشکبار آجیل، ادویه جات و زرشک اشاره کرد.
     

    ~●Monster●~

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/11/09
    ارسالی ها
    3,467
    امتیاز واکنش
    25,677
    امتیاز
    918
    محل سکونت
    ●آرامگاه تاریکی●
    ● استان خوزستان
    از مهم ترین صنایع دستی می توان به عبابافی در شوشتر و اطراف آن اشاره کرد.
     

    ~●Monster●~

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/11/09
    ارسالی ها
    3,467
    امتیاز واکنش
    25,677
    امتیاز
    918
    محل سکونت
    ●آرامگاه تاریکی●
    صنایع دستی شامل تولید کالاهایی می شود که علاوه بر جنبه مصرفی دارای ویژگی های هنری نیز می باشد و در هر ناحیه ای این ویژگی ها به صورت طرح ها و نقوش خاصی متجلی می گردد و تولید صنایع دستی عمدتا مبتنی بر احتیاجات مردم و منطقه به آن وسیله و همچنین در دسترس بودن مواد لازم و اولیه در آن منطقه می باشد. صنایع دستی هر منطقه از غنای آن منطقه حکایت دارد.

    کازرون یکی از شهرهای قدیمی و باستانی ایران است که به نوشته جغرافیدانان و تاریخ نویسان شهری پر رونق در گذشته محسوب می شده و قدمت آن به قبل از دوران ساسانی می رسد؛ در زمان ساسانیان شهر بیشاپور که خرابه های آن در ۲۳ کیلومتری شهر کازرون قرار دارد یکی از شهرهای پر رونق و زیبای آن روز جهان به شمار می آمده که در زمان شاپور اول ساسانی و توسط معماران و شهر سازان و هنرمندان و اسرای رومی به بهترین شکل ساخته و پرداخته شده بود.

    مقدسی صاحب کتاب التقاسیم ( ۳۴۵_ ۳۷۵ ه.ق) این شهر را دمیاط ایران شمرده است (دمیاط شهر تجاری مصر در ساحل نیل شرقی) و از تجارت پر اهمیت آن یاد می کند.

    پس از حمله اعراب به ایران در زمان خلیفه دوم ، شهر بیشاپور که از مراکز مهم نظامی و سوق الجیشی و حتی فرهنگی ، مذهبی و هنری بود رو به خرابی و ویرانی نهاد و هنرمندان و معماران و صنعت گران آن به اطراف پراکنده شدند. در نتیجه روستاهای راهبان دریست و نورد که در جوار یکدیگر قرار داشتند و از توابع بیشاپور محسوب می شدند رو به توسعه گذاشت و جمعیت هر یک افزایش یافت که با یک پارچه شدن آنها شهر بزرگ کازرون شکل گرفت وبه لحاظ واقع شدن بر سر راه شاهی و قرار داشتن بر سر راه خلیج فارس به فلات ایران و آسیای میانه به سرعت پیشرفت کرد و محلی برای تبادل کالاهای صادراتی و وادراتی گردید که علاوه بر مبادله کالا یک نوع مبادله فرهنگی و هنری نیز به وجود آمد و هنرمندان و صنعت گران با رفت و آمد به مناطق دور و فراگیری و تکمیل هنر خود به توفیقات ارزنده ای دست یافتند.

    اما به دلیل تنوع آب و هوا و مساعد بودن شرایط کشاورزی، باغداری و دامپروری و میزان بالای تولید محصولات متنوع کشاورزی، باغداری و فراورده های لبنی ، گوشتی و دامی، کشاورزی تفوق خاصی بر سایر بخش های معیشتی پیدا کرد و به تعبیری جایی برای پرداختن مردم به صنایع ظریفه و هنرهای دستی نگذاشت. حرف و مشاغل عمده منطقه اختصاص به خدمات جنبی کشاورزی، دامداری و بازرگانی و داد و ستد یافت.

    با پایان گرفتن حکومت ساسانی ، هنرمندان پیکره تراش ، صنعت گران موزاییک ساز ، گچبران و..... اجبارا دست از کار خود کشیده و به سوی مردم رفته و در خدمت آنان قرار گرفته و این بار هنر خود را مصروف ساختن پیکره شیر سنگی ، سنگ مقبره ، سنگ اطراف حوض ، سنگ تزیین منازل و مساجد نمودند و دیگر هنرمندان نیز به مشاغل جنبی کشاورزی و حرف و خدماتی روی آوردند و آهنگری، درود گری، رنگرزی، سفالگری، بافندگی، نمد مالی و.... رواج پیدا کرد.

    در شهرستان کازرون از قدیمی ترین ایام ، صنایع متنوعی میان ساکنین آنجا رایج بوده که بعضی از آنها دست خوش تغییراتی گردیده و برخی به طور کلی فراموش شده اند و از اساسی ترین علت رکود صنایع دستی ، جایگزین شدن صنایع ماشینی به جای صنایع دستی و سنتی می باشند.

    هم اکنون تولید انواعی از صنایع دستی در شهرستان کازرون رواج دارد که اینک به ذکر این صنایع دستی پرداخته می شود.
     

    ~●Monster●~

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/11/09
    ارسالی ها
    3,467
    امتیاز واکنش
    25,677
    امتیاز
    918
    محل سکونت
    ●آرامگاه تاریکی●
    ۱- گیوه دوزی:

    giveh.jpg


    شهرستان کازرون در صنعت گیوه دوزی از پیشینه ای درخشان برخوردار بوده و فراورده این صنعت در شهرستان کازرون به (ملکی) معروف است.

    در مکاتبات خواجه رشید الدین فضل الله ، وزیر مدبر ایلخانان مغول ، از منسوجات معمول در کازرون ، کرباس عادیه و گیوه و می رساند که پارچه بافی تا قرن هشتم معمول بوده و گیوه نیز شهرت داشته است. یکی دیگر از سیاحان به نام ادوارد تریچر edward treache که کتابش در سال ۱۸۹۶ میلادی در لندن به چاپ رسیده در صفحات ۴۵ و ۴۶ ، می نویسد :

    «در( کازرون) انواع کفش محلی ساخته می شود..... ما چند( جفت) ملکی خریدیم . رویه آن تقریبا با کتان بافته شده است . قسمت پاشنه می تواند خوابیده یا بلند باشد . هنگامی که نوکرها به طور مکرر، از اتاق بیرون می روند و برمی گردند ، لازم است که ملکی هایی که همواره دم در قرار دارد ، همچنان که پاشنه آنها پایین است به سادگی( پوشیده شود) تخت آنها قابل خم شدن با قطعات استخوان محکم شده است. در بین( انواع) ملکی ها اختلاف زیادی از نظر ظرافت ، نرمی و بافت رویه آنها وجود دارد .»

    گیوه، یکی از پای پوش های سنتی ایران است و بسیار راحت و برای آب و هوای ایران بسیار مناسب است. گیوه یک زیره پارچه ای به نام شیوه دارد که دوام و مقاومت آن بسیار زیاد است و یک رویه نخی. در ساخت گیوه سه نفر مشارکت دارند رویه گیوه را زنها با سوزن گیوه بافی و نخ پنبه ای محکم و دولا می بافند. گیوه باف از بالای رویه گیوه با چند رج که دور سر نخ بافندگی می اندازد آغاز می کند و سپس ردیف های پشت سر هم به آن اضافه می کند و طبق شکل آن را به تدریج از اطراف توسعه می دهد. وقتی طول مورد لزوم به دست آمد و به اندازه کافی بافته شد پاشنه آن را آغاز می کند و در حدود ۲.۵ سانتی متر از کناره آن فاصله می گیرد سپس آنرا بر گردانده ، دوباره به طرف آن بر می گردد، ردیف دوم را ۱.۷۵ سانتی متر بیشتر می بافد، باز خم به لبه آن برمی گردد و ۶ تا ۱۲ بار ،(بسته به اندازه گیوه) این عمل را تکرار می کند. پس از این که نیمه دیگر پاشنه را در طرف مقابل درست کرد ، قسمتی که تا به حال بافته به شکل دایره در آورده و دوازده ردیف آخر را دور این دایره می بافد و بدین ترتیب قسمت قوزک گیوه درست می شود . بافتن یک رویه گیوه با نخی که ضخامت آن متوسط است در حدود دو روز طول می کشد ؛ بهترین گیوه ها از نخ ظریف پنبه ای دولا بافته شده و نقش های هندسی زیبایی که سوراخ های کوچکی به هنگام بافت در آن درست شده دارد ، که بافت این گیوه ها بیشتر طول می کشد.

    نفر دوم در گیوه بافی پاره دوز (تخت کش یا شیوه کش) است. تخت گیوه را از کتان محکم یا کهنه(لته کهنه) که آن را با چاقو یا شفره به شکل نوار ۲ سانتی متری پهن بریده اند درست می کنند. نوار های بریده شده را در محلول کتیرا خیس کرده سپس آن را روی کنده چوب گذاشته دو سر آن را بر می گردانند تا در وسط به هم برسند و با مشته آن را می کوبند تا تخت شود . نظر به این که در کتیرا خیس خورده همین طور دولا و تخت باقی می ماند. طول این نوار ها با پهنای هر تخت کفش فرق می کند. وسط هر تخت کفش ، نوارها در حدود ۱۲ سانتی متر می باشند. وقتی نوارهای یک تخت کفش آماده شد پاره دوز در حدود ۱۲ عدد آن را روی کنده گذاشته و با درفش شیوه وسط آنها را سوراخ می کند و به فاصله ۱.۷ سانتی متر از کناره و لبه تخت از هر دو رو نیز سوراخ می کند. سپس تعدادی تسمه چرمی از پوست گاوی که در آهک خوابانده باشند درست شده است. این نوار های چرمی را نیز مانند تخت کفش ، با درفش شیوه سوراخ کرده و در گوشه ای می گذارد که بعدا برای محکم کردن پاشنه ( نعلکی، پس_ پیش ) از آن استفاده کند. وقتی همه این ها کامل شد نوار های پارچه ای و چرمی را روی دوال نخ کرده و از وسط تخت کفش می گذراند. یک جفت پرگ از توی سوراخ هایی که در لبه تخت کفش است رد می کند. برای نخ کشی از سیخ گرد که درفش نرمی است استفاده می کند و با یک انبر دست پرک چرمی را محکم می کشد و بعد سر و ته آن را به چرم پاشنه و پنجه می دوزد و تخت را با کارد تیزی به اندازه ی معین می برد . وقتی که گیوه دوز (گیوه کش) ، که نفر سوم صنعت گیوه بافی است تخت کفش را از همکار خود گرفت ، وظیفه اول او این است که دوره یا کمر محکمی در دور تا دور تخت آن بدوزد دوره و تخت گیوه را با درفش محکمی سوراخ می کند و دقت می کند که هر بخیه روی سوراخ هایی که قبلا پاره دوز درست کرده بود بیفتد. ضمن این عمل گیوه دوز چوب پشت بند را موقتا زیر تخت گیوه می گذارد تا اینکه راست شود ؛ وقتی دوره گیوه دوخته شد قالب چوبی روی تخت گیوه قرار داده و رویه گیوه را روی آن کشیده و به دوره می دوزد. برای دوختن دوره و رویه گیوه از درفش کوتاهی به نام تیغ گرد استفاده می کند . قسمت اضافه ی دوره گیوه را روی نوک آن برگردانده و با سوزن به رویه می دوزد و بدین ترتیب جلوه گیوه در برابر سنگ محکمتر می شود و آن را سنگ بر می نامند . همچنین انتهای دوره در پشت گیوه بالای پاشنه به هم دوخته می شود . گیوه های زیادی هست که دوره آنها را زن ها به همان طریقی که رویه را می بافند درست می کنند ،و آن را شیرازه بغـ*ـل می نامند که به جای کمر دوره گیوه دوخته می شود و رویه گیوه بدون قالب به آن دوخته می شود . برخی از گیوه ها نوک باریک و برخی پوزه پهن هستند . گیوه های اعلی با پارچه استر شده و توی پاشنه آن چرمی است و برخی دیگر پیش پنجه محکمی دارند. از آن جایی که تعداد لاستیک های فرسوده و کهنه اتومبیل در ایران زیاد است ، بسیاری از گیوه سازان از لاستیک ، تخت گیوه درست می کنند ، خود این امر سبب رکود صنعت تخت کفش سازی شده است.

    این کفش در مناطقی که دارای آب و هوای گرم و خشک می باشد بسیار کاربرد دارد و به دلیل راحت بودن و مانع از تعریق پا در فصول گرم سال و خنک بودن آن یکی از پر طرفدار ترین پای افزار ها به شمار می رود.

    امروزه با تاسیس کار خانه های کفش سازی و ورود انواع کفش ها به بازار ، مصرف گیوه و ملکی رو به کاهش رفته و تقریبا منسوخ شده و در نتیجه صنعت کاران این حرفه نیز آن را رها کرده و به مشاغل دیگر روی آورده اند.
     

    برخی موضوعات مشابه

    بالا