اره خیلی وقتا. خیلی وقتا حس کردم دیگه جلوتر از این نمیره و اینجا پایان خطه. یا دیگه بدتر از این نمیشه. اما فهمیدم که هیچوقت هیجحا پایان کار نیست. و همیشه یه بدتری هم هست. که مهمم نیست. تا وقتی که خدا هست میشه از پس همه چی براومد. ناامیدی بدترین دشمنه. اگه یادمون باشه که خدایی هست ناامید نمیشیم.
راستش معمولا ادم بیخیالیم و سعی میکنم همیشه دلیلی رو برای شادی و خندیدن پیدا کنم گاهی همینجوری نمیدونم چرا اما دلم خواسته یکمی گریه کنم اما هرگز احساس نکردم به انتهای خط رسیدم چون برای من پایان خط زندگی یعنی خدا نه ماتم و غصه