عاشق نشدم
چون اعتقادی بهش ندارم عشق فقط ی آتیش تنده که سریع خاموش میشه
انگار ی داغی که تموم وجودت رو یهو میگیره ولی یهویی هم ازبین میده
اما دوست داشتن وجود داره که زمینی و آسمانی هم داره
اما اونم تجربه نکردم
نمیتونم از خدا بخوام که بهم نشون بده
چون درکی نمیتونم درکی ازش داشته باشم ب لحاظ سنی
غیر از اون من اعتقاد دارم که تا خدا منو اد برگی روی زمین نمی افته
سرنوشت همه مقدر شده
اما یه دوست داشتن فوق العاده ای توی وجود همه ی ما هست
که عشق ب معبوده حقیقی
که حتما یاد و عشقش برای همیشه توی قلب ما زنده میمونه