Elka Shine
مدیر بازنشسته
- عضویت
- 2016/07/11
- ارسالی ها
- 4,853
- امتیاز واکنش
- 14,480
- امتیاز
- 791
هنگامی‌که به دین یکی از دوره‌های پیش از اسلام می‌پردازیم، چون درباره زندگی مردم چیزی نمی‌دانیم، ناگزیر با گزارش‌هایی که درباره فرمانروایان برجای‌مانده است و به کمک چند نشانه کم‌رنگ، سخن تنها از دین شاهان می‌رود. درحالی‌که با نگاه به تاریخ، به قیاس می‌توان دریافت که دین و باورهای توده مردم همیشه همانی نبوده است که شاهان مدعی آن بوده‌اند. شواهد موجود نشان می‌دهند که دین فرمانروایان بیشتر دینی «لوکس»، نمایشی، تشریفاتی، سیـاس*ـی بوده است و برابر ذوق و هوای فرمانروای وقت، تا باوری عمیق و متکی بر سنت‌های دینی همگان. البته پیداست که همین دین نمایشی و سلیقه‌ای، به سبب امکانات و توانایی‌های بی‌مرز فرمانروایان، به‌مرور در باورهای عمومی و آیین‌های مردمی رسوب می‌کرده است.
به هنگام پژوهش در دین دوره اشکانی همواره باید در نظر داشته باشیم که با دره‌ای سروکار داریم که مقطع فروپاشی سهمگینهخامنشیان و همه ساختار مدنی و فرهنگی دوره هخامنشی را بلافاصله از پشت سرخود دارد. پشت سر اشکانیان با این واقعیت نیز روی درروی بوده است که سلوکیه با کوششی بی‌امان بران بودند که با هلنی کردن مدنیت و فرهنگ ایرانی شاهنشاهی گسترده هخامنشی را به غرب آسیای صغیر، یونان و مقدونی پیوند بزنند. با حمله اسکندر به ایران تنها نظام سیـاس*ـی ایران تعطیل نشده بود،بلکه پیشوایان جان سالم به دربرده از جنگ و کشتار، یعنی پیشوایانی سنتی مدنی، فرهنگی و دینی نیز بافت واقعی قلمروهای خود را ازدست‌داده بودند. اگر به گواهی تاریخ بپذیریم که ایرانیان هرگز با اسکندریان بیعت نکردند، باید این را هم بپذیریم که ایرانیان مال‌باخته درراه مقاومت، بسیاری از اندوخته‌های فرهنگی خود را باختند. به‌این‌ترتیب بررسی دین اشکانیان نه آسان خواهد بود و نه کوتاه!
مجسمه اسب سوار پارتی، به نمایش گذاشته شده در کاخ ماداما
به هنگام پژوهش در دین دوره اشکانی همواره باید در نظر داشته باشیم که با دره‌ای سروکار داریم که مقطع فروپاشی سهمگینهخامنشیان و همه ساختار مدنی و فرهنگی دوره هخامنشی را بلافاصله از پشت سرخود دارد. پشت سر اشکانیان با این واقعیت نیز روی درروی بوده است که سلوکیه با کوششی بی‌امان بران بودند که با هلنی کردن مدنیت و فرهنگ ایرانی شاهنشاهی گسترده هخامنشی را به غرب آسیای صغیر، یونان و مقدونی پیوند بزنند. با حمله اسکندر به ایران تنها نظام سیـاس*ـی ایران تعطیل نشده بود،بلکه پیشوایان جان سالم به دربرده از جنگ و کشتار، یعنی پیشوایانی سنتی مدنی، فرهنگی و دینی نیز بافت واقعی قلمروهای خود را ازدست‌داده بودند. اگر به گواهی تاریخ بپذیریم که ایرانیان هرگز با اسکندریان بیعت نکردند، باید این را هم بپذیریم که ایرانیان مال‌باخته درراه مقاومت، بسیاری از اندوخته‌های فرهنگی خود را باختند. به‌این‌ترتیب بررسی دین اشکانیان نه آسان خواهد بود و نه کوتاه!
مجسمه اسب سوار پارتی، به نمایش گذاشته شده در کاخ ماداما
