عارفانه عارفانه هایی شاعرانه از سلیمان ابوالقاسمی

[م . میشی]

ارزشِ زنِ عفیفه ، برتر از زر و گهر شد
مظهـرِ جمـالِ یـزدان بـه قیافـهِ بشر شد
هیچ محبتی نشاید برسد به مهـرِ مــادر
ز مقام او همین بس ز خدا بر او نظر شد
سلیمان ابوالقاسمی

 

[م . میشی]

هر کسی عیبت ، بگوید در نهان
او حبیبِت می شود ، قدرِش بدان
گر رفیقی عیبِ تو گوید عیان
پس دگر او را رفیقِ خود مدان
سلیمان ابوالقاسمی

 

[م . میشی]

ز حیــدر در تُحَف دیـدم روایت
گر از جان بشنـوی گویم برایت
سه صبری را نما تو پیشهِ خود
که رهیابـی کزین ره بر سعادت
یکی صبری که باشد بر مصیبت
دگـر صبری ترا باید به طاعت
اگـر خـواهـی بدانی صبرِ دیگر
ز آن صبری کند دور از گناهت
علی جان حقِ زهرایت مدد کن
نگـردیــم شرمسارت در قیامت
سلیمان ابوالقاسمی

 

[م . میشی]

گر که تا آرنج بری دستت به کامِ اژدها
بهترست تا حاجتت گویی بَرِ نوکیسه ها
سلیمان ابوالقاسمی

 

[م . میشی]

ز صادق این کلامِ ماندگار است
خوشا آن را رهِ او رهسپار است
چهار خصلت اگر دیدی به هر کس
به هر جمعی که باشد اعتبار است
ز سر تا پـا گنـاه گر بینی از او
چو مومن شد ز حق او رستگار است
حیـا در سیـره اش بـاشد نمـایـان
ز خـوشخـویـی قـرارِ بیقـرار است
چو ره بر راستی کرد پیشهِ خود
به درگاهِ خدا او شکر گزار است

 

[م . میشی]

آید آن روزی شرف سر در گریبان می شود
خصلتِ گرگ در میانِ نسلِ انسان می شود
می شود آنگاه چو گرگی در لباسِ آدمی
زین سبب خونریزتر حتی ز حیوان می شود
نیست دیگر رحم و انصافی میانِ مردمان
این چنین دلها ز همدیگر گریزان می شود
ای خدا نزدِ ملائک پس نگو از این بشر
او حزین گردد ولی، مسرور شیطان می شود
طاقتِ ما طاق شد یارب رسان مولای ما
او که آید بی گمان دنیا گلستان می شود
سلیمان ابوالقاسمی

 

[م . میشی]

این حدیث از دلبر ما مصطفاست
بر بشر او رهبر و هم رهنماست
او چنین فـرمـود در ذمِّ طلاق
از طلاق لرزش به عرشِ کبریاست
سلیمان ابوالقاسمی

 

[م . میشی]

دل به بازی های دنیا بسته ایم
چشمِ خود بر دارِ عقبا بسته ایم
تا گره را بر گره ما می زنیم
با گنـاه درهای مأوا بسته ایم
سلیمان ابوالقاسمی

 

[م . میشی]

کسی مـسـ*ـتِ مـیِ میخانه گردد
ز عشقِ مرتضی دیوانه گردد
علی ساقی به رضوانِ الهــی
خوشا آنرا بهشت کاشانه گردد
کسی نوشد ز جامِ مهـرِ مولا
به دور کویِ او پروانه گردد
کسی محرم نشد بر سرّ ِ حیدر
یقین مـأ وایِ او ویرانه گردد
کلامِ ناب از آن فرزانه گویم
مبـادا ایـن کلام افسانـه گردد
کسی که اقـربـا طـردش نماید
پـذیـرایش یقیـن بیگانه گردد
سلیمان ابوالقاسمی

 

[م . میشی]

حُسنِ خُلق زایل کند هر ناصواب
همچو آبی می کند یخ را مُذاب
سوءِ خُلق فاسد کند هر کارِ نیک
چون عسل گردد کز سرکه خراب



ترجمه منظوم حدیث پیامبر رحمت و مهربانی حضرت محمد (ص) در نهج الفصاحه