همه چیز درباره دین یهود

[Zahra_rad]

آیین یهود از ادیان توحیدی و وحیانی است که پیامبر آن حضرت موسی (ع) و کتاب آسمانی آن تورات است. دین یهودیت هم مانند سایر ادیان که پس از مدتی بر اثر مسائل اجتماعی و تنوع مشرب ها در آنها، مذاهب و فرقه هایی پیدا می شود مذاهب و فرقه های در آن پیدا شد که بعضی شناخته شده و پر جمعیت و بعضی کم جمعیت هستند. اساسا فرقه های شناخته شده یهود پس از بازگشت یهود از بابل پدید آمدند [چون بخت النصر پادشاه آشوریان که در شمال بابل (در عراق، سوریه کنونی) حکومت داشت به مرکزیت شهر نینوا به اورشلیم حمله کرد و عده زیادی از یهودیان را به اسارت گرفت. این اسارت موجب پراکندگی آنان در خاورمیانه شد که این مسأله به بلای بابل معروف است]. بر اثر این پراکندگی از فرقه های قبل از این واقعه اطلاع چندانی در دست نیست. اما فرقه های معروف یهودیت بعد از این زمان عبارتند از:یک - فریسیان: که این فرقه دو قرن قبل از میلاد مسیح از بین یهود به وجود آمد و تاکنون هم اکثریت یهود را همین فرقه تشکیل می دهند. اینها از نظر فکری با صدوقیان (که توضیحش خواهد آمد) تضاد داشتند. این فرقه خدا را از صفات جسمانی منزه می دانستند. در مسائل مربوط به اراده و اختیار انسان، راه میانه را پذیرفتند؛ معاد و عدل خداوند را قبول داشته به عبادات، نماز و روزه اهمیت داده و در بین یهودیت دارای موقعیت و اکثر یهود تابع آنها شدند. اینها علاوه بر عهد عتیق (تورات مکتوب) به تورات شفاهی که گفته های حکیمانه دانشمندان یهود است که به گفته آنان نسل به نسل از زمان حضرت موسی(ع) باقی مانده معتقد شدند که تمام اینها در کتاب بسیار بزرگی به نام «تلمود» جمع شده که زیربنای فکری و عقیدتی یهود همین کتاب است. این گروه با حضرت عیسی(ع) به شدت مخالف بوده و برای تصلیب او تلاش می کردند.
دو - صدوقیان:
نام این فرقه به صادوق ابن اخیطوب که از طرف حضرت داود به کهانت منصوب شده بود مربوط می شود. این گروه به جای نماز برای قربانی اهمیت ویژه ای قائل بودند. بسیاری از خاخان ها و کاهنان معبد سلیمان از این فرقه بوده اند. اینها برخلاف فریسیان بر حفظ سنت های گذشته تأکید داشته با تجدید نظر و تفسیرهای فریسیان به شدت مخالف و قائل به جسمانیت خداوند و جاودانگی نفس و قیامت را منکر و این که سزای نیکی و بدی در همین دنیا داده می شود گرچه مثل فریسیان مخالف حضرت مسیح بودند. این فرقه بعد از خرابی اورشلیم در سال ۷۰ میلادی مضمحل شدند.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[Zahra_rad]

سه - سامریان:
این فرقه پس از بازگشت از اسیری بابل به وجود آمد و برخی معتقدند که نژاد آنان اسرائیلی نیست. این فرقه کوچک تنها پنج سفر تورات و کتاب یوشع را می پذیرد و ۳۳ کتاب دیگر عهد عتیق را رد می کند و تورات آنان اندکی با تورات رایج متفاوت است. سامریها به قداست کوه جرزیم در شهر نابلس اعتقاد داشته و آن را قبله خود می دانند و می گویند قبله حضرت موسی نیز همان بوده ولی حضرت داوود از پیش خود مکان معبد سلیمان (مسجد اقصی) را قبله معرفی کرد.
چهار - اسنیان:
این گروه در قرن قبل میلاد به وجود آمده با خراب شدن اورشلیم مانند صدوقیان و در قرن دیگر از بین رفتند، جز نامی از ایشان باقی نماند تا این که در سال ۱۹۴۷ برخی آثار مکتوب ایشان در غارهای فلسطین در کرانه بحرالمیت به دست آمد و مقداری از اعتقادات آنها معلوم شد. این گروه مالکیت فردی را قبول نداشتند به ازدواج روی خوش نشان نمی دادند. روزی چند بار غسل می کردند. روز شنبه به طور کلی کار تعطیل و به عبادت و تفکر مشغول بودند. گفته می شود قبله آنها خورشید بوده نه معبد سلیمان. سطح معلومات آنها در زمینه عرفان و تفسیر بالا بود. به عقیده برخی دانشمندان زیربنای فکری مسیحیت افکار این فرقه است. گفته می شود یحیی ابن زکریا(ع) از این فرقه بود.
پنج - قانویان:
این فرقه از نظر اعتقادات با فریسیان تفاوت چندانی نداشته، فقط تعصب شدید نسبت به یهودیت و مخالفت سرسختانه با رومیان به نحوی که همیشه یک خنجری در زیر لباس داشته و در موقعیت های مناسب رومیان را می کشتند. از ویژگی های آنها محسوب می شود به این جهت می توان اینها را یک فرقه مذهبی خاص محسوب کرد گرچه در کتب تاریخ ادیان نوعا به عنوان یک فرقه مستقل ذکر شده اند.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[Zahra_rad]

شش - قارئون:
این فرقه پس از ظهور اسلام پدید آمده با تلمود (تورات شناسی) مخالفت و به قرائت و معنای ظاهری تورات تأکید دارند، لذا به قارئون معروف شده اند. رهبر آنان در ابتدا یک عالم یهودی به نام عنان بود که با ابوحنیفه معاشرت و با اصطلاحات فقه اسلامی آشنا بود. وی در عصر منصور خلیفه عباسی این فرقه را بنیاد نهاد و سپس فردی به نام بنیامین این مکتب را در ایران ترویج کرد. اکنون این فرقه در اسرائیل، روسیه، اوکراین زندگی می کنند. مباحث عمیق آنها در الهیات یهودی توجه محققان را به خود جلب کرده و اینها در مباحث خود از اصطلاحات اصول فقه حنفی بهره می گیرند.
هفت - دونمه:
و در بعضی اوقات به آنها شبتین می گویند که به شبتای صبی مؤسس گروهشان نسبت داده می شود. این شخص در سال ۱۶۲۶ در شهر ازمیر ترکیه متولد شد. پس از مطالعه الهیات و عرفان یهودی مدعی شد که مسیحا یهود است. برخی یهودیان اروپا و ترکیه و خاورمیانه دعوتش را پذیرفتند وی خود را نخستین فرزند خدا نامید و در سال ۱۶۶۶ قیام کرد، لکن توسط پادشاه عثمانی دستگیر و مسلمان شد و نام خود را به محمد افندی تغییر داد و پیروان خود را به اسلام ترغیب کرد ولی با زهم بسیاری از یهودیان او را مسیحیا می دانستند و می گفتند که تنها شبحی از شبتای مسلمان شده و خود شبتای برای یافتن ده قبیله گم شده بنی اسرائیل به آسمان رفته و به زودی ظهور خواهد کرد و اینها به بازگشت سریع شبتای به عنوان منجی حقیقی بنی اسرائیل امیدوارند. اکنون چندین هزار نفر از اینها در ترکیه هستند که در ظاهر به سنن اسلامی و در باطن سنن یهودی عمل می کنند. این ۷ فرقه از فرق های معروف و شناخته شده یهود است وچنانچه اشاره کردیم از فرقه های قبل از بلای بابل نوعا خبری نداریم و احتمالا فرقه هایی وجود داشته و در بعضی کتب تاریخ فرقه های یهودیت را تا ۲۷ فرقه شماره کرده اند که اکثر آنها فقط اسمشان در تاریخ آمده است. اما آیا در احادیث اسلامی مطلبی درباره فرق یهود ذکر شده یا خیر؟ می گوییم در کتب حدیث از طریق شیعه و سنی روایت شده که امت موسی پس از او به ۷۱ فرقه و امت عیسی به ۷۲ فرقه و پس از من امتم به ۷۳ فرقه تقسیم خواهد شد که تنها یک فرقه اهل نجات خواهد بود. چنانچه از فرق هر یک از دو امت موسی و عیسی نیز تنها یک فرقه اهل نجات بوده عده ای از محققان اسلامی حدیث مذکور را از نظر سند قابل اعتماد ندانسته و آن را نپذیرفته اند [جهت آگاهی کامل از مصادر حدیث ر.ک کتاب بحوث فی الملل والنحل، استاد جعفر سبحانی، ج ۱ ص ۲۱ تا ۲۴ ]. و عده ای هم حدیث را پذیرفته و در صدد شمارش فرقه ها و تعیین فرقه ناجیه برآمده اند. حال در این که مقصود از این فرقه ها چه در امت مسلمان وچه از بین یهود و مسیحیت چیست؛ چون فرقه های موجود در هر یک از این امت های سه گانه به این اعداد انطباق ندارند. پاسخ های گوناگون به این سؤال داده شده که به دو نمونه اشاره می کنیم:

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[Zahra_rad]

۱. مقصود از این ارقام تعداد حقیقی مراد نیست بله این ارقام کنایه از فزونی فرق بعد این پیامبران است. چنانچه مثلا در سوره توبه آیه ۸۰ که خداوند متعال درباره منافقین می فرماید: «ان تستغفر لهم سبعین مره فلن یغفرالله لهم؛ اگر ۷۰ بار برای منافقان طلب مغفرت کنی خداوند آنها را نخواهد بخشید» که عدد ۷۰ کنایه از مبالغه و معنای حقیقی عدد مراد نیست، لکن نوعا بزرگان به این جواب اشکال کرده اند که با سیاق روایت که کاملا یهود را ۷۱ و مسیحیت را ۷۲ و فرق اسلامی را ۷۳ ذکر می کند سازگار نیست. بله اگر درباره یک فرقه عددی به کار بـرده می شد این احتمال مقبول بود.
۲. آنچه مؤلفان ملل و نحل و تاریخ ادیان نویسان را در تطبیق این حدیث دچار مشکل کرده این است که آنان خواسته اند حدیث را فقط بر فرقه هایی که تا زمان آنان بوده منطبق سازند در حالی که حدیث از پیدایش این عدد فرقه ها سخن گفته و زمان آن را تعیین نکرده بنابراین ممکن است این ارقام در طول حیات این امت ها حاصل شود و در نتیجه این پیش گویی پیامبر اکرم(ص) به فعلیت برسد.
برای تحقیق کامل به کتاب های زیر مراجعه نمایید:
درباره قسمت اول سؤال: - آشنایی با ادیان بزرگ، حسین توفیقی - ادیان زنده جهان، رابرت ای هیوم، ترجمه عبدالرحیم گواهی - تاریخ ادیان، علی اصغر حکمت.
درباره قسمت دوم سؤال: - ملل والنحل، استاد جعفر سبحانی، ج ۱ - فرق و مذاهب کلامی، استاد علی ربانی گلپایگانی.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[Zahra_rad]

برخی احکام دین یهود

یهودیان بر این باوراند که شریعت یکى است و ابتدا و انتهاى آن با حضرت موسى است. قبل از موسى شریعت و دینى نبوده؛ آنچه بوده، حدود عقلى و احکام مصلحتى بوده است. پس از موسى نیز شریعت و احکام دیگرى نبوده و نخواهد بود، زیرا نسخ احکام و دستورات الهى جایز نیست. نسخ یعنى بداء و بداء بر پروردگار روا نیست. یهود مدعى است که موسى گفته است آئین من هرگز منسوخ نخواهد شد. در این رابـ ـطه یهودیان سه دیدگاه دارند: گروهى بر آنند که نسخ در شرایع عقلا جایز نیست. گروهى مى گویند: عقلا جایز است ولى شرع آن را منع کرده؛ به همین جهت موسى گفته است که دین من منسوخ نخواهد شد. و گروه سوم مى گویند: نسخ شریعت (نه عقلا و نه شرعا) جایز نیست. بدون شک جامعه اى که در فقر اقتصادى مى سوزد، دعوت آن جامعه به معنویت و اخلاق و تقوى، احمقانه ترین کارى است که مى توان کرد! جامعه نو بنیاد یهود نیز بحرانهاى اقتصادى بسیارى را متحمل شد. یهودیان در پى آوارگى و سرگردانى چهل ساله در صحراى سینا به انحطاط اخلاقى دردناکى گرویدند. در تورات، سفر خروج، به این واقعیت اعتراف شده است: اگر درخت همسایه خود را به گرو گرفتى، آن را قبل از غروب آفتاب به او رد کن، زیرا که فقط پوشش او براى بدن او است. پس در چه چیز بخوابد. و اگر نزد من فریاد برآورد، هر آینه اجابت خواهم فرمود. فقر مطلق یهود آنان را به ستیزه جوئى با موسى واداشت. این وضعیت پس از مرگ موسى تجدید شد و این بار به فحشا انجامید. رهبران مذهبى یهود، به وضع احکام جزائى سختى پناه بردند. خاخامهاى یهود که متولیان رسمى دین موسى شده بودند و خود در رفاه و راحتى مى زیستند، براى اجراى اخلاق، قوانین و احکام جزائى شدیدى از قبیل سنگسار کردن زانى و زانیه و لاطى و ملوط و.. . وضع کردند. عدم بکارت عروس نشانى از بى عفتى بود و دختر سنگسار مى شد. خشونت اخلاقى معلول این فقر مطلق بود.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[Zahra_rad]

روحیه درندگى و آدم کشى در یهودیان آواره تقویت شد. آنان براى توجیه وضع روحى و روانى خود، خداوند (یهوه ) را خدائى خونخوار و بى رحم معرفى مى کردند. یهودیان به مرز نهایى بى رحمى و قساوت رسیدند و در برخوردها حیوان و انسان و نبات را نابود مى کردند. آنان بر هر جا دست مى یافتند، کلیه مظاهر حیات را مى سوختند. آنان براى توجیه این جنایات آیاتى در تورات مى ساختند. این قوم فاقد هر گونه اخلاق انسانى بودند. یهودیان با پاکى و طهارت و نظافت بیگانه بودند و به انواع بیماریها مبتلا مى شدند و قربانیان بسیارى مى دادند. این وضعیت اخلاقى همچنان جزء سیره اخلاقى و زندگى یهودیان است. قوم یهود مردمى گمراه و خود خواه اند، گرچه آنان خود را قوم برگزیده خدا مى دانند. آنان این مطلب را به سلیمان نسبت مى دهند که مى گفت: خداى ما عظیم ترین خدایان است. احکام جزائى و حقوقى یهود بدون شک متاءثر از فرهنگها، مذاهب و ادیان مجاور است، احکام و قوانین جامعه مصرى، جامعه بابلى و جامعه ایرانى در تورات راه یافته است. احکام جزائى تورات با قوانین حمورابى بابل شباهت بسیار دارد. ده فرمان موسی (ع) در سِفْرِ خروج باب بیستم تورات آمده است که چون موسى در کوه طور (سینا) به حضور یهوه رسید، با او حرف زد و پیمان بست. علامت قوس و قزح در آسمان به منزله امضاى یهوه در پائین قرارداد است. این قرارداد در همه جا بر لوح سنگى نوشته شد. در این الواح ده فرمان نگاشته شده است؛ یعنى فرامین دهگانه که در میان یهودیان احترام فراوانى دارد. فرامین دهگانه چنین است:

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[Zahra_rad]

۱- من یهوه خداى تو که تو را از زمین مصر از خانه غلامى بیرون آوردم، خدایان دیگرى غیر از من نباشد.
۲- صورتى تراشیده و هیچ تمثالى از آنچه بالا در آسمان است و از آنچه پائین در زمین است و از آنچه در آب زیرزمین است، براى خود مساز. نزد آنها سجده مکن و آنها را عبادت منما، زیرا من که یهوه خداى تو مى باشم، خداى غیور هستم که انتقام گـ ـناه پدران را از پسران تا پشت سوم و چهارم از آنانکه مرا دشمن دارند، مى گیرم. و تا هزار پشت بر آنانکه مرا دوست دارند و احکام مرا نگاه دارند، رحمت مى کنم.
۳- نام یهوه خداى خود را به باطل مبر، زیرا خداوند کسى را که اسم او را به باطل ببرد، بى گـ ـناه نخواهد شمرد.
۴- روز شنبه را یاد کن تا آن را تقدیس نمائى. شش روز مشغول باش و همه کارهاى خود را بجا آور. اما روز هفتمین، سَبْتِ یَهْوَه، خداى تو است. در آن هیچ کار مکن، تو و پسرت و دخترت و غلامت و کنیزت و بهیمه ات و مهمان تو که درون دروازه هاى تو باشد. زیرا که در شش روز خداوند آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنهاست، بساخت و در روز هفتم آرام فرمود، از این سبب خداوند روز هفتم را مبارک خواند و آن را تقدیس نمود.
۵- پدر و مادر خود را احترام نما تا روزهاى تو در زمینى که یهوه خدایت به تو مى بخشد، دراز شود.
۶- قتل مکن.
۷- زنـ*ـا مکن.
۸- دزدى مکن.
۹- بر همسایه خود شهادت دروغ مده.
۱۰- به خانه همسایه خود طمع مورز و به زن همسایه ات و غلامش و کنیزش و گاو و الاغش و به هیچ چیزى که از آن همسایه تو باشد، طمع مکن.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[Zahra_rad]

برخى معتقدند که الواح و احکام دهگانه موسى متأثر از قانون حمورابى است و به نظر عده اى دیگر احکام دهگانه اى که بر موسى نازل شده، غیر از احکام ده گانه مذکور است. در تاریخ انبیاء آمده است که: چون موسى از کوه طور سینا دیرتر از موعد مقرّر بازگشت، گروهى از بنى اسرائیل به عبادت گوساله طلائى و زرینى که سامرى ساخته بود، اقدام کردند و مذبح براى او بنا نمودند و اطرافش به رقـ*ـص و پاى کوبى پرداختند. لذا موسى پس از بازگشت، آنان را سرزنش نمود و از ثروت آنان کم نمود و از اموال، طلا و جواهرات را که براى ساختن تابوت از آنان گرفته بود، صرف تقویت تشکیلات و لشکرى نمود که از فرزندان لاویان که از قوم خود موسى و از سار اسباط دیگر دلیرتر بودند؛ و دیگر این که اقدام به قتل عام گوساله پرستان نمود. قرآن به این موضوع اشاره کرده است. قرآن ساختن گوساله را به شخص سامرى نسبت داده؛ و ساحت مقدس هارون که وزیر و وصى موسى بود، از این تهمت منزّه است.
خیمه یهود و صندوق تورات
موسى پس از دریافت فرامین دهگانه به میان قوم خود بازگشت و سپس مذبحى در دامنه کوه با دوازده ستون به شماره دوازده سبط بنى اسرائیل بنا نهاد و عمل قربانى شروع گردید. موسى نصف خون حیوانات قربانى شده را گرفته، در لگن ها ریخت و نصف خون را بر مذبح پاشید. و خون در لگن ها را بر قوم خود پاشید و گفت: اینک این خون عهدى است که خداوند این سخنان با شما بسته است. پس از موسى دستور داد خیمه اى مخصوص عبادت بر پا کردند که آن را خیمه عهد مى گفتند و هر وقت قبیله اى فرود مى آمد، آن خیمه را با رعایت آداب و به احترام، خادمان مخصوص (که گویند از سبط لاوى بوده اند و از نسل ایشان بعدها کهنه یهود بوجود آمد) در پیشاپیش اردوگاه برمى افراشتند و موسى بدرون آن مى رفته و به سکوت و انقطاع تمام کلام یهوه را استماع مى فرموده است. روایات و اخبار قدیمه حاکى است که در اندرون آن خیمه صندوقى نیز مى نهاده اند با محتواى دو لوح سنگى که بر روى آن نصّ میثاق الهى با قوم اسرائیل منقّش بوده است. و این همان تابوت عهد یا صندوق تورات است که در تاریخ قوم اسرائیل بعدها نقش مهم و آثار عطیه حیاتى داشته است و قوم اسرائیل هر وقت حرکت مى کرده، آن صندوق را با حرمت فراوان در ارابه نهاده و پیشاپیش خود روان مى داشته اند و حتى در هنگام جنگ ها آن را با خود بـرده و از آن فیض و امداد مى جسته اند؛ و هیچ کس جز طبقه کهنه و ربانیون نمى بایستى آن را لمس کند. اگر کسى مرتکب چنین گناهى مى شد، هر آئینه روحى قادر و توانا که درون آن نهفته بود، او را هلاک مى ساخت. جان ناس مى گوید: بزرگترین عملى که موسى انجام داد، برقرارى ارتباط بین مومنین و خداوند بود. این ارتباط، بنا به برخى روایات در طور سینا یا در جبل هورب یا در دهنه خلیج عقبه و یا در جنوب بحرالمیّت برقرار دشه است. آنچه را که موسى آورد، ده فرمان نام گرفت و بعدها آن را بسط داده، تورات پدید آمد. هر چند که معلوم نیست متن موجود تورات منطبق با اصل باشد.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[Zahra_rad]

اصول سیزده گانه یهود
اصول دهگانه فوق، در میان قوم اسرائیل رواج داشت و بعدها علماء یهود با استفاده از تورات و سایر کتب عهد عتیق اصولى براى ملت یهود و دیانت خود تدوین نمودند که مهمترین آن، اصول سیزده گانه اى است که بوسیله موسى بن شمعون(موسى بن میمون) در سال ۱۲۰۴ میلادى قرائت شد:
۱- (وجود خدا) خداوند حاضر و ناظر است.
۲- (یگانگى او)خداوند یکتا است.
۳- (مجرد بودن او) خداوند جسم و شبیه کسى نیست.
۴- (نداشتن زمان )خداوند قدیم و ازلى است.
۵- (قابل تقرب بودن از راه عبادت)هیچکس را جز او نباید عبادت کرد.
۶- (برتر بودن حضرت موسى (ع ))سرور است بر همه پیامبران.
۷- (حکمت او در امور) بر افکار نوع انسان واقف است.
۸- (اعتقاد به نبوت ) نبوت حضرت موسى صحیح است.
۹-. (اعتقاد به آسمانى بودن تورات ) تورات از جانب خداوند است.
۱۰- (عدم جواز نسخ احکام )غیر قابل تغییر و تبدیل است.
۱۱- (عدالت )خداوند، ظالم را مجازات مى کند و عادل را پاداش نیک مى دهد.
۱۲- (آمدن مسیحاى موعود) سلطان مسیح از نسل داود ظهور خواهد کرد.
۱۳- (قیامت و جاودانگى نفس آدمى ) مردگان مستعد زنده شدن مى باشند.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[Zahra_rad]

یهودشناسان معتقدند که احکام دهگانه داراى عباراتى متعلق به عهد پیدایش (سفر تثنیه ) است. احکام دهگانه در قرن هفتم ق. م. در ادبیات اسرائیل وارد گردید، زیرا با توجه به مندرجات آن، عقاید آن دوره را منعکس مى سازد. این عقاید نباید شخصیت موسى را تغییر دهد و او را به صورت موجودى الهى و افسانه اى درآورد. موسى حقیقت وجودى در تاریخ داشته است. نقش اساسى موسى نجات قوم اسرائیل و ایجاد وحدت ملى در میان آنان است. احکام دهگانه منسوب به موسى بخش زیبائى از ادبیات دین یهود را تشکیل مى دهد.
خدا در یهودیت
یهودیت (مانند اسلام و مسیحیت ) از آغاز بر توحید استوار شده است و همه انبیاى یهود، از حضرت موسى (ع ) تا انبیاى پرشمار بعدى، با شرک مبارزه کرده اند. بدیهى است که پیروان ادیان توحیدى نیز در مواردى از دین خود غافل مى شوند و به گونه هایى از شرک روى مى آورند. این مساءله هیچ گاه نظر پژوهشگران را نسبت به اصل این ادیان تغییر نداده است. آنان با قطع نظر از لغزشهاى پیروان یک دین، از تحقیقات خود دانسته اند که ادیان دو گونه اند:
الف ) ادیانى که مردم را از شرک بر حذر مى دارند، مانند ادیان ابراهیمى
ب ) ادیانى که شرک را به مردم تعلیم مى دهند، مانند ادیان شرقى.

دانلود رمان و کتاب های جدید