شعر ∆سهراب سپهری∆ | shaghiw.79

[shaghiw.79]

من
قطاری دیدم
که سیاست می‌بُرد
و چه خالی می‌رفت...

#سهراب_سپهری


از من تا من ؛
تو گسترده‌ای...

#سهراب_سپهری


بوی تو می‌آمد،
پژواک تو می‌پیچید،
چکه شدم،
از بامِ صدا لغزیدم،
یک هیچ تو را دیدم،و دمیدم...

#سهراب_سپهری
"۱۵مهرماه زادروز سهراب سپهری"


وتو رساترینِ من بودی،
ای منِ سحرگاهی...
پنجره ای بر خیرگیِ
دنیاها سرانگیز...!

#سهراب_سپهری

 

[shaghiw.79]

ﺁﺳﻤﺎﻥ، ﺁﺑﻲﺗﺮ،
ﺁﺏ ﺁﺑﻲﺗﺮ .
ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻮﺍﻧﻢ، ﺭﻋﻨﺎ ﺳﺮ ﺣﻮﺽ .
ﺭﺧﺖ ﻣﻲﺷﻮﻳﺪ ﺭﻋﻨﺎ .
ﺑﺮﮒﻫﺎ ﻣﻲﺭﻳﺰﺩ .
ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺻﺒﺤﻲ ﻣﻲﮔﻔﺖ : ﻣﻮﺳﻢ ﺩﻟﮕﻴﺮﻱ ﺍﺳﺖ .
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻢ : ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺳﻴﺒﻲ ﺍﺳﺖ، ﮔﺎﺯ ﺑﺎﻳﺪ ﺯﺩ ﺑﺎ ﭘﻮﺳﺖ .

#سهراب_سپهری

 

[shaghiw.79]

روزی
خواهم آمد ، و پیامی خواهم آورد
در رگ ها، نور خواهم ریخت
و صدا خواهم در داد:
ای سبدهاتان پر خواب!
سیب آوردم، سیب سرخ خورشید

#سهراب_سپهری

 

[shaghiw.79]

می‌تراوید آفتاب از بوته‌ها
دیدمش در دشت‌های نم‌زده
سمت اندوه تماشا،
یارِباد مویش افشان،گونه‌اش شبنم زده

#سهراب_سپهری

 

[shaghiw.79]

گاه گاهي قفسي مي‌سازم
با رنگ ، مي‌فروشم به شما
تا به آواز شقايق كه در آن زنداني است
دل تنهايي تان تازه شود.
چه خيالي، چه خيالي، ... مي‌دانم
پرده ام بي جان است.
خوب مي دانم ،
حوض نقاشي من بي‌ماهي است...

#سهراب_سپهری

 

[shaghiw.79]

کاسه ی فضا شکست.
در سایه...باران گریستم،
و از چشمه ی غم بر آمدم.
آلایشِ روانم رفته بود.
جهانِ دیگر شده بودم.
در شادی لرزیدم ،
و آن سو را به درودی
لرزاندم...!

#سهراب_سپهری

 

[shaghiw.79]

زندگی نوبر انجیر سیاه
که در دهان گس تابستان است
لمس تنهایی مـاه
فکر‌ بوییدن‌ گل‌ در‌کره‌ای‌ دیگر
زندگی شستن یک بشقاب است

#سهراب_سپهری

 

[shaghiw.79]

و
با این
همه ای شفاف!
مرا راهی از تو بدر نیست...

#سهراب_سپهری

 

[shaghiw.79]

در کفِ دستِ زمین
گوهر ناپیدایی است
که رسولان همه از تابش آن
خیره شدند
پی گوهر باشید
لحظه ها را به
چراگاهِ رسالت ببرید...

#سهراب_سپهری

 

[shaghiw.79]

دوره گردی خواهم شد ،
کوچه ها را خواهم گشت
جار‌ خواهم زد:
آی شبنم ، شبنم ،
شبنم....
هر چه دشنام ،
از لب ها خواهم بر چید.
هر چه دیوار ،
از جا خواهم برکند...!

#سهراب_سپهری