>YEGANEH<
کاربر نگاه دانلود
«ناشنوایان صدا را نمی‌شنوند اما از راه لرزش هوا موج صدا را حس می‌کنند. بعضی از این ناشنواها می‌توانند با لمس ساز در حال نواختن، موسیقی را حس کنند. سازها یکی از بهترین راه‌ها برای شناساندن بخشی از دنیای ناشناخته کسانی است که نمی‌شنوند.» این بخشی از توضیح یک عکاس لهستانی است که در مورد مجموعه عکس‌اش «پنج حس، مکث» نوشته.
مارک لاپیز گفته بیشتر دوست دارد از بخش‌های متفاوت جامعه عکاسی کند. او که ۲۵ سال، عکاس خبری است از حدود هشت سال پیش سه پروژه درباره کودکان نابینا یا آنهایی که ناتوانی شنوایی – گفتاری دارند، انجام داده است.
آخرین مجموعه عکس او که پاییز ۲۰۱۲ گرفته، درباره موسیقی ناشنوایان و ناشنوایانی است که با ابزار و سازهای موسیقی، نوای موسیقی را حس می‌کنند و با کمک ارکستر رادیو لهستان، آنچه را در یک کارگاه آموزشی یاد گرفته‌اند، اجرا می‌کنند.
« پنج حس، مکث» یک فعالیت آموزشی و فرهنگی است که با همکاری آهنگسازان و موسیقی‌پژوهان و کسانی که زبان اشاره می‌دانند، انجام شده. تجهیزات و سازهایی که به خصوص کودکان ناشنوا باید با آنها کار کنند و از راه آنها موسیقی را درک کنند، بررسی شده و به خصوص پیانو و بعضی سازهای زهی برای این کار درنظر گرفته شده است. بچه‌ها در این کارگاه‌های آموزشی این سازها را لمس می‌کنند. وقتی نوازنده می‌نوازد، ناشنوا همه لحظه‌های لرزش ساز را با دست و بدن‌اش حس می‌کند. ارکستر رادیو لهستان که با این ناشنوایان یک برنامه مفصل اجرا کرده، قول داده که این آهنگ را بعد از نهایی شدن منتشر کند.
از نظر تاریخی بحث های بسیاری درباره استفاده از زبان اشاره یا زبان شفاهی در آموزش ناشنوایان صورت گرفته، اما امروزه فنآوری ها و رویکردهای نوآورانه فرصت های تازه ای را برای این افراد بوجود آورده است.
برای نمونه در آرژانتین بیش از هشتاد درصد جامعه ناشنوایان از نظر عملی بیسوادند و افراد محرومی هستند که معلول و ناتوان به حساب می آیند. زبان اشاره به رسمیت شناخته نمی شود و بیشتر مدرسه ها از نوعی زبان آوایی برای آموزش استفاده می کنند. اما برخی نهادهای مدنی کتابخانه ای از ویدیوهای آموزشی آنلاین برای خواندن داستان ها به زبان اشاره ایجاد کرده اند که در نوع خود یگانه است.
بسیاری در شگفتند که بتهوون پس از آغاز از دست دادن شنوایی خود چگونه توانست به آهنگسازی ادامه دهد. اما اگر شما بتوانید صدای یک ویولونسل و یا ارتعاش یک فلوت را حس کنید،پاسخ به این پرسش ساده است.
احساس صدای یک فلوت یا ارتعاش یک ویولونسل با تمام وجود، موضوع برنامه ایست به نام “موسیقی را حس کن” که ارکستر“مالر” در سوئیس اجرا می کند. در بعضی از کشورهای اروپایی، موسیقی دانان این ارکستر ابتدا با کودکان ناشنوا و کم شنوا در کلاس دیدار و در گام دوم آنها را به ارکستر دعوت می کنند.
مارک لاپیز گفته بیشتر دوست دارد از بخش‌های متفاوت جامعه عکاسی کند. او که ۲۵ سال، عکاس خبری است از حدود هشت سال پیش سه پروژه درباره کودکان نابینا یا آنهایی که ناتوانی شنوایی – گفتاری دارند، انجام داده است.
آخرین مجموعه عکس او که پاییز ۲۰۱۲ گرفته، درباره موسیقی ناشنوایان و ناشنوایانی است که با ابزار و سازهای موسیقی، نوای موسیقی را حس می‌کنند و با کمک ارکستر رادیو لهستان، آنچه را در یک کارگاه آموزشی یاد گرفته‌اند، اجرا می‌کنند.
« پنج حس، مکث» یک فعالیت آموزشی و فرهنگی است که با همکاری آهنگسازان و موسیقی‌پژوهان و کسانی که زبان اشاره می‌دانند، انجام شده. تجهیزات و سازهایی که به خصوص کودکان ناشنوا باید با آنها کار کنند و از راه آنها موسیقی را درک کنند، بررسی شده و به خصوص پیانو و بعضی سازهای زهی برای این کار درنظر گرفته شده است. بچه‌ها در این کارگاه‌های آموزشی این سازها را لمس می‌کنند. وقتی نوازنده می‌نوازد، ناشنوا همه لحظه‌های لرزش ساز را با دست و بدن‌اش حس می‌کند. ارکستر رادیو لهستان که با این ناشنوایان یک برنامه مفصل اجرا کرده، قول داده که این آهنگ را بعد از نهایی شدن منتشر کند.
از نظر تاریخی بحث های بسیاری درباره استفاده از زبان اشاره یا زبان شفاهی در آموزش ناشنوایان صورت گرفته، اما امروزه فنآوری ها و رویکردهای نوآورانه فرصت های تازه ای را برای این افراد بوجود آورده است.
برای نمونه در آرژانتین بیش از هشتاد درصد جامعه ناشنوایان از نظر عملی بیسوادند و افراد محرومی هستند که معلول و ناتوان به حساب می آیند. زبان اشاره به رسمیت شناخته نمی شود و بیشتر مدرسه ها از نوعی زبان آوایی برای آموزش استفاده می کنند. اما برخی نهادهای مدنی کتابخانه ای از ویدیوهای آموزشی آنلاین برای خواندن داستان ها به زبان اشاره ایجاد کرده اند که در نوع خود یگانه است.
بسیاری در شگفتند که بتهوون پس از آغاز از دست دادن شنوایی خود چگونه توانست به آهنگسازی ادامه دهد. اما اگر شما بتوانید صدای یک ویولونسل و یا ارتعاش یک فلوت را حس کنید،پاسخ به این پرسش ساده است.
احساس صدای یک فلوت یا ارتعاش یک ویولونسل با تمام وجود، موضوع برنامه ایست به نام “موسیقی را حس کن” که ارکستر“مالر” در سوئیس اجرا می کند. در بعضی از کشورهای اروپایی، موسیقی دانان این ارکستر ابتدا با کودکان ناشنوا و کم شنوا در کلاس دیدار و در گام دوم آنها را به ارکستر دعوت می کنند.
