پیامک اس ام اس های مناسبتی

[Diba]

خط تو با خون تو آغاز می شود، از آن زمان که تو ایستادی
دین راه افتاد و چون فرو افتادی، حق برخاست.
یا حسین

لب تشنه ام از سپیده آبم بدهید
جامی ز زلال آفتابم بدهید
من پرسش سوزان حسینم یاران
با حنجره عشق جوابم بدهید . . .

در عزای شه دین کرببلا می لرزد / نه همین کرببلا عرض و سما می لرزد
گوئیا ناله زهرا رسد از دور به گوش / کاین چنین دست و تن شمر دغا می لرزد

زد شرر بر قلب خونین تو، در دشت بلا
داغ مرگ اکبر گلگون قبایت، یا حسین
جان فدا کردى به راه مکتب آزادگى
جان هر آزاده اى گردد، فدایت یا حسین . . .

صد نوا خیزد ز ناى نینوایت، یا حسین / نغمه هاى عشق باشد در نوایت، یا حسین
میزند آتش، به قلب دوستانت دم به دم / داستان جانگداز کربلایت، یا حسین

به جز اینکه امام حسین در عاشورا شهید شده است
عاشورا نیز در تاریخ شهید شده است.
و پیام اصلی عاشورا(عدالت) نیز فراموش شده است.
پس در هر عاشورایی دو شهید موجود است و بر هر شهیدی نوحه ای واجب.

امــام صابــران بـودم، خمیدم / جدا از شاخه شد یـاس امیدم
چو دست از جسم عباسم جدا شد / سـر خود را به نوک نیزه دیدم

هر که مرا به روضه تو راه داده است
تاج محبت تو به فرقم نهاده است
از ابتدای خلقت حق در دو چشم ما
تصویری از عزای محرم فتاده است .

هفتاد و دو سـ*ـینه سرخ هجرت کردند / با سرورِ آفتاب بیعت کردند
رفتند و به دریای ابد پیوستند / چون رود ، به اصل خویش رجعت کردند . . .

اى که دل ها همه از داغ غمت غمگین است / وى که از خون تو صحراى بلا رنگین است
نرود یاد لب تشنه ات از خاطره ها / هر که را مى نگرم از غم تو غمگین است .

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

الحق که به ما درس وفا داد حسین (ع) / هر چیز که داشت بیریا داد حسین (ع)
یعنی که تأملی کنید ای یاران ! / آن هستی خود زکف چرا داد حسین (ع) . . . ؟

آن حسینى که شرف یافته دین از شرفش
سر و جان داد ز کف تا نرود دین ز کفش
هدف تیر بلا ساخت على اصغر خویش
تا که سرمشق بگیرد بشر از این هدفش . . .

همواره تجّسم قیام است حسین (ع)
در سینة عاشقان ، پیام است حسین (ع)
در دفتر شعر ما ، ردیف است هنوز
دل چسبترین شعر کلام است حسین (ع)

عشقی به حسین عشق زینب نشود / این عشق جدا ز شیعه یارب نشود
در روز و شبی که من نگریم ز غمش / آن شام سحر و آن سحرم شب نشود

ماهی که ز آفتاب روشن تر بود
لب تشنه آب و تشنه باور بود
می رفت و دل از حسین می برد که او
پیغمبر کربلا، علی اکبر بود

هلال خون، مه خون، ماه اشک، ماه عزاست
عزای کیست؟ گمانم عزای خون خداست
خمیده قامت گردون، شکسته پشت فلک
روانه خون دل از چشم آدم و حوّاست

ازبهر ستیز و مرگ ، آماده شوید / در محضر عشق دوست ، افتاده شوید
از خون حسین بشنوید این پیغام / در طول زمان همیشه آزاده شوید

چون دید به نوک نی سرش را خورشید
بر خاک، تن مطهرش را خورشید
آرام ، حریر نور خود را گسترد
پوشاند برهنه پیکرش را خورشید

به جای جای دلم جای پای تو است حسین
خوشم که حنجره ام نینوای تو است حسین
هزار چشمه ی اشکم اگر دهند به چشم
خدا گواهست که وقف عزای تو است حسین

باز شد ماه محرّم، کربلا را بنگرید / حجّ عاشورای خون، سعی و صفا را بنگرید
وعده‏گاه وصل جانان، قبله‏گاه اهل دل / کوی هفتادودو قربانی، منا را بنگرید

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

ای از ازل به مهر تو دل آشنا حسین / وی تا ابد لوای عزایت به پا حسین
هر ماه در عزای تو، ماه محرّم است / هرجا بود به یاد غمت کربلا حسین

خاک حرمت ، مهر نماز است حسین (ع)
راه تو ، همیشه چارهساز است حسین (ع)
ای خون تو دشنه بر گلوگاه ستم
از خون تو شیعه ، سرافزار است حسین(ع)

کسی چون من گل پرپر نبیند
گلـوی پـاره اصغـر نبینـد
بدست خویش کندم قبر او را
که این قنداقه را مادر نبیند .

در دشت عطش ، لاله صفت سوخت حسین (ع)
تا مشعل آزادگی افروخت حسین (ع)
بر لوح فلق ، تا به قیامت ، نقش است
درسی که زخون ، به خلق آموخت حسین (ع)

هم «حیّ علی الفّلاح » او خونین بود
هم سجده بی سلاح او خونین بود
افسوس که چند ساعتی بعد نماز
پیشانی ذوالجناح او خونین بود . .

آن روز که آهنگ سفر داشت حسین (ع)
از راز شهادتش خبر داشت حسین (ع)
از بهر سرودن یکی قطعة سرخ
هفتاد و دو واژه در نظر داشت حسین (ع)

اصغر که نسیم عشق مویش بوسید / خورشید ولایت سر و رویش بوسید
می خواست حسین تا ببوسد لب او / تیر آمد و زودتر گلویش بوسید

و عین
حرف اول عشق است
مثل
حرف اول عاشورا ...

در سوگ حسین سالها می گرییم
در تاسوعا عاشورا می گرییم
او گریه کند به حال ما حق دارد
من در عجبم که ما چرا می گرییم ...

شرح شرحه شرحه شدن عشق
در اجتهاد شریح آنروز که خون خدا را مباح میکرد
و اوج منزلت ری که جای بهشت نشست در نگاه پسر سعد
عاشورا فریادی رسا از حلقوم بریده تاریخ خطبه خطبه اشک
بر گونه های خشک وارثان آب عاشورا

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

درس عاشورا درس زندگیست
درس خوبی وفلاحت، بندگیست
اگر چه اندک است طول وقوعش
هزاران درس داد آن با طلوعش

چون خون گلوی اصغرت را دیدی
با دست خودت روبه خدا پاشیدی
یعنی به خدای خالق خوبی ها
ارزنده ترین هدیَه را بخشیدی

یا حسین:
سرخی شهادت تو ناپیدا بود
عشق تو اما م کربلا ز یبا بود
تنها سبب زندگی دین قطعاً
پیغام نماز ظهر عاشورا بود

تقدیر در شمشیر پیمان های عاشورا ست
هنگامه ای از خون، بیابان های عاشورا ست
تفسیر چرخش های سر، بر سجده گاه عشق
رقـ*ـص نماز ظهر ِ چوگان های عاشورا ست

وحشت گرفته بود
تمام وجود اعضای زمین را
و خون میگریست آسمان
و عشق را کشته بودند
فرشتگان گریه میکردند
کسی نبود صدای کودکان را بشنود
گریه شان را ببیند
آرامشان کند
قیامت بود
- عاشورا..

یا حسین امشب شب دیدار اوست
او که عالم نقطه پرگار اوست
یا حسین خونت گواهی بر جلالش میدهد
خود نهاد این نام بر تو نام تو تکرار اوست

ماه محرم آمد و دلها گرفته
دلها ز داغ غربت مولا گرفته
ماه حسین بن علی باز آمد از راه
عالم برای داغ او عزا گرفته
اشک ها در چشم و اندوهی به سـ*ـینه
دلها هوای کربلایش را گرفته
اشکی به پشت پلک هایم جمع گشته
که گویا انس با عاشورا گرفته

خواب برخیز که امروز کسی در خواب نیست
ایـن هـمه تشنه لبی ماهیتش از آب نیست
عـطر خون پر شده بر دامــن هر شـاخه ی گل
باغبان غافل از آن گل که بر او اراب نیست

اسب ها شیهه نمی کشند
آفتاب نمی تابد
دلها نمی تپند
چشمان غمگین " زینب "
دیگر
لبخند برادر را نمی بیند ..

سر به سیـــنه دیدمت وایم چرا؟* تو به سر ماندی و من این سر روا
عشق عاشورا بسر دارم دلا* می زدست ساقی بی سر بخوا
یا حسین جان وای حسین جان یا حسین* سر به سـ*ـینه آمدم سویت بدین

---------------​

​

 

[Diba]

این منم که از عشقش مستم ... دل به آقام حسین بستم
هر کسی که دلی داره ... عشقشو در دل میذاره
ظهر عاشورا شده باز ... اشک میاد از چشم های ناز

به لبهایت بگو چیزی نگویی
نفهمند که چقدر تشنه گلویی
دگر من تشنگی را دوست دارم
اگر که آب یعنی بی عمویی . . .

امــام صابــران بـودم، خمیدم / جدا از شاخه شد یـاس امیدم
چو دست از جسم عباسم جدا شد / سـر خود را به نوک نیزه دیدم

ماه غم آمد و دل های همه شور محرم بگرفت/ از غمکده ی عشق مرا جرعه ی نوشم بگرفت/از ناله ی آن سوز لبان تشنه ی آب/یاد عباس مرا شط فراتم بگرفت.

عالم همه محو گل رخسار حسین است ، ذرات جهان درعجب از کار حسین است . دانی که چرا خانه ی حق گشته سیه پوش ، یعنی که خدای تو عزادار حسین است

شـــــال مــاتَـمِــت آبـرو بـه مـن داد/مــوج پــرچمت دل رو داده بر بـاد
قـــــصه غــــــمت دریــــــای نـــگـاهـم/اســــم اعــظــمـت از لــــبــم نـیـفـتـاد
تــــویی کـه جـلوه تـا بـیکرونه داری/بـین دلای عــاشـق یـه خــونه داری
قـــــــدر تـــــموم عــــــالم دیــــوونـــه داری ...

قيامت بي حسين غوغا ندارد"شفاعت بي حسين معنا ندارد"حسيني باش كه در محشر نگويند"چرا پرونده ات امضاء ندارد

عالم همه قطره و درياست حسين ، خوبان همه بنده و مولاست حسين ، ترسم كه شفاعت كند از قاتل خويش ، از بس كه كَرَم دارد و آقاست حسين

عالم همه محو گل رخسار حسين است ، ذرات جهان درعجب از كار حسين است . داني كه چرا خانه ي حق گشته سيه پوش ، يعني كه خداي تو عزادار حسين است

آبروي حسين به كهكشان مي ارزد ، يك موي حسين بر دو جهان مي ارزد ، گفتم كه بگو بهشت را قيمت چيست ، گفتا كه حسين بيش از آن مي ارزد

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

ماه خون ماه اشك ماه ماتم شد ، بر دل فاطمه داغ عالم شد . فرا رسيدن ماه محرم را به عزادارن راستينش تسليت عرض ميكنم
---------------------
امشب شب عاشورای خسرو خوبان است – از بهر هفتاد و دو تن زهرا پریشان است


جن و ملک زین ماجرا غمگین و نالان است – در هر جا، در هر جا، آوای یا حسین است


امشب حسین بن علی اندر دعا باشد – تا صبح مشغول عبادت با خدا باشد


فردا سر نورانیش بر نیزه ها باشد – در هر جا، در هر جا، آوای یا حسین است


امشب به خیمه اصغر شیرین زبان خواب است – فردا ز سوز تشنگی نالان و بی تاب است


در کربلا از بهر طفلان آب نایاب است – در هر جا، در هر جا، آوای یا حسین است


فردا حسین تشنه لب تنهای تنها می شود – از ظلم جور کوفیان افسرده زهرا می شود


گریان ز هجر اکبرش غمدیده لیلا می شود – در عالم، در عالم فریاد شور و شین است


فردا در این صحرا شود کشته علی اکبر – گردد جدا دست از تن عباس نام آور


باشد حسین بن علی بی مونس و یاور – در هر جا، در هر جا، آوای یا حسین است
------------------------------------------
نهاد پا در فرات، خواست لبی تر کند برای اهل حرم، آب میسر کند


داغ عطش بر لبش هر طرفش دشمنی باز در این مهلکه یاد برادر کند


تشنه لب داده جان بر لب دریای آب خجل از روی او گشته دل آفتاب


دست عباس چون جدا شد محشری در خیمه ها شد
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

[Diba]

علم افتاده و نیست علمدار حسین، یا حسین علم افتاده و نیست دگر یار حسین، یا حسین

یک طرف دست یک طرف مشک دل پر از خون دیده پر اشک

چو آمد از علقمه نوای ادرک اخا بگفت ای برادر زپا فتادم بیا

رسید چون این نوا به گوش اهل حرم ز آب بگذشته و به لب همه این نوا

دل می رود خبر دهد به زهرا که بچه ات فتاده روی صحرا
ببین خزان رسیده نوگلت را بیا نما جراحتش مداوا

حسین تو غریب و تنها خفته حسینت اینجا خفته

منای من زمین کربلا شد تشنه جگر سر از تنم جدا شد

به این شهادتم خدا را رضا شد حماسه ها زخون من به پا شد

ذبیح حق سر از تنش جدا خفته حسین اینجا خفته

ز تیغ کین بریده حنجر من به روی نی نزاره کن سر من
هزار پاره پاره پیکر من به پیش دیده ی دو خواهر من
به قتلگه راه مسیحا خفته حسینت اینجا خفته

رَوی تو چون به سوی شام ویران همره تو قافله ی اسیران
حماسه ساز صحنه ی جهادم گوهر عشق و روح عدل و دادم
میان خون عزیز زهرا حسین اینجا خفته

بيا مادر از حرم بيرون سرو بستانت ميرود ميدان
كفن بنما بر تن قاسم مونس جانت ميرود ميدان

بيا مادر درد دل گويم اين دم آخر با تو از احسان
مكن ديگر بعدم اي مادر گريه و زاري ناله و افغان

------​

​

 

[Diba]

بود يارم اندر اين صحرا اي ستمديده خالق سبحان
زجور چرخ گل مادر از گلستانت ميرود ميدان

امشب به صحرا بی کفن جسم شهیدان است
شام غریبان است

امشب نوای کودکان بر بام کیوان است

شام غریبان است

امشب به دشت کربلا نالان یتیمانند

تا صبح گریانند

طفلان هه منتظر آب بودن اما عباس نیامد.

بی تاب بودن اما عباس نیامد.

حسین را بی آب کشتن

طفلان را بی آب زدن

لعنت به شمر و یزید و معاویه

لعنت لعنت

در کلاس عاشقی عباس غوغا می کند در دل هر عاشقی عباس مأوا می کند

هر کسی خواهد رود در مکتب عشق حسین ثبت نامش را فقط عباس امضاء می کند

ناتوان ترین مردم
امام حسین (ع): ناتوان ترین مردم کسی است که از دعا کردن واماند و بخیل ترین مردم کسی است که از سلام کردن واماند.

رضایت مخلوق
امام حسین (ع): کسانی که رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.

امام حسین (ع): خداوندا، تو آگاهی که آنچه انجام دادیم، نه برای رقابت در کسب جاه و مقام بود و نه برای چیزهاى پوچ و بیهوده دنیا، بلکه برای این بود که نشانههای راه دینت را ارائه دهیم و (مفاسد را) در شهرهای تو اصلاح کنیم تا بندگان مظلوم تو در امنیت و آسایش باشند و به احکام تو عمل کنند.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------​

​

 

[Diba]

علی اصغر(ع) جانم؛ای بزرگ مردکوچک
چه دلیرانه جنگیدی و چه مظلومانه به شهادت رسیدی؛مگر تو از تیر سه شعبه زهرآلود چه میدانستی

کــوفـه خـشـکـسـالــی شــده بــود،خـیـلی وقـت بــود بــاران نــبـاریــده بــود آمــدنــد خــدمـت حـضـرت عــلــی(ع) ایـشـان فــرمــودنــد بـه فـرزنــدم حــسـین بـگـویــیــد بــرایــتــان دعــا کـنـد آمــدنـد خــدمــت امــام حــســیـن(ع)حــضــرت دعا کــردنــد و بــاران بــاریــد ،خـوشـحـال شـدنـد.... گـفـتـنـد"جـبـران مـیـکـنـیـم".... جــبـران کــردنــد آن هــم چــه جـبـرانــی...

الــســلام عـلـیــک یـــا عــطـــشـــان

مُـحــرم ســوز دارد آه دارد؛ مُـحــرم بـر ســرِ نِـی مـاه دارد؛ مُـحــرم حَـرمـلـه و تــیــر دارد؛ مُـحــرم اصـغـر بـی شــیــر دارد؛ مُـحــرم بـی نــهــــایــت مـسـت دارد؛ مُـحــرم ســــاقـــی بـــی دســــــت دارد. . .
" فرا رسیدن ایّامِ حزن انگیز مُحرم بـر شـمـا و تـمـام شـیـعـیـان و دلـسـوخـتـگـان و دوســتداران امـام حـسـیـن- عـلـیـه الـسّـلام- تـسـلـیـت بـاد"

امام حسین علیه السلام فرمودند:«أَلْبَخيلُ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلامِ»

بخيل كسى است كه به سلام كردن بخل ورزد.

امام حسین درباره فلسفه قيامش فرمود: بار خدايا! تو مىدانى كه آنچه از ما اظهار شده براى رقابت در قدرت و دستيابى به كالاى دنيا نيست؛ بلكه هدف ما اين است كه نشانههاى دينت را به جاى خود برگردانيم و بلادت را اصلاح نماييم تا ستمديدگان از بندگانت امنيّت يابند و به واجبات و سنّتها و دستورهاى دينت عمل شود.

امام حسین (ع) فرمود: هركس از روى نافرمانى و معصيتِ خداوند، كارى را انجام دهد، آنچه را آرزو دارد سريع تر از دست مى دهد و به آنچه هراسناك و بيمناك مى باشد مبتلا مى گردد.

امام حسین علیه السلام :«اَلبُکاءُ مِن خَشیةِ اللهِ نَجآةٌ مِنَ النّارِ»
گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است.

امام حسین علیه السلام فرمودند: لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب
جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد.

امام حسین: عقل کامل نمیشود مگر با پیروی از حق

امام حسین: بخشنده ترین مردم کسی است که به آنکه چشم امید به او نبسته بخشش کند

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

​

​

 

[Diba]

اگـر دیــن نــداریــد لـااقــل آزاده بــاشــیــد.

امــام حــســیــن(ع)

آب را گل نکنیم،
شاید از دور علمدار حسین، مشک طفلان بر دوش، زخم و خون بر اندام، می رسد تا که ازین آب روان، پر کند مشک تهی، ببرد جرعه ی آبی برساند به حرم، تا علی اصغر بی شیر رباب، نفسش تازه شود، و بخوابد آرام.
آب را گل نکنیم،
که عزیزان حسین، همگی چشم به راهند که ساقی آید، و به انگشت کرم، گره کور عطش را بگشاید.
آب را گل نکنیم...

به توکل خالق غمت
به توسل اسم اعظمت
وبه حزن این ماه ماتمت
من و زخم دل تو و مرحمت
و بهسرخی رنگ پرچمت
به سیاهیه بیرق غمت
رو سیاهم مرا پاکم کن
یک شبی کربلا خاکم کن
یا حسین (ع)

امام حسين (ع) :
اِنّ اَعفَى النّاسِ مَن عَفا عِندَ قُدرَتِهِ
بخشنده ترين مردم كسى است كه در هنگام قدرت مى بخشد.

امام حسین(ع):
شکرگزاری از نعمت های پیشین نعمت های تازه ای را سبب می شود.

121818
امام حسين (ع):
اَلبُكاءُ مِن خَشيةِ اللهِ نَجآةٌ مِنَ النّارِ ؛
گريه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است.

زائر همیشه بعد نجف...
کربلا رود...
یعنی غدیر...
اذن دخول محرم است...
التماس دعا

الف قامت “اربـاب” که بر میداری
این “رباب” است که میماند و تنهایی او

اسبهایی بودند
که وقتی نعل تازه خوردند
آرزو کردند کاش بمیرند و نتازند...

اسبهایی بودند
که وقتی نعل تازه خوردند
آرزو کردند کاش بمیرند و نتازند...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
​

​