اکرانهای نوروزی، چند سالی است که محل حرف و حدیثهایی زیادی بین فیلمسازان و پخشکنندگان شده است. اکرانهای نوروزی بهترین فصل نمایش فیلمهای سینمای ایران است و طبیعی است که خیلی از فیلمسازان و پخشکنندگان علاقهمند باشند در این فصل فیلمهای خود را اکران کنند، اما امسال اولین حاشیهای که شکل گرفت در مورد خبری بود که در فضای مجازی از قول ابراهیم داروغهزاده یکی از اعضای شورای اکران و دبیر سیوهفتمین جشنواره فیلم فجر مطرح شد.
برخی از رسانهها به نقل از داروغهزاده گفتند که اکران نوروزی امسال به فیلمهایی میرسد که فرم جشنواره سیوهفتم فیلم فجر را پرکرده باشند. این خبر و اظهارنظر با مخالفت و انتقادهای تند برخی فیلمسازان همراه شد.
حامد محمدی، کارگردان فیلم «چهار انگشت» که فیلمش زیر تیغ تیز این تصمیم قرار میگرفت، طی یادداشتی تند نوشت: «توجیه آقایان مدیران که یکباره و خیلی بامزه خوابنما شدهاند و قاعده ٢٠ ساله سینما را یک شبه تغییر دادهاند، این است که شرط اکران نوروزی فقط پرکردن فرم جشنواره فجر است و حالا اگر فیلم به جشنواره نرسیده یا رد شده مسالهای ندارد. این در حالی است که چنین قانونی در ٢٠ سال اخیر وجود نداشته است. مدیران ارشاد مدام یادشان میرود که سینمای ایران کم مساله ندارد و با این تصمیمهای ناگهانی که برای سینما میگیرند، فقط خودشان را خسته و مسخره میکنند. به نظر میرسد توقیفهای نامحترمانه و سلیقهای وزارت ارشاد کم بود که حالا توقیفهای محترمانه فیلمها هم دارد به عملکرد مدیران مدعی اضافه میشود.» شاید این نمونه واکنشها و البته لابیهای پشت پرده باعث شد که داروغهزاده، اعلام کند منظور اصلیاش این بوده که فیلمهای جشنوارهای اولویت بیشتری برای اکران نوروزی دارد و اضافه کرد که هیچگاه چنین نظری مبنیبر شرکت داده نشدن فیلمهای غیرجشنوارهای نداشته است. در صورتی که امسال تنها دو فیلم از مجموعه حاضر در جشنواره فجر برای اکران انتخاب شدهاند.
یکی دیگر از حاشیههای اکران امسال مربوط میشود به مشکل حوزه هنری با وزارت ارشاد برای گرفتن مجوز و پخش فیلم «دیدن این فیلم جرم است» که درنهایت حوزه هنری موفق به دریافت پروانه نمایش برای اکران نوروز نشد. در ادامه همین حواشی تاریخ اکران نوروزی هم عقب افتاد و برخلاف سال گذشته که اکرانهای نوروزی از بیستوسوم اسفندماه آغاز شد، امسال از تاریخ بیستوپنجم اسفند ماه آغاز میشود. سرگروههای اکران نوروزی هم به این ترتیب مشخص شدند: «متری شیشونیم» در گروه سینمایی آستارا، «غلامرضا تختی» در گروه سینمایی استقلال، «پیشونی سفید ۳» در گروه سینمایی فرهنگ، «زندانیها» در گروه سینمایی آزادی، «چهار انگشت» در گروه سینمایی زندگی، «رحمان ۱۴۰۰» در گروه سینمایی ایران و «ژن خوک» در گروه سینمایی باغ کتاب برای اکران حاضر شدهاند.
غلامرضا تختی بهرام توکلی که تابستان امسال با کارگردانی فیلم «تنگه ابوقریب» به سینماها آمده بود، نوروز امسال قرار است فیلمی را در معرض نمایش عموم قرار دهد که تاریخ زندگی جهان پهلوان تختی را بازخوانی میکند. در این فیلم سرگذشت غلامرضا تختی در سه دوره کودکی، نوجوانی و بزرگسالی تصویر شده است. روایت پایان فیلم تختی همیشه برای هر فیلمسازی دشوار خواهد بود، اما بهرام توکلی تکلیفش را با انتهای فیلم مشخص کرده است و اینکه حکومت و همه آدمهایی که همقدش نبودن او را قبل از خودکشی کشته بودند. البته این نوع نگاه توکلی به پایان زندگی تختی و فضایی که از یک قهرمان ملی در این فیلم تصویر شده بود در روزهای رونمایی در جشنواره فیلم فجر هم با انتقادهای زیادی همراه بود.
ضمن اینکه اظهارات جنجالی اخیر جمشید مشایخی، بازیگر پیشکسوت سینمای ایران در مورد مرگ تختی، بار دیگر نوع جدیدی از حرف و جدلها بر سر بازخوانی دوران زندگی تختی را شکل داد. جمشید مشایخی در یک برنامه تلویزیونی گفته بود: «تختی زنی داشت که در طبقه زندگی او نبود، تختی اگر با او زندگی میکرد دیگر تختی نبود، اگر طلاقش میداد هم تختی نبود، اما اگر خودش را میکشت تختی بود.» با تمام این حرف و حدیثها، فیلم سینمایی «غلامرضا تختی» بعد از سالها بار دیگر قامت یک اسطوره را به پردههای سینما بازگردانده است.
برخی از رسانهها به نقل از داروغهزاده گفتند که اکران نوروزی امسال به فیلمهایی میرسد که فرم جشنواره سیوهفتم فیلم فجر را پرکرده باشند. این خبر و اظهارنظر با مخالفت و انتقادهای تند برخی فیلمسازان همراه شد.
حامد محمدی، کارگردان فیلم «چهار انگشت» که فیلمش زیر تیغ تیز این تصمیم قرار میگرفت، طی یادداشتی تند نوشت: «توجیه آقایان مدیران که یکباره و خیلی بامزه خوابنما شدهاند و قاعده ٢٠ ساله سینما را یک شبه تغییر دادهاند، این است که شرط اکران نوروزی فقط پرکردن فرم جشنواره فجر است و حالا اگر فیلم به جشنواره نرسیده یا رد شده مسالهای ندارد. این در حالی است که چنین قانونی در ٢٠ سال اخیر وجود نداشته است. مدیران ارشاد مدام یادشان میرود که سینمای ایران کم مساله ندارد و با این تصمیمهای ناگهانی که برای سینما میگیرند، فقط خودشان را خسته و مسخره میکنند. به نظر میرسد توقیفهای نامحترمانه و سلیقهای وزارت ارشاد کم بود که حالا توقیفهای محترمانه فیلمها هم دارد به عملکرد مدیران مدعی اضافه میشود.» شاید این نمونه واکنشها و البته لابیهای پشت پرده باعث شد که داروغهزاده، اعلام کند منظور اصلیاش این بوده که فیلمهای جشنوارهای اولویت بیشتری برای اکران نوروزی دارد و اضافه کرد که هیچگاه چنین نظری مبنیبر شرکت داده نشدن فیلمهای غیرجشنوارهای نداشته است. در صورتی که امسال تنها دو فیلم از مجموعه حاضر در جشنواره فجر برای اکران انتخاب شدهاند.
یکی دیگر از حاشیههای اکران امسال مربوط میشود به مشکل حوزه هنری با وزارت ارشاد برای گرفتن مجوز و پخش فیلم «دیدن این فیلم جرم است» که درنهایت حوزه هنری موفق به دریافت پروانه نمایش برای اکران نوروز نشد. در ادامه همین حواشی تاریخ اکران نوروزی هم عقب افتاد و برخلاف سال گذشته که اکرانهای نوروزی از بیستوسوم اسفندماه آغاز شد، امسال از تاریخ بیستوپنجم اسفند ماه آغاز میشود. سرگروههای اکران نوروزی هم به این ترتیب مشخص شدند: «متری شیشونیم» در گروه سینمایی آستارا، «غلامرضا تختی» در گروه سینمایی استقلال، «پیشونی سفید ۳» در گروه سینمایی فرهنگ، «زندانیها» در گروه سینمایی آزادی، «چهار انگشت» در گروه سینمایی زندگی، «رحمان ۱۴۰۰» در گروه سینمایی ایران و «ژن خوک» در گروه سینمایی باغ کتاب برای اکران حاضر شدهاند.
غلامرضا تختی بهرام توکلی که تابستان امسال با کارگردانی فیلم «تنگه ابوقریب» به سینماها آمده بود، نوروز امسال قرار است فیلمی را در معرض نمایش عموم قرار دهد که تاریخ زندگی جهان پهلوان تختی را بازخوانی میکند. در این فیلم سرگذشت غلامرضا تختی در سه دوره کودکی، نوجوانی و بزرگسالی تصویر شده است. روایت پایان فیلم تختی همیشه برای هر فیلمسازی دشوار خواهد بود، اما بهرام توکلی تکلیفش را با انتهای فیلم مشخص کرده است و اینکه حکومت و همه آدمهایی که همقدش نبودن او را قبل از خودکشی کشته بودند. البته این نوع نگاه توکلی به پایان زندگی تختی و فضایی که از یک قهرمان ملی در این فیلم تصویر شده بود در روزهای رونمایی در جشنواره فیلم فجر هم با انتقادهای زیادی همراه بود.
ضمن اینکه اظهارات جنجالی اخیر جمشید مشایخی، بازیگر پیشکسوت سینمای ایران در مورد مرگ تختی، بار دیگر نوع جدیدی از حرف و جدلها بر سر بازخوانی دوران زندگی تختی را شکل داد. جمشید مشایخی در یک برنامه تلویزیونی گفته بود: «تختی زنی داشت که در طبقه زندگی او نبود، تختی اگر با او زندگی میکرد دیگر تختی نبود، اگر طلاقش میداد هم تختی نبود، اما اگر خودش را میکشت تختی بود.» با تمام این حرف و حدیثها، فیلم سینمایی «غلامرضا تختی» بعد از سالها بار دیگر قامت یک اسطوره را به پردههای سینما بازگردانده است.
دانلود رمان و کتاب های جدید