nadiya_m
مدیر بازنشسته
اینترپل، سازمانی بین‌المللی است که برای مبارزه با مجرمان بین‌المللی و برقرار کردن امنیت عمومی کشورهای عضو به وجود آمده است.[۱] اینترپل نام کوتاه سازمان بین‌المللی پلیس جنایی (به انگلیسی: International Criminal Police Organization) است که در سال ۱۹۲۳ م در وین پایتخت اتریش ایجاد شد. هدف اصلی این سازمان، همکاری بین پلیس کشورهای عضو و هماهنگ کردن مراجع قضایی این کشورها برای مبارزه با مجرمان و جرم‌های بین‌المللی است.[۲] مقر این سازمان اکنون در شهر لیون فرانسه است.[۳]
تاریخچه
در سال ۱۹۱۴ م آلبرت اول شاهزادهٔ موناکو اجلاسی ترتیب داد که طی آن، سران پلیس، قاضیان و حقوق‌دان‌های ۲۴ کشور در موناکو، طرح تشکیل سازمان بین‌المللی پلیس جنایی را تصویب کردند.[۴] اما با شروع جنگ جهانی اول، این طرح متوقف شد. پس از پایان جنگ، در پاییز ۱۹۱۹ م روسای پلیس هفت کشور اتریش، آلمان، فرانسه، دانمارک، مصر، مجارستان و یونان در وین و برای پیگیری مصوبات اجلاس موناکو گرد هم آمدند و سرانجام این سازمان در ۱۹۲۳ م تشکیل و وین به عنوان مرکز دبیرخانهٔ این سازمان تعیین شد. از آن پس تا سال ۱۹۲۸ م پلیس ۳۴ کشور به این سازمان پیوستند.[۵]
با شروع جنگ جهانی دوم، فعالیت‌های این سازمان متوقف شد. پس از جنگ و با افزایش آمار جرم و برهم خوردن نظم کشورها، در سال ۱۹۴۶ م اجلاسی با شرکت ۱۹ کشور در بروکسل، پایتخت بلژیک برگزار شد. در بیست و پنجمین جلسهٔ مجمع عمومی که در وین و در سال ۱۹۵۶ م برگزار شد، اساسنامه و مقررات سازمان پلیس بین‌الملل به تصویب رسید. طبق این اساسنامه، سازمان از هرگونه دخالت در امور سیـاس*ـی، مذهبی، نظامی و نژادی منع شده است. مقر سازمان تا ۱۹۸۹ م شهر پاریس بود و پس از آن به شهر لیون فرانسه منتقل شد.[۶]
زبان‌های رسمی
زبان‌های رسمی سازمان، از ابتدا، زبان انگلیسی، زبان فرانسوی و زبان اسپانیولی بوده است. در سال ۱۹۸۹ م، با درخواست کشور کویت، زبان عربی نیز به مجموعه زبان‌های رسمی این سازمان افزوده شد. علت این‌کار، افزایش عضویت کشورهای عربی‌زبان در این سازمان ذکر شده است.[۷]
وظایف
ایترپل سرمایه‌ای بالغ بر ۵۹ میلیون دلار آمریکا دارد[نیازمند منبع] که از طریق کمکهای کشورهای عضو تهیه شده است. سهم آمریکا در این میان ۵.۵ میلیون دلار است.[نیازمند منبع] تمرکز اصلی اینترپل بر امنیت عمومی، تروریسم، جنایات سازمان یافته، جنایات جنگی، پولشویی، جرائم کامپیوتری، جرائم مالکیت معنوی، قاچاق اسلحه و مواد مخـ ـدر است. مهم‌ترین وظایف این سازمان به شرح زیر است:
• انجام کلیهٔ امور پلیسی در سطح دنیا
• تهیه بانک اطلاعاتی از اطلاعات واصله از کشورهای عضو در زمینه‌های مختلف از جمله سیاههٔ مجرمین بین‌المللی، اتومبیل‌های مسروقه، اموال فرهنگی مسروقه، شگرد مجرمین و غیره
• برگزاری سمینارها و کنفرانس‌های بین‌المللی در زمینه‌های فنی و تخصصی پلیسی
• تدوین و صدور بولتن‌های تخصصی در زمینهٔ جرائم بین‌المللی
• ایجاد ارتباط و هماهنگی با مراجع قضایی کشورها در رابـ ـطه با مجرمین متواری از کشوری به کشور دیگر
• استرداد مجرمین
• پیشگیری و کشف سرقت‌ها نظیر سرقت اتومبیل، آثار هنری، بانک، سرقت مسلحانه و غیره
• مبارزه با مواد مخـ ـدر (کشت، تولید، قاچاق، ترافیک و مسیرهای ترانزیت)
• کشف موارد جعل مدارک هویت (گذرنامه، روادید و سایر مدارک)
• کشف جعل اسکناس
• اقدام برای یافتن گمشدگان بین‌المللی
• شناسایی اجساد کشف شده
• تعقیب بین‌المللی
• ردیابی و شناسایی افراد مورد تقاضا
• ایجاد ارتباط سریع و آنی با کشورهای عضو
• فراهم ساختن امکان مسافرت افسران تحقیق در پرونده‌های تحت پیگرد به کشوری که متهم یا متهمان به آنجا متواری شده‌اند.
• هر چیزی که مورد مراجعهٔ مراجع انتظامی داخلی کشورها قرار می‌گیرد، در صورتی که به خارج از کشور مربوط باشد.[۸]
تشکیلات
اینترپل دارای شش نهاد است که عبارتند از: مجمع عمومی، کمیتهٔ اجرایی، دبیرخانهٔ مرکزی، دفترهای ملی مرکزی، هسته‌ٔ مشاوران و کمیسیون بررسی پرونده‌های اینترپل.
مجمع عمومی
عالی‌ترین نهاد اینترپل، مجمع عمومی است. این مجمع هر سال در یکی از کشورهای عضو تشکیل می‌شود. برخی از وظایف این نهاد عبارتند از: اجرای اساسنامه، تصویب برنامه‌های سالانه و یافتن روش‌های مناسب برای رسیدن به اهداف سازمان.
روسای مجمامع عمومی
رئیس مجمع عمومی کشور سال‌های فعالیت
اسکار درسلر
اتریش
(۱۹۲۳ تا ۱۹۴۶ م)
لوئیس داکلوکس
فرانسه
(۱۹۴۶ تا ۱۹۵۱ م)
مارسل سیکات
فرانسه
(۱۹۵۱ تا ۱۹۶۳ م)
ژان نیپوت
فرانسه
(۱۹۶۳ تا ۱۹۷۸ م)
آندره باسارد
فرانسه
(۱۹۷۸ تا ۱۹۸۵ م)
ریموند کندال
انگلستان
(۱۹۸۵ تا ۲۰۰۰ م)
رونالد نوبل
آمریکا
(سال ۲۰۰۰ م تاکنون)
کمیته اجرایی
این کمیته از رئیس سازمان، دو معاون او و پانزده نفر عضو تشکیل شده است. برخی از وظایف آن عبارتند از: تهیهٔ برنامه و دستور کار مجمع عمومی، نظارت بر کار دبیرخانه و پیش‌بینی بودجه و مخارج سازمان. این نهاد موظف است حداقل سالی یک بار تشکیل جلسه بدهد.
دبیرخانه مرکزی
از تشکیلات دائمی سازمان است که ریاست آن بر عهدهٔ دبیرکل سازمان است. اجرای برنامه‌های تصویب شده در مجمع عمومی و کمیتهٔ اجرایی و اعلام مهم‌ترین جرم‌های بین‌المللی و آمار آن، از وظایف این نهاد است. نتایج اجلاس پلیس بین‌الملل، ریشه‌یابی و تحقیق در مورد جرم‌ها در نشریه‌های گوناگون این نهاد منتشر و برای اعضا ارسال می‌شود.
دفتر ملی مرکزی
در هریک از کشورهای عضو نهادی با این نام تاسیس می‌شود. این نهاد از یک سو با دبیرخانهٔ مرکزی و مراکز منظقه‌ای در ارتباط است و از سوی دیگر با دفاتر ملی مرکزی دیگر کشورها مربوط است. مکاتبه‌های اولیه برای جستجوی متهم یا مجرم فراری، تعیین هویت او، ردیابی، شناسایی، دستگیری و استرداد مجرمان به کشور محل وقوع جرم، بر عهدهٔ این نها است.
هسته مشاوران
این هسته متشکل از گروهی از اساتید دانشگاه و متخصصان رشته‌های مختلف است که از سوی کمیتهٔ اجرایی برای مدت سه سال انتخاب می‌شوند. وظیفهٔ این مشاوران، کمک به اینترپل در حل مسائل تخصصی و علمی است.
کمیسیون بررسی پرونده‌های اینترپل
این کمیسیون، یکی از بخش‌های مستقل سازمان است که سه وظیفهٔ زیر را بر عهده دارد: ۱. بررسی وضعیت پردازش اطلاعات شخصی و مطابقت آن با قوانین و مقررات سازمان ۲. دادن مشاوره به اینترپل در مورد پروژه‌های سازمان، عملیات‌ها و هر مشکلی که دربارهٔ وضعیت اطلاعات شخصی افراد وجود داشته باشد ۳. پردازش درخواست‌های مربوط به پرونده‌های موجود در اینترپل.[۹]
اعلامیه‌های بین‌المللی
این اعلامیه‌ها، بخش‌نامه‌هایی بین‌المللی هستند که توسط دفاتر ملی مرکزی در کشورهای مختلف تهیه شده و به دبیرخانه مرکزی فرستاده می‌شود. دبیرخانهٔ مرکزی این مستندات را برای تمامی کشورهای عضو می‌فرستد. این اعلامیه‌ها شامل اطلاعات جامعی در مورد تبهکاران و مجرمین بین‌المللی با ذکر مشخصات هویتی، شگردهای کار، عکس و آثار انگشتان است و به کشورهای عضو کمک می‌کند تا ورود و خروج این مجرمان را کنترل کنند. کلیه اعلان‌های اینترپل به چهار زبان رسمی سازمان منتشر می‌شود و حاوی مشخصات هویتی فرد تحت پیگرد، اطلاعات راجع به جوانب قضایی جرم ارتکابی و اقداماتی که از سوی ادارهٔ اینترپل یا نیروی پلیس کشوری که فرد تحت پیگرد در آنجا پیدا می‌شود، باید انجام گیرد، است. این اعلامیه‌ها بسته به حساسیت محتوایی و موضوع، به چند دستهٔ زیر تقسیم می‌شوند:
اعلان آبی
اعلان آبی (به انگلیسی: Blue Notice) یا استعلام[۱۰] در زمانی صادر می‌شود که فردی تحت نظر پلیس یک کشور باشد و این کشور بخواهد اطلاعات بیشتری راجع به او به دست آورد. در این صورت می‌تواند از دیگر کشورهای عضو و دبیرخانهٔ مرکزی درخواست کند هرگونه اطلاعات جنایی در خصوص فرد مورد نظر در اختیار دارند، ارسال کنند. دریافت این اطلاعات می‌تواند به پلیس کشور مربوطه کمک کند تا ارزیابی کاملی در این خصوص به عمل آورده، امکان ارتکاب جرم توسط فرد را پیش‌بینی و از وقوع جرم پیشگیری کند.
اعلان سبز
اعلان سبز (به انگلیسی: Green Notice) یا هشدار.[۱۱] برای این‌که پلیس کشورهای عضو از وضعیت یک فرد مجرم که محکومیت خود را گذرانده اما ممکن است دوباره در کشورهای دیگر مبادرت به ارتکاب جرم کند، مطلع شوند، معمولاً ادارات اینترپل کشورهای عضو از طریق دبیرخانهٔ کل و با صدور اعلان سبز، نوع ارتکاب جرم، شگرد کار و دیگر اطلاعات لازم در خصوص چنین فردی را به اطلاع همتایان خود می‌رسانند. این افراد ممکن است در چندین کشور مشغول انجام فعالیت‌های جنایی باشند، لذا مبنای صدور این اعلان‌ها، هشدار به کشورهای عضو و امکان بالقوهٔ ارتکاب جرم است.
اعلان زرد
اعلان زرد (به انگلیسی: Yellow Notice) یا اعلان برای گمشدگان[۱۲] در خصوص افرادی صادر می‌شود که از محل معمولی خود گم شده و هیچ‌گونه اثری از آنها نیست. بنابراین اینترپل از این طریق می‌تواند به خانوادهای مفقودان کمک زیادی کند. مشخصات دقیق و عکس گمشدگان توسط اینترپل کشور عضو به دبیرخانهٔ مرکزی ارسال و پس از آن، مرجع اخیر با صدور اعلان گمشدگان، مراتب را به کلیه کشورهای عضو اعلام می‌کند.
اعلان مشکی
اعلان مشکی (به انگلیسی: Black Notice) یا اعلان برای اجساد گمشده[۱۳] برای زمانی است که پلیس کشوری که این اجساد در آنجا پیدا شده، از طریق ادارهٔ اینترپل مربوطه از دبیرخانهٔ مرکزی می‌خواهد در این خصوص اقدام بررسی کند. خانواده‌هایی که از نزدیکان خود مدت‌ها بی‌خبر هستند و به دلایل مختلف به کشورهای دیگر مسافرت کرده‌اند، می‌توانند با مراجعه به آرشیو و با ملاحظهٔ عکس‌ها و مشخصات اجساد شناسایی نشده، آنها را شناسایی کنند.
اعلان قرمز
اعلان قرمز (به انگلیسی: Red Notice) یا اعلان برای افراد تحت پیگرد.[۱۴] با این اعلان می‌توان افرادی را که مرتکب جرم می‌شوند و به کشور یا کشورهای دیگر می‌گریزند را تحت پیگرد بین‌المللی قرار داد. در اعلان قرمز تصریح می‌شود که ادارهٔ اینترپل کشوری که فرد تحت پیگرد در آنجا پیدا شود، باید بلافاصله ادارهٔ اینترپل کشور درخواست کننده و دبیرخانه مرکزی را مطلع کند. از نظر کشورهایی که اعلان قرمز را به موجب نظام قضایی‌شان به رسمیت شناخته‌اند، اعلان قرمز به منزلهٔ درخواست دستگیری موقت است. لذا اعلان قرمز از این جهت مبنیی حقوقی دستگیری فرد تحت پیگرد را تشکیل می‌دهد. به همین دلیل، در اعلان قرمز تأکید می‌شود کشور درخواست کننده، از چه کشورهایی درخواست استرداد متهم را می‌کند.[۱۵]
کشورهای عضو
این پلیس هم اکنون (سال ۲۰۰۷) دارای ۱۸۶ عضو (عضو مستقل) است. برخی از این اعضا عبارتند از:
افغانستان
آلبانی
الجزایر
آندورا
آنگولا
آرژانتین
ارمنستان
آروبا
استرالیا
اتریش
آذربایجان
باهاما
بحرین
بنگلادش
بلاروس
بلژیک
بنین
بوتان (کشور)
بولیوی
بوسنی و هرزگوین
بوتسوانا
برزیل
برونئی
بلغارستان
بورکینافاسو
بروندی
کامبوج
کامرون
کانادا
کیپ ورد
جمهوری آفریقای مرکزی
چاد
شیلی
چین
کلمبیا
کومور
جمهوری کنگو
جمهوری دموکراتیک کنگو
کرواسی
کوبا
کنیا
قبرس
جمهوری چک
دانمارک
جیبوتی
دومینیکا
جمهوری دومینیکن
تیمور شرقی
اکوادور
مصر
السالوادور
گینه استوایی
اریتره
استونی
اتیوپی
فیجی
فنلاند
فرانسه
گابون
گامبیا
گرجستان
آلمان
غنا
یونان
گوآتمالا
گینه
گینه بیسائو
گویان
هائیتی
هندوراس
مجارستان
ایسلند
هند
اندونزی
ایران
عراق
جمهوری ایرلند
اسرائیل
ایتالیا
جامائیکا
ژاپن
اردن
لتونی
لبنان
لسوتو
لیبریا
لیبی
لیتوانی
لوکزامبورگ
ماداگاسکار
مالاوی
مالزی
مالدیو
مالی
مالت
موریتانی
مکزیک
مولداوی
مغولستان
مونته‌نگرو
مراکش
موزامبیک
برمه
نامیبیا
نپال
هلند
آنتیل هلند
زلاندنو
نیکاراگوئه
نیجر
نیجریه
نروژ
عمان
پاکستان
پاناما
پاراگوئه
پرو
فیلیپین
لهستان
پرتغال
قطر
رومانی
قزاقستان
روسیه
ساموآ
عربستان سعودی
سنگال
صربستان
سیشل
سنگاپور
اسلواکی
اسلوونی
سومالی
آفریقای جنوبی
کره جنوبی
کویت
قرقیزستان
لائوس
اسپانیا
سری‌لانکا
سوئد
سوئیس
سوریه
تاجیکستان
تانزانیا
تایلند
توگو
ترینیداد و توباگو
تونس
ترکیه
ترکمنستان
اوگاندا
اوکراین
امارات متحده عربی
بریتانیا
ایالات متحده
اروگوئه
ازبکستان
واتیکان
ونزوئلا
ویتنام
یمن
زامبیا
زیمباوه
اینترپل فقط به کشورهای عضو سرویس می‌دهد.
کشورهای غیر عضو
لیست کشورهای غیر عضو تا سال ۲۰۰۷ عبارت‌اند از:
• کره شمالی
• کیریباتی
• ایالت‌های فدرال میکرونزی
• پالائو
• ساموآ
• جزایر سلیمان
• چین تایپه (تایوان)
• تووالو
• وانوآتو
• واتیکان
پلیس بین‌الملل در ایران
ایران در سال ۱۳۰۱ (۱۹۲۳ م) به عضویت پلیس بین‌الملل درآمد و دفتر این سازمان در تهران تاسیس شد. دفتر ملی مرکزی ایران از سال ۱۳۰۴ فعالیت عملی خود را آغاز کرد. سی و هفتمین اجلاس این سازمان در سال ۱۳۴۷ در تهران برگزار شد. دفتر ملی مرکزی که در ابتدا یکی از بخش‌های شهربانی کل کشور بود، از سال ۱۳۳۵ یکی از بخش‌های ادارهٔ تشخیص هویت شد. پس از پیروزی انقلاب و با ادغام شهربانی و ژاندارمری و کمیته انقلاب، این دفتر به ادارهٔ کل تبدیل شد و زیر نظر معاونت تحقیقات و کشف جرائم نیروی انتظامی قرار گرفت. از مرداد ماه سال ۱۳۷۷ این دفتر با دستور مسئول وقت ناجا، از تابعیت معاونت تحقیقات و کشف جرائم ناجا، به یک ادارهٔ کل مستقل با چهار اداره و چهار دایرهٔ مستقل، تبدیل شد. در حال حاضر اینترپل تهران تنها کانال ارتباطی مراجع انتظامی و قضایی داخل کشور با خارج از کشور است.[۱۶]
یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های دفتر پلیس بین‌الملل ایران، مبارزه با مواد مخـ ـدر بوده است. به سبب اهمییت این موضوع، هر چند سال یکبار، اجلاسی از سوی واحد مبارزه با قاچاق مواد مخـ ـدر پلیس بین‌الملل در یکی از کشورهای عضو برگزار می‌شود. شانزدهمین اجلاس سازمان پلیس بین‌الملل در سال ۱۳۷۳، و با شرکت ۴۳ کشور و ۱۱ سازمان بین‌المللی، در تهران برگزار شد و طی آن، عالی‌ترین نشان پلیس بین‌المللی، برای عملکرد موفق ایران در مبارزه با مواد مخـ ـدر، به ایران اهدا شد.[۱۷]
پانویس‌ها
1. ↑ فرهنگنامهٔ کودکان و نوجوانان، ص ۱۱۳
2. ↑ همان
3. ↑ همان
4. ↑ فرهنگنامه کودکان و نوجوانان، ص ۱۱۴
5. ↑ همان
6. ↑ همان
7. ↑ فرهنگنامه کودکان و نوجوانان، ص ۱۱۳
8. ↑ پایگاه اطلاع‌رسانی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
9. ↑ فرهنگنامه کودکان و نوجوانان، ص
آشنايي با سازمان اينترپل و اداره كل پليس بين الملل ناجا
سازمان بين المللي پليس جنايي (اينترپل) در سال 1923 ميلادي ( 1302 ه. ش. ) طي اجلاسي كه در كشور اتريش با حضور رؤساي پليس هفت كشور برگزار شد، با عنوان «كميسيون بين‌المللي پليس جنايي» پايه‌گذاري و مقر آن شهر وين تعيين شد. هدف از تشكيل اين كميسيون ايجاد يك سيستم كنترل و مقابله بين‌المللي با جرايم و تأسيس مركزي براي مبادله اطلاعات و اخبار بين پليس كشورهاي مختلف بود.
اين كميسيون تا وقوع جنگ جهاني دوم فعاليت خود را گسترش داد. بعد از جنگ جهاني دوم و در سال 1946 اجلاسي در بروكسل (بلژيك) براي تجديد فعاليت و تعيين مفهوم كلي همكاري‌هاي پليس بين‌الملل برگزار گرديد و طي آن مقررات و قوانين جديدي تصويب شد. در اين اجلاس « اينترپل» به عنوان نام اختصاري اداره مركزي انتخاب شد و به تدريج كشورهاي بيشتري به عضويت اين كميسيون درآمدند. سپس در سال 1956 اساسنامه اصلاح شد و نام «كميسيون بين‌المللي پليس جنايي» به «سازمان بين‌المللي پليس جنايي» جنايي تغيير يافت.
با عنايت به اينكه شكل‌گيري اين سازمان حاصل تحول و گسترش روابط كشورها با يكديگر و كشيده شدن مسايل و موارد مختلف داخلي كشورها به آن سوي مرزها و بين‌المللي شدن آنهاست، لذا اين سازمان با توجه به اصل حاكميت ملت‌ها و عدم مداخله در مسايل سياسي، مذهبي، نژادي و نظامي تشكيل شده است.
مقر مركزي سازمان اينترپل در حال حاضر در شهر ليون فرانسه مي باشد و تا سال 2010 تعداد 188 كشور عضو اين سازمان هستند.
زبان‌هاي رسمي سازمان اينترپل عبارتند از: اسپانيولي، انگليسي، عربي و فرانسه.
اين سازمان داراي اساسنامه‌اي 50 ماده‌اي است كه بيانگر اهداف، وظايف و ساختار سازمان آن است.
دبير كل سازمان اينترپل آقاي رونالد نوبل از كشور آمريكا (از سال 2000 تاكنون) و رياست سازمان بر عهده آقاي خو بون هوي از كشور سنگاپور (از سال 2009 تاكنون) مي باشد.
ساختار اينترپل:
اركان تشكيل دهنده سازمان بين‌المللي پليس جنايي عبارتند از:
1- مجمع عمومي 2 - كميته اجرايي 3- دبيرخانه كل 4- اينترپل كشورها 5- مشاورين
اهم مأموريت‌هاي سازمان اينترپل:
1. پيگيري كليه امور پليسي در سطح دنيا
2. .ايجاد بانك اطلاعاتي از اطلاعات واصله از كشورهاي عضو در زمينه‌هاي مختلف از جمله سياهه مجرمين بين‌المللي، اتومبيل‌هاي مسروقه، اموال فرهنگي مسروقه و ... به منظور بهره‌برداري كشورهاي عضو
3. برگزاري سمينارها و كنفرانس‌هاي بين‌المللي در زمينه‌هاي فني و تخصصي پليسي
4. تدوين و انتشار بولتن‌هاي تخصصي در زمينه جرايم بين‌المللي
5. . همكاري با كشورها در زمينه مبارزه با جرايم سازمان يافته بين المللي نظير قاچاق مواد مخـ ـدر، قاچاق انسان، پولشويي، تروريسم، جرايم رايانه اي، جرايم زيست محيطي و...
6. .مدرن‌سازي منطقه‌اي و ايجاد شبكه‌هاي ارتباط رايانه اي با ادارات اينترپل كشورهاي عضو
7. .تبادل اطلاعات علمي‌و تكنولوژي در زمينه‌هاي مختلف پليسي و كشف علمي‌جرايم
8. صدور اعلان هاي بين المللي بنا به درخواست كشورهاي عضو
بخشنامه‌هاي بين‌المللي :
اين بخشنامه‌ها بنا به درخواست اينترپل كشورهاي عضو صادر و براي تمامي اعضا ارسال مي‌شوند و حاوي اطلاعات جامعي در مورد تبهكاران و مجرمين بين‌المللي با ذكر مشخصات هويتي، شگردهاي كار، عكس و آثار انگشتان و ... است كه اين امر به كشورهاي عضو اينترپل كمك مي‌كند تا بتوانند با هماهنگي مراجع داخلي، ورود و خروج مجرمين را به كشور كنترل نمايند.
اين اعلاميه‌ها به انواع مختلفي تقسيم شده‌اند.
1: اعلان آبي (استعلام)
اين اعلان براي كسب اطلاعات و سوابق جنايي متهم در ديگر كشورها صادر و هدف از صدور آن يافتن ردپايي جنايي از اعمال متهم در ساير نقاط جهان است.
2: اعلان سبز (هشدار)
اين اعلان مربوط به اطلاعات هويتي اشخاص سابقه دار است و هدف از انتشار آن اعلام هشدار و معرفي برخي از جنايتكاران خطرناك به ديگر كشورها جهت اتخاذ تدابير لازم براي پيشگيري از ارتكاب احتمالي اعمال خلاف توسط چنين افرادي است.
3: اعلان زرد (گمشدگان)
اين اعلان در خصوص افراد گمشده در سطح بين المللي به منظور رديابي و شناسايي آنها صادر مي شود.
4: اعلان مشكي (اجساد شناسايي نشده)
اين اعلان مربوط به اجساد مجهول الهويه بوده و شامل خصوصيات و جزييات اجسادي است كه در برخي كشورها پيدا شده و در حوزه كشور مذكور قابل شناسايي نمي باشد.
5: اعلان قرمز (تحت پيگرد)
اين اعلان در خصوص متهمين تحت تعقيب در سطح بين المللي صادر مي شود و طي آن از كشورها درخواست بازداشت متهم را به منظور استرداد ارايه مي نمايند. اين اعلان داراي مشخصات هويتي و اطلاعات قضايي است.
6 – اعلان نارنجي ( هشدار)
براي آگاهسازي مؤسسات پليسي و عمومي و ساير سازمان هاي بين المللي مرتبط، نسبت به تهديدات بالقوه ناشي از سلاح هاي مخفي و بمب هايي كه به صورت
بسته هاي پستي ارسال مي شوند و ساير اشياء و مواد خطرناك به كار مي رود.
* بخشنامه هاي بين‌المللي در مورد اشياء و اموال فرهنگي مسروقه:
اين بخشنامه براي شناسايي و كشف عتيقه‌جات، ميراث فرهنگي كشورها، تابلوهاي با ارزش نقاشي و … كه از يك كشور به سرقت مي رود، صادر و به درخواست كشورهاي عضو توسط دبيرخانه مركزي انتشار مي‌يابند.
پايگاه هاي اطلاعاتي اينترپل
اينترپل امكان دسترسي فوري و مستقيم به حجم وسيع اطلاعات جنايي از طريق پايگاه هاي اطلاعاتي مختلف را براي كليه كشورهاي عضو مهيا مي سازد. اين امر جامعه پليس جهاني را قادر مي سازد تا به بسياري از اطلاعات دسترسي يابند و بدين ترتيب باعث تسهيل در امر تحقيقات و همچنين تقويت همكاري هاي بين المللي پليسي شوند. دسترسي به اين پايگاه هاي اطلاعاتي حاوي اطلاعات اسمي، آثار انگشتان، اطلاعات DNA ، تصاوير سوء استفاده جنسي از كودكان، مدارك مسافرتي مسروقه يا گمشده، خودروهاي مسروقه و آثار هنري مسروقه از طريق سيستم I-24/7 امكان پذير است.
اين سازمان در راستاي مبارزه با جعل گذرنامه هاي سرقتي و مفقودي اقدام به ايجاد بانك اطلاعات بين المللي گذرنامه هاي مسروقه و مفقود شده (SLTD) نموده كه اطلاعات گذرنامه ها توسط كشور مربوطه در بانك مذكور درج مي شود و كشورهاي عضو با اتصال مبادي ورودي و خروجي به سيستم مذكور به صورت آنلاين كليه مشخصات گذرنامه هاي اتباع خارجي را كنترل مي نمايند كه در صورت هرگونه مغايرت در مشخصات صدور گذرنامه بلافاصله فرد دارنده گذرنامه بازداشت و اقدامات قانوني مبني بر جعل و استفاده از گذرنامه جعلي عليه وي به عمل مي آيد.
اينترپل تهران (پليس بين الملل ناجا )
ج. ا. ايران يكي از اعضاي قديمي سازمان بين‌المللي پليس جنايي به شمار مي رود و برابر سوابق موجود در سازمان اينترپل تاريخ رسمي عضويت اينترپل تهران سال 1938 (مطابق 1317هجري شمسي) مي باشد.
در حال حاضر اينترپل تهران تنها كانال ارتباطي رسمي مراجع انتظامي‌و قضايي داخل كشور با خارج از كشور بوده و از طريق سيستم رايانه‌اي اختصاصي به صورت لحظه‌اي با كشورهاي عضو و دبيرخانه كل سازمان ارتباط دارد.
اهم مأموريت‌هاي پليس بين‌الملل ناجا
1. همكاري با مقامات قضايي در زمينه استرداد مجرمين
2. پيگيري جرايم ايرانيان در خارج از كشور
3. انعكاس جرايم اتباع بيگانه در ج.ا.ايران به كشور متبوع آن ها
4. تبادل اطلاعات پليسي بادبيرخانه مركزي سازمان اينترپل واينترپل كشورها دركليه زمينه هاي مرتبط با امورپليسي
5. همكاري با اينترپل كشورها درخصوص مبارزه با جرايم سازمان‌يافته بين‌المللي
6. صدور گواهي عدم سوءپيشينه به زبان انگليسي براي ايرانيان مقيم خارج از كشور
7. استعلام سوابق كيفري اتباع كشورهاي خارجي، حسب خواسته مراجع قضايي و انتظامي از كشور متبوع آن ها
8. اقدام درخصوص رديابي و شناسايي گمشدگان ايراني در خارج از كشور و اتباع خارجي گمشده در داخل ج.ا.ايران
9. اعلام مشخصات آثار فرهنگي و هنري مسروقه به ساير كشورها و اقدام در جهت رديابي و كشف آثار هنري مسروقه اعلامي‌از طرف ساير كشورهاي عضو اينترپل در ج.ا.ايران
10. ايجاد هماهنگي‌هاي لازم براي شركت نمايندگان ناجا در كنفرانس‌ها و سمينارهاي بين‌المللي
11. پيگيري جرايمي‌كه درچند كشور به وقوع پيوسته و به نحوي با منافع يا اتباع ج. ا. ايران مرتبط باشد.
هشدارهاي پليس بين‌الملل ناجا
1- از اطمينان به افراد ناشناسي كه غالباً در مسيرها با ارائه كارت هاي جعلي پيشنهاد مساعدت در كاريابي، تجارت، تهيه رواديد اروپا، گذرنامه جعلي و ... را مي نمايند، جداً خودداري نمائيد. اين قبيل افراد با جلب اعتماد مسافران و دادن وعده هايي مبني بر يافتن كار و دريافت رواديد و گذرنامه كشورهاي اروپايي، مبالغ هنگفتي اخاذي نموده و ناپديد مي شوند. همچنين با مشاركت دادن مسافرين در جرايمي چون جعل گذرنامه، قاچاق انسان موجبات بازداشت و حبس آنان را فراهم مي آورند.
2- از تحويل دادن مدارك هويتي خود (خصوصاً گذرنامه) به افراد غيرمسئول، به هر دليل جداً خودداري نماييد.
3- براي اخذ ويزاي كشورها فقط به سفارت كشور مورد نظر مراجعه كرده و از تماس با دلالان و واسطه‌ها خودداري نماييد.
4- به اشخاص ناآشنا كه در فرودگاه ها و اطراف سفارت خانه كشورها قصد طرح دوستي با شما را دارند، اعتماد ننماييد.
5- با عنايت به اتصال اكثر كشورهاي جهان به خصوص همسايگان ج.ا.ايران (تركيه و كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس) به بانك اطلاعات بين المللي گذرنامه هاي مسروقه و مفقودي اينترپل(SLTD)، به هموطنان توصيه مي شود از تهيه گذرنامه خارج از سيكل قانوني در داخل و خارج از كشور خودداري نمايند. بديهي است در صورت استفاده فرد از اين گونه گذرنامه ها در مبادي ورودي و خروجي كشورها كه به سيستم فوق مجهز مي باشند، دارنده گذرنامه دستگير و به عنوان متهم با وي برخورد خواهد شد.
6- ارتكاب اعمال مجرمانه توسط ايرانيان در خارج از كشور حيثيت ملي ما را خدشه دار مي كند. بنابراين مواظب اعمال و رفتار خود در خارج از كشور باشيم.
7- چنانچه هر يك از اتباع ايراني در خارج از كشور مرتكب جرمي شود، مراتب از طريق اينترپل آن كشور به پليس بين‌الملل ناجا منعكس مي شود. بديهي است اين موارد در سوابق كيفري فرد ثبت شده و علاوه بر آن به موجب قانون صدور گذرنامه، محدويت هايي براي خروج مجدد اين افراد اعمال خواهد شد.
8- هر ايراني در خارج از كشور سمبل انقلاب، اسلام و نماينده مردم ايران است. شما برادر و خواهر گرامي سعي كنيد بهترين سفير كشورمان در دنيا باشيد.
9- در كشورهاي حوزه خليج فارس و برخي ديگر از كشورها، بسياري از داروها بالاخص داروهاي مسكن قوي و كدئين دار جزء مواد مخـ ـدر محسوب شده و حاملين اين داروها، مورد پيگرد قانوني قرار مي گيرند. لذا از به همراه بردن دارو به خارج از كشور خودداري نماييد و در صورت ضرورت نسخه پزشك معالج را همراه داشته باشيد.
10- با عنايت به افزايش فرار مجرمين متهم به صدور چك بلامحل به خارج از كشور، از هموطنان عزيز درخواست مي شود به منظور پيشگيري از وقوع اين نوع جرايم حتي الامكان از قبول چك هاي مدت دار با مبالغ بالا در معاملات خودداري نمايند.
11- هنگام اقامت در كشورهاي خارجي موارد ذيل را مد نظر قراردهيد :
الف) از سپردن وسايل، مدارك شناسايي، كارت اعتباري، پول و اشياء‌گران قيمت خود به افراد ناشناس و يا رها نمودن آنها در اتاق هتل محل اقامت، خودداري نماييد.
ب) از پذيرفتن پول، اشياء و وسايل اشخاص ناآشنا كه با شگردهاي مختلف درخواست انتقال آن به خارج از كشور و يا بالعكس را دارند، جداً پرهيز نمائيد. لازم به ذكر است در موارد متعددي مشاهده شده كه اين قبيل افراد از سادگي مسافران سوء استفاده نموده و مواد مخـ ـدر و ساير وسايل ممنوعه را كه در وسايل خود جاسازي كرده بودند، به آنان سپرده و موجب بازداشت و گرفتاري هموطنان مسافر گرديده اند.
در هنگام خروج از محل اقامت، مدارك شناسايي و آدرس و شماره تلفن محل سكونت خود را به همراه داشته باشيد.
ج) در صورت امكان از كارت هاي اعتباري استفاده كنيد و در غير اين صورت فقط به ميزان مورد نياز وجه نقد همراه داشته باشيد و در نگهداري آن دقت لازم را به عمل آوريد.
د) حتي الامكان در اوقات پايان شب يا صبح زود از تردد در محل هاي خلوت نظير ايستگاه هاي مترو خودداري نماييد.
ه) نشاني و شماره تلفن سفارت ج.ا.ايران در كشور محل اقامت را از قبل تهيه نموده و به همراه داشته باشيد.
در صورت بروز هرگونه مشكل در خارج از كشور مطمئن ترين محل براي مراجعه، سفارت ج.ا.ايران در آن كشور مي باشد.
12- توصيه مي شود هيچ سندي را كه متوجه مطالب آن نشده ايد و يا به زبان محلي مي باشد، امضاء نكنيد چون پس از امضاي سند، اصلاح آن تقريباً غير ممكن است.
13- در تعدادي از كشورها استعمال سيگار در برخي اماكن ممنوع بوده و افرادي كه در اين مناطق مبادرت به استعمال دخانيات نمايند، مشمول جريمه نقدي خواهند شد.
14- گواهينامه بين المللي در برخي كشورها فاقد اعتبار مي باشد و در صورت نياز به رانندگي بايد از گواهينامه رانندگي اين كشورها استفاده كرد. در غير اين صورت در صورت بروز حادثه فرد مقصر شناخته شده و ممكن است بازداشت شود.
15- تمامي مسافرين براي ورود به كشورها (به جز كشورهايي كه داراي قرارداد لغو رواديد با ج. ا. ايران مي باشند) بايد داراي رواديد معتبر و يا مجوز عبور به كشور ثالث باشند.
16- تمديد رواديد در برخي كشورها به سختي انجام مي گيرد. لذا توصيه مي شود مدت اقامت را بر مبناي زمان تعيين شده تنظيم نماييد تا با مشكل مواجه نشويد
17- مأموران اداره مهاجرت برخي از كشورها ممكن است در هنگام ورود مسافر در مورد علت مسافرت، هتل و محل اقامت سوالاتي داشته باشند و چنانچه مشخص شود كه فرد به هر دليل نمي تواند وارد اين كشورها شود طبق قوانين داخلي مي توانند با وجود داشتن رواديد معتبر او را به كشورش بازگردانند. بنابراين داشتن برنامه دقيق براي سفر به اين كشورها ضروري است.
18- از اواسط سال 1386 قانون لزوم انگشت نگاري و عكسبرداري از چهره كليه مسافرين خارجي در مبادي ورودي برخي كشورها به اجرا گذاشته شده و ماموران اداره مهاجرت در صورت صلاحديد با مسافران مصاحبه نيز خواهند نمود. بنابراين توصيه مي گردد در مقابل درخواست مأموران اداره مهاجرت در اين خصوص از هرگونه عكس العمل خاص اجتناب نمائيد. در غير اين صورت حكم اخراج مسافر صادر و به كشور باز گردانده مي شود.
19- در صورت اقامت در هتل ها و مسافرخانه ها اولا بايد سعي شود در اماكن شناخته شده اقامت گزيده و ثانيا از وسائل و مدارك مسافرتي از جمله گذرنامه، بليت و دارائي هاي خود به دقت مواظبت نماييد. به اين منظور استفاده از صندوق امانات در هتل ها و مهمانخانه ها توصيه مي شود.
20- چنانچه به هر دليل توسط پليس محلي بازداشت شديد، بلافاصله از مأموران بخواهيد به استناد ماده 36 كنوانسيون وين ناظر بر امور كنسولي، مراتب را سريعاً به سفارت يا نزديكترين سركنسولگري ج. ا. ايران اطلاع دهند و چنانچه زبان محل را نمي دانيد از امضاء هرگونه اوراق و اسناد خودداري فرمائيد.
21- از تبديل پول در غير از صرافي ها و بانك ها اجتناب نموده و از قبول اسكناس هاي درشت از دست فروشي ها و افراد خياباني خودداري نمائيد. در صورت مشاهده پول جعلي از استفاده و يا ارائه آن به ديگران پرهيز نمائيد.
22- دربسياري از موارد مشاهده شده است هموطنان عزيز بدون در نظر گرفتن مقررات مربوط به اشتغال و لزوم أخذ رواديد كار، تنها باتوجه به لغو رواديد توريستي ميان دو كشور، مبادرت به فعاليت در مراكز توليدي و يا خدماتي اين كشور نموده اند كه اين موضوع منجر به تضييع حقوق آنان توسط كارفرمايان و صاحبان شركت ها شده و از طرف ديگر منجر به بازداشت و اخراج اين افراد گرديده است. اتباع ايراني در صورت تمايل به اشتغال در اين كشورها بايد نسبت به أخذ رواديد كار اقدام نمايند و قبل از انجام سفر به اين كشورها، تقاضاي خود را مبني بر دريافت رواديد ورود با حق كار، به نمايندگي آن كشور در تهران ارائه نمايند.
23- باتوجه به مقررات برخي كشورهاي همسايه، چنانچه صاحبان اتوبوس ها، كاميون ها و يا خودروهاي شخصي در زمان ورود به اين كشورها نسبت به سوار نمودن مسافران غير قانوني از جمله افراد بدون گذرنامه، دارندگان گذرنامه هاي جعلي و افرادي كه مهر ورود در گذرنامه آنها درج نگرديده يا حتي اقدام به حمل برخي اجناس غير قانوني (مثل مواد مخـ ـدر حتي به ميزان كم) نمايند، خودروهاي آنان به نفع دولت آن كشور مصادره خواهد شد.
24- لازم است هموطنان عزيز در هنگام ورود به مبادي مرزي كشور ها، دقت نمايند تا گذرنامه آنان ممهور به مهر ورود آن كشور شده باشد. لازم به ذكر است حتي در صورت سهل انگاري پليس مرزي كشور مذكور، صاحب گذرنامه از نظر مقامات ذي صلاح اين كشور ها متهم به عبور غيرمجاز بوده و عواقب اين امر متوجه وي خواهد بود.
25- حضور بيش از سه ماه در كشورهايي كه داراي قرارداد لغو رواديد مي باشند، مستلزم اجازه رسمي از مقامات آن كشور و تمديد مدت اقامت مي باشد از اين رو اقامت بيش از حد مجاز جريمه و حتي اخراج را به همراه خواهد داشت.
تاریخچه
در سال ۱۹۱۴ م آلبرت اول شاهزادهٔ موناکو اجلاسی ترتیب داد که طی آن، سران پلیس، قاضیان و حقوق‌دان‌های ۲۴ کشور در موناکو، طرح تشکیل سازمان بین‌المللی پلیس جنایی را تصویب کردند.[۴] اما با شروع جنگ جهانی اول، این طرح متوقف شد. پس از پایان جنگ، در پاییز ۱۹۱۹ م روسای پلیس هفت کشور اتریش، آلمان، فرانسه، دانمارک، مصر، مجارستان و یونان در وین و برای پیگیری مصوبات اجلاس موناکو گرد هم آمدند و سرانجام این سازمان در ۱۹۲۳ م تشکیل و وین به عنوان مرکز دبیرخانهٔ این سازمان تعیین شد. از آن پس تا سال ۱۹۲۸ م پلیس ۳۴ کشور به این سازمان پیوستند.[۵]
با شروع جنگ جهانی دوم، فعالیت‌های این سازمان متوقف شد. پس از جنگ و با افزایش آمار جرم و برهم خوردن نظم کشورها، در سال ۱۹۴۶ م اجلاسی با شرکت ۱۹ کشور در بروکسل، پایتخت بلژیک برگزار شد. در بیست و پنجمین جلسهٔ مجمع عمومی که در وین و در سال ۱۹۵۶ م برگزار شد، اساسنامه و مقررات سازمان پلیس بین‌الملل به تصویب رسید. طبق این اساسنامه، سازمان از هرگونه دخالت در امور سیـاس*ـی، مذهبی، نظامی و نژادی منع شده است. مقر سازمان تا ۱۹۸۹ م شهر پاریس بود و پس از آن به شهر لیون فرانسه منتقل شد.[۶]
زبان‌های رسمی
زبان‌های رسمی سازمان، از ابتدا، زبان انگلیسی، زبان فرانسوی و زبان اسپانیولی بوده است. در سال ۱۹۸۹ م، با درخواست کشور کویت، زبان عربی نیز به مجموعه زبان‌های رسمی این سازمان افزوده شد. علت این‌کار، افزایش عضویت کشورهای عربی‌زبان در این سازمان ذکر شده است.[۷]
وظایف
ایترپل سرمایه‌ای بالغ بر ۵۹ میلیون دلار آمریکا دارد[نیازمند منبع] که از طریق کمکهای کشورهای عضو تهیه شده است. سهم آمریکا در این میان ۵.۵ میلیون دلار است.[نیازمند منبع] تمرکز اصلی اینترپل بر امنیت عمومی، تروریسم، جنایات سازمان یافته، جنایات جنگی، پولشویی، جرائم کامپیوتری، جرائم مالکیت معنوی، قاچاق اسلحه و مواد مخـ ـدر است. مهم‌ترین وظایف این سازمان به شرح زیر است:
• انجام کلیهٔ امور پلیسی در سطح دنیا
• تهیه بانک اطلاعاتی از اطلاعات واصله از کشورهای عضو در زمینه‌های مختلف از جمله سیاههٔ مجرمین بین‌المللی، اتومبیل‌های مسروقه، اموال فرهنگی مسروقه، شگرد مجرمین و غیره
• برگزاری سمینارها و کنفرانس‌های بین‌المللی در زمینه‌های فنی و تخصصی پلیسی
• تدوین و صدور بولتن‌های تخصصی در زمینهٔ جرائم بین‌المللی
• ایجاد ارتباط و هماهنگی با مراجع قضایی کشورها در رابـ ـطه با مجرمین متواری از کشوری به کشور دیگر
• استرداد مجرمین
• پیشگیری و کشف سرقت‌ها نظیر سرقت اتومبیل، آثار هنری، بانک، سرقت مسلحانه و غیره
• مبارزه با مواد مخـ ـدر (کشت، تولید، قاچاق، ترافیک و مسیرهای ترانزیت)
• کشف موارد جعل مدارک هویت (گذرنامه، روادید و سایر مدارک)
• کشف جعل اسکناس
• اقدام برای یافتن گمشدگان بین‌المللی
• شناسایی اجساد کشف شده
• تعقیب بین‌المللی
• ردیابی و شناسایی افراد مورد تقاضا
• ایجاد ارتباط سریع و آنی با کشورهای عضو
• فراهم ساختن امکان مسافرت افسران تحقیق در پرونده‌های تحت پیگرد به کشوری که متهم یا متهمان به آنجا متواری شده‌اند.
• هر چیزی که مورد مراجعهٔ مراجع انتظامی داخلی کشورها قرار می‌گیرد، در صورتی که به خارج از کشور مربوط باشد.[۸]
تشکیلات
اینترپل دارای شش نهاد است که عبارتند از: مجمع عمومی، کمیتهٔ اجرایی، دبیرخانهٔ مرکزی، دفترهای ملی مرکزی، هسته‌ٔ مشاوران و کمیسیون بررسی پرونده‌های اینترپل.
مجمع عمومی
عالی‌ترین نهاد اینترپل، مجمع عمومی است. این مجمع هر سال در یکی از کشورهای عضو تشکیل می‌شود. برخی از وظایف این نهاد عبارتند از: اجرای اساسنامه، تصویب برنامه‌های سالانه و یافتن روش‌های مناسب برای رسیدن به اهداف سازمان.
روسای مجمامع عمومی
رئیس مجمع عمومی کشور سال‌های فعالیت
اسکار درسلر
اتریش
(۱۹۲۳ تا ۱۹۴۶ م)
لوئیس داکلوکس
فرانسه
(۱۹۴۶ تا ۱۹۵۱ م)
مارسل سیکات
فرانسه
(۱۹۵۱ تا ۱۹۶۳ م)
ژان نیپوت
فرانسه
(۱۹۶۳ تا ۱۹۷۸ م)
آندره باسارد
فرانسه
(۱۹۷۸ تا ۱۹۸۵ م)
ریموند کندال
انگلستان
(۱۹۸۵ تا ۲۰۰۰ م)
رونالد نوبل
آمریکا
(سال ۲۰۰۰ م تاکنون)
کمیته اجرایی
این کمیته از رئیس سازمان، دو معاون او و پانزده نفر عضو تشکیل شده است. برخی از وظایف آن عبارتند از: تهیهٔ برنامه و دستور کار مجمع عمومی، نظارت بر کار دبیرخانه و پیش‌بینی بودجه و مخارج سازمان. این نهاد موظف است حداقل سالی یک بار تشکیل جلسه بدهد.
دبیرخانه مرکزی
از تشکیلات دائمی سازمان است که ریاست آن بر عهدهٔ دبیرکل سازمان است. اجرای برنامه‌های تصویب شده در مجمع عمومی و کمیتهٔ اجرایی و اعلام مهم‌ترین جرم‌های بین‌المللی و آمار آن، از وظایف این نهاد است. نتایج اجلاس پلیس بین‌الملل، ریشه‌یابی و تحقیق در مورد جرم‌ها در نشریه‌های گوناگون این نهاد منتشر و برای اعضا ارسال می‌شود.
دفتر ملی مرکزی
در هریک از کشورهای عضو نهادی با این نام تاسیس می‌شود. این نهاد از یک سو با دبیرخانهٔ مرکزی و مراکز منظقه‌ای در ارتباط است و از سوی دیگر با دفاتر ملی مرکزی دیگر کشورها مربوط است. مکاتبه‌های اولیه برای جستجوی متهم یا مجرم فراری، تعیین هویت او، ردیابی، شناسایی، دستگیری و استرداد مجرمان به کشور محل وقوع جرم، بر عهدهٔ این نها است.
هسته مشاوران
این هسته متشکل از گروهی از اساتید دانشگاه و متخصصان رشته‌های مختلف است که از سوی کمیتهٔ اجرایی برای مدت سه سال انتخاب می‌شوند. وظیفهٔ این مشاوران، کمک به اینترپل در حل مسائل تخصصی و علمی است.
کمیسیون بررسی پرونده‌های اینترپل
این کمیسیون، یکی از بخش‌های مستقل سازمان است که سه وظیفهٔ زیر را بر عهده دارد: ۱. بررسی وضعیت پردازش اطلاعات شخصی و مطابقت آن با قوانین و مقررات سازمان ۲. دادن مشاوره به اینترپل در مورد پروژه‌های سازمان، عملیات‌ها و هر مشکلی که دربارهٔ وضعیت اطلاعات شخصی افراد وجود داشته باشد ۳. پردازش درخواست‌های مربوط به پرونده‌های موجود در اینترپل.[۹]
اعلامیه‌های بین‌المللی
این اعلامیه‌ها، بخش‌نامه‌هایی بین‌المللی هستند که توسط دفاتر ملی مرکزی در کشورهای مختلف تهیه شده و به دبیرخانه مرکزی فرستاده می‌شود. دبیرخانهٔ مرکزی این مستندات را برای تمامی کشورهای عضو می‌فرستد. این اعلامیه‌ها شامل اطلاعات جامعی در مورد تبهکاران و مجرمین بین‌المللی با ذکر مشخصات هویتی، شگردهای کار، عکس و آثار انگشتان است و به کشورهای عضو کمک می‌کند تا ورود و خروج این مجرمان را کنترل کنند. کلیه اعلان‌های اینترپل به چهار زبان رسمی سازمان منتشر می‌شود و حاوی مشخصات هویتی فرد تحت پیگرد، اطلاعات راجع به جوانب قضایی جرم ارتکابی و اقداماتی که از سوی ادارهٔ اینترپل یا نیروی پلیس کشوری که فرد تحت پیگرد در آنجا پیدا می‌شود، باید انجام گیرد، است. این اعلامیه‌ها بسته به حساسیت محتوایی و موضوع، به چند دستهٔ زیر تقسیم می‌شوند:
اعلان آبی
اعلان آبی (به انگلیسی: Blue Notice) یا استعلام[۱۰] در زمانی صادر می‌شود که فردی تحت نظر پلیس یک کشور باشد و این کشور بخواهد اطلاعات بیشتری راجع به او به دست آورد. در این صورت می‌تواند از دیگر کشورهای عضو و دبیرخانهٔ مرکزی درخواست کند هرگونه اطلاعات جنایی در خصوص فرد مورد نظر در اختیار دارند، ارسال کنند. دریافت این اطلاعات می‌تواند به پلیس کشور مربوطه کمک کند تا ارزیابی کاملی در این خصوص به عمل آورده، امکان ارتکاب جرم توسط فرد را پیش‌بینی و از وقوع جرم پیشگیری کند.
اعلان سبز
اعلان سبز (به انگلیسی: Green Notice) یا هشدار.[۱۱] برای این‌که پلیس کشورهای عضو از وضعیت یک فرد مجرم که محکومیت خود را گذرانده اما ممکن است دوباره در کشورهای دیگر مبادرت به ارتکاب جرم کند، مطلع شوند، معمولاً ادارات اینترپل کشورهای عضو از طریق دبیرخانهٔ کل و با صدور اعلان سبز، نوع ارتکاب جرم، شگرد کار و دیگر اطلاعات لازم در خصوص چنین فردی را به اطلاع همتایان خود می‌رسانند. این افراد ممکن است در چندین کشور مشغول انجام فعالیت‌های جنایی باشند، لذا مبنای صدور این اعلان‌ها، هشدار به کشورهای عضو و امکان بالقوهٔ ارتکاب جرم است.
اعلان زرد
اعلان زرد (به انگلیسی: Yellow Notice) یا اعلان برای گمشدگان[۱۲] در خصوص افرادی صادر می‌شود که از محل معمولی خود گم شده و هیچ‌گونه اثری از آنها نیست. بنابراین اینترپل از این طریق می‌تواند به خانوادهای مفقودان کمک زیادی کند. مشخصات دقیق و عکس گمشدگان توسط اینترپل کشور عضو به دبیرخانهٔ مرکزی ارسال و پس از آن، مرجع اخیر با صدور اعلان گمشدگان، مراتب را به کلیه کشورهای عضو اعلام می‌کند.
اعلان مشکی
اعلان مشکی (به انگلیسی: Black Notice) یا اعلان برای اجساد گمشده[۱۳] برای زمانی است که پلیس کشوری که این اجساد در آنجا پیدا شده، از طریق ادارهٔ اینترپل مربوطه از دبیرخانهٔ مرکزی می‌خواهد در این خصوص اقدام بررسی کند. خانواده‌هایی که از نزدیکان خود مدت‌ها بی‌خبر هستند و به دلایل مختلف به کشورهای دیگر مسافرت کرده‌اند، می‌توانند با مراجعه به آرشیو و با ملاحظهٔ عکس‌ها و مشخصات اجساد شناسایی نشده، آنها را شناسایی کنند.
اعلان قرمز
اعلان قرمز (به انگلیسی: Red Notice) یا اعلان برای افراد تحت پیگرد.[۱۴] با این اعلان می‌توان افرادی را که مرتکب جرم می‌شوند و به کشور یا کشورهای دیگر می‌گریزند را تحت پیگرد بین‌المللی قرار داد. در اعلان قرمز تصریح می‌شود که ادارهٔ اینترپل کشوری که فرد تحت پیگرد در آنجا پیدا شود، باید بلافاصله ادارهٔ اینترپل کشور درخواست کننده و دبیرخانه مرکزی را مطلع کند. از نظر کشورهایی که اعلان قرمز را به موجب نظام قضایی‌شان به رسمیت شناخته‌اند، اعلان قرمز به منزلهٔ درخواست دستگیری موقت است. لذا اعلان قرمز از این جهت مبنیی حقوقی دستگیری فرد تحت پیگرد را تشکیل می‌دهد. به همین دلیل، در اعلان قرمز تأکید می‌شود کشور درخواست کننده، از چه کشورهایی درخواست استرداد متهم را می‌کند.[۱۵]
کشورهای عضو
این پلیس هم اکنون (سال ۲۰۰۷) دارای ۱۸۶ عضو (عضو مستقل) است. برخی از این اعضا عبارتند از:
افغانستان
آلبانی
الجزایر
آندورا
آنگولا
آرژانتین
ارمنستان
آروبا
استرالیا
اتریش
آذربایجان
باهاما
بحرین
بنگلادش
بلاروس
بلژیک
بنین
بوتان (کشور)
بولیوی
بوسنی و هرزگوین
بوتسوانا
برزیل
برونئی
بلغارستان
بورکینافاسو
بروندی
کامبوج
کامرون
کانادا
کیپ ورد
جمهوری آفریقای مرکزی
چاد
شیلی
چین
کلمبیا
کومور
جمهوری کنگو
جمهوری دموکراتیک کنگو
کرواسی
کوبا
کنیا
قبرس
جمهوری چک
دانمارک
جیبوتی
دومینیکا
جمهوری دومینیکن
تیمور شرقی
اکوادور
مصر
السالوادور
گینه استوایی
اریتره
استونی
اتیوپی
فیجی
فنلاند
فرانسه
گابون
گامبیا
گرجستان
آلمان
غنا
یونان
گوآتمالا
گینه
گینه بیسائو
گویان
هائیتی
هندوراس
مجارستان
ایسلند
هند
اندونزی
ایران
عراق
جمهوری ایرلند
اسرائیل
ایتالیا
جامائیکا
ژاپن
اردن
لتونی
لبنان
لسوتو
لیبریا
لیبی
لیتوانی
لوکزامبورگ
ماداگاسکار
مالاوی
مالزی
مالدیو
مالی
مالت
موریتانی
مکزیک
مولداوی
مغولستان
مونته‌نگرو
مراکش
موزامبیک
برمه
نامیبیا
نپال
هلند
آنتیل هلند
زلاندنو
نیکاراگوئه
نیجر
نیجریه
نروژ
عمان
پاکستان
پاناما
پاراگوئه
پرو
فیلیپین
لهستان
پرتغال
قطر
رومانی
قزاقستان
روسیه
ساموآ
عربستان سعودی
سنگال
صربستان
سیشل
سنگاپور
اسلواکی
اسلوونی
سومالی
آفریقای جنوبی
کره جنوبی
کویت
قرقیزستان
لائوس
اسپانیا
سری‌لانکا
سوئد
سوئیس
سوریه
تاجیکستان
تانزانیا
تایلند
توگو
ترینیداد و توباگو
تونس
ترکیه
ترکمنستان
اوگاندا
اوکراین
امارات متحده عربی
بریتانیا
ایالات متحده
اروگوئه
ازبکستان
واتیکان
ونزوئلا
ویتنام
یمن
زامبیا
زیمباوه
اینترپل فقط به کشورهای عضو سرویس می‌دهد.
کشورهای غیر عضو
لیست کشورهای غیر عضو تا سال ۲۰۰۷ عبارت‌اند از:
• کره شمالی
• کیریباتی
• ایالت‌های فدرال میکرونزی
• پالائو
• ساموآ
• جزایر سلیمان
• چین تایپه (تایوان)
• تووالو
• وانوآتو
• واتیکان
پلیس بین‌الملل در ایران
ایران در سال ۱۳۰۱ (۱۹۲۳ م) به عضویت پلیس بین‌الملل درآمد و دفتر این سازمان در تهران تاسیس شد. دفتر ملی مرکزی ایران از سال ۱۳۰۴ فعالیت عملی خود را آغاز کرد. سی و هفتمین اجلاس این سازمان در سال ۱۳۴۷ در تهران برگزار شد. دفتر ملی مرکزی که در ابتدا یکی از بخش‌های شهربانی کل کشور بود، از سال ۱۳۳۵ یکی از بخش‌های ادارهٔ تشخیص هویت شد. پس از پیروزی انقلاب و با ادغام شهربانی و ژاندارمری و کمیته انقلاب، این دفتر به ادارهٔ کل تبدیل شد و زیر نظر معاونت تحقیقات و کشف جرائم نیروی انتظامی قرار گرفت. از مرداد ماه سال ۱۳۷۷ این دفتر با دستور مسئول وقت ناجا، از تابعیت معاونت تحقیقات و کشف جرائم ناجا، به یک ادارهٔ کل مستقل با چهار اداره و چهار دایرهٔ مستقل، تبدیل شد. در حال حاضر اینترپل تهران تنها کانال ارتباطی مراجع انتظامی و قضایی داخل کشور با خارج از کشور است.[۱۶]
یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های دفتر پلیس بین‌الملل ایران، مبارزه با مواد مخـ ـدر بوده است. به سبب اهمییت این موضوع، هر چند سال یکبار، اجلاسی از سوی واحد مبارزه با قاچاق مواد مخـ ـدر پلیس بین‌الملل در یکی از کشورهای عضو برگزار می‌شود. شانزدهمین اجلاس سازمان پلیس بین‌الملل در سال ۱۳۷۳، و با شرکت ۴۳ کشور و ۱۱ سازمان بین‌المللی، در تهران برگزار شد و طی آن، عالی‌ترین نشان پلیس بین‌المللی، برای عملکرد موفق ایران در مبارزه با مواد مخـ ـدر، به ایران اهدا شد.[۱۷]
پانویس‌ها
1. ↑ فرهنگنامهٔ کودکان و نوجوانان، ص ۱۱۳
2. ↑ همان
3. ↑ همان
4. ↑ فرهنگنامه کودکان و نوجوانان، ص ۱۱۴
5. ↑ همان
6. ↑ همان
7. ↑ فرهنگنامه کودکان و نوجوانان، ص ۱۱۳
8. ↑ پایگاه اطلاع‌رسانی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
9. ↑ فرهنگنامه کودکان و نوجوانان، ص
آشنايي با سازمان اينترپل و اداره كل پليس بين الملل ناجا
سازمان بين المللي پليس جنايي (اينترپل) در سال 1923 ميلادي ( 1302 ه. ش. ) طي اجلاسي كه در كشور اتريش با حضور رؤساي پليس هفت كشور برگزار شد، با عنوان «كميسيون بين‌المللي پليس جنايي» پايه‌گذاري و مقر آن شهر وين تعيين شد. هدف از تشكيل اين كميسيون ايجاد يك سيستم كنترل و مقابله بين‌المللي با جرايم و تأسيس مركزي براي مبادله اطلاعات و اخبار بين پليس كشورهاي مختلف بود.
اين كميسيون تا وقوع جنگ جهاني دوم فعاليت خود را گسترش داد. بعد از جنگ جهاني دوم و در سال 1946 اجلاسي در بروكسل (بلژيك) براي تجديد فعاليت و تعيين مفهوم كلي همكاري‌هاي پليس بين‌الملل برگزار گرديد و طي آن مقررات و قوانين جديدي تصويب شد. در اين اجلاس « اينترپل» به عنوان نام اختصاري اداره مركزي انتخاب شد و به تدريج كشورهاي بيشتري به عضويت اين كميسيون درآمدند. سپس در سال 1956 اساسنامه اصلاح شد و نام «كميسيون بين‌المللي پليس جنايي» به «سازمان بين‌المللي پليس جنايي» جنايي تغيير يافت.
با عنايت به اينكه شكل‌گيري اين سازمان حاصل تحول و گسترش روابط كشورها با يكديگر و كشيده شدن مسايل و موارد مختلف داخلي كشورها به آن سوي مرزها و بين‌المللي شدن آنهاست، لذا اين سازمان با توجه به اصل حاكميت ملت‌ها و عدم مداخله در مسايل سياسي، مذهبي، نژادي و نظامي تشكيل شده است.
مقر مركزي سازمان اينترپل در حال حاضر در شهر ليون فرانسه مي باشد و تا سال 2010 تعداد 188 كشور عضو اين سازمان هستند.
زبان‌هاي رسمي سازمان اينترپل عبارتند از: اسپانيولي، انگليسي، عربي و فرانسه.
اين سازمان داراي اساسنامه‌اي 50 ماده‌اي است كه بيانگر اهداف، وظايف و ساختار سازمان آن است.
دبير كل سازمان اينترپل آقاي رونالد نوبل از كشور آمريكا (از سال 2000 تاكنون) و رياست سازمان بر عهده آقاي خو بون هوي از كشور سنگاپور (از سال 2009 تاكنون) مي باشد.
ساختار اينترپل:
اركان تشكيل دهنده سازمان بين‌المللي پليس جنايي عبارتند از:
1- مجمع عمومي 2 - كميته اجرايي 3- دبيرخانه كل 4- اينترپل كشورها 5- مشاورين
اهم مأموريت‌هاي سازمان اينترپل:
1. پيگيري كليه امور پليسي در سطح دنيا
2. .ايجاد بانك اطلاعاتي از اطلاعات واصله از كشورهاي عضو در زمينه‌هاي مختلف از جمله سياهه مجرمين بين‌المللي، اتومبيل‌هاي مسروقه، اموال فرهنگي مسروقه و ... به منظور بهره‌برداري كشورهاي عضو
3. برگزاري سمينارها و كنفرانس‌هاي بين‌المللي در زمينه‌هاي فني و تخصصي پليسي
4. تدوين و انتشار بولتن‌هاي تخصصي در زمينه جرايم بين‌المللي
5. . همكاري با كشورها در زمينه مبارزه با جرايم سازمان يافته بين المللي نظير قاچاق مواد مخـ ـدر، قاچاق انسان، پولشويي، تروريسم، جرايم رايانه اي، جرايم زيست محيطي و...
6. .مدرن‌سازي منطقه‌اي و ايجاد شبكه‌هاي ارتباط رايانه اي با ادارات اينترپل كشورهاي عضو
7. .تبادل اطلاعات علمي‌و تكنولوژي در زمينه‌هاي مختلف پليسي و كشف علمي‌جرايم
8. صدور اعلان هاي بين المللي بنا به درخواست كشورهاي عضو
بخشنامه‌هاي بين‌المللي :
اين بخشنامه‌ها بنا به درخواست اينترپل كشورهاي عضو صادر و براي تمامي اعضا ارسال مي‌شوند و حاوي اطلاعات جامعي در مورد تبهكاران و مجرمين بين‌المللي با ذكر مشخصات هويتي، شگردهاي كار، عكس و آثار انگشتان و ... است كه اين امر به كشورهاي عضو اينترپل كمك مي‌كند تا بتوانند با هماهنگي مراجع داخلي، ورود و خروج مجرمين را به كشور كنترل نمايند.
اين اعلاميه‌ها به انواع مختلفي تقسيم شده‌اند.
1: اعلان آبي (استعلام)
اين اعلان براي كسب اطلاعات و سوابق جنايي متهم در ديگر كشورها صادر و هدف از صدور آن يافتن ردپايي جنايي از اعمال متهم در ساير نقاط جهان است.
2: اعلان سبز (هشدار)
اين اعلان مربوط به اطلاعات هويتي اشخاص سابقه دار است و هدف از انتشار آن اعلام هشدار و معرفي برخي از جنايتكاران خطرناك به ديگر كشورها جهت اتخاذ تدابير لازم براي پيشگيري از ارتكاب احتمالي اعمال خلاف توسط چنين افرادي است.
3: اعلان زرد (گمشدگان)
اين اعلان در خصوص افراد گمشده در سطح بين المللي به منظور رديابي و شناسايي آنها صادر مي شود.
4: اعلان مشكي (اجساد شناسايي نشده)
اين اعلان مربوط به اجساد مجهول الهويه بوده و شامل خصوصيات و جزييات اجسادي است كه در برخي كشورها پيدا شده و در حوزه كشور مذكور قابل شناسايي نمي باشد.
5: اعلان قرمز (تحت پيگرد)
اين اعلان در خصوص متهمين تحت تعقيب در سطح بين المللي صادر مي شود و طي آن از كشورها درخواست بازداشت متهم را به منظور استرداد ارايه مي نمايند. اين اعلان داراي مشخصات هويتي و اطلاعات قضايي است.
6 – اعلان نارنجي ( هشدار)
براي آگاهسازي مؤسسات پليسي و عمومي و ساير سازمان هاي بين المللي مرتبط، نسبت به تهديدات بالقوه ناشي از سلاح هاي مخفي و بمب هايي كه به صورت
بسته هاي پستي ارسال مي شوند و ساير اشياء و مواد خطرناك به كار مي رود.
* بخشنامه هاي بين‌المللي در مورد اشياء و اموال فرهنگي مسروقه:
اين بخشنامه براي شناسايي و كشف عتيقه‌جات، ميراث فرهنگي كشورها، تابلوهاي با ارزش نقاشي و … كه از يك كشور به سرقت مي رود، صادر و به درخواست كشورهاي عضو توسط دبيرخانه مركزي انتشار مي‌يابند.
پايگاه هاي اطلاعاتي اينترپل
اينترپل امكان دسترسي فوري و مستقيم به حجم وسيع اطلاعات جنايي از طريق پايگاه هاي اطلاعاتي مختلف را براي كليه كشورهاي عضو مهيا مي سازد. اين امر جامعه پليس جهاني را قادر مي سازد تا به بسياري از اطلاعات دسترسي يابند و بدين ترتيب باعث تسهيل در امر تحقيقات و همچنين تقويت همكاري هاي بين المللي پليسي شوند. دسترسي به اين پايگاه هاي اطلاعاتي حاوي اطلاعات اسمي، آثار انگشتان، اطلاعات DNA ، تصاوير سوء استفاده جنسي از كودكان، مدارك مسافرتي مسروقه يا گمشده، خودروهاي مسروقه و آثار هنري مسروقه از طريق سيستم I-24/7 امكان پذير است.
اين سازمان در راستاي مبارزه با جعل گذرنامه هاي سرقتي و مفقودي اقدام به ايجاد بانك اطلاعات بين المللي گذرنامه هاي مسروقه و مفقود شده (SLTD) نموده كه اطلاعات گذرنامه ها توسط كشور مربوطه در بانك مذكور درج مي شود و كشورهاي عضو با اتصال مبادي ورودي و خروجي به سيستم مذكور به صورت آنلاين كليه مشخصات گذرنامه هاي اتباع خارجي را كنترل مي نمايند كه در صورت هرگونه مغايرت در مشخصات صدور گذرنامه بلافاصله فرد دارنده گذرنامه بازداشت و اقدامات قانوني مبني بر جعل و استفاده از گذرنامه جعلي عليه وي به عمل مي آيد.
اينترپل تهران (پليس بين الملل ناجا )
ج. ا. ايران يكي از اعضاي قديمي سازمان بين‌المللي پليس جنايي به شمار مي رود و برابر سوابق موجود در سازمان اينترپل تاريخ رسمي عضويت اينترپل تهران سال 1938 (مطابق 1317هجري شمسي) مي باشد.
در حال حاضر اينترپل تهران تنها كانال ارتباطي رسمي مراجع انتظامي‌و قضايي داخل كشور با خارج از كشور بوده و از طريق سيستم رايانه‌اي اختصاصي به صورت لحظه‌اي با كشورهاي عضو و دبيرخانه كل سازمان ارتباط دارد.
اهم مأموريت‌هاي پليس بين‌الملل ناجا
1. همكاري با مقامات قضايي در زمينه استرداد مجرمين
2. پيگيري جرايم ايرانيان در خارج از كشور
3. انعكاس جرايم اتباع بيگانه در ج.ا.ايران به كشور متبوع آن ها
4. تبادل اطلاعات پليسي بادبيرخانه مركزي سازمان اينترپل واينترپل كشورها دركليه زمينه هاي مرتبط با امورپليسي
5. همكاري با اينترپل كشورها درخصوص مبارزه با جرايم سازمان‌يافته بين‌المللي
6. صدور گواهي عدم سوءپيشينه به زبان انگليسي براي ايرانيان مقيم خارج از كشور
7. استعلام سوابق كيفري اتباع كشورهاي خارجي، حسب خواسته مراجع قضايي و انتظامي از كشور متبوع آن ها
8. اقدام درخصوص رديابي و شناسايي گمشدگان ايراني در خارج از كشور و اتباع خارجي گمشده در داخل ج.ا.ايران
9. اعلام مشخصات آثار فرهنگي و هنري مسروقه به ساير كشورها و اقدام در جهت رديابي و كشف آثار هنري مسروقه اعلامي‌از طرف ساير كشورهاي عضو اينترپل در ج.ا.ايران
10. ايجاد هماهنگي‌هاي لازم براي شركت نمايندگان ناجا در كنفرانس‌ها و سمينارهاي بين‌المللي
11. پيگيري جرايمي‌كه درچند كشور به وقوع پيوسته و به نحوي با منافع يا اتباع ج. ا. ايران مرتبط باشد.
هشدارهاي پليس بين‌الملل ناجا
1- از اطمينان به افراد ناشناسي كه غالباً در مسيرها با ارائه كارت هاي جعلي پيشنهاد مساعدت در كاريابي، تجارت، تهيه رواديد اروپا، گذرنامه جعلي و ... را مي نمايند، جداً خودداري نمائيد. اين قبيل افراد با جلب اعتماد مسافران و دادن وعده هايي مبني بر يافتن كار و دريافت رواديد و گذرنامه كشورهاي اروپايي، مبالغ هنگفتي اخاذي نموده و ناپديد مي شوند. همچنين با مشاركت دادن مسافرين در جرايمي چون جعل گذرنامه، قاچاق انسان موجبات بازداشت و حبس آنان را فراهم مي آورند.
2- از تحويل دادن مدارك هويتي خود (خصوصاً گذرنامه) به افراد غيرمسئول، به هر دليل جداً خودداري نماييد.
3- براي اخذ ويزاي كشورها فقط به سفارت كشور مورد نظر مراجعه كرده و از تماس با دلالان و واسطه‌ها خودداري نماييد.
4- به اشخاص ناآشنا كه در فرودگاه ها و اطراف سفارت خانه كشورها قصد طرح دوستي با شما را دارند، اعتماد ننماييد.
5- با عنايت به اتصال اكثر كشورهاي جهان به خصوص همسايگان ج.ا.ايران (تركيه و كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس) به بانك اطلاعات بين المللي گذرنامه هاي مسروقه و مفقودي اينترپل(SLTD)، به هموطنان توصيه مي شود از تهيه گذرنامه خارج از سيكل قانوني در داخل و خارج از كشور خودداري نمايند. بديهي است در صورت استفاده فرد از اين گونه گذرنامه ها در مبادي ورودي و خروجي كشورها كه به سيستم فوق مجهز مي باشند، دارنده گذرنامه دستگير و به عنوان متهم با وي برخورد خواهد شد.
6- ارتكاب اعمال مجرمانه توسط ايرانيان در خارج از كشور حيثيت ملي ما را خدشه دار مي كند. بنابراين مواظب اعمال و رفتار خود در خارج از كشور باشيم.
7- چنانچه هر يك از اتباع ايراني در خارج از كشور مرتكب جرمي شود، مراتب از طريق اينترپل آن كشور به پليس بين‌الملل ناجا منعكس مي شود. بديهي است اين موارد در سوابق كيفري فرد ثبت شده و علاوه بر آن به موجب قانون صدور گذرنامه، محدويت هايي براي خروج مجدد اين افراد اعمال خواهد شد.
8- هر ايراني در خارج از كشور سمبل انقلاب، اسلام و نماينده مردم ايران است. شما برادر و خواهر گرامي سعي كنيد بهترين سفير كشورمان در دنيا باشيد.
9- در كشورهاي حوزه خليج فارس و برخي ديگر از كشورها، بسياري از داروها بالاخص داروهاي مسكن قوي و كدئين دار جزء مواد مخـ ـدر محسوب شده و حاملين اين داروها، مورد پيگرد قانوني قرار مي گيرند. لذا از به همراه بردن دارو به خارج از كشور خودداري نماييد و در صورت ضرورت نسخه پزشك معالج را همراه داشته باشيد.
10- با عنايت به افزايش فرار مجرمين متهم به صدور چك بلامحل به خارج از كشور، از هموطنان عزيز درخواست مي شود به منظور پيشگيري از وقوع اين نوع جرايم حتي الامكان از قبول چك هاي مدت دار با مبالغ بالا در معاملات خودداري نمايند.
11- هنگام اقامت در كشورهاي خارجي موارد ذيل را مد نظر قراردهيد :
الف) از سپردن وسايل، مدارك شناسايي، كارت اعتباري، پول و اشياء‌گران قيمت خود به افراد ناشناس و يا رها نمودن آنها در اتاق هتل محل اقامت، خودداري نماييد.
ب) از پذيرفتن پول، اشياء و وسايل اشخاص ناآشنا كه با شگردهاي مختلف درخواست انتقال آن به خارج از كشور و يا بالعكس را دارند، جداً پرهيز نمائيد. لازم به ذكر است در موارد متعددي مشاهده شده كه اين قبيل افراد از سادگي مسافران سوء استفاده نموده و مواد مخـ ـدر و ساير وسايل ممنوعه را كه در وسايل خود جاسازي كرده بودند، به آنان سپرده و موجب بازداشت و گرفتاري هموطنان مسافر گرديده اند.
در هنگام خروج از محل اقامت، مدارك شناسايي و آدرس و شماره تلفن محل سكونت خود را به همراه داشته باشيد.
ج) در صورت امكان از كارت هاي اعتباري استفاده كنيد و در غير اين صورت فقط به ميزان مورد نياز وجه نقد همراه داشته باشيد و در نگهداري آن دقت لازم را به عمل آوريد.
د) حتي الامكان در اوقات پايان شب يا صبح زود از تردد در محل هاي خلوت نظير ايستگاه هاي مترو خودداري نماييد.
ه) نشاني و شماره تلفن سفارت ج.ا.ايران در كشور محل اقامت را از قبل تهيه نموده و به همراه داشته باشيد.
در صورت بروز هرگونه مشكل در خارج از كشور مطمئن ترين محل براي مراجعه، سفارت ج.ا.ايران در آن كشور مي باشد.
12- توصيه مي شود هيچ سندي را كه متوجه مطالب آن نشده ايد و يا به زبان محلي مي باشد، امضاء نكنيد چون پس از امضاي سند، اصلاح آن تقريباً غير ممكن است.
13- در تعدادي از كشورها استعمال سيگار در برخي اماكن ممنوع بوده و افرادي كه در اين مناطق مبادرت به استعمال دخانيات نمايند، مشمول جريمه نقدي خواهند شد.
14- گواهينامه بين المللي در برخي كشورها فاقد اعتبار مي باشد و در صورت نياز به رانندگي بايد از گواهينامه رانندگي اين كشورها استفاده كرد. در غير اين صورت در صورت بروز حادثه فرد مقصر شناخته شده و ممكن است بازداشت شود.
15- تمامي مسافرين براي ورود به كشورها (به جز كشورهايي كه داراي قرارداد لغو رواديد با ج. ا. ايران مي باشند) بايد داراي رواديد معتبر و يا مجوز عبور به كشور ثالث باشند.
16- تمديد رواديد در برخي كشورها به سختي انجام مي گيرد. لذا توصيه مي شود مدت اقامت را بر مبناي زمان تعيين شده تنظيم نماييد تا با مشكل مواجه نشويد
17- مأموران اداره مهاجرت برخي از كشورها ممكن است در هنگام ورود مسافر در مورد علت مسافرت، هتل و محل اقامت سوالاتي داشته باشند و چنانچه مشخص شود كه فرد به هر دليل نمي تواند وارد اين كشورها شود طبق قوانين داخلي مي توانند با وجود داشتن رواديد معتبر او را به كشورش بازگردانند. بنابراين داشتن برنامه دقيق براي سفر به اين كشورها ضروري است.
18- از اواسط سال 1386 قانون لزوم انگشت نگاري و عكسبرداري از چهره كليه مسافرين خارجي در مبادي ورودي برخي كشورها به اجرا گذاشته شده و ماموران اداره مهاجرت در صورت صلاحديد با مسافران مصاحبه نيز خواهند نمود. بنابراين توصيه مي گردد در مقابل درخواست مأموران اداره مهاجرت در اين خصوص از هرگونه عكس العمل خاص اجتناب نمائيد. در غير اين صورت حكم اخراج مسافر صادر و به كشور باز گردانده مي شود.
19- در صورت اقامت در هتل ها و مسافرخانه ها اولا بايد سعي شود در اماكن شناخته شده اقامت گزيده و ثانيا از وسائل و مدارك مسافرتي از جمله گذرنامه، بليت و دارائي هاي خود به دقت مواظبت نماييد. به اين منظور استفاده از صندوق امانات در هتل ها و مهمانخانه ها توصيه مي شود.
20- چنانچه به هر دليل توسط پليس محلي بازداشت شديد، بلافاصله از مأموران بخواهيد به استناد ماده 36 كنوانسيون وين ناظر بر امور كنسولي، مراتب را سريعاً به سفارت يا نزديكترين سركنسولگري ج. ا. ايران اطلاع دهند و چنانچه زبان محل را نمي دانيد از امضاء هرگونه اوراق و اسناد خودداري فرمائيد.
21- از تبديل پول در غير از صرافي ها و بانك ها اجتناب نموده و از قبول اسكناس هاي درشت از دست فروشي ها و افراد خياباني خودداري نمائيد. در صورت مشاهده پول جعلي از استفاده و يا ارائه آن به ديگران پرهيز نمائيد.
22- دربسياري از موارد مشاهده شده است هموطنان عزيز بدون در نظر گرفتن مقررات مربوط به اشتغال و لزوم أخذ رواديد كار، تنها باتوجه به لغو رواديد توريستي ميان دو كشور، مبادرت به فعاليت در مراكز توليدي و يا خدماتي اين كشور نموده اند كه اين موضوع منجر به تضييع حقوق آنان توسط كارفرمايان و صاحبان شركت ها شده و از طرف ديگر منجر به بازداشت و اخراج اين افراد گرديده است. اتباع ايراني در صورت تمايل به اشتغال در اين كشورها بايد نسبت به أخذ رواديد كار اقدام نمايند و قبل از انجام سفر به اين كشورها، تقاضاي خود را مبني بر دريافت رواديد ورود با حق كار، به نمايندگي آن كشور در تهران ارائه نمايند.
23- باتوجه به مقررات برخي كشورهاي همسايه، چنانچه صاحبان اتوبوس ها، كاميون ها و يا خودروهاي شخصي در زمان ورود به اين كشورها نسبت به سوار نمودن مسافران غير قانوني از جمله افراد بدون گذرنامه، دارندگان گذرنامه هاي جعلي و افرادي كه مهر ورود در گذرنامه آنها درج نگرديده يا حتي اقدام به حمل برخي اجناس غير قانوني (مثل مواد مخـ ـدر حتي به ميزان كم) نمايند، خودروهاي آنان به نفع دولت آن كشور مصادره خواهد شد.
24- لازم است هموطنان عزيز در هنگام ورود به مبادي مرزي كشور ها، دقت نمايند تا گذرنامه آنان ممهور به مهر ورود آن كشور شده باشد. لازم به ذكر است حتي در صورت سهل انگاري پليس مرزي كشور مذكور، صاحب گذرنامه از نظر مقامات ذي صلاح اين كشور ها متهم به عبور غيرمجاز بوده و عواقب اين امر متوجه وي خواهد بود.
25- حضور بيش از سه ماه در كشورهايي كه داراي قرارداد لغو رواديد مي باشند، مستلزم اجازه رسمي از مقامات آن كشور و تمديد مدت اقامت مي باشد از اين رو اقامت بيش از حد مجاز جريمه و حتي اخراج را به همراه خواهد داشت.
