آموزش سی شارپ قسمت اول

[*بانو بهار*]

معمولا این مقدمات توی همه دوره های درسی و توی همه پلت فرم ها و زبان های مختلف گفته میشه

براهمین من خیلی وارد مقدمات ابتدایی نمیشم و یک سری چیزای مهم رو میگم ( مثلا قصد ندارم تاریخچه سی شارپ و ویژوال استادیو و شرکت مایکروسافت رو خدمتتون ارائه بدم و سعی میکنم بجاش اون مقدمات کار با ویژوال استادیو که لازم هست رو بگم )

ولی اگه براتون جای سوال هست که کلا سی شارپ چی هست و کارش چیه و کجاها به دردمون میخوره و چه امکانات و ... ای داره , اینطوری شروع میکنم :

1. سی شارپ یک زبان برنامه نویسی هست که تو شرکت مایکروسافت متولد شده و همونجا هم داره مراحل رشدش رو سپری میکنه
2. با سی شارپ میشه برنامه هایی برای سیستم عامل های مایکروسافت ساخت و به کاربران ارائه کرد و یا ازش استفاده شخصی کرد

سی شارپ توی برنامه های گرافیکی تحت سیستم عامل ویندوز و توی صفحات وب کاربرد زیادی داره و بسیار قدرت بالا و سرعت مناسبی داره

شاید جالب باشه که بدونید یک عده معتقد هستن که

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

از دو زبان سی پلاس پلاس "

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

" و جاوا "

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

" الگو گرفته و از طرفی از هر دو خیلی ساده تر هست

سادگی سی شارپ در حدی هست که شما میتونید حتی توی چند روز , یک اپلیکیشن کاربردی برای مغازه , دفتر یا محل کار خودتون بسازید و ارائه بدید ( البته بسته به امکانات و گرافیکش هم داره )

خب بحث ما توی این دوره از سی شارپ در مورد نرم برنامه نویسی تحت محیط ویندوز هست که معمولا با ویندوز فرم "Windows Form " شناخته میشه

سی شارپ برمبنای دات نت فریم ورک "Dot Net Framework" کار میکنه و کتابخونه های اصلیش رو از دات نت میگیره ( توی این دوره در گفتگو و بیان آموزشات و توضیحات , بجای استفاده از "دات نت فریم ورک" از "دات نت" استفاده میکنیم )

خود دات نت هم توی هر نسخه امکانات بیشتری بهش افزوده شده و برنامه نویسی رو راحت تر کرده !

عکس زیر یک سری توضیحات در مورد نسخه های مختلف دات نت ارائه میده :

عکس 1 – امکانات افزوده شده در نسخه های مختلف دات نت !





خلاصه برنامه نویسی به زبان سی شارپ نه تنها خیلی راحت هست , بلکه خیلی هم سریع و جذابه !! ( بیشتر از این حوصلتون رو سر نمیبرم . اگه تمایل دارید اطلاعات بیشتری رو کسب کنید

 

[*بانو بهار*]

خب بعد از نصب سی شارپ ( که قطعا بلد هستید نصب کنید و مثل همه نرم افزار های تحت ویندوز دیگه یک آدرس از شما میگیره و .... ) , وقتی که برنامه رو باز کردید منو بالا رو میبینید و احتمالا سمت چپ و سمت راست صفحه هم چند تا پنل کنترلی مشاهده میکنید

قبل از اینکه بحث رو ادامه بدیم یک پرانتز باز میکنم : ( این قسمت رو خیلی مقدماتی میگم )

توی ویژوال استادیو ما یک چیزی به نام پروژه داریم که میتونه به زبان های مختلفی ( مثل سی شارپ یا ویژوال بیسیک یا .... ) باشه . بعد از اون یک بخشی به اسم Solution داریم که توی اون میتونیم چند تا پروژه مختلف و به زبان های مختلف ( مثلا دو پروژه سی شارپ و یک پروژه ویژوال بیسیک ) داشته باشیم و این 3 پروژه رو با هم مرتبط کنیم !!

در واقع سولوشن "Solution" یک بخش بالا تر از پروژه هست و یک ابزار برای مدیریت پروژه های مختلف هست ( اگه متوجه نشدید مهم نیست , بعدا خودتون بصورت کامل آشنا میشید )

همونطور که خدمتتون عرض کردم شما میتونید با زبون سی شارپ وب اپلیکیشن و دسکتاپ اپلیکیشن بسازید .

برای دسکتاپ اپلیکیشن میتونید به چند روش مختلف کار کنید که مبنای دوره ما "ویندوز فرم اپلیکیشن" "Windows Form Application" هست ولی بصورت خلاصه و مفید کمی هم در مورد "کنسول اپلیکیشن" "Console Application" صبحت میکنیم و یک مقداری هم باهاش کار میکنیم !!

برای اجرای اولین ( یا چندمین ) پروژه سی شارپتون , بعد از اینکه نرم افزار ویژوال استادیو رو باز کردید , از (منوی بالا سمت چپ) روی منوی File -> New -> Projects کلیک کنید

میبینید که یک پنجره ی جدید براتون باز میشه که آیتم های مختلفی داره !!

برای ساخت اولین پروژه , طبق عکس زیر مراحل رو طی کنید :

Read mo

 

[*بانو بهار*]

همونطور که توی عکس مشاهده میکنید , با کلید استارت میشه پروژه رو اجرا یا ران کرد !!

بعد از اجرا احتمالا نتیجه ای شبیه به این دارید :

عکس 4 – فرم اجرا شده



خب طبیعاتا اینکه ما یک پروژه بسازیم و یک فرم خالی رو اجرا کنیم برای ما مطلوب نیست

از سمت چپ ویژوال استادیو ( از پنل جعبه ابزار یا Toolbox ) روی یک دکمه یا "Button" دوبار کلیک کنید تا بصورت خودکار به فرم اضافه بشه :

عکس 5 – افزودن دکمه به فرم



حالا رو دکمه دوبار کلیک کنید . با اینکار نرم افزار ویژوال استادیو ما رو به یک صفحه جدید منتقل میکنه که ما میتونیم اونجا کد های خودمون رو بنویسیم !

عکس 6 – صفحه کد نویسی ( البته این بخش از کد برای زمانی هست که موقعی که برنامه اجرا شده , روی دکمه کلیک میشه )

خب به بخش کد نویسی رسیدیم . یک نکته خیلی مهم رو اینجا باید بگم که زبون سی شارپ خصوصیات اصلی خودش رو از زبون سی پلاس پلاس ( و در واقع از زبان سی ) به ارث بـرده . توی زبان سی و سی پلاس پلاس , شما باید نوشتن حروف کوچیک و بزرگ رو به درستی رعایت بکنید و اگه یکی از کلمات رو بصورتی غیراز حالت اصلیش تایپ کنید , با مشکل کوچیک مواجه میشید !

خب حالا اولین خط کدنویسی رو آغاز میکنیم .

توی این بخش میخوایم یک پیغام سلام به کاربر نشون بدیم ( توی برنامه نویسی یک رسم نانوشته هست که باید توی اولین برنامه خودتون , پیغام "سلام دنیا" یا "Hello World" رو به کاربر نشون بدید ! من خودم به شخصه همیشه این کار رو برای زبان های برنامه نویسی جدیدی که میخوام یاد بگیرم انجام میدم :ِD )

اول توصیه میکنم کد زیر رو بنویسید و اجرا کنید ( و اگه نگران هستین که شاید یک کد مخرب باشه , به هیچ وجه به عواقبش فکر نکنید ) و بعد به توضیحات مختصر من در مورد اون کد دقت کنید :

MessageBox.Show("Hello World");

عکس 7 – اولین خط از کدنویسی در سی شارپ



اگه برنامه رو اجرا کرده باشید میبینید که پیغام شما براتون نمایش داده میشه !!!

تبریک میگم ! . خب شما میتونید بجای اون “Hello World” یا "سلام دنیا" , هر پیام دیگه ای که دوست دارید ( مثلا اسم و فامیل یا یک متن محبت آمیز یا هرچیزه دیگه ای که تمایل دارید ) رو بنویسید و به هرکسی که رو دکمه برنامه شما کلیک کنه , اون پیام رو نشون بدید !

خب حالا با یک توضیحات مختصر و مفید میخوام جلسه امشب رو به پایان برسونم :

توی سی شارپ یک کلاس ( Class ) ( یا به زبون ساده تر : یک چیز آماده ) برای نمایش پیام به کاربر وجود داره ( که ما الان از اون استفاده کردیم ) و اسمش هم MessageBox هست . توی مسیج باکس , یک متد وجود داره , که وظیفه داره تا خواسته ما مبنی بر نمایش پیغام به کاربر رو انجام بده

توی جلسات بعدی بسیار بسیار با مسیج باکس کار داریم !

یاد آوری : مجددا عرض میکنم که سی شارپ به کوچک و بزرگ بودن حروف و کلمات حساس هست و در صورت وجود اشتباه تایپی , برنامتون اجرا نمیشه . البته نگران نباشید چون با یک ارور کوچیک اشتباه شما رو بهتون یادآوری میکنه !

در جلسه بعد وارد مباحث مهم تر میشیم



Read mo

 

[*بانو بهار*]

توی جلسه قبل بصورت مفصل در مورد متغیرها توضیح دادم

گفتیم که انواع مختلفی داریم و خیلی هاشون رو نام بردیم و مثال زدیم . این جلسه میخوایم در مورد عملگرها و نحوه انجام عملیات ریاضی صحبت کنیم !

لطفا اول یک پروژه جدید ایجاد کنید ( یا پروژه قبلی خودتون رو باز کنید ) . حالا توی فرم اصلی , از پنل ابزار ToolBox دوتا تکست باکس ( از همونجایی که یک دکمه یا همون Button رو اضافه کردیم ) و چهار تا دکمه اضافه کنید .

اول بگم که تکست باکس کارش اینه که یک متن ( مثل اسم و مشخصات فردی یا یک شماره تلفن یا یک عدد معمولی و یا تاریخ و .... ) رو از کاربر دریافت کنه . درواقع کاربر یک متن رو توی اون وارد میکنه و بعد عملیات مورد نظر روش انجام میشه !

کار باتن یا دکمه هم اینه که کاربر هر وقت خواست روی اون کلیک میکنه , و بعد عملیاتی که تعریف شده اجرا میشه !�

یک چیزی هم به اسم برچسب یا label وجود داره که کار اصلیش نمایش یک متن به کاربر هست

مثلا ما دوتا تکست باکس توی برنامه میذاریم و جلوی هرکدوم یک لیبل قرار میدیم و تو لیبل اولی مینویسیم "نام : " و تو دومی هم مینویسیم "نام خانوادگی : " یا ......

حالا به فرمتون ( که قبلا دوتا تکست باکس و چهار تا دکمه اضافه کرده بودید ) دوتا لییل هم اضافه کنید

ما علاوه بر پنل جعبه ابزار و سولوشن اکسپلورر , یک پنل مهم دیگه هم به اسم "Properties" داریم

پنل properties بطور معمول سمت راست و پایین نرم افزار ویژوال استادیو قرار داره

از پنل properties میتونیم به تنظیمات یک شیء مثل فرم یا تکست باکس یا باتن یا لیبل یا بقیه مواردی که بعدا باهاشون آشنا میشیم دسترسی داشته باشیم و اون تنظیمات رو به سلیقه خودتون تغییر بدیم

مثلا روی دکمه هایی که اضافه کردیم یک بار کلیک کنید . میبینید که آیتم هایی که توی پنل هستن تغییر میکنن !

اگه توی همون لیست properties به سمت پایین اسکرول کنید , میبینید که یک آیتم به اسم Text هست که میتونید اونو تغییر بدید و هر متنی رو که بخواید بجای اون قرار بدین

مثلا ما برای یکی از دکمه ها علامت جمع و برای بقیه علامت تفریق و تقسیم و منفی رو میذاریم

توی لییل ها هم "عدد اول : " و "عدد دوم : " رو مینویسیم و برای تکست باکس هم متن خاصی ( فعلا و توی این پروژه ) نیاز نیست !

در نهایت فرمتون رو میتونید به هر شکلی که میخواید طراحی کنید . این هم عکس طرحی هست که خودم میزنم :

 

[*بانو بهار*]

1 - فرم ماشین حساب ساده !

خب ما یک مشخصه مهم در مورد همه اشیاء داریم که Name هست و معمولا جایگاه سومین آیتم توی پنل Properties رو داره !

این نام برای هر شیء منحصر به فرده و با استفاده از این نام ما میتونیم به مشخصات و خصوصیات او شیء دسترسی پیدا کنیم . قوانین نام گذاری اشیاء دقیقا مثل قوانین نام گذاری متغیر ها هستن که جلسه قبل توضیح دادم .

حالا برای اینکه خوانایی برنامه بیشتر بشه , اسم هر شیء رو تغییر بدید و از اسم های مناسب استفاده کنید

مثلا تکست باکس 1 رو به txtNumber1 و تکست باکس 2 رو به txtNumber2 و بقیه دکمه ها رو هم به اسم های مناسب تغییر بدین ( میتونید تغییر ندید ولی پیشنهاد میکنم که تغییر بدین )

بعدازاینکهنامدکمههاروتغییردادیمبایدبرایهرکدومدستوراتمربوطبهخودشروبنویسیم . همونطورکهمیدونید ( یانمیدونید ) دکمهیکوسیلهسادهبرایدریافتدستورازکاربرهست

مثلاتویتلگراموقتیدکمهSendروفشارمیدید , متنتویتکستباکسکپیمیشهوارسالمیشهودرنهایتمتنپاکمیشه !!

طریقه کار این دکمه ها اینطوریه که وقتی کاربر روی اونها کلیک کرد , یک قطعه کد رو اجرا میکنن و کاری که برنامه نویسی باید انجام بده این هست که کد های مورد نظر خودش رو توی اون قطعه بنویسه !!

ولی این در صورتی هست که ما اون قطعه کد رو تعریف کنیم و به برنامه شناساییش کنیم . اینکار هم خیلی ساده ست . فقط کافیه توی قسمت دیزاین یا طراحی فرم , روی دکمه ای که میخواید دوبار کلیک کنید . بعد یک صفحه جدید باز میشه و همه چی آماده ست که ما کدهای خودمون رو بنویسیم .

خیلی وارد مقدمات شدیم پس بیشتر از این ادامه نمیدم

خب با توضیحاتی که بالا دادم روی دکمه جمع دوبارکلیک کنید . احتمالا تا الان متوجه شدید که میخوایم برنامه ماشین حساب ساده بسازیم . پس نیاز داریم که دوتا عدد رو از کاربر دریافت کنیم .

از اونجایی که متن توی تکست باکس بصورت رشته یا همون string هست , نیاز داریم که دوتا متغیر از نوع int تعریف کنیم و رشته ی عددی که کاربر وارد کرده رو به عدد از نوع int تبدیل کنیم

پس سه تا متغیر به اسم های num1 و num2و resultتعریف میکنیم و مقدارشون رو برابر متن های توی تکست باکس میذاریم

اگه بخوایم بصورت مستقیم مقادیر توی تکست باکس رو به متغیر ها نسبت بدیم , با خطا مواجه میشیم . پس اول باید مقادیر رو با استفاده از دستور Convert.ToInt32(); به عدد تبدیل کنیم و بعد به متغیر هامون نسبت بدیم . ( بعدا بیشتر با کلاسConvert آشنا میشیم )

پس در ابتدا باید همچین کدی رو بنویسیم :

int num1, num2 , result;

num1 = Convert.ToInt32(txtNumber1.Text);

num2 = Convert.ToInt32(txtNumber2.Text);
�

حالا که دوتا عدد رو از کاربر گرفتیم و بعد از تبدیل توی متغیرها قرار دادیم , با اونها رو با هم جمع کنیم و نتیجه رو توی متغیر result بنویسیم !



Read more:

 

[*بانو بهار*]

جلسات قبل در مورد متغیر ها و کار با اونها صحبت کردیم . جلسه قبلی هم به ساخت یک ماشین حساب خیلی ساده و دارای چهار عمل اصلی پرداختیم .

�اگه سوالی در مورد جلسات قبل هست بفرمایید که بحث این جلسه رو شروع کنیم .

توی این جلسه میخوایم با تعریف عملوند و توضیح عملگر ها آشنا بشیم . توی جلسه قبل بصورت غیر رسمی با چهار عملگر اصلی آشنا شدیم ( جمع , تفریق , ضرب , تقسیم )

امشب قراره عملگرهای بالا رو بصورت کاملتر توضیح بدم و البته چند تا عملگر جدید هم بگیم !!

خب احتمالا خیلی ها این توضیحات رو میدونن , ولی برای جامع تر شدن آموزش خدمتتون ارائه میدم

یک معادله ساده مثل 2+2=4 رو در نظر بگیرید . توی این معادله , اعداد 2 و عدد 4 عملوند هستن . یعنی چیزی که عملیات ریاضی یا .... روش انجام میشه . یا توی مثال x = (y*z) + 5 متغیرهای x , y , z و عدد 5 عملوند هستن .

ولی بجز عملوند ها یک طرف دیگه هم هست . توی مثال بالا جمع و ضرب ( + , * ) عملگر هستن . یعنی ابزاری که ما با استفاده از اونها عملیات محاسباتی انجام میدیم

ما چند نوع عملگر داریم که با یک دوتا مورد اولی این جلسهآشنا میشیم و دوتا مورد بعدی رو توی جلسات بعدی توضیح میدم .

1. عملگرهای محاسباتی
2. عملگرهای ترکیبی
3. عملگرهای رابـ ـطه ای ( مقایسه ای )
4. عملگرهای منطقی و بیتی

عملگرهای محاسباتی اصلی در زبان سی شارپ ( و تقریبا همه زبان های خانواده سی ) :

1. جمع������������� :�������� +
2. تفریق������������ :�������� -
3. ضرب������������ :�������� *
4. تقسیم����������� :�������� /
5. باقی مانده تقسیم�������� :�������� %

و :

1. یک واحد افزایش�������� :�������� ++
2. یک واحد کاهش :�������� --

دقتکنیدکهعملگرهیکواحدافزایشدوتاجمع + هستسرهمهستوعملگریکواحدکاهشهمدوتامنفی - هست ( برایاینگفتمکهیکباآندرلایناشتباهگرفتهنشه ! )

خب قبلا وظیفه و نحوه کار عملگرهای جمع و تفریق و ضرب و تقسیم رو دیدیم . روش استفاده از % هم مثل همون ها هست . نتیجه عملگر هم باقیمانده تقسیم هست . یعنی اعداد دو طرف رو بر هم تقسیم میکنه و باقیمانده رو بر میگردونه . مثال :

int x = 20 % 3;

توی مثال بالا , اول 20 رو تقسیم بر 3 میکنه . هر عددی که به عنوان باقیمانده اضافه بیاد ( که توی مثال بالا عدد 2 اضافه میاد ) رو به عنوان حاصل برمیگردونه . پس نتیجه میشه x = 2 !

اماعملگرهای ++ و -- :

این عملگرها کار یک واحد افزایش و کاهش رو انجام میدن و حتما باید قبل و یا بعد از یک متغیر و بصورت چسبیده به متغیر استفاده بشن �. تقاوت این عملگرها با ��5 تا� عملگر اول اینه که حتما باید یک متغیر باشه که حاصل توی اون ریخته بشه و دو طرف عملگر هم باید عدد یا متغیر باشه یعنی یک همچین چیزی� x = 2 + 2

.ولی توی �++ �و �-- �هم میتونیم مثل روش قبل کار کنیم و هم میتونیم به دو روش دیگه ازشون استفاده کنیم .

روش اول رو مثال میزنم :

int x = 1 , y = 1;

x++;

++x;

y--;

--y;
�

MessageBox.Show( “x = “ + x.ToStrong() + “ y = “ + y.ToString);
�

اگر دستورات بالا رو اجرا کنید میبینید که x برابر 3 هست و y برابر -1 میشه .

در واقع هرکدوم از دستورات x++ و ++x با دستور x = x +1 یکی هستن و همینطور هرکدوم از دستوراتy-- و --y هم با y = y - 1 یکی هست

روش دوم رو هم با مثال نشون میدم :

int x = 1 , y = 0 , z = 0;

y = x++;

x = 1;

z = ++x;
�

MessageBox.Show(“x = “ + x.ToStrong() + “ . y = “ + y.ToString + “ . z = “ + z.ToStrong() ,”I am new Programmer :) “);


Read moreilikilikephnآآموilie

 

[*بانو بهار*]

نکته مهم : دقت کنید که ترتیب خوندن محاسبات ریاضی ابتدا بسته به اولیت عملگر ( که بعدا مفصل توضیح میدم ) و بعد از چپ به راست هست .

توی دستورات بالا اول سه تا متغیر رو تعریف کردیم . و توی خط بعدی , اول مقدار متغیر x که 1 هست رو داخل متغیر y کپی کردیم ( یعنی y برابر 1 ) . بعد از این یک واحد به متغیر x اضافه کردیم ( یعنی x برابر 2 ) . توی خط بعد دوباره به متغیر xعدد 1 رو نسبت دادیم .

حالا تفاوتی که خط بعدی با خط قبلی داره اینجاست : توی این خط اول یک واحد به x اضافه میکنی ( یعنی x برابر میشه با 1 ) و بعد نتیجه رو به z نسبت میدیم ( یعنی z میشه 2 ) .

اگه آخرین خط رو اجرا کنید نتیجه باید به شکل زیر باشه :

x = 2 . y = 1 . z = 2


Read more:

 

[*بانو بهار*]

عملگرهای مقایسه ای :

1. >������ بزرگتر
2. � >=�� بزرگتر یا مساوی
3. <������ کوچکتر
4. <=�� � کوچکتر یا مساوی
5. ==���� مساوی ( دقت کنید دوتا مساوی هست )
6. � !=���� نا مساوی

با استفاده از این عملگرها میتونیم مقادیر رو با هم مقایسه کنیم . مثلا میتونیم دو عدد رو با هم مقایسه کنیم تا عدد بزرگتر یا کوچکتر رو بدست بیاریم ! یا اینکه یک نام کاربری و یک کلمه عبور از کاربر دریافت کنیم و اگه با نام کاربری و کلمه عبوری که ما توی سیستم تعریف کردیم یکی بود , اجازه بدیم کاربر وارد برنامه بشه !

یک مثال دیگه : میتونیم توی یک سیستم حقوق و دستمزد , برحسب تعداد فرزندان و سن و مدرک تحصیلی اشخاص ( که توی سیستم قرار داره ) حقوق هر کارمند رو بیشتر یا کمتر کنیم !

نکته مهم : دقت کنید که توی عملگرهای ( بزرگتر مساوی , کوچکتر مساوی , نامساوی ) همیشه علامت = بعد از علامت ها ( < , > , ! ) قرار میگیره !

مثال :

x > y

4 < 2

5 == y

x != 3

z >= q
�

خب این ها فقط مثال هستن و تا وقتی که ما عملگر یا دستورات شرطی رو ندونیم یک جورایی به کارمون نمیاد .

�

عملگر شرطی ? :

با استفاده از این عملگر میتونید دو عبارت رو مقایسه کنیم و به ازای صحیح یا غلط بودن مقداری رو به یک متغیر انتساب بدیم .

ساختار عملگر شرطی ? :

var = (Condition) ? True : False ;
عملگر شرطی ? به این صورت عمل میکنه که عبارت Condition رو بررسی و مقایسه میکنه ( مثلا x>y ) . اگه نتیجه مقایسه صحیح باشه مقدار بعد از علامت سوال ? رو توی متغیر var قرار میده و اگه غلط باشه , مقدار بعد از دونقطه : رو توی متغیرvar قرار میده !

( شاید خوب متوجه نشده باشید . با یک مثال بهتر متوجه میشید )

مثال : برنامه ای بنویسید که دو متغیر عددی را بررسی کند و عدد بزرگتر را به کاربر نمایش دهد .

جواب :

int x = 10, y = 20, max;

max = (x > y) ? x : y;

MessageBox.Show(max);
�

توی برنامه بالا اگه مقدار x بزرگتر باشه , مقدار x رو توی max قرار میده و اگر x کوچکتر باشه مقدار y رو توی max میریزه !

�

میخوام قبل از اینکه عملگرهای منطقی و بیتی رو بگم میخوام دستورات شرطی رو بگم.

دستورات شرطی :

دستورات شرطی تقریبا ( تقریبا ) کار عملگر شرطی رو انجام میدن . با این تفاوت که دستورات شرطی کامل تر هستن و قدرت بیشتری رو به ما میدن

ساختاردستور شرطی if :

ساختار اول :

if(condition)

Code;

یا

if(Condition)

{

Code;

Code;

. . . ;




Read more

 

[*بانو بهار*]

خب اگه دقت کنید دو مثال هست که به مثال اول دستور شرطی خطی و به مثال دوم دستور شرطی بلاکی گفته میشه .

�

وقتی که بعد از هر شرط تنها یک دستور رو میخوایم اجرا کنیم از دستور شرطی خطی استفاده میکنیم . در واقع اگه مقدار شرط درون if صحیح باشه , اولین دستور اجرا میشه و اگه غلط باشه اجرا نمیشه !!

نکته : وقتی که میخوایم یک شرط با چند دستور بنویسیم , دستورات رو درون بلاک مینویسیم . شروع و پایان بلاک باید با { و } مشخص بشه !

ساختار دوم :

if (Condition)

Code;

else

Code;

یا

if (Condition)

{

Code;

Code;

. . . ;


}

else

{

Code;

Code;

. . . ;

}
�

توی ساختار اول فقط یک یا چند شرط بررسی میشه و اگه شرط درست بود خط یا بلاک بعد از if اجرا میشه و اگر غلط بود هیچ دستوری اجرا نمیشه و کدهای بعد از خط یا بلاک if اجرا میشه !



Read mor

 

[*بانو بهار*]

اگه حلقه while رو به شکل روبرو بنویسیم , احتمالا سیستم هنگ میکنه و مجبور به بستن برنامه میشیم :

While(true){}

While(true);
�

دستور بالا یک حلقه بینهایت رو میسازه که هیچ پایانی نداره ( چون هیچ دستوری درون حلقه نیست , هردو خط با هم برابر هستن ) .

�

گفته بودیم که بجز حلقه while یک نوع دیگه از حلقه ها رو توی سی شارپ درس میدیم و احتمالا زیاد باهاش کار داریم .

حلقه for :

یک حلقه با تعداد دفعات مشخص , دارای شروع و پایان , دارای شمارنده و ... .

ساختار کلی حلقه for :

for ( init; condition; increment )

{

Code ;

Code ;

….. ;

}
�

بطور معمول ما میتونیم توی حلقه for سه بخش ورودی تعیین کنیم :

�

1. Init تعریف و مقدار دهی یک شمارنده ( برای شمردن تعداد دفعات حلقه . مثلا یک متغیر به اسم i تعریف میکنیم و برابر 1 قرار میدیم )

2. Condition تعریف شرط حلقه ( برای مثال میگیم که اگه شمارنده از 10 کوچکتر بود )

3. Increment تعریف گام های حلقه ( برای اینکه حلقه بینهایت نشه , هربار یک عدد به i اضافه بشه ! )

مثال :

int i;

for(i = 0 ; i < 10 ; ++i )

{

MessageBox.Show(i.ToString());

}


Read m