گل و گیاه ❈❈❈❈معرفی انواع کاکتوس ها❈❈❈❈

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

آگاوِ ساقه گرد

گیاه گوشتی آگاوِ ساقه گرد

نام علمی: Agave parryi

نام انگلیسی: Mescal agave ، Parry’s agave

آگاوِ ساقه گرد

تیره :Agavaceae
منشاء: جنوب غربی ایالات متحده و مکزیک زمان گلدهی: بهار پس از ۲۰ تا ۳۰ سال

ویژگی ها: آگاو ساقه گرد گونه ای گوشتی، تک لپه و با اندازه ای کوچک است. برگ آن گوشتی، کمی مومی، خاکستری و سبز بوده که یک خار به طول cm 2.5 در نوک آن می روید. یکی از ویژگی های متمایز این گونه نقطه انتهایی (نوک) برگ است؛ معمولاً به رنگ قهوه ای مایل به زرد، قهوه ای یا سیاه است، که این ناحیه از خود برگ تیره تر است.

برگ ها نیزه ای تا واژ تخم مرغی بوده و به طول cm30 هستند. در انتها پهن و حاشیه آن دندانه دار است.

هر آگاوِ ساقه گردِ مسن یک ساقه گل دهنده ۳٫۶ متری تولید کرده که در آن گل هایی به رنگ زرد می روید (درسنی حدود ۳۰-۲۰ سال). میوه آن پوشینه و به طول cm7.5-5 است.

به دلیل رشد فشرده و مصرف کم آب و مقاومت به گرما و عملیات نگهداری ساده، این گونه، یک گیاه ایده آل برای فضای سبز شهری در مناطق گرمسیر، خشک و صحرایی است. پس از گلدهی به دلیل اینکه تمام منابع مربوط به ریشه و برگ به مصرف ساقه گل دهنده،گل و بذرها رسیده است، گیاه می میرد. برای فضای سبز مناطق خشک، باغ صخره ای، باغ خشک منظری استفاده می شود.

روش تکثیر: از طریق بذر و پاجوش

عادت رشدی: بیساگ

سرعت رشد : بسیار کند ، بسته به زیر گونه، دارای ارتفاع ۶۰ و قطر رشدیcm75-45 است.

نیاز نوری: آفتاب کامل

خاک مطلوب: خاک خشک، زهکش مناسب و تا حدودی سبک؛ مقاوم به خاک های فقیر

نیاز آبی: مقاوم به خشکی؛ در شرایط هوای داغ و خشک نیاز به آبیاری عمیق هفتگی دارد.

مقاومت به سرما: مقاوم به سرمای سبک؛ تحمل تا ۶- درجه سانتیگراد

 

[°º¸кยzɠยภº°]

همه چیز در باره پرورش و نگهداری کاکتوس

نحوه نگهداری و تکثیر گیاه کاکتوس

نور مورد نیاز کاکتوس:
کاکتوس به نور فراوان نیاز دارند و قرار دادن آنها در داخل اتاق و پشت پنجره های جنوبی بسیار مناسب است. در صورت ناکافی بودن نور طبیعی، نور مصنوعی نیز میتواند به عنوان مکمل، به کار رود.

آبیاری:
در طی فصل رشد فعال کاکتوس باید بیش از دوران استراحت آبیاری شود. برنامه خاص و تعریف شده ای برای آبیاری کاکتوس وجود ندارد و برنامه آن به گلدان، خاک، آب و هوا و عوامل مشابه بستگی دارد.

بهترین روش برای تعیین مقدار آب مورد نیاز کاکتوس، این است که گیاه را مدتی با دقت زیرنظر بگیرید. هنگام آبیاری سعی کنید تمام سطح خاک خیس نشود و مراقب خروج آب نیز باشید. دور بعدی آبیاری باید در زمانی باشد که خاک کاکتوس کاملا خشک شده باشد. ساده ترین روش حصول اطمینان از خشکی خاک این است که یک خلال دندان را با احتیاط در خاک فرو کنید، اگر خلال دندان نمناک شد، باز هم یکی دو روز صبر کنید. گیاه در فصل استراحت خود تنها چند هفته یکبار به آبیاری نیاز دارد.



دمای مورد نیاز کاکتوس:
کاکتوسها میتوانند در فصل رشد خود دمای ۳۲ تا ۳۸ درجه را تحمل کنند و بهترین دما در فصل استراحت آنها، ۷ تا ۱۲ درجه سانتیگراد است. این دمایی است که کاکتوس در محل طبیعی زندگی با آن روبرو میشود. هوای سرد در فصل استراحت، میتواند به گل دهی گیاه در فصل رشد منجر شود.

نگهداری و تکثیر گیاه کاکتوس
کود مورد نیاز کاکتوس:
کاکتوس در طی پاییز و زمستان تنها هر دو تا سه ماه یک مرتبه به کود احتیاج دارد. یک کود کم ازت برای کاکتوس مناسب است. کودهایی که به تدریج در خاک آزاد میشوند نیز برای کاکتوس مناسب هستند، اما این کودها تنها یک مرتبه در بهار به خاک افزوده میشوند.
خاک مورد نیاز کاکتوس:
میتوان با مخلوط کردن یک قسمت خاک گلدان با یک قسمت ماسه و کمی شن برای عبور راحت تر آب، خاک مناسبی تهیه کنید.
لایه های خاک کاکتوس: ۱-ریگ ریز ۲-خاک گلدان + ماسه ۳- خزه یا پوست برنج ۴۴- ریگ یا خرده سفال.
گاهی در وقت جابجایی کاکتوسها مشاهده می شود که ریشه گیاه وضع مناسبی ندارد و حالت پوسیده پیدا کرده است در این حالت بهترین راه هرس کردن ریشه می باشد و باید فقط ریشه هایی را باقی گذاشت که سالم و قوی باشد،درصورتی که تمام ریشه وضع نامناسبی داشت از بریدن تمام ریشه ها نترسید.ریشه های جدید سریعا رشد خواهند کرد.معمولا پس از جابجایی گلدان و اصلاح ریشه ها تا ده روز نباید به گیاه آب داد.
تکثیر کاکتوس

بهترین زمان برای این کار بهار است ولی در دیگر فصول نیز این کار امکان پذیر است.
بدست آوردن قلمه مناسب نیاز به حسن انتخاب دارد کاکتوس ها از راه قلمه زدن به راحتی تکثیر می شوند. ولی این عمل بیشتر از کاکتوس های جزء جزء صورت می گیرد. زیرا به گیاه آسیب کمتری می زند.از جوانه هایی استفاده کنید که سطح تماس کمتری با گیاه دارند. از گرفتن قلمه از پایه گیاه خودداری کنید. رطوبت این قسمت از گیاه بیشتر است و خطر گندیدگی گیاه مادر بیشتر است. اگر این کار را کردید و پایه گیاه شروع به فاسد شدن کرد سریعا قسمت گندیده را جدا کرده و گیاه مادر را یک هفته خارج از خاک قرار داده و سپس به گلدان انتقال دهید. بهترین زمان برای این کار بهار است ولی در دیگر فصول نیز این کار امکان پذیر است. برای این کار از چاقویی تیز استفاده کنید. از چاقوی اره ای استفاده نکنید.

کاکتوس ها سر و ته رشد نمی کنند ،بنابراین وقتی چند برش از یک کاکتوس بر می دارید به این نکته دقت کنید. برای جلوگیری از بین رفتن کاکتوس و پوسیدگی آن قبل از اینکه آن را در خاک قرار دهید چند روزی آن را در سایه قرار دهید تا قسمت بریده شده خشک شود .هر چه قدر کاکتوس بزرگتر باشد به زمان بیشتری برای خشک شدن احتیاج دارد(۳ تا ۱۵روز).هم چنین گرم وسرد بودن هوا نیز به ترتیب موجب کاهش و افزایش زمان خشک شدن می شود. پس از این دوره آن را در گلدانی با زه کشی مناسب قرار داده مانند دیگر کاکتوس های بالغ ابیاری کنید. معمولا ۲ تا ۳ هفته طول می کشد تا ریشه ها نمایان شوند.
نکات و اطلاعاتی کامل درباره نگهداری کاکتوس
کاکتوس ها را باید در فصول سرد، گرم نگه داشت. بهترین نقطه برای نگهداری کاکتوس در داخل خانه،کنار پنجره‌ای است که آفتاب گیر باشد. البته کاکتوس ها اصولاً با آفتاب مستقیم میانه خوشی ندارند و نباید آنها را در مقابل تابش مستقیم خورشید قرار داد(البته به جز تعدادی معدود که باید حتماً جهت رشد و گلدهی در برابر اشعه مستقیم خورشید باشند).

گاهی در وقت جابجایی کاکتوسها مشاهده می شود که ریشه گیاه وضع مناسبی ندارد و حالت پوسیده پیدا کرده است در این حالت بهترین راه هرس کردن ریشه می باشد و باید فقط ریشه هایی را باقی گذاشت که سالم و قوی باشد، درصورتی که تمام ریشه وضع نامناسبی داشت از بریدن تمام ریشه ها نترسید. ریشه های جدید سریعا رشد خواهند کرد.معمولا پس از جابجایی گلدان و اصلاح ریشه ها تا ده روز نباید به گیاه اب داد.

کاکتوس ها می توانند در خاکهایی با ترکیبات متفاوت از قبیل سنگلاخی، ماسه ای، رسی و… به زندگی خود ادامه دهند ولی ایده ال ترین ترکیب برای آنها ترکیبی است که سریعاً خشک شود ولی همچنان مقداری رطوبت را در خود نگه دارد. خاک مورد نیاز برای کاکتوس ها باید دارای خلل و فرج و پر متفذ باشد تا آب به راحتی از ان خارج شود و سریعا خاک خشک شود و گیاه امکان تنفس پیدا کند.

همواره برای کاکتوس ها از خاکی سنگریزه ای استفاده کنید. برای خاک کاکتوس ترکیب های مختلفی توصیه می شود. یکی از رایج ترین ترکیبات برای کاکتوس ۲ قسمت خاک باغچه و یک قسمت ماسه درشت است. از خاکی که میزان زیادی خاک برگ دارد اجتناب کنید.همیشه سعی کنید که خاک گلدان بین دو آبیاری خشک باشد زیرا خیس بودن گلدان برای مدت طولانی به کاکتوس اسیب وارد می کند. بر روی سطح گلدان از سنگریزه استفاده کنید این کار منافع متعددی دارد از قبیل نگهداری رطوبت، زیبایی، سالم ماندن پایه گیاه و…

آبیاری کاکتوس‌ها
آبیاری کاکتوس کاکتوس ها با آب چندان مخالف نیستند بلکه با آبیاری صحیح رشدشان تسریع خواهد شد.نکته مهم در آبیاری کاکتوس این است که آبیاری آنها باید در فصل رشد آنها باشد .کاکتوس ها به آب احتیاج دارند . اگر شما کاکتوس هایتان را تنها یک بار در ماه آب دهید آنها رشد چندانی نخواهند داشت و فقط زنده خواهند مانند و ریشه هایشان خشک و در نهایت می سوزد در این حالت پس از آبیاریی مجدد ریشه ها توانایی جذب اب را نخواهند داشت و ریشه ها دچار پوسیدگی خواهند شد.

کاکتوس هایی که در گلدانهای کوچک هستند نسبت به کاکتوس هایی که در گلدانهایی بزرگ تر قرار دارند آبیاری بیشتری را احتیاج دارند.کاکتوس هایی که در گلدانهای۷یا ۱۰ سانتی قرار دارند باید هر ۴ تا ۶ روز آبیاری شوند.کاکتوس های که در گلدانهای ۱۵ سانتی نگهداری می شوند هر هفته تنها به یک بار آبیاری احتیاج دارند. برنامه آبیاری کاکتوس بر اساس نوع خاک و گلدان (پلاستیکی یا سرامیک یا گلی) ودما تغییر می کند.

گلدان پلاستیکی و سرامیکی آب را نسبت به گلدان گلی بیشتر در خود نگه می دارد و بنابر این به آبیاری کمتری احتیاج دارد.همین طور میزان آبیاری به درجه حرارت محیط نیز وابسته است ، در هوای گرم کاکتوس نسبت به هوای سرد به آب بیشتر ی احتیاج دارد. یک قانون خوب برای آبیاری کاکتوس این است که پیش از اینکه خاک گلدان کاملا خشک شود به آبیاری آن بپردازیم.

دو نوع روش آبیاری برای کاکتوس وجود دارد، یک نوع آن آبیاری از بالای خاک و نوع دیگر قرار دادن گلدان به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در ظرفی که آب کمی در آن قرار دارد. در روش دوم کاکتوس آب مورد نیاز خود را به داخل می کشد.

بهترین روش این است که به صورت متناوب از دو روش فوق استفاده کنیم برای آبیاری کاکتوس از افشان کردن آب به روی گیاه خود داری کنید. کاکتوس را فقط هنگامی که در حال رشد است به صورت منظم آبیاری کنید. در هنگامی که کاکتوس در دوره رشد خود قرار ندارد به آب بسیار کمی احتیاج دارد.

ریشه کاکتوس وقتی که گیاه خواب است برای فاسد شدن مستعد است و در صورت آب دهی بیش از اندازه کاکتوس از بین خواهد رفت. در هنگامی که کاکتوس خواب است هر ۲ یا ۳ هفته پس از اینکه خاک کاملاً خشک شد، آبیاری سبکی کفایت خواهد کرد. به میزانی گیاه را ابیاری کنید که ریشه آن کمی مرطوب شود.

جابجایی کاکتوس ها
بیشتر افراد جابجایی گلدان گیاه را بیش از اندازه انجام می دهند. این کار به ریشه های کاکتوس اسیب وارد می کند. فقط هنگامی که گیاه احتیاج به تعویض گلدان دارد باید این کار صورت بگیرد بهترین فصل برای تعویض گلدان بهار است که گیاه در حال رشد بوده و انرژی زیادی دارد.

یک کاکتوس برای سالها (۵ تا ۱۰ سال) می تواند در یک گلدان باشد بدون اینکه احتیاجی به تعویض گلدان داشته باشد.کاکتوس ها در هر گلدانی که زه کشی و تخلیه آب مناسبی داشته باشد میتوانند به خوبی رشد کند. گلدانهایی گلی با عمق کم برای کاکتوس ها بسیار مناسب است و اصولا کاکتوس ها به عمق زیادی احتیاج ندارند. برای انتخاب سایز گلدان، گلدانی با قطری کمی بیشتر از قطر کاکتوس را انتخاب کنید.

گلدانهای بزرگ برای کاکتوس های کوچک مناسب نبوده، موجب از بین رفتن گیاه خواهد شد. پس از انتقال کاکتوس برای آبیاری آن عجله نکنید تا فرصت ترمیم به ریشه های گیاه داده باشید. پس از چند روز به آبیاری گیاه بپردازید. در سه هفته اول به ابیاری کم اکتفا کنید.

مراحل جابجایی
۱- قسمت پایینی گلدان را با سنگ هایی تمیز بپوشانید. مقداری زغال فعال شده در این قسمت قرار دهید.
۲- گلدان را با ترکیب دو قسمت ماسه و یک قسمت خاک و مقداری perlitee. پر کنید. (خاکهای آماده در مغازه های معتبر یافت می‌شود).
۳- دقت کنید که هیچ گونه کلوخ در مخلوط وجود نداشته باشد سپس کاکتوس ها را در خاک قرار دهید.
۴- مقداری سنگ و خزه را بر روی خاک گلدان برای نگهداری رطوبت قرار دهید.

 

[°º¸кยzɠยภº°]

اسامی کاکتوس ها

معانی اسامی کاکتوس ها


استرو به معنای ستاره
فیتوم به معنای گیاه
استروفیتوم= گیاه ستاره ای

استنو بمعنای باریک
سرئوس بمعنای شمع یا مشعل
استنوسرئوس=شمع باریک

سفالو بمعنای سر
سفالو سرئوس= شمعی مانند سر

کلیستو بمعنای بسته
کلیستو کاکتوس=کاکتوس بسته
( اشاره به گلهای این جنس از کاکتوس هست که بطور کامل باز نمیشود)

کوریف بمعنای تاج
آنتا بمعنای گل
کوریفانتا= گلها روی تاج
( اشاره به محل رویش گلها)

اچینو بمعنای جوجه تیغی
اُِپسیس بمعنای شبیه
اچینوپسیس=شبیه جوجه تیغی
اچینوسرئوس بمعنای شمع تیغ دار

آگاو بمعنای نجیب

اسپوستوا برگرفته از نام دانشمند گیاه شناس اهل پرو Nicolas Esposto

فرو از لغت fierce بمعنای خشم.
فرو کاکتوس = کاکتوس خشمگین

ژیمنو بمعنای عـریـ*ـان
کالیسیوم از لغت kalyx بمعنای جوانه گل.

ژیمنوکالیسیوم=جوانه گل برهنه
اشاره به جوانه گلهای این جنس کاکتوس که فاقد هرگونه تیغ یا مو میباشد.

هماتو بمعنای قلاب
هماتوکاکتوس=کاکتوس قلاب
اشاره به شکل تیگیاهان
قلاب مانند است.

هاورتیا برگرفته از نام دانشمند گیاه شناس انگلیسی Adrian Hardy Haworth (1767–1833
لیتو بمعنای سنگ
اُپیس بمعنای ظاهر
لیتوپس=ظاهر سنگی

میرتیلوکاکتوس اشاره به میوه های این گونه که شبیه ذغال اخته میباشد،که نام علمی گیاه آن Vacciniummyrtillus
نوتو بمعنای جنوب
نوتوکاکتوس= کاکتوس جنوب
اشاره به منشآ این گونه از آمریکای جنوبی

آپونتیا از نام منطقه Opus در یونان گرفت شده که دارای تنوع گیاهی است.
پاچی بمعنای کلفت یا ضخیم
پاچی سرئوس=شمع کلفت

پود بمعنای پا
پاچی پودیوم(نخل ماداگاسکار)=پای
کلفت اشاره به تنه ضخیم آن.

 

[*SAmirA]

آلوئه جوونا - ALOE
ALOE JUVENNA : نام علمی
XANTHORRHOEACEAE - سریشیان : خانواده
کنیا : بومی منطقه
Tiger tooth aloe : نام های دیگر

خاک و تغذیه دمای ایده آل محیط آبیاری و رطوبت نور محیط
خاک شنی ، ماسه ای و خوب زهکشی شده

دمای بین 21 تا 34 درجه

کمی مرطوب

متوسط

آلوئه جوونا

گیاه Aloe juvenna ( آلوئه جوونا ) گیاهی است از خانواده XANTHORRHOEACEAE ( سریشیان ) که بومی کنیا میباشد .
خانواده سریشیان دارای 400 عضو میباشد که اکثرا متعلق به مناطق گرمسیری هستند.

گیاه آلوئه جوونا جزء کاکتوس ها میباشد و امروزه در اکثر مناطق گرمسیری ونیمه گرمسیری کاشته میشود و به عنوان گیاه زینتی و پوششی مورد استفاده قرار میگیرد.

نام دیگر این گیاه آلوئه دندان ببری میباشد ، این گیاه مانند سایر کاکتوس ها تیغ ندارد ولی دور برگ ها زائده های تیغ مانندی رشد می کنند.

گیاه آلوئه جوونا ، کاکتوسی با سرعت رشد متوسط میباشد که ارتفاع آن بین 45 تا 60 سانتیمتر و عرض آن بین 7 تا 22 سانتیمتر است.
این آلوئه به صورت طبقه ای رشد می کند. به مرور که سن گیاه بالاتر می رود برگ های پایینی می ریزند و گیاه دارای ساقه می شود.
برگها به صورت خوشه ای ،گوشتی ،دراز و باریک هستند و گاها به صورت خالدار با لکه های سفید مشاهده میشوند.
این کاکتوس گلدار میباشد ، گل آذین بسیار ساده بوده و از وسط آن به صورت سنبله ای بیرون می آید و گل های صورتی تیره برروی آن میروید .
گیاه آلوئه جوونا برای گلدهی نیاز به گذراندن یک دوره سرد دارد .

شرایط نگهداری این گیاه بسیار ساده و به شرح زیر است :
خاک مناسب: خاک شنی ، ماسه ای و خوب زهکشی شده.
این گیاه در اکثر خاکها رشد میکند.
نور مناسب: بهترین نور برای این آلوئه نور مستقیم می باشد ولی پشت پنجره پر نور جنوبی هم رشد خوبی دارد .
در روز های گرم تابستان و نور زیاد رنگش به قهوه ای روشن تغییر پیدا خواهد کرد .
دمای مناسب: دمای بین 21 تا 34 درجه برای رشد این گیاه مناسب است .
آلوئه در برابر خشکی و گرما مقاوم است و لی در برابر سرما ازبین خواهد رفت .
بهتر است دما در زمستان از 10 درجه پایین تر نیاید .
( این گیاه مناسب برای نگهداری در منزل نیز میباشد .)
آبیاری: در تابستان به طور منظم پس از خشک شدن خاک آبیاری شود.
در زمستان آبیاری گیاهی که در حال استراحت است باید بسیار محدود شود.
کوددهی: در فصل بهار و تابستان بهتر است به صورت ماهیانه کوددهی صورت گیرد.

آفات و امراض : بیماری و یا آفت خاصی این گیاه را تهدید نمیکند.

تکثیر :تکثیر این گیاه به 3 روش صورت میگیرد که روش اول کاربردی تر است :
1- کاشت پاجوشهایی که گیاه به تعداد زیاد تولید میکند.
2- تقسیم ریزوم ، غده
3-کاشت دانه که بهتر است داخل خانه و قبل از زمستان صورت گیرد.
(اجازه دهید دانه ها داخل غلاف خشک شوند و سپس اقدام به جمع آوری آنها کنید .)

هشدار : هنگام جابه جایی گیاه مراقب باشید. (زائده ها بسیار تیز میباشند .)

: منابع
Aloe juvenna - Wikipedia, la enciclopedia libre
گل و گياهان آپارتماني - aloe juvenna
Aloe juvenna - Tiger Tooth Aloe | World of Succulents

تصاویر گیاه آلوئه جوونا:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[*SAmirA]

آلودیا آسندنس - FANTSIOLOSTSE
ALLUAUDIA ASCENDENS : نام علمی
DIDIEREACEAE - دیدیارسیا : خانواده
ماداگاسکار : بومی منطقه
Alluaudia : نام های دیگر

خاک و تغذیه دمای ایده آل محیط آبیاری و رطوبت نور محیط
خاک شنی ، ماسه ای، لومی و خوب زهکشی شده

دمای بین 10 تا 30 درجه

مرطوب

زیاد

آلودیا آسندنس

Alluaudia ascendens (آلودیا ) درختی برگریز بوده از خانواده Didiereaceae ( دیدیارسیا ) که بومی ماداگاسکار میباشد.
6 گونه متفاوت در این خانواده وجود دارد که همگی بومی ماداگاسکار میباشند ، قابل ذکر است که آلودیا بلندترین گونه در این خانواده محسوب میشود.

آلودیا جزء کاکتوس ها میباشد وزیستگاه طبیعی آن بیشه زارها و جنگل های خشک ماداگاسکار است.

این گیاه، گیاه زینتی فوق العاده ای برای مناطق گرم و خشک محسوب میشود .
آلودیا در برابر سرما مقاوم نمیباشد و اگر در منطقه گرمسیر کاشته نشده باشد ، برای فصل زمستان باید به گلخانه منتقل شود.

این کاکتوس بین 4 تا 12 متر رشد میکند و گستردگی آن بین 2 تا 4 متر میباشد.
(گاها دیده شده که این درخت تا ارتفاع 15 متر نیز رشد کرده است.)
این گیاه سرعت رشدی متوسط دارد.
آلودیا ابتدا به عنوان یک ساقه مفرد رشد میکند و سپس برگهایش ظاهر میشوند.
قطر استوانه (تنه) این گیاه ، 30 سانتیمتر است ، رنگ آن متمایل به سبز و یا قهوه ای مایل به خاکستری است.
برگها کوچک بوده بین 1.5 تا 2.5 سانتیمتر طول و بین 10 تا 20 میلی متر عرض دارند.
برگها گوشتی به صورت مدور و یا قلبی شکل بوده و به صورت جفت قرار میگیرند.
رنگ برگها سبز تیره میباشد و زمانی که در آفتاب کامل قرار دارند این رنگ به قرمز-بنفش تبدیل میشود.
این گیاه دارای گلهای کمی میباشد .( گلهای این کاکتوس به ندرت دیده میشوند.) .
رنگ گلها سفید مایل به قرمز است و به صورت خوشه ای در قسمت فوقانی ساقه ظاهر میشوند.
تیغ هایی تیز در اطراف برگها وجود دارد که وسیله دفاعی گیاه در برابر گیاهخواران بشمار می آید.

شرایط نگهداری گیاه آلودیا به شرح زیر میباشد:

خاک: خاک شنی، ماسه ای،لومی و خوب زهکشی شده.
این گیاه در اکثر خاکها رشد میکند .(از جمله خاک ضعیف و خاک صخره ای)
نور: آفتاب کامل.
این گیاه نباید در سایه قرار داشته باشد.
دما: دمای بین 10 تا 30 درجه برای رشد این گیاه مناسب است.
آلودیا در برابر خشکی و گرما مقاوم است.
این گیاه تا دمای 0 درجه را تحمل میکند ولی اگر سرما بیشتر شود از بین خواهد رفت .
آبیاری: این گیاه به آبیاری زیادی نیاز ندارد .
کوددهی: در مورد این گیاه باید از کود رقیق شده استفاده شود.

از چوب این گیاه برای تهیه ذغال استفاده میشود.

تکثیر آلودیا به 2 روش صورت میگیرد:

1- قلمه ساقه : در فصل بهار صورت پذیرد.
2- کاشت دانه: بعد از گذشت فصل سرما اقدام شود.

هشدار : خارهای این کاکتوس بسیار تیز میباشند ، در هنگام حمل و نقل و جابه جایی بسیار مراقب باشید.

بیماری و یا آفت خاصی این گیاه را تهدید نمیکند.


تصاویر گیاه آلودیا آسندنس:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[*SAmirA]

آگاوِ ویکتوریا - رجیون - QUEEN VICTORIA AGAVE
AGAVE VICTORIA REGINAE : نام علمی
ASPARAGACEAE - مارچوبه : خانواده
شمال شرق مکزیک : بومی منطقه
Mexican Noa , royal agave : نام های دیگر

خاک و تغذیه دمای ایده آل محیط آبیاری و رطوبت نور محیط
خاک با زهکشی خوب

20 درجه سانتیگراد

کمی خشک

زیاد

آگاوِ ویکتوریا - رجیون

آگاوِ ویکتوریا - رجیون گونه ای کاکتوس بسیار زیبا از جنس Agave در خانواده Asparagaceae بومی مناطق خشک ارتفاعات پایین تر کوه های شرقی Sierra Madre در ایالت Coahuila و همچنین جنوب Nuevo Leon در شمال شرق مکزیک است (دره عمیق و باریک Sierras و مناطق مجاور در جنوب سالتیلو).

زیستگاهاه این گیاه به طور عمده در خاک های آهکی است و در کویر و محیط های نیمه بیابانی و در اطراف دامنه های شیب دار و در نزدیکی صخره های و دره عمیق بیشتر یافت میشود. این گیاه اغلب با جنس Hechtia و bromeliads همراه است. در حالی که آگاوِ ویکتوریا - رجیون در زیستگاه بومی خود در معرض خطر است لکن در بسیاری نقاط جهان کشت آن رایج است.

این گیاه رشد خیلی کمی دارد اما محکم و زیباست . فرمهای منحصر به فرد برگ هایش می تواند تا 45 سانتیمتر قطر داشته باشد ،اما به ندرت بیشتر از 22 سانتیمتر رشد می کند ، پهنای برگ ها 3 سانتیمتر است ، معمولا به صورت تکی رشد می کند برگ های آن سفت و ضخیم ، دارای 3 زاویه مثلثی ، سبز تیره با علامتهای سفید تابان در حاشیه برگها ، برگها بدون تیغ هستند تنها یک تیغ کوتاه سیاه و مرکزی دارند.

در صورتی که گیاه حدودا 20 تا 30 سال سن داشته باشد در تابستان گل می دهد

آگاوِ ویکتوریا - رجیون دارای برگ های بسیار زیبا به طول ۱۵ تا۲۰ سانتی متر و عرض ۳ سانتی متر و به رنگ سبز با حاشیه های سفید بوده که با هم تشکیل یک رُِزت را می دهند. فقط یک تیغ قهوه ای رنگ در نوک برگ ها دارد. در اواسط تابستان گل این گیاه به صورت سنبله ای از میان گیاه بیرون آمده و بین ۲ تا ۴ متر قد می کشد و سپس در انتهایش گل های زرد رنگ زیادی ظاهر می شود. گل دهی این گیاه تقریبا تمام نیروی گیاه را گرفته به طوری که مدت کوتاهی پس از گل دهی گیاه از بین می رود.

به خاکی که خوب زهکشی شود نیاز دارد و آفتاب کامل تا سایه سبک برایش مناسب است اما در ماه های گرم تابستان از آفتاب سوزان دور نگه داشته باشد. در زمستان باید خشک نگه داشته باشد و اگر خشک باشد سرمای زمستان را بهتر تحمل می کند این کار به گیاه جان و نیروی حیرت آوری می دهد . در بهار و تابستان خوب آبیاری کنید و اجازه دهید بین دو آبیاری به طور واضح خاک نمناک باشد. برای داشتن گیاهی شاداب تر با کودهای محلول در آب حاوی پتاسیم بالا و دوبار در سال در فصل بهار و تابستان کود داده شود.

هندی های بومی از آن برای الیاف ، غذا و ساختن نوشیدنی ا ل ک ل ی استفاده می کردند .از الیاف برای درست کردن لباس و طناب استفاده می شد اما بیشتر از این گیاه به عنوان خوراکی استفاده می شود ، برگ های کاکتوس و خود گل هایش خوردنی هستند به صورت کبابی و یا جوشاندن

آفت این کاکتوس، ساس و حشره آردی است

طریقه تکثیر :
توسط بذر و یا پاجوش های به ندرت در آمده در پای ریشه در فصل بهار ، آنها را در خاک نمناک و هوای مه یا نور آفتاب فیـلتـ*ـر شده نگهداری کنید تا بزرگ شوند.


تصاویر گیاه آگاوِ ویکتوریا - رجیون:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[*SAmirA]

آستروفیتوم آستریاس - SAND DOLLAR CACTUS
ASTROPHYTUM ASTERIAS : نام علمی
CACTACEAE - کاکتوس : خانواده
تگزاس و مکزیک : بومی منطقه
Sea Urchin Cactus, Star Cactus , Star Peyote : نام های دیگر

خاک و تغذیه دمای ایده آل محیط آبیاری و رطوبت نور محیط
خاک های دارای مواد غذایی کافی

نواحی گرم

کمی خشک

زیاد

آستروفیتوم آستریاس

خصوصیات گیاهشناسی:

کاکتوس "آستروفیتوم آستریاس" یکی از گونه های جنس کاکتوس آستروفیتوم و بومی بخش های کوچکی از تگزاس در ایالات متحده و مکزیک است. به این نوع کاکتوس، کاکتوس ستاره ای نیز گفته می شود.
این نوع کاکتوس کوچک، گرد و بدون خار بوده که ارتفاع آن به 2.5 تا 6 سانتیمتر و قطر آن به 5 تا 15 سانتیمتر می رسد. روی سطح آن حدود 7 تا 10 تقسیم بندی دیسکی شکل که به آن شیار گفته می شود، وجود دارد. در مرکز هر شیار نیز آرئول های پشمی وجود دارد. رنگ آنها به رنگ سبز مایل به قهوه ای است که ممکن است با خارهایی پوشیده از فلس ها یا تریکوم های سفید پوشیده شود. گل های این گونه به رنگ زرد با پایه ای قرمز هستند که بخش های بیرونی بسیار پشمی یا با کرک های ریز می باشند. میوه ها تخم مرغی شکل، به رنگ سبز تا صورتی هستند که در بخش خارجی پوشیده از کرک های پشمی می باشند.
این گیاهان دگرگرده افشان هستند که گرده افشانی آنها توسط حشرات صورت می گیرد. گیاهان تکثیر شده از طریق بذر پس از کمتر از یکسال، زمانی که به 2 تا 3 سانتیمتر قطر رسیدند، به بلوغ می رسند. گل ها نیز در طی ماه های مارس تا جون (در مناطق بومی در فصل زمستان) تشکیل شده و میوه دهی طی ماه های آوریل تا جون صورت می پذیرد.

شرایط محیط رشد:

اگرچه این گیاهان بومی تگزاس و مکزیک هستند اما امروزه بخش های کمی به اندازه 200 جریب را در تگزاس را به خود اخصاص داده اند.
اگرچه رشد این گونه ها بسیار کند است اما پرورش آنها در گلخانه دشوار نیست. این گیاهان به خاک های دارای مواد معدنی کافی و آبیاری کم نیاز دارند. آبیاری آنها می تواند به صورت هفتگی در طول تابستان صورت گیرد.
همچنین به روشنایی کافی نیز احتیاج خواهند داشت. اگر مکان های پرورش آنها از نور کافی آفتاب برخوردار بود، اضافه کردن کود و مواد مغذی می تواند در بهبود رشد آنها کمک زیادی کند. این گونه های گیاهی می توانند سرمای هوای را تا حدود منفی 4 درجه سانتیگراد تحمل کنند.

تکثیر:

تکثیر این گیاهان اغلب به طریق جنـ*ـسی یا کشت بذرهای آنها صورت می گیرد. نهال های بذری محیط های بسیار پرنور و خاک های خشک را نمی پسندند. همچنین به تعویض گلدان نیاز خواهند داشت. سرانجام این گیاهچه های حاصل از بذر زمانی که به اندازه کافی (8 تا 10 سانتیمتر) رسیدند، بالغ خواهند شد.


تصاویر گیاه آستروفیتوم آستریاس:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[*SAmirA]

آستروسفالسروس دیبوسکی - CABEGA
AUSTROCEPHALOCEREUS DYBOWSKII : نام علمی
CACTACEAE - کاکتوس : خانواده
جنوب آمریکا : بومی منطقه
cereus dybowskii,cephalocereus dybowskii,Austrocephalocereus dybowskii,Gerocephalus dybowskii : نام های دیگر

خاک و تغذیه دمای ایده آل محیط آبیاری و رطوبت نور محیط
مخلوط خاک کاکتوس استاندارد و خوب زهکشی شده

دمای بین 28 تا 34 درجه

خشک

متوسط

آستروسفالسروس دیبوسکی

گیاه آستروسفالسروس ، گیاهی است از خانواده کاکتوس ها که بومی جنوب آمریکا خصوصا شرق و شمال باهایا و برزیل میباشد.
این کاکتوس در ارتفاعی بین 300 تا 750 متری از سطح دریا می روید.

گیاه cabega، تنها گونه از جنس Espostoopsis به شمار می آید و از جمله کاکتوس های کمیاب محسوب میشود.
نام این کاکتوس برگرفته از نام گیاه شناس و کشاورز معروف Jean pybowski میباشد.

آستروسفالسروس در شرایط ایده آل دارای سرعت رشد به نسبت بالایی میباشد.
ساقه اصلی این گیاه دارای ارتفاعی بین 2 تا 4 متر بوده و گستردگی آن بین 45 سانتیمتر تا 90 سانتیمتر است.
ساقه گیاه استوانه ای شکل میباشد و بین 8 تا 10 سانتیمتر قطر دارد و موهایی سفید به طور کامل آن را میپوشانند.
( گاها سبزی ساقه به طور کامل پوشیده میشود.)
ساقه اصلی به چندین ساقه تقسیم میشود.
گیاه دارای خارهای شعاعی و به تعداد بالا است ، خارهای مرکزی گیاه بین 2 تا 3 سانتیمتر طول دارند و به رنگ زرد و یا قهوه ای هستند .
خارها، سوزنی شکل و صاف هستند.
گلهای این کاکتوس سفیدرنگ، لوله ای و زنگ شکل میباشد و در شب شکوفا میشوند .
این گلها به نسبت بزرگ هستند و بین 4 تا 6 سانتیمتر طول دارند.
میوه این کاکتوس ، تخم مرغی شکل ، به رنگ صورتی کم رنگ و با پالپی سفید رنگ میباشد .
2/5 سانتیمتر قطر میوه این کاکتوس بوده و دارای پوسته ای ضخیم میباشد.
(میوه خوراکی است.)
دانه های گیاه ، سیاه و سفید میباشند و خشن و بیضی شکل هستند.

سیستم ریشه این گیاه ضعیف بوده و لازم است از گلدانی با زهکشی خوب استفاده شود.

شرایط نگهداری از کاکتوس Cabega به شرح زیر میباشد:

خاک: مخلوط خاک کاکتوس استاندارد و خوب زهکشی شده .
بهتر است ph خاک بین 6 تا 7/30 باشد.
(این گیاه توانایی رشد در خاکهای صخره ای و سنگی را دارد.)
نور: آفتابی - نیمسایه.
دما: دمای بین 28 تا 34 درجه برای رشد این گیاه مناسب است .
کاکتوس Cabega نسبتا در برابر سرما مقاوم است و تا دمای -7 درجه را تحمل میکند.
آبیاری:بهار تا پاییز به طور متوسط صورت گیرد و بهتر است در فاصله 2 آبیاری زمین خشک باشد .

آفات و امراض : عنکبوت قرمز و بیماری پوسیدگی این گیاه را تهدید میکند .

تکثیر این گیاه به طور کلی ساده نمیباشد و به 3 روش صورت میگیرد:

1- قلمه ساقه های چوبی.
2- قلمه چوب نرم.
3- کاشت دانه .
میوه ها باید کاملا رسیده شوند و سپس اقدام به جمع آوری دانه ها شود.
پس از گذشت فصل سرما ، دانه ها را در خاک شنی و در محیطی با دمای بین 18 تا 22 درجه بکارید.

هشدار : مانند سایر کاکتوس ها ، در هنگام جابه جایی گیاه مراقب خارها ی آن باشید.

تصاویر گیاه آستروسفالسروس دیبوسکی:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[*SAmirA]

آريوكارپوس فیساراتوس - LIVING ROCK CACTUS
ARIOCARPUS FISSURATUS : نام علمی
CACTACEAE - کاکتوس : خانواده
شمال مکزیک و تگزاس در ایالات متحده : بومی منطقه
false peyote,Earth Star,chautle,Ariocarpus fissuratus var. lloydii,Ariocarpus lloydii,Roseocactus intermedius : نام های دیگر

خاک و تغذیه دمای ایده آل محیط آبیاری و رطوبت نور محیط
ترکیب خاک رس، پرلیت درشت و خاک گلکاری

30 درجه سانتیگراد

کمی خشک

زیاد

آريوكارپوس فیساراتوس

آريوكارپوس فیساراتوس گونه ای از کاکتوس ها از جنس Ariocarpus و خانواده Cactaceae است که اکنون به طور وحشی و خود رو در تعداد کم در شمال مکزیک و تگزاس در ایالات متحده یافت می شوند

در صحرای Chihuahuan در تگزاس ،Ariocarpus fissuratus قادر به تحمل درجه حرارت هوای 36 تا 70 درجه سانتیگراد است

این گیاه با تاج پشمالو، که از آن گل های صورتی رنگ تا بنفش روشن میروید و 2.5 تا 5 سانتی متر اندازه این گل ها میباشد. این گل به مدت 3 تا 4 روز عمر دارد و شکوفه آن در ماه های اکتبر و نوامبر نمایان میشود. میوه آن به رنگ سفید یا سبز ، با تعداد زیادی از دانه است.

اين گياهان با برآمدگي هاي تكمه اي سه گوش به قطر 5 سانتيمتر به صورت نيمه نيمه و مار پيچ يكديگر را پوشانده و بر روي زمين پهن مي گردند . اين كاكتوس ها با رشد كم و بدنه اي پهن و كروي به رنگ خاكستري سبز هستند

بيشتر اين كاكتوس ها نيز بدون خار و داراي پوست چرمي هستند و بيشترين بلندي آنها به 22 تا 24 سانتي متر مي رسد.

آريوكارپوس نیاز به آب و کود بسیار کمی دارد و یک مقدار متوسطی از نور و خاک ماسه سست با زهکشی خوب برای رشد آن لازم است.

آريوكارپوس جاي آفتابي و كمي سايه را مي پذيردو از ديدگاه پايداري به سرما ، تا 2 درجه سانتيگراد زير صفر را تاب مي آورند.

ريشه ي اصلي آنها ضخيم بوده و از همين رو جابجايي به گلدان با فضايي بزرگتر بايستي بيشتر از اندازه عادي انجام گيرد تا از هر گونه توقف و ايستايي رشد گياه جلوگيري شود

در بيشتر روز هاي سال به آب مينيم و مناسب نيازمندند و از نكات پايه اي و بنيادي نگهداري آنها در فصل زمستان كه زمان استراحت و خواب بوده فراهم نمودن محيط خشك براي آنهاست .

تكثير و ازدياد آريوكارپوس، عموماَ از طريق بذر انجام مي گيرد

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[*SAmirA]

افوربیا اینگنس - CANDELABRA TREE
EUPHORBIA INGENS : نام علمی
EUPHORBIACEAE - فرفیون - افوربیاسه : خانواده
آفریقای جنوبی،بوتسوانا،تانزانیا،زیمباوه : بومی منطقه
common tree Euphorbia , naboom, gewone naboom, mohlohlokgomo,Cowboy cactus : نام های دیگر

خاک و تغذیه دمای ایده آل محیط آبیاری و رطوبت نور محیط
مخلوط خاک شامل 1قسمت تورب خزه ،1 قسمت لوم 2و شن درشت برای زهکشی بهتر

18 درجه سانتیگراد

مرطوب

متوسط

افوربیا اینگنس

Euphorbia ingens گونه ای گیاهی از جنس Euphorbia و خانواده Euphorbiaceae ، گیاهی محبوب ، بومی آفریقای جنوبی،بوتسوانا،تانزانیا و زیمباوه است که بیشتر درمناطق نیمه گرمسیری و ساوانا می روید و قابل نگهداری در ساختمان میباشد

این گیاه که درخت خاردار و آبدار نیز شناخته میشود، در طبیعت به 30 فوت (9 متر) بلندی میرسد و دارای گل هایی به رنگ زرد میباشد

این گیاه منبع خوبی از مواد غذایی برای بسیاری از پرندگان، پروانه ها ، زنبورها و سایر حشرات میباشد که از گرده و شهد آن تغذیه میکنند

افوربیا اینگنس نیاز به محیط نسبتاً روشن و خاک با زهکشی خیلی خوب شامل 1 قسمت تورب خزه ،1 قسمت لوم 2 و کمی شن درشت برای اطمینان از زهکشی خوب دارد.

این گیاه میبایست کاملاً سیراب آبیاری شود ولی باید اجازه داد خاک آن قبل از آبیاری بعدی کاملا خشک شود. هنگامی که رشد جدید در فصل بهار آغاز می شود ، گیاه را با کود متعادل رقیق به 1 / 2 تغذیه نمایید.این کار فقط یک بار در سال کافی است.

ازدیاد این گیاه با قلمه زدن و کاشت بذر امکان پذیر است. در هنگام برش برای قلمه زدن باید مراقب شیره سمی آن باشید و باید محل برش را برای جلوگیری از نشت با خاک خرده چوب ببندید و پس از یکی دو هفته (برای تطبیق گیاه با شرایط محیط) میتوانید آن را بکارید

شیره لاتکس گیاه بسیار سمی و محرک خطرناک می باشد و در صورت تماس با پوست موجب حساسیت شدید شده و در صورت بلعیدن میتواند بسیار خطرناک باشد.



تصاویر گیاه افوربیا اینگنس: