قزوین معرفی استان قزوین و مناطق دیدنی آن
پیشنهادات
ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
روستاىشاخدارازقديمىترين مناطق زيباىبخش آبگرم وشهرستان بويين زهراازاستان قزوين است كه آداب ورسوم منحصربه فرده جهانىدارد.منطقه اىبكركه زمينه هاىبسيارىبراىپژوهش هاىباستان شناسىوتاريخىكشاورزىومعدنىدارد.حيفم آمدآن رامعرفىنكنم!دركوچه هاىپرازمهروعطوفت شاخدارخانه اىبودكاه گلىكه ديگرنيست زاده شده ام…. سرنوشت درهمان طفوليت مرابه شهركشانيد،ودرآنجارشديافتم ودرس خواندم وجوان شدم وبه ميان سالىرسيدم!وعبورازكوچه وخيابان هاىده رادوست دارم چون بوىكودكيم رامىدهدوخاطرات دوران كودكيم رابرايم بازگومىكند.
ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
موقعیت جغرافیائی خیارج
خیارج روستائی است در جنوب دشت قزوین و در محدوده بخش رامند از توابع شهرستان بوئین زهرا در استان قزوین.
خیارج در 49 درجه و 43 دقیقه طول جغرافیائی و 35 در جه و 48 دقیقه عرض جغرافیائی و در کنار جاده ترانزیت فعلی تهران- همدان، واقع شده است، شایان ذکر است که در قدیم جاده قدیم، به جاده تبریز – اصفهان، مشهور بوده و جزئی از جاده ابریشم بوده.
فاصله آن تا مرکز استان (قزوین) حدود 60 کیلومتر و تا تهران حدود 160 کیلومتر است.
ارتفاع متوسط خیارج از سطح دریا 1280 متر بوده و از شمال به روستای لوشکان، از شمال شرقی به شهر شال و قلعه هاشم خان (شهرک مدرس فعلی)، از شرق به روستای خوزنین، و از جنوب به دانسفهان (مرکز بخش رامند) و از غرب به روستاهای یارآباد (منطقه ییلاقی مربوط به پرویز یار افشار سناتور انتصابی شاه) و جعفر آباد منتهی می شود.
از ارتفاعات و کوه های اطراف روستا تنها می توان به رشته کوه های رامند که در حدود 15 کیلومتری روستا قرار دارند اشاره نمود.
راه های ارتباطی
1) جاده تهران – همدان(غرب کشور) با فاصله ی حدود یک کیلومتری روستا.
2) جاده بوئین زهرا به زنجان که با فاصله 3 کیلومتری از کنار روستا می گذرد و راههای ارتباطی که از جاده های فوق به داخل روستا می رسند، عبارتند از:
الف) جاده تازه تأسیس منشعب از جاده بوئین زهرا – زنجان که آسفالته می باشد و با فاصله حدود 3 کیلومتر از مسیر محله لب استخر(یکی از محله های اصلی روستا) به مرکز روستا می رسد.
ب) جاده قدیمی که اخیراً آسفالت شده و از جاده تهران – همدان منشعب می شود و با فاصله حدود 2 کیلومتر به مرکز روستا ختم می شود.
ج) جاده قدیمی شوسه که آن هم از جاده تهران – همدان منشعب می شود، لکن به دلیل وجود دو جاده آسفالته به ندرت استفاده می شود.
3) راه های بین مزارع که از جمله آنها می توان به راه شوسه ی قدیمی که در غرب روستا به سمت یار آباد می رود، و به دلیل وجود چشمه ی آب سرد متعلق به خیارجی ها در منتهای راه مذبور مورد استفاده ی زیادی قرار می گیرد، و نیز راه بین مزارع منتهی به باغستانهای انگور روستا از دیگرراه های مهم روستا است، اشاره کرد.
راه شوسه دیگری که آن نیز در بین مزارع روستا قرار دارد، به دو موتور آب نسبتاً قدیمی تر منتهی می شود و بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.
علاوه بر راه های اشاره شده ی فوق، راه های فرعی دیگری نیز در بین مزارع وجود دارد که عمدتاً از قدیم مورد استفاده داشته و دارد، و در این جا به ذکر نامی از آنها اکتفا می کنیم (نام محلی)
1) لشکونه راهه: راهی که از کنار باغستانها و مزارع به شمال روستا (روستای لوشکان) ختم می شود.
2) آسیا راهه: راهی که از کنار مزارع و از محدوده ی شمال غربی و غرب روستا می گذرد و در قدیم به آسیابی که در کنار چشمه آب سرد(حدود 15 کیلومتری روستا) قرارداشته، منتهی می شده و به دلیل نیاز مبرم مردم به آسیاب، راه معروف و مهمی به شمار می رفته.
3) قلا راهه: راه بین مزارع منتهی به روستای قلعه هاشم خان (شهرک مدرس) در شمال شرقی روستا.
4) خوزنین راهه: راه بین مزارع منتهی به روستای خوزنین در شرق روستا.
5) اشترینه راهه: راه بین مزارع منتهی به شرق و جنوب شرقی روستا موسوم به اُشترین که منطقه ای وسیع و حاصل خیز و متعلق به روستا بوده و در فاصله 15 کیلومتری روستا قرار دارد، در حال حاضر راه آسفالته منتهی به جاده ی بوئین زهرا – زنجان ، جایگزی راه قدیمی فوق الذکر شده است.
خیارج روستائی است در جنوب دشت قزوین و در محدوده بخش رامند از توابع شهرستان بوئین زهرا در استان قزوین.
خیارج در 49 درجه و 43 دقیقه طول جغرافیائی و 35 در جه و 48 دقیقه عرض جغرافیائی و در کنار جاده ترانزیت فعلی تهران- همدان، واقع شده است، شایان ذکر است که در قدیم جاده قدیم، به جاده تبریز – اصفهان، مشهور بوده و جزئی از جاده ابریشم بوده.
فاصله آن تا مرکز استان (قزوین) حدود 60 کیلومتر و تا تهران حدود 160 کیلومتر است.
ارتفاع متوسط خیارج از سطح دریا 1280 متر بوده و از شمال به روستای لوشکان، از شمال شرقی به شهر شال و قلعه هاشم خان (شهرک مدرس فعلی)، از شرق به روستای خوزنین، و از جنوب به دانسفهان (مرکز بخش رامند) و از غرب به روستاهای یارآباد (منطقه ییلاقی مربوط به پرویز یار افشار سناتور انتصابی شاه) و جعفر آباد منتهی می شود.
از ارتفاعات و کوه های اطراف روستا تنها می توان به رشته کوه های رامند که در حدود 15 کیلومتری روستا قرار دارند اشاره نمود.
راه های ارتباطی
1) جاده تهران – همدان(غرب کشور) با فاصله ی حدود یک کیلومتری روستا.
2) جاده بوئین زهرا به زنجان که با فاصله 3 کیلومتری از کنار روستا می گذرد و راههای ارتباطی که از جاده های فوق به داخل روستا می رسند، عبارتند از:
الف) جاده تازه تأسیس منشعب از جاده بوئین زهرا – زنجان که آسفالته می باشد و با فاصله حدود 3 کیلومتر از مسیر محله لب استخر(یکی از محله های اصلی روستا) به مرکز روستا می رسد.
ب) جاده قدیمی که اخیراً آسفالت شده و از جاده تهران – همدان منشعب می شود و با فاصله حدود 2 کیلومتر به مرکز روستا ختم می شود.
ج) جاده قدیمی شوسه که آن هم از جاده تهران – همدان منشعب می شود، لکن به دلیل وجود دو جاده آسفالته به ندرت استفاده می شود.
3) راه های بین مزارع که از جمله آنها می توان به راه شوسه ی قدیمی که در غرب روستا به سمت یار آباد می رود، و به دلیل وجود چشمه ی آب سرد متعلق به خیارجی ها در منتهای راه مذبور مورد استفاده ی زیادی قرار می گیرد، و نیز راه بین مزارع منتهی به باغستانهای انگور روستا از دیگرراه های مهم روستا است، اشاره کرد.
راه شوسه دیگری که آن نیز در بین مزارع روستا قرار دارد، به دو موتور آب نسبتاً قدیمی تر منتهی می شود و بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.
علاوه بر راه های اشاره شده ی فوق، راه های فرعی دیگری نیز در بین مزارع وجود دارد که عمدتاً از قدیم مورد استفاده داشته و دارد، و در این جا به ذکر نامی از آنها اکتفا می کنیم (نام محلی)
1) لشکونه راهه: راهی که از کنار باغستانها و مزارع به شمال روستا (روستای لوشکان) ختم می شود.
2) آسیا راهه: راهی که از کنار مزارع و از محدوده ی شمال غربی و غرب روستا می گذرد و در قدیم به آسیابی که در کنار چشمه آب سرد(حدود 15 کیلومتری روستا) قرارداشته، منتهی می شده و به دلیل نیاز مبرم مردم به آسیاب، راه معروف و مهمی به شمار می رفته.
3) قلا راهه: راه بین مزارع منتهی به روستای قلعه هاشم خان (شهرک مدرس) در شمال شرقی روستا.
4) خوزنین راهه: راه بین مزارع منتهی به روستای خوزنین در شرق روستا.
5) اشترینه راهه: راه بین مزارع منتهی به شرق و جنوب شرقی روستا موسوم به اُشترین که منطقه ای وسیع و حاصل خیز و متعلق به روستا بوده و در فاصله 15 کیلومتری روستا قرار دارد، در حال حاضر راه آسفالته منتهی به جاده ی بوئین زهرا – زنجان ، جایگزی راه قدیمی فوق الذکر شده است.
ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
مسیر های سفر به روستای چلمبر :
دو مسیر دستیابی به این روستا از شهرستان بویین زهرا وجود دارد:
مسیر اول : این مسیر نسبتا طولانی بوده ولی شما در مسیر خود شاهد باغات و جنگل های زیبا در حاشیه رودخانه حاجی عرب خواهید بود و از مسافرت خود لـ*ـذت خواهید برد.
از شهرستان بویین زهرا به سمت غرب حرکت کرده و به شهر تاریخی سگزآباد می رسید که تپه ای باستانی با قدمت 8000 ساله در دل خود دارد از این شهر مسیر خود را به سمت جنوب تغییر داده و در ادامه راه به روستای زیبا و سرسبز رودک می رسید که یکی از روستاهای پر طرفدار این منطقه در بحث تفریح و طبیعت گردی می باشد پس از گذشتن از این روستا و روستاهای رستم آباد و یریجان مسیر خود را به سمت دیگر رودخانه یعنی سمت شرق تغییر می دهید که در این تغییر مسیر به دلیل عدم وجود پل بر روی رودخانه حاجی عرب احتمال اینکه شما با مشکل عبور از رودخانه مواجه شوید زیاد است.
با گذر از قسمت غربی رودخانه به سمت شرق و طی کردن مسیر کوتاه به جاده خاکی چلمبر می رسید که این نقطه ، محل شروع دره ای نسبتا طولانی می باشد که اهالی این منطقه این دره را با نام (کهلیک بولاغی) می شناسند. در ادامه مسیر وقتی این دره به پایان برسد شما به یک دو راهی می رسید که جاده سمت راست شما را به روستای زیبا و پر آب حاجی عرب هدایت می کند و جاده سمت راست را که ادامه دهید به یک قشلاق زیبا می رسید ، که می توانید محصولات لبنی ناب از جمله ماست گوسفندی و سرشیر و کره گوسفندی و روغن حیوانی را که توسط عشایر این قشلاق تهیه شده فراهم کنید.
پس از گذشتن از این قشلاق ، آرام آرام جنگل های کوچک و باغات روستای چلمبر نمایان می شود که در دو طرف جاده کوههای سربه فلک کشیده با صخره های فوق العاده بزرگ و زیبا این جنگل های کوچک را در آغـ*ـوش خود گرفته اند.
برای آن دسته از اهالی روستای چلمبر که با مهاجرت های خود درخشکسالی های چندین سال پیش در شهر های مختلف پراکنده شده اند طی کردن این مسیر یعنی جنگل های کوچک در آغـ*ـوش صخره های تیز یک مسیر خاصی است و حس عجیب و غریبی به آنها دست می دهد شاید این حس عجیب و غریب به خاطر وجود محوطه های باستانی آشاقی کند 1 و 2 در این مسیر می باشد. ( این دو اثر باستانی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت ملی رسیده و مربوط به دوران های تاریخی پس از اسلام می باشد برای اطلاعات بیشتر منتظر مقاله چلمبر و زلزله و آثار باستانی باشید. )
پس از گذشتن از این مسیر که معروف به آشاقی کند است و یک سربالایی نسبتا تند محوطه کشاورزی زیبا (قس سبه ) و به دنبال آن روستای زیبای چلمبر در جلوی چشمان شما عشـ*ـوه گری می کند.
به روستای زیبا و خوش طبیعت چلمبر خوش آمدید
مسیر دوم : این مسیر نسبت به مسیر اول خیلی کوتاه بوده و شما مشکل عبور از رودخانه را ندارید و با 40یا50 دقیقه رانندگی به روستای چلمبر می رسید.
از مرکز شهرستان بویین زهرا به سمت جنوب غربی حرکت کرده و با گذر از روستای پر درخت امیر آباد نو که یکی از مراکز تولید انواع نهال پیوندی می باشد و روستای تفک و ادامه مسیر جاده آسفالته به جایی می رسید که همان ابتدای دره کهلیک بلاغی است و در بالا توضیح داده شده است ادامه مسیر از ابتدای دره کهلیک بلاغی تا روستای چلمبر در توضیحات مسیر 1 چند سطر بالاتر توضیح داده شده است.
دو مسیر دستیابی به این روستا از شهرستان بویین زهرا وجود دارد:
مسیر اول : این مسیر نسبتا طولانی بوده ولی شما در مسیر خود شاهد باغات و جنگل های زیبا در حاشیه رودخانه حاجی عرب خواهید بود و از مسافرت خود لـ*ـذت خواهید برد.
از شهرستان بویین زهرا به سمت غرب حرکت کرده و به شهر تاریخی سگزآباد می رسید که تپه ای باستانی با قدمت 8000 ساله در دل خود دارد از این شهر مسیر خود را به سمت جنوب تغییر داده و در ادامه راه به روستای زیبا و سرسبز رودک می رسید که یکی از روستاهای پر طرفدار این منطقه در بحث تفریح و طبیعت گردی می باشد پس از گذشتن از این روستا و روستاهای رستم آباد و یریجان مسیر خود را به سمت دیگر رودخانه یعنی سمت شرق تغییر می دهید که در این تغییر مسیر به دلیل عدم وجود پل بر روی رودخانه حاجی عرب احتمال اینکه شما با مشکل عبور از رودخانه مواجه شوید زیاد است.
با گذر از قسمت غربی رودخانه به سمت شرق و طی کردن مسیر کوتاه به جاده خاکی چلمبر می رسید که این نقطه ، محل شروع دره ای نسبتا طولانی می باشد که اهالی این منطقه این دره را با نام (کهلیک بولاغی) می شناسند. در ادامه مسیر وقتی این دره به پایان برسد شما به یک دو راهی می رسید که جاده سمت راست شما را به روستای زیبا و پر آب حاجی عرب هدایت می کند و جاده سمت راست را که ادامه دهید به یک قشلاق زیبا می رسید ، که می توانید محصولات لبنی ناب از جمله ماست گوسفندی و سرشیر و کره گوسفندی و روغن حیوانی را که توسط عشایر این قشلاق تهیه شده فراهم کنید.
پس از گذشتن از این قشلاق ، آرام آرام جنگل های کوچک و باغات روستای چلمبر نمایان می شود که در دو طرف جاده کوههای سربه فلک کشیده با صخره های فوق العاده بزرگ و زیبا این جنگل های کوچک را در آغـ*ـوش خود گرفته اند.
برای آن دسته از اهالی روستای چلمبر که با مهاجرت های خود درخشکسالی های چندین سال پیش در شهر های مختلف پراکنده شده اند طی کردن این مسیر یعنی جنگل های کوچک در آغـ*ـوش صخره های تیز یک مسیر خاصی است و حس عجیب و غریبی به آنها دست می دهد شاید این حس عجیب و غریب به خاطر وجود محوطه های باستانی آشاقی کند 1 و 2 در این مسیر می باشد. ( این دو اثر باستانی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت ملی رسیده و مربوط به دوران های تاریخی پس از اسلام می باشد برای اطلاعات بیشتر منتظر مقاله چلمبر و زلزله و آثار باستانی باشید. )
پس از گذشتن از این مسیر که معروف به آشاقی کند است و یک سربالایی نسبتا تند محوطه کشاورزی زیبا (قس سبه ) و به دنبال آن روستای زیبای چلمبر در جلوی چشمان شما عشـ*ـوه گری می کند.
به روستای زیبا و خوش طبیعت چلمبر خوش آمدید
مسیر دوم : این مسیر نسبت به مسیر اول خیلی کوتاه بوده و شما مشکل عبور از رودخانه را ندارید و با 40یا50 دقیقه رانندگی به روستای چلمبر می رسید.
از مرکز شهرستان بویین زهرا به سمت جنوب غربی حرکت کرده و با گذر از روستای پر درخت امیر آباد نو که یکی از مراکز تولید انواع نهال پیوندی می باشد و روستای تفک و ادامه مسیر جاده آسفالته به جایی می رسید که همان ابتدای دره کهلیک بلاغی است و در بالا توضیح داده شده است ادامه مسیر از ابتدای دره کهلیک بلاغی تا روستای چلمبر در توضیحات مسیر 1 چند سطر بالاتر توضیح داده شده است.
ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
رودک نام دهی بوده است در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی بوئین و در دامنهٔ کوههای جارو که در زلزلهٔ ۱۳۴۱ بوئین زهرا کاملاً ویران شد.رودک درفاصله 10کیلومتری جنوب شهر سگزآبادواقع شده که دارای باغات سر سبز در اطراف رودخانه حاجی عرب ودرختان گردوی چند صد ساله می باشد ودرختان به آن در منطقه دشت قزوین معروف است شغل اکثر ساکنان این روستاکشاورزی وتعدای نیزدرکنار ان به دامداری مشغولند.در محل ورودی این روستا سد خاکی بزرگی احداث شده که یکی از منابع تامین آب کشاورزی منطقه زراعی خرم آباد این روستاست .باغات ییلاقی این روستامحل تفریح واستراحت مسافرین شهرهای بویین زهرا وسگزآباد نیز می باشد.این روستا بعداز زلزله1341 به دو محله بالا ومحله پایین تقسیم شدکه ساختمانهای محله پایین توسط استادان ودانشجویان دانشگاه تهران بصورت تقریبا ضد زلزله احداث گردید.این روستا دارای دو امامزاده بنامهای محمدباقر و فضل علی می باشد.رودک دارای سه قنات می باشد که هرکدام قسمتی از مزارع وباغات راسیراب می کندو در گویش محلی بنامهای کمرک درغرب یوخاری کهریز درمرکز وآشاقی کهریز درجنوب شرقی می باشد. کشتزارها و باغ‌ها به نامهای محلی عبارتند از قنشر.قصبه .قاراگونه.ارخاستو.مزرعه شاوه .گاوچک.وخرم آبادکه در این منطقه سه چاه عمیق حفر شده وباغهای عمران در این قسمت واقع شده است.آب قنوات معمولا بصورت سهم آبی بین کشاورزان تقسیم می شودوهرکس باندازه سهمی که دارد می تواند از آب قنوات استفاده کند. طبق آخرین سرشماری جمعیت این روستا1556 نفر بوده که تعداد756نفر مردو800نفر زن می باشد. ازنظر جغرافیایی ازشمال به سگزآباد.ازجنوب به کوههای جارو.ازشرق به روستای تفک.واز شمال غربی به چسکین واز غرب به رستم آباد متصل است.
رودک بعلت نزدیکی به پایتخت باعث شده که افراد کثیری از این روستا برای ادامه تحصیلات عالیه به تهران سفرنمایند ودر رشته های مختلف به تحصیل بپردازند.یکی از شعرای غزلسرای معاصر بنام محمدعلی انصاری واقف که تخلص خودرا واقف انتخاب نموده وغزلیات خودرا دردیوان خویش بنام<> گرد آوری نموده است. او از شاگردان اساتیدی چون استاد ناصح واستاد دکتر رهبر استاد دانشگاه تهران می باشد.
این شاعر در سال 1305در روستای رودک بدنیا آمده است واکنون در کشور سوید زندگی می کندوهر ساله جهت دیداراز زادگاهش به رودک سفر می کند.
فاميليهاي موجود در روستاي رودك :
عليمحمدي، شاملو، يزدي، قنبرلو، عليمرداني، كريم ابادي، قراگوزلو، خوشنامي، اكراد، تاتلو، رحيمي، رحيم خاني، حيدري،اعظمي رودكي، مزارلو، حسيني، كشاورز، شريف، سليماني، حسين خاني، حسين خانلو، قرباني، ولد خاني، چلمبري، پاكروان، خلیفه، ميرزاحيدري،اينانلو، محمدي،نوروزي، رحيم خاني، و غيره …………
رودک بعلت نزدیکی به پایتخت باعث شده که افراد کثیری از این روستا برای ادامه تحصیلات عالیه به تهران سفرنمایند ودر رشته های مختلف به تحصیل بپردازند.یکی از شعرای غزلسرای معاصر بنام محمدعلی انصاری واقف که تخلص خودرا واقف انتخاب نموده وغزلیات خودرا دردیوان خویش بنام<> گرد آوری نموده است. او از شاگردان اساتیدی چون استاد ناصح واستاد دکتر رهبر استاد دانشگاه تهران می باشد.
این شاعر در سال 1305در روستای رودک بدنیا آمده است واکنون در کشور سوید زندگی می کندوهر ساله جهت دیداراز زادگاهش به رودک سفر می کند.
فاميليهاي موجود در روستاي رودك :
عليمحمدي، شاملو، يزدي، قنبرلو، عليمرداني، كريم ابادي، قراگوزلو، خوشنامي، اكراد، تاتلو، رحيمي، رحيم خاني، حيدري،اعظمي رودكي، مزارلو، حسيني، كشاورز، شريف، سليماني، حسين خاني، حسين خانلو، قرباني، ولد خاني، چلمبري، پاكروان، خلیفه، ميرزاحيدري،اينانلو، محمدي،نوروزي، رحيم خاني، و غيره …………
ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
كبريت ميان روستائي در دهستان حصار خروان بخش محمديه شهرستان البرز استان قزوين است. اين روستا در 25 كيلومتري قزوين و ضلع شمال بزرگراه قزوين به تهران قرار داد.
كبريت ميان همانطور كه از نامش پيداست روستائي جديد است كه در حدود دهه 1340 هجري شمسي توسط اهالي زرجه بستان تاسيس گرديد و به نوعي تابع روستاي زرجه بستان محسوب مي گرديد.
كبريت ميان از شمال به زرجه بستان از شرق به انجيلاق از جنوب به شهرك حصار خروان و از غرب به ولامدر منتهي مي گردد.
اهالي اين روستا با كشت و زرع ديم و دامداري محدود و اشتغال در كارخانجات اطراف گذران زندگي مي كنند. با تاسيس جاده حصار خروان به تنكابن كه در ابتداي راه به كبريت ميان مي رسد پيش بيني مي شود اين روستا در آينده رونق بيشتري دست يابد و مشاغل خدماتي مرتبط با جاده و حمل و نقل در آن مورد استقبال قرار گيرد.
اين روستا طبق سرشماري سال 1385 هجري شمسي 33 خانوار با حدود 90 نفر جمعيت دارد.
كبريت ميان همانطور كه از نامش پيداست روستائي جديد است كه در حدود دهه 1340 هجري شمسي توسط اهالي زرجه بستان تاسيس گرديد و به نوعي تابع روستاي زرجه بستان محسوب مي گرديد.
كبريت ميان از شمال به زرجه بستان از شرق به انجيلاق از جنوب به شهرك حصار خروان و از غرب به ولامدر منتهي مي گردد.
اهالي اين روستا با كشت و زرع ديم و دامداري محدود و اشتغال در كارخانجات اطراف گذران زندگي مي كنند. با تاسيس جاده حصار خروان به تنكابن كه در ابتداي راه به كبريت ميان مي رسد پيش بيني مي شود اين روستا در آينده رونق بيشتري دست يابد و مشاغل خدماتي مرتبط با جاده و حمل و نقل در آن مورد استقبال قرار گيرد.
اين روستا طبق سرشماري سال 1385 هجري شمسي 33 خانوار با حدود 90 نفر جمعيت دارد.
ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
هرایین روستای پرآوازه
بله دوستان هرایین جغرافیانیست،تاریخ نیست فرهنگ نیست. نام نیست بلکه تمام آنهاست.
دو روستای معروف خرقان ، هرائین و کلنجین هستند.
موقعیت جغرافیایی این روستای سرسبز در جنوب غربی استان قزوین قرار دارد. که از جنوب به کوههای خرقان که مرز مشترک دو استان قزوین و همدان می باشد منتهی شده و از شمال به قله آق داق با ارتفاع ۲۸۷۸ متر و رشته کوههای اطراف آن که چندین کیلومتر با روستا فاصله دارند میرسد.از شرق نیز پس از پشت سر گذاشتن دشتها و تپه هایی که در زبان محلی به صحرای پاخورلو معروف است به سرحدات پرسبانج می رسد.و از غرب نیز با روستای آشاقی هرایین و صحرای آن هم مرز است.
بافت روستا بیشتر به صورت سنتی و قدیمی بوده که حول رود خانه ای که از سرشاخه های رود آوج است تشکیل گردیده و در مصالح ساختمانی خانه ها عمدتا از آجر خام (گل قالب ریزی شده) که کرپیش نامیده می شود و سنگ برای پی و تیر های چوبی برای سقف استفاده شده است.
اما اخیرا بعد از زلزله آوج، بافت و نوع مصالح بکار رفته در خانه های روستا بشدت تغییر کرده و از مصالح مقاوم تری مانند آجر و آهن و سیمان… استفاده شده است.
در بالا به رودخانه ای اشاره کردم که از میان این روستا می گذرد ؛
این رودخانه نقش زیادی در تاریخ این روستا داشته و بر این روستا تاثیر فراوانی گذاشته است:
این رود سیلهای مخرب و وحشتناکی را که در فصلهای بهار و مخصوصا تابستان جاری می شوند، در خود جمع کرده و هدایت می نماید. در نتیجه روستا از خطر سیلاب حفظ می شود.
آب زراعی روستا تماما بوسیله بندهایی که بر این رود زده می شود تامین می گردد.
این رود باعث ایجاد نوار سبزی در مسیر و اطراف خود شده است و در نتیجه هرایین را تبدیل به زیباترین روستای بخش آوج نموده است (عروس خرقان)
این رود آب و هوای روستا را معتدل کرده و ازشدت سرمای زمستان وگرمای تابستان کاسته است.
این رود عامل اصلی پرآبی این روستا بوده بطوریکه ساکنین بخشی از روستاهیچگاه مشکل بی آبی نداشته اند.
بله دوستان هرایین جغرافیانیست،تاریخ نیست فرهنگ نیست. نام نیست بلکه تمام آنهاست.
دو روستای معروف خرقان ، هرائین و کلنجین هستند.
موقعیت جغرافیایی این روستای سرسبز در جنوب غربی استان قزوین قرار دارد. که از جنوب به کوههای خرقان که مرز مشترک دو استان قزوین و همدان می باشد منتهی شده و از شمال به قله آق داق با ارتفاع ۲۸۷۸ متر و رشته کوههای اطراف آن که چندین کیلومتر با روستا فاصله دارند میرسد.از شرق نیز پس از پشت سر گذاشتن دشتها و تپه هایی که در زبان محلی به صحرای پاخورلو معروف است به سرحدات پرسبانج می رسد.و از غرب نیز با روستای آشاقی هرایین و صحرای آن هم مرز است.
بافت روستا بیشتر به صورت سنتی و قدیمی بوده که حول رود خانه ای که از سرشاخه های رود آوج است تشکیل گردیده و در مصالح ساختمانی خانه ها عمدتا از آجر خام (گل قالب ریزی شده) که کرپیش نامیده می شود و سنگ برای پی و تیر های چوبی برای سقف استفاده شده است.
اما اخیرا بعد از زلزله آوج، بافت و نوع مصالح بکار رفته در خانه های روستا بشدت تغییر کرده و از مصالح مقاوم تری مانند آجر و آهن و سیمان… استفاده شده است.
در بالا به رودخانه ای اشاره کردم که از میان این روستا می گذرد ؛
این رودخانه نقش زیادی در تاریخ این روستا داشته و بر این روستا تاثیر فراوانی گذاشته است:
این رود سیلهای مخرب و وحشتناکی را که در فصلهای بهار و مخصوصا تابستان جاری می شوند، در خود جمع کرده و هدایت می نماید. در نتیجه روستا از خطر سیلاب حفظ می شود.
آب زراعی روستا تماما بوسیله بندهایی که بر این رود زده می شود تامین می گردد.
این رود باعث ایجاد نوار سبزی در مسیر و اطراف خود شده است و در نتیجه هرایین را تبدیل به زیباترین روستای بخش آوج نموده است (عروس خرقان)
این رود آب و هوای روستا را معتدل کرده و ازشدت سرمای زمستان وگرمای تابستان کاسته است.
این رود عامل اصلی پرآبی این روستا بوده بطوریکه ساکنین بخشی از روستاهیچگاه مشکل بی آبی نداشته اند.
ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
مکان روستای مشانه
روستای مشانه یکی از روستاهای منطقه آوج ازتوابع شهرستان بویین زهرا،استان قزوین میباشد که حدودا” در 120کیلومتری جاده تهران به همدان واقع است وفاصله آن ازجاده اصلی 11کیلومتر است.برای دسترسی به این روستا جاده تهران همدان را بعد از بخش آبگرم 20کیلومتر به سمت غرب ادامه می دهیم عبوراز یک تونل کوچک که تنها تونل این جاده می باشد پس از4کیلومتر ما را درسمت راست جاده به قهوه خانه ای بنام (کباب سرای پل اروان) )میرساند جاده آسفالت را ادامه میدهیم بعداز5کیلومتربه روستای اروان می رسیم وادامه جاده خاکی بعداز6کیلومتر مارا به روستای مشانه درمجاورت قله قارقالان می رساند .بدون تردید د ر فصل بهار ودرپایان یک هفته کاری انجام یک سفر تفریحی-ورزشی وبازدید از زیبایی های این روستا فرح بخش وبه یاد ماندنی خواهد بود.
جمعیت روستای مشانه
تعداد افراد دایمی ساکن درروستای مشانه حدود 85 نفر درقالب 33 خانوار می باشد که بصورت خانوارهای یک نفره تا پنج نفره زندگی می کنند.ودر فصل های بهاروتابستان با وجود ساکنان فصلی این تعداد به 65الی 70خانوارنیز افزایش می یابد.این روستابه دلیل قرار گرفتن در منطقه کوهستانی از تعداد سکنه کمی برخوردار بوده و نزدیکی شهر به روستا نیز عاملی برای تردد افراد روستا به شهرهای مجاور و کرج و تهران می باشد . با این اوصاف روستا به حیاط روستایی خود ادامه می دهد و روابط روستا نشینی حاکم بر آن می باشد . افراد قدیمی و تاثیرگذار در روستای مشانه وابستگی های فراوانی داشته واین قشر در همه حال در روستای مشانه ساکن بوده و خواهند بود .
شغل مردمان روستای مشانه
شغل ساکنان روستا اغلب کشاورزی ودامداری می باشد ولی بعلت کمبود زمین کشاورزی ودیگر امکانات وبدلیل کوهستانی بودن منطقه نسل های سه دهه اخیر به شهرها مهاجرت کرده اند.
معرفی قله قارقالان
موقعیت جغرافیایی این قله دربین کوه مرتفع آق داغ درشرق،دشت رزن درجنوب،امتدادنوارکوهستانی درغرب، دشت دهستان نیارج وواحدهای کوهپایه آبگرم درشمال می باشد .
قله قارقالان که نامش را از ماندگاری برف به عاریت گرفته است باارتفاع 2872متر وبااختلاف حدود 40مترازکوه چراغی .دومین قله بلند منطقه وازتوده های کوهستانی غرب آوج می باشد وبابیش از50کیلومتر طول و20کیلومتر عرض وازنظرزمین شناسی بخشی از کمربنددگرگونی سنندج-سیرجان محسوب می شود.
باصعودبه قله قارقالان،می توان به تماشای چشم اندازهای طبیعی نشست :ازجمله رخنمون های سنگ شناسی گوناگون،گسلهای فراوان،رودخانه هاوچشمه های دایمی ،گونه های متنوع ومتراکم گیاهی وجانوری راازنزدیک مشاهده کرد.وبه لیست مناظر دیدنی منطقه باغات ومزارع کرت بندی شده دردامنه هارانیزمی توان اضافه کرد.
روستای مشانه یکی از روستاهای منطقه آوج ازتوابع شهرستان بویین زهرا،استان قزوین میباشد که حدودا” در 120کیلومتری جاده تهران به همدان واقع است وفاصله آن ازجاده اصلی 11کیلومتر است.برای دسترسی به این روستا جاده تهران همدان را بعد از بخش آبگرم 20کیلومتر به سمت غرب ادامه می دهیم عبوراز یک تونل کوچک که تنها تونل این جاده می باشد پس از4کیلومتر ما را درسمت راست جاده به قهوه خانه ای بنام (کباب سرای پل اروان) )میرساند جاده آسفالت را ادامه میدهیم بعداز5کیلومتربه روستای اروان می رسیم وادامه جاده خاکی بعداز6کیلومتر مارا به روستای مشانه درمجاورت قله قارقالان می رساند .بدون تردید د ر فصل بهار ودرپایان یک هفته کاری انجام یک سفر تفریحی-ورزشی وبازدید از زیبایی های این روستا فرح بخش وبه یاد ماندنی خواهد بود.
جمعیت روستای مشانه
تعداد افراد دایمی ساکن درروستای مشانه حدود 85 نفر درقالب 33 خانوار می باشد که بصورت خانوارهای یک نفره تا پنج نفره زندگی می کنند.ودر فصل های بهاروتابستان با وجود ساکنان فصلی این تعداد به 65الی 70خانوارنیز افزایش می یابد.این روستابه دلیل قرار گرفتن در منطقه کوهستانی از تعداد سکنه کمی برخوردار بوده و نزدیکی شهر به روستا نیز عاملی برای تردد افراد روستا به شهرهای مجاور و کرج و تهران می باشد . با این اوصاف روستا به حیاط روستایی خود ادامه می دهد و روابط روستا نشینی حاکم بر آن می باشد . افراد قدیمی و تاثیرگذار در روستای مشانه وابستگی های فراوانی داشته واین قشر در همه حال در روستای مشانه ساکن بوده و خواهند بود .
شغل مردمان روستای مشانه
شغل ساکنان روستا اغلب کشاورزی ودامداری می باشد ولی بعلت کمبود زمین کشاورزی ودیگر امکانات وبدلیل کوهستانی بودن منطقه نسل های سه دهه اخیر به شهرها مهاجرت کرده اند.
معرفی قله قارقالان
موقعیت جغرافیایی این قله دربین کوه مرتفع آق داغ درشرق،دشت رزن درجنوب،امتدادنوارکوهستانی درغرب، دشت دهستان نیارج وواحدهای کوهپایه آبگرم درشمال می باشد .
قله قارقالان که نامش را از ماندگاری برف به عاریت گرفته است باارتفاع 2872متر وبااختلاف حدود 40مترازکوه چراغی .دومین قله بلند منطقه وازتوده های کوهستانی غرب آوج می باشد وبابیش از50کیلومتر طول و20کیلومتر عرض وازنظرزمین شناسی بخشی از کمربنددگرگونی سنندج-سیرجان محسوب می شود.
باصعودبه قله قارقالان،می توان به تماشای چشم اندازهای طبیعی نشست :ازجمله رخنمون های سنگ شناسی گوناگون،گسلهای فراوان،رودخانه هاوچشمه های دایمی ،گونه های متنوع ومتراکم گیاهی وجانوری راازنزدیک مشاهده کرد.وبه لیست مناظر دیدنی منطقه باغات ومزارع کرت بندی شده دردامنه هارانیزمی توان اضافه کرد.
