مرکزی معرفی استان مرکزی و مناطق دیدنی آن

[مهربانوی ایرانی]

بطوری که در زمینه گل و گیاه با تولید سالیانه 260 میلیون گل شاخه بریده رتبه سوم و 20 میلیون گلدان گل آپارتمانی رتبه سوم، در انار با تولید 150 هزار تن محصول در سال رتبه دوم، در پسته با تولید 8000 تن رتبه ششم و در کشمش با تولید 8600 تن رتبه نهم کشور را داراست. همچنین استان مرکزی به عنوان یکی از قطب‌ های تولید لوبیا در کشور مطرح بوده و ایستگاه ملی تحقیقات لوبیای کشور در این استان و در شهرستان خمین قرار دارد.

فرهنگ و آداب و رسوم: استان مرکزی از مهاجرپذیرترین استان‌ های ایران پیش از انقلاب ۱۳۵۷ به حساب می ‌آید. از آداب و رسوم این استان میتوان به مراسم قالی شویان مشهد اردهال ، بیل گردانی شهر نیم ور، مراسم اهو اهو روستای خورهه، جشن کوسه ناقلدی یا جشن سده روستاهای استان، مراسم ازدواج، شب چله ، اولین برف زمستان در اکثر مناطق استان، مراسم کرد علی شهرستان خمین،​

 

[مهربانوی ایرانی]

مراسم باران خواهی تفرش، مراسم عید فطر و قربان، عید غدیر و عید نوروز، مراسم نخل گردانی عاشورا تفرش و مراسم تعزیه و عزا و انواع بازی ها و رقصهای محلی، اشاره کرد. مراسم بیل گردانی: از حدود نیمه اسفند برگزار میشود که هر سال کشاورزان اهالی شهر نیم ور و باقر آباد محلات برای لایروبی رودخانه بزرگ نیم ور یا شاه جوی به صورت دسته جمعی و مطابق با زمین خود، اقدام می کنند که با مراسم و آیینهای خاصی همراه است. مراسم کرد علی: در شهر خمین مردم اعتقاد دارند که شخصی به نام کرده (کردعلی) در شبهای چهلم، چهل و یک و چهل و دوم فصل زمستان به کوه می رود ولی چون در هنگام برگشت راه را گم می کند، مردم بایستی به روی بامهای خود آتش روشن کنند تا او روشنایی آتش را ببیند تا به شهر بر گردد. مراسم اولین برف زمستان: در شهر محلات وقتی که اولین برف زمستان می بارد رسم است که کودکان و نوجوانان مقداری از برف را بر روی طبق و سینی می گذارند و به در منازل می برند و در می زنند تا صاحبخانه بیاید و برف را بگیرد آنگاه صاحبخانه در عوض برف مقداری شیرینی و تنقلات در سینی می ریزد.​

 

[مهربانوی ایرانی]

جشن کوسه ناقلدی (ناقالی): بنا بر یک افسانه قدیمی، حضرت موسی که در خدمت حضرت شعیب چوپانی می کرد،یک بار 50روز به نوروز مانده سری به گوسفندان زد ومتوجه شد که همگی دو قلو به دنیا آورده اند. چون به خانه بازگشت از شدت شادی وخوشحالی به همسر خود مژده داد وبه شادمانی پرداخت. این جشن در روزگاران قدیم مخصوص چو پانان بوده ولی امروزه دلاکان، حمامی ها و افراد متفرقه نیز ناقلدی راه می اندازند. از بازیهای سنتی این استان نیز میتوان موارد زیر را نام برد: شاه وزیر، حمومک بازی، یه قل دو قل، همزو، کوکو بازی، دوز بازی، آقاج آقاج، اوشدو اوشدو، هلو چیلو، توپ مرره، کوره ملیک

صنایع دستی: فرش، قالی و قالیچه صنایع دستی اصلی استان می ‌باشند که در گذشته‌ ای نه چندان دور صادرات اصلی استان را تشکیل می ‌دادند. علاوه بر آن گیوه که نوعی پاپوش دست‌ دوز تولید شده از نخ‌ های قالی است، از جمله صنایع دستی در خور توجه این استان است که در سنجان و وفس تولید می ‌شود. ​

 

[مهربانوی ایرانی]

منبت کاری مردمان سمقاور شهرستان کمیجان شهرت زیادی در ایران و استان دارد و سمقاور قطب منبت کشور به شمار می ‌رود.

جاذبه های مهم گردشگری: کویر میقان، تالاب میقان، دریاچه خورهه، دریاچه قاسم آباد، منطقه تفریحی دوخواهران، باغ‌های عروسانه آستانه،، کوه و غار شاه کیخسرو، مسجد و مدرسه سپهداری، گنبد چهار سوق، روستای تاریخی هزاوه (زادگاه امیرکبیر)، حمام تاریخی و موزه چهارفصل، بازار اراک، آرامگاه پروفسور حسابی در تفرش، مناره و مسجد جامع ساوه، قلعه دختر، سرستون‌های آتشکده خورهه، غار آزادخان، چشمه وزوان، مسجد جامع محلات، مجتمع آب گرم محلات و مراکز تهیه گل و گیاه، غار چال نخجیر، کاروانسرا و پل شاه عباسی، مجموعه تاریخی نراق، یخچال مهدی آباد، آبشار چناقچی علیا و...همچنین پیست اسکی شازند تنها پیست اسکی استان مرکزی است که در شهرستان شازند و در جاده شازند - هندودر قرار گرفته است.​

 

[مهربانوی ایرانی]

جمعیت: ۱٬۴۱۳٬۹۵۹ نفر (سال ۱۳۹۰)

زبان: زبان رایج مردم استان مرکزی فارسی است. ترکی محلی نیز در برخی مناطق این استان رایج است.

مشاهیر استان: امام خمینی، پرفسور حسابی، امیر کبیر، اقبال آشتیانی، سلمان ساوجی، قائم مقام فراهانی، فخرالدین عراقی، عبدالله خان دوامی و...

غذاهای محلی: مهم ترين غذاهای محلی استان مرکزی عبارتند از: آبگوشت - کله پاچه - آش رشته - آش دوغ -​

 

[مهربانوی ایرانی]

آش کشک - آش اشکنه ( اِوگًرمَه ) - آش جو ( جِودو) - حلیم - آش ترخینه (ترخینه شکمه ) - آش لوبیا - کله گنجشکی- کوفته - شیربرنج - شله زرد - انواع سوپها - پتله پلو - رشته پلو - انواع پلو با خورشت ها -آب دوغ خیار-گوره ماست - خاگینه -شامی - کوکو و... . که هر یک از این غذاها به شیوه های متفاوتی تهیه می شوند . شیر جوش نیز غذایی است که از شیر گوسفند تهیه میشود و معمولا چوپانان تهیه می کنند . شاید اگر چوپان شیر جوش نخورد توانایی همراهی گله را در کوه کمر نداشته باشد.

سوغات: فتیر، شیرمال، کسمه، کماج، جوزغند نراق، کشمش، شیره انگور، گوش فیل، کف لمه، رب انار ساوه، حلوا ارده محلات و عسل خمین نیز از سوغات این استان به حساب می‌ آیند.

بهترین زمان بازدید: بهار​

 

[مهربانوی ایرانی]

استان مرکزی

کشور
ایران
جمعیت
1429475
استان مرکزی

​

تاریخچه

ماد بزرگ، ایالت جبال یا عراق عجم سرزمینی است که در زمان‌های دور، استان مرکزی بخشی از آن بوده است. این استان به پایتخت صنعتی ایران مشهور است و سابقه‌اش به دوره‌ی مادها برمی‌گردد. ناگفته نماند که امیرکبیر زاده‌ی هَزاوه از روستاهای این استان است.​

جغرافیا

استان مرکزی که همسایه‌ی تهران، البرز، قزوین، همدان، لرستان، قم و اصفهان است، بین دو رشته‌‌کوه البرز و زاگرس قرار گرفته و تنوع زیستی جذابی را در خود جای داده‌است.​

آب‌و‌هوا

هم‌جواری با کوه و کویر باعث‌شده این استان آب‌و‌هوایی متنوع و متغیر داشته باشد؛ آب‌و‌هوای نیمه‌بیابانی در شهرهایی مانند ساوه، معتدل کوهستانی در مناطقی مانند اراک و سرد کوهستانی در شهرستان‌هایی مانند شازند.
بدون شک بهترین زمان سفر به این استان از فروردین آغاز می‌شود و تا مهرماه ادامه پیدا می‌کند.​

منبع:ویزیت ایران​

 

[مهربانوی ایرانی]

شهرهای استان مرکزی
اراک
وجود کارخانه‌های متعدد ماشین‌سازی، پتروشیمی، آلومینیوم‌سازی، لوله‌سازی و قطعات ماشین این شهر را به شهری صنعتی تبدیل کرده است، با این وجود اراک با تاریخچه‌ای کهن و طبیعتی بکر، مقصد مناسبی برای گردشگران است.
حمام چهارفصل که در فهرست آثار ملی ثبت شده و اکنون به موزه‌ی باستان‌شناسی و مردم‌شناسی اراک تبدیل شده است، بازار سرپوشیده‌ی اراک که به خاطر معماری متقارن و هندسی‌اش مشهور است و مقبره‌ی شاه غریب از مکان‌ها و جاذبه‌های دیدنی‌ای هستند که در سفر به اراک نباید بازدید از آنها را از دست داد.
از دیگر مکان‌ها و جاذبه‌های دیدنی اراک می‌توان به مدرسه‌ی سپهداری اشاره کرد که بزرگ‌ترین گنبد آجری در بافت قدیمی شهر است و در دوره‌ی قاجار -به سبک معماری دوره‌ي صفویه- ساخته شده است.
برج شیشه یا ارگ حکومتی اراک، پارک جنگلی شهید باهنر، بقعه‌ي پیر مراد و بقعه‌ی هفتادودو تن و... دیگر مکان‌های دیدنی این شهر هستند.​

 

[مهربانوی ایرانی]

شازَند
شازَند که همسایه‌ي لرستان و همدان است آب‌و‌هوایی کوهستانی دارد و چشمه‌های خروشان زیادی را در خود جای داده است. این شهر میزبان گردشگرانی است که برای دیدن چشمه‌ی سراب عباس‌آباد و چشمه‌ی کیخسرو و دیدنی‌های دیگر به این مکان می‌آیند.
محلات
محلات، به جز آتشکده‌ی آتشکوه که از دوران ساسانیان باقی مانده، سد باستانی نیم‌وَر و پل تاریخی باقرآباد را در خود جای داده که قدمت‌شان به دوران قاجار بازمی‌گردد. از دیگر جاذبه‌های پرطرفدار محلات، بوستان سرچشمه و چنارهای کهن‌سالش است. یکی از چنارهای این منطقه قدمتی دوهزارساله دارد.
محلات سرزمین آب‌گرم و مهد گل است. چشمه‌های آب‌گرم که حدودا در ۱۵ کیلومتری این شهر قرار گرفته‌اند هر سال گردشگران زیادی را به این شهر می‌کشانند.
در دهکده‌ی گل و گیاهان زینتی این شهر که در فضایی به وسعت ۱۱۰ هکتار برپا شده است، می‌توان هر گلی را که در محدوده‌ی خیال بگنجد دید، بویید و خرید.​

 

[مهربانوی ایرانی]

ساوه
محصول اصلی شهر ساوه که قدمتش را به دوره‌ی ساسانی نسبت داده‌اند، انار و طالبی است. از محصولات جانبی وابسته به انار که در این شهر به‌وفور یافت می‌شود، می‌توان به رب انار و لواشک اشاره کرد.
چشمه بالِقلو، مسجد جامع ساوه، شهر زیرزمینی آوه، آبشار فصلی هندس و مسجد سرخ از دیدنی‌های این شهر هستند.
اقامت‌گاه‌ها
هتل امیرکبیر، هتل زاگرس و هتل پیام در اراک مکان‌های مناسبی برای اقامت گردشگران به حساب می‌آید. اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی خانه نخجیر در نراق، میرزا تقی‌خان امیرکبیر در اراک، آتشکده‌ی کهن در محلات و شهبازان در شازند برخی از اقامت‌گاه‌های محلی این استان را تشکیل می‌دهند. مجتمع جهانگردی آب‌گرم محلات و هتل‌های استان را باید به این اقامت‌گاه‌ها اضافه کرد.​