قزوین معرفی استان قزوین و مناطق دیدنی آن

[ATENA_A]

مسجد و مدرسه شیخ‌الاسلام در خیابان شهدا شهر قزوین قرار دارد. این مجموعه توسط یکی از بزرگان ترکمانیه قزوین به نام «آقاسی» بنا شده است. از آنجا که حاج میرزا آقاسی؛ وزیر محمدشاه قاجار مدتی در این مدرسه تحصیل نمود، به مدرسه حاج میرزا آقاسی نیز مشهور بوده است. در سال 1321 هجری قمری حاج میرزا مسعود شیخ‌الاسلام قزوینی به تجدید بنای مدرسه پرداخت و مسجدی نسبتاً بزرگ با حیاطی کوچک در جنب مدرسه ایجاد نمود که به همین مناسبت به «مسجد و مدرسه مسعودیه» شهرت یافت.

سردرِ مدرسه ساده و با رسمی‌بندی بیست و چهار است. حیاط اصلی مدرسه به شکل هشت ضلعی است و بیش از 30 حجره‌ در یک طبقه اطراف آن را فرا گرفته‌اند. تمامی حجره‌ها به جز حجره‌های ضلع شمالی، دارای ایوانچه مزین به رسمی‌بندی و کاشی‌کاری می‌باشند. در ضلع شرقی، مقابل ایوان ورودی، ایوان دیگری دیده می‌شود که دو ستون در جلو دارد و پشت آن فضای گنبدداری است.

مسجد شیخ‌الاسلام به صورت شبستانی، با ستون‌های سنگی ساخته شده و دارای محراب کاشی‌کاری شده است. پوشش مسجد طاق و آجری است.

حاج میرزا مسعود شیخ‌الاسلام قزوینی در سال 1328 هجری قمری به جرم طرفداری از محمدعلی شاه قاجار توسط انقلابیون مشروطه‌خواه به قتل رسید.

 

[ATENA_A]

مسجد و مدرسه صالحیه در خیابان مولوی شهر قزوین واقع شده و بانی آن «حاج ملاصالح برغانی»؛ یکی از علما و مجتهدین پارسا و مؤلفین قرن 13 می‌باشد. این بنا با وسعتی حدود 4670 مترمربع یکی از بزرگ‌ترین مدارس علمیه ایران و از عظیم‌ترین مدارس فلسفی شیعه در زمان خود به شمار می‌رفته است. ساختمان مدرسه دارای سه طبقه و یک حیاط وسیع است. در پیرامون حیاط بیش از 55 حجره و چندین مَدرَس (محل درس) قرار دارد که توسط ایوانچه‌هایی به فضای حیاط مرتبط می‌شوند.

مسجد در شمال مدرسه قرار گرفته و ورودیِ آن از خیابان مولوی است. ساختمان مسجد آجری بوده و سردرِ آن تزئیناتی از کاشی و اشعاری به خط نستعلیق زیبا به رنگ لیمویی بر روی کاشی لاجوردی دارد. این مسجد فاقد محراب می‌باشد.

از جمله دانش‌آموختگان این مدرسه می‌توان سید جمال‌الدین اسدآبادی، میرزای شیرازی و سید اشرف‌الدین حسینی (نسیم شمال) را نام برد.

 

[ATENA_A]

مدرسه التفاتیه مقابل مسجد حاج ملا آقای فقیه در خیابان امام خمینی شهر قزوین واقع شده است.

این مدرسه دارای حیاطی به شکل مربع است و دارای ساختمانی یک طبقه است که در چهار گوشه آن 4 زاویه و در هر زاویه 3 حجره ایجاد شده است. در ضلع شرقی و غربی مدرسه هر کدام 5 حجره قرار دارد. در ضلع شمالی 3 حجره بزرگ واقع شده و در طرفین حجره میانی، دو راهروی یک متری قرار دارد. درِ ورودی مدرسه در قسمت جنوبی تعبیه شده و هر طرف آن یک حجره بزرگ دیده می‌شود. سطح حیاط این مدرسه پایین‌تر از خیابان می‌باشد. مدرسه در حال حاضر فعال نیست. این مدرسه در گذشته مسجدی داشته که هنگام خیابان‌کشی در دوره پهلوی، تخریب شده است.

این مدرسه در عصر پادشاهان مغول و توسط یکی از امرای آن روزگار به نام خواجه التفات بنا شده و به همین دلیل به نام وی معروف گشته است. از ویژگی‌های مدرسه التفاتیه آب انباری در وسط حیاط است که گنجایش 90 هزار لیتر آب را دارا می‌باشد.

 

[ATENA_A]

مسجد و مدرسه پیغمبریه در قسمت شمالی بقعه پیغمبریه و در حاشیه شرقی خیابان پیغمبریه قرار دارد. بنای این مجموعه کوچک در زمان شاه طهماسب صفوی شروع شد و سارو تقی؛ وزیر شاه عباس دوم در سال 1054 هجری قمری آن را به پایان رسانید.

حیاط مدرسه از سطح خیابان پایین‌تر است و در سه ضلع آن 11 حجره تعبیه شده که 6 باب آن دارای ایوانچه است و با پلکانی از سمت غربی به خیابان راه می‌یابد. مَدرَس (محل درس) مستطیل شکل این مدرسه در ضلع جنوبی بنا و در جوار مسجد ساخته شده است.

مسجد این مجموعه به شکل مربعی با ابعاد حدود 7 متر می‌باشد که حکم گنبدخانه نیز دارد.

کتیبه‌ای در این بنا وجود دارد که نشان می‌دهد شخصی به نام ملاوردی بیک در سال 1150 هجری قمری به تعمیر این مجموعه همت گماشته است.

 

[ATENA_A]

مسجد و مدرسه سردار یکی از زیباترین مدارس علمیه شهر قزوین است که در انتهای خیابان تبریز قرار دارد. بانی این بنا دو برادر به نام‌های «حسین خان» و «حسن خان»؛ از سرداران فتحعلی شاه قاجار می‌باشند که در سال 1231 هجری قمری آن را در دو طبقه احداث نمودند.

درِ ورودی این بنا در سمت شمال واقع است که به هشتی وسیعی وارد می‌شود و در دو طرف آن به دو شبستان راه پیدا می‌کند. سردرِ زیبا و باشکوه مدرسه با کاشی‌کاری‌های مینایی و نقوش گل و بوته، پرندگان و خطوط اسلیمی زینت یافته و دارای کتیبه‌ای از سنگ مرمر و به خط نستعلیق ممتاز می‌باشد که به قلم شیخ محمدعلی بن شیخ عبدالرحیم بوده و در آن تاریخ و بانی بنا مشخص شده است.

صحن مدرسه به شکل مستطیل با 1440 مترمربع مساحت دارای یک ساختمان دو طبقه می‌باشد که اِزاره آن با سنگ و بقیه با آجرتراش و کاشی‌های رنگارنگ تزئین شده است. گرداگرد حیاط مدرسه از چهار طرف در قسمت گلویی با خط زیبای نستعلیق به رنگ سفید روی کاشی بنفش، اشعار محتشم کاشانی درج شده است. در وسط حیاط مدرسه حوضی سرپوشیده و در جنوب مدرسه مهتابی بزرگی است که به اندازه یک متر از کف حیاط بلندتر است و از جانب شرق و غرب هم‌اندازه مدرسه می‌باشد که در تابستان برای استراحت و یا انجام مراسم تعزیه احداث شده است.

32 باب حجره در بخش شرقی و غربی دو گوشواره که متصل به ایوان‌های کوچکی است، بنا شده به طوری که در وسط یک مدرس (محل درس) یا حجره بزرگ است و در دو طرف آن دو گوشواره باریک قرار دارد که راهروی طبقه دوم می‌باشد.

مسجد سردار در قسمت جنوبی حیاط مدرسه و متصل به مهتابی بزرگ آن واقع است و سه طاق آجری دارد. در بالای طاق میانی که بزرگ‌تر از دو طاق دیگر است، گنبد مخروطی کوچکی با کاشی فیروزه‌ای برپا شده و در بالای گنبد، سرقبه‌ای با طول بیش از 1/20 و عرض 40 سانتی‌متر قرار داشته است.

این مجموعه یکی از شاهکارهای هنری و معماری دوره قاجاریه می‌باشد.

 

[ATENA_A]

منطقه زرشک و کامان با وسعت تقریبی 10 الی 20 متر مربع در 20 كیلومتری شمال شهر قزوین قرار دارد. این منطقه در در دامنه كوه كافر میدان واقع شده و به همین جهت دارای چشم‌اندازهای زیبا و آب و هوای مناسب و مكانی برای گذران اوقات فراغت به شمار می‌رود. از امکانات گردشگری این منطقه راه‌اندازی یک مجموعه تله‌کابین می‌باشد که ظرفیت جابجایی 1250 نفر در ساعت را دارا می‌باشد.

در این منطقه یک آبگیر وجود دارد که توسط مزارع و نیزارها محاصره شده و در فصل مناسب به پناهگاه پرندگان مهاجر تبدیل می‌شود و بر جذابیت‌های این منطقه می‌افزاید. وجود چشمه‌سارهای فراوان، از دیگر ویژگی‌های این منطقه به شمار می‌آید.

 

[ஜ ℱαт℮мℯ ஜ]

کلیسای کانتور

یکی از دیدنی های شهر قزوین کلیسای کانتور است. این کلیسا از کوچک‌ترین کلیساهای ارتودوکس ایران محسوب می‌شود. کلیسای کانتور را روس‌ها در زمان جنگ‌ جهانی دوم در قزوین ساختند، اما امروزه این کلیسا کاربری مذهبی ندارد و به عنوان بنایی تاریخی از آن نگهداری می‌شود. در محوطه کلیسا دو سنگ قبر وجود دارد که یکی‌شان آرامگاه خلبانی روسی است که در جنگ جهانی دوم کشته شده و یکی متعلق به مهندسی روسی‌ست. معماری این بنا و نمای آجری آن نسبت به بناهای دیگر این شهر ظاهر متفاوتی دارد.

 

[ஜ ℱαт℮мℯ ஜ]

حمام بلور

حمام بلور در بافت قدیمی شهر قرار دارد و تاریخ ساختش را مربوط به دوران صفویه و قاجار می‌دانند، اما درباره اینکه سازنده این بنا چه کسی بوده اطلاع دقیقی در دست نیست. نقاشی‌های دیواری حمام مربوط به دوران صفوی و قاجار است. از این حمام تا اواخر دهه ۷۰ خورشیدی استفاده می‌شد اما بعد از این دهه تغییر کاربری داد و به موزه سنگ قزوین تبدیل شد. در موزه سنگ بیش از ۴۵۰۰ قطعه سنگ و حدود ۸۰۰ فسیل از دوران‌های مختلف زمین‌شناسی نگهداری می‌شود.

 

[ATENA_A]

پل شاه عباسی در 37 کیلومتری جاده قزوین- بوئین زهرا و در 10 کیلومتری جنوب کاروانسرای محمدآباد بر روی رودخانه شور قرار دارد. این پل از آثار دوره شاه عباس صفوی بوده که طول آن 52 متر و عرض آن 7/5 متر می‌باشد. این پل دارای سه دهانه است که دو دهانه آن بزرگ‌ و یک دهانه آن کوچک‌تر است و هر سه دهانه دارای قوس‌های تیزه‌دار می‌باشند. پایه‌های پل در خلاف جهت جریان آب دارای دماغه‌های آب‌شِکن مثلثی شکل است که طول هر یک از ضلع‌های مثلث، نزدیک به 3 متر می‌باشد. از کف رودخانه تا ارتفاع یک متر، پایه‌های جانبی قوس میانی با بلوک‌های سنگی و ملاط آهکی ساخته شده و روی پایه‌ها به کمک سنگ و ملات به شکل آب‌بر درآمده تا شدت برخورد امواج با پایه میل را کاهش دهند. امروزه به جهت بالا آمدن سطح رسوبات، پایه‌های پل در زیر خاک مدفون شده‌اند.

در حال حاضر در مجاورت این پل و به موازات آن پل فلزی جدید ساخته شده و عبور و مرور از طریق آن صورت می‌گیرد.

 

[ATENA_A]

آبشار دومانچال یکی از آبشارهای زیبای استان قزوین است که به نام آبشار وَرچُر نیز نامیده می‌شود. این آبشار در شمال شرقی روستای رزجرد در فاصله 25 کیلومتری جاده قزوین به الموت قرار دارد. پس از عبور از روستا به سمت گردنه الموت، می‌باید وارد اولین مسیر خاکی سمت راست شد که پس طی مسیری در حدود سه ساعت و به صورت پیاده، دره آبشار رؤیت می‌شود. این منطقه دارای زیبایی و لطافت فراوان می‌باشد. در پایین دره و اطراف آبشار، گونه‌های گیاهی متنوعی همچون بید، سرو کوهی، تمشک، گون، خاکشیر، سرخس، پونه و بادام وحشی می‌رویند.