مرکزی معرفی استان مرکزی و مناطق دیدنی آن

مهربانوی ایرانی

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2018/11/30
ارسالی ها
6,382
امتیاز واکنش
14,551
امتیاز
898
سن
27
غذاهای محلی استان
خورش فسنجانی که با کشک تهیه می‌شود، آش شیر، کباب ته‌تالی (تتالی) یا همان کباب‌تابه‌ای، آش خیار، آب‌گوشت دودار، آش ترخینه با شکمبه، گوشتابه‌ی اراک، شفته یا کوفته اراکی، کوفته تفرشی، آش گندینه، پتله پلو و... را نباید از دست داد.
رستوران‌ها
رستوران مکث، رستوران سنتی کوهستان، کوه نور، قزل‌پارک، هدهد صبا، ایزی‌دیزی، گلباران و کارن تنها چند رستوران از رستوران‌های بی‌شمار این استان‌ هستند.
صنایع دستی
فرش دستباف استان مرکزی، گلیم ساوه که سابقه‌اش به دوران صفویه برمی‌گردد، مسگری، رفوگری، رنگرزی، گیوه‌دوزی،کنده‌کاری و قلمزنی روی چوب، منبت‌کاری، معرق، خراطی و پیکرتراشی از صنایع دستی‌ایست در این استان طرفداران زیادی دارد.
 
  • پیشنهادات
  • مهربانوی ایرانی

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2018/11/30
    ارسالی ها
    6,382
    امتیاز واکنش
    14,551
    امتیاز
    898
    سن
    27
    سوغات
    از میان سوغاتی‌های این استان –به‌جز صنایع دستی- نام نان فطیر و انار ساوه در رتبه‌ی اول قرار دارد. پس از آن نوبت به ترخینه می‌رسد که می‌توان آن را از شهرهای مختلف استان تهیه کرد.
    گوش‌فیل اراک، فرش ساروق، جوزغند (شیرینی سنتی نراق)، انگور روستای هزاوه، گیوه‌ی سنجان، عسل مرغوب خمین و بالاخره گل‌های محلات بهترین سوغاتی‌هایی هستند که می‌توان از استان مرکزی به یادگار برد.

    آداب و رسوم
    مراسم زیادی در مناسبت‌های مختلف در شهرها و روستاهای استان مرکزی برگزار می‌شود که برخی از آن‌ها عبارتند از: مراسم اهواهو روستای خورخه، جشن کوسه‌ي ناقالدی و جشن اولین برف زمستان که در بیشتر شهرهای استان برگزار می‌شود، مراسم باران‌خواهی تفرش، مراسم نخل‌گردانی عاشورا در تفرش و بیل‌گردانی نیم‌ور.
    مراسم بیل‌گردانی در دسته‌ی جشن‌های پهلوانی قرار می‌گیرد و زمانش به فصل زراعت در بهار برمی‌گردد. مردان نیم‌ور نهر بزرگ نیم‌ور را لایروبی می‌کنند و در پایان این فعالیت که حدودا یک ماه طول می‌کشد، پس از رسیدن آب نهر به اولین انشعاب، جشنی سنتی را که حال‌و‌هوایی پهلوانی دارد برگزار می‌کنند که در فهرست میراث معنوی ایران ثبت شده است.
     

    Mr.Big

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2020/03/23
    ارسالی ها
    610
    امتیاز واکنش
    3,698
    امتیاز
    542
    کُمیجان

    شهری است در بخش مرکزی شهرستان کمیجان استان مرکزی ایران. شهرستان کمیجان در شمال غربی استان مرکزی واقع شده‌است.
    زبان مردم شهرستان کمیجان ترکی آذری و تاتی می‌باشد.
    این شهر دارای دانشگاه آزاد و پیام نور می‌باشد. درآمد قالب مردم شهر کمیجان کشاورزی بوده برخی هم تجارت و کسب و کار و خدمات می‌باشد. این شهر جاذبه‌هایی مانند بازار، قلعه خاندان بهادری، قلعه عیسی بهادری و محله یزدی هاو تپه‌های باستانی با نام چهرگزی که در قسمت شمالی محله بزرگ انار می‌باشد وزادگاه شاعر معروف فخرالدین عراقی را دربردارد.
    از جاذبه تاریخی مانند تپه چرگزی باغ‌های حسن‌آباد و شیخ دیلی، محمود بلاغی، قوش دره و مزرعه احمدآباد و باغات و دشت گسترده انار و… می‌باشد.

    کمیجان در دامنه کوه سر به فلک کشیده وفس بوده و تپه‌های بزرگی چون چهرگزی و امام یالی از سمت شمال شرقی و شرق آن را احاطه نموده‌است.مردم این شهرستان به زبان ترکی آذری و تاتی سخن میگویند و به زبان فارسی مسلط هستند

    صنایع دستی:

    صنایع دستی کمیجان:

    • قالی
    • گیوه
      • هم در وفس بافته می‌شود و هم در کمیجان
    • لواشین
      • لواشین توسط نجارهای کمیجان ساخته می‌شده که در فصل‌های زمستان که کشاورزی نبوده مشغول به ساخت لواشین می‌شدند و در تابستان آن‌ها را می‌فروختند.
    آب و هوا:
    اقلیم شهر کمیجان در جنوب و غرب از منطقه سرد همدان تأثیر گرفته و در جنوب به جهت وجود دشت‌های هموار صفه از هوای خنک‌تری بهره‌مند است. آب و هوای کمیجان به‌طور کلی معتدل و خشک است. حداکثر درجه حرارت در تابستان ۳۵ درجه سانتی‌گراد است.


    حمام‌های قدیمی:

    محله‌های کمیجان حمام‌هایی داشته‌اند که به نام‌های زیر است:

    • محله سراب
    این حمام در محله سراب کنار مسجد زین العابدین بود که خراب شد.

    • حمام قدیمی و کاهگلی که از یک در دولنگه سبز رنگ کوچک بود و پس از ورود به یک پستوی کوچک می‌رسید و پس از آن به رختکن که درون رختکن سکوهای کوچکی وجود داشن برای نشستن و لباس پوشیدن و پس از آن تشکیل شده بود از تعدادی حمام نمره‌ای که در سمت راست حمام وجود داشت و در سمت چپ آن از شیرهایی تشکیل شده بود که در آن به لیف کشیدن مشغول می‌شدند لازم بذکر است این حمام با استفاده از هیزم گرم می‌شد و متصدی آن فردی بود به نام افشار که در سال ۱۳۸۵ فوت کرد.
    • محله گل ایچه
    این حمام در نزدیکی مسجد جامع کمیجان بود یک بار بازسازی شد و بعد از مدتی غیر استفاده ماند و متروکه شده بود که در سال ۱۳۹۲ خراب شد.

    • محله انار
    این حمام که یکی از حمام‌های بزرگ و به روز شهر بود ابتدا توسط خود اهالی ساخته شد و پس از پیروزی انقلاب با همکاری دولت بازسازی و بهسازی و بهداشتی گردید و با رواج حمام‌های خانگی و به دلیل عدم استفاده از آن در سال ۱۳۹۲ توسط شهرداری تخریب شد.

    • محله عیسی آباد
    این حمام بدون استفاده و متروکه شده بود و در سال ۱۳۹۲ (به همراه حمام‌های محله گل ایچه، محله انار و محله عیسی آباد همزمان) خراب شد.

    قلعه‌های کمیجان:

    • قلعه خاندان بهادری
    • قلعه عاصم السلطنه
    • قلعه محمد خان
    • قلعه عابدین خان
    • قلعه اکبر خان
    • قلعه سرهنگ
    • قلعه حسن خان (جنب مدرسه خیر محسنی)
    • قلعه گل احمد انار
    • قلعه زرتشتیان در منطقه قلع بالای انار که طی سالیان سال تخریب شده‌است.
    • قلعه خاندان پزشکی در محله اشاقه محله انار
     

    برخی موضوعات مشابه

    بالا