قزوین معرفی استان قزوین و مناطق دیدنی آن

[ATENA_A]

دسترسی: قزوین، سپه، ضلع غربی میدان شهداء، خیابان سلامگاه

مقبره شهید ثالث مربوط به دوره قاجار است در تاریخ ۲۷ دی ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۱۸۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

حاج ملا تقی برغانی ” معروف به ” شهید ثالت ” ، از علمای برجسته ای بود كه توسط عوامل فرقه ” بابیه ” به شهادت رسید . مدفن او محراب مسجد مقبره ” خاندان بهشتی ” در شهرستان قزوین است و به همین علت ، این مكان به مقبره شهید ثالت معروف است .
بنای مقبره دارای دو طبقه ی زیرزمین و همكف است . زیرزمین از دو فضای مجزا ، یكی مدفن شهید ثالت و خاندان بهشتی و دیگری سرداب شكل گرفته است . طبقه همكف دارای دو فضای مسجد و مقبره است . مقبره به صورت فضای مربع شكل با اتاق های جنبی است كه گنبدی بر فراز آن قرار دارد . سنگ قبر شهید ثالت – به خط ملك محمد – نیز در همین فضا به چشم می خورد.

 

[ATENA_A]

سد مخزني طالقان

طرح چند منظوره ی طالقان در راستاي دستيابي به اهداف توسعه اقتصاد ملي و به منظور استفاده بهينه از پتانسيل هاي منابع آب سطحي رودخانه طالقان در تلفيق با رودخانه زياران و در دو مرحله مطالعه و طراحي شده است .

مرحله اول : سد انحرافي سنگبان، تونل انتقال آب از دره طالقان به زياران، سد انحرافي زياران، كانال انتقال آب زياران به دشت قزوين وخط لوله انتقال آب زياران – كرج كه به طور كامل احداث گرديده است و در حال بهره برداري است.

مرحله دوم : اجراي سد مخزني طالقان و نيروگاه زيرزميني كه از تاريخ 24 اسفند ماه 1380 آغاز شده است .

محل سد: در دره طالقان ،جنوب رشته كوه البرز و در 120 كيلومتري شمال غربي تهران واقع شده است .

اهداف : با احداث سد مخزني طالقان، دستيابي به اهداف زير امكان پذير خواهد شد :

1-كنترل و تنظيم جريان هاي سطحي رودخانه طالقان

2-تامين آب مورد نياز براي كشاورزي دشت قزوين

3-تامين بخشي از آب نوشیدنی شهر گشترش يافته تهران و آب كشاورزي دشت هاي شهريار و رباط كريم

4-بالا رفتن سطح زندگي، رفاه اجتماعي، امنيت توازن و خود كفايي اقتصادي

5-استفاده از پتانسيل هاي برقابي به عنوان هدف جنبي

6-تقويت آبخوان هاي ابرفتي دشت قزوين توسط تغذيه مصنوعي

مشخصات :

هيدرولوژي:960 كيلومتر مربع

مساحت حوزه آبريز:615 ميلي متر

متوسط بارندگي سالانه:3/16 متر مكعب بر ثانيه

متوسط دبي ساليانه رودخانه

مخزن

1780متر بالا تر از سطح دريا

تراز عادي سطح آب مخزن:420ميليون متر مكعب

حجم كل مخزن:329ميليون متر مكعب

حجم مفيد مخزن:8/12كيلومتر مربع

سطح مخزن:278 ميليون متر مكعب

آبدهي سالانه براي ابياري:150ميليون متر مكعب

آبدهي سالانه براي مصارف شهري:20ميليون متر مكعب

آبدهي سالانه براي تغذيه مصنوعي:12ميليون متر مكعب

آبدهي سالانه براي حقابه هاي طالقان:460ميليون متر مكعب

سدخاكي با هسته رسي

 

[ATENA_A]

خانه و حسینیه امینی‌ها، از خانه‌های زیبا و اعیانی قزوین است که توسط حاج محمد رضا امینی از اعیان تجار قزوین در مغرب رودخانه دزج ساخته شد که بعدها در زمان پهلوی اول رودخانه پر شده و خیابات مولوی به جای آن احداث گردید.

این ساختمان در سال ۱۲۷۵ هجری قمری بنا گردیده و در آن وقت مبلغ چهل و هشت هزار تومان صرف ساخت آن شده‌است. در میان بنا سه تالار ساخته شده که امتداد آن‌ها به موازات یکدیگر از شرق به غرب ا ست و میان دو حیاط شمالی و جنوبی قرار دارد. تالارها دارای ارسی‌های بسیار زیبایی بوده که در هنگام روضه خوانی با بلند کردن آن‌ها، هر سه تالار یکی می‌گردند و محوطه سر پوشیده بزرگ و آیینه کاری زیبایی تشکیل می‌دهند.

در وسط تالار بزرگ چهلچراغ آویخته شده و فرشهای تالار یکتخته و عتیقه بوده‌است. زیر تالارها خالی بوده و سردابه، زیرزمین، شربتخانه و انبار ساخته‌اند. مرحوم حاجی محمد رضای امینی برای خیرات و مبرات در سال ۱۳۰۳ ه.ق دهاتی را جهت روضه خوانی در ایام محرم و اطعام مساکین در محرم و صفر و رمضان وقف این حسینیه نموده‌است. تالار جنوبي با نه دهنه ارسي و شيشه هاي رنگي از شاهكارهاي هنري است، سقف تالارها داراي نقاشي، آيينه كاري، رف هاي كاسه اي مزين گچبري و گره بندي چوبي است. در زير تالارها سردابه، زير زمين، شربتخانه و… قرار دارد.

آنچه كه امروز از اين خانه به جاي مانده داراي چهار حياط و فضاهاي مختلف در دو طبقه همكف و زير زمين است.

 

[ATENA_A]

امروزه یكى از منابع مهم جذب گردشگر، استفاده و بهره بردارى بهینه از آب هاى گرم و معدنى است. تجربه كشورهایى مانند ایتالیا، فرانسه، آلمان و ژاپن در زمینه بهره بردارى از آب هاى معدنى نشان داده است كه اگر این منابع طبیعى با برنامه ریزى درست و به طور بهینه مورد بهره بردارى قرار گیرند، علاوه بر ارزش هاى اقتصادى مى توانند بخشى از هزینه درمان بیماران را نیز كاهش دهند.

استان قزوین علاوه بر داشتن 12درصد از آثار تاریخى شناخته شده ایران، از تنوع اقلیمى و جاذبه هاى طبیعى گوناگونى برخوردار است كه عرضه آنها در عرصه ملى و بین المللى گامى اساسى در توسعه صنعت گردشگرى خواهد بود.

روستاي يله گنبد به دليل دارا بودن چشمه آب گرم، در ميان ساير روستاهاى استان قزوين از اعتبار بيشترى برخوردار است.«يله گنبد» يكى از دهات دهستان «قاقازان» در بخش «ضياءآباد» شهرستان قزوين است. چشمه يله گنبد در پانزده كيلومترى شمال اين ده قرار دارد و راه دسترسى به آن سخت و كوهستانى است. اين چشمه در كف دره اى كه از آن رودخانه كوچكى عبور مى كند و به رودخانه شاهرود مى ريزد، از دل زمين بيرون مى آيدآب چشمه معدنى يله گنبد از دسته آب هاى معدنى بيكربناته كلسيك آهن و گازدار خيلى گرم است. استحمام در اين آب به دليل وجود گاز كربنيك و گرماى آن، تسكين دهنده و ضد درد است.

ظاهراً اين آب در درمان بيمارى هاى عصبى، مفصلى و رماتيسم مؤثر است و آشاميدن آن نيز در كار دستگاه گوارش، كبد و مجارى صفرا و بيمارى هاى معده اى و روده اى و نيز بيمارى تغذيه اى مؤثر مى باشد و ساليان زيادى استكه مردم بومى از خواص اين آب گرم براى درمان بيمارى هاى مختلف چون بيمارى هاى مفصلى و پوستى استفاده مى كنند.آب گرم يله گنبد از امكانات رفاهى و اقامتى بى بهره است و با توجه به اين مسئله، اداره كل ميراث فرهنگى و گردشگرى قزوين قصد دارد تا با اجراى طرح مطالعاتى بر روى اين روستا و آب گرم معروف آن، بر شهرت جاذبه هاى گردشگرى آن افزوده و شرايط را براى ورود گردشگران بويژه گردشگران درمانى به اين روستا مهيا سازد.

 

[ATENA_A]

دسترسی: قزوین، خیابان طالقانی، مدرسه رفیع

کلیسای رفیع در حیاط مدرسه ای به همین نام، قرار دارد. این کلیسا در دوره پهلوی اول در این محوطه که از دیرباز مجموعه آموزشی وعبادتی ارمنیان این شهر، بود ساخته شد. کلیسا دارای بنایی آجری با طرحی مبتنی بر محورهای چلیپایی است و فضای اصلی آن، به شکل مستطیل و دارای چها ر ستون است. محور این فضا، شرقی غربی است و در ضلع شرقی آن، محراب کلیسا قرار دارد که با چند پله از هال نماز خانه جدا می شود. در دو طرف محراب، دو اتاق کوچک قرار دارد. در ضلع غربی کلیسا، دری دیده می شود که به فضای زیر ناقوس راه می یابد. این فضا طرحی هشت گوش دارد. ورودی کلیسا به شکل نیم دایره و در ضلع و به قرینه، در ضلع شمالی فضایی شبیه به آن ساخته اند. این كلیسا در خیابان طالقانی قرار دارد و در دیگری نیز از خیابان خیام به آن باز می شود.

علاوه بر مراسم عمومی مربوط به ارامنه، این كلیسا همه ساله میزبان آیین مخصوص” ارتحال و معراج حضرت مریم” است كه همزمان با ” عید تبرك انگور ” در ماه آگوست (مرداد ماه) برگزار می شود و انجمن های فرهنگی ارمنی به زیارت این كلیسا می‌آیند.

 

[ATENA_A]

دسترسی : قزوین، ضلع جنوبی خیابان امام خمینی

مسجد النبی معروف به مسجد سلطانی مسجدی است در شهر قزوین.

این مسجد که مساحتی قریب به ۱۴۰۰۰ متر مربع دارد، کتیبه‌هایی دارد که بر طبق آن فتحعلی شاه قاجار بانی مسجد ثبت گردیده. اما شواهدی دال بر وجود مسجد در دوران صفوی نیز وجود دارد، و معمار بنا را شخصی بنام استاد میرزای شیرازی دانسته‌اند و سال بنا را ۱۱۶۶ هجری شمسی.گنبد مسجد دو پوسته، و صحن مسجد چهار ایوانیست.
این مسجد، همانند مسجد جامع قزوین دارای شبستانی است. این مکان محل گردهمایی نمازگزاران در هر جمعه در قزوین برای نماز جماعت می‌باشد.

این مسجد در ضلع جنوبی خیابان امام خمینی (ره) قزوین واقع است و از حیث مکان و از لحاظ عظمت بنا و اسلوب ساختمان و استحکام بنیان و حسن سلیقه‎ای که در آن به کار رفته یکی از عظیم‎ترین مساجد این شهر به شمار می‎رود.
مسجد النبی پس از انقراض صفویه در اثر عدم توجه، به صورت ویرانه‎‎ای درآمد بعدها به فرمان فتعلیشاه قاجار از نو ساخته شد.

سردر شمالی مسجد النبی بسیار بلند است و سرتاسر آن با کاشی‌های مینایی و سبک بدیعی تزئین شده و تاریخ بنیان آن در کتیبه‎ای با خط نستعلیق بر کاشی لاجوردی نوشته شده است.

 

[ATENA_A]

بقعه امامزاده اسماعيل ( ع ) ، پسر امام جعفر صادق ( ع ) ، در خيابان انصاري شهر قزوين قرار دارد . بناي بقعه در دو طبقه شامل فضاي اصلي حرم ، چهار ايوان متصل در طرفين آن و فضاهاي جنبي ايوان ها است . بر فراز حرم ، گنبدي قرار دارد كه روي آن كاشيكاري و زير آن كاربندي و گچبري است . مدفن اصلي امامزاده در سرداب بقعه ، در زير حرم قرار گرفته است . ايوان هاي شرقي و غربي به لحاظ شكل شبيه به هم هستند . ايوان هاي شمالي و جنوبي نيز طرحي يكسان و دو زاويه در طرفين دارند كه در ايوان شمالي اين زاويه ها پوشش شده و دو ستون پوشش ، آن را تحمل مي كنند .

يکي از پديده‏هايي که از جنبه‏هاي تاريخي، هنري، مذهبي و اجتماعي در معماري اسلامي نقش داشته و امروزه، پس از مساجد بيشترين تعداد را دارند.، آرامگاه‏ها و بقاع متبرکه است، پديده‏اي که در فرهنگ ايراني سابقه‏اي طولاني دارد و کمتر شهر ايراني است که سهمي از چنين بناهايي نداشته باشد. معمولا در هر دوره ساخت مقابر، ارتباط مستقيم با متوفا داشته است. افرادي عادي از مقابر ساده و افراد نامدار از مقابر ويژه‏تري برخوردار بوده‏اند.

از سده‏ي اول تا سوم هجري هيچ آرامگاهي در ايران را که بتوان تاريخ معيني به آن نسبت داد، باقي نمانده است. شايد بتوان تدفين هارون الرشيد در خراسان را آغازگر سنت آرامگاه‏سازي دانست که خود زيربناي تکوين بزرگ‏ترين بناي آرامگاهي ويژه‏ي شيعيان در مشهد بود. پس از شهادت امام رضا (ع)، ايشان در همان مکاني که هارون الرشيد مدفون شده بود، به خاک سپرده شدند.

از سده‏ي چهارم هجري به بعد شاهد ظهور و گسترش بناهاي آرامگاهي در نقاط مختلف هستيم. ازدلبايل اين گسترش مي‏توان به مهاجرت امامزادگان و سادات به ايران و شهادت يا مرگ آنان در آن‏جا و همچنين سلسله‏ها و نهضت‏هاي شيعي، زيارت آرامگاه‏هاي فرزندان علي (ع) رابا اهميت مي‏دانستند و تلاش مي‏کردند به اماکن سنتي و کهن ايران جلوه‏ي اسلامي ببخشند. همين شيوه از ايران به سرزمين‏هاي غرب اسلامي، مخصوصا مصر در عصر فاطمي انتقال يافت.

با وجود اهميت بقاع متبرکه (امامزادگان) در ميان شيعيان ايران، اطلاعات جامع و کاملي از اين بقاع متبرکه وجود ندارد. شهرستان قزوين نيز از اين قاعده مستثني نيست. امامزادگان و بقاع متبرکه‏ي چندي در اين شهر وجود دارد که به بررسي و معرفي يکي از مهم‏ترين آنها – امامزاده اسماعيل (ع) – مي‏پردازيم.

موقعيت مکاني

مقبره‏ ي امامزاده اسماعيل (ع) در چهارراه شهرباني قزوين و در ابتداي کوچه‏ي تنگ و تاريکي است که اولين کوچه‏ي خيابان شهيد انصاري (کوروش سابق) به شمار مي‏آيد. در قسمت شمال غربي، مسجد جامع قزوين، و در شمال آن خيابان پيغمبريه و «بقعه‏ي چهار انبياء» (سلام الله عليهم) قرار دارد. اين آرامگاه در دوران صفويه در حاشيه‏ي غربي ميدان شاه بوده است، اما پس از تخريب اين ميدان و پس از خانه‏سازي زمين‏هاي ميدان، اين بقعه در کنار کوچه‏اي واقع شده که پشت به خيابان شهدا (سپه سابق) است.

فضاي داخلي

با عبور از کفش‏کن‏هاي غربي و شرقي ايوان جنوبي، وارد فضاي آن مي‏شويم. بخش لبه‏ي ايوان رو به حياط جنوبي به ارتفاع 50 سانتيمتر با نرده‏ي آهني به صورت حفاظ قرار گرفته است که فضاي حياط را از ايوان جنوبي جدا مي‏کند. بخش قوس ايوان نيز با پنجره‏اي شيشه‏اي از فضاي بيروني جدا مي‏شود. ازاره‏ي داخلي ايوان تا ارتفاع 1 متر با کاشي‏هاي زيباي هفت رنگ تزيين شده است. از بالاي قسمت ازاره‏ي ايوان تا بالاي درگاهي ايوان با گچ به صورت ساده مزين شده است. قوس ورودي‏هاي غربي و شرقي ايوان، چفد نيم‏دايره‏اي (بيزکند) است که با گچ به صورت ساده اندوه شده است. از اين ورودي‏ها به صورت مستقيم به اتاق‏هاي جنبي امامزاده نيز راه است. از بخش بالاي درگاهي به عرض 20 سانتيمتر گچبري با نقش گل و بته در زمينه‏ي خاکستري، بدنه‏ي ايوان را دور مي‏زند؛ همچنين اين گچبري، لبه‏ي زير قوس ايوان را نيز مزين مي‏کند. زير قوس ايوان با مقرنس‏هاي بسيار زيبا با پوشش گچ سفيد رنگ به طرز هنرمندانه‏اي جلوه مي‏کند. در ديواره‏ي جنوبي ايوان در چوبي قرار گرفته است که مستقيما به فضاي گنبد خانه مي‏رسد.

درباره‏ي درهاي چوبي اطراف گنبد بايد گفت که دو در جنوبي و شمالي گنبد خانه جديدتر و بسيار زيبا است و گره‏هاي چوبي دارد و دور تا دور آن اشعاري در مدح امامزاده در مدح امامزاده اسماعيل نوشته شده و سال ساخت بروي آن حک شده است. بر روي در شمالي چنيني آمده است: «ادخلوها سلمه مبين، سلام المرسلين سلام علي من اتبع الهدي. هزار و چهارصد و يک به هجري قمري، شد اين خجسته التفات حق تکميل. در اين حرم شده مدفون به رفعت و به جليل، امامزاده والامقام اسماعيل، سرور سينه‏ي زهرا پناه اهل والا به تاريخ 1401 قمري، 1359 شمسي». و در آستانه‏ي بالاي در ورودي جنوبي نوشته شده: «با ذکر مصايب و مناقب اهل بيت، عليهم‏السلام، اسلام زنده است (امام خميني). اين درب مطهر سنه‏ي 1402 هجري بر اين سال 1360 شمسي در اصفهان به اتمام رسيد».

در غرب گنبد خانه دري است که به يک هال کوچک، که به حسينيه‏ي جديد الاحداث متصل است، گشوده مي‏شود. فاصله‏ي اين هال و حسينيه ارسي چوبي زيبايي است. قدمت در به دوران صفويه برمي‏گردد و جوبي است و داراي شيشه‏هاي رنگي زيبا که حال و هواي حسينيه‏ي جديد الاحداث را دگرگون کرده است. در شرقي که به ايوان شرقي گسترده مي‏شود. نيز قديمي است. قسمت بالاي درگاه پنجره‏هاي ارسي مانند داراي شيشه‏هاي رنگي است که چوبي بوده و مربوط به دوره‏ي صفوي است.

بناي اصلي، که همان گنبدخانه است، داراي پلاني صليبي است. ازاره‏ي گنبدخانه به ارتفاع تقريبا 1 متر با کاشي‏هاي آبي و سفيد با نقوش بته جقه مزين شده است. بخش بالاي ازاره‏ي گنبدخانه را گچبري‏هاي سفيدي با نقش گل و گياه در زمينه‏ي خاکستري – آبي دربرگرفته است، که در بعضي جاها از قطعات آيينه در بين گچبري‏ها استفاده شده است. درکنج‏هاي ديواره‏ي دور تا دور گنبد خانه، قاب‏هاي کوچکي به صورت فرورفتگي در ديوار ايجاد شده است که با مقرنس تزيين شده‏اند؛ اين فرورفتگي‏ها در چهار جرز قطعه گنبدخانه تکرار شده است. دور تا دور زير قوس گنبد در زير پايه‏هاي کاربندي، کمربندي آبي است که برروي آن سوره‏ي جمعه به خط ثلث سفيد بر زمينه‏ي آبي لاجوردي گچبري شده است.

بالاي هر فضاي مستطيل شکل ورودي ايوان‏ها،قوس جناغي (پنج او هفت) وجود دارد. سطح اين قوس‏ها نيز تماما با گچبري‏هاي زيبا مزين شده است. نقوش بيشتر گل و گياه است که بعضا آيينه نيز در حاشيه‏ي گچبري‏ها به کار بـرده شده است. اطراف پنجره‏هاي ديواره‏ي رو به فضاي گنبدخانه قوس‏ها نيز گچبري شده‏اند که موضوع گچبري‏ها با نقش فرشته‏ي بالدار و بته جقه است.

از قسمت بالاي کتيبه در زير قوس گنبد، بخش سه کنجي‏ها و فيلپوش‏ها آغاز مي‏شود. فضاي دوازده ضلعي گنبدخانه با کمک همين فيلپوش‏ها و کاربندي‏ها در بالا تشکيل دايره مي‏دهند و گنبد بر روي فضاي دايره سوار مي‏شود. سقف گنبد از همان دوره‏ي صفويه مزين به گچبري و آيينه‏کاري زيبايي است که در طول زمان مرمت شده است. آخرين دوره‏ي مرمت فضاي داخلي پس از زلزله سال 1369 زنجان و گيلان است.

در وسط گنبدخانه، ضريح چوبي به ابعاد 60 / 3 متر در 70 / 2 متر قرار گرفته است. ضريح امامزاده پنجره‏اي است مسي با قاب چوبي ساخت اصفهان که از دوران صفويه باقي است. داخل ضريح صندوق چوبي قرار گرفته که با منبت‏کاري و گره چيني مزين شده است. زير سقف ضريح، از داخل، با گره چيني و نقاشي مزين شده است و قسمت زير گره چيني سقف کتيبه‏اي نوشته شده است. روي کف گنبدخانه،دو دريچه‏ي شيشه‏اي در سمت شمال و جنوب ضريح وجود دارد که ارتباط بصري با سردابه‏ي امامزاده را به وجود مي‏آورد. ورودي اصلي به سردابه‏ي کف حياط نيز زير ايوان جنوبي قرار دارد.

با توجه به اين ويژگي‏هاي معماري در امامزاده اسماعيل، همچنين با توجه به مقايسه‏ي اين بنا با بناهاي متأخر و متقدم بر ساير نقاط ايران – اين بقعه را مي‏توان با بقعه سر قبر آقا (قاجاريه) در تهران و همچنين امامزاده عبدالله (صفوي – قاجار)(13)شهر ري مقايسه کرد – مي‏توان بناي کنوني امامزاده اسماعيل (ع) را به دوران صفوي – قاجار نسبت داد.

 

[ATENA_A]

آبشار اوان در موقعیت جغرافیایی N3628 E5025 در استان قزوین واقع است. آبشار اوان يکي از زيباترين پديده هاي طبيعي است که در جنوب غربي درياچه اوان قرار دارد . اين آبشار زيبا با ارتفاعي نسبتا بلند به رودخانه اي که در ژرفاي دره جاريست سرازير مي شود و در روزهاي آفتابي با وزش نسيم، رنگين کمان زيبايي را تشکيل مي دهد. ارتفاع آبشار از بلندترین نقطه آن تا ژرفای دره که رودخانه ای در آن جاری است به بیش از سیصد متر می رسد و در روزهای آفتابی با وزش نسیم رنگین کمان زیبایی را تشکیل می دهد.

 

[ATENA_A]

آبشار آسیاب رود در موقعیت جغرافیایی E5003 N3638 در استان قزوین واقع است. این آبشار در روستای نوده فاراب واقع در شهرستان رودبار ، لوشان منطقه جیرنده بعد از روستای انبوه قرار دارد. روستای نوده از توابع دهستان کلیشم در نیمه شرقی شهرستان رودبار در بخش عمارلو، 45 کیلومتری جهت شرقی جیرنده، در طول جغرافیایی 36 درجه و 38 دقیقه و عرض 50 درجه و 3 دقیقه در ارتفاع 1600 متری از سطح دریای آزاد در جنوب استان گیلان واقع شده است. روستا دارای 60 خانوار و جمعیتی در حدود 240 نفر است. گویش روستا تاتی بوده و پوشاک زنانه محلی شامل مندیل، جلیقه، تومان و پیراهن بلند است.

 

[ATENA_A]

قلعه یا دژ شمیران درکنار دریاچه سپیدرود و بالای تپه‌ای مرتفع و سنگی که رود قزل اوزن از جنوب آن می‌گذرد قرار دارد

این قلعه، از قلعه‌های پر اهمیت و معتبر ایران است و در بین اهالی منطقه به نام های شیمران و سمیران معروف است، ولی در متون تاریخی به نام های سمیران، شمیران، سمیرم، شمع ایران، کنگریان، سمیویروم و سالاریه نام بـرده شده است.

پیشینه این قلعه را به دوران قبل از اسلام نسبت می‌دهند و در طول سال‌های سده چهارم هجری تختگاه کنگریان- آل مسافر- بوده است.

طرح کلی بنای قلعه به شکل مستطیل و ارتفاع برج‌ها و دیوار نزدیک به 15 متر است که تمامی آن را با کمک سنگ‌های لاشه و ملاط گچ به ضخامت 8 پا ساخته‌اند و در فاصله‌های 1 متری کلافی چوبی در دل دیوار به کار بـرده اند که علاوه بر استحکام و همبستگی اجزا، نظمی منطقی به بنا بخشیده و از دور به صورت یک رج سنگ خودنمایی می‌کند.

در دیوار شمالی قلعه 2 برج وجود دارد که در قسمت بالا دارای پنجره‌های بلند مستطیلی شکل با قوس نیزه‌دار هستند که بیشتر برای نگهبانی پایین قلعه از آنها استفاده می‌شده است.