سمنان معرفی استان سمنان و مناطق دیدنی آن

[مهربانوی ایرانی]

شهر ایوانکی مرکز تات ‌زبانان استان سمنان است. همچنین در روستاهای بخش ایوانکی و برخی روستاهای شهرستان سرخه (مانند اروانه) به زبان تاتی سخن گفته می ‌شود. از دیگر زبان‌ های این استان می ‌توان به ترکی اشاره کرد که در برخی روستاها تکلم میشود. همچنین در بخش شهمیرزاد از شهرستان مهدی شهر و در میان عشایر الیکایی زبان مازندرانی رایج است.

مشاهیر استان: محمود احمدی نژاد، حسن روحانی، هاشمی شاهرودی، و...

غذاهای محلی: چلو گوشت، ته چین گرمساری، خلال پلو، سبزی پلو دامغانی، خورش هویج و پسته، چرتمه پلو، تاک پلو، ته چین کشمش و لپه سمنان، ته چین شهمیرزادی، رشته‌پلو با سبزی سمنانی، آش یخنی، جوش بره، کله جوش، تلخون (نوعی دسر)، نان پیچو (میامی)، نان فطیر (میامی و شاهرود)، نان سلم (اسفناج کوهی) در روستاهای بخش کالپوش شهرستان میامی، نان‌روغنی در شاهرود و شهمیرزاد، نان سرقلیفی، دادچه، نان ماستی، نان بخسمات یا بقسمات و...

سوغات: سمنان دیار «نان بقسمات»، «نان چای» و «شیرمال» است. نان‌ های محلی سمنان، نان ‌های خانگی، نان شیرمال، نان کماچ و ... از سوغاتی‌ های سمنان هستند. در گذشته نیز نان بقسمات سمنان، معروفترین سوغاتی این استان کویری بود. علاوه بر این «نان چای» سمنان، سوغاتی خوشمزه دیگری است که در «سفرنامه وامبری» نیز از آن نام بـرده شده است. امروزه شیرمال سمنان که نوعی نان شیرینی به شمار میرود بیشتر مورد اقبال مسافران و گردشگران قرار دارد.​

 

[مهربانوی ایرانی]

سمنان در فصل ‌های مختلف سال، سوغاتی ‌های مخصوص آن فصل را دارد، انار، انجیر و بادمجان سمنان از مهم‌ ترین سوغاتی ‌های فصلی شهر سمنان هستند، هم‌چنین صنایع ‌دستی سمنان نیز امروزه بخشی از سوغاتی این شهر است. مهدیشهر، شهر فرآورده ‌های لبنی استان سمنان است. چمشک یا دوندی نیز که یک نوع کفش با پاپوش چرم است، از مهم ‌ترین سوغاتی ‌های مهدیشهر است، پارچه‌ های ابریشم، پارچه ‌های سوزن ‌دوزی شده و ظروف چینی نقشدار از دیگر سوغاتی ‌ها و صنایع‌ دستی مهدیشهر است.

علاوه بر آلو و گردوی شهمیرزاد، لواشک ‌های محلی و نان‌ های محلی این شهر توریستی مانند شیرخس، تمبلک گردویی و... از بهترین سوغاتی ‌های این منطقه کوهستانی و گردشگری استان سمنان است. دامغان، شهر مرغوب‌ ترین پسته جهان است. علاوه بر این، نان‌ ها و شیرینی‌ های محلی دامغان و نوعی نان محلی به نام «دادچه» نیز از سوغاتی‌ های معروف دامغان است. پارچه قلمکار دامغان، زیباترین سوغات و صنایع ‌دستی استان سمنان محسوب میشود. شاهرود شهر «آب نبات»، «حلوای سیاه» و «انگور» است. ظروف مسی و سرامیک نیز از سوغاتیهای دیگر این شهر است. خربزه و انار سوغات گرمسار و سرخه است. لاززم به ذکر است که در میان سوغاتی های خوشمزه و زیبای استان سمنان، سمنو پزان سمنان، فرآورده‌ های لبنی مهدیشهر، دست بافته‌ های امیریه دامغان، لاک‌ تراشی (مخصوص پخت نان) در کالپوش میامی، دست ‌بافته ‌های کلاته خیج دامغان و صنایع ‌دستی سوزن ‌دوزی مهدیشهر در شمار میراث معنوی ایران به ثبت ملی رسیده ‌اند.

بدترین و بهترین زمان بازدید: بهار​

 

[مهربانوی ایرانی]

معرفی شهر سمنان
سمنان يکی از شهرهای ايران، مرکز استان سمنان و شهرستان سمنان است. اين شهر در جنوب رشته کوه البرز و شمال دشت کويردر راه تهران به خراسان قرار گرفته است. آب و هوای آن خشک و معتدل می ‌باشد. در جنوب سمنان مناطقی چون دشت کوير، ريگ جن، تپه های حصار از مهم ترين ويژگی های جغرافيايی به شمار می روند . رودخانه فصلی گل رودبار در شمال غرب اين شهر و با سرچشمه گرفتن از رشته کوه های البرز و گذر از شهرستان مهديشهر به دشت کوير می ريزد . نماد شهر سمنان، دروازه ی ارگ سمنان است که یکی از ده ها اثر باستانی شهر می باشد.

​

​

نام: سمنان

نام قدیمی: سمنان

استان: سمنان

تاریخچه: این منطقه جزوی از قلمرو حکومت ماد بوده که سپس جزو قلمررو هخامنشیان شد. سمنان در دورهٔ ساسانیان به دلیل قرار داشتن در مرکز تردد شمال و جنوب و نیز شرق و غرب، همواره محل کشمکش بر سر قدرت بوده‌است. در دورهٔ ساسانیان و پس از اسلام محل تمرکز پایگاه‌های دولت‌ های مرکزی در این ناحیه بوده‌ است. بسیاری از بناهای به‌ جا مانده در این شهر مربوط به دورهٔ غزنویان و زمان سلطان مسعود غزنوی و پس از آن می ‌باشد. در زمان اسماعیلیان، سمنان از کانون‌ های مهم ایشان بوده به گونه‌ای که حدود ۱۵۰ قلعه در سمنان در اختیار اسماعیلیان قرار داشته‌است.

منبع:تریپ یار​

 

[مهربانوی ایرانی]

در دورهٔ زندیان و زمان کریم‌ خان زند، نواحی سمنان، دامغان، شاهرود و سرخه و بسطام در اختیار بزرگان قاجار قرار گرفت. به همین علت بود که محل تولد بسیاری از شاهان و بزرگان قاجار، سمنان می‌ باشد. سمنان در دورهٔ قاجار و به ویژه در زمان فتحعلی ‌شاه که زادگاهش سمنان بود، بسیار مورد توجه قرار گرفت. فتحعلی‌ شاه سه برادر سمنانی ‌اش را برای حکومت سمنان برگزید، اما ظلمی که ایشان بر مردم سمنان روا داشتند در نهایت باعث قیام مردم به رهبری بزرگان و اندیشمندان و پیوستن ایشان به صف مشروطه‌ خواهان شد.

موقعیت جغرافیایی: شهرستان سمنان از شمال با شهرستان مهدیشهر و از شرق با شهرستان دامغان و از غرب با شهرستان سرخه و از جنوب با کویر و استان اصفهان همسایه است. اين شهر در حد فاصل سه شهر دامغان، گرمسار و مهديشهر در طول جغرافيايی ۵۳ درجه و ۲۳ دقيقه و عرض جغرافيايی ۳۵ درجه و ۳۴ دقيقه واقع شده است.

آب و هوا: کویری، گرم و خشک در تابستان و سرد و خشک در زمستان

مساحت: 22191 كیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: ارتفاع شهرستان از سطح دریا ۱۱۳۰ متر است.

کوههای اطراف: کوههای البرز این شهر را از استان مازندران جدا کرده است.

منابع آب و رودخانه ها: رود گل رودبار

جمعیت: ۱۸۲٬۲۶۰ نفر (۱۳۹۰)

زبان محلی: گویش سمنانی​

 

[مهربانوی ایرانی]

خیابان ها٬ میدان ها و محلات قدیمی: معروفترین محله ها عبارتند از: محلات ثلاثه (مَلَه): زاوقان (زُوِنی)، کوشمغان (کیشمِنی)، کدیور (کوئری). باغ امیر (امیری رز)، لتیبار، ناسار، سی سر و شاهجوی (شاجی)، عباسیه، کهنه دژ (کُندَزَ)َ، سنگر (سُنگِرَ)، محله ی خواجه (خواجَه لونَه)، سَکاک و علَمدار، چومسجد، اسفنجون و آتشگاه.

جاذبه های گردشگری: دلفینهای نمکی، معدن نمک ملحه، مسجد جامع سمنان، منار سلجوقی مسجد جامع، خانقاه و مزار شیخ علاء الدوله، مسجد امام، (مسجد شاه یا سلطانی)، گرمابه حضرت، دروازه ارگ، بازار سمنان و بازار شیخ علاءالدوله، قلعه‌های سارو، كوشمغان، دژچرمینه، قلعه كهن ‌دژ، قلعه زاوغان، آرامگاه پیر نجم‌الدین، كاروانسرای سنگی آهوان مربوط به قرن پنجم هجری و كاروانسراهای شاه عباسی (صفویه) از جمله مهم‌ ترین بناهای باستانی شهر سمنان است. علاوه بر اینها می ‌‌توان به آب انبارها، قنات‌ هایی با معماری منحصر به فرد و بافت قدیم سمنان نیز اشاره كرد.

محصولات: آلو، هلو، انگور، انار، خربزه، انجیر و...

سوغاتی: نان های سنتی سمنان، مانند کماچ و بغسمات، خشکبار بویژه پسته و گردو و انواع میوه این شهرستان از جمله ره آورد هایی هستند که می توان از این سفر همراه خود برد.

غذای محلی: چرتمه‌ پلو، تاک‌ پلو، ته‌ چین کشمش و لپه

صنایع دستی: سفال، قالیبافی، دستبافتهای سمنان، چاپ قلمکار، نمد

بهترین زمان بازدید: بهار​

 

[مهربانوی ایرانی]

استان سمنان

کشور
ایران
جمعیت
702360
موقعیت زمانی
IRDT​

استان سمنان

استان سمنان در جنوب رشته کوه البرز و شمال دشت کویر واقع شده و همین مسئله باعث تنوع جغرافیایی قابل توجه این استان شده است. در بخش‌های شمالی این استان می‌توان از جنگل و کوه بازدید کرد و در جنوب آن مناطق کویری جذابی قرار گرفته‌اند.​

تاریخچه

استان سمنان جزء مناطق تاریخی ایران است که قرار گرفتن آن در مسیر شرق به غرب و راه ابریشم باعث اهمیت آن در ادوار تاریخی مختلف بوده است. تعداد نسبتا زیاد کاروانسراها در این استان نشانی از این مورد است.​

جغرافیا

سمنان در میان بزرگ‌ترین استان‌های کشور رتبه‌ی هفتم را به خود اختصاص داده است. اما با توجه به بیابانی بودن و جمعیت نه چندان زیاد آن، این استان از نظر تراکم جمعیت در رتبه‌های پایانی قرار دارد. سمنان از غرب به تهران و از شرق به استان خراسان رضوی می‌رسد و جاده‌ی تهران-مشهد نیز از آن می‌گذرد، از شمال با استان‌های گلستان و مازندران همسایه است و از جنوب به خراسان جنوبی و اصفهان می‌رسد و با استان قم از سمت غرب و استان خراسان شمالی در شمال شرق نیز مجاورت دارد.
قرارگیری استان سمنان میان رشته کوه البرز و دشت کویر، شرایط جغرافیایی خاصی را در این استان پدید آورده است. در سفر به این استان می‌توان در عرض چند ساعت از کوه و جنگل به کویر رسید.​

آب و هوا

با توجه به شرایط جغرافیایی استان سمنان وضعیت آب‌وهوا در شهرهای مختلف این استان متفاوت است. بخش‌های شمالی استان که در جوار رشته کوه البرز قرار گرفته‌اند آب‌وهوای سردتری دارند و در بخش‌های جنوبی بیشتر آب‌وهوای خشک و بیابانی حاکم است.​

شهرستان‌های استان سمنان

استان سمنان از هشت شهرستان سمنان، شاهرود، دامغان، گرمسار، مهدیشهر، آرادان، میامی و سرخه تشکیل شده است که در ادامه به معرفی تعدادی از شهرستان‌های این استان می‌پردازیم.​

سمنان

شهر سمنان مرکز استان سمنان است که در فاصله‌ی ۲۱۶ کیلومتری پایتخت واقع شده است و دومین شهر پرجمعیت استان نیز می باشد.
آثار تاریخی از دوران مختلف در این شهر به جا مانده‌اند. دروازه‌ی ارگ سمنان یکی از این بناهاست که قدمتش به دوران قاجار بازمی‌گردد. مسجد جامع سمنان هم یکی از قدیمی‌ترین بناهای این شهر است. بازار سنتی، مسجد امام، قلعه‌ی پاچنار، دارالحکومه و گرمابه حضرت از دیگر جاذبه‌های گردشگری این شهر هستند.
محله‌های اسفنجان، شاهجو، ناسار، لتیبار، زاوغان، کوشمغان و کدیور تعدادی از محله‌های قدیمی شهر سمنان هستند.​

شاهرود

شاهرود عنوان پرجمعیت ترین شهر استان سمنان را به خود اختصاص داده و جاذبه‌های گردشگری متنوعی را در خود جای داده است؛ از کوه و جنگل و دشت گل تا بناهای تاریخی و مذهبی.
جنگل ابر، چشمه‌ی هفت‌رنگ مجن، دشت آفتابگردان و شقایق کالپوش و کویر رضا آباد تعدادی از جاذبه‌های طبیعی اطراف شهر شاهرود هستند. مزارع آفتابگردان بسیار زیادی در دشت کالپوش قرار دارند که دیدن آنها در شهریورماه بسیار جذاب است. از اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد نیز دشت کالپوش از گل‌های شقایق پوشیده می‌شود. پارک ملی توران نیز در نزدیکی شهر شاهرود قرار دارد که میزبان گونه‌های جانوری ارزشمندی همچون گور ایرانی، یوزپلنگ ایرانی و زاغ بور است.
خانه‌ی یغمایی‌ها و آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی نیز جزء جاذبه‌های تاریخی شهرستان شاهرود هستند.
روستای قلعه بالا که در همسایگی پارک ملی توران قرار دارد دیگر جاذبه‌ی گردشگری شهرستان شاهرود است؛ روستایی که به صورت پلکانی ساخته شده و در سال‌های اخیر به خوبی آماده‌ی پذیرایی از گردشگران شده است.
شهر کوچک بسطام نیز در فاصله‌ی کمی از شهر شاهرود قرار دارد که میزبان آرامگاه بایزید بسطامی، عارف معروف اهل بسطام، است.​

دامغان

شهر دامغان که به تولید پسته معروف است نقاط دیدنی مختلفی را در خود جای داده است.
مسجد تاریخانه که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، یکی از قدیمی‌ترین عمارت‌های شهر دامغان است.
برج طغرل در نزدیکی روستای مهماندوست، محوطه‌ی تاریخی تپه حصار، آرامگاه پیر علمدار، خانه‌ی تاریخی لطفی، برج چهل دختر و چشمه علی از دیگر دیدنی‌های دامغان‌ هستند.​

گرمسار

گرمسار در غرب استان سمنان و در مجاورت کویر قرار گرفته است. دو کاروانسرای قصر بهرام و ده نمک در نزدیکی این شهر قرار دارند. کاروانسرای ده نمک در سال‌های اخیر بازسازی و به اقامت‌گاه تبدیل شده است. معادن نمک یکی دیگر از مقاصد اصلی گردشگران در شهر گرمسار است. خانه‌ی تاریخی باقری‌ها که قدمتش به دوران قاجار بازمی‌گردد از بناهای قدیمی شهر است در سال ۱۳۸۹ به موزه‌ی اقوام گرمسار تبدیل شد.​

اقامت‌گاه‌ها

هتل سنگسر، هتل دربند، هتل گوت که مال و هتل جهانگردی برخی از اقامت‌گاه‌های خوب استان سمنان هستند. هتل سنتی خانه گل شهمیرزاد نیز مناسب افرادی است که بیشتر به فضای قدیمی و سنتی علاقه دارند.
اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی پرتعدادی نیز در نقاط مختلف استان سمنان احداث شده‌اند. در روستای قلعه‌ بالا که از روستاهای هدف گردشگری است نیز چند اقامت‌گاه بوم گردی وجود دارد.​

رستوران‌ها

رستوران دارچین جزء رستوران‌های سنتی شهر سمنان است که غذاهای ایرانی و سنتی در منوی آن وجود دارد. رستوران عمارت بادگیر که در بنایی متعلق به دوره‌ی قاجار برپا شده محیط سنتی و زیبایی دارد. رستوران‌های مجلس افروز و رستوران سنتی باغ شهر از دیگر رستوران‌های خوب شهر سمنان هستند.
رستوران هفت خوان در شاهرود هم کیفیت خوبی دارد و از رستوران‌های معروف استان سمنان است.​

غذاهای محلی

ته‌چین گوشت گرمسار یکی از خوشمزه‌ترین غذاهای محلی استان سمنان است. در شاهرود، اسفناج نیز گاهی به ترکیب گوشت، برنج و زعفران اضافه می‌شود و طعم خاصی به این غذا می‌دهد.
سبزی پلو دامغانی یکی دیگر از غذاهای محلی استان سمنان است که با برنج، سبزی، بادمجان و چند ماده‌ی دیگر تهیه می‌شود. چرتمه پلو نیز غذایی مخصوص این استان است که با جگر گوسفند، دنبه، سیر، ماست، نمک و ادویه‌های دیگری طبخ می‌شود.
خورش هویج و پسته که در پخت آن از بادام، گردو و پسته استفاده می‌شود، خلال‌پلو، ته‌چین کشمش و لپه‌ی شهر سمنان و مانی پلوی دامغان هم از غذاهای پرطرفداری هستند که باید طعم‌شان را بچشید.​

سوغات

پسته‌ی دامغان جزء معروف‌ترین محصولات کشاورزی استان سمنان است. در شهر شاهرود انواع مختلف انگور کشت می‌شود که اغلب کیفیت بسیار خوبی دارند. شهمیرزاد، از توابع شهرستان مهدیشهر، نیز به گردوهای مرغوبش شهرت دارد.
شیرینی‌های مختلفی نیز در استان سمنان تهیه می‌شود که از میان آنها می‌توان به نان شیرمال اشاره کرد. نان بقسمات، نان چای و نان فتیر (فطیر) نیز در شهرهای مختلف استان سمنان طبخ می‌شوند. نان کاک نیز از شیرینی‌های استان سمنان است که بیشتر در شهر شاهرود تهیه می‌شود.
حلوای سیاه و حلوای کنجدی از دیگر خوراکی‌های محلی استان سمنان هستند.​

صنایع دستی

سفالگری جزء صنایعی است که در سمنان قدمتی طولانی دارد و پیشینه‌ی برخی آثار سفالی یافت‌شده در دامغان به حدود دوهزارسال قبل بازمی‌گردد. کارگاه‌های تولید سرامیک و کاشی بسیاری نیز در این استان مشغول فعالیت هستند. چاپ قلمکار، گلیم بافی، جاجیم یافی و نمد از دیگر صنایع دستی استان‌ سمنان هستند.​

آداب و رسوم

نوروز مهم‌ترین آیین ایرانی‌هاست و مردم سمنان نیز با مراسمی ویژه نوروز را جشن می‌گیرند. نوروزخوانی یکی از آیین‌های مردم استان سمنان در عید نوروز است. در این مراسم که از چند هفته مانده به نوروز آغاز می‌شود نوجوانان در محله‌های قدیمی به راه می‌افتند و رسیدن بهار را مژده می‌دهند. ساکنان محله نیز از نوروزخوان‌ها با انواع خوراکی‌ها و شیرینی‌های نوروزی پذیرایی می‌کند.
دو روز مانده به سال نو هم مردم مراسمی با عنوان عرفه مرده‌ها برگزار می‌کنند. مردم در این مراسم نانی محلی به نام گولاچ می‌پزند و با بردن آن به قبرستان آن را خیرات می‌کنند.​

منبع:ویزیت ایران​

 

[مهربانوی ایرانی]

سمنان

کشور
ایران
جمعیت
319,300
منطقه
11017
موقعیت زمانی
IRDT

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

منبع:ویزیت ایران​

 

[مهربانوی ایرانی]

سمنان
17

کمی ابری

25°c

20%

05:10

17:10

شهر سمنان در 216 کیلومتری شرق تهران در دامنه جنوبی رشته کوه های البرز واقع شده است. این شهر در شمال دشت کویر در راه تهران به خراسان و در ارتفاع 1130 متری از سطح دریا قرار دارد. سمنان دارای آب و هوای خشک و معتدل است.
شهرستان سمنان دارای یک بخش«مرکزی»، یک شهر و یک دهستان است.
در سمنان مجموعه ای از زیبایی های طبیعی و مناظر بدیع از جاذبه های کویری و کوهستانی وجود دارد.
تنوع اقلیم این منطقه در کنار صنعت و معادن متعدد منجر به پیدایش هنرهای بومی و صنایع دستی مرغوبی نظیر سفال، دست بافته های ابریشمی و قالی شده و به رونق اقتصادی منطقه کمک کرده است. این شهر علاوه بر زیبایی های طبیعی سابقه تاریخی چند هزار ساله دارد که به دلیل واقع شدن در گذر حوادث تاریخ، لشکرکشی ها و مهاجرت های بین شرق و غرب اهمیت فراوانی دارد و آثار باستانی دیرینه، بافت قدیم، آب انبارها، قنات هایی با معماری منحصر به فرد و متعدد آن از جاذبه های گردشگری ایران است. سمنان همواره به عنوان مهد و زادگاه بزرگان دین و علم شهره بوده و یکی از شهرهای معروف ایران در زمینه کاهش بی سوادی است.
مردم سمنان به زبان سمنانی سخن می گویند. مذهب بیشتر مردم این شهر شیعه است.​

 

[مهربانوی ایرانی]

استان سمنان با مساحتی برابر ۹۸ هزار و ۵۱۵ کیلومتر مربع، یعنی حدود ۸/۵ درصد از وسعت کل کشور را به خود اختصاص داده است که ازاین لحاظ در سطح کشور دارای رتبه ششم است. این استان از شمال با استان‌های خراسان شمالی، گلستان و مازندران، از جنوب با استان‌های یزد و اصفهان، از شرق با استان خراسان رضوی و از غرب با استان‌های تهران و قم همسایه است. مرکز استان سمنان، شهر سمنان است و از شهرهای مهم آن می توان به دامغان، شاهرود و گرمسار اشاره کرد.

موقعیت جغرافیایی
استان سمنان در دامنه های جنوبی رشته کوه البرز واقع شده که ارتفاع آن از شمال به جنوب کاهش می یابد و به دشت کویر منتهی می شود. این استان به دو بخش کوهستانی و دشت های پایکوهی تقسیم می شود. از دیگر مشخصات جغرافیایی این منطقه وجود شیب با جهت شمال به جنوب است که علت آن مجاورت با سلسه کوه های البرز در شمال و زمین های هموار و کویر در جنوب است. با استناد به مطالعه های زمین‌شناسی، قدیمی‌ترین تشکیلات از سنگ‌های دیرین ‌زیستی تا آبرفت‌های کوارترنری دراین منطقه وجود دارد. سنگ‌های این دوران بیشتر در شمال سمنان، اطراف شهمیرزاد و جنوب ارتفاعات شمال دامغان و شاهرود وجود دارند. به جز «سنگ های دوران دیرین زیستی»، سنگ‌های از «دوران میان زیستی» در شمال شهمیرزاد، «رسوبات دوران ترشیاری» از سمنان تا آهوان و طبقات گچدار در شمال سمنان دیده می‌شوند. همچنین «سنگ‌های دوران کواترنری» از کوه‌های شمالی تا دشت کویر مشاهده می‌شوند.
استان سمنان به علت داشتن شرایط جغرافیایی مختلف، دارای آب و هوای متفاوت در مناطق گوناگون به شرح ذیل است: اقلیم نیمه بیابانی شدید که قسمت های از استان از جمله گرمسار و بنکوه را در برگرفته است. اقلیم نیمه بیابانی ضعیف که مشتمل بر قسمت های از سمنان، شاهرود و دامغان است. اقلیم مدیترانه ای گرم و خشک که نوار شمالی استان را شامل می شود. به طور کلی آب و هوای این استان در نواحی کوهستانی هوا سرد، در دامنه کوه ها هوا معتدل و در کنار کویر هوا گرم است.

منبع:ایران نما​

 

[مهربانوی ایرانی]

پیشینه تاریخی

استان سمنان امروزی ، بخشی از ایالات «ورن» یکی از ایالات ۱۶ گانه دوران باستان است که در دوره مادها و هخامنشیان بخشی از قلمرو سرزمین «پارت» را در همسایگی مادها تشکیل می داد. این منطقه در تمام دوره حکومت مادها و هخامنشیان، «کومیسنه یا کومیشان» و «قومس» بعد از اسلام، جزو ایالت بزرگ «پارت یا پرتو» به شمار می‌رفت. در این دوره سمنان، شهر سرحدی ایالت‌های پارت و ماد به حساب می آمد. به همین علت برخی از مورخان، زمانی این شهر را جزو مادها و گاهی جزو پارت‌ها به شمار می آوردند. در دوران باستان در محل «آتشکده بزرگ هریس» در «کومش یعنی سمنان» شهری عظیم با بت خانه ای بزرگ و ساختمانی رفیع وجود داشته است. به همین علت احتمال می رود که مردم این سرزمین قبل از داشتن دین زرتشت، دارای مذهب «سمتی» یا «سمینه» بوده اند. عده ای معتقدند نام سمنان «سیم لام» بوده که بنای آن به دست دو نفر از فرزندان حضرت نوح به نام های «سیم النبی» و «لام النبی» انجام گرفته و مقبره آنان در کوه های شمال شرق سمنان و در محلی موسوم به پیغمبران قرار گرفته است. برخی دیگر نیز افسانه بنای اولیه را به دو هزار سال قبل از میلاد مسیح به دستور تهمورث دیوبند را نسبت می دهند.
این ایالت، در زمان ساسانیان به «پشتخوارگر» تغییر نام داده که شامل همان شهرهایی بود که در ایالت ورن وجود داشتند. حد غربی این ایالت، خوار گرمسار فعلی، حد شرقی آن شاهرود و حد شمالی آن، کوهستان‌های جنوبی طبرستان بود.
اشکانیان ایالات ایران را به هجده بخش وسیع تقسیم کردند که یکی از ایالت‌های مهم آن «کمیسن قومیس» یا «قومس» در نواحی سمنان و دامغان کنونی بود.
در نیمه قرن هفتم میلادی در زمان یزدگرد سوم، آخرین پادشاه سلسله ساسانی، مهاجمان عرب کشور ایران را به تصرف خود درآوردند. اعراب، نخست شهر بزرگ و آباد ری را تسخیر کردند، سپس به شمال شرقی رفته و به سرزمین کومش که شامل شهرهای سمنان، دامغان، بسطام بود، رسیدند و آن ر اتسخیر کردند.
سمنان در دوره‌های بعد از اسلام جزو سرزمین تاریخی «کومش یا قومس» به شمار می‌آمد و طی تاریخ دو هزار ساله خود شاهد فراز و نشیب‌ها، جنگ‌ها، شکست‌ها و پیروزی‌های بی شمار بوده‌است.
دردوران حکومت امویان و عباسیان به ویژه پس از قتل ابومسلم خراسانی به دست منصور دوانیقی، شورش سراسر ایران را در برگرفت و نهضت‌های بی‌شماری به وقوع پیوست که از مهم‌ترین آن‌ها «قیام سنباد زردتشتی» بود. در اندک زمان، زرتشتیان طبرستان و نواحی جنوب طبرستان یعنی سنگسر یا همان مهدی‌شهر، شهمیرزاد و فولاد محله، به رهبری وی، قومس و ری را به تصرف در آوردند، ولی در ساوه شکست خوردند و «سنباد» به قومس گریخت و پس از ضبط خزاین ابومسلم به طبرستان رفت. وی پس از مدتی در دره‌های سنگسر و شهمیرزاد به قتل رسید.
ایالت قومس یا کومش، از کانون‌های مهم اسماعلیان در قرن‌های ششم و هفتم هجری بود. به طوری که در این ایالت ۱۵۰ قلعه در اختیار این فرقه بود که هر مجموعه از آن‌ها را یک کدخدا و هر قلعه مجزای آن را یک محتشم که به منزله فرماندار کل یا حاکم بزرگ بود، زیر نظر داشت.
سمنان در دوران مغول، همچون سایر نقاط ایران از حمله و کشت و کشتار این قوم در امان نماند و متحمل خسارات جانی و مالی بسیار شد. این کشت و کشتار، در زمان تیمور لنگ نیز که از سال ۷۸۳ هـجری، حمله به ایران را شروع کرد، ادامه یافت.
پس از ظهور و استقرار حکومت صفویان، شاه اسماعیل صفوی به سرکوب گردن کشان ولایت‌ها پرداخت. از جمله، حاکم قلعه فیروزکوه را دستگیر کرد و به این ترتیب، ولایت فیروزکوه، خوار، سمنان و سنگسر به تصرف صفویان درآمد.
کریم خان زند با عنوان وکیل الرعایا مدت ۲۹ سال در ایران سلطنت کرد، ولی در این مدت شهرهای سمنان، دامغان، شاهرود، بسطام، را در اختیار بزرگان خانواده قاجار قرار داد. بعد از مرگ خان زند، آقا محمد خان شیراز را ترک کرد و به طرف کومش و دامغان رفت و با گرد آوردن عده‌ای از افراد قبیله خود، سرانجام توانست به ولایت کومش و ولایت جنوبی دریای خزر دست یابد.
پس از آقا محمد خان، برادر زاده وی به نام فتحعلی شاه قاجار بر اریکه سلطنت تکیه زد و از همان ابتدای سلطنت، سرزمین قومس را که زادگاهش بود مورد توجه قرار دارد و ذوالفقار را به عنوان حاکم سمنان برگزید. نام جغرافیایی قومس تا اواخر دوران قاجاریه بر سر زبان‌ها بود، اما در زمان حکومت پهلوی اول، سمنان در شمار شهرهای استان دوم، یعنی مازندران در آمد.
در آغاز سال ۱۳۴۰ هـ. ش، در زمان نخست وزیری دکتر علی امینی و وزارت کشور سپهبد عزیزی، به پیروی از سنت تاریخی، طبق تصویب نامه هیئت وزیران، ایالت کومش یعنی سمنان، دامغان، شاهرود، بسطام وسرخه، جنوب طبرستان یعنی سنگسر و شهمیرزاد و نقاط تابعه آنها از نظر تقسیمات کشوری به نام فرمانداری کل سمنان نامگذاری شد.
در سال ۱۳۵۵ هـ. ش، طبق تصمیم دولت وقت با اضافه شدن دماوند، فیروزکوه، گرمسار و ورامین فرمانداری کل سمنان به استان سمنان تبدیل شد و مرکز آن نیز همچنان شهر تاریخی سمنان باقی ماند. البته طبق تقسیمات کشوری سال‌های اخیر، سه شهر دماوند، فیروزکوه و ورامین از استان سمنان جدا گردیدند.​