قزوین معرفی استان قزوین و مناطق دیدنی آن

ATENA_A · 2018/03/27

آبشار گرمارود یکی از جاذبه‌های طبیعی منطقه الموت می‌باشد که در 40 کیلومتری شرق معلم کلایه واقع شده است. آبشار زیبای گرمارود یکی از جلوه‌های منحصر به فرد این منطقه است که با ارتفاع حدود 150 متر در فصل بهار جریان می‌یابد.

بخشی از این آبشار که به آن آبشار زنگلان نیز می‌گویند پله مانند بوده و خود آبشارهای دیگری را تشکیل می‌دهد. اطراف این آبشار را دو صخره سخت و بزرگ احاطه کرده است. مسیر دسترسی به این آبشار که بسیار ناهموار و سنگلاخی می‌باشد، در انتهای روستای گرمارود و در کنار دره عظیمی قرار دارد که می‌توان آن را از فاصله دور دید. به گفته اهالی محل، زیبایی این آبشار در فصل زمستان دوچندان می‌شود و ستونی بلند از یخ بر روی صخره‌های آن جلوه‌گری می‌کند.

وجود این آبشار سبب شده است محله گرمارود به دو بخش «این دست محله» و «آن دست محله» تقسیم شود.

%D8%A2%D8%A8%D8%B4%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF.jpg

%D8%A2%D8%A8%D8%B4%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF3.jpg

%D8%A2%D8%A8%D8%B4%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF4.jpg

ATENA_A · 2018/03/27

منطقه حفاظت شده الموت از نظر تنوع حیات وحش و غنای ساختارهای طبیعی در استان قزوین و در كشور منحصر به فرد است. این منطقه با مساحت 118 هزار هکتار از مناطق شکار و تیراندازی ممنوع استان قزوین است که دارای مراتع مناسب، زیستگاه‌های صخره‌ای و پوشش جنگلی می‌باشد.

منطقه الموت به دلیل كوهستانی بودن و ویژگی‌های خاص خود، زیستگاه گونه‌های مختلفی از حیات وحش مانند كل و بز كوهی، سیاه گوش، گرگ، گراز، پلنگ، خرس قهوه‌ای، خرگوش، جوجه تیغی، روباه، شغال، انواع پرندگان همچون عقاب، هما، كبک، كبک دَری، تیهو، كبوترسانان، لاشخور و گنجشک‌سانان (سهره، بلبل) می‌باشد. انواع مارمولک‌ها، مارها، لاک‌پشت‌ها از خزندگان این منطقه و وزغ و قورباغه از دوزیستان آن به شمار می‌روند. در زیستگاه‌های آبی منطقه حفاظت شده الموت ماهی سفید رودخانه‌ای، زردپر و قزل‌آلا ساکن می‌باشند.

%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82%D9%87-%D8%AD%D9%81%D8%A7%D8%B8%D8%AA-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%AA.jpg

%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82%D9%87-%D8%AD%D9%81%D8%A7%D8%B8%D8%AA-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%AA2.jpg

ATENA_A · 2018/03/27

دریاچه اُوان بزرگ‌ترین و زیباترین دریاچه در استان قزوین است كه در منطقه تاریخی الموت و در فاصله 85 كیلومتری شمال قزوین در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد. این دریاچه آب شیرین بیش از 70 هزار مترمربع مساحت دارد و عمق آن در ژرف‌ترین نقطه در حدود 6 متر می‌باشد.

بخش اعظم آب این دریاچه از طریق چشمه‌های آب زیرزمینی موجود در بستر دریاچه و درصد ناچیزی توسط نزولات جوی تأمین می‌شود. در واقع همین جوشش دائمی سبب صافی و زلالی آب دریاچه اوان شده است.

دریاچه اوان زیستگاه انواع ماهی‌های قزل‌آلای خال‌دار، کپور و اردک ماهی و در فصل پاییز مأمن پرندگان مهاجری همچون قو، غاز و مرغابی می‌باشد.

دریاچه اوان با چشم‌انداز مسحورکننده خود گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را در چهار فصل سال به خود جذب می‌کند. این دریاچه با حضور نماینده سازمان ملل و برافراشتن پرچم سازمان ملل و پرچم ایران، رسماً به عنوان قطب گردشگری جهان اعلام شده است. این دریاچه در فصل تابستان محل ماهیگیری، آب‌تنی و قایق‌سواری و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ بستن سطح دریاچه، قابل اسکیت سواری است. در کنار دریاچه امکان برپا کردن چادر وجود دارد.

ATENA_A · 2018/03/27

امامزاده شاهزاده حسین که نام کامل ایشان حسین بن علی بن موسی الرضا (ع) است، یکی از کهن‌ترین مزارهای موجود در ایران و مشهورترین و باشکوه‌ترین مکان زیارتی شهر قزوین می‌باشد. قدیمی‌ترین مأخذی که از این مزار نام بـرده است، کتاب «تاریخ قزوین و فضائلها» نوشته «حافظ ابوعلی خلیل بن عبدالله بن احمد قزوینی» متوفی به سال 446 هجری است و نیز در «التدوین فی اخبار قزوین» آمده است: «در این گورستان مزار منسوب به فرزند حضرت علی بن موسی الرضا (ع) است که در خردسالی درگذشته بود» و در جایی دیگر می‌نویسد: «حضرت رضا (ع) از قزوین عبور فرموده و در سرای «داود بن سلیمان غازی» که نسخه معروفه «صحیفة الرضا» را از وی روایت می‌کند، پنهان بوده است و فرزندی که در گورستان قزوین مدفون است، دو ساله یا خردسال‌تر بوده است». شیخ عبدالجلیل رازی در کتاب «النقض» پیرامون سال 560 هجری قمری می‌نویسد: «و اهل قزوین از سنّی و شیعه به زیارت ابوعبدالله حسین بن الرضا روند». بنابراین مزار امامزاده حسین (ع) در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم شناخته شده و معروف بوده و در قرن ششم، زیارتگاه عمومی مردم به شمار می‌رفته است.

درِ ورودی امامزاده از جانب شمال است، با سردری رفیع و زیبا و 6 مناره کوتاه و بلند و دو مناره کوتاه دیگر که در انتهای دو ضلع دیوار شمالی است و با کاشی‌کاری زیبا، منظره چشمگیری را پدید آورده است. این سردر را در زمان سلطنت شاه صفی، زینت بیگم؛ دختر شاه طهماسب، در سال 1040 هجری قمری تعمیر و تجدید بنا کرد و در سال 1306 هجری قمری (دوره قاجاریه)، سعدالسلطنه؛ حاکم قزوین، آن را از نو ساخت و کتیبه زینت بیگم را که در بالای سردرِ شمالی بوده، در بالای سردرِ جنوبی قرار داد. بالای سردر، کتیبه‌ای به خط نستعلیق عالی و به رنگ سفید در کاشی لاجوردی و گلدار در دو ردیف کار گذاشته شده است. با ورود به هشتی بزرگ آن می‌توان از دو طرف به صحن امامزاده راه یافت. با فاصله کمی، سقاخانه سنگی حضرت است که کتیبه‌ای به خط نستعلیق دارد و به فاصله چند متر از سقاخانه، حوض بزرگ مرمری صحن امامزاده قرار دارد. آرامگاه امامزاده حسین (ع) در وسط محوطه‌ای قرار گرفته که دارای دیواری به صورت طاق‌نماهای مزین به کاشی رنگین با نام‌های متبرک خداوند و محمد و علی با خطوط بنایی و مشبک‌های کاشی‌کاری است. مقابل درِ ورودی شمالی بقعه ایوان بزرگی است که مقرنس‌کاری و آینه‌کاری شده و با کاشی‌های دوره صفوی آراسته شده است. چهار ستون چوبی و در دو طرف آن دو کفش‌کن که با کاشی‌کاری زینت شده است و بالای آن‌ها دو شاه‌نشین (غرفه) است که به حیاط و ایوان اشراف دارد. در شمال شرقی و غربی بقعه، دو بقعه کوچک به شکل «دارالسیاده» و «دارالتوبه» است که دارای گچ‌بری زیبا و ظریف و مشبک‌های چوبی و تزئینات رنگ‌آمیزی شده است. درِ ورودی به بقعه از ایوان شمالی، از نفایس فنِّ منبت‌کاری دوره صفویه است که با خط نسخ بسیار زیبا نام پیامبر و ائمه (ع) در بالا و پایین و اشعاری در وسط و تاریخ ساخت آن به فرمان شاه طهماسب صفوی به سال 967 هجری قمری حکاکی شده است. در چهار طرف بقعه، غرفه‌هایی است که از هر یک دری به ایوان یا رواقی گشوده می‌شود. اِزاره خارجی بنا از سنگ‌های مرمر ارزشمند و اِزاره بقعه از کاشی گل و بوته‌ای برجسته دوره صفویه است. در جانب شرقی و غربی بقعه، دو رواق بالاسر که با نقش و نگار گچ‌بری شده و رواق پایین‌سر ساده می‌باشد. سقف بقعه با خط نسخ طلایی بسیار عالی مزین به سوره جمعه و آینه‌کاری‌های رنگارنگ، ضریح نقره‌ای امامزاده را دربر گرفته است و داخل آن صندوق نفیس و کم‌نظیری است که «حسن بن عماد» مشهور به «فخر زرندی» در سال 806 هجری قمری، شاهکاری از قلمزنی و منبت‌کاری را پدید ‌آورد که در حال حاضر در مزار امامزاده قرار دارد. در چهار طرف این ضریح، کتیبه‌هایی است که نسب صاحب مزار و تاریخ وفات ایشان در سال 201 هجری قمری قید شده و کتیبه شرقی شامل دعا و سلام بر 14 معصوم (ع) می‌باشد و آیاتی از قرآن و سال اتمام ضریح که 806 هجری قمری بوده است حک شده است. درِ جنوبی بقعه به ایوان جنوبی راه می‌یابد که از دو طرف به صحن امامزاده می‌پیوندد. شاه اسماعیل صفوی و بسیاری از بزرگان دینی و سیـاس*ـی در اطراف این امامزاده مدفون هستند.

گرداگرد محوطه امامزاده را طاق‌نماهای وسیعی فرا گرفته است که جمعاً 54 طاق‌نما و هر طاق‌نما تزئینات کاشی مخصوص به خود را دارد. پشت 10 طاق‌نمای شمالی، 10 باب حجره قرار گرفته است. در جنوب غرب حیاط، آشپزخانه حضرتی و در جنوب شرقی، حسینیه امامزاده و دو حیاط کوچک‌تر در طرف شرق آن واقع شده و درِ جنوبی آن به گلزار شهدا راه می‌یابد. در سال‌های اخیر ضریح قبلی را حدّفاصل بین راهروی مردانه و زنانه قرار داده‌اند و ضریح جدیدی به جای آن گذاشته‌اند و آینه‌کاری سقف گنبد را در تمام سطوح گسترانیده‌اند.

%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%863.jpg

ATENA_A · 2018/03/27

غار سفیدآب در 45 کیلومتری شمال شرق شهر قزوین و 1300 متری شمال روستای سفیدآب از توابع بخش رودبار الموت شهرستان قزوین و در دل کوه سفید چشمه قرار دارد. این غار در ارتفاع حدود 2400 متری از سطح دریا واقع شده و دارای یک راهروی کم عرض 80 متری با شیب رو به پایین است که در انتها به یک حوضچه آب ختم می‌شود. این غار به دلیل وجود آب بسیار، دهلیزهای عمودی فراوان (که فرود بعضی چاه‌روهای آن به عمق 50 متر می‌رسد)، استالاکتیت و استالاگمیت‌های جوان و بافت گُل کَلَمی در سطوح مختلف آن، مورد توجه غارنوردان و گردشگران ماجراجو می‌باشد.

بر اساس سنگ‌های آهکی- رسی مربوط به سازند روته، زمین‌شناسان سن غار را بین 250 تا 290 میلیون سال تخمین زده‌اند

%D8%BA%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%AF%D8%A2%D8%A83.jpg

%D8%BA%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%AF%D8%A2%D8%A84.jpg

%D8%BA%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%AF%D8%A2%D8%A85.jpg

ATENA_A · 2018/03/27

دره اندج رود یكی از زیباترین و سرسبزترین مناطق در بخش رودبار الموت شهرستان قزوین است كه از ارتفاعات کوه خرم‌ور شروع و به روستای شهرک ختم می‌شود. این منطقه با توجه به قابلیت‌های زیست محیطی، وجود غارهای طبیعی و نوع بافت كوه‌های آن، همیشه در طول تاریخ برای استقرار و سکونت انسان‌ مناسب بوده است که البته وجود حیوانات وحشی قابل شکار از جمله کل، بز و خوک‌های وحشی، احتمال زیست انسان را در این منطقه بیشتر می‌کند.

نام این دره و رود آن برگرفته از عنوان روستایی بزرگ به نام «اندج» در انتهای دره است. روستای اندج از توابع بخش رودبار الموت شهرستان قزوین، در 15 کیلومتری شهر معلم کلایه و در 80 کیلومتری قزوین قرار دارد.

%D8%AF%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%AC-%D8%B1%D9%88%D8%AF3.jpg

%D8%AF%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%AC-%D8%B1%D9%88%D8%AF4.jpg

ATENA_A · 2018/03/27

غار قلعه کرد در 140 كیلومتری جنوب غربی شهر قزوین در روستای «قلعه كرد» در ارتفاع 2064 متری از سطح دریا قرار دارد. دهانه این غار به شكل نیم دایره و به سمت جنوب شرقی است و ارتفاع آن حدود 8 متر و عرض آن 9 متر است. این غار با یک راهرو به دهانه چاهی كه عمود بر دهلیز اصلی است، منتهی می‌شود و پس از عبور از ورودی این چاه، به فضایی كه دارای ستون‌های قطور استالاكتیت و استالاگمیت در رنگ‌های مختلف است، می‌رسد. تالار اصلی غار به دهلیزها و شاخه‌های فرعی منتهی می‌شود كه خود شاهكاری از طبیعت است و آویزه‌های آهكی بعضی از قسمت‌های آن از سقف تا كف غار كشیده شده است. در كف غار نیز حوضچه‌های كوچک آب تشكیل شده که سنگ‌های سفید آهكی زیبای آن، توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌كند. بر روی دیواره‌های این غار نقاشی‌های دیواری دیده می‌شود که نشان‌دهنده این مطلب است که این غار در گذشته محل زندگی انسان‌های اولیه بوده است.

قدمت این غار به دوره الیگومیوسن و دوران سوم زمین‌شناسی می‌رسد که تا چهل میلیون سال پیش تخمین زده می‌شود.

%D8%BA%D8%A7%D8%B1-%D9%82%D9%84%D8%B9%D9%87-%DA%A9%D8%B1%D8%AF3.jpg

%D8%BA%D8%A7%D8%B1-%D9%82%D9%84%D8%B9%D9%87-%DA%A9%D8%B1%D8%AF4.jpg

ATENA_A · 2018/03/27

دره نینه رود در میان کوه‌های خرمدشت و گونه گول و در نزدیكی روستاهای هیر و ویار واقع شده است و با عبور رود پرآبی كه در آن جریان دارد، یكی از مناطق ییلاقی و زیبای رودبار شهرستان از توابع شهرستان قزوین، محسوب می‌شود. این منطقه مملو از فندق‌زارهای سرسبز بوده و قسمت‌های شمالی و مرتفع آن دارای مراتع خوش آب و هوا است. در گذشته یكی از قدیمی‌ترین مسیرهای آمد و رفت بین گیلان و قزوین از این دره می‌گذشته است كه بخش‌هایی از راه سنگفرش آن همچنان سالم باقی مانده است.

%D8%AF%D8%B1%D9%87-%D9%86%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%AF.jpg

ATENA_A · 2018/03/27

بقعه پیغمبریه در حاشیه خیابان پیغمبریه و ضلع جنوب غربی باغ چهل ستون شهر قزوین قرار دارد و مشهور است که چهار تن از پیامبران بنی‌اسرائیل به نام‌های «سلام»، «سلوم»، «سهولی» و «القیا»، در آنجا مدفونند و به همین جهت این مکان را «چهار انبیاء» می‌نامند. علاوه بر چهار پیامبر نام بـرده، مزار امامزاده صالح بن حسن (ع) نیز در این مکان قرار دارد.

بنای بقعه آجری است و شامل ایوان ستوندار با دو جفت ستون چوبی و ازاره سنگی و دیواره‌های گچبری شده است. در پشت ایوان ابتدا فضای پیش ورودی و سپس فضای مربع شکل حرم قرار دارد. اِزاره داخل حرم از کاشی‌های برجسته دوران صفویه است و در گلویی حرم، سوره جمعه به خط نسخ زیبای «شیخ علی سکاکی شالی»، کتیبه شده است. ایوان مشرف به حیاط امامزاده در قسمت جنوبی حرم می‌باشد که از دو طرف به کفش‌داری متصل است و از کف حیاط بالاتر است. در سمت شرقی حیاط، حسینیه بزرگی است که از زیر آن به وسیله دالانی به حیاط کوچک‌تری می‌رسد.

در شمال بقعه، مسجد- مدرسه پیغمبریه قرار دارد.

%D8%A8%D9%82%D8%B9%D9%87-%D9%BE%DB%8C%D8%BA%D9%85%D8%A8%D8%B1%DB%8C%D9%873.jpg

ATENA_A · 2018/03/27

امامزاده کمال در 56 کیلومتری جاده قزوین- همدان در ضیاءآباد از توابع بخش دودانگه شهرستان تاکستان قرار دارد. ساختمان این امامزاده بنایی شش ضلعی است که تماماً از آجر ساخته شده و طول هر ضلع آن 3/95 متر می‌باشد. در قسمت فوقانی بنا گنبد مخروطی شکلی واقع شده است. بخش پایین گنبد استوانه‌ای بوده که در حدود 1/40 متر ارتفاع دارد و پیرامون آن تا لبه‌های شش‌گانه بدنه بنا، فاصله بسیار کمی دارد. بر روی آخرین رج این ساقه استوانه‌ای شکل یک ردیف آجرچینی به صورت دندانه دندانه انجام شده و سپس رُک بنا بر روی آن واقع شده است. آجرچینی همه قسمت‌های بنا و به ویژه گنبد آن در نهایت سادگی و دقت انجام گرفته است.

داخل حرم امامزاده نیز شش ضلعی است و بر روی هر جرز آن طاق‌نمایی ایجاد شده که به کمک طاق‌نماها و کاربندی‌ها، پایه‌ای گِرد برای استقرار گنبد به وجود آمده است. در داخل حرم نقش و نگارهایی به صورت گلدان، گل و بوته با رنگ‌های آبی آسمانی، سبز و صورتی دیده می‌شود.

بنای امامزاده کمال از آثار قرن نهم هجری قمری و طرح آن در این منطقه بی‌نظیر است اما دو بخش الحاقی آن کاملاً نوساز و فاقد هر گونه ارزش هنری است.

گفته می‌شود امامزاده کمال از فرزندان امام موسی کاظم (ع) است.

%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DA%A9%D9%85%D8%A7%D9%843.jpg

قزوین معرفی استان قزوین و مناطق دیدنی آن

ATENA_A

کاربر نگاه دانلود

پیشنهادات

ATENA_A

کاربر نگاه دانلود

ATENA_A

کاربر نگاه دانلود

ATENA_A

کاربر نگاه دانلود

ATENA_A

کاربر نگاه دانلود

ATENA_A

کاربر نگاه دانلود

ATENA_A

کاربر نگاه دانلود

ATENA_A

کاربر نگاه دانلود

ATENA_A

کاربر نگاه دانلود

ATENA_A

کاربر نگاه دانلود

برخی موضوعات مشابه

آمار انجمن

این صفحه را به اشتراک بگذارید