اصفهان معرفی استان اصفهان و مناطق دیدنی آن

[ATENA_A]

موقعيت جغرافيايي و طبيعي روستا:

روستاي حسين آباد از توابع شهرستان آران و بيدگل ، بخش كويرات و در دهستان كوير واقع شده است.

اين روستا مركز دهستان مي باشد. دهستان كوير داراي 4 روستا و يك مزرعه مي باشد و روستاي حسين آباد از نظر جمعيتي بيشترين جمعيت را در سطح دهستان دارد.

اين روستا در جنوب غربي دهستان كوير واقع است و فاصله آن تا شهر ابوزيد آباد مركز بخش 13 كيلومتر و در 43 كيلومتري شهر كاشان است و تا شهر گل آرا مركز بخش حدود 52كيلومتر فاصله دارد.

اين روستا در 51 درجه و 52 دقيقه طول شرقي و 33 درجه و 5 دقيقه عرض شمالي واقع شده است.

و ارتفاع آن از سطح دريا حدود 987 متر مي باشد و اطراف روستا را عمدتاً تپه هاي شني فرا گرفته است.

سابقه تاريخي و علل پيدايش :

طبق اظهارات معتمدين و تحقيقات محل در روستاي حسين اباد قبلا چشمه اب بوده است كه در شرق روستا جريان داشته است و يك نفر به نام حسين به اين محل مي ايد و اقدام به اباد كردن اين محل و كار كشاورزي مي كند و در اين محل در محل قلعه شمالي روستا مستقر مي شود با استقرار اين اين فرد روستا در مالكيت او در امده و تعدادي از كارگران و كشاورزان به منظور كار براي مالك به اين محل مراجعه و هسته اوليه روستا شكل مي گيرد سپس از ان اهالي اقدام به حفر يك قنات نموده اند .

در سنوات گذشته كه سابقه روستا به 400سال مي رسد ،مردم در سه قلعه ساكن بوده اند.

مردم شناسی

زبان،گويش

کشور ايران يک زبان عام و مشترک دارد که فارسي خوانده مي شود و آن زبان رسمي و ادبي است که همه مردمان اين سرزمين خاصه آنان که خواندن و نوشتن را مي دانند با آن آشنا هستند و آنرا به کار مي برند اما در عرض زبان فارسي چندين زبان محلي نيز وجود دارد که از آن جمله مي توان به کردي، بلوچي ، لري و … اشاره نمود.

اين لهجه ها بر خلاف زبان فارسي در کشور رواج عام ندارد يعني هر يک در ناحيه محدودي از ايران متداول هستند گذشته از اين بيشتر آنها زبان گفتار است يعني نوشته نمي شود و ادبيات کلي ندارد ، بعضي از اين لهجه ها هريک در زماني داراي آثار ادبي بوده اما بعدها در مقابل رواج فارسي دري اين لهجه ها تنزل پيدا کرده و ديگر در نوشتن به کار نرفته اند.

تعداد اين لهجه ها به حدي است که تقريباً بايد آنها را به تعداد روستاهاي موجود در مرکز ايران دانست.

دين و مذهب

به طور کلي اکنون دين ساکنان روستا اسلام ، و مذهبشان تشيع ( دوازده امامي ) است.

اساساً اسلام و شيعه گري در اين روستا به تبعيت از ساختار کلي و عمق فرهنگي – اقتصادي منطقه است و از اقبال و توجه خوبي برخوردار مي باشد. وجود مساجد متعدد ، امامزاده هاي معتبر و رسوم و سنن متعدد و پايدار مذهبي در بين ساکنان حتي در وضعيت کنوني مويد اين مطلب است.

جمعيت

جمعيت مهمترين عنصر اساسي و متمايز کننده مکان ها و تشکيلات فضايي آنهاست،در واقع ميتوان گفت جمعيت شخصيت و هويت هر ناحيه، سرزمين،شهر و روستا مي باشد و دستيابي به ويژگيهاي يک جمعيت چون تعداد،تراکم،توزيع جغرافيايي،ساختارسني و جنسي ، تحول مکاني و ترکيب و تحولات آن، در زمينه هاي اقتصادي و اجتماعي از اهميت ويژه اي برخوردار است.

سياستگزاران و برنامه ريزان اقتصادي و اجتماعي ناگزير از توجه به روابط متقابل موجود ميان متغيرهايي هستند که نه تنها در تحول اقتصادي و اجتماعي موثرند بلکه سازه هاي بنيادي در توسعه اقتصادي و اجتماعي نيز محسوب مي شوند که شايد مهمترين اين متغيرها در برنامه ريزي ،جمعيت و دگرگونيهاي آن مي باشد.

با توجه به مطالب فوق به بررسي جمعيت در روستاي مذكور مي پردازيم.

جمعيت کل: 1790 نفر

تعداد خانوار: 472

تعداد زن: 863 نفر

تعداد مرد: 927 نفر

جمعيت متوسط هر خانوار: 3.8 نفر

گردشگری

· كوير در جنوب و تپه هاي ماسه اي

· تپه بار انداز

· لطيف كوه

آثار باستاني و ميراث فرهنگي

· اب انبار (محله پائين)

· خانه خان روستا

· مسجد صاحب الزمان(عج) محله بالا

· حوض دق در غرب

· نسخه تعزيه ( سيد مجتبي صالحي)

· برج ديده باني

 

[ATENA_A]

در كشور ما علاوه بر مناطقي كه با اسامي پارك ملي، اثر طبيعي ملي، پناهگاه حيات وحش و منطقه حفاظت شده به عنوان نمونه هايي از طبيعت اين مرز و بوم در اختيار سازمان حفاظت محيط زيست قرار دارند.

اين سازمان در راستاي بخشي از وظايف قانوني خود مبني بر حفاظت از تعادل بوم‌شناختي طبيعت، جلوگيري از انقراض نسل گونه‌های مهم گياهی و جانوری و نيز ايجاد محيط مساعد براي تكثير و پرورش گونه‌های زيستی كمياب، وظيفه دارد ساير مناطق طبيعي مستعد و ارزشمند كشور را نيز شناسايي نموده و بر چگونگي بهره برداري از منابع موجود در آنها نظارت نمايد.

در اجرای اين وظيفه مهم، هم اكنون بيش از 50 منطقه با عنوان شكار ممنوع تحت نظارت سازمان محيط زيست قرار دارند كه كركس يكي از زيباترين آنهاست.

كوههای بلند و تودرتوی كركس با دره‌های پر پيچ و خم و سرسبز آن، مجموعه زيبايي را پديد آورده كه همسايگي آن با كوير، زيبايي آن را دو چندان ساخته است.

كوهستان كركس، با آن همه گستردگی و بلندی، و با آن همه عظمت و اهميت چنان كه بايد و شاید شناخته شده نيست. متأسفانه اطلاعات مربوط به شرايط طبيعي اين توده عظيم كوهستانی به ويژه اقليم، پوشش گياهی و حيات وحش آن بسيار اندك مي باشد. اميد است كه دانش‌ پژوهان و دوستداران جای اين مرز و بوم با انتشار اين گزارش، كركس را نيز از ياد نبرده و در جهت شناخت بهتر و بيشتر آن همت گمارند.

كوهستان كركس

يكی از مهمترين چهره‌های ناهموار طبيعت ايران رشته كوههای مركزی است كه بصورت ديواره‌ای بلند و گسترده و بطول صدها كيلومتر از استان همدان در جهت جنوب شرقي تا شيركوه در يزد و نهايتاً تا ناحيه بلوچستان كشيده شده است. كوهستان بلند و پرآوازه كركس، بخشي از نيمه شمالي رشته‌ كوههاي مركزی ايران است كه از شمال غربي شهرستان كاشان تا جنوب شرقي شهرستان نطنز ادامه دارد. كوه كركس حاصل گدازه‌هايي است كه از راه شكاف‌های موجود در سطح زمين به بيرون راه يافته اند.

ويژگيهای منطقه

موقعيت طبيعی

منطقه شكار ممنوع كركس، بخشی از جنوبی ‌ترين منطقه كوهستانی كركس است كه شهر نطنز در دامنه شرقي آن قرار داشته و راه ارتباطي اين شهر به كاشان و اصفهان به ترتيب از شرق و جنوب آن مي‌گذرد. اين منطقه از سمت جنوب شرقي به كوير بزرگ اردستان و از سمت غرب و جنوب غربي به بيابانهای حدفاصل شهرهای اصفهان و ميمه مشرف است.

موقعيت جغرافيايی

منطقه مورد نظر در حدفاصل 33 درجه و 25 دقيقه تا 33 درجه و 40 دقيقه عرض شمالي و 51 درجه و 25دقيقه تا 52 درجه طول شرقي از نصف‌النهار گرينويچ قرار دارد.

مساحت

سطح زير پوشش كوهستان كركس در استان اصفهان بالغ بر 300 هزار هكتار است كه 7/97 هزار هكتار آن به عنوان منطقه شكار ممنوع انتخاب و اعلام شده است.

شرايط اقليمی

آگاهی از شرايط اقليمی هر محل مستلزم وجود ايستگاههای هواشناسی است كه اين منطقه كوهستانی فاقد آن است. آنچه درباره منطقه كركس مي‌توان گفت اين است كه اين منطقه جزو مناطق خشك و نيمه خشك با ميانگين دمای سالانه 5 تا 15 درجه سانتي‌گراد بوده و ميزان بارندگی آن بين 200 تا 400 ميليمتر است.

بلندی از سطح دريا

منطقه شكار ممنوع كركس شامل كوه معروف كركس و منظومه‌ای از ارتفاعات پيرامون آن است كه بلندترين آنها عبارتند از:

كركس 3895

غلبه شاه 3493

لاليوان 3350

ارشد 3199

قلعه تايين 2700

كمرسياه 3630

زيرپل 3630

هشاش 3210

ريزنده 2980

كش قبله 2600

پيشينه حفاظت از منطقه

اين منطقه از شهريور ماه سال 1371 تاكنون با عنوان « شكار ممنوع » تحت كنترل و نظارت سازمان حفاظت محيط زيست قرار گرفته است. مسؤوليت اصلی و مستقيم نظارت بر اين منطقه به عهده اداره كل حفاظت محيط زيست اصفهان مي‌باشد كه بدين منظور يك واحد محيط بانی در شهر نطنز احداث شده است.

پوشش گياهی

قله های كوهستان كركس به علت ارتفاع زيادی كه دارند تقريباً در نيمی از سال پوشيده از برف بوده و منبع اصلی چشمه‌های متعددی است كه در دامنه‌‌های اين كوهستان جريان دارند.

دامنه‌های كركس به دليل وجود منابع آب كافی و نيز اعتدال شرايط اقليمی و رويش انواع گياهان مرتعی، زينتی و تجاری در رديف مراتع نسبتاً خوب منطقه و كشور است. پوشش گياهی منطقه بيشتر شامل گياهان بوته‌ای ( انواع گندميان، درمنه، گون، گياهان دارويي و … ) و درختچه‌هايی است كه به صورت پراكنده ديده مي‌شود.

حيات وحش

موقعيت جغرافيایی و شرايط زيستی منطقه كركس به گونه‌ای است كه امكان وجود انواع جانوران وحشي اعم از خزندگان، پرندگان و پستاندارانی نظير كل وبز، قوچ و ميش وحشی، آهو، گراز(خوك وحشي)، گرگ، شغال، روباه، كفتار، گربه وحشی، پلنگ، تشی، پايكا ( نوعي موش صحرايي كه در ارتفاعات زيست مي‌كند ) و غيره در آن وجود دارد.

بر اساس گزارش های موجود، هم اكنون مواردی از آنچه نام بـرده شد به ويژه كل و بز، قوچ و ميش وحشي، گراز، گرگ و پايكا در منطقه قابل مشاهده و بررسي است. منطقه كركس، در صورت حفاظت كامل از آن مي تواند در شمار بهترين و مستعدترين مناطق حفاظت شده كشور قرار گرفته و بهترين نمونه‌های جانوران وحشي را براي استفاده پژوهشي و آموزشي عرضه نمايد. هم اكنون دامنه‌های كركس به ويژه دره‌های پردرخت آن محيط مساعدی براي تكثير گراز شده است. در ساله ای اخير به لحاظ وجود جمعيت فزاينده گرازها خسارت ها و هراس زيادی متوجه روستاييان منطقه شده بطوری كه اداره كل حفاظت محيط زيست اصفهان ناگزير گرديده از طريق صدور پروانه شكار برای اقليتهای دينی و يا معدوم نمودن گرازها به كمك ميرشكاران محلی، اقدام به تعديل جمعيت اين حيوان بنمايد.

قابليتهای منطقه

منطقه كركس علاوه بر ارزشهای زيستی(بيولوژيك) به دليل برخورداری از شرايط آب و هوايی مساعد و دامنه‌های سرسبز خود محل استقرار باغ ها و روستاهای خوش آب و هوايی است كه تعدادی از آنها مانند ابيانه، هنجن، فريزهند، بيدهند، طامه و اوره براي دوستداران طبيعت ايران كاملاً آشنا و شناخته شده‌اند. اين روستاها هرسال و در فصل های بهار و تابستان پذيرای جمعيت زيادی هستند كه از شهرستان های كاشان و نطنز به ديگر نقاط كشور مهاجرت نموده و در آنجا سكونت گزيده‌اند. اينان هر سال در فرصتهای مناسب به شهر و ديار خود بازگشته و براي چندين روز و حتي چندين ماه از امكانات طبيعی محل استفاده مي‌نمايند.

جاذبه‌های طبيعی و حتی انسانی منطقه كركس به حدی است كه حتی در ساير نقاط نقاط كشور نيز دوستداران خاص خود را دارد. روستای قديمی ابيانه با موقعيت طبيعي چشم‌نواز و نيز معماری و فرهنگ منحصر به فرد خود از جمله ديدنی‌ترين نقاط كشور است كه در يكي از زيباترين دره‌های واقع در دامنه كوهستان كركس قرار دارد. با توجه به قابليتهای يادشده، منطقه زيبا و كوهستانی كركس در صورت مديريت و حفاظت به مفهوم واقعي آن مي‌تواند محل مناسبی براي انجام كارهای تحقيقاتی، آموزشی، فرهنگی و تفريحی باشد.

اهداف حفاظت از منطقه

منطقه كركس با توجه به شرايط خاص جغرافيايی و زيستی موجود در آن از قابليتهای زيادی برای حفاظت از پوشش گياهی و جانوری غنی و متنوع برخوردار است و بي توجهی به آن به ويژه از نظر انقراض گونه‌های جانوری مي‌تواند جبران ناپذير باشد.
بخش هايی از اين منطقه به ويژه برخی دامنه‌های واقع در ارتفاعات بالای 2000 متر آن هم اكنون در شمار دست نخورده‌ ترين مناطق طبيعی كشور است كه تا اين زمان به علت دشواربودن دسترسی به آنها از دخالت های انساني به دور مانده‌اند.
البته طی سال های اخير در نتيجه رونق فعاليتهای معدنی در منطقه٬ جاده‌هايی در گوشه و كنار آن احداث گرديده كه اين جاده‌ها دسترسی برخي افراد و گروه های ناآشنا و بي‌علاقه به طبيعت را به منطقه ممكن ساخته يا خواهند ساخت. اساساً گسترش فعاليت های انسانی در مناطق طبيعی اعم از جنگل ها، مراتع، درياچه‌ها و نظاير آن با تخريب يا آلودگی برای اين مناطق همراه است مگر آنكه اين فعاليت ها در چهارچوب قوانين صورت گرفته و از طريق برنامه‌های حفاظتی، كنترل و هدايت شوند.

منطقه كركس نيز از اين قاعده مستثني نيست يعني به موازات توسعه فعاليت های انسانی و نيز تخلفات ناشی از شكار يا چرای بي‌رويه در منطقه، توسعه امكانات حفاظتی آن اجتناب ناپذير است.

فعاليت های انسانی در منطقه

قمصر، كاشان، نطنز، اردستان و ميمه در زمره بزرگترين مراكز جمعيتی شهری واقع در دامنه‌های كوهستان كركس قرار دارند. شهر كاشان مهمترين قطب اجتماعی و اقتصادی منطقه است كه فعاليت غالب آن خدماتی و صنعتی است. ساير مراكز شهری صرف نظر از برخي فعاليت های كارگاهی و خدماتی موجود در آنها عمدتاً بافتی روستایی داشته و اقتصاد آنها مبتنی بر باغداری، دامداری و برخی فعاليت های كارگاهی و معدنی است.

كلام آخر اينكه در حال حاضر آنچه وضعيت و امنيت منطقه كركس را تهديد مي‌نمايد در وهله نخست مربوط به فعاليت های معدنی و تخلفات ناشی از شكار غير مجاز و در مرتبه بعد مربوط به تعليف غير مجاز و بوته‌كنی است.

فعاليت های معدنی، تعليف و بوته‌كنی معمولاً توسط افراد بومی صورت گرفته و ليكن شكار غير مجاز موضوعِی است كه هم از ناحيه افراد محلی و هم توسط افراد غير بومِی محيط زيست منطقه را تهديد مي‌نمايد.

حفاظت از منطقه كركس نيز در وهله اول مستلزم شناسايی كامل منطقه و در مراحل بعدِی، شناسايي عوامل تخريب و اجراي برنامه‌های حفاظت و كنترل است. در شرايط كنونی به نطر مي‌رسد كه تبديل اين منطقه به منطقه حفاظت شده راه را براي حفاظت كامل تر آن هموار سازد.

 

[ATENA_A]

سی‌وسه‌پل یا پل الله‌وردی خان پلی است با ۳۳ دهانه، ۲۹۵ متر طول و ۱۴ متر عرض، که توسط الله‌وردی خان بر روی زاینده‌رود در شهر اصفهان و همزمان با حکومت شاه عباس صفوی ساخته شده و محل برگزاری مراسم جشن آب‌پاشان و همچنین مراسم خاج‌شویان ارامنه ی اصفهان در دوره ی صفویه بوده است.

سرپرسی سایکس این پل از پل‌های درجه اول عالم، شاردن آن را شاهکار معماری و شگفت آفرین و دن گارسیا آن را از بهترین آثار معماری ایران می‌دانند. و به قول لرد کرزن «انسان هیچ انتظار ندارد برای دیدن آنچه که روی هم رفته می‌توان آن را باشکوه ترین پل دنیا نامید، ناچار از مسافرت به ایران باشد».[۶] دن گارسیا در این باره می‌نویسد: «این پل نیز از بناهای الله وردی خان است و با اینکه دشمنان و حاسدانش می‌گویند این بنا با پول ساخته شده است، نمی‌توانند انکار کنند که بانی شخص اوست. اما باور عموم مردم که حقیقت نیز همان است، این است که الله وردی خان پل را به خرج خود ساخته است».

یکی از شعرای دورهٔ صفویه به نام شیخ علی نقی کمره‌ای تاریخ بنای پل را در شعری به گونهٔ ماده تاریخ، سال ۱۰۰۵ هجری به حساب آورده‌است و این سال، درست هم‌زمان با روزهایی است که خیابان بی‌همتای چهارباغ هم ساخته شده‌است. سی وسه پل، چهارباغ عباسی را به چهارباغ بالا متصل می‌کند.

این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۱۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

و به روایتی دیگر:

این پل در سال (۱۰۱۱ ه.ق) باهتمام اللهوردیخان سپهسالار شاه عباس و بنا به فرموده شاه مزبور شروع به ساختمان گردید و به طورى که در عالم آراى عباسى نوشته شده داراى چهل چشمه (دهانه) بوده که از هر چشمه آب خارج مى‏گردیده، پلى بسیار عریض و طویل و مرتفع، شالوده آن با سنگ و آهک ریخته شده و با آجر و گچ بالا رفته و دو طرف پل غرفات و غلام گردشهاى بلند فوقانى ساخته و چشمه ‏هاى زیرینش زیاد با عرض و مرتفع و طول آن ۳۵۰ قدم و عرضش بیست قدم و شش معبر باین شرح داشته است:

۱- راه وسط که مخصوص عبور سواره و گردونه‏ها بوده است. ۲ و ۳ دو طرف پل که از میان گالالریها ى زیبا مى‏گذشت و به پیاده‏رو تخصیص داشت. ۴ و ۵ پشت بامهاى گالارى از دو طر ف که دور آن نرده داشته و موقع طغیان رود تفرجگاه باشکوهى بوده است، سرانجام گالاریهاى پل به وسیله پله‏هاى ظریف بزیر پل متصل مى‏شد و از زیر پل هم موقع کم آبى عبور مى‏کردند. ۶ از زیر پل بود.

مساحت این پل را سیاحان انگلیسى چهارصد و نود یارد تعیین کرده‏اند. هفت دهانه این پل گرفته شده و اکنون ۳۳ دهانه دارد و از این رو به پل ۳۳ چشمه شهرت دارد.

این پل را بنامهاى: پل شاه عباسى – پل اللهوردیخان – پل جلفا – پل چهل چشمه – پل سى و سه چشمه خوانده‏اند و وجه تسمیه هر یک چنین است: ۱- پل شاه عباسى از آن جهت گویند که شاه عباس اول دستور بناى آن را داده است و چون بمباشرت و اهتمام اللهوردیخان ساخته شده به پل اللهوردیخان معروف گردیده و از لحاظ اینکه معبر مردم به جلفا بوده آن را پل جلف هم گفته‏اند و چون در ابتداء چهل چشمه داشته پل چهل چشمه و اینک سى و سه چشمه دارد به پل سى و سه چشمه اشتهار دارد.

این پل براى اتصال خیابان چهار باغ کهنه عباسى به خیابان چهارباغ بالا و باغ هزار جریب و عباس آباد ساخته شده است. این پل در جشن آبریزگان و آب پاشان محل اجتماع شاه و بزرگان و شعراء و رجال و سایر مردم بوده است.

شرحى را که سرپرسى سایکس انگلیسى راجع به این پل نوشته از نظر اینکه بسیار دقیق و وضع پل را در آخر قرن سیزدهم و اوائل قرن چهاردهم هجرى مجسم مى‏نماید عیناً در اینجا نقل مى‏گردد:

خیابان با شکوه چهارباغ از یک طرف به پل اللهوردیخان کشیده مى‏شود، که با این که حالیه روى بویرانى نهاده معذا از پل هاى درجه اول عالم به شمار مى‏آید، اینجا از یک شاهراه سنگ فرش شده وارد مدخل عمومى پل مى‏شوند شکل فوق العاده و شگفت آور این پل که ۳۸۸ یارد طول آنست مقابل یک جاده سنگ فرش شده‏اى به عرض ۳۰ پا بدین قرار ایت که در آن سه معبر در سه سطح مختلف تعبیه شده که یکى از آنها راه معمولى روى پل است که در دو طرف آن طاق نماهاى سرپوشیده ساخته‏اند. طاقنماها از طرفى برودخانه و از طرفى به همین جاده مشرف مى‏باشند، در بالا و پائین این طاقنماها که با تابلوى نقاشى شده تزیین یافته بود هر کدام یک پیاده روهائى است که با پله کانها باین راه اصلى وصل مى‏شود و در کنار سطح رودخانه معبر دیگرى است که به طول رودخانه امتداد مى‏یابد. تنها انتقاد مخالفى که براى ساختمان این پل مى‏شود کرد و آن از تصویر هم نمایان است آنکه، پل مزبور در مقابل جریان ضعیف و باریک زنده رود در بیشتر فصول سال بیش از، انداغزه جنبه ظرافت دارد.

در تاریخچه ابنیه تاریخى اصفهان درباره این پل تاریخى چنین نوشته است:

در انتهاى جنوبى خیابان چهارباغ پل اللهوردیخان است که به نام بانى و سازنده آن خوانده مى‏شود و در همان موقعى که شاه عباس دستور کاشتن درختان چهارباغ را مى‏داده رفیق و سپهسالار شاه نیز در ساختمان این پل به وسیله آجر و سنگ تراش فعالیتى به خرج مى‏داد، وضعیت این پل با قدیمش تفاوت زیادى نکرده است. ایوانچه‏ها و غرفه‏هاى زیبا و متناسب طرفین پل که جاى نشستن اهالى و عبور و مرور است به همان حالت اولیه باقى مانده است. طول این پل ۲۹۵ متر و عرضش ۱۳/۷۵ متر مى‏باشد. نوشته‏اند که در ابتدا چهل چشمه داشته و به تدریج سى و سه چشمه شده در سنوات اخیر قسمت زیادى از بستر رودخانه را تصرف کرده و اشجارى غرس نموده بودند به طورى که چند چشمه پل از عبور آب محروم گشته ممکن بود بکلى متروک شود وى در سال ۱۳۳۰ که آقاى مصطفى خان مستوفى ریاست شهردارى اصفهان را داشت شهامت و شجاعت به خرج داد و اراضى مزبور را از تصرف غاصبین خارج و مجراى عبور آب چشمه‏ها را باز کرد و اقدام به ساختمان دیوارهاى سنگى در طرف شما رودخانه نموده که نوز آثارش پابرجا و عملیاتش زبانزد مردم این شهر است. در دوره صفویه ارامنه حق داشتند تا میدانى که اول پل احداث شده بود جمع شوند و مال‏التجاره و صنایع خویش را با صنعتگران اصفهانى تبدیل نمایند و حق نداشتند از این پل عبور کرده داخل شهر شوند در جل این پل مجسمه رضا شاه کبیر بر روى ستونى بارتفاع ۵ متر دیده مى‏شود که اسبى سوار و به طرف شما متوجه است اطراف این مجمسه فعلاً میدان ۲۴ اسفند و با میدان مجسمه نامیده مى‏شود.

در شمال شرقى پل یعنى اول خیابنى که به طرف شرق امتداد دارد ساختمان آجرى است که بیاد مقبره کمال الدین اسماعیل )قبرش در جهانباره است( ساخته شده و خیابان مزبور به نام آن بزرگوار نامیده مى‏شود که به طرف پل جوئى و خواجو امتداد دارد.

به طورى که ملاحظه شد گفتار تاریخچه ابنیه تارخى اصفهان وضع پل زاینده رود را در گذشته و حال تشریح کرده و اقتضاء داشت که براى استحضار سرگذشت پل ایام گوناگون درج گردد.

تاورنیه سیاح فرانسوى راجع باین پل در سفرنامه خود که نظم الدوله ابوتراب نورى آن را ترجمه کرده چنین نوشته است:

پلى که در وسط خیابان تقاطع مى‏کند موسوم به پل اللهوردیخان که بانى آن بوده است مى‏باشند و آن را پل جلفا هم مى‏گویند. این پل تمام از آجر و سنگ بنا شده و سطح آن بیک میزان است. دو طرف آن از وسطش پست‏تر نیست، ۳۵۰ قدم طول و بیست قدم عرض دارد و زیر آن چندین چشمه و طاق از سنگ ساخته شده که خلى پست و کم ارتفاع است، در دو کناره پل راهروى به عرض هشت نه پا و به طول تمام امتداد پل که چندین طاق با پایه‏هاى مرتفع به ارتفاع ۲۵ یا ۳۰ پا سقف آن را نگاهداشته‏اند دیده مى‏شود، اشخاصى که مى‏خواهند هوا خورى کنند وقتى که خیلى گرم نباشد از بالاى سقف راهروها عبور مى‏نمایند، اما معبر معمولى از زیر آن راهروها است که به منزله نرده و نگهبان است و روزه نهائى به طرف رودخانه دراد که هواى لطیف و خنک از آنه داخل راهرو مى‏شود. زمین راهرو از سطح پل خیلى بلندتر است و به توسط پله به راحتى بالاى آنها مى‏روند. فضاى وسط پل مخصوص عبور گارى و دواب است و تقریباً ۳۵ پا عرض دارد. یک معبر دیگر هم دارد که در تابستان و وقع کمى آب به واسطه خنکى خیلى مطبوع است و آن از میان خود رودخانه است در خط مخصوصى که تخته سنگها نزدیک هرم اتفاق افتاده مى‏توان از روى آنها رد شد بدون اینکه پاتر بشود. از تمام دهنه‏هاى زیر پل به واسطه درهائى که به هر چشمه گذراده‏اند مى‏توان عبور نمود از پلکانى که در قطر پایه پل ساخته شده از روى پل به زیر چشمه‏ها و طاقها پائین مى‏روند و همینطور پله هائى در دو طرف دارد که به بالاى مهتابى روى راهروها صعود مى‏نمایند و عرض راه پله‏ها بیش از ۲ تواز (۴ ذرع تقریباً( است، و در دو طرف نرده و محافظى کشیده‏اند که از پرت شده جلوگیرى مى‏نمایند.

بنابراین این شش معبر در روى این پل وجود دارد: یکى در وسط و چهار تا در دو طرف که عبارت است ازى زیر و بالاى هراهرورهاى پلکان تنگى که به زیر پل مى‏رود حقیقتاً این پل از روى صنعت و استادى بنا شده و مى‏توان گفت قشنگترین صنعت و شاهکار ابنیه ایران است، اما بسى دور است از اینکه به استحکام پل نف پاریس ساخته شده باشد.

سرپرسى سایکس انگلیسى در شرحى که راجع به پل زاینده رود نوشته بود گفته بود که این پل با اینکه روى به ویرانى نهاده از پل هاى درجه اول عالم است و اما تاورنیه تعصب ملى نگذارده که در قضاوت خود انحراف نورزد، گرچه تاورنیه در کلیه موراد نظرش ساده نبود و اغلب خواسته است بناها و یدگر آثار ایران را کوچک و پست جلوه دهد و از دیگران هم استفاده کرده که در تجلیل اصفهان غلو کرده‏اند.

اینکه آراى مختلفى راجع به این پل نگاشته شد براى امکان استخراج نظر صحیح و صائب درباره آن بود و اینکه درستى و نادرستى نظرهائى چون نظر تاورنیه معلوم گردد. در هر حال اکنون این پل در اصفهان ممتاز و در درجه اول قرار دارد و چون از آثار باستانى به شمار مى‏رود زیر شماره ۱۱۰، به ثبت تاریخى رسیده است.

شاه عباس اول به طورى که مورخان و سیاحان خارجى نوشته‏اند در هر حال در جشن آبریزان شرکت مى‏کرد و اگر در اصفهان بود در کنار زاینده بود برابر پل سى و سه پل و اگر در مازندران بود در کنار دریاى خزر، و گاهى روى پل سى و سه چشمه برگزر مى‏کرد.

در کتاب زندگانى شاه عباس اول راجع به جشن نوروز که شاه در سال ۱۰۱۸ هجرى در روى پل سى و سه پل برگزار کرده چنین نوشته است.

جشن نوروز غالباً از سه تا هفت شبانه روز دوام مى‏یافت. گذشته از باغ نقش جهان پل اللهوردى خان را نیز آئین مى‏بستند و چراغان مى‏کردند. و گاه به فرمان شاه عباس بر سر پل مراسم گلریزان صورت مى‏گرفت، و گلهاى فراوان در راه شاه و همراهان او ریخته مى‏شد. از آن جمله در سال ۱۰۱۸ با آنکه جشن فروردین مصادف با ماه محرم بود، به فرمان شاه هفت شبانه روز جشن نوروزى گرفتند و بر سر پل گلریزان کردند و چون مردم اصفهان در چراغان و آئین بندى هنر نمائى بسیار کرده بودند، شاه مبلغ پانصد تومان از مالیات آن سال را به ایشان بخشید.

در تاریخ این جشن و گلریزان میر حیدر معمائى کاشى چنین سروده است:

گل گشت روى پل چو کند خسرو عجم گل گشت روى پل پى تاریخ کن رقم

موضوعى که باقى ماند تاریخ بناى پل است که بامر شاه عباس کبیر انجام شده است. آنچه مسلم است در سال ۱۰۱۸ که جشن گلریزان در حضور شاه عباس انجام گردید پل مزبور ساخته بوده است ولى مورخان سال اتمام را متفاوت نشوته‏اند:

اسکندربیک در عالم آراء در وقایع سال (۱۰۱۱) چنین نوشته:

در انتهاى خیابان باغى بزرگ و وسیع، پست و بلند، نه طبقه جهت خاص پادشاهى طرح انداخته بباغ عباس آباد موسوم گردانیدند و پل عالى مشتمل بر چهل چشمه به طرز خاص، میان گشاده که در هنگام طغیان آب در کل، یک چشمه به نظر در مى‏آید، قرار دادند که بر زاینده رود بسته شده هر دو خیابان بیکدیگر اتصال یابد.

حاج میرزا حسن خان جابرى انصارى در تاریخ اصفهان و رى در وقایع اسل ۱۰۰۵ ه.ق( چنین نوشته:

شاه عباس اصفهان را پاى تخت دائمى خود نموده طرح عمارات عالیه انداغخ، سر درب درب قیصریه جنگ او است با ازبکان.

و در وقایع سال (۱۰۰۸ ه.ق) چنین نوشته:

شاه از هرات به اصفهان آمده و تکمیل طرح عمارات و باغات که هر یک از امراء باغى به نما خود ساخته در حواشى چهار باغ کهنه در چهار باغ بالا.

و نیز در وقایع سال (۱۰۰۸ ه.ق) مى ‏نویسد:

شاه عباس به اصفهان برگشت، اللهوردیخان را فرمود پل زاینده رود را با عمارات دیوانى بساخت.

در وقایع سال (۱۰۱۲) نوشته است:

بناى سر درب عالى عیصریه و کاشى کارى ممتاز آن …

میرزا علینقى کمره‏اى متخلص به نقى که از شعراى زمان بوده ماده تاریخى سروده که ابیات آن چنین است:

فلک قدر الله و یردى که قدر ز عباس شاه اندر ایام یافت

بامداد بیگ ویردى دادگر پلى کدر آغاز و انجام یافت

بسعى ملک سیرت آقا حسین بخیر العمل حسن اتمام یافت

به دست زبر دست صعب امیر چو بند امیر این بنا نام یافت

پى سال تاریخ این پل نیافت کسى خوبتر از »پل اتمام یافت«

ظاهراً گفته عالم آرا اینستکه پل در سال (۱۰۱۱ ه.ق) ساخته شد و گفته‏هاى جابر انصارى قسمتى حاکى است که در سال مزبور ساخته شده و قسمتى مى‏رساند که دستور داده شده که بسازند و در قسمت نوشته که ساختن آن با سر در قیصریه مقارن بوده و حال آنکه ساختمان سر در قیصریه را از وقایع سال ۱۰۱۲ نوشته است. و هیچ اشاره بسند این گفته‏ها هم نشده است.

ماده تاریخ منسوب به نقى کمره‏اى هم حاکى است که ساختمان پل امیر در سال (۱۰۰۵ ه.ق) انجام یافته است ولى تاریخ شروع آن معلوم نیست و باید اذعان کرد که اگر منظور همان پل چهل چشمه و یا اللهوردیخان باشد محال است که در ظرف یکسال چینن پلى ساخته شده باشد و حدال باید در سال (۱۰۰۳ ه.ق) شروع شده باشد تا در (۱۰۰۵ ه.ق) به اتمام برسد.

آنچه به نظر مى‏رسد این است که براى ساختمان عباس آباد مسلم است که باید ابتداء پل واسطه ساخته شود و سپس شروع به ساختمان آن طرف پل شود. تاریخ ساختمان چهارباغ یعنى اتمام آن مطابق ماده تاریخى که سروده‏اند و عالم آراء نوشته است. هزار و پنج هجزرى است و ماده تاریخ چنین است:

عجب چارباغى است بهجت فزا گرش ثانى خلد گویند شاید

چو تاریخ آن دل طلب کرد گفتم: نهالش به کام دل شه بر آید

که با حساب حروف جمل با هزار و پنج مطابقت دارد و نیز تاریخ تکگائى که در خیابان چهارباغ طبق دسترو شاه عباس ساخته شده سال هزار و یازده است که در تذکره نصرآبادى به نقل از تاریخ جلال منجم به شاه عباس اول منسوب شده و آن ماده تاریخ چنین است:

کلبه‏اى را که من شدم بانى مطلبم تکیه سگان على است

زین سبب فیض یافتم ز اله که مرا مهر با على ازلى است

خانه دلگشا شدش تاریخ چونکه از کلب آستان على است

و از طرفى اللهوردیخانه در سال (۱۰۰۴ ه.ق) از طرف شاه عباس اول به ایالت فارس منسوب گردید و در آنجا به اداره امور و تمشیت مى‏پرداخت تا اینکه حکومت کهکیلویه هم بر حزوه حکومتش افزوده گردید و از مجموع این تواریخ استنباط مى‏شود که شاه عباس پس از استقرار به سلطنت و پیش از اینکه مقر خود را صافهان قرار دهد در صدد بوده که اصفهان را به پایتختى انتخاب کند و از این رو دستور داده بود که طرحهائى براى آبادى اصفهان مهیا کردن آن براى پایتختى ریخته شود و شاید اعزام اللهوردیخان به فراس هم از این نظر بوده که اقدامات عمرانى اصفهان هم زیر نظر او قرار گیرد و عمدتاً باید عمران اصفان از بعد از تاریخ اعزام اللهوردیخان یعین بعد از سال (۱۰۰۴ هجرى) انجام یافته باشد و تقریباً هم همین طور است چه مطابق ماده تاریخى نقى کمره‏اى هم ساختمان پل اللهوردیخانه در سال (۱۰۰۵ ه.ق( اتمام یافته و عمران خیابان چهار باغ در (۱۰۰۵ ه.ق) و تکایا چهارباغ در (۱۰۱۱ ه.ق) و در سال (۱۰۲۵ ه.ق) تمام ساختمانهائى که از زمان شاه عباس شروع شده بوده سرانجام یافته بوده است.

و اما اینکه گفته شده در سال (۱۰۱۱ ه.ق)مأمور ساختمان پل شده با تاریخ اتمام پل که (۱۰۰۵ ه.ق) باشد مغایر است، مى ‏توان گفت اللهوردیخان ابتداء طبقه زیرین پل را براى امکان عبور و مرور ساخته بوده که در (۱۰۰۵ ه.ق) به اتمام رسیده بوده و بعد در (۱۰۱۱ ه.ق) مأمور شده که پل را به اتمام برساند یعنى طبقه بالا را نیز بسازد که در موقع طغیان رودخانه هم عبور و مرور از طبقه دوم مقدور باشد و شاید طغیان رودخانه زاینده رود موجب تکمیل پل بوده است و با این فرض دیگر مغایرتى در بین نخواهد بود.

نظر دیگرى هم امکان دارد و آن این است که بگوئیم پل موضوع ماده تاریخ نقى کمره‏اى در فارس بوده نه در اصفهان ولى چون در تاریخ چنین اشاره‏اى نشد ناچار باید پل موضوع ماده تاریخ نقى را همان پل سى و سه پل دانست

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

روستا از قديم داراي دو مسجد بوده است، يكي در محله امام زاده و ديگري مسجد جامع كه در نزديكي قنات دوم روستا ( چشمه هوني گرم ) قرار دارد.

مسجد محله امام زاده از بناهاي قديمي خشت و گلی است و هنوز هم پا بر جا بوده و مورد استفاده اهالي قرار ميگيرد.

مسجد جامع روستا نيز در دهه 1340 نوســــازی شده است و امروزه مراســــم مذهبي مختلف اهالي در آن برگزار مي گردد.

گفتنی است که در گذشته، مسجد جامع هم از بناهای بزرگ خشت و گلی بوده که بدست استادان و کاردانان زحمتکش آن زمان بنا شده بود. سقف این مسجد متشکل از تیرهای چوبی قطور و بلندی بود که بر دیوارها و ستونهای خشتی قطور استوار شده و بر آن تکیه می زد. همانطور که گفته شد این مسجد در سالهای دهه 1340 به همت اهالی خیر روستا تخریب و نوسازی گردید. و کماکان در مناسبتها و مراسم مختلف مورد استفاده اهالی قرار میگیرد.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

روستای فسخود قسمتی از دهستان علیا یکی از توابع شهرستان اردستان واقع در استان اصفهان میباشد و در مختصات جغرافیایی 33 درجه شمالی و 52 درجه شرقی قرار گرفته است.

مرحوم دهخدا در لغتنامه اش در رابـ ـطه با دهستان علیا و روستای فسخود اینچنین نوشته است:

“علیا یکی از دهستان های چهارگانه شهرستان اردستان است که در خاور این شهرستان واقع شده و حدود و مشخصات آن به شرح زیر است:

حدود: از شمال به دهستان گرمسیر، از جنوب به دهستان برزاوند و بخش کوهپایهٔ شهرستان اصفهان، از خاور به دهستان پائین، از باختر به شهرستان کاشان.

وضع طبیعی: در مرکز این دهستان دو رشته ارتفاع مجزا بنام کوه “جقند” و کوه “لاسیب” قرار دارد، که راه اردستان به اصفهان از وسط این دو ارتفاع میگذرد و دیگر رشته ارتفاع کوه “شورغستان” که از جنوب خاور بطرف شمال باختر ادامه دارد (که خطالرأس این رشته ارتفاع حد طبیعی دهستان علیا را با بخش کوهپایه مشخص مینماید). ضمناً راه فرعی اردستان به اصفهان از گردنه ٔ شورغستان در رشته ارتفاع نامبرده عبور میکند.

هوای این دهستان نسبتاً معتدل، و آب مزروعی قراء از قنوات تأمین میشود. محصول [مرحوم دهخدا]

عمده ٔ آن غلات، گردو، بادام، قیسی و کتیرا است. شغل اهالی زراعت و مختصری گله داری، و صنعت محلی آن کرباس بافی است. قرای این دهستان بوسیله ٔ راههای ماشین رو و ارابه رو به یکدیگر مربوط میشوند.

این دهستان از 26 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و جمعیت آن 13340 تن [در زمان نگارش لغتنامه] است.

قرای مهم آن عبارتند از کچوسنگ (مرکزدهستان) [در زمان نگارش لغتنامه] شیرا زان، جنبه، فسخود و اونج.

در بهار سال 1328 هجری شمسی بعلت جریان سیل ، قسمتی از آبادیهای این دهستان خراب شد…

روستای فسخود در فاصله حدود 70 کیلومتری غرب شهرستان اردستان قرار گرفته است که به علت بعد مسافت با این شهرستان همواره مورد بی مهری و کم لطفی مسئولین قرار داشته و جزء یکی از روستاهای محروم آن منطقه میباشد.
اما به علت نزدیکتر بودن به شهرستان نطنز (در حدود 40 کیلومتر) اکثر اهالی و جوانان روستا جذب این شهرستان شده و بیشتر مایحتاج آنان از طریق این شهرستان تامین میگردد.
از قسمت جنوب حدود 70 کیلومتر با اصفهان فاصله دارد که بوسیله راه آسفالته از طریق جاده اردستان – اصفهان به مرکز استان متصل می گردد.

محله هاي قديمي و فعلي روستا به شرح ذيل نام گذاري شده اند:
1- محله بلادُره که در ورودی مناطق مسکونی روستا پس از گذر از دشتها و زمینهای زراعی قرار گرفته و خانه بهداشت روستای فسخود نیز که حدود چهار دهه از تاسیس آن میگذرد در این محله قرار دارد. طبق گفته اهالی وجه تسمیه این محله قرارگیری مسیر دسترسی به مزرعه دُره (لا دُره) در سمت چپ این محله بوده است.

2- محله امامزاده به مرکزیت میانده(که در گویش محلی به آن مامده گفته می شد).

3- محله گِلبَند که در حوالي يكي از قنوات اصلي و در نزديكي باغات واقع شده و از چشم انداز بسيار زيبايي برخوردار مي باشد.

4- محله لاتَنور كه در اصطلاح محلی به آن لوتِنیر گفته ميشود. “لو” به معني دره اي كه مابين دو تپه واقع شده و “تِنیر” هم بر گرفته از قطعه سنگ بزرگي است كه در بالا دست اين دره قرار دارد و گودي تنور مانندي بصورت طبيعي در آن ايجاد گرديده است.
5- محله گِلینه که نام گذرگاهی است كه در مركز روستا قرار دارد و وجه تسمیه اين محله خاك رس آن بوده كه در هـــنگام بارندگي تبديـــل به گل و لاي ميشده و رفت و آمد را دچار مشکل مي ساخته است.

6- محله حسینیه که حسینیه قدیم روستا در این محله قرار داشت. این حسینیه دارای غرفه های متعددی بوده و در ایام سوگواری اباعبدا… الحسین و سایر مناسبتهای مذهبی، اهالی روستـــا در آن جمع شده و به عـــزاداری می پرداختند.
امروزه در اثر گذشت زمان و عدم رسیدگی، حسینیه و اکثر بناهای این محله بطور کلی از بین رفته است.

7- محله لو علي خان كه در حال حاضر نيز يكي از محله هاي پر جنب و جوش روستا مي باشد و احتمالا در قديم شخصي به نام علي خان در آن سكونت داشته است.

در سمت شرق روستا و در فاصله حدود 5 كيلومتري آن روستاي كُمشِچه قرار دارد. هر دو روستا از لحاظ زبان و فرهنگ مردم يكسان بوده و اكثر مردم اين دو روستا با هم نسبت فاميلي دارند.
مزارع وَروَنده و مارسار در پائين دست روستا قرار گرفته و سكنه چنداني ندارند. شايان ذكر است كه بخشی از اين مزارع در مالكيت اهالي فسخود ميباشد.

از ديگر روستاهاي اطراف نيز ميتوان به روستاهائي كه در مسير راه ارتباطي فسخود به نطنز قرار دارند اشاره نمود. روستاهائي از قبيل ابيازن در نزديكي نطنز كه زيارتگاه و مرقد امام زاده شاه سلطان حسين نيز در آنجا قرار گرفته، روستاي مزرعه باباحاجي كه محصولات كشاورزي آن انواع سبزيجات بوده و توليدات آن به شهرهاي اطراف نيز ارسال ميشود، روستاهاي گُل آباد، رِنگان، شورغَستان، گِل و مِل، عباس آباد، حسن آباد و بسياری روستاهاي ديگر.

تصاویری از روستای فسخود

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

حمام رئیسه از جمله قدیمی‌ترین حمام‌های شهر آران و بیدگل است.
این حمام که قدمت آن به دوره صفویه می‌رسد در استان اصفهان، خیابان 22 بهمن شهر آران و بیدگل قرار دارد.

حمام رئیسه و ملحقات آن در زمینی به مساحت 970 متر مربع با 450 متر مربع زیر بنا ساخته شده است.

این حمام دارای 2 در ورودی مجزا برای خانم‌ها و آقایان، همچنین 3 فضای اصلی گرمخانه، سردخانه، و میاندر و بخش‌های متصل به آن شاما دستشویی و دوش‌ها است.

مصالح به کار رفته در این بنا شامل، خشت، گچ و آهک برای اندود، کاشی و آجر برای استفاده در فضاها و همچنین سنگ است.

حمام رئیسه در سال 1384 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 14164 در فهرت آثار ملی ایران به ثبت رسید.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

این بنا در به تاریخ 1276 هجری تکمیل و در صحه (میدان محلی)میرزا اسداله خان وزیر درمحله شهشهان اصفهان واقع شده است.محله شهشهان همان طور که از نامش بر می آید در آن زمان شاه نشین شهر اصفهان بوده و عمده رجال ومعتمدین شهر در این ناحیه سکونت داشته اند و روایت است که این منزل متعلق به داروغه وقت بوده است .نگهداری و سرپرستی از این بنای ارزشمند از90 سال پیش تا کنون نسل به نسل بعهده خانواده شهشهانی وزیر نظر سازمان میراث فرهنگی کشور اداره می شود.

شاهان کوه واقع در شهرستان فریدون شهر در استان اصفهان واقع است. این رشته کوه از 40 کیلومتری شمال غربی فریدون شهر تا جنوب شرقی آن امتداد می یابد. طول رشته در حدود 37 کیلو متر می باشد.

بررسی توپوگرافی قله : قله که در مرکز رشته قرار دارد، از شمال به ارتفاعات 3945 و 3832 متری بدون نام و از سمت جنوب نیز پس از 5 قله بالای 3600 متر بدون نام دیگر به قله 3875 متری کوه دُری متصل می شود. آبادی های شاهان و زمستان در غرب خط الرأس و سرداب پایین در شرق آن جای دارند.

مسیر صعود به قله : بهترین راه برای صعود به شاهان روستای چشمه سرداب از توابع فریدون شهر می باشد. از اصفهان به داران و پس از طی 20 کیلومتر در جاده آسفالته داران- الیگودرز به محل انشعاب راه فرعی فریدون شهر می رسیم که در سمت چپ قرار دارد. از اینجا تا فریدون شهر 18 کیلومتر و از فریدون شهر تا روستای سیبک 8 کیلومتر را است که عمدتاً آسفالت می باشد. از روستای سیبک مسیری به طور مستقیم به روستای سرداب پایین می رود. ولی می توان از مسیر بهتر سیبک، نهضت آباد، میدانک، روستای بردآسیاب و شاه نشین به سرداب پایین نیز استفاده کرد.

دشت های سرسبز و حاصلخیز تمامی ارتفاعات شاهان را از هر سو احاطه کرده اند. گرچه قله از فریدون شهر دیده نمی شود لیکن هر از چندگاهی که به سوی سیبک در حرکت هستیم رشته پدیدار می گردد. در بالای سرچشمه سرداب تنگه کم عمقی وجود دارد.که در سمت راست آن راه مالرویی دیده می شود. مسیر را پیموده و در مدت زمان کوتاهی به این تنگه 2700 متری می رسیم (1).

در اینجا قله شاهان درست در روبه رویمان در سمت غرب در دشت وسیعی که میان ما و قله حایل است قرار دارد که در آن چشمه های متعددی دیده می شود. اینجا محل اسکان عشایر منجزی است که برای ییلاق خود را به این نقطه مرتفع می رسانند. برای صعود به قله از خط الرأس سمت چپ استفاده کرده و پس از قرار گرفتن بر روی آن با استفاده از یال جنوبی که دارای شیب کمتری است به سوی قله پیش روی می کنیم (2). شرق و جنوب شرقی شاهان دیواره ای و صخره ای است. با صعود بر بام شاهان کوه قلل هفت تنان و زرد کوه در جنوب و رشته فردان در غرب دیده می شود. بهترین زمان برای صعود به شاهان اواخر تیرماه می باشد.

وضعیت قله در زمستان : دسترسی به قله صعود به هنگام بارش برف سنگین، دشوار است و آشنایی با فنون مسیریابی زمستانی از جمله موارد مهم در صعود موفق به شاهان به شمار می رود.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

مسجد گلی یا مسجد محله نو یا مسجد الرضا علیه السلام در شهر طالخونچه قرار دارد شهر طالخونچه در 120کیلومتر ی اصفهان قرار دارد قدمت این مسجد به حدود دویست سال پیش برمی گردد بنیان گذار مسجد گلی مرحوم کربلایی علی بوده که ملک شخصی خود از مزرعه ده را وقف ساختن این مسجد نموده وبه بنای مسجد مشغول شده است شبستان مسجد حدود 400 متر و حیاط آن 1500می باشد وبا سبک معماری زمان قاجار ساخته شده است ستون های مسجد سنگی ودارای قطعه زیرین ورویی است سقف شبستان در دو سطح ،زیر آن گنبدی وآجری است وروی آن به صورت دوپوش وصاف می باشد ودر تابستان بر روی سطح صاف آن نماز برگزار می شود اطراف مسجد در قدیم حجره هایی بوده است که هم اکنون دو قسمت آن تخریب شده است مسجد دارای دو درب است ودر سمت راست آن در ورودی حجره وسنگاب ودکه ای وجود دارد که در گذشته برای آب خوردن از آن استفاده می شده است.

کوشک یا کاخ و یا شکارگاه سرهنگ‌آباد در روستایی به همین نام از توابع دهستان سفلای زوار، در 76 کیلومتری شرق اردستان از شهرستان‌های استان اصفهان قرار دارد

موقعیت جغرافیائی ویژه روستای سرهنگ آباد، در دامنه کوه‌های دهستان کچو و طراوت و سبزی آن باعث شده است که از دیرباز به عنوان منطقه‌ای ییلاق نشین در شهرستان اردستان مورد توجه قرار گیرد. همین امر باعث شده که در سال‌های قبل این روستا از روستاهای پر جمعیت و حاصلخیز شهرستان اردستان باشد.

کوشک سرهنگ آباد توسط سهام السلطنه عرب عامری در حدود سال 1299 قمری مصادف با دوره ناصرالدین شاه قاجار برای پذیرایی از شاهزاده‌های قاجاری ساخته شده است.

این کاخ که شباهت زیادی به چهل ستون اصفهان و باغ عفیف آباد شیراز دارد، مجموعه کاملی از یک بنای شاهانه است و برای شکارگاه نیز به دلیل کوهستانی بودن منطقه استفاده می‌شده است.

عمارت چهل ستون سرهنگ آباد، زیباترین کاخ تاریخی کویر باقی مانده از دوران قاجار است و هدف از ساخت آن که مشتمل بر یک کوشک و شکارگاه است، بیشتر جنبه تفرجگاهی بوده است.

این کاخ دارای سقف‌های چوبی و تزئینات سنگی شبیه به آنچه در عالی‌قاپو و چهل‌ستون مشاهده می‌شود، است و به‌رغم این که به‌عنوان کوشک و شکارگاه به فرمان سهام‌السلطنه بنا شده، ولی هیچگاه مورد استفاده او قرار نگرفت.

گچبری‌های این کاخ در نوع خود بی‌نظیر است. آیینه‌کاری‌های مجموعه و نقاشی‌های موجود و نقش چوب‌ها از منبت و معرق تا تراش سنگ‌های کاخ به صورت عالی در بنا استفاده شده است. همچنین این کاخ دارای 20ستون سنگی است و 3 ایوان جنوبی، شرقی و غربی این بنای با شکوه با نمای سنگی زیبا به ترتیب مشرف به رودخانه و چمنزار و کوهستان است.

سقف‌ها با استفاده از تیرک‌های چوبی که دارای روکش فلزی هستند پوشانده شده و حجاری‌های بسیار ماندگاری نیز روی سنگ‌های مرمر این مجموعه به یادگار مانده است.

شاه‌نشین مجموعه تاریخی سرهنگ‌آباد در 3 طبقه احداث شده و در ایوان جنوبی آن نیز یک استخر بزرگ با پوشش فلزی احداث شده است. تنها سقف کاخ و شاه‌نشین دارای پوشش فلزی است و دیگر بخش‌های عمارت از خشت ساخته شده که به‌دلیل همین پوشش فلزی نیز مجموعه کاخ نسبت به دیگر بخش‌ها سالم مانده است.

عمارت سرهنگ‌آباد دارای 2 بادگیر قرینه است که یکی از آنها به‌طور کامل تخریب شده و دیگری سالم مانده است. قاعده بادگیر موجود در عمارت تاریخی سرهنگ آباد 2 متر و ارتفاع آن به 10 متر می‌رسد. معماری بادگیرها به گونه‌ای است که در ارتفاع 7 متری، شکل دایره‌ای بادگیر تبدیل به یک 8 ضلعی شده و از همانجا بادگیر به 2طبقه تقسیم می‌شود.

عمارت تاریخی سرهنگ آباد اردستان در مساحتی حدود 600 مترمربع احداث شده و کوشک اصلی آن 3 طبقه و 1500 متر زیربنا دارد. این مجموعه 3 بخش دیگر نیز دارد که در منتهی‌الیه شرقی مجموعه واقع شده و مشتمل بر حمام و سکونتگاه خدمه و اصطبل است. در منتهی‌الیه غربی نیز بادگیرخانه و شاه‌نشین قرار دارد. این مجموعه همچنین دارای جریان آب است که از کنار آن عبور می‌کند.

این کاخ شامل تالار کاخ با ترکیبی از سازه‌های خشتی، آجری و چوبی و تزیینات نقاشی، آیینه‌کاری و نقاشی پشت شیشه و قراول‌خانه، حمام، برج‌های دیده‌بانی، اصطبل، آسیاب است.

در کاخ سرهنگ آباد، برای شرب و چرخش آسیاب و آبیاری درختان، از آب قنات سرهنگ آباد استفاده می شده است که از وسط باغ عبور کرده و به اطراف چهلستون صفا می بخشید و در حوض ها (وسط حیاط خلوت و حوض ایوان عمارت چهلستون) جای می‌گرفته است و محور اصلی شکل دهنده فضاهای باغ بوده است.

گیاهان هم به دو صورت انتزاعی و واقعی زینت بخش این باغ بوده اند بیشتر تزئینات در این باغ الهام گرفته از گیاهان است، آنچه که امروزه از پوشش گیاهی در این باغ باقی مانده است شامل درختان قطور و کهن چنار ـ که عمدتاً در دو طرف محور آب (جوی و استخر) و دو ردیف مشخص قرار دارند ـ چندین سرو … است. باغچه بندی‌هائی که در گذشته عمدتاً نظم پوشش گیاهی را در این مجموعه تعریف می‌کرده‌اند.

معماری این مجموعه تلفیقی از معماری دوره قاجاریه و سبک دوره صفوی است به طور مثال ایوان عمارت اصلی با ستون‌های چوبی شبیه ایوان چهلستون ساخته شده و یا از قوس‌های نیم دایره‌ای شکل و تزئینات رایج در دوره قاجار استفاده شده است و تنوع فضای خاص دوره قاجاریه با قدرت هر چه تمام‌تر جلوه‌گری می‌کند و در نوع خود یکی از نمونه های موفق معماری دوره قاجاریه است.

کاخ سرهنگ آباد در گذشته دارای دو فضای باز اصلی بوده که امروزه بقایائی از آنها باقی مانده که یکی از آنها به فرم حیاط مرکزی بوده است و ورودی اصلی، اتاق‌های اندرونی، حمام مجموعه و اصطبل و یکی از وجوه عمارت چهلستون در اطراف آن قرار داشته اند و در وسط آن یک حوض و دو باغچه قرار داشته است، دومین فضای باز، باغ مجموعه بوده است که در دو طرف آن، عمارت بادگیر و چهلستون قرار داشته اند. در طراحی این مجموعه سعی شده بود که بهترین چشم اندازها به کوه های اطراف و فضاهای سبز وجود داشته باشد.

بناهای این مجموعه به ترتیب موقعیت قرارگیری بر دامنه کوه عبارتند از:

•ساختمان مشرف بر استخر که آسیاب بوده است و شاه نشینی داشته به نام عمارت بادگیر که از قسمت های دیگر باغ قدیمی تر بوده است که امروز به حالت نیمه مخروبه درآمده و تنها بادگیر آن باقی مانده است.

•عمارت چهل ستون که ساختمانی ییلاقی و تابستانی است، مهم ترین بنا در این مجموعه است که به سبک چهلستون اصفهان در دو طبقه ساخته شده است و ده ها معمار، سنگ کار بر روی آن کار کرده اند این بنا دارای دو بخش نیمه باز (ایوان با ۱۶ ستون چوبی شبیه ستون های چهلستون) و بسته (اتاق ها، شامل یک تالار بزرگ در وسط است و در هر طرف آن دو اتاق) می باشد در ایوان چهلستون حوض آبی مرمرین وجود داشت که امروزه بقایائی از آن باقی مانده است. سقف آن سراسر نقاشی شده بود و سرستون های ایوان چوبی و مقرنس شکل است و روی آنها آینه کاری و نقاشی شده است زیر سقف دور ایوان کتیبه ای از آیات قرآنی به خطر زرین بر زمینه لاجوردی نوشته شده بود.

•حیاط خلوت، حوض بزرگی در وسط دو باغچه در طرفین آن قرار داشته است و اتاق های اندرونی در دو ضلع این حیاط واقع شده بودند. امروزه بقایائی از آن باقی مانده است.

•تشکیلات ورودی شامل سر در ورودی، هشتی، راهرو بوده که سر در ورودی این ساختمان با وجود آسیب دیدگی بسیار، هنوز هم مجلل است. دارای مقرنس های گچ بری شده و یک گلدسته بوده است. کوبه و حلقهٔ در ورودی نوشته داشته ولی زنگ زدگی مانع خواندن مطالب آن است. گل میخ های در ظریف و همه کوبیده کاری شده است. هشتی مجموعه هم بسیار کار شده بوده است.

•در گذشته حمام بزرگ و خوش طرحی چسبیده به قسمت اندرونی وجود داشته است که سربینه اش دارای نقش و نگار بوده و بدنه آن سراسر کاشی بوده است. حمام مجموعه شامل فضاهائی چون سربینه، گرمخانه، دالان و خزینه و حوض مرمر بوده است.

•اصطبل برای نگهداری حیوانات.

•دو برج با کاربری نگهبانی در این مجموعه وجود داشته اند.

برای تزئینات دیوارهای خارجی بنا هم مانند دیوارهای داخلی از گچ بری، آینه کاری، خطاطی، حجاری و مجسمه سازی استفاده شده است. نحوه استفاده از مصالح و ترکیب بندی آنها هم به تزئین بنا کمک بسیار کرده است.

برخی مصالح به کار رفته در این بنا مانند سنگ مرمر شفاف، ستون های رنگی و پایه های چوبی ستون ها با الاغ و قاطر شتر از فرسنگ ها دور به سرهنگ آباد حمل شده اند. ستون های چوبی آن از قصبات شهرستان اردستان، به وسیله شتر به آن جا حمل شده است.

ستون های رنگی و مرمرهای زیبای آن را از معادن اطراف یزد استخراج و بار شتر کرده و به محل باغ آورده اند، هم چنین از مصالح موجود در محل مانند خاک و سنگ استفاده زیادی در ساخت بنا شده است.

کاخ یا کوشک و یا شکارگاه سرهنگ‌آباد در سال 1355 توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره 1278 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

درمجموعه قديمي بافت زواره خانه هايی از نوع چهار صفه اي قرار دارد که درمقابل گرما و سرماي سوزان کوير مامن مناسبي براي مردم بوده است. اين خانه ها به صورتي طراحي گرديده که درتابستان محيط فرح بخش و در زمستان فضاي گرم و ايمنی را براي خانواده ايجاد مي نمايد. ديگر مکانهاي تاريخي زواره عبارتند از :آب انبار باغبازان ، آب انبار پامنار ،برج کبوتر خانه ، گنبد سبز « مقبره بانی مسجد جامع» ، امامزاده نو و مقبره سید علاالدین .
خانه‌هاي حياط مركزي، روياي خانه‌دار شدن من! از همان‌ها كه ساكنانش در هر فصل يك جاي خانه ساكن مي‌شوند و پر از سوراخ سنبه است و حياطي و باغچه‌اي و حوضي و تختي براي نشتن در حياط آب پاشي شده بعد از گرگ و ميش اول صبح و خوردن يك صبحانه سنتي با چاي و سنگك و پنير! همان‌ها كه زيرزمين‌هاي هيجان‌انگيزي دارند و پله‌هاي منتهي به پشت بامشان وسوسه‌ات مي‌كند براي بالا رفتن! بالاخره يك روزي و يك جايي و براي يك مدتي در اين خانه‌ها اقامت خواهم كرد كه آرزو به دل نمانم! اگر يك دوچرخه هم در گوشه حياطش پارك شده باشد كه با آن طي طريق كنم ديگر نور علي نور است!

یخچال از جمله آثار تاریخی و بناهای سنتی زواره است. عنصر اصلی یخچال را گل و خشت تشكیل می دهد. ساختار فیزیكی آن مخروطی شكل با دیواره‌های دوایری ضخیم است كه دوایر پایین بزرگتر بوده و هرچه به طرف بالا اوج گرفته دوایر تنگ تر شده اند تا در یك نقطه ای چون راس مسدود شده است.

فضای داخل یخچال بسیار مرتفع و از زیبایی ویژه ای برخوردار است و مغاكی از سنگ چین به عمق 4 متر گرداگرد آن را با حاشیه ای یك متری در بردارد كه محل تردد است. پله های سنگی در نقطه ای از سنگ چین دوایری را بریده و به كف یخچال كه مخزن یخ است راه دارد این یخچال مخروطی شكل دارای دو درگاه نعلی مانند در روبروی همدیگر است كه دو قطعه زمین در مجاور درگاهها به نام خدرو كه یك متر عمق دارند گسترده است. امروزه این دو قطعه زمین به صورت مسطح آسفالت شده است در قدیم در فصل زمستان به ویژه شبهای یخبندان آب را در این دو قطعه زمین جاری می كرده اند و در سرمای شب آب به صورت یخ درآمده و یخها را با ضرب تبر شكسته و در داخل مخزن یخچال انباشته و درگاهها را مسدود می كردند و در فصل تابستان به ویژه تیر و مرداد روزنه ای از دربها را باز ویخ را میان مردم توزیع می‌كردند. در وسط یخچال چاهی دیده می شود كه سرپوشیده است وگویا برای آب جاری از یخها بوده است.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

بازار زواره اين بناي ديرپا از زيبايي ويژه اي برخوردار است و در گذشته دو كاروانسرا را در دو جانب خود داشته كه يكي از آنها به صورت مخروبه درآمده و ديگري جاي خود را به خيابان جديدي به نام خيابان امامزاده يحيي (ع) سپرده و ادامه خيابان امام خميني (ره) شده است. بازار زواره با سقفي رومي و چشمه اي شكل گرفته و نور خورشيد ازروزنه‌هاي مجمعه مانند بر روي سقف به داخل بازار مي تابد. سطح بازار مفروش از سنگ است و تعدادي حجره در اين بازار مشاهده مي شود كه دربهاي آن بسته و در سكوت به خاموشي گراييده و بازار از رونق افتاده اما دو كارگاه سنتي يك آهنگري و ديگري رنگرزي در آن فعال است.

امامزاده بی بی غریب که خارج از شهر واقع است ، محل دفن دختری چهارده ساله به نام خدیجه از نوادگان امام موسی بن جعفر (ع) است که از دست دشمنان به بالای کوهی فرار کرده است و در همانجا به شهادت رسیده و بعد از مدتی به خواب سیدی از اهالی دهی که در آن نزدیکی است می آید و محل دفنش را نشان می دهد.

این امامزاده که در بالای کوه توسط اهالی ده ساخته شده است دارای منظره زیبایی است. که برای رسیدن به این زیبایی باید 670 پله را بالا بری…

دانلود رمان و کتاب های جدید