روزنامه شرق: «گرگبازی» به نظرم یک ویژگی بارز دارد و شاید دلیلش هم این باشد که سینمای ایران کمتر به آن توجه میکند؛ این ویژگی بهدلیل پرداختن به طرح و توطئهای است که در فیلمنامه هست و این مقولهای است که همواره در سینمای جهان مطرح است؛ یک طرح و پیرنگ که گسترش داده میشود تا معمایی شکل بگیرد و ما در سینمایمان کمتر کسی را داریم که بخواهد فیلمنامه معمایی بنویسد و اگر هم تلاشهایی شده است، بیشتر با ضعفهایی همراه است و انگار از جایی رشته کار از دستشان خارج میشود و فیلم در نهایت معمولی خواهد شد.
در گرگبازی، اما در چارچوب داستان و مسیر پیشبرد پیرنگش به جزئیات توجه نشان داده میشود و با تقسیم اطلاعات یک فیلم معمایی شکل میگیرد که به استانداردهای چنین ژانری در سطح جهان نزدیک است. این فیلم در ژانر میستریک (رازآلود و معمایی) قرار میگیرد و در این ژانر فیلم بیش از هر چیزی به فیلمنامه وابسته است؛ درحالیکه در ژانرهای دیگر این وابستگی میتواند به دیگر المانها و عناصر سینمایی باشد.
در
در گرگبازی، اما در چارچوب داستان و مسیر پیشبرد پیرنگش به جزئیات توجه نشان داده میشود و با تقسیم اطلاعات یک فیلم معمایی شکل میگیرد که به استانداردهای چنین ژانری در سطح جهان نزدیک است. این فیلم در ژانر میستریک (رازآلود و معمایی) قرار میگیرد و در این ژانر فیلم بیش از هر چیزی به فیلمنامه وابسته است؛ درحالیکه در ژانرهای دیگر این وابستگی میتواند به دیگر المانها و عناصر سینمایی باشد.
در