هیدئو کوجیما در مصاحبهی جدید خود، سعی میکند تا حدودی بازی Death Stranding را تشریح کند؛ گرچه فلسفهی این بازی همچنان در هالهای از ابهام باقی میماند.
این روزها یکی از داغترین بحثها در صنعت بازیهای ویدیویی، مربوط به بازی Death Stranding، ساخته جدید هیدئو کوجیما است. نمایش اخیر بازی در مراسم The Game Awards 2017 کافی بود تا این اثر مرموز و عجیب دوباره به موضوع بحث خیل عظیمی از علاقهمندان به بازیهای ویدیویی تبدیل شود. حال هیدئو کوجیما اخیرا مصاحبهای با سایت IGN پیرامون این بازی داشته و در آن اطلاعات بیشتری از ساخته جدیدش به اشتراک گذاشته است؛ اطلاعاتی که البته قرار نیست مورد خیلی جدیدی به دانستههایمان از رمز و رازهای این بازی اضافه کنند، اما قطعا خواندن و دانستن آنها لـ*ـذت زیادی دارد. در ادامه با توضیحات این بازیساز مطرح ژاپنی همراه باشید:
من برای خلق یک چیز متفاوت دارم سعی میکنم. اینکه چگونه آن را به مردم نشان دهم و چگونه مردم آن را ببینند، چیزی است که در تلاشم تا آن را متوجه شوم.
مرگ، تنها آغاز ماجرا است
بازیهای ویدئویی، چهل سال پیش با آرکیدها شروع شد. وقتی که بازیکننده میمُرد، بازی تمام میشد. شما میتوانستید دوباره از همانجا، قبل از اینکه بمیرید، بازی را ادامه دهید. هر چقدر که دلتان میخواست میمُردید و دوباره، کمی قبل از آنجایی که بمیرید، بازی را ادامه میدادید. این مکانیکی بود که بهطور خاص برای سکه انداختن [در دستگاه بازیهای آرکید] ساخته شده و از آن زمان هم تغییر نکرده است.
همانطور که کوجیما دربارهی گروه بزرگی از بازیها میگفت که مفاهیم زندگی و مرگ در آنها مشترک است و تغییری نکرده، مشخص شد که Death Stranding میخواهد در این زمینه سنتشکنی کند. کوجیما میگوید:
یکی از مضامین این بازی، مرگ و زندگی است؛ بنابراین من میخواهم که مخاطبها متوجه شوند مرگ در این بازی به معنای پایان نیست.
«من میخواهم که مخاطبها متوجه شوند مرگ در این بازی به معنای پایان نیست»
در بخشی از جدیدترین تریلر Death Stranding، سم (با بازی نورمن ریداس) را میبینیم که شاهد انفجاری از سوی یک هیولای لاوکرفتی است. سپس دنیایی برعکسشده را در زیر آب میبینیم؛ جایی که سم میان جنازهها و خرابهها غرق شده است.
به نظر میرسد اینجا جایی است که سم و بازیکننده پس از هر مرگ وارد میشوند، ولی اشتباه نکنید، در اینجا روی صفحه عبارت «شما باختید» ظاهر نخواهد شد. وقتی در بازی بمیرید، وارد این محیط برزخی میشوید و با زاویه دید اول شخص میتوانید در آن آزادانه به اکتشاف بپردازید. به علت برخی از تواناییهای «منحصربهفرد» سم، میتوانید خارج از بدن او حرکت و آیتمهایی را جمعآوری کنید. کوجیما در این مورد توضیح میدهد:
در این نقطه، شما نه زندهاید و نه مرده. اینجا مثل یک صفحه نمایش است که روی آن نوشته «میخواهید ادامه دهید؟» و یک ثانیهشمار نیز همزمان دارد به صفر نزدیک میشود.
با توجه به آنچه کوجیما به ما گفت، میتوان اینطور نتیجه گرفت که وقتی شما بخواهید به دنیای زندهها برگردید، میتوانید وارد بدن خود شوید. با این حال، برخلاف اکثر بازیها که شما را به نقطهای پیش از اینکه مُرده باشید میبرند، سیستم Death Stranding میداند که مردهاید و آن را به آغـ*ـوش میگیرد. بعد از مرگ، به همان دنیایی که بودید برمیگردید (مثل سری Dark Souls و بازیهای سبک روگلایک)، جایی که از اعمال شما یک هاله یا چیز نورانی باقی مانده است. سیستم مرگ در بازیهای ویدئویی همیشه حاضر بوده، اما به نظر میرسد که کوجیما مکانیکهایی تعریف کرده که از برزخ و تناسخ الهام گرفته شدهاند. کوجیما ادامه میدهد:
در تریلر بازی، گودال را دیدید و زمانی هم که [از برزخ] برگشتید، گودال همانجا باقی مانده بود. بیشتر بازیها بعد از اینکه مردید، شما را به جایی قبل از ایجاد گودال میبرند. ممکن است گودالهای زیادی در مکان ببینید که البته همگی بستگی به خود بازیکن دارند. مرگ باعث از بین رفتن شما نمیشود.
تنزل زمان
در نمایش اخیر، ممکن است متوجه بارش بارانی عجیب در بازی شده باشید که میتواند با دستکاری زمان، رشد گیاهان را سرعت بخشد و در عرض چند ثانیه یک انسان جوان را پیر کند. این باران، که جزو این دنیا نیست، تنزل زمان نام دارد و بخشی جداییناپذیر از داستان Death Stranding است.
این باران، که جزو این دنیا نیست، تنزل زمان نام دارد و بخشی جداییناپذیر از داستان Death Stranding است
اکنون این باران روی سم چه اثری دارد؟ کوجیما توضیح ناواضحی میدهد:
بیشتر افراد در این بازی از تأثیر باران خبر دارند، اما سم در این زمینه منحصربهفرد است... فکر میکنم که باید همینجا متوقف شوم، لوبیاها را ریختم (منظور لو دادن غیر عمدی اطلاعات)!
وقتی از او سوال شد که آیا باران باعث شد تا سم اشک بریزد یا نه، او بهشوخی گفت:
... اشکها... فقط بهخاطر این بود که آنجا ناراحت شده بود.