ABAN dokht
کاربر نگاه دانلود
از جمله #تمرین های نویسندگی خلاق ، خواندن نوشتۀ خود «با صدای بلند» است (در مقابل «مطالعۀ چشمی»). این تمرینِ به‌ظاهر کم‌اهمیت، اثربخشی زیادی دارد. در این حالت، «گوش» کمک می‌کند خودتان، مثل یک داورِ منصف و شخصی باشید؛ داوری که کُندی یا تندی ریتم نوشته را حس می‌کند، زواید را تشخیص می‌دهد و هرجا نوشته پارازیت، گیر و تراش‌نخوردگی داشته باشد، «می‌فهمد». فایدۀ دیگرِ خواندن با صدای بلند برای خود، این است که بخش سمت راست مغز هم که مرکز تصویرها و حس‌هاست، بیشتر به تحرک درمی‌آید. چون ما بخشی از پیام‌ها و محرک‌های ادبی ـ هنری را از طریق گوشمان به دست می‌آوریم و به اتاق فرمان نوشتن، یعنی مغز، ارسال می‌کنیم
