وبسایت روزیاتو - آرش پارساپور: سالهای جنگ در کشور ما آنقدر قصه و حماسه ناشنیده دارد که تا سالیان سال بتوان از دل آنها سوژهای به دست آورد و فیلم ساخت.
مدتها پیش اثری مثل دوئل همین کار را کرد و یا همین اواخر فیلم تنگه ابوقریب با دست گذاشتن روی نبردی که کمتر کسی به آن پرداخته بود، خاطره تازهای از آن روزگار را زنده کرد. فیلم ماهورا هم یکی از همین فیلمهاست که سوژه بکری از اتفاقات جنگ را انتخاب کرده و به جریان طایفههای عربزبان در خطه جنوبی مرز کشورمان، مرزی بین دو سرزمین ایران و عراق میپردازد.
این طوایف و قومها بعد از جنگ تحمیلی با یک زندگی کاملا متفاوت روبرو شدند و حتی تا سالیان سال بعد از جنگ با نیروهای بعثی درگیریهایی داشتند و متاسفانه در مدیوم سینمای ما چندان از آنها یاد نشده است. (بحث ادبیات جداست و این قسمت از هنرهای هفتگانه به خوبی این وقایع را به رشته تحریر در آورده است.)
مدتها پیش اثری مثل دوئل همین کار را کرد و یا همین اواخر فیلم تنگه ابوقریب با دست گذاشتن روی نبردی که کمتر کسی به آن پرداخته بود، خاطره تازهای از آن روزگار را زنده کرد. فیلم ماهورا هم یکی از همین فیلمهاست که سوژه بکری از اتفاقات جنگ را انتخاب کرده و به جریان طایفههای عربزبان در خطه جنوبی مرز کشورمان، مرزی بین دو سرزمین ایران و عراق میپردازد.
این طوایف و قومها بعد از جنگ تحمیلی با یک زندگی کاملا متفاوت روبرو شدند و حتی تا سالیان سال بعد از جنگ با نیروهای بعثی درگیریهایی داشتند و متاسفانه در مدیوم سینمای ما چندان از آنها یاد نشده است. (بحث ادبیات جداست و این قسمت از هنرهای هفتگانه به خوبی این وقایع را به رشته تحریر در آورده است.)