آموزش زبان ترکی استانبولی

[_BlackStar_]

آموزش زبان ترکی استانبولی
اختصاصی نگاه دانلود
سلام.
در اینجا من زبان ترکی استانبولی را آموزش میدهم. زبان ترکی استانبولی زبان سختی نیست و با یادگیری حروف الفبای آن میتوانیم خیلی سری حرف زدن، خوندن و نوشتن زبان ترکی استانبولی را یاد بگیریم.

من در اینجا مکالمه، مقدمه، کلمه های پر کاربرد و.... را قرار میدهم.

تاریخ زبان ترکیه‌ای
تاریخ زبان ترکیه‌ای به سه دسته تقسیم می‌شود: ترکی قدیمی (از قرن هفتم تا سیزدهم)، ترکی میانه (از قرن سیزدهم تا بیستم) و ترکی جدید که از قرن بیستم به بعد در کشور ترکیه صحبت می‌شود. در زمان امپراطوری عثمانی، زبان عربی و فارسی وارد زبان ترکی می‌شوند و تقریبا 88 درصد واژه‌های زبان ترکی ترکیبی از فارسی و عربی می‌شود. به این زبان ترکی عثمانی گفته می‌شد که زبان تحصیل‌کرده‌ها، دربار و سطح بالای جامعه بود. زبان ترکی اصیل زبان کوچه بازاری تعبیر می‌شد که تنها مردم عامی به آن صحبت می‌کردند. ترکی عثمانی در آن زمان به رسم‌الخط فارسی نوشته می‌شد.

در سال 1928 جنبش زبان به وسیله کمال آتاتورک رخ می‌دهد و طی آن رسم‌الخط ترکی از فارسی به لاتین تغییر می‌یابد و واژه‌های ترکی جایگزین واژه‌های عربی و فارسی می‌شود. برخی از واژه‌های منسوخ ترکی باز می‌گردند و برخی واژه‌ها جدید ساخته می‌شوند.



برخی از خصوصیات گرامری اصلی ترکی عبارتند از:

• جایگاه فعل جمله: مانند فارسی در زبان ترکی هم معمولا فعل جمله در آخر جمله قرار میگیرد. (برخلاف بیشتر زبان های اروپایی که فعل پس از فاعل می آید)
• جنسیت اسامی: اسامی و حتی ضمایر در ترکی مانند فارسی جنسیت ندارند. پس یادگیری واژه های جدید برای شما به مراتب راحت تر است.
• هماهنگی واکه ای (هماهنگی در حروف صدادار): زبان ترکی دارای مشخصه ای به نام هماهنگی واکه ای یا Vowel harmony است. این به ان معناست که در یک واژه یا باید همه حروف صدادار آن واژه کوتاه باشند یا کشیده. مثلا در زبان ترکی صالِح تبدیل می شود به صالیح (چون صدای اول “آ” کشیده بوده صدای بعدی هم کشیده می شود.) این موضوع آهنگ واژگان در این زبان را کمی خاص و هماهنگ می کند. (البته این ویژگی استثناهایی هم دارد)
• استفاده از پسوندها: زبان ترکی و به طور کلی بیشتر زبان های ریشه اورال-آلتایی به طور بسیار گسترده ای از پسوندها استفاده می کنند. در ترکی پسوندهای متعددی می توانند به یک واژه اضافه شوند و در نتیجه یک واژه دارای یک معنای بزرگ باشد. برای مثال واژه Kalbimdesin معنای “تو در قلب من هستی.” را دارد. در طول یادگیری این زبان با ساختار پسوندها بیشتر آشنا می شوید.
• وجود حالت ها: زبان ترکی یک زبان حالت محور است. این یعنی نقش یک واژه در جمله ممکن است بر روی شکل آن تاثیر بگذارد. مثلا اینکه یک اسم به عنوان فاعل یا مفعول در جمله استفاده می شود روی شکل آن تاثیر می گذارد (معمولا از طریق تغییر پسوندها). در رابـ ـطه با حالت ها در بخش های گرامری بیشتر توضیح خواهیم داد.

نکته مهم
با وجود اینکه زبان ترکی استانبولی بسیار به ترکی آذری نزدیک است اما این دو زبان تفاوت هایی به ویژه در بین استفاده از واژه ها دارند. در صورتی که می خواهید ترکی آذری را یاد بگیرید ممکن است این خودآموز کمک زیادی به شما از نظر واژگان نکند. در صورتی که با یک ترک آذری با ترکی استانبولی صحبت کنید ممکن است بسیاری از بخش های حرف شما را متوجه شود اما طبیعتا تفاوت واژگانی که استفاده می کنید کاملا مشخص خواهد بود و حتی ممکن است برخی از واژگانی که استفاده می کنید متوجه نشود. البته در صورتی که زبان ترکی زبان مادری شماست یادگیری زبان ترکی استانبولی برای شما بسیار ساده و در سطح یادگیری تعدادی واژه و ساختار گرامری جدید خواهد بود، با کمی تمرین به سرعت می توانید به این زبان مسلط شوید.

 

[_BlackStar_]

توضیحی در رابـ ـطه با تاریخ الفبای ترکی
از سال 1929 الفبای ترکی از شکل عربی به لاتین تغییر کرد. این کار با هدف ساده سازی یادگیری زبان ترکی و نزدیک کردن گفتار به نوشتار در این زبان صورت گرفت که به طور قابل توجهی به سواد آموزی در ترکیه هم کمک کرد. امروزه درصد اندکی از مردم ترکیه می توانند به طور مسلط الفبای عربی را بخوانند. گرچه تمام متون نوشته شده باستانی امپراتوری عثمانی با خط عربی نوشته شده است.

معرفی الفبای ترکی
زبان ترکی 29 حرف الفبا دارد. این الفبا تا حد زیادی مشابه الفبای انگلیسی است، تفاوت های آن شامل دو بخش زیر می شود:

• حروفی که اضافه شده اند: حروف ç, ğ, ı, ö, ş, ü با هدف نمایش صداهای مختص زبان ترکی به الفبای این زبان اضافه شده اند.
• حروفی که وجود ندارند: الفبای ترکی حروف q, w, x را ندارد چون این حروف معادل آوایی در این زبان نداشتند.

حروف بزرگ

A

B

C

Ç

D

E

F

G

Ğ

H

I

İ

J

K

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

حروف کوچک

a

b

c

ç

d

e

f

g

ğ

h

ı

i

j

k

l

m

n

o

ö

p

r

s

ş

t

u

ü

v

y

z

 

[_BlackStar_]

زبان ترکی استانبولی از ۲۹ حرف تشکیل شده که از این تعداد ۲۱ حرف بی صدا و۸ حرف با صدا می باشد در زیر حروف الفبای این زبان به همراه تلفظ فارسی قرار داده شده است.

A-a = آ

B-b = ب

C-c = ج

Ç-ç = چ

D-d = د

E-e= کسره ( -ِ )

F-f = ف

G-g = گ

Ğ-ğ = مشابه ی

H-h = ه

I-ı = ای کوتاه

İ-i = ای کشیده

J-j = ژِ

K-k = کِ

L-l = لِ

M-m = م ِ

N-n = ن ِ

O-o = ضمه (-ُ)

Ö-ö= اؐوو کسره دهان گرد

P-p = پِ

R-r= رِ

S-s = سِ

Ş-ş = شِ

T-t = تِ

U-u = او

Ü-ü = اوو

V-v = وِ

Y-y = یِ

Z-z= زِ
​

 

[_BlackStar_]

* Ğ یا yumuşak ge (گ نرم) همیشه بعد از یک حرف صدادار می آید و به یا صدایی مشابه “ی” در فارسی ایجاد می کند یا صدای قبلی را کشیده می کند.

** حرف Ö معادل دقیقی در فارسی ندارد. برای تلفظ این صدا می توانید صدای e را با دهان گرد تلفظ کنید.

*** حرف Ü معادلی در فارسی ندارد. برای تلفظ این صدا می توانید صدای “ای” را با دهان گرد بسازید.


تقسیم بندی حروف صدا دار:
در زبان ترکی استانبولی حروف صدا دار که عبارتند از a, e, ı, i, o, ö, u, ü به دو گروه خشن و نرم تقسیم می شوند.

الف ) حروف خشن که عبارتند از a, ı, o, u

نکته : اگراولین حرف صدادار کلمه از حروف خشن باشد مابقی هم خشن خواهند بود.

مثال :

y a r d ı m
s a l o n
b a h a r
v a z o

ب ) حروف نرم که عبارتند از e, i, ö, ü

نکته : اگراولین حرف صدادار کلمه از حروف نرم باشد مابقی هم نرم خواهند بود.

مثال :

k e d i
d e n i z
d e f t e r
ç i ç e k


نکته : البته کلماتی نیز هستند که از این قانون تبعیت نمی کنند .

به عنوان مثال : برادر Kardeş مادر Anne

همچنین برخی کلمات که از زبان های دیگر وارد زبان ترکی استانبولی شده است.

به عنوان مثال : قلم Kalem

 

[_BlackStar_]

ضمایر شخصی

در زبان فارسی ما شش ضمیر شخصی داریم: من، تو، او، ما، شما، آنها


ضمایر شخصی در زبان ترکی
زبان ترکی مشابه فارسی 6 ضمیر شخصی دارد. استفاده از این ضمایر در ترکی تفاوت زیادی با فارسی ندارد. قابل توجه است که برخلاف بیشتر زبان های اروپایی ترکی مانند فارسی در سوم شخص مفرد تنها یک ضمیر دارد (در بیشتر زبان های اروپایی دو یا سه ضمیر برای جنسیت های مختلف وجود دارد)

ضمایر شخصی در زبان ترکی را

اول شخص مفرد ←من – Ben
دوم شخص مفرد ←تو – Sen
سوم شخص مفرد← او – O

اول شخص جمع ←ما – Biz
دوم شخص جمع ←شما – Siz
سوم شخص جمع ←آنها – Onlar


ضمایر شخصی هر زبان یکی از پایه های گرامری آن است، پس لازم است حتما در این درس این ضمایر را به خوبی یاد بگیرید.

⇐دوستان هر سوالی بود من در خدمتم میتونین توی پروفایلم یا خصوصی ازم بپرسین⇒

 

[_BlackStar_]

اصل تطابق آوایی در زبان ترکی استانبولی
اصل تطابق آوایی یکی از اصلی‌ترین قوانین دستوری زبان ترکی است و دانستن آن برای زبان‌آموزان ضروری است. این قوانین پسوندهایی که به اسامی وصل می‌شوند را تغییر می‌دهند. زبان ترکی زبان پسوندهاست؛ بنابراین دانستن این اصل شما را قادر می‌سازد که به درستی از پسوندها استفاده کنید.

اصلی تطابق آوایی به دو دسته اصلی (major) و فرعی (minor) تقسیم‌بندی می‌شود.

اصل تطابق آوایی اصلی (major vowel harmony)
زبان ترکی 8 حرف صدادار دارد که به دو دسته صداهای سخت (hard) و نرم (soft) تقسیم می‌شود. همانطور که در جدول زیر می‌بینید 4 حرف صدادار سخت و 4 حرف صدادار نرم هستند:

a, ı, o, u	حروف صدادار سخت
e, i, ö, ü	حروف صدادار نرم

 

[_BlackStar_]

واژه‌های اصیل ترکی اغلب همه حروف صدادارشان سخت یا نرم است. واژه‌هایی که هم حرف صدادار نرم و هم سخت دارند یا از زبان‌های دیگر وارد ترکی شده اند یا اینکه در طول زمان تغییر کرده‌اند و استثنا محسوب می‌شوند. برای تشخیص دادن سختی و نرمی واژه به آخرین حرف صدادار واژه‌ها دقت کنید:

Okul
این واژه (به معنای مدرسه) واژه‌ای سخت است چون آخرین حرف صدادار آن آوایی سخت است.

Kahve
این واژه (به معنای قهوه) واژه‌ای نرم است چون آخرین حرف صدادار آن نرم است.

بر اساس اصل تطابق آوایی، پسوندی که بخواهد به واژه سخت بچسبد باید آوای سخت داشته باشد و پسوندی که بخواهد به واژه نرم بچسبد باید آوای نرم داشته باشد. برای مثال پسوند –de را در نظر بگیرید که به معنای «در» است و بعد از اسم می‌آید. به مثال‌ها توجه کنید تا ببینید این پسوند با واژه‌های سخت به حالت –da و با واژه‌های نرم به حالت –de می‌آید:

Evde (در خانه)
Okulda (در مدرسه)

 

[_BlackStar_]

اصل تطابق آوایی فرعی (minor vowel harmony)
در بخش قبل دیدیم که هشت حرف صدادار زبان ترکی به دو دسته سخت و نرم تقسیم‌بندی می‎شود. در این بخش با یک لایه تقسیم‌بندی دیگر آشنا می‌شویم که حروف صدادار را به دو دسته گرد و صاف تقسیم می‌کند:

A, E, I, İ	حروف صدادار صاف
O, Ö, U, Ü	حروف صدادار گرد

چهار تا از این حروف با لب‌های گرد ادا می‌شوند و 4 تا با لب‌هایی صاف. واژه‌های ترکی بسته به آخرین حرف صدادار یا واژه گرد یا واژه صاف هستند. واژه‌هایی که این قانون را نقض می‌کنند یا از زبان‌های دیگر وارد زبان شده‌اند یا در طول زمان تغییر کرده‌اند.

Okul
این واژه یک واژه گرد است چون آخرین حرف صدادار آن یک حرف گرد است.

Kahve
این واژه به دلیل اینکه آخرین حرف صدادارش صاف است واژه صاف محسوب می‌شود.

بر اساس این اصل، اگر پسوندی که با i-شروع می‌شود بخواهد به واژه‌ای گرد بچسبد باید به u- یا –ü تبدیل شود. اگر واژه سخت بود به u- و اگر نرم بود به –ü تبدیل می‌شود. برای مثال پسوند im– به معنای (من) وقتی به واژه سخت و گرد وصل می‌شود شکل um– به خود می‌گیرد:

Okulum (مدرسه من)
اگر همین پسوند به واژه‌ نرم و گرد بچسبد به صورت üm- می‌آید:

Gülüm (گل من)

 

[_BlackStar_]

اگر حروف الفبای ترکی رو بلد شده باشین خوندن جمله ها راحته و خونده خونده راحتر میشه:)

(سلام) Merhaba

(اسم من علی است) Adım Ali
فکر کنید شما به ترکیه سفر کرده اید و کسی را در خیابان ملاقات می‌کنید. برای معرفی خود می‌توانید بگویید “Benim adım …” که به معنای “اسم من …. است” .

(از ملاقات شما خوشحالم.) Tanıştığıma memnun oldum

(حالت چطوره؟) ?Nasılsın

(ممنون خوبم) İyiyim, teşekkürler

(خداحافظ) Güle güle

( به امید دیدار) ! Yakında görüsmek üzere

 

[_BlackStar_]

فعل بودن در زبان ترکی

در زبان ترکی فعل “بودن” به شکلی که در فارسی استفاده می شود، کاربری ندارد. برای ساختن جملات با “بودن” در ترکی معمولا از پسوندها استفاده می شود.

البته این موضوع زیاد برای فارسی زبانان عجیب نیست، چون ما هم در زبان محاوره ای به جای استفاده از شکل صرف شده “بودن” از پسوند استفاده می کنیم. مثلا به جای “من معلم هستم.” می گوییم “من معلمم.” در اینجا پسوند “م” همان کار فعل “بودن” را انجام می دهد.


من معلمم / من دکتر هستم BEN OĞRETMENİM


آخرین حرف صدادار کلمه چیست، این پسوندها میتوانند تا مقدار کمی تغییر کنند. تشخیص این موضوع شاید در ابتدا کمی سخت به نظر برسد، اما با کمی تمرین به علت هارمونی بین کلمات و پسوندها، به سادگی و به طور ناخودآگاه آنها را یاد خواهید گرفت

(من دکترم.) Ben doktorum

چون در واژه doktor آخرین حرف صدادار حرف o است، از پسوند um استفاده کردیم. حال مثال دیگر را با یک صفت بررسی میکنیم. صفت güzel به معنای “زیبا” را در نظر میگیریم. آخرین حرف صدادار این صفت حرف e است. پس “من زیبا هستم.” می شود:

(من زیبا هستم.) Ben güzelim

(من پدر هستم.) Ben babayım


y به این دلیل به واژه اضافه شده که ادا کردن دو حرف صدادار پشت سرهم را ساده تر کند. مثال بعدی ما هم از همین قاعده تبعیت می کند. صفت kötü به معنای بد را در نظر میگیریم. اخرین حرف صدادار این واژه ü است و البته اخرین حرف واژه هم صدادار است، پس “من بد هستم.” در ترکی می شود:

(من بد هستم.) Ben kötüyüm